Episode 14


అక్షిత ఏడ్చి ఏడ్చి అలానే పడుకుండిపోయింది. అక్షిత మాట్లాడిన మాటలకి లావణ్య కూడా ఏడుస్తూ కూర్చుంది. ఇదంతా చాటుగా విన్న లావణ్య చిన్న కోడలు శృతి వెంటనే అంజికి ఫోన్ చేసింది.

అంజి : హలో సంధ్య

శృతి : నేను శృతిని... అంటూ ఇక్కడ తను విన్నది చూసింది మొత్తం చెప్పింది.

అంజి : నాన్న ఎక్కడా

శృతి : మావయ్య షాప్ కెళ్ళాడు

అంజి : శృతి... ఒక పని చెయ్యి, వెంటనే నాన్నకి ఫోన్ చేసి అమ్మ ఏడుస్తున్న విషయం చెప్పు ఆయనే పరిగెత్తుకుంటూ వస్తాడు తరవాత ఏం జరుగుతుందో చూద్దాం.

శృతి : అత్తయ్య ఏడుస్తుంది

అంజి : నాన్న రాని, ఆయన చూసుకుంటాడులే.. నువ్వు మధ్యలోకి వెళ్లకు

శృతి : అలాగే అని వెంటనే తన మావయ్యకి ఫోన్ చేసింది.. హలో మావయ్యా

చిన్నా : చెప్పరా ఏం చేస్తున్నారు.. అత్తయ్య తినిందా

శృతి : మావయ్య అత్తయ్య ఏడుస్తుంది

చిన్నా : ఏమైంది

శృతి : తెలీదు ఎవరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడింది ఇక ఏడుస్తూ కూర్చుంది.. నువ్వు రా మావయ్యా

చిన్నా : నేనొస్తున్నా అని ఫోన్ పెట్టేసి పది నిమిషాల్లో చిన్నా ఇంటికి వచ్చాడు.. శృతి తన అత్తయ్యని చూపించింది.

చిన్నా : అమ్ములు ఏమైందే ఎందుకు ఏడుస్తున్నావ్

లావణ్య : ఏం లేదులే

చిన్నా : ఎవరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడావట ఎవరు అని పక్కనే ఉన్న ఫోన్ తీసి చూసాడు.. అక్షిత.... తనే ఫోన్ చేసింది.. ఏమైంది

లావణ్య : తన అమ్మ మన ఇంట్లోకి అడుగు పెట్టడం వల్లే నాన్న మావయ్యలు చనిపోయారట మళ్ళీ తను అడుగు పెట్టాకే అమ్మ అత్తయ్య చనిపోయారట. పిచ్చి వాగుడంతా వాగేసి నా మీద కోప్పడి ఇంకోసారి మనం ఎవ్వరం తనకి ఫోన్ చెయ్యకూడదని చెప్పి పెట్టేసింది.

చిన్నా : మంచిదేగా దానికెందుకు ఏడవటం. అంజిని కూడా పంపించడం నాకు ఇష్టం లేదు నువ్వే బలవంతం చేసి నన్ను ఒప్పించావ్.

లావణ్య : అలా మాట్లాడకు బావ, పాపం అక్షిత ఒంటరిది అయిపోయింది మన వల్లే కదా

చిన్నా : మనం ఏమి చేసాం, అదే వెళ్ళిపోయింది పోనీ మనకెందుకు ఎవరి జీవితాలు వాళ్ళవి.. అందరి దెగ్గరా డబ్బులున్నాయి అందరికి మెదడులు ఉన్నాయి అందరూ తెలివికల్లోళ్లే.. నువ్వు అంతగా బాధ పడనవసరంలేదు.

లావణ్య : అది కాదు బావా

చిన్నా : ఏయి.. చెప్తుంటే అర్ధం కావట్లేదా. నోరు ముయ్యి అని అరిచేసి బైటికి వెళ్ళిపోయాడు. కళ్ళలో నీళ్లతో

లావణ్య ఏడుస్తూ అలానే కింద పడుకుండిపోయింది.. శృతి వెంటనే లావణ్య దెగ్గరికి వెళ్లి పక్కన కూర్చుని సంపత్ కి ఫోన్ చేసింది.

సంపత్ : శృతి చెప్పవే

శృతి : ఎక్కడున్నావ్

సంపత్ : ఏమైందే.. అలా ఉన్నావ్

శృతి : మావయ్య అత్తయ్యని అరిచాడు

సంపత్ : ఏంటి నాన్న అమ్మ మీద అరిచాడా.. నిజమేనా

శృతి : ఇక్కడ చాలా జరిగింది, చిన్నత్త ఫోన్ చేసింది అత్తయ్యకి నువ్వు రా చెప్తాను.

సంపత్ : వస్తున్నా

అరగంటకి సంపత్ ఇంటికి వచ్చేసరికి శృతి కాళ్ళ మీద లావణ్య పడుకొని ఉండటం చూసాడు. వెళ్లి శృతి పక్కన కూర్చున్నాడు. శృతి సంపత్ చెయ్యి తీసి లావణ్య గొంతు దెగ్గర పెట్టింది.

శృతి : జ్వరం వచ్చినట్టుందిరా, వెళ్లి డాక్టర్ ని తీసుకురాపో

సంపత్ : వెళుతున్నా అని లేచి బైటికి వెళుతు తన నాన్నకి ఫోన్ చేసాడు.

చిన్నా : హలో

సంపత్ : ఎమన్నావ్ నాన్నా అమ్మని, జ్వరం వచ్చేసింది..

చిన్నా ఫోన్ కట్టేసాడు.

సంపత్ వెళ్లి డాక్టర్ ని పిలుచుకొచ్చాడు, డాక్టర్ లావణ్యని చూస్తుంటే శృతి జరిగింది మొత్తం చెప్పింది.

సంపత్ : అన్నకి ఫోన్ చేసావా ?

శృతి : లేదు

సంపత్ అంజికి ఫోన్ చేసాడు

అంజి : చెప్పరా

సంపత్ : అన్నా ఇక్కడ ఏమేమో జరుగుతున్నాయి, నాన్న అమ్మ మీద అరిచాడు, మనం పుట్టి ఇన్ని సంవత్సరాలలో ఎప్పుడు ఇలా జరగలేదు.. అయన ఇంట్లో నుంచి వెళ్ళిపోయాడు ఫోన్ ఎత్తడంలేదు. అమ్మకి జ్వరం వచ్చింది.

అంజి : ఉండు అని లేచి వెళ్లి సోఫాలో పడుకొని ఉన్న అక్షితని లేపాడు

అక్షిత : ఏంట్రా

అంజి : నాన్న అమ్మ మీద అరిచాడట, అమ్మకి జ్వరం వచ్చింది.. నాన్న ఎంత ఫోన్ చేసినా ఎత్తట్లేదట

అక్షిత : ఫోన్ చెయ్యి నేను మాట్లాడతాను

అంజి : సంపత్ లైన్ లోనే ఉన్నాడు

అక్షిత : (ఫోన్ తీసుకుంది) రేయి సంపత్ అమ్మకి ఎలా ఉంది

సంపత్ : పడుకొని ఉంది పిన్ని, బాగా జ్వరం వచ్చేసింది ఇవ్వనా

అక్షిత : వద్దులే పడుకొని, నేను మళ్ళీ చేస్తా

అంతా మెలకుండా కళ్ళు మూసుకుని వింటున్న లావణ్య లేచి సంపత్ చేతిలో ఉన్న ఫోన్ తీసుకుంది

లావణ్య : అక్షితా.. నువ్వు ఎం చేస్తావో నాకు తెలీదు ఎల్లుండి లోపు నువ్వు ఇక్కడ ఉండకపోతే నా శవాన్ని చూస్తావ్. ఎలా చచ్చిపోతానో నీకు తెలుసనుకుంటా.. భారతి అత్త ఎలా విషం తాగి చనిపోయిందో అలానే నేను కూడా పోతాను.. అని ఫోన్ పెట్టేసింది అక్షితని మాట్లాడనివ్వకుండా మళ్ళీ అక్షిత ఫోన్ చేసినా కట్ చేసింది.

అక్షిత ఫోన్ సోఫాలో పారేసి తల పట్టుకుని కూర్చుంది. అంజి తన పిన్ని పక్కన కూర్చుని భుజం మీద చెయ్యి వేసాడు.

అంజి : ఏమైంది పిన్ని ???

అక్షిత : ఇండియాకి ఫ్లైట్ బుక్ చెయ్యి వెళదాం.. నేను మన ఇద్దరికీ ఆఫీస్ లీవ్ పెడతాను అని లేచి కళ్ళు తుడుచుకుంటూ వెళ్లి లాప్టాప్ తీసుకుని మెయిల్ పెడుతుంటే, అంజి నెక్స్ట్ ఫ్లైట్ కి స్పెషల్ టికెట్ బుక్ చేసాడు.

అంజికి తన పిన్ని ఇంటికి రావడం కొంత ఆనందాన్ని ఇస్తే కొంత ఏమవుతుందో అన్న భయాన్ని కూడా ఇచ్చింది. కానీ తానైతే అక్కడే ఉంటాడు కదా ఏం జరిగినా చూసుకుందాంలే అన్న కొంత ధైర్యం కూడా ఉంది. ఇద్దరు రాత్రిలోపే ఇక్కడ పనులు ముగించుకుని అక్షిత తన ఫ్రెండ్స్ కి ఇన్ఫర్మ్ చేసి ఇండియా బైలుదేరింది.

ఇంకోవైపు ఇటు చిన్నా రాత్రి అవుతున్నా ఇంటికి రాలేదు. లావణ్య భయపడుతూ కూర్చుంది, తన సిద్ధూ మావయ్య, చిన్న కొడుకు సంపత్ ఇద్దరు కలిసి రోడ్లు వెతకడం మొదలు పెట్టి బస్టాండ్ తోపాటు రైల్వే స్టేషన్ కూడా వెతికారు. చిన్నా తాగడని తెలుసు అందుకే అస్సలు బార్ల వైపుకి కూడా వెళ్ళలేదు కానీ ఇద్దరు చిన్నా కనిపించకపోయేసరికి ఏం చెయ్యాలో తెలీక ఇంటికి తిరిగొస్తుంటే ఇంటి చివర మూల మీద ఒకతను పడిపోయి ఉండడం చూసి డౌట్ వచ్చి బండి దిగి వెళ్లి చూస్తే చిన్నానే. వెళ్లి లేపి చూసారు ఫుల్లుగా తాగేసి సొయ లేకుండా పడిపోయిఉన్నాడు కాని కళ్ళలోనుంచి నీరు మాత్రం కారుతూనే ఉంది. చిన్నాని ఈ స్థితిలో చూస్తానని కలలో కూడా అనుకోని సిద్ధూకి కూడా ఏడుపు వచ్చేసింది.

చిన్నా మాత్రం ఫుల్లుగా తాగేసి పడుకుండిపోయాడు ఏదో గొణుగుతున్నా ఎవరికీ వినిపించడంలేదు ఇంటికి తీసుకొచ్చి స్నానం చేపించి వేరే బట్టలు వేసి పడుకోబెడితే సోయలేకుండా పడుకున్నాడు. కానీ తన మొహం చూసిన లావణ్యకి అర్ధం అయిపోయింది గతాన్ని తలుచుకుంటున్నాడని వాడి అమ్మని తలుచుకుంటున్నాడని..
================​

చిన్నా : నా నుంచి అక్షిత వెళ్లిపోయిన పది రోజులకి తెలిసింది అక్షిత ఇంట్లో వాళ్ళకే కాదు నాకు కూడా అబద్ధం చెప్పిందని.. వైజాగ్ వెళుతున్నాని చెప్పి ట్రైన్ ఎక్కి వైజాగ్ వెళ్లకుండా నేరుగా అమెరికా వెళ్ళిపోయింది. కోపంలో ఫోన్ చేసాను కానీ బ్లాక్ చేసింది నావే కాదు అందరి నెంబర్లు బ్లాక్ చేసింది..
బ్లాక్ చేసే ముందు సిద్ధూ మావయ్యకి మా గురించి అంతా చెప్పి ఇక ఇప్పటిలో రానని, ఎవ్వరు కలిసే ప్రయత్నం కూడా చెయ్యకండని చెప్పి మరీ బ్లాక్ చేసింది. సరేలే కొన్ని రోజులకి అన్ని మర్చిపోయి ప్రశాంతంగా ఉంటుంది, కొత్త జీవితం మొదలుపెడుతుందిలే అని నాకు నేనే సర్ది చెప్పుకున్నాను. ఆ తరువాత చిన్నగా లావణ్యకి సెక్సువల్గా దెగ్గర అవ్వడం మా శోభనం.. ఇద్దరి ఆనందాలు, మా ఇద్దరిలో ఒకరికొకరికి తెలిసిన కొత్త కోణాలతో అక్షిత పక్కన లేదన్న ఒక్క బాధ పక్కన పెడితే కొంచెం ఆనందంగానే ఉన్నాను, కానీ ఒక్క విషయం నన్ను బాగా ఇబ్బంది పెడుతుంది. అదే అమ్మ.. నాకు రోజురోజుకి దూరం అవుతుంది లేదు నన్ను దూరం పెడుతుంది ఎప్పుడు చూడు గుళ్ళు గోపురాలు అని తిరుగుతుంది. అదే అడిగాను

చిన్నా : అమ్మా మాట్లాడాలి

భారతి : మాట్లాడదాంలే కానీ, నీతో నేను ఒక విషయం మాట్లాడాలి

చిన్నా : ముందు నేనే మాట్లాడాలి

భారతి : సరేలే కానీ నా కోరిక తీర్చుతా అన్నావ్, మర్చిపోయావా

చిన్నా : లేదు నాకు గుర్తుంది, కానీ నువ్వు టాపిక్ డైవర్ట్ చెయ్యకు

భారతి : డైవర్ట్ లేదు ఏం లేదు కానీ అందరిని తిరుపతి పంపించు

చిన్నా : దేనికి

భారతి : చెప్పింది చెయ్యరా

చిన్నా : ఇంతకీ ఏంటది

భారతి : చెప్తా తొందర ఎందుకు, రెండు రోజుల్లో అందరిని నీ భార్యని కూడా తరిమెయ్యి నువ్వు నేను తప్ప నాలుగు రోజులు ఎవ్వరు ఇంట్లో ఉండడానికి లేదు.. ఆ తరువాత నీ ఇష్టం వచ్చింది అడుగు అన్నిటికి సమాధానాలు చెపుతాను.

చిన్నా : ఒట్టు?

భారతి : నా మీద ఒట్టు

చిన్నా : సరే అయితే

భారతి : బైటికి వెళుతున్నావా

చిన్నా : (అమ్మ ఇంత కమాండింగ్ గా నాతో ఎప్పుడూ మాట్లాడలేదు, తనతో మాట్లాడుతుంటే అక్షిత గుర్తొస్తుంది) లేదు ఎందుకు

భారతి : బైటికి వెళితే మల్లెపూలు తీసుకురా

చిన్నా : ఆ...!!! సరే

భారతి : ఇలా రా

చిన్నా : హ్మ్మ్.. చెప్పు

అమ్మ నా కాలర్ పట్టుకుని తన మొహం మీదకి లాక్కుంది, నాకు ఒక్కసారి ఏం అర్ధం కాలేదు.. ఇది అమ్మ ప్రవర్తన కాదు.. అదే అడిగాను

చిన్నా : అమ్మా దయ్యం పట్టిందా, సాయుబుని గాని బాబాని గాని పిలుచుకురమ్మంటావా

భారతి : అవును.. నాకు ఈ దయ్యమే కావాలి అని కింద నా మొడ్డని గుప్పిట పట్టి ముందుకు లాగింది

చిన్నా : ఐస్.. అమ్మా... ఏంటే ఇది

భారతి : మల్లెపూల వాసన చూస్తే ఈ దున్నపోతు రంకెలు వేస్తుందన్న విషయం నాకు తెలుసు, పో పొయ్యి మూడు మూరల మల్లెపూలు తీసుకురాపో

చిన్నా : (అమ్మ నా కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూస్తుంటే భయం వేసింది) అమ్మా.... అది..

భారతి : చెప్పింది చెయ్యి బె

చిన్నా : (ఇంకా నా కాలర్ తన చేతుల్లోనే ఉంది) బె నా...? అన్నాను ఆశ్చర్యంగా

భారతి : (దెగ్గరికి లాక్కుని మూతిలో మూతి పెట్టేసింది నా షర్ట్ లోపలికి చెయ్యి పోనిచ్చి నడుము మీద చెయ్యి వేస్తూ అర నిమిషానికి విడిపడి నన్ను చూసి సిగ్గుపడింది) పో.. (అని నన్ను నెట్టేసి) ఇక దెంగేయి అంది

చిన్నా : (మళ్ళీ.. అక్షిత లాగే మాట్లాడుతుంది, ఆ వాటం ఆ చూపులు మాటల్లో ఆ వెటకారం అన్ని అక్షితలానే ఉన్నాయి ధైర్యం తెచ్చుకుని అడిగేసాను) అక్షితా.. నువ్వు అక్షితవే కదా.. ఈ జన్మలో నేను దక్కలేదని ఆత్మ హత్య చేసుకుని అమ్మ బాడీలో దూరావా.. రా బంగారం లావణ్య బాడీ ఉంది కదా అందులోకి దూరు నీకు కావాల్సినంత సేపు సుఖం ఇస్తా పదా.. అన్నాను అయోమయంగా

భారతి : గుండె మీద చెయ్యి వేసుకుని నవ్వుతూ.. ఓరి నీ యబ్బ నేనేరా నాయనా.. దానితో రాత్రి కూడా మాట్లాడాను. అది చచ్చే రకం కాదు చంపే రకం.. భలే జోకులు చేస్తావ్

చిన్నా : మరి నువ్వు అచ్చం అక్షిత.....

భారతి : అదే నా లాగ మాట్లాడుతుంది

అయోమయంగా చూసాను

భారతి : ముందు అందరిని పంపించు అన్ని చెప్తాను

నాకు అమ్మలోని షేడ్స్ చూసి దిమ్మతిరిగి బొమ్మ కనపడింది.. అవసరం లేకపోయినా బైటికి వెళ్లి అమ్మకి మల్లెపూలు తెచ్చిచ్చాను. నవ్వుతూ తీసుకుని నన్ను రూంలోనుంచి బైటికి గెంటేసింది.

ఏం ఆలోచించినా ఎంత ఆలోచించినా బుర్రకి సమాధానాలు దొరకట్లేదు, అమ్మ ఎందుకు ఇలా ప్రవర్తిస్తుంది.. అత్తయ్య లాగే అమ్మకి కూడా సుఖం కావాలేమో కాని దానికి ఇలా ఎందుకు చెయ్యడం.. అక్షిత లాగ ప్రవర్తిస్తుంది.. అలా బుర్ర గోక్కుంటూనే అందరికి తిరుపతికి టికెట్స్ బుక్ చేసి రెండు రోజుల్లో అందరిని ట్రైన్ ఎక్కించి ఇంటికి వచ్చాను, మధ్యాహ్నం మూడు అవుతుంది.. ఇంటి లోపలికి అడుగు పెడుతుంటే మల్లెపూల వాసన చాలా గట్టిగా తగిలింది నా ముక్కుకి. లోపలికి వెళ్లి అమ్మ రూంలోకి వెళ్లాను.. చిటికె వినిపించేసరికి తల తిప్పి చూసాను.. తల స్నానం చేసినట్టుంది జుట్టు ఆరేసుకుంటూ నన్ను చూసి నవ్వుతుంది.. దెగ్గరికి వెళ్లాను

చిన్నా : అమ్మా ఏమైనా తెలుస్తుందా.. ఏంటే ఇదంతా అస్సలు సంబంధం లేకుండా ప్రవర్తిస్తున్నావ్

భారతి : కళ్ళు మూసుకుంటున్నా ముద్దు పెట్టు

అని నవ్వుతు నా ముందుకి వచ్చి సళ్ళని నా ఛాతికి బలంగా ఆనించి నిలబడింది.. నేను అలానే నిలబడ్డాను.. కళ్ళు మూసుకునే అమ్మ పెదాలు నా పెదాలకి దెగ్గరగా తెచ్చి గాలి ఊదింది.. నాకు తెలీకుండానే నా పెదాలు తెరుచుకున్నాయి అమ్మని చూడలేక కళ్ళు మూసుకున్నాను కానీ ఎంత సేపటికి అమ్మ పెదాలు నా పెదాలతో కలవకపోయేసరికి కళ్ళు తెరిచి చూసాను.. నన్నే చూస్తుంది..

ఇంతలో ఏమైందో ఏమో గట్టిగా చెంప మీద చాచిపెట్టి కొట్టి చెంప చెళ్లుమనిపించింది.. కోపంగా చూస్తూ నా కాలర్ పట్టుకుని రూంలోకి ఈడ్చుకెళ్లి మంచం మీదకి విసిరేసి నన్ను చూసింది.. ఇంకా అయోమయంలోనే చెంప పట్టుకుని అమ్మనే చూస్తున్నా

భారతి : వావి వరసలు లేని కుక్కా.. అమ్మా లేదు అత్తా లేదు.. మరదలు లేదు అక్కా లేదు.. చనువిస్తే చాలు పూకుని ఎక్కుతావ్.. అని మంచం ఎక్కి నా దెగ్గరికి వస్తుంటే భయంతో ఉచ్చ పడింది.. నా ఒళ్ళంతా చల్ల బడటం నాకు తెలుస్తుంది.. తరవాత ఏంటి అన్న ఒకే ఒక్క విషయం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను.
Next page: Episode 15
Previous page: Episode 13