Episode 11
సిద్దు : అక్కా వాడికి చెప్పావా
భారతి : లేదు, మాటల్లో పెట్టి పెళ్ళికి ఒప్పించాను ఆ గోలలో మర్చిపోయాడు కాని గుర్తొచ్చినా వాడికి డౌట్ వచ్చినా వదలడు
సిద్దు : చెప్పేయి అక్కా తరువాత చాలా బాధపడతాడు
భారతి : లేదులే సిద్దు, వాడు ఏడవటం నేను చూడలేను
ప్రణీత : అమ్మా... అమ్మా...
భారతి : ఇక్కడే కదే ఉన్నది ఎందుకలా అరుస్తావ్
ప్రణీత : నేను తమ్ముణ్ణి తీసుకుని అలా దివ్య వాళ్ళ ఇంటి దాకా వెళ్ళొస్తా
భారతి : సరే వెళ్ళు, పిల్లలని కూడా తీసుకెళ్తున్నావా
ప్రణీత : లేదు అత్తయ్య దెగ్గర ఉన్నారు
భారతి : సరే మళ్ళీ వాళ్ళు ఏడవక ముందే వచ్చేయండి..
ప్రణీత : సరే సరే (అని వెళ్ళిపోయింది).. (నేరుగా చిన్నా రూంకి వెళ్ళింది). రేయి చిన్నా పదా
చిన్నా : ఎక్కడికే
ప్రణీత : దా దార్లో చెప్తా
చిన్నా : సరే పదా, అని బైటికి వచ్చి బండి తీసాను.. ఎక్కి కూర్చుంది.. నీకు ఇంత వయసు వచ్చినా ఇంకా బండి ఎక్కడం రావట్లేదే..
ప్రణీత : పోనీ పోనీ..
చిన్నా : పోనీ అంటే ఎక్కడికి
ప్రణీత : నీ దివ్య డార్లింగ్ దెగ్గరికి
చిన్నా : నేనంటే ఎంత ప్రేమే నీకు, నాకోసం దివ్యక్కని మళ్ళీ సెట్ చేసావా అని బండి ముందుకు పోనించాను.
ప్రణీత : ఆ నీ బొంద.. అది లేదు.. వాళ్ళింట్లో వాళ్ళు లేరట ఇంటి తాళాలు అక్కడే ఉన్నాయని చెప్పింది.
చిన్నా : అయినా దానికి పెళ్ళైపోయిందిగా, ఇంకా ఇక్కడేం చేస్తుంది అది..
ప్రణీత : అందరూ కలిసి తిరుపతి వెళ్లారట..
చిన్నా : అలాగా, అమ్మ కూడా అంది పెళ్లి అయ్యాక తిరుపతి వెళ్లి రావాలని
ప్రణీత : వెళదాం
చిన్నా : అయినా నీ ఫ్రెండు కనీసం పెళ్ళికి కూడా పిలవలేదు మనల్ని, ఎందుకో...
ప్రణీత : అది వాళ్ళ బావని ఇష్టపడింది కదా, ఇంట్లో మాత్రం తనకి ఇష్టం లేని బైటి వాడినిచ్చి చేశారు అందుకే ఆ కోపంలో అస్సలు అది ఎవ్వరిని పిలవలేదు, నన్ను కూడా రావొద్దంది కాని దాని బాధ అర్ధం చేసుకుని నేను ఒక్కదాన్ని వెళ్లి ఓదార్చి వచ్చాను.
చిన్నా : పాపం.. అయినా వాళ్ళ బావకి ఎందుకు ఇవ్వలేదట
ప్రణీత : ఉద్యోగం లేదని..
చిన్నా : అబ్బో.. దివ్య నిజంగానే పాపం..
ప్రణీత : ఇప్పడు వాళ్ళ బావ గవర్నమెంట్ జాబ్ కొట్టి లక్షల్లో సంపాదిస్తున్నాడు..
చిన్నా : దివ్యక్క వాళ్ళ అమ్మ వాళ్ళని చెడుగుడు ఆడేసుకొని ఉంటదే..
ప్రణీత : మాములుగా కాదు వాళ్ళు బతికున్నంత కాలం దెప్పిపొడుస్తూనే ఉంటుంది
చిన్నా : నాకలాంటి బాధలేం లేవు.. నేను నా అమ్ములు.. విడతీయలేని బంధం మాది..
ప్రణీత : అరె ఒక్కటి అడుగుతాను చెప్పు, పెద్ద మావయ్య బతికుండి అచ్చు చిన్న మావయ్య వాళ్ళ లాగే కోట్లకి సంపాదించి ఉంటే మన ఇంటికి అమ్ములుని ఇస్తారా చెప్పు..
చిన్నా : అవన్నీ నాకు తెలీదు కాని మధు అత్తయ్య మాత్రం అమ్ములుని నాకు తప్ప ఇంకెవ్వరికి ఇచ్చి చెయ్యదు.
ప్రణీత : ఇప్పుడంటే సుఖం కోసం నీతో పడుకుంటుంది కాని అదే మావయ్య ఉండుంటే నీ దెగ్గరికి ఎందుకు వచ్చేది చెప్పు
చిన్నా : అలా అయినా అమ్మా అత్త బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ వాళ్ళు విడిపోయే ఛాన్స్ లేదు.. ఇక్కడ ఎటు చుసినా అమ్ములు నాదే
ప్రణీత : అవుననుకో...
చిన్నా : ఏంటి దీర్గం తీస్తున్నావ్
ప్రణీత : ఏం లేదు ఇందాక నీ పెళ్లి విషయం చిన్నత్తకి చెప్పాను, చీప్ గా చూసింది.. ఎందుకులే అని చిన్నా మావయ్య మొహం చూసి మెలకుండా వచ్చేసాను లేకపోతెనా అక్కడే మొహం పగలకొట్టేయాలనిపించింది.
చిన్నా : పోనీలేవే తన గురించి తెలిసిందే కదా
ప్రణీత : హా.. నీ పెళ్లి గురించి చెప్పగానే అక్షిత గురించి మొదలుపెట్టింది.
చిన్నా : ఏంటంటా
ప్రణీత : అక్షితని తన అన్న కొడుక్కి ఇచ్చి చేస్తుందట.. తన చదువు అయిపోతే పెళ్లి చేస్తానని చెప్పింది.
నేనేం మాట్లాడలేదు...
ప్రణీత : ఏం మాట్లాడవే
చిన్నా : ఏముంది మాట్లాడ్డానికి, అన్న కొడుక్కి కాకపోతే తమ్ముడి కొడుక్కి ఇచ్చి చేసుకోమను.. మనకెందుకు.. మావయ్య కోసం మహా అయితే పెళ్లిలో పనులు సాయం చేద్దాం అంతే.
ప్రణీత : దానికి కచ్చితంగా బాయిఫ్రెండ్ ఉండి తీరాలిరా
చిన్నా : నీకెలా తెలుసు..
ప్రణీత : దాన్ని చూస్తే ఎవ్వరైనా చెప్తారు.. దాని షేపులు చూడలేదా ఎప్పుడు.
చిన్నా : నాకేం పని
ప్రణీత : అబ్బ ఛ.. ఇప్పుడు నిజం చెప్పు
చిన్నా : నిజమే బాబు.. నాకు మీతోటే సరిపోతుంది మళ్ళీ దాన్ని ఎక్కడ చూసేది.
ప్రణీత : అదేంటి రోజు కాలేజీకి కలిసే వెళ్ళేవారుగా, ఎప్పుడు తగల్లేదా నీకు
చిన్నా : లేదు బ్యాగ్ మధ్యలో పెట్టి కూర్చుంటుంది.. కాలేజీ ముందే దిగి వెళ్ళిపోతుంది.. అప్పుడప్పుడు నాతో రాదు కూడా.. కాలేజీలో ఎవరో ఒకడితో తిరుగుతున్నట్టు రూమర్ కూడా ఉంది
ప్రణీత : నువ్వు చూడలేదా వాడిని, ఎలా ఉంటాడు.
చిన్నా : ఒక్కసారి చూసాను బానే ఉంటాడు ఎర్రగా బుర్రగా
ప్రణీత : వాడు మాత్రం పేదోడు అయ్యి దానికి మొగుడుగా వస్తే మాత్రం ఉంటది మజా.. చిన్నత్త మొహం చూడాలి అప్పుడు
చిన్నా : లేదట లేవే.. వాడికే చాలా బాధలు ఉన్నాయంట.. వర్కౌట్ అవ్వదని చెప్పాడట.
ప్రణీత : నీకెలా తెలుసు
చిన్నా : అక్షిత ఫ్రెండ్ నా ఫ్రెండ్ చెల్లెలు లే
ప్రణీత : అయినా ఆ ఫారేన్ రిటర్న్స్ కి ఇండియా వాళ్ళు ఎక్కడ ఆనుతారులే
చిన్నా : మనకెందుకు లేవే.. అదిగో నీ దివ్య ఇల్లు.. వచ్చేసింది.
ఇంటి ముందు ఆపగానే అక్క ఇంటి వెనక్కి వెళ్లి తాళాలు తీసుకొచ్చింది, తాళం తీస్తూ లోపలికి రా అనగానే వెళ్ళిపోయాను.
ప్రణీత : ఏంటి అలా చూస్తున్నావ్
చిన్నా : నిన్నే.. మోడల్ లా ఉండే దానివి ఇప్పుడు చూడు హిప్పపోటమస్ లా తయారు అయ్యావు
ప్రణీత : నేనేం అంత లావు లేను
చిన్నా : నీటి ఏనుగులా కాకపోతే గున్న ఏనుగులా ఉన్నావ్
ప్రణీత : అలానే ఉంటదిరా నీకు, రేపు నీ పెళ్ళాం ఇద్దరినీ కన్నాక ఇప్పుడున్నట్టే నాజుగ్గా ఉంటే అప్పుడు చూద్దాం.
చిన్నా : నేను నీ లాగ గ్యాప్ ఇవ్వను, వెంట వెంటనే ఇద్దరు కొడుకులుని కన్నాక లావణ్యకి ఆపరేషన్ చేపించేస్తా (అని మంచం మీద కూర్చున్నాను అక్క వచ్చి నా ఒళ్ళో కూర్చుంది నా చేతులని తన చుట్టు వేసుకుని)
ప్రణీత : ఏంటి ఇద్దరు కొడుకులే కావాలా
చిన్నా : అవునే.. దేవుడి దయవల్ల ఇద్దరు కొడుకులు పుడితే నా ఇద్దరు కోడళ్ళు సేఫ్.
ప్రణీత : చిన్నోళ్లు అవుతారేమో
చిన్నా : ఏం కాదు లేవే.. ముక్కు మొహం తెలీనోడికి పిల్లనిచ్చి, కట్నం ఇచ్చి గౌరవం ఇస్తే ఏం జరిగింది.. తీసుకొచ్చి నా ఇంట్లో పెట్టుకున్నాను. నా కొడుకులు ఎందుకు పనికి రాకుండా పోయినా పరవాలేదు కనీసం వాడు ఏదైనా తప్పు చేస్తే నా కోడళ్ళని చూసుకోడానికి నేను నాతో పాటు నావాళ్ళు కూడా ఉంటారు. అమ్మ కూడా ఇదే అలోచించి ఉంటుంది అందుకే త్వరగా పెళ్లి చేస్తానంటుంది.
అక్క నా ఒళ్ళో వాలిపోయింది నా మాటలు వింటూ
చిన్నా : అక్కా.. ఎలాగో పట్టించుకోవట్లేదు కనీసం ఆ రోజు నుంచి ఒక్క ఫోన్ అయినా చేశాడా
ప్రణీత : లేదు
చిన్నా : నేనేమైన తప్పు చేశానంటావా, ఒక్కసారి వెళ్లి మంచి చెడు మాట్లాడి అడిగి రానా మరి
ప్రణీత : ఏం వద్దు, వాడి ముందు తల దించుకోడానికి నేను ఏ తప్పు చెయ్యలేదు, నువ్వు అలాంటి పిచ్చి పనులు చెయ్యకు.. నన్ను సాకలేవా ఏంటి
చిన్నా : ఛీ అది కాదే మొద్దు, నీకు తోడు కావాలి కదా.. నిన్ను లైఫ్ లాంగ్ ప్రేమించడానికి ఒకడు ఉండొద్దు.. నేను నీతో ఇలా జీవితాంతం ఉండలేను కదమ్మా.. పోనీ డివోర్స్ ఇచ్చేసి ఇంకో పెళ్లి చేసుకుంటావా, నీ కూతుర్లని నా బిడ్డల్లా పెంచుకుంటాను కావాలంటే అమ్ములు పిల్లల్ని కనదు మా పిల్లల్లా సాక్కుంటాం.
ప్రణీత : నాకు నీ ప్రేమ చాలు రా చిన్నోడా, సెక్స్ లేకపోయినా పరవాలేదు ఇలా నాలుగు మాటలు చెప్పు చాలు.. బతికేస్తాను. నాకు పెద్దగా కోరికలు ఏం లేవు.. నీతోనే ఉంటానురా కావాలంటే అమ్ములుని అడగమంటావా నీ ఇంట్లో ఉండడానికి.
చిన్నా : అడుగు చెప్పిచ్చుకు కొట్టక పోతే అడుగు.. ఇంకా ఏ కాలంలో ఉన్నావే.. సరే అమ్మ తరువాత ఆ ఇంటిని నీ పేరు మీదకి వచ్చేలా రాపిస్తాను సరేనా.. అలాంటి ఆలోచనలు కూడా బుర్రలోకి రానివ్వకు, అది నీది.. అమ్మా అత్తయ్య నేను అమ్ములు అందరం నీ వాళ్ళం.. నువ్వే మమ్మల్ని చూసుకోవాలి..
ప్రణీత : నిదరొస్తుంది.. కొంచెం సేపు నీ మీద పడుకుంటా
చిన్నా : రా అని వెనక్కి పడుక్కుని అక్కని నా మీద పడుకోబెట్టుకున్నాను.. పెద్ద పాల కుండలు నా ఛాతికి తగులుతుండేసరికి జాకెట్ వెనక ఉన్న తాడు లాగేసి జాకెట్ ఓపెన్ చేసి నగ్న వీపు పై రాస్తూ తడుముతూ ఆడుకుంటుంటే చెక్కిలిగింతలు పుట్టి నవ్వుతూ పడుకుంది.
కొంత సేపటికి అక్కని నా పక్కన పడుకోబెట్టి తను లేవకుండా జాకెట్ తీసేసి ముచ్చిక నోట్లో పెట్టుకుని పాలు జర్రుకుంటుంటే లేచి నా తల మీద చెయ్యి వేసింది. చీర కుచ్చిళ్ళు విప్పాబోయాను..
ప్రణీత : ఇంటికి వెళదాం చాలా సేపయ్యింది, పిల్లలు ఏడుస్తారు మళ్ళీ
చిన్నా : పదా
ప్రణీత : లేచి జాకెట్ వేసుకుని తల దువ్వుకుని నన్ను చూసింది.
చిన్నా : ఏంటక్కా
వెంటనే నా పెదాలని అందుకుంది.. నేను కూడా
ప్రణీత : లవ్ యు రా
చిన్నా : లవ్ యు బంగారం, ఈ ప్రపంచంలోనే ద బెస్ట్ అక్కవి..
ప్రణీత : ఇలాంటివి చెప్పే ప్రతీ సారి నా పూకు ఎండగడుతున్నావ్
చిన్నా : ఇది బాగుంది.. కావాలంటే రా
ప్రణీత : సర్లే పదా వెళదాం, ఏమైనా తీసుకువెళదాం వెళ్ళేటప్పుడు స్వీట్ షాప్ దెగ్గర ఆపు
చిన్నా : పదా అని అక్కడ నుంచి బైటికి వచ్చేసి, స్వీట్స్ తీసుకుని ఇంటికి వెళ్లిపోయాం.
కొంత సేపటికి మధు అత్తయ్య వచ్చింది.
మధు : అదేమైనా అడిగిందా
చిన్నా : ఏమి అడగలేదు కాని దానికి అర్ధమయ్యే ఉంటది, నిన్ను అర్ధం చేసుకున్నట్టుంది దాన్ని కదిలించకు.
మధు : సరే.. మర్చిపోయా పెళ్లి కార్డ్స్ వచ్చేసాయి
చిన్నా : ఇంత ఫాస్ట్ గానా
మధు : మావయ్య పనులన్నీ చాలా ఫాస్ట్ గా చేపిస్తున్నాడు, మన యజమాని భారతి గారి ఆర్డర్.
చిన్నా : ఒకసారి అమ్ములుని రమ్మను మాట్లాడాలి..
మధు : ఏం మాట్లాడాలి..
చిన్నా : మా సీక్రెట్స్ మావి నీకెందుకే
మధు : అబ్బో.. మాట్లాడుకో.. మాట్లాడుకో అని బైటికి వెళ్ళిపోయింది.. వెక్కిరిస్తూ..
పది నిమిషాలకి అమ్ములు లోపలికి వచ్చింది.
లావణ్య : బావ పిలిచావా
చిన్నా : ఏం డూయింగు
లావణ్య : ఏం లేదు.. మనకి ఎంగేజ్మెంట్ లేదంటా, డైరెక్ట్ పెళ్లే
చిన్నా : ఎవరన్నారు
లావణ్య : బాబాయి చెప్పాడు, టైం సరిపోదట
చిన్నా : సరేలే.. ఇలారా
లావణ్య : పో బావా నేను రాను
చిన్నా : ఏం చెయ్యను లేవే రా
లావణ్య : ఆ వచ్చా చెప్పు
చిన్నా : ఏం లేదు నీతో మాట్లాడదామని.. నీకు కొన్ని చెప్పాలి
లావణ్య : సీక్రెట్స్ ఆ
చిన్నా : బాధ పడకూడదు మరి
లావణ్య : అయితే నాకు చెప్పకు
చిన్నా : ఏంటి
లావణ్య : నాకు చెప్పకు బావ, నువ్వేం చేసినా ఏం చెయ్యాలనుకున్నా నాకు ఓకే.. అంతేనా ఇంకేమైనా ఉన్నాయా
చిన్నా : లవ్ యు
లావణ్య : హహ.. నేను షాపింగ్ కి వెళుతున్నా బై..
చిన్నా : బై
ఇంతలో మధు లోపలికి వచ్చింది..
చిన్నా : ఏంటి డార్లింగ్
మధు : ఒరేయి పెళ్లి కార్డులు పంచవా
చిన్నా : అమ్మ వాళ్ళు అదే పనిలో ఉన్నారుగా
మధు : నీకు కొన్ని ఇచ్చింది, ప్రత్యేకంగా మీ ఫ్రెండ్స్ కి కూడా వెళ్లి ఇచ్చిరా, ఫోన్లో వాట్సాప్ లో వద్దులే బాగోదు
చిన్నా : అలాగే
మధు : మీ అక్క వాళ్ళ అత్తయ్య వాళ్ళకి కూడా ఇచ్చిరా ఒకటి
చిన్నా : ఇదొకటి ఉంది కదా మళ్ళీ, ఇవ్వాలంటావా
మధు : ఇంకా పూర్తిగా తెగలేదుగా
చిన్నా : ఇంకేం కావాలి, వాడు డబ్బులన్నీ దెంగి నాశనం చేసి.. సరే బిజినెస్ చేసాడు వీళ్ళ దెగ్గర మోసపోయాను అంటే ఒక అర్ధం ఉంది.. తెలీక పోగుట్టుకున్నా లేక టైం బాగలేదు అనుకున్నా అర్ధం ఉంది.. దేనికో వాడుక దెంగి ముంగిలా మౌనంగా ఉంటే..
మధు : ఇప్పుడవన్నీ ఎందుకు, వెళ్ళామా కార్డు ఇచ్చామా వచ్చామా అంతే, వస్తే వస్తారు లేకపోతే లేదు
చిన్నా : వెళ్ళక చస్తానా
మధు : ఉండు అక్షితని పిలిచాను వస్తా అంది
చిన్నా : దేనికి నీకేమైనా పిచ్చా, దాన్ని ఎందుకు పిలిచావు
మధు : ఏరా ఏమైంది
చిన్నా : ఏం లేదు పోవే
అక్షిత వచ్చి నిలబడింది మౌనంగా లేచి బైటికి నడిచాను, బస్ స్టాండ్ లో బండి పెట్టేసి బస్సు ఎక్కి కూర్చున్నాం
అక్షిత : కొన్ని వాటర్ కావాలి
వెళ్లి తెచ్చిచ్చాను, ఆ రెండు ముక్కలే నాతో మాట్లాడింది.. ఎయిర్ పాడ్స్ చెవిలో పెట్టుకుని కూర్చుంది.. నేను అక్షితని చూస్తూ గడిపేసాను.. ఒక్కసారి కూడా నా వైపు తిరగలేదు.
ఇద్దరం వెళ్లి అక్క వాళ్ళ అత్తయ్య వాళ్ళింటికి వెళ్లి కూర్చున్నాం అందరూ ఉన్నారు, మా బావ కూడా
బావ వాళ్ళ అమ్మ : అత్త గారింటికి రావాల్సిన పిల్లని ఇంట్లోనే పెట్టుకుని ఏ మొహమాటం లేకుండా బానే చేసుకుంటున్నారే పెళ్లి
అక్షిత : ఇద్దరు పసికందులని పెళ్ళాన్ని వదిలేసి కనీసం ఎలా ఉంది పిల్లలు ఎలా ఉన్నారు, రాలేకపోతే కనీసం ఫోన్ చేసి కనుక్కుందాం అని ఇటు తన మొగుడికి అటు అత్త మామలకి ఉండాల్సిన ఇంగితం కూడా లేకుండా సిగ్గు ఎగ్గూ లేకుండా చాపలు ఓండుకొని తింటున్నారు.. మీకు లేని సిగ్గు మాకెందుకండి.. ఏంటన్నయ్య అంతే కదా.. వేస్ట్ ఫెల్లో అని వాడికి వినిపించేలాగే తిట్టింది
వాళ్లందరూ లేచి నిలబడ్డారు.. అక్షిత చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి వచ్చేసాను. బైటికి వచ్చాక ఇద్దరం వెళ్లి తినేసి బస్సు ఎక్కి ఊరి బస్టాండ్ లో బండి తీసుకుని ఇంటికి వచ్చేసాం.
నాలుగు రోజుల్లో పెళ్లి జరిగిపోయింది.. ఇంటి పక్కనే కాళీ స్థలం సాఫు చేసి పందిరి వేశారు.. అమ్మ అప్పుడప్పుడు అదోలా కనిపించినా ఎందుకో చీటికి మాటికి ఇంట్లోకి బైటికి తిరిగుతుంది. అదేంటో కనుక్కోవాలి ఆరోగ్యం ఏమైనా బాలేదా అన్న డౌట్ కూడా వచ్చింది. పెళ్ళిలో అక్షిత కనిపించలేదు.. పెళ్లి అయిపోయాక తన అమ్మమ్మ వాళ్ళు బలవంతాన మా ఇంటికి వచ్చింది. మా ఇద్దరి కళ్ళు అస్సలు కలుసుకోలేదు.. అప్పుడప్పుడు చూసినా అక్షిత నా వైపు చూడలేదు. అందరూ లోపల ఉన్న లావణ్య దెగ్గరికి వెళ్ళగా.. మగవాళ్ళు మందు పార్టీకి వెళ్లిపోయారు.. నేను అక్షితే మిగిలింది.
అక్షిత : నేను వెళ్లిపోతున్నా
చిన్నా : ఎక్కడికి
అక్షిత : వైజాగ్ నాకు అక్కడ నచ్చింది.. చదువు కూడా అక్కడే కంప్లీట్ చేస్తాను
చిన్నా : అలాగే
అక్షిత : ఏడవకు, ఇలాంటి టైంలో ఏడవటం మంచిది కాదు..
చిన్నా : హ్మ్మ్..
అక్షిత : రేపు పొద్దున్నే వెళుతున్నా
చిన్నా : మావయ్యకి ఏమని చెప్పావ్
అక్షిత : బాయి ఫ్రెండ్ తో బ్రేక్అప్ అయ్యింది నేను ఇక్కడ ఉండలేను అన్నాను.. వైజాగ్ హాస్టల్లో జాయిన్ అవుతాను అంటే ఒప్పుకున్నాడు.
చిన్నా : ఇంకా మాకెవ్వరికి చెప్పలేదు
అక్షిత : నేను రేపే వెళుతున్నానని ఆయనకి తెలీదు.
చిన్నా : జాగ్రత్త
అక్షిత : హ్మ్మ్..
చిన్నా : అమ్మకి చెప్పావా
అక్షిత : లేదు ఇంకెవ్వరికి తెలీదు చెప్పను కూడా
మధు : అమ్మా అక్షిత ఇలా రా, శోభనానికి ఏర్పాట్లు చేద్దాం అని చిన్నాని చూసి నవ్వింది..
అక్షిత : నాకు చిన్న పని ఉంది పెద్దమ్మ ఇప్పుడే వస్తా అని లేచి వెళ్ళిపోయింది.
మధు : ఏంటో ఇది ఒక్కో నిమిషానికి ఒక్కోలా ప్రవర్తిస్తుంటుంది.. అని అనుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది..
నా రూంలోకి వెళ్లి కూర్చున్నాను, ఏడుపొచ్చేసింది.. నాకే ఇంత బాధగా ఉంటే అక్కడ దాని పరిస్థితి ఏంటో.. ఆలోచిస్తుండగానే లావణ్య పాల గ్లాస్ తో లోపలికి వచ్చింది.. సినిమాల్లో చూసినట్టు వెనక అందరూ నవ్వుకుంటూ వెళ్లిపోయారు. అమ్ములు సిగ్గుగా తెల్ల చీర ఎర్ర జాకెట్ లో చేతిలో పాల గ్లాస్ తో నడిచోస్తుంటే చూస్తూ కూర్చున్నాను.
లావణ్య లోపలికి వస్తూనే చిన్నా మొహం చూసి పాల గ్లాస్ పక్కకి పెట్టేసి చిన్నా పక్కన కూర్చుంది.
లావణ్య : బావ.. బావా అని భుజం కదిలించింది.
చిన్నా : ఆ..
లావణ్య : ఏంటి బావా ఏమైంది అలా ఉన్నావ్, ఏమైనా అయ్యిందా
చిన్నా : ఏం లేదురా, పెళ్లంటే ఏంటో అనుకున్నా ఇదంతా చూసి నిలుచొని నిలుచొని అలిసిపోయాను.
లావణ్య : ఇవ్వాళ నా మీద పడుకుంటావా, నేను నిద్రపుచ్చుతా
చిన్నా : అలాగే అని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుని నవ్వాను దాని అమాయకపు మంచితనానికి. అమ్ములుని మంచం మీదకి తోసి మీదైతే ఎక్కాను కాని నాకు మూడ్ రావట్లేదు.. ముద్దు పెట్టుకున్నాను అయినా నా వల్ల కావట్లేదు, పక్కకి దొల్లి అమ్ములుని నా మీద పడుకోబెట్టుకున్నాను.
చిన్నా : అమ్ములు ఇవ్వాళ ఒంట్లో అంత బాగోలేదు ఒక రెండు రోజులాగి చేసుకుందామా
లావణ్య : ఏంటి
చిన్నా : శోభనం.
లావణ్య : ఛీ.. అని తల తిప్పుకుంది సిగ్గుగా
నేనేం మాట్లాడక పోయేసరికి నన్ను వాటేసుకుంది.. వీపు మీద చెయ్యి వేసి గట్టిగా వాటేసుకున్నాను ఏమనుకుందో ఏమో అంతే గట్టిగా వాటేసుకుని నన్ను పక్కకి తిప్పి నా వెన్ను నిమురుతూ నిద్రలోకి జారుకుంది. అమ్ములు పడుకున్న తరువాత తన మొహం చూసాను..
నాకెందుకు మూడ్ రాలేదో నాకు అర్ధంకాలేదు, ఇంతకముందు అమ్ములుని చాలా సార్లు ముద్దు పెట్టుకున్నాను కాని ఇప్పుడు అస్సలు కార్యం దెగ్గరికి వచ్చేసరికి నా మొడ్డ లేవట్లేదు. ఇంకా బాధ పడుతున్నానా లేదే అంటే ఇన్ని రోజులు అమ్ములు మీద నేను చూపించింది లవ్ కాదా సింపతీనా తన మీద జాలి చూపించానా నాది ఉట్టి కేరింగ్ మాత్రమేనా నా సొంత అక్కతోనే సెక్స్ చెయ్యడానికి నిర్ణయించుకున్నాను అలాంటిది అమ్ములుకి ఒక ముద్దు పెట్టుకోలేకపోయాను. నాతో పాటు అమ్ములు జీవితం కూడా నాశనం చేసానా, ఏం అర్ధం కావట్లేదు వెంటనే లేచి ఫోన్ అందుకున్నాను.
లావణ్య : ఏమైంది బావా
చిన్నా : లేదు ఇయర్ ఫోన్స్ కోసం వెతుకుతున్నా
లావణ్య : అక్కడే ఉన్నాయి చూడు
చిన్నా : దొరికాయిలే నువ్వు పడుకో నేనొక సినిమా చూసి పడుకుంటా
లావణ్య : నేనూ చూస్తా
చిన్నా : వద్దులే లేట్ అయ్యింది పడుకో మళ్ళీ పొద్దున్నే లేపుతారు అని నిద్రపుచ్చి అక్షితకి కాల్ చేసాను.
అక్షిత : ఏంట్రా ఏమైనా డౌటా, ఎలా మొదలెట్టాలో అర్ధం కావట్లేదా.. పోటుగాడివేగా
వెంటనే వాట్సాప్ ఓపెన్ చేసి మెసేజ్ పెట్టాను
చిన్నా (msg) : నాకు లేవట్లేదు
అక్షిత : ఏయి నిజమా
చిన్నా (msg) : అన్ని పిచ్చి పిచ్చి ఆలోచనలు, నేను నిజంగానే అమ్ములుని ప్రేమించానా
అక్షిత : ప్రాణం కంటే ఎక్కువగా, నా కంటే నీకు అదంటేనే ఇష్టం. పిచ్చి పిచ్చి ఆలోచనలు చేసి దాన్ని ఏడిపించకు నువ్వు ఏడవకు
చిన్నా (msg) : అది కాదు
అక్షిత : ఏది కాదు, అంత కాకపోతే దాని పూకు వాసన చూడు నీ మొడ్డ లేచి నాట్యం ఆడకపోతే నన్ను అడుగు, పెద్ద టెంప్ట్ రాజావిరా నువ్వు.. నన్ను నమ్ము
చిన్నా (msg) : ఏంటా సౌండ్స్
అక్షిత : సర్దుకుంటున్నా పొద్దున్నే వెళ్ళాలి కదా
చిన్నా (msg) : నువ్వు ఇక్కడే ఉండు
అక్షిత : ఉంటాను తరవాత, మీ మొగుడు పెళ్ళాల రొమాన్స్ చూస్తూ కూర్చోవాలా.. కొన్ని రోజులు దూరంగా ఉండి స్టడీస్ అయిపోయాక వచ్చేస్తాలే..
చిన్నా : సరే బై అని అక్షితకి మెసేజ్ పెట్టేసి అమ్ములుని వాటేసుకుని పడుకున్నాను.
తెల్లారి పొద్దున్నే నాలుగున్నరకి చీకటితో లేచి లగ్గెజ్ తో బైటికి వచ్చింది అక్షిత. సౌండు రాకుండా గేట్ వేసి ఇటు తిరిగేసరికి చిన్నా నిలబడి ఉన్నాడు.
అక్షిత : నువ్వెంట్రా ఇక్కడా
చిన్నా : దా అని లగ్గేజ్ పట్టుకుని బండి ఎక్కాను అక్షిత ఎక్కి కూర్చుంది.
అక్షిత : పోనీ..
నేరుగా రైల్వేస్టేషన్ పోనించాను.. ఒకటవ ప్లాట్ఫారం మీద రైలు రెడీగా ఉంది. ట్రైన్ ఎక్కి లగ్గేజ్ సర్ది వాటర్ బాటిల్, స్నాక్ ఐటమ్స్ కొని తీసుకొచ్చి అక్షిత బ్యాగ్ లో వేసాను.
అక్షిత : చిన్నా ఇలారా
చిన్నా దెగ్గరికి రాగానే సీట్లో పక్కన కూర్చోపెట్టి వాడి పెదాలు అందుకుని ముద్దు పెట్టుకుంది, తన బుగ్గ మీద తడి తగిలెసరికి కళ్ళు తెరిచింది.
అక్షిత : చిన్నోడా ఇటు చూడు.. నువ్వేడిస్తే అస్సలు బాగోవు.. ఇటు చూడు.. ఇటు చూడు.. ఇందులో ఎవరి తప్పు ఉంది చెప్పు.. మనకి రాసిపెట్టి లేదు అంతే.. దానిని ఇద్దరం సంతోషంగా ఆక్సేప్ట్ చేద్దాం.. నాలుగు రోజులు నేను కనిపించకపోతే అన్ని అవే సర్దుకుంటాయి. నీ మీద కోపం లేదురా.. ప్రేమతోనే వెళుతున్నాను. అని చిన్నా ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని వాడి కళ్ళు తుడిచింది.
ట్రైన్ అనౌన్స్మెంట్ విని ఆఖరి సారి ఇద్దరు గట్టిగా వాటేసుకుని విడిపడ్డారు.
ట్రైన్ దిగి చిన్నా చూస్తుంటే పెద్ద హారన్ కొట్టి ట్రైన్ ముందుకు కదిలింది. అక్షిత ఏడుస్తూనే చెయ్యి ఊపింది.. అదే నేను ఆఖరి సారి అక్షితని చూడటం.
లాగ్ లేకుండా లాగితే ఇరవై మూడేళ్లు గడిచిపోయాయి
LOCATION : Texas. USA
ఆఫీస్ అయిపోగానే అక్షిత కోటు పక్కన పడేసి, చిరాగ్గా తన AUD-Etron ఎక్కి వెళ్ళిపోతుండగా ఎవరో అక్షితా అని గట్టిగ్గా అరవడం విని అటువైపు చూసింది. దూరం నుంచి రెండు పదులు దాటిన వయసు కుర్రాడు పరిగెత్తుకుంటూ లగ్గేజ్ తో వచ్చి అక్షితకి ఎదురుగా నిలబడ్డాడు.
ఆ కుర్రాడి మొహం చూడగానే గుర్తుపట్టేసింది..
అక్షిత : నువ్వు?
"నేనే పిన్ని అంజి.. లావణ్య కొడుకుని.. సిద్దు తాతయ్య నీ అడ్రస్ ఇచ్చాడు.. కొంచెం నీ సాయం కావాలి పిన్ని"