Update 05
చిన్నా ఒళ్ళో పడుకొని ఉన్న పార్వతి సడన్ గా కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి చిన్నా తన నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంటుంటే ఎమ్మటే కళ్ళు మూసుకుంది. ఆ తరువాత తల నిమురుతూ మాట్లాడడం మొదలు పెట్టాడు.
చిన్నా : నువ్వు నా గురించి అనుకున్నవేవీ నిజం కాదే, నువ్వు నన్ను చాలా బాగా పెంచావ్ అందుకు థాంక్స్ బంగారం. ఎప్పటికైనా నా గురించి నీకు తెలిసినప్పుడు కచ్చితంగా నువ్వు గర్వపడతావు.. ఆ రోజు రాకూడదనే నీకు దూరంగా ఉంటున్నా. ఇవ్వాళ నీలాగే చలాకిగా ఉండే ఒక అమ్మాయిని చూసా కానీ నా దురదృష్టం కలవలెను, కలిసి ఉండలేను.. ఎం చేస్తాం.
రాజేంద్ర : చిన్నా లేచావా, ఏంటి అమ్మా కొడుకులు రోల్స్ రివర్స్ చేసుకున్నారా దా బైటికి వెళ్ళాలి.
చిన్నా : వస్తున్నా అని చిన్నగా పార్వతిని పక్కన పడుకోబెట్టి లేచి బైటికి వెళ్ళిపోయాడు.
పార్వతి : వాడు బైటికి వెళ్ళిపోగానే లేచి కూర్చున్నాను, వాడి ఒంటి మీద గాట్లు, మచ్చలు.. వాడు మాట్లాడిన మాటలు మళ్ళి మళ్ళి గుర్తుకువస్తున్నాయి.
సతీష్ : అమ్మా అన్నం తినకుండా అలానే పడుకున్నావ్, అన్నం తిందువు రా
పార్వతి : వస్తున్నా
సతీష్ : ఇంకా చిన్నా గాడి గురించే ఆలోచిస్తున్నావా, వాడు ఇంట్లో నుంచి వెళ్లిపోకుండా నేను ఏదో ఒకటి చేస్తాలే నువ్వు కంగారుపడకు రా అని చెయ్యి పట్టుకుని తీసుకెళ్లాడు.
±
±
±
నాన్న చెప్పిన సామాను కొని తెచ్చేసరికి పది దాటింది. లైట్లు ఆపేసి ఉండేసరికి నా రూంలోకి వెళ్లి లైట్ వేసాను, ఇంకా అలానే ఉంది గోడకి చిరంజీవి పోస్టర్లు ఆ పక్కనే అమ్మా నేను కలిసి దిగిన ఫోటో, నా టేబుల్. డోర్ దెగ్గరికి వేసి వెళ్లి మంచం మీద కూర్చున్నాను. ఫోన్ లో మధ్యాహ్నం అక్షిత ఫోటో తీసింది గుర్తుకొచ్చి గాలరీ ఓపెన్ చేసి చూస్తుంటే అమ్మ వచ్చింది చేతిలో అన్నం ప్లేట్ తొ, వెంటనే పోనే స్క్రీన్ ఆపేసి పక్కన పడేసాను.
పార్వతి : ఏంట్రా నేను రాగానే ఫోన్ ఆపేసావ్ సీక్రెటా
చిన్నా : సీక్రెటా నా బొందా
పార్వతి : లవర్ ఉందా నీకు?
చిన్నా : నువ్వే చెప్తావ్ నాకు పిల్లని ఎవడు ఇస్తాడని, ఇక నా మొహానికి మళ్ళి లవర్ కూడానా
పార్వతి : నాకు డౌటే.. ఏది నీ ఫోన్ ఆన్ చేసి ఇవ్వు
చిన్నా : వద్దులే
పార్వతి : ఎరా నేను చూడకూడదా
చిన్నా : మనం ఇద్దరం కలిసి చూడకూడదు, నేను బైటికి వెళ్ళాక అప్పుడు చూసుకో హీరోయిన్ బొమ్మలు.
పార్వతి : హీరోయిన్లే గా
చిన్నా : ఒంటి మీద బట్టలు లేవే.. చూస్తావా
పార్వతి : ఛీ ఛీ.. అన్నం తినిపిద్దామని వచ్చా.. నీతొ పెట్టుకున్నాను చూడు నా చెప్పుతో నన్ను నేను కొట్టుకోవాలి.
చిన్నా : సారీ సారీ.. దా పెట్టు పెట్టు
పార్వతి : పట్టు
అమ్మ చేత్తోనే అన్నం తినేసి లేచాను...
చిన్నా : నువ్వు తిన్నావా
అమ్మ : ఆ తినేసా
చిన్నా : పడుకోపో ఇప్పటికే లేట్ అయిపోయింది.
అమ్మ : నేను పోతే నువ్వు బొమ్మలు చేసుకుంటావా
చిన్నా : అబ్బా ఛీ.. నీ టైమింగ్ తగలెయ్య.. పడుకుంటా వెళ్లవే
అమ్మ వెళ్ళాక ఫోన్ ఓపెన్ చేసి అక్షిత ఫోటోని డిలీట్ చేసేసాను, సాటిలైట్ ఫోన్ తీసి నెంబర్ తొ imei ద్వారా అక్షిత ఫోన్ ట్రాక్ చేసి చూసాను, కదులుతుంది.
ఏంటిది ఈ టైంలో హాస్టల్లో కదా ఉండాలి ఎక్కడికి వెళుతుంది.. వెంటనే షార్ట్ విప్పేసి బ్లాక్ జీన్స్ బ్లాక్ టీ షర్ట్ వేసుకుని ట్రాకర్ చూస్తూ ఇంటి నుంచి బైటికి వచ్చి సందు చివర పెట్టిన బైక్ తీసి బైల్దేరాను.
కొడుకు రహస్యాలు తెలుసుకోవాలని ప్రయత్నిస్తూ చీకటిలో హాల్లో సోఫా మీద పడుకుని ఆలోచిస్తున్న పార్వతికి అర్ధరాత్రి చిన్నా ఇంటి నుంచి సౌండ్ చెయ్యకుండా బైటికి వెళ్లడంతో మెదడులో ఇంకా బలంగా పడిపోయింది అస్సలు వీడు ఎం చేస్తున్నాడో తెలుసుకోవాలని.
)--------------------------(
బండి నేరుగా ట్రాకర్ ని చూస్తూ అటువైపే పోనిచ్చాను, సిటీ సెంటర్ వెనక వైపు బిల్డింగ్ ని చూపిస్తుంటే బండి చెట్టు కింద పెట్టి నడుచుకుంటూ వెళ్లాను. చూస్తుంటే ఏదో పెద్ద లైబ్రరీలా ఉంది. అక్షితని చూడగానే నడక ఆపేసి అక్కడే నిలబడ్డాను, అటు ఇటు చూసి వెనక వైపు తలుపు నుంచి బిల్డింగ్ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.. ఇంత ప్లానింగ్ తొ వచ్చిందంటే దీనికి లైబ్రరీకి సంబంధించిన వాళ్లలో ఎవరో హెల్ప్ చేసారు.. అయినా ఇది ఈ టైం కానీ టైంలో అదీ వెనక నుంచి దొంగతనంగా వెళ్లాల్సినంత పనేంటి.. ఆలోచిస్తూనే నేనూ లోపలికి వెళ్లాను.
లోపల నుంచి అడుగుల శబ్దం విని పక్కనే ఉన్న మెట్లు ఎక్కి పైకి వెళ్ళాను, లైబ్రరీ లోకి ఎంటర్ అయ్యి నేరుగా ప్రైవేట్ సెక్షన్ దెగ్గరికి వెళ్లి కీస్ తెరిచి లోపలికి వెళ్ళింది, తన వెనకాలే నేనూ వెళ్ళాను. చిన్నగా డోర్ పెట్టేసి అక్కడే బల్ల మీద కూర్చున్నా.
టీ షర్ట్ దాని మీద హుడి, కిందేమో జీన్స్, పోనీ టేల్ వేసుకుని ఉంది జేబులోనుంచి టార్చ్ తీసింది, చాలా పకడ్ బందీగా వచ్చింది ఏం చేస్తుందా అని చూసాను. కబోర్డ్స్ నుంచి ఒక్కో పుస్తకం తీసి వెతికి పక్కన పడేస్తుంది.. చిన్నగా వెళ్లి దాని పక్కన కూర్చున్నా.. వెతుకుతూనే ఉంది.. ఇంతలో ఒక బుక్ నా వైపు పెడుతుంటే తీసుకుని పక్కన పెట్టాను డౌట్ వచ్చిందో ఏమో ఒకసారి నన్ను చూసి నా వైపు టార్చ్ వేసి కెవ్వున కేక పెట్టింది అక్షిత మెడ పట్టుకుని అలానే తన పెదాలు అందుకున్నాను.. రెండు సెకండ్లకి నన్ను తోసి చెంప మీద చెళ్ళు మని పీకింది.
చిన్నా : స్... అబ్బా
అక్షిత : మళ్ళీ ఎందుకోచ్చావ్
చిన్నా : నేనే ముందోచ్చా నువ్వే తరవాత వచ్చావ్
అక్షిత : మరి నాకు కనపడలేదు?
చిన్నా : నేను టార్చ్ తేవడం మర్చిపోయా, ఏం చెయ్యాలా అని ఆలోచిస్తుంటే నువ్వు లోపలికి వచ్చావ్
అక్షిత : తలుపు వేసి ఉంటే ఎలా వచ్చావ్
చిన్నా : ఆ కిటికీ లోనుంచి పైప్ పట్టుకొని ఎక్కా
అక్షిత : నీకే బుక్ కావాలి
చిన్నా : ఇండియన్ లైస్ అని పురాతన బుక్ లె.. నువ్వు కూడా వెతుకుతున్నావ్ గా కనిపిస్తే చెప్పు.. ఇంతకీ నీకేం కావాలి.
అక్షిత : నువ్వు నాకు ముద్దు పెట్టావ్
చిన్నా : నువ్వే అరిచావ్, నాకేం చెయ్యాలో తోచలేదు.
అక్షిత : ఎవరైనా చెయ్యి అడ్డం పెడతారు
చిన్నా : అంటే చిన్న పిల్లోడిని పైగా ఇలాంటి వ్యవహారాలు ఫస్ట్ టైం టెన్షన్ లో పెదాలు అడ్డు పెట్టా
అక్షిత : నువ్వు పిల్లోడివెంట్రా, పిల్లల్ని ఎత్తుకు పోయేవాడిలా ఉన్నావ్.
చిన్నా : సరే నీకేం కావాలి ఇంతకీ
అక్షిత : విక్రమాదిత్య అని ఒకడి గురించి బుక్ లో రాసింది ఒకావిడ అది నాన్ ప్రింటెడ్, చేత్తో రాసింది నాకు ఆ పుస్తకం కావాలి ఈ లైబ్రరీలోనే ఎక్కడో ఉంది.. కనిపిస్తే చెప్పు.
చిన్నా : అంత కచ్చితంగా ఎలా చెప్తున్నావ్
అక్షిత : ఎందుకంటే ఈ లైబ్రరీ తనదే, విక్రమాదిత్య గురించిన పుస్తకం రాసి ప్రచురించే టైంకి ఆయన ఒప్పుకోలేదట, దాన్ని భద్రంగా దాచింది గత పది రోజులుగా నేను ఈ లైబ్రరీలో అన్ని చోట్లా వెతికాను ఇదొక్కటే మిగిలింది ఇక్కడే ఎక్కడో ఉండాలి.
చిన్నా : నువ్వు జర్నలిస్ట్ వి కదా, నువ్వు దాన్ని ప్రింట్ చేస్తే నీకు పేరు వస్తుంది అంతేనా
అక్షిత : ఆ నీ బొంద.. అయినా నేను జర్నలిస్ట్ అని నీకెవరు చెప్పారు నా పేరు కూడా నీకు ఒక్కసారే చెప్పింది.
చిన్నా : నువ్వావైపు వెతుకు నేను ఇటు నుంచి మొదలు పెడతా
అక్షిత : సరే
చిన్నా : టెన్షన్ గా ఉంది
అక్షిత : ఉంటే
చిన్నా : అదీ.. ఉమ్మా..
అక్షిత : ఛీ.. వదులు
చిన్నా : భయమేసింది
అక్షిత : కామాంధుడా
చిన్నా : నువ్వంటే ఇష్టమే నాకు
అక్షిత : మరి వదిలేసి వెళ్లిపోయావ్ గా
చిన్నా : నేనంటే నీకూ ఇష్టం అని నాకు తెలుసు కానీ నేను నీతో ఉండలేను అక్షితా, నీది మళ్ళీ ఒంటరి బతుకు అయిపోతుందేమో అని భయంగా ఉందే నాకు.
అక్షిత : ఒక్క ముక్క అర్ధమైతే చెప్పిచ్చుక్కోట్టు..
చిన్నా : నీతో కలిసి ఉండలేను కానీ నీతోనే ఉండాలనుంది.
అక్షిత : ఒరేయ్ నన్ను నా పని చేసుకొని, నేను పొయ్యాక నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు ఏడు.
చిన్నా : అలా కాదే అర్ధం చేసుకో, నాకు నువ్వు కావాలి
అక్షిత : ఏంట్రా నీ బాధ, ఇలా తగులుకున్నావ్ ఏంట్రా నన్ను.. పోరా పొయ్యి ఇంకోదాన్ని చూసుకో పోరా
చిన్నా : సరే ముందు పుస్తకం వెతుకుదాం
అక్షిత : నోరు మూసుకుని ఆ పని చెయ్యి మరి.
చిన్నా : హా పోతున్నా..
రెండు గంటలు వెతికాం ఇద్దరం దొరకలేదు, వెళ్లి అక్షిత వెనకాల నిలుచున్నా..
చిన్నా : దొరికిందా
అక్షిత : తు.. తు.. ఎందుకు భయపెట్టి చంపుతున్నావ్
చిన్నా : నువ్వేమైనా టెన్షన్ పడతావేమో అని.. ఆ.. సరే సరే అలా చూడకు మిగిలింది ఆ కప్బోర్డ్స్ పైనే..
అక్షిత : నిచ్చెన కావాలి
చిన్నా : ఈ చీకటిలో అది ఎక్కడుందో, నా భుజం మీద ఎక్కు
అక్షిత : నువ్వు ఎన్ని ప్లాన్లు వేసినా, నేను లొంగను
చిన్నా : ఇప్పుడు ఆ నిచ్చెన ఎక్కడుందో ఏమో అటు ఇటు తగిలి అనవసరమైన రచ్చ అవసరమా.. పోనీ ఎత్తుకొనా
అక్షిత : ఎందుకు దొరికిన వాటిని దొరికినట్టు పిసుకుదామనా.. నీ వేషాలు నా దెగ్గర కాదు.. మొదటి నుంచి నీ చూపే వంకర..
చిన్నా : ఏమున్నాయే అక్కడ పిసకడానికి.. నీ బాడీలో కిలో కండ లేదు ఎందుకే అంత పొగరు.
అక్షిత : చిన్న పిల్లని మరి నా దెగ్గర ఏం ఉంటాయి.. పొయ్యి నీ వయసు వాళ్ళని వెతుక్కో వాళ్ళకి బాగుంటాయి.
చిన్నా : ఆ మాత్రం గాప్ ఉంటేనే మంచిదే పిచ్చిదానా
అక్షిత : దేనికి
చిన్నా : నిన్ను వంగోబెట్టి మింగడానికి.. ఇక రా ఎక్కు.. (అని మోకాళ్ళ మీద కూర్చున్నాను) సరిగ్గా కూర్చో పడ్డావంటే నడ్డి ఇరుగుద్ది.. ఆటో కాలు ఇటో కాలు వేసి కూర్చో.. అక్షిత కూర్చున్నాక నిల్చున్నాను వెతుకుతుంది.. అక్కి..
అక్షిత : ఏంట్రా ఆ పిలుపు.. నువ్వు పరిచయం అయ్యిందే నిన్న.. అంత చనువు తీసుకుంటావెంటి..
చిన్నా : ఏమో నేనెప్పుడూ ఇలా ప్రవర్తించలేదు.. కానీ నీ దెగ్గర మాత్రం సిగ్గు ఎగ్గూ లేకుండా ఇలా ఉంటే బాగుంది.. నువ్వు తిడుతుంటే ఇంకా బాగుంది బంగారం.
అక్షిత : డాక్టర్ దెగ్గరికెళ్లి చూపించుకో తగ్గుద్ది రోగం.
చిన్నా : అక్కి..
అక్షిత : ఎహె.. విసికించకు..
చిన్నా : తొడలు భలే ఉన్నయ్యే..
అక్షిత : చంపుతా చెయ్యి తీ..
చిన్నా : అబ్బా.. వెచ్చగా ఉంది మెడ చుట్టు.. ఇంకా గట్టిగా ఒడిసి పట్టుకోవా
అక్షిత : (గట్టిగా పట్టుకుని) చాలా.. చెప్పు పీక పిసికితే దరిద్రం వదిలిపోద్ది.. మాటలు రావట్లా మాట్లాడు..
కావాలనే కింద పడ్డా.. అక్షిత నా మీద పడింది అలానే పక్కకి దొల్లి దాని పైకి ఎక్కి.. పై పైకి వెళ్లిపోయా
అక్షిత : రేయి వద్దు.. వద్దు..
అలానే పైకి వెళ్లి మెడ మీద ముద్దు పెడుతూ టీ షర్ట్ లోపలికి చేతులు పోనిచ్చి సపోటా పిందెలని పిసుకుతూ నోట్లో నోరు పెట్టేసాను.. రెండు నిమిషాలు గింజకున్నా సంక లోపలికి చెయ్యి పెట్టి సన్నుతొ పాటు అరచేత్తో పట్టుకుని నిమిరాను.. కొంచెం తగ్గింది.. నాలిక లోపలికి తోసాను ఎదురు యుద్ధం ప్రకటించింది.. ఐదు నిమిషాలకి సొయ వచ్చిందో ఏమో నన్ను గిచ్చి నెట్టేసింది.. ఇద్దరం ఊపిరి పీల్చుకుంటూ ఒకరినొకరం చూసుకున్నాం..
ఇందాక మేము కింద పడ్డప్పుడు మా వెనకాల ఉన్న టేబుల్ కూడా కింద పడినట్టుంది.. ఆ టేబుల్ కింద అడుగు భాగంలో ఎక్సట్రా బాక్స్ ఉంది.. అక్షిత కోపంగా వాగుతూనే ఉంది..
చిన్నా : అటు చూడు.. అని టేబుల్ చూపించాను
అక్షిత నా కింద పాడుకొనే అటు వైపు తిరిగింది, ఒక కాలు అక్షిత నడుము మీద వేసి మీద ఎక్కాను..
అక్షిత : లేవరా దున్నపోతా
చిన్నా : (కింద పడ్డ టేబుల్ ని చేత్తో దెగ్గరికి లాగాను) అది చెదలు పట్టి ఉంది లాక్ కోసం చూడాల్సిన పనిలేదు.. (అంటూ జేబులోనుంచి కత్తి తీసి అక్షిత చేతికి ఇచ్చాను) ఇదిగో కత్తి దీనితో చెదలు పట్టిన దెగ్గర పొడువు అదే వస్తుంది...
అక్షిత : నా మీద నుంచి లేవరా రాక్షసుడా
చిన్నా : (అక్షిత వీపుని కరుచుకుని ముద్దు పెడుతూనే) నా వల్ల కాదు నువ్వు ఆ పని చూసుకో నాకు వేరే పని ఉంది.. (అని జుట్టుని పక్కకి జరిపి వీపు మీద కళ్ళు మూసుకుని పడుకున్నాను)
అక్షిత : (ఐదు నిమిషాలకి.. ) ఇక లెగు నా పని అయిపోయింది నేను పోవాలి.
చిన్నా : పోదులె
అక్షిత : లేవరా నీకు దణ్ణం పెడతా
చిన్నా : (లేచి నిల్చుని ఇద్దరం కింద పడ్డ బుక్స్, టేబుల్ అన్ని సర్ది అక్షితని చూసాను) నిన్ను పెళ్లి చేసుకుంటా
అక్షిత : లైఫ్ లాంగ్ నాతోనే ఉంటావా, ఒక్కటే ఆన్సర్ సోది పెట్టకుండా చెప్పు.
చిన్నా : నా ఉద్యోగం నిన్ను నన్ను కలిసి ఉండనివ్వదురా (అని తల కొట్టుకున్నాను)
అక్షిత : దెంగేయ్ ఇక్కడ నుంచి..
చిన్నా : ఓయి..
అక్షిత : మరి.. నాకు చికాకు పుడుతుంది.. నీకంటే ముఖ్యమైన పనులున్నాయి నాకు.. నీకోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చోలేను.. ఉంటే ఉండు లేకపోతె వెళ్ళిపో ఇప్పుడైనా, నా లైఫ్ లోనుంచి అయినా.. అస్సలు నా గురించి నీకు ఏం తెలుసని నా వెంట పడుతున్నావ్.
చిన్నా : నువ్వు అనాధవి.. రికార్డ్స్ లో ఉన్నట్టు మీ అమ్మా నాన్నా ఆక్సిడెంట్ లో చనిపోలేదు, బెంగుళూరు అడవుల్లో ఉన్న చిన్న తండా లాంటి ఊరు మీది, అక్కడ జరిగిన గొడవల్లో మీ అమ్మా నాన్నని చంపేశారు.. నువ్వు రోజు రాత్రి హోటల్ నుంచి భోజనం పెడతావే వాళ్లు నీ ఊరి వాళ్ళు.. నీకు విక్రమాదిత్య గురించి తెలుసుకోవడం అవసరం ఎందుకంటే మీరు ఉంటున్న ఊరు ఆయన పేరు మీద రిజిస్టర్ అయ్యి ఉంది.. ఆయన గురించి తెలుసుకుని ఆ డాకుమెంట్స్ సంపాదించి కేసు వెయ్యాలని ప్రయత్నిస్తున్నావ్.. అందరి అవసరం నీకు ఉంది.. అందుకే ప్రతీ ఒక్కరిని మంచి మాటలతో కలుపుకు పోతున్నావ్.. ఇంకో రెండు నెలలు దాటితే నీ జర్నలిజం కోర్స్ అయిపోద్ది.. మీడియా సపోర్ట్ ఉంటే ఇంకా ఎక్కువగా ఈ కేసు వైపు చూస్తారని నీ ప్లాన్ అందుకే జర్నలిస్ట్ అవ్వాలని నిర్ణయించుకున్నావ్.. అంతేనా ఇంకేమైనా ఉన్నాయా నేను తెలుసుకోవాల్సినవి.
అక్షిత : ఇవన్నీ... నీ...కె...లా
చిన్నా : రేపు మధ్యాహ్నం వరకు నాకు టైం ఇవ్వు.. నేను నీతో ఉంటానొ లేదో ఆలోచించుకుని చెప్తా.. వద్దనుకుంటే మాత్రం ఇక నీకు కనిపించను ఈ సారి నీ మీద ఒట్టు.. మా అమ్మ తరువాత నీ మీదె కొంచెం ఎక్కువగా ప్రేమ పెంచుకున్నాను.. అందుకే నీ మీదె ఒట్టు వేస్తున్నా.. ఇక పదా వెళదాం నిన్ను హాస్టల్ దెగ్గర డ్రాప్ చేస్తా..
అక్షితని బండి మీద ఎక్కించుకుని హాస్టల్ దెగ్గర డ్రాప్ చేసాను, నాతో ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు నేనూ మౌనంగానే ఉన్నాను.. డ్రాప్ చేసి నేరుగా ఇంటికి వెళ్లిపోయాను.. గేట్ తీసుకుని లోపలికి వెళ్లి మెయిన్ డోర్ పెట్టేసి చూస్తే నా రూంలో లైట్ వేసుంది.. లోపలికి వెళ్లి చూస్తే అమ్మ మంచం మీద కూర్చుని నన్నే చూస్తుంది.. తన పక్కనే నేను ఎవ్వరికీ కనపడకుండా క్రికెట్ బ్యాగ్ కిట్ లో దాచిన నా ఎక్విప్మెంట్స్ అన్ని ఉన్నాయి.. రూం అంతా చిందరవందరగా ఉంది.. అంతా వెతికినట్టుంది.
పార్వతి : ఏం చేస్తావ్ నువ్వు.. ఈ గన్ నీ దెగ్గర ఉంది.. నీకు ఇన్ని ఫేక్ ఐడీలు ఎందుకు.. SI నుంచి IPS, IAS వరకు అన్ని ఐడిలు ఉన్నాయి.. ఈ కత్తులు ఈ తాళాలు.. ఈ ఫోన్ నీదే ఇందాక బొమ్మలున్నాయి అని నా దెగ్గర దాచావ్.. ఈ కాంటాక్ట్స్ లో చిన్న స్థాయి కాన్స్టేబుల్ నుంచి mla, మంత్రులు, కమాండర్స్, ప్రధానమంత్రి నెంబర్ కూడా కాంటాక్ట్స్ లో ఉంది.. ఏం జాబ్ నీది.. నీ గురించి నాకు మొత్తం చెపుతావా లేదా.
నేను ఇందాక పడుకున్నప్పుడు నువ్వు మాట్లాడిన మాటలు విన్నాను, అస్సలు ఏం జరుగుతుంది నీ లైఫ్ లో.. ఎందుకు మమ్మల్ని దూరం పెడుతున్నావ్.. ఏంటిదంతా???
చిన్నా : నువ్వు నా గురించి అనుకున్నవేవీ నిజం కాదే, నువ్వు నన్ను చాలా బాగా పెంచావ్ అందుకు థాంక్స్ బంగారం. ఎప్పటికైనా నా గురించి నీకు తెలిసినప్పుడు కచ్చితంగా నువ్వు గర్వపడతావు.. ఆ రోజు రాకూడదనే నీకు దూరంగా ఉంటున్నా. ఇవ్వాళ నీలాగే చలాకిగా ఉండే ఒక అమ్మాయిని చూసా కానీ నా దురదృష్టం కలవలెను, కలిసి ఉండలేను.. ఎం చేస్తాం.
రాజేంద్ర : చిన్నా లేచావా, ఏంటి అమ్మా కొడుకులు రోల్స్ రివర్స్ చేసుకున్నారా దా బైటికి వెళ్ళాలి.
చిన్నా : వస్తున్నా అని చిన్నగా పార్వతిని పక్కన పడుకోబెట్టి లేచి బైటికి వెళ్ళిపోయాడు.
పార్వతి : వాడు బైటికి వెళ్ళిపోగానే లేచి కూర్చున్నాను, వాడి ఒంటి మీద గాట్లు, మచ్చలు.. వాడు మాట్లాడిన మాటలు మళ్ళి మళ్ళి గుర్తుకువస్తున్నాయి.
సతీష్ : అమ్మా అన్నం తినకుండా అలానే పడుకున్నావ్, అన్నం తిందువు రా
పార్వతి : వస్తున్నా
సతీష్ : ఇంకా చిన్నా గాడి గురించే ఆలోచిస్తున్నావా, వాడు ఇంట్లో నుంచి వెళ్లిపోకుండా నేను ఏదో ఒకటి చేస్తాలే నువ్వు కంగారుపడకు రా అని చెయ్యి పట్టుకుని తీసుకెళ్లాడు.
±
±
±
నాన్న చెప్పిన సామాను కొని తెచ్చేసరికి పది దాటింది. లైట్లు ఆపేసి ఉండేసరికి నా రూంలోకి వెళ్లి లైట్ వేసాను, ఇంకా అలానే ఉంది గోడకి చిరంజీవి పోస్టర్లు ఆ పక్కనే అమ్మా నేను కలిసి దిగిన ఫోటో, నా టేబుల్. డోర్ దెగ్గరికి వేసి వెళ్లి మంచం మీద కూర్చున్నాను. ఫోన్ లో మధ్యాహ్నం అక్షిత ఫోటో తీసింది గుర్తుకొచ్చి గాలరీ ఓపెన్ చేసి చూస్తుంటే అమ్మ వచ్చింది చేతిలో అన్నం ప్లేట్ తొ, వెంటనే పోనే స్క్రీన్ ఆపేసి పక్కన పడేసాను.
పార్వతి : ఏంట్రా నేను రాగానే ఫోన్ ఆపేసావ్ సీక్రెటా
చిన్నా : సీక్రెటా నా బొందా
పార్వతి : లవర్ ఉందా నీకు?
చిన్నా : నువ్వే చెప్తావ్ నాకు పిల్లని ఎవడు ఇస్తాడని, ఇక నా మొహానికి మళ్ళి లవర్ కూడానా
పార్వతి : నాకు డౌటే.. ఏది నీ ఫోన్ ఆన్ చేసి ఇవ్వు
చిన్నా : వద్దులే
పార్వతి : ఎరా నేను చూడకూడదా
చిన్నా : మనం ఇద్దరం కలిసి చూడకూడదు, నేను బైటికి వెళ్ళాక అప్పుడు చూసుకో హీరోయిన్ బొమ్మలు.
పార్వతి : హీరోయిన్లే గా
చిన్నా : ఒంటి మీద బట్టలు లేవే.. చూస్తావా
పార్వతి : ఛీ ఛీ.. అన్నం తినిపిద్దామని వచ్చా.. నీతొ పెట్టుకున్నాను చూడు నా చెప్పుతో నన్ను నేను కొట్టుకోవాలి.
చిన్నా : సారీ సారీ.. దా పెట్టు పెట్టు
పార్వతి : పట్టు
అమ్మ చేత్తోనే అన్నం తినేసి లేచాను...
చిన్నా : నువ్వు తిన్నావా
అమ్మ : ఆ తినేసా
చిన్నా : పడుకోపో ఇప్పటికే లేట్ అయిపోయింది.
అమ్మ : నేను పోతే నువ్వు బొమ్మలు చేసుకుంటావా
చిన్నా : అబ్బా ఛీ.. నీ టైమింగ్ తగలెయ్య.. పడుకుంటా వెళ్లవే
అమ్మ వెళ్ళాక ఫోన్ ఓపెన్ చేసి అక్షిత ఫోటోని డిలీట్ చేసేసాను, సాటిలైట్ ఫోన్ తీసి నెంబర్ తొ imei ద్వారా అక్షిత ఫోన్ ట్రాక్ చేసి చూసాను, కదులుతుంది.
ఏంటిది ఈ టైంలో హాస్టల్లో కదా ఉండాలి ఎక్కడికి వెళుతుంది.. వెంటనే షార్ట్ విప్పేసి బ్లాక్ జీన్స్ బ్లాక్ టీ షర్ట్ వేసుకుని ట్రాకర్ చూస్తూ ఇంటి నుంచి బైటికి వచ్చి సందు చివర పెట్టిన బైక్ తీసి బైల్దేరాను.
కొడుకు రహస్యాలు తెలుసుకోవాలని ప్రయత్నిస్తూ చీకటిలో హాల్లో సోఫా మీద పడుకుని ఆలోచిస్తున్న పార్వతికి అర్ధరాత్రి చిన్నా ఇంటి నుంచి సౌండ్ చెయ్యకుండా బైటికి వెళ్లడంతో మెదడులో ఇంకా బలంగా పడిపోయింది అస్సలు వీడు ఎం చేస్తున్నాడో తెలుసుకోవాలని.
)--------------------------(
బండి నేరుగా ట్రాకర్ ని చూస్తూ అటువైపే పోనిచ్చాను, సిటీ సెంటర్ వెనక వైపు బిల్డింగ్ ని చూపిస్తుంటే బండి చెట్టు కింద పెట్టి నడుచుకుంటూ వెళ్లాను. చూస్తుంటే ఏదో పెద్ద లైబ్రరీలా ఉంది. అక్షితని చూడగానే నడక ఆపేసి అక్కడే నిలబడ్డాను, అటు ఇటు చూసి వెనక వైపు తలుపు నుంచి బిల్డింగ్ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.. ఇంత ప్లానింగ్ తొ వచ్చిందంటే దీనికి లైబ్రరీకి సంబంధించిన వాళ్లలో ఎవరో హెల్ప్ చేసారు.. అయినా ఇది ఈ టైం కానీ టైంలో అదీ వెనక నుంచి దొంగతనంగా వెళ్లాల్సినంత పనేంటి.. ఆలోచిస్తూనే నేనూ లోపలికి వెళ్లాను.
లోపల నుంచి అడుగుల శబ్దం విని పక్కనే ఉన్న మెట్లు ఎక్కి పైకి వెళ్ళాను, లైబ్రరీ లోకి ఎంటర్ అయ్యి నేరుగా ప్రైవేట్ సెక్షన్ దెగ్గరికి వెళ్లి కీస్ తెరిచి లోపలికి వెళ్ళింది, తన వెనకాలే నేనూ వెళ్ళాను. చిన్నగా డోర్ పెట్టేసి అక్కడే బల్ల మీద కూర్చున్నా.
టీ షర్ట్ దాని మీద హుడి, కిందేమో జీన్స్, పోనీ టేల్ వేసుకుని ఉంది జేబులోనుంచి టార్చ్ తీసింది, చాలా పకడ్ బందీగా వచ్చింది ఏం చేస్తుందా అని చూసాను. కబోర్డ్స్ నుంచి ఒక్కో పుస్తకం తీసి వెతికి పక్కన పడేస్తుంది.. చిన్నగా వెళ్లి దాని పక్కన కూర్చున్నా.. వెతుకుతూనే ఉంది.. ఇంతలో ఒక బుక్ నా వైపు పెడుతుంటే తీసుకుని పక్కన పెట్టాను డౌట్ వచ్చిందో ఏమో ఒకసారి నన్ను చూసి నా వైపు టార్చ్ వేసి కెవ్వున కేక పెట్టింది అక్షిత మెడ పట్టుకుని అలానే తన పెదాలు అందుకున్నాను.. రెండు సెకండ్లకి నన్ను తోసి చెంప మీద చెళ్ళు మని పీకింది.
చిన్నా : స్... అబ్బా
అక్షిత : మళ్ళీ ఎందుకోచ్చావ్
చిన్నా : నేనే ముందోచ్చా నువ్వే తరవాత వచ్చావ్
అక్షిత : మరి నాకు కనపడలేదు?
చిన్నా : నేను టార్చ్ తేవడం మర్చిపోయా, ఏం చెయ్యాలా అని ఆలోచిస్తుంటే నువ్వు లోపలికి వచ్చావ్
అక్షిత : తలుపు వేసి ఉంటే ఎలా వచ్చావ్
చిన్నా : ఆ కిటికీ లోనుంచి పైప్ పట్టుకొని ఎక్కా
అక్షిత : నీకే బుక్ కావాలి
చిన్నా : ఇండియన్ లైస్ అని పురాతన బుక్ లె.. నువ్వు కూడా వెతుకుతున్నావ్ గా కనిపిస్తే చెప్పు.. ఇంతకీ నీకేం కావాలి.
అక్షిత : నువ్వు నాకు ముద్దు పెట్టావ్
చిన్నా : నువ్వే అరిచావ్, నాకేం చెయ్యాలో తోచలేదు.
అక్షిత : ఎవరైనా చెయ్యి అడ్డం పెడతారు
చిన్నా : అంటే చిన్న పిల్లోడిని పైగా ఇలాంటి వ్యవహారాలు ఫస్ట్ టైం టెన్షన్ లో పెదాలు అడ్డు పెట్టా
అక్షిత : నువ్వు పిల్లోడివెంట్రా, పిల్లల్ని ఎత్తుకు పోయేవాడిలా ఉన్నావ్.
చిన్నా : సరే నీకేం కావాలి ఇంతకీ
అక్షిత : విక్రమాదిత్య అని ఒకడి గురించి బుక్ లో రాసింది ఒకావిడ అది నాన్ ప్రింటెడ్, చేత్తో రాసింది నాకు ఆ పుస్తకం కావాలి ఈ లైబ్రరీలోనే ఎక్కడో ఉంది.. కనిపిస్తే చెప్పు.
చిన్నా : అంత కచ్చితంగా ఎలా చెప్తున్నావ్
అక్షిత : ఎందుకంటే ఈ లైబ్రరీ తనదే, విక్రమాదిత్య గురించిన పుస్తకం రాసి ప్రచురించే టైంకి ఆయన ఒప్పుకోలేదట, దాన్ని భద్రంగా దాచింది గత పది రోజులుగా నేను ఈ లైబ్రరీలో అన్ని చోట్లా వెతికాను ఇదొక్కటే మిగిలింది ఇక్కడే ఎక్కడో ఉండాలి.
చిన్నా : నువ్వు జర్నలిస్ట్ వి కదా, నువ్వు దాన్ని ప్రింట్ చేస్తే నీకు పేరు వస్తుంది అంతేనా
అక్షిత : ఆ నీ బొంద.. అయినా నేను జర్నలిస్ట్ అని నీకెవరు చెప్పారు నా పేరు కూడా నీకు ఒక్కసారే చెప్పింది.
చిన్నా : నువ్వావైపు వెతుకు నేను ఇటు నుంచి మొదలు పెడతా
అక్షిత : సరే
చిన్నా : టెన్షన్ గా ఉంది
అక్షిత : ఉంటే
చిన్నా : అదీ.. ఉమ్మా..
అక్షిత : ఛీ.. వదులు
చిన్నా : భయమేసింది
అక్షిత : కామాంధుడా
చిన్నా : నువ్వంటే ఇష్టమే నాకు
అక్షిత : మరి వదిలేసి వెళ్లిపోయావ్ గా
చిన్నా : నేనంటే నీకూ ఇష్టం అని నాకు తెలుసు కానీ నేను నీతో ఉండలేను అక్షితా, నీది మళ్ళీ ఒంటరి బతుకు అయిపోతుందేమో అని భయంగా ఉందే నాకు.
అక్షిత : ఒక్క ముక్క అర్ధమైతే చెప్పిచ్చుక్కోట్టు..
చిన్నా : నీతో కలిసి ఉండలేను కానీ నీతోనే ఉండాలనుంది.
అక్షిత : ఒరేయ్ నన్ను నా పని చేసుకొని, నేను పొయ్యాక నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు ఏడు.
చిన్నా : అలా కాదే అర్ధం చేసుకో, నాకు నువ్వు కావాలి
అక్షిత : ఏంట్రా నీ బాధ, ఇలా తగులుకున్నావ్ ఏంట్రా నన్ను.. పోరా పొయ్యి ఇంకోదాన్ని చూసుకో పోరా
చిన్నా : సరే ముందు పుస్తకం వెతుకుదాం
అక్షిత : నోరు మూసుకుని ఆ పని చెయ్యి మరి.
చిన్నా : హా పోతున్నా..
రెండు గంటలు వెతికాం ఇద్దరం దొరకలేదు, వెళ్లి అక్షిత వెనకాల నిలుచున్నా..
చిన్నా : దొరికిందా
అక్షిత : తు.. తు.. ఎందుకు భయపెట్టి చంపుతున్నావ్
చిన్నా : నువ్వేమైనా టెన్షన్ పడతావేమో అని.. ఆ.. సరే సరే అలా చూడకు మిగిలింది ఆ కప్బోర్డ్స్ పైనే..
అక్షిత : నిచ్చెన కావాలి
చిన్నా : ఈ చీకటిలో అది ఎక్కడుందో, నా భుజం మీద ఎక్కు
అక్షిత : నువ్వు ఎన్ని ప్లాన్లు వేసినా, నేను లొంగను
చిన్నా : ఇప్పుడు ఆ నిచ్చెన ఎక్కడుందో ఏమో అటు ఇటు తగిలి అనవసరమైన రచ్చ అవసరమా.. పోనీ ఎత్తుకొనా
అక్షిత : ఎందుకు దొరికిన వాటిని దొరికినట్టు పిసుకుదామనా.. నీ వేషాలు నా దెగ్గర కాదు.. మొదటి నుంచి నీ చూపే వంకర..
చిన్నా : ఏమున్నాయే అక్కడ పిసకడానికి.. నీ బాడీలో కిలో కండ లేదు ఎందుకే అంత పొగరు.
అక్షిత : చిన్న పిల్లని మరి నా దెగ్గర ఏం ఉంటాయి.. పొయ్యి నీ వయసు వాళ్ళని వెతుక్కో వాళ్ళకి బాగుంటాయి.
చిన్నా : ఆ మాత్రం గాప్ ఉంటేనే మంచిదే పిచ్చిదానా
అక్షిత : దేనికి
చిన్నా : నిన్ను వంగోబెట్టి మింగడానికి.. ఇక రా ఎక్కు.. (అని మోకాళ్ళ మీద కూర్చున్నాను) సరిగ్గా కూర్చో పడ్డావంటే నడ్డి ఇరుగుద్ది.. ఆటో కాలు ఇటో కాలు వేసి కూర్చో.. అక్షిత కూర్చున్నాక నిల్చున్నాను వెతుకుతుంది.. అక్కి..
అక్షిత : ఏంట్రా ఆ పిలుపు.. నువ్వు పరిచయం అయ్యిందే నిన్న.. అంత చనువు తీసుకుంటావెంటి..
చిన్నా : ఏమో నేనెప్పుడూ ఇలా ప్రవర్తించలేదు.. కానీ నీ దెగ్గర మాత్రం సిగ్గు ఎగ్గూ లేకుండా ఇలా ఉంటే బాగుంది.. నువ్వు తిడుతుంటే ఇంకా బాగుంది బంగారం.
అక్షిత : డాక్టర్ దెగ్గరికెళ్లి చూపించుకో తగ్గుద్ది రోగం.
చిన్నా : అక్కి..
అక్షిత : ఎహె.. విసికించకు..
చిన్నా : తొడలు భలే ఉన్నయ్యే..
అక్షిత : చంపుతా చెయ్యి తీ..
చిన్నా : అబ్బా.. వెచ్చగా ఉంది మెడ చుట్టు.. ఇంకా గట్టిగా ఒడిసి పట్టుకోవా
అక్షిత : (గట్టిగా పట్టుకుని) చాలా.. చెప్పు పీక పిసికితే దరిద్రం వదిలిపోద్ది.. మాటలు రావట్లా మాట్లాడు..
కావాలనే కింద పడ్డా.. అక్షిత నా మీద పడింది అలానే పక్కకి దొల్లి దాని పైకి ఎక్కి.. పై పైకి వెళ్లిపోయా
అక్షిత : రేయి వద్దు.. వద్దు..
అలానే పైకి వెళ్లి మెడ మీద ముద్దు పెడుతూ టీ షర్ట్ లోపలికి చేతులు పోనిచ్చి సపోటా పిందెలని పిసుకుతూ నోట్లో నోరు పెట్టేసాను.. రెండు నిమిషాలు గింజకున్నా సంక లోపలికి చెయ్యి పెట్టి సన్నుతొ పాటు అరచేత్తో పట్టుకుని నిమిరాను.. కొంచెం తగ్గింది.. నాలిక లోపలికి తోసాను ఎదురు యుద్ధం ప్రకటించింది.. ఐదు నిమిషాలకి సొయ వచ్చిందో ఏమో నన్ను గిచ్చి నెట్టేసింది.. ఇద్దరం ఊపిరి పీల్చుకుంటూ ఒకరినొకరం చూసుకున్నాం..
ఇందాక మేము కింద పడ్డప్పుడు మా వెనకాల ఉన్న టేబుల్ కూడా కింద పడినట్టుంది.. ఆ టేబుల్ కింద అడుగు భాగంలో ఎక్సట్రా బాక్స్ ఉంది.. అక్షిత కోపంగా వాగుతూనే ఉంది..
చిన్నా : అటు చూడు.. అని టేబుల్ చూపించాను
అక్షిత నా కింద పాడుకొనే అటు వైపు తిరిగింది, ఒక కాలు అక్షిత నడుము మీద వేసి మీద ఎక్కాను..
అక్షిత : లేవరా దున్నపోతా
చిన్నా : (కింద పడ్డ టేబుల్ ని చేత్తో దెగ్గరికి లాగాను) అది చెదలు పట్టి ఉంది లాక్ కోసం చూడాల్సిన పనిలేదు.. (అంటూ జేబులోనుంచి కత్తి తీసి అక్షిత చేతికి ఇచ్చాను) ఇదిగో కత్తి దీనితో చెదలు పట్టిన దెగ్గర పొడువు అదే వస్తుంది...
అక్షిత : నా మీద నుంచి లేవరా రాక్షసుడా
చిన్నా : (అక్షిత వీపుని కరుచుకుని ముద్దు పెడుతూనే) నా వల్ల కాదు నువ్వు ఆ పని చూసుకో నాకు వేరే పని ఉంది.. (అని జుట్టుని పక్కకి జరిపి వీపు మీద కళ్ళు మూసుకుని పడుకున్నాను)
అక్షిత : (ఐదు నిమిషాలకి.. ) ఇక లెగు నా పని అయిపోయింది నేను పోవాలి.
చిన్నా : పోదులె
అక్షిత : లేవరా నీకు దణ్ణం పెడతా
చిన్నా : (లేచి నిల్చుని ఇద్దరం కింద పడ్డ బుక్స్, టేబుల్ అన్ని సర్ది అక్షితని చూసాను) నిన్ను పెళ్లి చేసుకుంటా
అక్షిత : లైఫ్ లాంగ్ నాతోనే ఉంటావా, ఒక్కటే ఆన్సర్ సోది పెట్టకుండా చెప్పు.
చిన్నా : నా ఉద్యోగం నిన్ను నన్ను కలిసి ఉండనివ్వదురా (అని తల కొట్టుకున్నాను)
అక్షిత : దెంగేయ్ ఇక్కడ నుంచి..
చిన్నా : ఓయి..
అక్షిత : మరి.. నాకు చికాకు పుడుతుంది.. నీకంటే ముఖ్యమైన పనులున్నాయి నాకు.. నీకోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చోలేను.. ఉంటే ఉండు లేకపోతె వెళ్ళిపో ఇప్పుడైనా, నా లైఫ్ లోనుంచి అయినా.. అస్సలు నా గురించి నీకు ఏం తెలుసని నా వెంట పడుతున్నావ్.
చిన్నా : నువ్వు అనాధవి.. రికార్డ్స్ లో ఉన్నట్టు మీ అమ్మా నాన్నా ఆక్సిడెంట్ లో చనిపోలేదు, బెంగుళూరు అడవుల్లో ఉన్న చిన్న తండా లాంటి ఊరు మీది, అక్కడ జరిగిన గొడవల్లో మీ అమ్మా నాన్నని చంపేశారు.. నువ్వు రోజు రాత్రి హోటల్ నుంచి భోజనం పెడతావే వాళ్లు నీ ఊరి వాళ్ళు.. నీకు విక్రమాదిత్య గురించి తెలుసుకోవడం అవసరం ఎందుకంటే మీరు ఉంటున్న ఊరు ఆయన పేరు మీద రిజిస్టర్ అయ్యి ఉంది.. ఆయన గురించి తెలుసుకుని ఆ డాకుమెంట్స్ సంపాదించి కేసు వెయ్యాలని ప్రయత్నిస్తున్నావ్.. అందరి అవసరం నీకు ఉంది.. అందుకే ప్రతీ ఒక్కరిని మంచి మాటలతో కలుపుకు పోతున్నావ్.. ఇంకో రెండు నెలలు దాటితే నీ జర్నలిజం కోర్స్ అయిపోద్ది.. మీడియా సపోర్ట్ ఉంటే ఇంకా ఎక్కువగా ఈ కేసు వైపు చూస్తారని నీ ప్లాన్ అందుకే జర్నలిస్ట్ అవ్వాలని నిర్ణయించుకున్నావ్.. అంతేనా ఇంకేమైనా ఉన్నాయా నేను తెలుసుకోవాల్సినవి.
అక్షిత : ఇవన్నీ... నీ...కె...లా
చిన్నా : రేపు మధ్యాహ్నం వరకు నాకు టైం ఇవ్వు.. నేను నీతో ఉంటానొ లేదో ఆలోచించుకుని చెప్తా.. వద్దనుకుంటే మాత్రం ఇక నీకు కనిపించను ఈ సారి నీ మీద ఒట్టు.. మా అమ్మ తరువాత నీ మీదె కొంచెం ఎక్కువగా ప్రేమ పెంచుకున్నాను.. అందుకే నీ మీదె ఒట్టు వేస్తున్నా.. ఇక పదా వెళదాం నిన్ను హాస్టల్ దెగ్గర డ్రాప్ చేస్తా..
అక్షితని బండి మీద ఎక్కించుకుని హాస్టల్ దెగ్గర డ్రాప్ చేసాను, నాతో ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు నేనూ మౌనంగానే ఉన్నాను.. డ్రాప్ చేసి నేరుగా ఇంటికి వెళ్లిపోయాను.. గేట్ తీసుకుని లోపలికి వెళ్లి మెయిన్ డోర్ పెట్టేసి చూస్తే నా రూంలో లైట్ వేసుంది.. లోపలికి వెళ్లి చూస్తే అమ్మ మంచం మీద కూర్చుని నన్నే చూస్తుంది.. తన పక్కనే నేను ఎవ్వరికీ కనపడకుండా క్రికెట్ బ్యాగ్ కిట్ లో దాచిన నా ఎక్విప్మెంట్స్ అన్ని ఉన్నాయి.. రూం అంతా చిందరవందరగా ఉంది.. అంతా వెతికినట్టుంది.
పార్వతి : ఏం చేస్తావ్ నువ్వు.. ఈ గన్ నీ దెగ్గర ఉంది.. నీకు ఇన్ని ఫేక్ ఐడీలు ఎందుకు.. SI నుంచి IPS, IAS వరకు అన్ని ఐడిలు ఉన్నాయి.. ఈ కత్తులు ఈ తాళాలు.. ఈ ఫోన్ నీదే ఇందాక బొమ్మలున్నాయి అని నా దెగ్గర దాచావ్.. ఈ కాంటాక్ట్స్ లో చిన్న స్థాయి కాన్స్టేబుల్ నుంచి mla, మంత్రులు, కమాండర్స్, ప్రధానమంత్రి నెంబర్ కూడా కాంటాక్ట్స్ లో ఉంది.. ఏం జాబ్ నీది.. నీ గురించి నాకు మొత్తం చెపుతావా లేదా.
నేను ఇందాక పడుకున్నప్పుడు నువ్వు మాట్లాడిన మాటలు విన్నాను, అస్సలు ఏం జరుగుతుంది నీ లైఫ్ లో.. ఎందుకు మమ్మల్ని దూరం పెడుతున్నావ్.. ఏంటిదంతా???
