Update 07
(ஏனோ.. தெரியவில்லை.. சென்ற பகுதி எனக்கு திருப்தியாய் அமையவில்லை.. நான் இருப்பது அயல்நாட்டில்.. படுத்து புரண்டும் தூக்கம் வரவில்லை… இரவு 2 மணிக்கு ஆரம்பித்த நான்.. இப்போது இதைப் பதிவிடும் நேரம் அதிகாலை 4.17)
பாலா மற்றும் ரதியின் முகம் அதிர்ச்சியில் உறைய, விறு விறு வென படிக்கெட்டில் இறங்கிய பாலா.. ரதியின் வீட்டில் இருந்து ஆஃபிஸுக்கு கிளம்பினான்.
—------ —----- —-------
பத்தாம் வகுப்பு எக்ஸாம் காலில் இருந்து வெளியே வந்த சுபா, டீச்சர் ரூமை நோக்கி நடந்தபடி.. போனை எடுக்க, கணவனிடம் இருந்து ஒரு மிஸ்ட் கால் மற்றும் முகிலனிடம் இருந்து ஏகப்பட்ட வாட்சப் மெசஜ்கள்.
சுபாவின் ஒரு கையில் பேப்பர்.. மற்றோரு கையில் மொபைல்.. சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் அவள் தவிக்க, ஒன்பதாவது வகுப்புக்குள் இருந்து வெளியே வந்த கிருத்திகா,
“என்ன மேம்.. ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கீங்க..! பையன் கல்யாணத்துக்கு ஓகே சொல்லிட்டானா..?!”
உதட்டை பிதுங்கிய சுபா, கையில் இருந்த போனை கிருவிடம் கொடுத்தாள்.
“மம்மி.. ஸாரி”
“மம்மி.. எஸ்ட்ரீம்லி ஸாரி”
“புஜ்ஜு குட்டி ஸாரி..”
“செல்ல குட்டி ஸாரி..”
“....”
காலையில் 10 மணியில் இருந்து 1 மணி வரை அவன் அனுப்பி இருந்த மெஜேஜ்கள். படிக்க படிக்க.. நீண்டு கொண்டே சென்றது.
கிருத்திகா மூச்சடைத்து போனாள். வாயை பொத்தியவள், “நீங்க ரெண்டு பெறும் லவ்வரா..?! என்ன..?! சாத்தியமா எனக்கு பொறாமையா இருக்கு மேம்”
காதில் விழுந்த அடுத்த நொடி, பிரேக் அடித்து நின்ற சுபா.. கிருவை முறைக்க,
“எதுக்கு என்ன மொறைக்குறிங்க..?! இத யாரு கிட்ட வேணும்னாலும் காட்டுங்க.. எந்த ஒரு பையனும்.. அம்மாவுக்கு இப்படி மெஜேஜ் அனுப்ப மாட்டான்” என்றவள், விறு விறுவென நடக்க,
வேகமாக அடி எடுத்து வைத்து… கிருவின் கையை எட்டிப் பிடித்த சுபா, “ஏய்.. காலைல பேசாம வந்துட்டேன்.. அவ்வளவு தான்.. வேற ஒண்ணுமில்ல.. ”
“ரியலி.. ரியலி.. உங்க பையன் “செம க்யூட்” மேம்.. கட்டிக்க போறவ குடுத்து வச்சவ..” சுபாவின் கன்னத்தை கிள்ளி கொஞ்சினாள் கிரு.
கிருத்திகா, மகனை புகழுவதை கேட்டதும்.. சுபாவின் முகம் மகிழ்ச்சியில் மலர்ந்தது.
இருவரும் ஹெட்மாஸ்டர் ரூமுக்குள் நுழைந்தார்கள். பேப்பர்களை சரி பார்த்து கொடுத்துவிட்டு வெளியே வர,
“சரி மேம்.. பஸ்ல வாரீங்களா..?! ஆட்டோவா..?!”
“இன்னைக்கு ஆப் டேன்னு முகிலுக்கு தெரியாது.. பஸ்ல வாறேன்” என்ற சுபா, ரெஸ்ட் ரூமுக்கு செல்ல.. கிரு.. ஸ்டாப் ரூமுக்குள் நுழைய, உள்ளே உக்கார்ந்து இருந்தான் முகில். அவளுடைய முகத்தில் ஷாக்..
“ஹலோ ஸார்.. ?! அம்மாகூட என்ன சண்ட..?!”
“என்ன சொல்வது..” என்று புரியாமல் திரு திருவென முகிலன் முழிக்க, ஈர முகத்தோடு உள்ளே நுழைத்த சுபாவின் முகம்.. முகிலனை பார்த்தும் அதிர்ச்சியில் உறைந்தது.
ஹேண்ட் பேக்கை எடுத்த கிரு, “ம்ம்ம்ம்… இன்னைக்கும் நானு தனியாதான் போகணும் போல..” சளித்துக் கொண்டாள்.
“ஏய் கிரு.. நானும் பஸ்ல வாறேன்” என்ற சுபா, ஹேண்ட் பேக்குடன் விறு விறுவென நடக்க,
“என்ன ஆள விட்டுருங்க..” சிரித்த கிரு.. வேக வேகமாக ஓட்டம் எடுக்க,
பின்னால் வேகமாக நடந்து வந்த முகில், “கிரு.. ப்ளீஸ்.. அம்மாவ பேச சொல்லுங்க..” என்றான்.
பிரேக் அடித்து நின்ற சுபா, விருட்டென்று திரும்பினாள். “டேய்.. உன் வயது என்ன..?! அவ வயசு என்ன..?!”
“முகில்.. நீ.. கிரு ன்னே கூப்பிடு.. நல்லா இருக்கு“ என்ற கிருத்திகா.. வெக்கத்தில் சிரித்தாள்.
முகில் சிரிப்பை அடக்கி.. சீரியசான முகத்துடன்.. சுபாவின் கையை பிடித்தான். அவளுடைய கண்களை பார்த்தபடி, “சரி சுபா, நான் சொல்ல வந்தத சொல்லிடுறேன்.. ஐ.. லவ் யூ சோ மச்.. நீ என்கிட்டே பேசுறதும்.. ரெண்டு நாள் பேசாம தவிக்க விடுறதும் உன்னோட விஷ்..”
அவளுடைய கையை விட்டவன்.. விறு விறுவென ரோட்டை நோக்கி நடக்க,
நெஞ்சில் கையை வைத்த கிரு.. விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள்.
சுபாவின் முகம்… செப்பருத்தி பூ போல் சிவந்தது. செல்லமனாக அவன் தோளில் தட்டியவள்,
“ச்சீ.. ஒரு நாளாவது பேசாம தவிக்க விடணும்னு நெனச்சேன்… நடக்கவே மாட்டேங்கிது” முனங்கிய சுபா.. முகிலனின் கைகளுக்குள் கையை கோர்த்து கொண்டு நடக்க,
“மேம்.. உங்க ரெண்டு போரையும் பாத்தா.. எனக்கு பொறாமையா இருக்கு.. நான் ஒரு அட்வைஸ் பண்ணுறேன்.. தப்பா எடுத்துக்காதீங்க..?!”
முகிலனின் விரல்களுக்குள் விரல்களை பிணைத்தபடி நடந்த சுபா, கிருவின் கண்களை பார்க்க,
“முகில் மேல ரொம்ப பாசம் வைக்காதிங்க.. !“
“ஏன்..! ?” என்ற சுபா, முகிலனின் தோளில் கன்னத்தை உரசியபடி.. நடக்க,
“மருமக வந்ததும்.. நீங்க 50, அவ 50.. அப்பறம் உங்க மனசுல.. மருமக மேல பொஸசிவ்நெஸ் வரும்.. அப்பறம் சண்ட வரும்.. பாத்துக்கொங்க..”
“ச்சீ போடி..” முறைத்த சுபா,
“என்ன முகில் அப்படியா..?! அம்மாவ மறந்துருவியா..?!”
நிமிர்த்து அவன் கண்களை பார்க்க.. அவளது முதுகை தடவிய முகில்.. “இல்லை” என தலையாட்டியபடி.. சுபாவின் நெற்றி பொட்டில்.. மென்மையாய் ஒரு முத்தமிட்டான்.
“இது என்ன அலைபாயுதே வெர்சன் 2.0 வா???, நான் கிளம்புறேன்.. பாய்.. பாய்..” என்ற கிரு பஸ் ஸ்டாப்க்குள் நுழைய,
பைக்கில் ஏறினாள் சுபா. காற்றை கிழித்துக் கொண்டு பைக் வேகம் எடுக்க, முகிலனின் அடி வயிற்றை சுற்றி வளைத்து.. அணைத்தபடி இருந்த சுபாவின் மண்டைக்குள்.. கிரு கேட்ட கேள்வி ஓடி கொண்டே இருந்தது.
முகிலனின் முதுகில்.. முகத்தால் மோதியவள்.. “ஏய் முகில்.. கிரு சொன்ன மாதிரி.. அம்மாவ மறந்துருவியா…?!”
சடார் என, நடு ரோட்டில் அவன் பிரேக் அடிக்க.. அவளுடைய முகமும்.. முலையும்.. அவன் முதுகில் மோதி அதிர்ந்து அடங்கியது.
“ஏய்.. முகில்……. “ பதறியவள்.. அவன் அடி வயிற்றை அழுத்திப் பிடித்தாள். அவளது உடல்.. அவனது முதுகில் பெவிகுவிக் போட்டு ஒட்டியது போல்.. ஒட்டிக் கொண்டது.
அவளது கேள்விக்கு பதில் ஏதும் சொல்லாத முகில்.. மீண்டும் பைக்கில் வேகம் எடுக்க.. அடுத்த அரைமணி நேரத்தில் இருவரும் வீட்டுக்குள் வந்தார்கள்.
சுபா கதவை திறந்து கொண்டு ஹாலுக்குள் நுழைய.. பின்னால் வேகமாக வந்த முகில்.. விருட்டென்று சுபாவின் பின்புறத்தில் கையை விட்டு.. அவளது அடிவயிற்றை கட்டி அணைத்தான்.
இருவருக்கும் இடையே காற்று புகா இடைவெளி. பின்னாலிட்ட கூந்தலுக்குள் முகம் புதைத்தான். அவளுடைய காதில் முதல் முத்தம்.. “உன்ன எப்படி மறக்க முடியும்..?!” மெதுவாக முனங்கியவன் கண்களில் கண்ணீர் எட்டி பார்க்க ஆரம்பித்தது.
அவளது கன்னத்தை நெருங்கினான். இரு கன்னங்களிலும்.. மாறி மாறி.. ப்ச்.. ப்ச்.. ப்ச்… என்று வேக வேகமாக அவன் முத்தமிட,
மூச்சை மறந்து.. காற்றில் கரைந்து போனாள் சுபா.
முத்தமிட்டவன் கண்களில் கண்ணீர்.. பொள பொளவென கொட்ட.. அது சுபாவின் கன்னத்தை நனைத்தது.
பதறியவள் விருட்டென்று திரும்ப.. அவளது இரு கன்னங்களையும் அழுத்திப் பிடித்த முகில்.. விருட்டென்று மீண்டும் ஒரு முறை உதட்டை பதித்தான்.
இந்த முறை.. முகிலனின் உதடு... சுபாவின் அந்த _____ இடத்தில்.
அம்மாவின் கன்னத்தை அழுத்திப் பிடித்த முகிலன்.. அவளது மேல் உதட்டில்.. தன் உதட்டை பாதித்தான்.
இருள் சூழ்ந்து அமைதியாக இருந்த அவர்களது ஹாலில், “இச்.. “ என்ற முத்த சத்தம் பளிச்சென்று கேட்டது.
அவளது மூக்கு.. அவனுடைய மூக்கோடு மோதியது.. சுபாவின் மேல் உதட்டில்.. தாலி கட்டியவனை தவிர.. முதல் முதலாக வேறு ஒருவனின் உதட்டின் தீண்டல்..
மகனின் உமிழ் நீர் ஈரமும்.. கூடவே சிகரெட் வாசனையையும் உணர்ந்தாள்.
அவளது விழிகள் அகண்டு விரிந்தது. அவளது இதயம், உள்ளே வரும் மூச்சுக்கு தடை போட்டது.
நுரையீரல் ஆக்சிசன் பற்றாக்குறையால் துடி துடித்து வலிக்க ஆரம்பித்தது. அவள் விருட்டென்று மூச்சை உள் இழுக்க.. சுய நினைவுக்கு திரும்பினாள்.
அவனது பிடியில் இருந்து சில அடிகள் பின்னோக்கி நகர்ந்தாள். அவளது கண்கள் சிவக்க ஆரம்பித்ததும்.. பெண் சக்திமான் போல்.. அவளது மொத்த சக்தியும்.. அவளது வலது கையுக்கு வந்து சேர்த்து.
அடுத்த நொடி.. அவனது கன்னத்தை நோக்கி.. வலது கையை வீசினாள்.
அவளது ஐந்து விரல்களும் அவனது கன்னத்தில் பதிந்தது. அவனது மண்டைக்குள் பலூன் வெடித்தது போல் சத்தம்.
“அம்ம்மா… “ என்று அவன் அவளது கையை எட்டி பிடிக்கும் முன், பெட்ரூமுக்குள் ஓடினாள்.
அவளது உள்ளங்கையில் உயிர் போகும் வலி.. அடிவயிற்றில் வைத்து அழுத்தினாள்.
உதடுகள் துடிக்க.. அழுகையை அடக்கி முழுங்க முயன்றாள்.
முகிலனின் கன்னத்தில் வலி குறைத்தபாடு இல்லை. நிமிடங்கள் கடந்தும்.. சுபா அடித்த அடி.. மண்டைக்குள் “ரிபீட்” ஆகி கொண்டிருக்க.. சோபாவில் சரிந்தான்.
—-------- —--------- —-------
மகளை CCTVல் பார்த்தது தப்பு என்று உணர்த்த பாலா.. அவளது கூதி போட்டோவையும்.. CCTV மொபைல் ஆப்பை டெலிட் செய்தவன், ஆபிசில் இருந்து.. வீட்டுக்கு கிளம்பினான்.
அடுத்த 15 நிமிடத்தில்.. ரயில்வே காலனிக்குள் நுழைந்தான்.
அவன் அவசரமாக படியேற வர.. வீடே இருளில் மூழ்கி கிடந்தது. லைட்டை போட்டவன், சோபாவில் கிடைத்த முகிலனை எழுப்பியபடி.. பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்தான்.
“சுபா.. என்னாச்சு..?!” அவளது உடலில் கை வைக்க, திடுக்கிட்டு எழுந்து உக்கார்ந்தாள்.
“மணி 7 ஆச்சு.. வீடே இருட்டா இருக்கு… ஒடம்பு ஏதும் முடியலையா..?!”
அவளது விழிகள் ஹாலில் உக்கார்ந்து இருந்த முகிலை நோக்கி நகர்ந்தது.
“அம்மாவும் பையனும் சண்டையா..?!”
“ச்சே.. ச்சே.. எங்களுக்குள்ள என்ன…?!”
இந்த கேள்வியை தவிர அவளது மண்டைக்குள் வேறு ஒன்றும் தோன்றவில்லை. நடுவில் கொஞ்சம் பக்கத்த காணும்.. விஜய் சேதுபதி போல்.. அவள் நிகழ்ந்ததை மனதிற்குள் யோசிக்க,
“ஏய் சுபா..“ அவளது தோள்பட்டையை வேகமாக பாலா உலுக்கினான்.
சுதாரித்தவள்.. “தலவலிங்க.. மாத்திரை போட்டு படுத்துட்டேன்..”
அவளது உதட்டில் அடுக்கடுக்கான பொய்கள்… முகிலனின் விழிகள் சுபாவை நோக்கி திரும்பியது.
“சரி நீ படு.. ” என்றவன், “நான் நாளைக்கு நைட் பூனே கிளம்புறேன்.. அர்ஜென்ட் அசைன்மென்ட், திரும்ப வர ரெண்டு மாசம் ஆகும்”
விருட்டென்று எழுந்தவள், “ஏன்.. திடீருன்னு.. நான் வென லீவ் எடுக்கவா..?!”
“வேணாம் டி, முகில் லண்டன்ல இருந்து வந்து ஒரு மாசம்தான் ஆகுது.. அவன கவனி..“ என்றவன்..
பீரோவை திறந்து துணி மணிகளை எடுத்து பெட்டியில் அடுக்க ஆரம்பித்தான்.
“இருங்க காபி போட்டுட்டு வாறேன்” என்றவள், முந்தானையில் முகத்தை துடைத்தபடி.. கிச்சனை நோக்கி நடக்க, தலை கவிழ்ந்து உக்கார்ந்து இருந்தான் முகில்.
ஹாலுக்குள் வந்த பாலா, “ஏய்.. முகில்.. உன்னோட அம்மாவுக்கு தல வலி, உனக்கு என்ன வயித்து வலியா..?!” கிண்டல் செய்து சிரிக்க,
கிச்சனில் காபியை ஊற்றிய சுபாவும்.. சோபாவில் உக்கார்ந்து இருந்த முகிலனின் முகத்திலும்.. ஈ ஆடவில்லை.
“என்னாச்சு உங்களுக்கு..?!”
“அது.. “ என்று சுபா ஆரம்பிக்க, விருட்டென்று சோபாவில் இருந்து எழுந்தான் முகிலன்.
“சரி, உங்க பஞ்சாயத்த அப்பறம் பேசிக்கலாம்.. நாளைக்கு காலைல நாம பொண்ணு பாக்க கூடுவாஞ்சேரி போறோம்..” அடுத்த குண்டை போட்டான் பாலா.
ஒரே நொடி பொழுதில்.. சுபாவும்… முகிலும்.. “என்னது…?!” கோர்ஸாக கேள்வி எழுப்ப,
“அந்த பொண்ணு.. நெக்ஸ்ட் வீக் ஆஸ்திரேலியா போதாம்.. என்னோட பிரென்ட், நேருல போய் பாரு.. கண்டிப்பா பொண்ணு புடிக்கும்ன்னு நச்சரிக்கிறான்… நானும் சரின்னு சொல்லிட்டேன்” என்ற பாலா, சுபாவின் கையில் இருந்த காபியை வாங்க,
முகிலனை நெருங்கிய சுபா, “ஏங்க.. இவன் புடிக்கலைன்னு சொல்லிட்டான்.. திரும்ப எதுக்கு போகணும்..” என்று சுபா மெதுவாக ஆரம்பிக்க,
“அப்பா.. நாளைக்கு போலாம்.. ” என்ற முகிலன் விறு விறுவென.. படிக்கெட்டில் கீழ் இறங்கினான்.
அவனது வார்த்தைகள்.. அவள் கன்னத்தில் அறைந்தது போல் இருந்தது.
—------- —---------- —------
இரவு 11 மணி. கணவன் சாப்பிட்டு விட்டு படுத்து விட, மகனின் வருகைக்காக.. சோபாவில் காத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
33 வது முறையாக கால் செய்தவள்… காதில் வைக்க, நொடிகள் பறந்தோடியதே தவிர, முகிலன் எடுத்தபாடு இல்லை.
போனை கோபமாக தூக்கி சோபாவில் எறிந்தவள்.. கண்ணை மூட, கதவு திறக்கப்படும் சத்தம்.
மின்னல் வேகத்தில் ஓடியவள்… மூச்சு வாங்கியபடி கதவை திறந்தாள். வேர்க்க விறு விறுக்க நின்று கொண்டிருந்த முகிலனின் உடலில் சரக்கு வாடை.
மீண்டும் அடிக்க கையை ஓங்கியவள்.. அடிக்காமல்.. பின்னோக்கி நகர, கால்கள் தள்ளாடியபடி அவனது பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்தான்.
(அவன் 6வது படிக்கும் போது டவுசரில் யூரின் போனதற்காக, கடைசியாக அவளிடம் அவன் அடி வாங்கினான், அதன் பிறகு இன்று. அவனது 23 வது வயதில்.
இடைப்பட்ட காலத்தில், அவன் எதாவது தப்பு செய்வதாலோ..? அடம்பிடித்தாலோ..? அவளது கையோ.. வாயோ.. பேசியது கிடையாது.
அவன் பொட்டிப் பாம்பாய் அடங்கி போவதற்கு.. அவளது “பார்வை” ஒன்றே போதும்.)
அரைமணி நேரம் கடந்தோடியது. சோபாவில் உக்கார்ந்து இருந்தவள் காதில், முகிலன் முனங்கும் சத்தம் கேட்டது.
விருட்டென்று எழுந்தவள்.. தனது பெட்ரூமுக்குள் எட்டி பார்க்க, கணவன் மெத்தையில் முண்டுவது தெரிந்தது.
போதையில் எதாவது உளறி விடுவானோ? என்ற பயம் அவள் நெஞ்சுக்குள்.
தனது பெட்ரூம் கதவை சாத்திவிட்டு.. முகிலனின் பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்தாள்.
கட்டிலில் குப்புற படுத்திருந்தவன் கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தோட, “ரியலி ஸாரி மம்மி.. ஹவ் ஐ ஸீ யூர் பேஸ்.. ஐ காண்ட்.. ஐ காண்ட், ஐ ஆம் ஸ்டுபிட்… ஸ்டுபிட்.. (How I see your face… I can’t.. I can’t, I am stupid… stupid..)”
அவன் அழுவதை பார்த்ததும்.. அவள் நெஞ்சுக்குள் வலி எடுக்க ஆரம்பித்தது.
அவனது உளர் ஒலி அதிகமாக.. விருட்டென்று அவனது பெட்ரூம் கதவை சாத்தினாள்.
இருட்டு அறைக்குள் சுபாவும்.. முகிலனும்.. பேன் ஓடாமல்.. இருவரது உடலிலும் வியர்வை வெளிவர ஆரம்பித்தது.
கட்டில் விளிம்பில் முகிலன் குப்புற படுத்திருக்க, அவனது இடது கை தரையில் தொங்கி கொண்டிருந்தது.
தரையில் மண்டி இட்டவள்.. முகிலின் கூந்தலுக்குள் மெதுவாக விரலை நுழைத்தாள். அவளது மனதில் எள்ளளவும் அவன் மேல் கோபம் இல்லை. அவள் முகத்தில் தாய்மையின் தவிப்பு.
அவளது மென்மையான விரல்கள்.. அவனது பின்னந்தலையை அழுத்தியதும்.. அந்த தீண்டலில்… அவனது உடல் சிலிர்த்தது.
உறங்கிக் கொண்டிருக்கும் கணவனுக்கு கேட்டு விடாதபடி.. மெதுவாக, “முகில்.. ஸாரி டா.. ரியலி ஸாரி.. அடிச்சுருக்க கூடாது.. நான் உன்னோட அம்மாதானா.. . மன்னிச்சிரு டா ”
அவளது உதடுகள் துடிக்க..அவளது உதடுகள் துடிக்க.. வார்த்தைகள் கண்ணீரில் கலந்து வெளிவர,
தரையில் தொங்கி கொண்டிருந்த அவனது இடது கை விரல்களில் மெதுவாக அணங்கியது. அவளது விம்மல் ஓலி.. அவன் காதில் விழ.. விழ.. அவனது போதை இறங்க ஆரம்பித்தது.
தரையில் தொங்கி கொண்டிருந்த அவனது இடது கை, விருட்டென்று அவளது கழுத்தை சுற்றி வளைத்தது.
தலையை உயர்த்தியவன்.. அவளது முலை பள்ளத்துக்குள் முகத்தை புதைத்தான்.
சுபாவின் நெஞ்சுக்குள் அடக்கமுடியா அழுகை பெருக்கெடுத்தது.
முகிலனின் தலையை தன் மார்போடு இறுக்கிக் கொண்டவள், அவனது உச்சந்தலை முழுவதிலும்.. தனது சிவந்த உதட்டால் ஒத்தி எடுத்தாள்.
அவளது முத்த சத்தத்தில்.. அவன் துடி துடிக்க, மூச்சு விட முடியாமல் தவித்தவனின் உதடுகள்.. அவளது கழுத்து பள்ளத்தில் பதிந்தது.
அவளது முதுகை கட்டி அனைத்தவன்.. வேக வேகமாய் ஆழ்ந்த மூச்சை உள் இழுதான்.
வாசனை பூசாத.. அவளது வியர்வை கலந்த உடலின் வாசனை.. அவனது நெஞ்சுக்குள் நிறைந்தது.
பாலா மற்றும் ரதியின் முகம் அதிர்ச்சியில் உறைய, விறு விறு வென படிக்கெட்டில் இறங்கிய பாலா.. ரதியின் வீட்டில் இருந்து ஆஃபிஸுக்கு கிளம்பினான்.
—------ —----- —-------
பத்தாம் வகுப்பு எக்ஸாம் காலில் இருந்து வெளியே வந்த சுபா, டீச்சர் ரூமை நோக்கி நடந்தபடி.. போனை எடுக்க, கணவனிடம் இருந்து ஒரு மிஸ்ட் கால் மற்றும் முகிலனிடம் இருந்து ஏகப்பட்ட வாட்சப் மெசஜ்கள்.
சுபாவின் ஒரு கையில் பேப்பர்.. மற்றோரு கையில் மொபைல்.. சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் அவள் தவிக்க, ஒன்பதாவது வகுப்புக்குள் இருந்து வெளியே வந்த கிருத்திகா,
“என்ன மேம்.. ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கீங்க..! பையன் கல்யாணத்துக்கு ஓகே சொல்லிட்டானா..?!”
உதட்டை பிதுங்கிய சுபா, கையில் இருந்த போனை கிருவிடம் கொடுத்தாள்.
“மம்மி.. ஸாரி”
“மம்மி.. எஸ்ட்ரீம்லி ஸாரி”
“புஜ்ஜு குட்டி ஸாரி..”
“செல்ல குட்டி ஸாரி..”
“....”
காலையில் 10 மணியில் இருந்து 1 மணி வரை அவன் அனுப்பி இருந்த மெஜேஜ்கள். படிக்க படிக்க.. நீண்டு கொண்டே சென்றது.
கிருத்திகா மூச்சடைத்து போனாள். வாயை பொத்தியவள், “நீங்க ரெண்டு பெறும் லவ்வரா..?! என்ன..?! சாத்தியமா எனக்கு பொறாமையா இருக்கு மேம்”
காதில் விழுந்த அடுத்த நொடி, பிரேக் அடித்து நின்ற சுபா.. கிருவை முறைக்க,
“எதுக்கு என்ன மொறைக்குறிங்க..?! இத யாரு கிட்ட வேணும்னாலும் காட்டுங்க.. எந்த ஒரு பையனும்.. அம்மாவுக்கு இப்படி மெஜேஜ் அனுப்ப மாட்டான்” என்றவள், விறு விறுவென நடக்க,
வேகமாக அடி எடுத்து வைத்து… கிருவின் கையை எட்டிப் பிடித்த சுபா, “ஏய்.. காலைல பேசாம வந்துட்டேன்.. அவ்வளவு தான்.. வேற ஒண்ணுமில்ல.. ”
“ரியலி.. ரியலி.. உங்க பையன் “செம க்யூட்” மேம்.. கட்டிக்க போறவ குடுத்து வச்சவ..” சுபாவின் கன்னத்தை கிள்ளி கொஞ்சினாள் கிரு.
கிருத்திகா, மகனை புகழுவதை கேட்டதும்.. சுபாவின் முகம் மகிழ்ச்சியில் மலர்ந்தது.
இருவரும் ஹெட்மாஸ்டர் ரூமுக்குள் நுழைந்தார்கள். பேப்பர்களை சரி பார்த்து கொடுத்துவிட்டு வெளியே வர,
“சரி மேம்.. பஸ்ல வாரீங்களா..?! ஆட்டோவா..?!”
“இன்னைக்கு ஆப் டேன்னு முகிலுக்கு தெரியாது.. பஸ்ல வாறேன்” என்ற சுபா, ரெஸ்ட் ரூமுக்கு செல்ல.. கிரு.. ஸ்டாப் ரூமுக்குள் நுழைய, உள்ளே உக்கார்ந்து இருந்தான் முகில். அவளுடைய முகத்தில் ஷாக்..
“ஹலோ ஸார்.. ?! அம்மாகூட என்ன சண்ட..?!”
“என்ன சொல்வது..” என்று புரியாமல் திரு திருவென முகிலன் முழிக்க, ஈர முகத்தோடு உள்ளே நுழைத்த சுபாவின் முகம்.. முகிலனை பார்த்தும் அதிர்ச்சியில் உறைந்தது.
ஹேண்ட் பேக்கை எடுத்த கிரு, “ம்ம்ம்ம்… இன்னைக்கும் நானு தனியாதான் போகணும் போல..” சளித்துக் கொண்டாள்.
“ஏய் கிரு.. நானும் பஸ்ல வாறேன்” என்ற சுபா, ஹேண்ட் பேக்குடன் விறு விறுவென நடக்க,
“என்ன ஆள விட்டுருங்க..” சிரித்த கிரு.. வேக வேகமாக ஓட்டம் எடுக்க,
பின்னால் வேகமாக நடந்து வந்த முகில், “கிரு.. ப்ளீஸ்.. அம்மாவ பேச சொல்லுங்க..” என்றான்.
பிரேக் அடித்து நின்ற சுபா, விருட்டென்று திரும்பினாள். “டேய்.. உன் வயது என்ன..?! அவ வயசு என்ன..?!”
“முகில்.. நீ.. கிரு ன்னே கூப்பிடு.. நல்லா இருக்கு“ என்ற கிருத்திகா.. வெக்கத்தில் சிரித்தாள்.
முகில் சிரிப்பை அடக்கி.. சீரியசான முகத்துடன்.. சுபாவின் கையை பிடித்தான். அவளுடைய கண்களை பார்த்தபடி, “சரி சுபா, நான் சொல்ல வந்தத சொல்லிடுறேன்.. ஐ.. லவ் யூ சோ மச்.. நீ என்கிட்டே பேசுறதும்.. ரெண்டு நாள் பேசாம தவிக்க விடுறதும் உன்னோட விஷ்..”
அவளுடைய கையை விட்டவன்.. விறு விறுவென ரோட்டை நோக்கி நடக்க,
நெஞ்சில் கையை வைத்த கிரு.. விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள்.
சுபாவின் முகம்… செப்பருத்தி பூ போல் சிவந்தது. செல்லமனாக அவன் தோளில் தட்டியவள்,
“ச்சீ.. ஒரு நாளாவது பேசாம தவிக்க விடணும்னு நெனச்சேன்… நடக்கவே மாட்டேங்கிது” முனங்கிய சுபா.. முகிலனின் கைகளுக்குள் கையை கோர்த்து கொண்டு நடக்க,
“மேம்.. உங்க ரெண்டு போரையும் பாத்தா.. எனக்கு பொறாமையா இருக்கு.. நான் ஒரு அட்வைஸ் பண்ணுறேன்.. தப்பா எடுத்துக்காதீங்க..?!”
முகிலனின் விரல்களுக்குள் விரல்களை பிணைத்தபடி நடந்த சுபா, கிருவின் கண்களை பார்க்க,
“முகில் மேல ரொம்ப பாசம் வைக்காதிங்க.. !“
“ஏன்..! ?” என்ற சுபா, முகிலனின் தோளில் கன்னத்தை உரசியபடி.. நடக்க,
“மருமக வந்ததும்.. நீங்க 50, அவ 50.. அப்பறம் உங்க மனசுல.. மருமக மேல பொஸசிவ்நெஸ் வரும்.. அப்பறம் சண்ட வரும்.. பாத்துக்கொங்க..”
“ச்சீ போடி..” முறைத்த சுபா,
“என்ன முகில் அப்படியா..?! அம்மாவ மறந்துருவியா..?!”
நிமிர்த்து அவன் கண்களை பார்க்க.. அவளது முதுகை தடவிய முகில்.. “இல்லை” என தலையாட்டியபடி.. சுபாவின் நெற்றி பொட்டில்.. மென்மையாய் ஒரு முத்தமிட்டான்.
“இது என்ன அலைபாயுதே வெர்சன் 2.0 வா???, நான் கிளம்புறேன்.. பாய்.. பாய்..” என்ற கிரு பஸ் ஸ்டாப்க்குள் நுழைய,
பைக்கில் ஏறினாள் சுபா. காற்றை கிழித்துக் கொண்டு பைக் வேகம் எடுக்க, முகிலனின் அடி வயிற்றை சுற்றி வளைத்து.. அணைத்தபடி இருந்த சுபாவின் மண்டைக்குள்.. கிரு கேட்ட கேள்வி ஓடி கொண்டே இருந்தது.
முகிலனின் முதுகில்.. முகத்தால் மோதியவள்.. “ஏய் முகில்.. கிரு சொன்ன மாதிரி.. அம்மாவ மறந்துருவியா…?!”
சடார் என, நடு ரோட்டில் அவன் பிரேக் அடிக்க.. அவளுடைய முகமும்.. முலையும்.. அவன் முதுகில் மோதி அதிர்ந்து அடங்கியது.
“ஏய்.. முகில்……. “ பதறியவள்.. அவன் அடி வயிற்றை அழுத்திப் பிடித்தாள். அவளது உடல்.. அவனது முதுகில் பெவிகுவிக் போட்டு ஒட்டியது போல்.. ஒட்டிக் கொண்டது.
அவளது கேள்விக்கு பதில் ஏதும் சொல்லாத முகில்.. மீண்டும் பைக்கில் வேகம் எடுக்க.. அடுத்த அரைமணி நேரத்தில் இருவரும் வீட்டுக்குள் வந்தார்கள்.
சுபா கதவை திறந்து கொண்டு ஹாலுக்குள் நுழைய.. பின்னால் வேகமாக வந்த முகில்.. விருட்டென்று சுபாவின் பின்புறத்தில் கையை விட்டு.. அவளது அடிவயிற்றை கட்டி அணைத்தான்.
இருவருக்கும் இடையே காற்று புகா இடைவெளி. பின்னாலிட்ட கூந்தலுக்குள் முகம் புதைத்தான். அவளுடைய காதில் முதல் முத்தம்.. “உன்ன எப்படி மறக்க முடியும்..?!” மெதுவாக முனங்கியவன் கண்களில் கண்ணீர் எட்டி பார்க்க ஆரம்பித்தது.
அவளது கன்னத்தை நெருங்கினான். இரு கன்னங்களிலும்.. மாறி மாறி.. ப்ச்.. ப்ச்.. ப்ச்… என்று வேக வேகமாக அவன் முத்தமிட,
மூச்சை மறந்து.. காற்றில் கரைந்து போனாள் சுபா.
முத்தமிட்டவன் கண்களில் கண்ணீர்.. பொள பொளவென கொட்ட.. அது சுபாவின் கன்னத்தை நனைத்தது.
பதறியவள் விருட்டென்று திரும்ப.. அவளது இரு கன்னங்களையும் அழுத்திப் பிடித்த முகில்.. விருட்டென்று மீண்டும் ஒரு முறை உதட்டை பதித்தான்.
இந்த முறை.. முகிலனின் உதடு... சுபாவின் அந்த _____ இடத்தில்.
அம்மாவின் கன்னத்தை அழுத்திப் பிடித்த முகிலன்.. அவளது மேல் உதட்டில்.. தன் உதட்டை பாதித்தான்.
இருள் சூழ்ந்து அமைதியாக இருந்த அவர்களது ஹாலில், “இச்.. “ என்ற முத்த சத்தம் பளிச்சென்று கேட்டது.
அவளது மூக்கு.. அவனுடைய மூக்கோடு மோதியது.. சுபாவின் மேல் உதட்டில்.. தாலி கட்டியவனை தவிர.. முதல் முதலாக வேறு ஒருவனின் உதட்டின் தீண்டல்..
மகனின் உமிழ் நீர் ஈரமும்.. கூடவே சிகரெட் வாசனையையும் உணர்ந்தாள்.
அவளது விழிகள் அகண்டு விரிந்தது. அவளது இதயம், உள்ளே வரும் மூச்சுக்கு தடை போட்டது.
நுரையீரல் ஆக்சிசன் பற்றாக்குறையால் துடி துடித்து வலிக்க ஆரம்பித்தது. அவள் விருட்டென்று மூச்சை உள் இழுக்க.. சுய நினைவுக்கு திரும்பினாள்.
அவனது பிடியில் இருந்து சில அடிகள் பின்னோக்கி நகர்ந்தாள். அவளது கண்கள் சிவக்க ஆரம்பித்ததும்.. பெண் சக்திமான் போல்.. அவளது மொத்த சக்தியும்.. அவளது வலது கையுக்கு வந்து சேர்த்து.
அடுத்த நொடி.. அவனது கன்னத்தை நோக்கி.. வலது கையை வீசினாள்.
அவளது ஐந்து விரல்களும் அவனது கன்னத்தில் பதிந்தது. அவனது மண்டைக்குள் பலூன் வெடித்தது போல் சத்தம்.
“அம்ம்மா… “ என்று அவன் அவளது கையை எட்டி பிடிக்கும் முன், பெட்ரூமுக்குள் ஓடினாள்.
அவளது உள்ளங்கையில் உயிர் போகும் வலி.. அடிவயிற்றில் வைத்து அழுத்தினாள்.
உதடுகள் துடிக்க.. அழுகையை அடக்கி முழுங்க முயன்றாள்.
முகிலனின் கன்னத்தில் வலி குறைத்தபாடு இல்லை. நிமிடங்கள் கடந்தும்.. சுபா அடித்த அடி.. மண்டைக்குள் “ரிபீட்” ஆகி கொண்டிருக்க.. சோபாவில் சரிந்தான்.
—-------- —--------- —-------
மகளை CCTVல் பார்த்தது தப்பு என்று உணர்த்த பாலா.. அவளது கூதி போட்டோவையும்.. CCTV மொபைல் ஆப்பை டெலிட் செய்தவன், ஆபிசில் இருந்து.. வீட்டுக்கு கிளம்பினான்.
அடுத்த 15 நிமிடத்தில்.. ரயில்வே காலனிக்குள் நுழைந்தான்.
அவன் அவசரமாக படியேற வர.. வீடே இருளில் மூழ்கி கிடந்தது. லைட்டை போட்டவன், சோபாவில் கிடைத்த முகிலனை எழுப்பியபடி.. பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்தான்.
“சுபா.. என்னாச்சு..?!” அவளது உடலில் கை வைக்க, திடுக்கிட்டு எழுந்து உக்கார்ந்தாள்.
“மணி 7 ஆச்சு.. வீடே இருட்டா இருக்கு… ஒடம்பு ஏதும் முடியலையா..?!”
அவளது விழிகள் ஹாலில் உக்கார்ந்து இருந்த முகிலை நோக்கி நகர்ந்தது.
“அம்மாவும் பையனும் சண்டையா..?!”
“ச்சே.. ச்சே.. எங்களுக்குள்ள என்ன…?!”
இந்த கேள்வியை தவிர அவளது மண்டைக்குள் வேறு ஒன்றும் தோன்றவில்லை. நடுவில் கொஞ்சம் பக்கத்த காணும்.. விஜய் சேதுபதி போல்.. அவள் நிகழ்ந்ததை மனதிற்குள் யோசிக்க,
“ஏய் சுபா..“ அவளது தோள்பட்டையை வேகமாக பாலா உலுக்கினான்.
சுதாரித்தவள்.. “தலவலிங்க.. மாத்திரை போட்டு படுத்துட்டேன்..”
அவளது உதட்டில் அடுக்கடுக்கான பொய்கள்… முகிலனின் விழிகள் சுபாவை நோக்கி திரும்பியது.
“சரி நீ படு.. ” என்றவன், “நான் நாளைக்கு நைட் பூனே கிளம்புறேன்.. அர்ஜென்ட் அசைன்மென்ட், திரும்ப வர ரெண்டு மாசம் ஆகும்”
விருட்டென்று எழுந்தவள், “ஏன்.. திடீருன்னு.. நான் வென லீவ் எடுக்கவா..?!”
“வேணாம் டி, முகில் லண்டன்ல இருந்து வந்து ஒரு மாசம்தான் ஆகுது.. அவன கவனி..“ என்றவன்..
பீரோவை திறந்து துணி மணிகளை எடுத்து பெட்டியில் அடுக்க ஆரம்பித்தான்.
“இருங்க காபி போட்டுட்டு வாறேன்” என்றவள், முந்தானையில் முகத்தை துடைத்தபடி.. கிச்சனை நோக்கி நடக்க, தலை கவிழ்ந்து உக்கார்ந்து இருந்தான் முகில்.
ஹாலுக்குள் வந்த பாலா, “ஏய்.. முகில்.. உன்னோட அம்மாவுக்கு தல வலி, உனக்கு என்ன வயித்து வலியா..?!” கிண்டல் செய்து சிரிக்க,
கிச்சனில் காபியை ஊற்றிய சுபாவும்.. சோபாவில் உக்கார்ந்து இருந்த முகிலனின் முகத்திலும்.. ஈ ஆடவில்லை.
“என்னாச்சு உங்களுக்கு..?!”
“அது.. “ என்று சுபா ஆரம்பிக்க, விருட்டென்று சோபாவில் இருந்து எழுந்தான் முகிலன்.
“சரி, உங்க பஞ்சாயத்த அப்பறம் பேசிக்கலாம்.. நாளைக்கு காலைல நாம பொண்ணு பாக்க கூடுவாஞ்சேரி போறோம்..” அடுத்த குண்டை போட்டான் பாலா.
ஒரே நொடி பொழுதில்.. சுபாவும்… முகிலும்.. “என்னது…?!” கோர்ஸாக கேள்வி எழுப்ப,
“அந்த பொண்ணு.. நெக்ஸ்ட் வீக் ஆஸ்திரேலியா போதாம்.. என்னோட பிரென்ட், நேருல போய் பாரு.. கண்டிப்பா பொண்ணு புடிக்கும்ன்னு நச்சரிக்கிறான்… நானும் சரின்னு சொல்லிட்டேன்” என்ற பாலா, சுபாவின் கையில் இருந்த காபியை வாங்க,
முகிலனை நெருங்கிய சுபா, “ஏங்க.. இவன் புடிக்கலைன்னு சொல்லிட்டான்.. திரும்ப எதுக்கு போகணும்..” என்று சுபா மெதுவாக ஆரம்பிக்க,
“அப்பா.. நாளைக்கு போலாம்.. ” என்ற முகிலன் விறு விறுவென.. படிக்கெட்டில் கீழ் இறங்கினான்.
அவனது வார்த்தைகள்.. அவள் கன்னத்தில் அறைந்தது போல் இருந்தது.
—------- —---------- —------
இரவு 11 மணி. கணவன் சாப்பிட்டு விட்டு படுத்து விட, மகனின் வருகைக்காக.. சோபாவில் காத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
33 வது முறையாக கால் செய்தவள்… காதில் வைக்க, நொடிகள் பறந்தோடியதே தவிர, முகிலன் எடுத்தபாடு இல்லை.
போனை கோபமாக தூக்கி சோபாவில் எறிந்தவள்.. கண்ணை மூட, கதவு திறக்கப்படும் சத்தம்.
மின்னல் வேகத்தில் ஓடியவள்… மூச்சு வாங்கியபடி கதவை திறந்தாள். வேர்க்க விறு விறுக்க நின்று கொண்டிருந்த முகிலனின் உடலில் சரக்கு வாடை.
மீண்டும் அடிக்க கையை ஓங்கியவள்.. அடிக்காமல்.. பின்னோக்கி நகர, கால்கள் தள்ளாடியபடி அவனது பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்தான்.
(அவன் 6வது படிக்கும் போது டவுசரில் யூரின் போனதற்காக, கடைசியாக அவளிடம் அவன் அடி வாங்கினான், அதன் பிறகு இன்று. அவனது 23 வது வயதில்.
இடைப்பட்ட காலத்தில், அவன் எதாவது தப்பு செய்வதாலோ..? அடம்பிடித்தாலோ..? அவளது கையோ.. வாயோ.. பேசியது கிடையாது.
அவன் பொட்டிப் பாம்பாய் அடங்கி போவதற்கு.. அவளது “பார்வை” ஒன்றே போதும்.)
அரைமணி நேரம் கடந்தோடியது. சோபாவில் உக்கார்ந்து இருந்தவள் காதில், முகிலன் முனங்கும் சத்தம் கேட்டது.
விருட்டென்று எழுந்தவள்.. தனது பெட்ரூமுக்குள் எட்டி பார்க்க, கணவன் மெத்தையில் முண்டுவது தெரிந்தது.
போதையில் எதாவது உளறி விடுவானோ? என்ற பயம் அவள் நெஞ்சுக்குள்.
தனது பெட்ரூம் கதவை சாத்திவிட்டு.. முகிலனின் பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்தாள்.
கட்டிலில் குப்புற படுத்திருந்தவன் கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தோட, “ரியலி ஸாரி மம்மி.. ஹவ் ஐ ஸீ யூர் பேஸ்.. ஐ காண்ட்.. ஐ காண்ட், ஐ ஆம் ஸ்டுபிட்… ஸ்டுபிட்.. (How I see your face… I can’t.. I can’t, I am stupid… stupid..)”
அவன் அழுவதை பார்த்ததும்.. அவள் நெஞ்சுக்குள் வலி எடுக்க ஆரம்பித்தது.
அவனது உளர் ஒலி அதிகமாக.. விருட்டென்று அவனது பெட்ரூம் கதவை சாத்தினாள்.
இருட்டு அறைக்குள் சுபாவும்.. முகிலனும்.. பேன் ஓடாமல்.. இருவரது உடலிலும் வியர்வை வெளிவர ஆரம்பித்தது.
கட்டில் விளிம்பில் முகிலன் குப்புற படுத்திருக்க, அவனது இடது கை தரையில் தொங்கி கொண்டிருந்தது.
தரையில் மண்டி இட்டவள்.. முகிலின் கூந்தலுக்குள் மெதுவாக விரலை நுழைத்தாள். அவளது மனதில் எள்ளளவும் அவன் மேல் கோபம் இல்லை. அவள் முகத்தில் தாய்மையின் தவிப்பு.
அவளது மென்மையான விரல்கள்.. அவனது பின்னந்தலையை அழுத்தியதும்.. அந்த தீண்டலில்… அவனது உடல் சிலிர்த்தது.
உறங்கிக் கொண்டிருக்கும் கணவனுக்கு கேட்டு விடாதபடி.. மெதுவாக, “முகில்.. ஸாரி டா.. ரியலி ஸாரி.. அடிச்சுருக்க கூடாது.. நான் உன்னோட அம்மாதானா.. . மன்னிச்சிரு டா ”
அவளது உதடுகள் துடிக்க..அவளது உதடுகள் துடிக்க.. வார்த்தைகள் கண்ணீரில் கலந்து வெளிவர,
தரையில் தொங்கி கொண்டிருந்த அவனது இடது கை விரல்களில் மெதுவாக அணங்கியது. அவளது விம்மல் ஓலி.. அவன் காதில் விழ.. விழ.. அவனது போதை இறங்க ஆரம்பித்தது.
தரையில் தொங்கி கொண்டிருந்த அவனது இடது கை, விருட்டென்று அவளது கழுத்தை சுற்றி வளைத்தது.
தலையை உயர்த்தியவன்.. அவளது முலை பள்ளத்துக்குள் முகத்தை புதைத்தான்.
சுபாவின் நெஞ்சுக்குள் அடக்கமுடியா அழுகை பெருக்கெடுத்தது.
முகிலனின் தலையை தன் மார்போடு இறுக்கிக் கொண்டவள், அவனது உச்சந்தலை முழுவதிலும்.. தனது சிவந்த உதட்டால் ஒத்தி எடுத்தாள்.
அவளது முத்த சத்தத்தில்.. அவன் துடி துடிக்க, மூச்சு விட முடியாமல் தவித்தவனின் உதடுகள்.. அவளது கழுத்து பள்ளத்தில் பதிந்தது.
அவளது முதுகை கட்டி அனைத்தவன்.. வேக வேகமாய் ஆழ்ந்த மூச்சை உள் இழுதான்.
வாசனை பூசாத.. அவளது வியர்வை கலந்த உடலின் வாசனை.. அவனது நெஞ்சுக்குள் நிறைந்தது.
