Episode 17
మధ్యాహ్నం తరవాత ఎప్పుడో మెలుకువ వచ్చింది కళ్ళు తెరిచి చూస్తే అమ్మ నా మీదె ఎక్కడున్నానా అని చూసుకుంటుంది. నవ్వుతూ పిర్ర మీద చరిచాను. నన్ను చూసి నవ్వింది. నవ్వుతూ లేచి స్నానానికి వెళ్లేసరికి నేను మళ్ళీ పడుకుండిపోయాను, మళ్ళీ అమ్మ లేపేసరికి లేచి చూస్తే నేను మొదటిసారి తనకి కొనిచ్చిన చీర కట్టుకుని ఉంది. నవ్వుతూ లేచాను.
నన్ను బలవంతంగా బాత్రూంలోకి తోసింది. త్వరగా స్నానం చేశాననిపించి టవల్ కట్టుకుని బైటికి వచ్చింది చూస్తే అమ్మ లేదు, కిచెన్ లో ఏదో తీవ్రంగా ఆలోచిస్తూ వంట చేస్తుంటే టవల్ విప్పేసి మొడ్డని తన గుద్దకి ఆనించి మెల్లగా గుద్దుతూ జడలోని మల్లెపూల వాసన చూస్తూ రెండు భుజాలు పట్టుకుని చెవి కింద కొరికాను. ఇస్.. మంటూ నన్ను చూసి నవ్వింది.
చిన్నగా చీర ఎత్తుతుంటే నవ్వుతూ తనే ఎత్తి లుంగీలా కట్టుకుని కాళ్లు ఎడం చేసి కానివ్వమని నవ్వింది ఊపుతూ.. ఇక ఆగుతానా పూకులోకి మడ్డని దించి అమ్మ జడని ముందుకు వేసి జాకెట్ మీదె ఒడిసి పట్టుకుని వెనక నుంచి కుమ్ముతుంటే అమ్మ కిచెన్ బండని పట్టుకుని మూలుగుతుంది.
ఒక రౌండు వేసుకుని అన్నం తిని కొంత సేపు మంచం మీద పడుకుని అమ్మని నా మీద ఎక్కించుకున్నాను, ఒక పది నిముషాలు కసిగా చేసుకున్నాం ఎన్నిసార్లు అడిగినా అమ్మ లోపలే కార్చమంది. నా మీద పడుకుని నా పెదాలు అందుకుని ముద్దులడుకుంటూ ఇద్దరం రెచ్చిపోతుంటే మరొక్క పది నిమిషాలకి అమ్మ పూకులోనే నా మొడ్డ మళ్ళీ ఊపిరి పీల్చుకుంది. అమ్మ గమనించి నా మీద నుండే చిన్నగా ఎగురుతు తన జడని ముందుకు వేసుకుంది, ఒక్కో మల్లె జడలోనుంచి రాలిపోయి నా పొట్ట మీద పడుతున్నాయి, అది చూసి నేను నవ్వుతుంటే నాకు ముద్దిచ్చి మళ్ళీ నన్ను దెంగుతూ జాకెట్ విప్పుతుంటే వద్దని వారించాను.
మెల్లగా చేసుకుంటున్నందు వల్ల అదో సుఖంతో ఇద్దరం ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ కానిచ్చాం, రాత్రి వరకు మంచం మీద నుంచి లేవలేదు మధ్యాహ్నం కూడా అన్నం తినలేదు. ఇద్దరం ఒకరికొకరం తినిపించుకుని అమ్మని ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకుని మాటలు చెపుతుంటే తను కూడా తన కోరికలు ఆశలు ఇంట్లో వాళ్ళ గురించి ఎన్నెన్నో మాటలు ఎన్నో ఆలోచనలు నాతో పంచుకుంది. గుద్ద దెంగనా అని అడిగాను కానీ వద్దంది అందులో ప్రేమ ఉండదు సుఖం ఉండదు అదో మోజు అని తీర్మానించేసింది. నాతో మొత్తం నాకించుకుని నన్ను నాకేసి వదిలింది ఆఖరికి నా గుద్ద బొక్కని కూడా నాకి నాకి పెట్టింది.
అప్పటికే అమ్మా కొడుకులు చాలా అలిసిపోయారు, భారతి చిన్నాని తన ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని చిన్నప్పుడు తను పాడే పాట పడుతూ రాగాలు తీస్తూ చిన్నాని జో కొడుతుంటే అమ్మ తొడల మీద వెచ్చగా నిద్రపోయాడు. భారతి చిన్నా పడుకున్నాక టైం చూసింది, అర్ధరాత్రి ఒకటిన్నర కావొస్తుంది. లేచి స్నానం చేసి బైటికొచ్చి చిన్నాకి ఇష్టమైన చీర కట్టుకుని రెడీ అయ్యి తన కంట్లో నుంచి కారుతున్న కన్నీళ్ళని లెక్కచేయకుండా టేబుల్ మీద కూర్చుని పేపర్ మీద ఒక ఉత్తరం రాసి మడతపెట్టి, డెస్క్ లో ఉన్న విషం బాటిల్ తీసి గటగటా సగం తాగేసి టేబుల్ మీద పెట్టింది.
విషం తాగిన ఒక్క నిమిషానికే భారతికి కళ్ళు తిరగడం మొదలయ్యింది అలానే లేచి పడిపోకుండా మంచం కోడు పట్టుకుని చిన్నగా మంచం ఎక్కి చిన్నా పక్కన పడుకుని వాడి మీద ఎక్కి పడుకుంది, నిద్రలో చిన్నా తన అమ్మని జోకొడుతుంటే భారతి ఒక పక్క తన కంట్లో నుంచి నీళ్లు కారుతున్నా నవ్వుతూ తన కొడుకు మొహం చూస్తూ వాడి గుండె మీద తల పెట్టుకుని పడుకుంది.
పొద్దున్నే తలుపు కొట్టిన శబ్దం వినగానే మెలుకువ వచ్చింది, లావణ్య వాళ్ళు వచ్చుంటారు అని కళ్ళు తెరిచాను, అమ్మ నా మీద పడుకుని ఉండేసరికి పక్కన పడుకో పెడదామని భుజం పట్టుకుని పక్కకి దొల్లించాను, ఒక్క సారి నిద్ర మత్తు ఎగిరిపోయింది తన నోటి నిండా రక్తం నా మీద కారి ఉంది. అస్సలు ఏం అర్ధం కాలేదు అవతల ఒక పక్క తలుపులు కొడుతున్నారు.
అమ్మ పక్కన కూర్చుని కదిలించాను, అస్సలు తన ఒంట్లో చలనం లేదు తన గుండె మీద పడుకుని చూసాను అది ఆడటం లేదు, ముందు షర్టు షార్ట్ వేసుకుని పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి తలుపు తీసాను ఎదురుగా లావణ్య వాళ్ళు.. తోసుకుంటూ వెళ్లి వెనకాల నిలుచున్న అత్త చెయ్యి పట్టుకుని అమ్మ దెగ్గరికి లాక్కుని పరిగెత్తాను. అత్త నన్ను తిడుతూనే నాతో పాటు వచ్చింది.. వేలు ఎత్తి అమ్మ వైపు చూపించాను.. అటు ఒకసారి చూసి అమ్మ నోట్లో నుంచి వచ్చిన రక్తం అంతా చూసి అమ్మని పట్టుకుని కదిపింది.. అమ్మ లేస్తుందేమో అని అలానే అడుగులు వెనకకి వేస్తూ టేబుల్ తగిలిసరికి తల తిప్పి చూసాను.. ఒక పేపర్ దాని మీద ఏదో మెడిసిన్ లా గ్లాస్ బాటిల్.. అది తీసి చూసాను ఏమి అర్ధం కాలేదు క్రిందున్న ఉత్తరం తీసి చూసాను.. అమ్మ రాసింది.
చిన్నా... నా మీద కోపం తెచుకోకు బంగారు, నేనేం చేసినా నీకోసమే. నేను మావయ్య టూర్ కి వెళ్ళినప్పుడు, ఏదో ఒంట్లో తేడాగా అనిపించింది మావయ్యని తీసుకుని ఆ ఊర్లోనే హాస్పిటల్ కి వెళ్లాను. స్కానింగ్ టెస్టులు చేసి కాన్సర్ కంఫర్మ్ చేసారు. డబ్బులు పెడితే కొంత కాలం బ్రతికే అవకాశం ఉందన్నారు కానీ వచ్చే చావుని మాత్రం ఆపలేమన్నారు. ఇక్కడికి వచ్చాక కూడా కొంతమందికి చూపించాను అందరూ అదే చెప్పారు.
అప్పుడే నీకు చెపుదాం అనుకున్నా కానీ నువ్వు బాధలో ఉన్నావని నేను చెప్పకుండా ఆగిపోయాను.. తరవాత స్టేజికి నేను కొంచెం నీరస పడిపోతానట ఆ తరవాత ఏవేవో రోగాలు వస్తాయి అని చెప్పారు అందుకే నేను నిర్ణయించుకున్నాను.
మీ అందరికి నేనంటే ఎంత ప్రేమో నాకు తెలుసు, అందరినీ కొన్నాళ్ళ పాటు ఏడిపించదలుచుకోలేదు ముఖ్యంగా నిన్ను.. నన్ను ఒక్క రోజు ఎక్కువ బతికించుకునే అవకాశం ఉన్నా నువ్వు దాన్ని వదులుకోవని నాకు తెలుసు అందుకే నీకు చెప్పలేదు.. ఇప్పుడిప్పుడే అప్పులు పోయి చిన్నగా ఎదుగుతున్నావు మళ్ళీ నిన్ను కష్టాల్లోకి నెట్టలేను.. నా తమ్ముడు నాకు డబ్బు పెట్టడని కాదు నాకు అది ఇష్టం లేదు. నీతో చాలా పంచుకున్నాను ఆనందంగా నీ ఒడిలో పడుకుని పోతున్నాను. ఏ తల్లికైనా ఇంతకుమించిన మోక్షం ఎక్కడ దొరుకుతుంది చెప్పు.
నేను చేసింది తప్పే అయ్యుండొచ్చు కానీ నాకు ఇదే మంచిది అనిపించింది, నా మధు జాగ్రత్త.. లవ్ యు.. మళ్ళీ నీకు తల్లిగానే పుట్టాలని ఆశిస్తూ సెలవు.. లవ్ యు.. లవ్ యు.. లవ్ యు.. సారీ చిన్నా
లెటర్ మూసి వెళ్లి ఒక పక్కన నిల్చున్నాను, నాకు ఏడవాలనిపించలేదు ఇటు లావణ్య మధు అత్తయ్యా మిగతా వాళ్ళ ఏడుపులు నాకు నచ్చలేదు బైటికి పరిగెత్తాను చుట్టు పక్కన వాళ్ళు అందరూ వచ్చారు. ఇంటి నుంచి దూరంగా పరిగెడుతూ రోడ్డు వరకు వచ్చాను.. గ్రౌండ్లో ఏవో లారీలు ఆగి ఉంటే వెళ్లి దానికి ఆనుకుని కూర్చున్నాను. నా శారీరం కూడా నా మాట వినట్లేదు అన్ని ఏడవమనే చెపుతున్నాయి. కొంత కళ్ళు తిరిగినట్టు అయ్యింది.. వాంతు చేసుకున్నాను.. లారీకి తగిలించిన బకెట్లో నీళ్లు ఉంటే మొహం కడుక్కున్నాను.. కొంతసేపు ఆ మట్టిలోనే దొల్లి కళ్ళు మూసుకున్నాను. ఎంతసేపు అయ్యిందో నా ఫ్రెండ్స్ నన్ను వెతుక్కుంటూ వచ్చి నన్ను చూసి లేపి ఇంటికి తీసుకెళ్లారు.. ఆ రోజే నేను మొదటి సారి మందు ముట్టింది.. నా ఫ్రెండ్స్ నేను ఏడవటం లేదని అది మంచిది కాదని బలవంతంగా నాతో తాగించారు. ఎవ్వరిని పట్టించుకోలేదు.. కానీ అదే సాయంత్రం నా జేబులోకి ఇంకొక ఉత్తరం చేరింది.. మధు అత్తయ్యది..
చిన్నా అక్కడ మీ అమ్మ నేను లేకుండా ఒక్కటే ఉండలేదు, ఎలా ఉందొ ఏంటో నేను తోడుగా వెళ్ళాలి.. ఇక అమ్ములు.. నిన్ను అమ్మగా నేను చూసుకున్నదానికంటే నీ మొగుడే నిన్ను ఎక్కువగా సాకాడు.. ఏడవకు.. అని రాసింది.
ఒకేరోజు ఇద్దరు అమ్మలని కోల్పోయాను, అమ్మ తాగిన బాటిల్లో మిగిలిన సగం మధు అత్తయ్య తాగిందని తరవాత తెలిసింది. ఇంట్లో వాళ్ళం అందరం తెరుకోవడానికి మాకు చాలా నెలలే పట్టింది, నాకూ కొన్ని సంవత్సరాలు పట్టాయి.. అక్షిత జాడ లేదు నేనూ తన గురించి ఆలోచించటం ఎప్పుడో మానేశాను. తన అమ్మ అదే సురేఖ అత్తయ్య మాత్రం మమ్మల్ని వదిలేయ్యలేదు.. మా ఇంటికే వచ్చి మమ్మల్ని ఓదార్చి మాతోనే ఉంటూ అమ్మా అత్తయ్యా స్థానాన్ని భర్తీ చేసింది. మేమూ అనుకోలేదు సురేఖ అత్త ఇంతలా మారుతుందని కానీ నాకు తెలుసు తనేమి మారలేదు మారాల్సిన అవసరమూ లేదు, డబ్బు విషయంలో కొంచెం గట్టిగా ఉందంతే కానీ మాపైన ద్వేషం లేదని అర్ధమైంది.. తను మా పై చూపించే ప్రేమకి అంతా త్వరగానే కోలుకున్నారు.
మెలుకువ వచ్చి కళ్ళు తెరిచి చూసాను, రాత్రి తాగింది ఇంకా దిగలేదు తల పట్టుకుని లేచి అమ్ములుని పిలిచాను, ఎవ్వరు పలకలేదు.. సంధ్యా.. శృతి.. అంతా నిశబ్దం.
పక్కన ఎవరో కూర్చున్నట్టు అనిపించి తల తిప్పి చూసాను అక్షిత, ఒక నిమిషం చూసాను చాలా మారిపోయింది. చీరలంటే అసహ్యం అనేది ఇప్పుడు ఒంటి నిండా చీర కప్పుకుంది. ఒళ్ళు పెంచింది ఇక బక్కదానా అని తిట్టలేం.. అయినా నా కోపం తగ్గలేదు మాట్లాడకుండా రూం నుంచి బైటికి వెళ్లిపోయాను. ఏ తలుపు రావడం లేదు.
అక్షిత : అన్నీ మూసేసి ఉన్నాయి.. నువ్వు ఎక్కడికి పారిపోలేవు. నేనొచ్చి నాలుగు గంటలు అవుతుంది.. నువ్వు తప్ప తాగి పడిపోయి రెండు రోజులు అవుతుంది. ఇప్పుడు మొహం మీద నీళ్లు కొడితే నీకు స్పృహ వచ్చింది.
చిన్నా : ఎందుకోచ్చావ్
అక్షిత : నువ్వెందుకు ఇలా తయారయ్యావ్
చిన్నా : ఇంకెలా ఉండమంటావ్.. ముందు నువ్వు దెంగేసావ్ ఆ తరువాత అమ్మ పోయింది, అదే సాయంత్రానికి అత్త కూడా పోయింది ఇక నాకంటూ మిగిలింది అమ్ములు ఒక్కటే.. అది కూడా ఎవడితోనైనా పోతే నేను అమ్మ దెగ్గరికి వెళ్ళిపోదామనుకున్నాను కానీ నన్ను వదిలితేగా వీళ్లందరికి నేను కావలి.. అమ్ములుని వదిలించుకుందామని చాలా ట్రై చేసాను కానీ నా వల్ల కాలేదు.. కంట్లో నుంచి నీళ్లు కారుతున్నా మాటలు మాత్రం ఖర్కశంగా బైటికి అనేసాను ఏడుస్తూనే.. అక్షిత కోపంగా వచ్చి చెంప చెళ్ళుమనిపించింది.
అక్షిత : ఎలా ఉండేవాడిని ఎలా అయిపోయావ్ రా.. ఇలా ఉండాలనా నిన్ను అత్తయ్య, పెద్దమ్మ పెంచింది.
చిన్నా : అవును తప్పులన్నీ నావే.. మీరంతా మంచోళ్ళు.. నేనే చెడ పుట్టాను.. ఇక పో
అక్షిత : చిన్నా... అని ఏడుస్తూ కౌగిలించుకోగానే గట్టిగా కేకలు పెడుతూ ఏడ్చేసాడు.. ఆ తరవాత విడిపించుకుని కళ్ళు తుడుచుకున్నాడు.. అక్షిత మంచినీళ్లు ఇస్తే తాగి బాటిల్ పక్కన పెట్టాడు.
చిన్నా : వెళ్ళిపో.. ఇక్కడకి నువ్వొచ్చి పెద్దగా చేసేది ఏమి లేదు.. లేదంటే నేనే వెళ్ళిపోతాను.
అక్షిత : ఎక్కడికి వెళతావ్
చిన్నా : లావణ్యని తీసుకుని వెళ్ళిపోతాను.. మీ అందరికి దూరంగా
అక్షిత : మరి పిల్లలు?
చిన్నా : వాళ్ళకి ఇక మా అవసరం లేదు, సరిపడేంత ఆస్తిని ఇచ్చాను వాళ్ళ కాళ్ళ మీద వాళ్ళు నిలబడేంత ప్రోత్సాహం అమ్ములు ఇచ్చింది. వాళ్ళకి పెద్ద దిక్కుగా అక్క ఉంది మీ అమ్మా నాన్న కూడా ఉన్నారు. వాళ్ళ జీవితాలు వాళ్ళు చూసుకుంటారు.
అక్షిత : సరే పదా
చిన్నా : ఎక్కడికి
అక్షిత : నువ్వన్నట్టే దూరంగా పదా
చిన్నా : నువ్....
అక్షిత : ముయ్యి నోరు ముయ్యి ఇప్పటి వరకు నువ్వు చేసింది చాలు ఇంకా
చిన్నా : మధ్యలో వచ్చావ్ మధ్యలో పొయ్యవ్.. ఇప్పుడు మళ్ళీ వచ్చి మమ్మల్ని ఉద్దరించి మళ్ళీ మధ్యలో వదిలేసి వెళ్ళిపోతావ్ నీకు ఇది బాగా అలవాటు.. అయినా నీ అవసరం లేదు.. నా జీవితం నేను చూసుకోగలను
అక్షిత : తంతా ఇంకొక్క మాట మాట్లాడావంటే.. మూసుకుని పోయి ముందు స్నానం చేసి రా.. అని బాత్రూంలోకి నెట్టింది గట్టిగా
చిన్నా అఇష్టంగానే వెళ్లి స్నానం చేసి బైటికి వచ్చాడు, టేబుల్ మీద ఇడ్లీ పెట్టి ఉంది.. రాగానే వాడి చేతికి బట్టలు ఇచ్చి ప్లేట్ తీసుకుని బలవంతంగా ఇడ్లీ నోట్లో కుక్కింది.
చిన్నా : అమ్ములు ఏదీ
అక్షిత : అదేక్కడికి పోద్ది, ఉందిలే తిను.. అని మళ్ళీ తినిపించి.. అయిపోగానే వాడి జుట్టు సర్ది లేపి బైటికి లాక్కేళ్ళింది.
చిన్నా : ఎక్కడికి?
అక్షిత : రా.. ఏం మాట్లాడకుండా అని కార్ ఎక్కించి నేరుగా స్టేషన్ కి తీసుకుపోయింది.
ప్లాట్ఫారం మీద కొడుకులు, కోడళ్ళు మావయ్య అత్తయ్య అందరూ ఉన్నారు, లావణ్య కనిపించలేదు. అందరూ చిన్నాని చూడగానే దెగ్గరికి వచ్చి కౌగిలించుకున్నారు.
చిన్నా : అమ్మేదిరా
అంజి : లోపల ఉంది వెళ్ళండి అని ఎదురుగా ఉన్న ట్రైన్ చూపించాడు.
అదేంటి అంటుండగానే అక్షిత చిన్నా చెయ్యి పట్టుకుని లోపలికి లాగి తీసుకెళ్ళి లావణ్య పక్కన కూర్చోబెట్టి.. బైటికి వచ్చింది.
అక్షిత : అమ్మా
సురేఖ : తల్లీ.. నేనేమి అడగను.. పిల్లలు చెప్పారు.. మీరు సంతోషంగా ఉంటే అదే చాలు.. మీరు ముగ్గురు ప్రశాంతంగా బతికితే అదే చాలు.. అని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.
అక్షిత పిల్లలందరిని కౌగిలించుకుని తన నాన్న వైపు తిరిగి ముద్దు పెట్టి చిన్నా అక్క దెగ్గరికి వెళ్ళింది.
అక్షిత : వదినా... నిన్ను ఒక్కదాన్ని చేసి వదిలేసి వెళుతున్నామా
ప్రణీత : నాకు వీళ్ళున్నారు.. వాడు పడ్డ బాధలు చాలు అని కూతుళ్ళని అల్లుళ్ళని వాటేసుకుంది.
అక్షిత ట్రైన్ ఎక్కి వెళ్లి చిన్నాకి ఇంకో పక్క కూర్చుంది. ట్రైన్ కదులుతుంటే అందరూ బై చెపుతుంటే.. చూసి మళ్ళీ మాములుగా కూర్చున్నారు.. లావణ్య చిన్నా భుజం మీద పడుకుంది.
చిన్నా : ఇప్పుడు ఎక్కడికి
అక్షిత : మన అమ్ములు నన్ను కోరక కోరక కొరింది
చిన్నా : ఏమని
అక్షిత : నువ్వు నేను అమ్ములు.. మనం ముగ్గురమే ఎటైనా దూరంగా వెళ్లిపోవాలని
చిన్నా : అమ్ములు..
లావణ్య : నాకు మీ ఇద్దరు కావలి.. నీకు మేము ఇద్దరం కావలి.. వెళ్ళిపోదాం బావా
చిన్నా : ఇద్దరు కలిసి ప్లాన్ చేసారా అయితే
అక్షిత : హ్మ్మ్.. అని ఊ కొడుతూ.. చివరికి చిన్నా చెంతనే చేరానని ఒకింత మనస్సాంతిగా చిన్నాకి ఇంకో భుజం మీద వాలిపోయింది.. ఇంకో కొత్త ప్రయాణం మొదలు..
సమాప్తం