Episode 091
ఖాన్ భాయ్ వెళ్లిపోయిన తర్వాత నేను ఇంట్లోకి వచ్చి ముందుగా నా చేతికి మందు రాసుకుని కట్టు కట్టి లాప్టాప్ తో టైం పాస్ చేస్తున్నాను. అలా టైంపాస్ చేస్తూ ఉండగా నా దృష్టి మాటిమాటికి కట్టు కట్టిన నా చేతి మీదకు పోతుంది. అలా నా చేతిని చూసుకున్నప్పుడు నాకు సోనియా గుర్తుకువచ్చి ఈరోజు జరిగిన విషయాలు అన్నీ ఒక్కసారిగా నా బుర్రలో గిర్రున తిరిగాయి. నాకు అంతా అయోమయంగా ఉంది కానీ అప్పుడే సోనియా చెప్పిన మాట గుర్తుకు వచ్చింది. తను వెళ్తూ వెళ్తూ నన్ను చదువుకోమని చెప్పి వెళ్ళింది. వెంటనే నేను ల్యాప్టాప్ క్లోజ్ చేసి పుస్తకం పట్టుకొని పైన అత్తయ్య డ్రాయింగ్ రూంలోకి వెళ్లాను. సోనియా ఎప్పుడూ కూర్చునే చోట ఒక సోఫా వేసుకొని కూర్చొని చదవడం మొదలు పెట్టాను.
నా కళ్ళు పుస్తకాన్ని చూస్తున్నాయి కానీ నా ద్యాస మాత్రం వేరే చోట ఉంది. నేను సోనియా గురించి ఆలోచిస్తున్నాను. తన అందమైన నవ్వుతూ ఉన్న మొహం నా కళ్ళముందు కదలాడుతోంది. తెలుగులో ఒక పాట ఉంది "ఎటో వెళ్ళిపోయింది మనసు ఇలా ఒంటరయ్యింది వయసు" ఇప్పుడు సరిగ్గా నా పరిస్థితి ఇంచుమించు అలాగే ఉంది. పుస్తకం నా ఒడిలో ఉంది. నా కళ్ళు పుస్తకాన్ని చూస్తున్నాయి. కానీ నా ధ్యాస అంతా ఆ పిచ్చిది సోనియా మీద ఉంది. తన అమాయకమైన ముద్దులొలికే మొహం. పెద్ద కళ్ళు. గులాబీ రేకుల్లాంటి పెదాలు. ఎప్పుడూ కోపంగా ఉండే కోటేరు లాంటి సన్నని ముక్కు. కానీ ఈ రోజు ఎందుకో తను నామీద కోపంగా లేదు. నేను ఈరోజు తనను చెంపదెబ్బ కొట్టాను. అది కూడా జీవితంలో మొట్టమొదటి సారి తన మీద చెయ్యి చేసుకున్నాను.
అయినా తను నన్ను కోపగించుకోకుండా నవ్వుతూ ఉంది. ఈరోజు ఎందుకో నాకు అంతా విచిత్రంగా ఉంది. ఈరోజు సోనియా నాకు ఇంతకు ముందు సోనియాలా కనబడటం లేదు. నేను చెంపదెబ్బ కొట్టిన తనకు నా మీద కోపం రాలేదు. తను ఏడుస్తూ కూడా నవ్వుతుంది. నా వైపు చాలా ప్రేమగా చూస్తుంది. నేను కొట్టిన దెబ్బకి తనకు రక్తం కారినప్పటికీ తన పెదవుల మీద తీయటి చిరునవ్వు ఉంది. నొప్పి కారణంగా తన కంట్లో నుంచి నీళ్లు వచ్చినప్పటికీ ఆ కళ్ళల్లో ఏదో మెరుపు కనబడింది. తన మోహంలో దిగులు కనబడినప్పటికీ దాని వెనకే చాలా సంతోషం కూడా కనపడింది. వెళ్తూ వెళ్తూ తను మాట్లాడిన మాటలు తను చేసిన చేష్టలు నన్ను గిలిగింతలు పెడుతున్నాయి. తను నన్ను బుగ్గమీద ముద్దు పెట్టుకొని వెళ్ళింది.
ఓఓఓహ్ మమమై గాగాగాగాడ్,, తను నన్ను ముద్దు పెట్టుకొని వెళ్లడం నిజమేనా? నేను పొరపాటున ఊహించుకుంటున్నానా? తనేంటి నన్ను ముద్దు పెట్టుకోవడం ఏంటి? ,,,, లేదు లేదు తను నిజంగానే నన్ను ముద్దు పెట్టుకుంది. కానీ ఎందుకు? నేను తనను కొట్టాను. దానికి బదులుగా ఆమె నా బుర్ర బద్దలు కొట్టకుండా నన్ను ముద్దు పెట్టుకొని వెళ్ళింది. అప్పుడు నాకు తను ముద్దు పెట్టుకున్నప్పుడు తన పెదవులు నా బుగ్గకు తగిలిన క్షణాలు గుర్తుకు వచ్చాయి. అప్పుడు నాకు ఏమీ అనిపించలేదు కానీ ఇప్పుడు తలచుకుంటే నా శరీరంలో ఉత్తేజంతో కూడిన తరంగాలు ఎగసిపడుతున్నాయి. నా రోమాలు నిక్కబొడుచుకుంటూ ఒళ్లంతా మత్తుగా మనసుకు చాలా ఆనందంగా ఉంది. కొంపతీసి నేను సోనియాతో ప్రేమలో పడ్డానా?,, లేదు లేదు,,, ప్రేమ,,, అదీ సోనియాతో,,,, నెవ్వర్,, ఎప్పటికీ కాదు. నేను కవితను ప్రేమిస్తున్నాను. కవిత కూడా నన్ను ప్రేమిస్తుంది. అచ్చం సోనియా లాగానే కవిత కూడా చాలా ముద్దుగా చిలిపిగా ఉంటుంది. ఇద్దరిలో ఏమీ తేడా కనపడదు. కానీ ఒక్క తేడా మాత్రం ఉంది. సోనియా నా చెల్లెలు కానీ కవిత కాదు. కవిత నా గర్ల్ ఫ్రెండ్.
మరి నేను కవితను ప్రేమించగలిగినప్పుడు సోనియాను ఎందుకు ప్రేమించకూడదు. నేను సోనియాను కూడా ప్రేమించగలను. ఎందుకంటే నేను మా అమ్మ సరితను, మా అత్తయ్య గీతను, మా అక్క శోభలతో సెక్స్ చేయగలుగుతున్నాను. ఇప్పుడు సోనియాతో కూడా సెక్స్ చేయాలనుకుంటున్నాను. అటువంటప్పుడు సోనియాతో ప్రేమలో ఎందుకు పడకూడదు? ప్రేమ అంటే కేవలం సెక్స్ తో కూడుకున్నదేనా?,, కాదు ప్రేమంటే సెక్స్ కానేకాదు. సెక్స్ మరియు మోహం బంధానికి ప్రతీకలు కాదు. అలాగే ప్రేమ కూడా బంధానికి బంధుత్వానికి ప్రతీక కాదు.
సెక్స్ వ్యామోహంలో మనిషి గుడ్డివాడిలా తల్లి చెల్లి మరి ఇంకే ఇతర ఆడదాని తేడాని చూడనివాడు, ప్రేమ విషయంలో మాత్రం ఆ విషయాన్ని ఎందుకు ఒప్పుకుంటాడు. ఎటువంటి బాంధవ్యాన్ని గుర్తించలేడు. సోనియాను జాగ్రత్తగా చూసుకోవడం, తన కళ్ళల్లో నీళ్లు చూడలేకపోవడం, తను బాధపడుతుంటే చూడలేకపోవడం, తనను హార్ట్ చేయకుండా ఉండాలి అనుకోవడం, అవసరానికి మించి తనను జాగ్రత్తగా చూసుకోవడం ఇవన్నీ ప్రేమే అయితే ప్రేమించడమే కరెక్ట్. అవును నేను సోనియాతో ప్రేమలో ఉన్నాను,,,,,, అవును నేను సోనియాతో ప్రేమలో ఉన్నాను,,,,, అవును నేను సోనియాతో ప్రేమలో ఉన్నాను,,,, అవును నేను సోనియాతో ప్రేమలో ఉన్నాను,,,
నేను పుస్తకం వైపు చూస్తూ ఆ మాటను నా మనసులో అనుకుంటున్నాను. కానీ నాకు ఎందుకో రీసౌండ్ వినపడుతుంది. చూస్తే నేను ఆ మాటను నా మనసులో కాకుండా బయటికి గట్టిగా అరిచి చెబుతున్నాను. అందుకే ఆ మాటలు నాకు మళ్ళీ రీసౌండ్ వినపడుతోంది. ఒక్కసారిగా నాకు చాలా సంతోషం అనిపించింది. నేను సోనియాను ప్రేమిస్తున్నాను. తన గురించి చాలా ఎక్కువగా ఆలోచిస్తున్నాను. నేను కొట్టిన దెబ్బకు రక్తం కారుతున్నా చిరునవ్వు నవ్వుతూ ఉన్న తన మొహం గుర్తుకు వచ్చింది. తను నవ్వుతుంటే ఆ నవ్వు తనకు రక్తం కారుతుంది అనే విషయాన్ని నన్ను మైమరపింపజేసింది. నిజంగానే చాలా అందంగా, ముద్దుగా, చిలిపిగా ఉంటుంది నా చెల్లెలు సోనియా. కానీ ప్రతి చిన్న విషయానికి నేను ఎందుకు తనని హార్ట్ చేస్తున్నాను? ఎందుకు తనను బాధ పెడుతున్నాను? ఎందుకు తనను ఇబ్బంది పెడుతున్నాను? తనకు ఇష్టం లేకుండా ఎందుకు తన దగ్గరకు ఎందుకు వెళ్తున్నాను?
పక్షి చంద్రుడిని చూసి దాని వైపు ఎగురుతుంది. కానీ మార్గమధ్యంలో తన రెక్కలకు నొప్పి కలిగి ఎగిరే ఓపిక లేక తిరిగి నేలమీదకు చేరుకుంటుంది. ఇప్పుడు నా పరిస్థితి ఆ పక్షి లాగానే ఉంది. సోనియా నాకు ఆ చందమామలా కనపడుతుంది. దగ్గరకు వెళ్ళాలి అనుకుంటున్నాను కానీ భయపడుతున్నాను. వెళ్లలేక అలసి పోతున్నాను. ఒకవేళ ఆ భయం అలసట లేకపోతే తన దగ్గరకు వెళ్లి హార్ట్ చేస్తున్నాను. తనను హార్ట్ చేసి కూడా మళ్ళీ నేనే బాధపడుతున్నాను. లేదు ఈ రోజు నుండి తనను బాధ పెట్టకూడదు. నేను నిజంగా తనను ప్రేమించినట్లయితే ఈరోజు నుంచి తనకు దూరంగానే ఉంటాను. ఎందుకంటే ప్రేమంటే సెక్స్ కాదు ప్రేమించిన వాళ్లని బాధపెట్టకుండా జాగ్రత్తగా చూసుకోవడం. ఇకపై నేను కూడా తనను ఎటువంటి బాధకు గురి చెయ్యను. ఎలాంటి ఇబ్బంది పెట్టను. ఏది ఏమైనా సరే నా కారణంగా తన కంట్లో నుంచి ఒక్క కన్నీటిబొట్టు కూడా కారనివ్వను.
నేను మా అమ్మతో, అత్తయ్యతో మరియు శోభక్కతో సెక్స్ చేస్తున్నాను. కానీ అదంతా వాళ్ళ ఇష్టపూర్వకంగా చేస్తున్నాను. కానీ సోనియాకు అది ఇష్టం లేదు. అందుకే ఇకపై సోనియా ఇష్టం లేకుండా నేను తన దగ్గరకు వెళ్లను. తన శరీరాన్ని కోరుకుని తన మనసును బాధ పెట్టలేను. ఇవన్నీ విషయాలని ఆలోచించుకుంటూ రోజంతా గడిపేసాను. రాత్రి కూడా నిద్ర పట్టడం లేదు. వీలైనంత వరకు పుస్తకం మీద దృష్టి పెట్టి చదవడానికి ప్రయత్నించాను. డిన్నర్ కూడా చేయలేదు. అలాగే మానసిక సంఘర్షణలో కొట్టుమిట్టాడుతూ పుస్తకం చదువుతూ అలసిపోయిన తర్వాత నిద్ర పోయాను.
మరుసటి రోజు మనసుకు ఏమీ చేయాలని అనిపించలేదు. రాత్రి కూడా అతి కష్టం మీద నిద్ర పోయాను. మనసులో విచిత్రమైన విషయాలు అన్నీ గుర్తుకొస్తున్నాయి. రితిక గురించి, తను చేసిన పొరపాటు వలన నేను కరణ్ దృష్టిలో దిగజారిపోయిన విషయం, తర్వాత పార్కు దగ్గర ఉన్న వ్యక్తుల విషయం, ఖాన్ భాయ్ ఆ వ్యక్తులను ఎత్తుకొని వెళ్లడం. తర్వాత నాకు కవిత గుర్తుకు వచ్చింది. తను చిన్నతనం నుంచి నన్ను చాలా ప్రేమిస్తుంది. నేను కూడా తనను ప్రేమిస్తున్నాను. కానీ తన వలన అందమైన కామిని వదినకు దూరం అవ్వాల్సి వచ్చింది. తర్వాత నాకు నేను ప్రేమిస్తున్న సోనియా గుర్తుకు వచ్చింది. కానీ తన వలన నేను కవితకు దూరమవ్వలేను. నేను సోనియాను ఎంత ప్రేమిస్తున్నానో కవితను కూడా అంతే ప్రేమిస్తున్నాను. కవితను నేను మనసుతో పాటు తన శరీరాన్ని కూడా గెలుచుకో గలిగాను. కానీ సోనియా విషయంలో అలా చేయలేక పోయాను. అలా చేయాలని అనుకోవడం లేదు కూడా. ఎందుకంటే నేను కవిత తనువును సొంతం చేసుకున్నప్పుడు కవిత అంగీకారంతోనే జరిగింది. కానీ సోనియా విషయంలో అలా కాదు. తన అంగీకారం లేకుండా ప్రేమించడం అనేది జరగని పని. ఇక సెక్స్ విషయం అయితే చెప్పవలసిన అవసరమే లేదు.
నాకు ఏమి తినాలి అని గానీ తాగాలని గాని అనిపించలేదు. నేను టిఫిన్ కూడా చేయలేదు. టెన్షన్ తో బుర్ర పగిలిపోతుంది. అందుకే మైండ్ డైవర్షన్ కోసం పుస్తకం పట్టుకొని పైన డ్రాయింగ్ రూం లోకి వెళ్లి సోఫాలో కూర్చుని చదవడం మొదలు పెట్టాను. ఎందుకంటే మరుసటి రోజు ఎగ్జామ్ ఉంది. అదే లాస్ట్ ఎగ్జామ్. దాని తర్వాత సెలవులే. వావ్,,,,, హాలిడేస్. సెలవుల గురించి ఆలోచన రాగానే మనసుకు సంతోషంగా ఉంది. ఎందుకంటే నాలాంటి పనికి మాలిన వాళ్లకి కాలేజీకి వెళ్ళాలంటే మనసొప్పదు.
నేను సెలవుల గురించి ఆలోచించుకుంటూ ఆనందంగా చదువుతున్నాను. రాత్రి టెన్షన్ గా ఉన్నప్పటికీ చాలాసేపు చదువు మీద దృష్టి పెట్టాను. ఇప్పుడు కూడా అంతే శ్రద్ధగా చదువుతున్నాను. ఎందుకంటే వెళ్తూ వెళ్తూ సోనియా నన్ను చదువుకోమని చెప్పి వెళ్ళింది. అప్పుడే నాకు బెల్ వినిపించింది. ఇప్పుడు ఎవరు వచ్చారు? అనుకుంటూ నేను కిందకి వెళ్ళాను. ఇంటి మెయిన్ డోర్ మరియు గేట్ రెండూ లాక్ చేసి ఉన్నాయి. అందుకే నేను మెయిన్ డోర్ ఓపెన్ చేసుకొని గేట్ ఓపెన్ చేయడానికి వెళ్లాను.
గేట్ ఓపెన్ చేసి చూసేసరికి ఎదురుగా సోనియా నిల్చుని ఉంది. వెంటనే నేను సోనియా లోపలకు రాకుండా గేట్ కొంచెం మూసాను. నేను చేసిన పనికి సోనియా నవ్వుతూ, హలో సన్నీ అని అంది. .... నేను కొంచెం కంగారు పడుతూ, నువ్వు ఇక్కడ ఏం చేస్తున్నావ్? నిన్ను కవిత వాళ్ళ ఇంట్లో ఉండమని చెప్పాను కదా? అమ్మ నాన్న తిరిగి వచ్చే వరకు నువ్వు అక్కడే ఉండాలి. .... ఒక హాయ్ లేదు హలో లేదు, చూడగానే ఫైట్ మొదలు పెట్టేశావు. ముందు గేట్ ఓపెన్ చెయ్ అప్పుడు చెబుతాను నేను ఇక్కడ ఎందుకు ఉన్నానో. .... లేదు నేను గేట్ ఓపెన్ చేయను. నిన్ను లోపలకి రానివ్వను. .... సోనియా మళ్ళీ నవ్వుతూ, నా గురించి భయపడకు సన్నీ నేను లోపలికి రానులే అని అంది. ....
నేను మనసులోనే ఆలోచిస్తూ, నాకు భయమా అది నీ నుంచి. పిచ్చిదానా నువ్వే నా గురించి భయపడాలి అని అనుకున్నాను. .... నేను లోపలకి రాను కానీ దీన్నైనా లోపలికి రానివ్వు సన్నీ అంటూ సోనియా వెనక్కి వెళ్ళింది. అప్పుడు సోనియా వెనుకనుంచి కవిత ముందుకు వచ్చింది. కవిత సిగ్గుపడుతూ, హలో సన్నీ అని అంది. .... హలో కవిత. దానిని తీసుకొని ఎందుకు వచ్చావు? .... అరె వాహ్,, నాకైతే హలో లేదు హాయ్ లేదు. కానీ దానికి మాత్రం వెంటనే సమాధానం చెప్పావు. సరేలే ఏం పర్లేదు. ముందు పక్కకు తప్పుకొని దానిని లోనికి రానివ్వు అంటూ సోనియా నవ్వింది తనతో పాటు కవిత కూడా నవ్వుతుంది.
నేను గేట్ తెరవగా కవిత లోపలికి వచ్చింది. కానీ సోనియా ఒక అడుగు ముందుకు వేసే సరికి నేను ముందుకు వెళ్లి గేట్ దగ్గర అడ్డంగా నిల్చున్నాను. నేను చేసిన పనికి సోనియా నవ్వుతుంది. అది చూసి నాకు కంగారుగా ఉంది. నేను లోపలికి రానులే సన్నీ. నేను కవితను ఇక్కడ వదిలి వెళదామని వచ్చాను. రేపు మనకు ఎగ్జామ్ ఉంది. అందుకే నేను రిస్క్ తీసుకోలేను. నువ్వు రోజంతా చదవకుండా గేమ్స్ ఆడుతూ కూర్చుంటే నాకే నష్టం జరుగుతుంది. నా చేతికి నా యాక్టివా దక్కకుండా పోతుంది. అందుకే నాకు నష్టం జరగకుండా ఉండేందుకు నీకు ఎగ్జామ్ ప్రిపరేషన్ కోసం హెల్ప్ చేయడానికి కవితను ఇక్కడ వదిలి వెళ్తున్నాను.
ఎందుకంటే నువ్వు నా హెల్ప్ ఎలాగూ తీసుకోవు. ఇప్పుడు కవిత హెల్ప్ తీసుకొని తీరికగా శ్రద్ధ పెట్టి చదువుకో. ఓకే నేను వెళ్తాను కవిత అంటూ సోనియా నాకు బాయ్ చెప్పింది. ఓకే సన్నీ బాయ్, ఓకే కవిత బాయ్, నేను నిన్ను తీసుకుని వెళ్లడానికి సాయంత్రం వస్తాను. నువ్వు వాడిని బాగా చదివించు. ఒకవేళ మాట వినకపోతే రెండు తగిలించు అంటూ సోనియా నవ్వుతుంటే కవిత కూడా తనతోపాటు నవ్వింది. తర్వాత సోనియా యాక్టివా స్టార్ట్ చేసి అక్కడి నుంచి వెళుతూ ఒక సారి ఆగి నా వైపు చూసి నవ్వుతూ, కవిత ఒకవేళ పని అయిపోతే నాకు ఫోన్ చేయడం మర్చిపోవద్దు అని అంది. .... ఓకే చేస్తాలే అంటూ కవిత సోనియాకు సమాధానమిచ్చింది. నేను మనసులోనే ఇది ఏ పని గురించి మాట్లాడుతుంది అని అనుకున్నాను. తను దేని గురించి మాట్లాడిందో నాకు అర్థం కాలేదు.
సోనియా వెళ్లిపోయిన తర్వాత నేను గేట్ క్లోజ్ చేసాను. అప్పటికే కవిత ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయింది. నేను మనసులో ఆలోచించుకుంటున్నాను. సోనియాకి నా ఎగ్జామ్ గురించి లేదంటే తన యాక్టివా గురించి చాలా టెన్షన్ గా ఉంది. అందుకే నాకు హెల్ప్ చేయడానికి కవితను ఇక్కడ వదిలి వెళ్ళింది. కానీ ఇప్పుడు ఒక ప్రాబ్లం వచ్చి పడింది. సోనియా వెళ్లేటప్పుడు నన్ను చూస్తూ సంతోషపడే విధానం చూస్తుంటే నాకు ఎందుకో విచిత్రంగా అనిపించింది. సోనియా మరియు కవిత గేట్ దగ్గర నిల్చున్నప్పుడు ఇద్దరిలో ఎవరిని చూడాలో ఎవరిని చూడకూడదో నాకు అర్థం కాలేదు.
ఇద్దరికి ఇద్దరి మొహాలు అందంగా చాలా ముద్దుగా ఉన్నాయి. సరేలే అనుకుంటూ గేట్ క్లోజ్ చేసి ఇంట్లోకి వచ్చి మెయిన్ డోర్ కూడా క్లోజ్ చేశాను. కవిత కోసం చూడగా తను ఎక్కడా కనపడలేదు. అప్పుడు కిచెన్ లో నుంచి గిన్నెల శబ్దం వినపడగా నేను కిచెన్ లోకి వెళ్లాను. నేను కిచెన్ లోకి వెళ్లి చూసేసరికి కవిత గ్యాస్ స్టవ్ దగ్గర నిల్చుని ఉంది. నేను లోపలికి రావడం చూసి తను సిగ్గుపడుతుంది. నేను కూడా కొంచెం సిగ్గు పడుతున్నాను. ఎందుకంటే ఇప్పుడు ఇంట్లో మేము ఇద్దరం మాత్రమే ఉన్నాము. అందుకే మా ఇద్దరికీ కొంచెం భయంగా, ఇద్దరం ఒకరి దగ్గర ఒకరు వెళ్లడానికి కొంచెం సిగ్గుగా ఉంది.
నేను కవిత దగ్గరకు వెళుతూ, నువ్వు కిచెన్ లో ఏం చేస్తున్నావు? అని అడిగాను. .... చదివే ముందు టిఫిన్ చేయవా? నువ్వు ఇప్పటిదాకా టిఫిన్ చేసి ఉండవని నాకు తెలుసు. అందుకే ఇంటి దగ్గర నుంచి వచ్చేటప్పుడు నీకోసం శాండ్విచ్ తయారుచేసి పట్టుకొచ్చాను. ఇప్పుడు కాఫీ పెడుతున్నాను అంటూ కవిత సిగ్గు పడుతూ చెప్పింది. .... నేను కవితకు దగ్గరగా వెళ్లి తన రెండు భుజాలపై చేతులు వేసి, నేను ఇప్పటిదాకా టిఫిన్ చేయలేదని నీకు ఎలా తెలుసు? అని అడిగాను. .... నేను తన భుజాలపై చేయి వేయడంతో కొంచెం తత్తరపాటుకు గురయింది. ఆమె గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటుంది. అయినా సరే తనను తాను సంభాళించుకుని నా వైపు చూసింది.
తన కళ్ళల్లో నా మీద ఉన్న ప్రేమ కనబడుతుంది. ఆమె పెదవులపై చిరునవ్వు మొహంలో సిగ్గు కనపడుతూ తన బుగ్గలు ఎరుపెక్కగా, నువ్వు రాత్రి డిన్నర్ కూడా చేయలేదు అన్న విషయం నాకు తెలుసు అని, నేను రాత్రి డిన్నర్ చేయనందుకు చింతిస్తూ, చెప్పు నువ్వు రాత్రి డిన్నర్ చేయలేదు కదూ? అని అడిగింది. .... నేను ఆమె మాటకు కొంచెం కంగారు పడి, నీకెలా తెలుసు నేను డిన్నర్ చేయలేదని. నువ్వేమైనా నా మీద నిఘా పెట్టావా? అంటూ నవ్వుతూ అడిగాను. .... నాకు నీ మీద నిఘా పెట్టవలసిన అవసరం లేదు సన్నీ. నువ్వు ఎలాంటి వాడివో నాకు తెలుసు అంటూ మళ్లీ సిగ్గుపడుతూ అంది. .... మరైతే నేను రాత్రి డిన్నర్ చేయలేదని, ఇప్పటిదాకా టిఫిన్ కూడా చేయలేదని నీకు ఎలా తెలిసింది అంటూ తన భుజాల మీద ఉన్న నా చేతులతో ఆమెను దగ్గరకు తీసుకున్నాను.
మా ఇద్దరి మధ్య గాలి కూడా చొరబడలేనంత దగ్గరగా ఉన్నాం. ఆమె చిన్న చిన్న సళ్ళు నా ఛాతికి తగులుతున్నాయి. ఆమె గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటోంది. ఆమె శ్వాస వేగం కూడా పెరిగింది. నా చేతులు ఆమె భుజాలపై ఉన్నాయి కానీ ఆమె చేతులు మాత్రమే ఇంకా కిందకి వేలాడుతున్నాయి. కానీ అప్పుడే ఆమె తన చేతులను పైకెత్తి నా ఛాతికి ఆనించి తన మొహాన్ని పైకెత్తి నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ, నువ్వు రాత్రి డిన్నర్ మరియు ఇప్పుడు టిఫిన్ కూడా చేసి ఉండవని నాకు సోనియా చెప్పింది అని అంది. .... సోనియా పేరు వినగానే ఆమె భుజాలు పట్టుకున్న నా చేతులు కొంచెం పట్టుతప్పాయి.
దాంతో ఆమె నా ఛాతీపై ఉన్న తన చేతులతో నన్ను వెనక్కు నెట్టి, నిన్న నువ్వు కోపంతో సోనియాని ఇంట్లో నుంచి పంపించావు కానీ తర్వాత నువ్వే బాధపడుతూ ఉంటావని, ఇంట్లో నుంచి బయటకు వెళ్లి తను దిగులుగా ఉన్నట్టే ఇంట్లో ఉండి నువ్వు దిగులు పడుతూ ఉంటావని, నువ్వు డిన్నర్ చేయకుండా ఆకలితోనే పడుకొని ఉంటావని, బహుశా నీకు నిద్ర కూడా పట్టి ఉండదని, నిద్రపోవడానికి ఇబ్బంది కలిగి ఉంటుందని సోనియా నాకు చెప్పింది. .... అది విని నేను కొంచెం కంగారు పడుతూ ఉండగా, కంగారు పడకు సన్నీ. సోనియా నిన్న ఇంట్లో నుంచి వెళుతున్నప్పుడు నీకు దిగులుగా ఉందన్న విషయం నాకు కూడా తెలుసు. సోనియాను ఇంట్లో నుంచి పంపించడం నీకు నచ్చలేదు అన్న విషయం నీ చేతికి తగిలిన గాయం చెబుతుంది. అటువంటప్పుడు నువ్వు డిన్నర్ కూడా చేయవని నాకు తెలుసు. ఇప్పుడు టిఫిన్ కూడా చేసి ఉండవని నీకోసం ఇంటి దగ్గర నుంచే తీసుకొని వచ్చాను అని అంది కవిత.
కవిత మాటలు విని నేను కొంచెం దిగులు పడుతూ, పాపం సోనియా నన్ను ఎంత బాగా అర్థం చేసుకుంటుందో, నా గురించి తనకు చాలా బాగా తెలుసు. ఈ కవిత కూడా సోనియా లాగానే నన్ను బాగా అర్థం చేసుకుంది. నా గురించి బాగా తెలుసుకుంది. అలా నేను వాళ్ళిద్దరు గురించి ఆలోచిస్తూ నన్ను నేను మైమరచి పోయాను. .... ఏ లోకం లోకి వెళ్లి పోయావు సన్నీ. టిఫిన్ చేయవా ఏంటి? అని అడిగింది కవిత. .... తన మాటలకు నా ఆలోచనల నుంచి బయట పడి చూసేసరికి ఎదురుగా కవిత కాఫీ కప్పులు పట్టుకొని నిల్చొని, పద శాండ్విచ్ పట్టుకొని బయటికి నడు అంటూ కవిత కాఫీ కప్పులు పట్టుకొని బయటకు నడిచింది.
నేను కూడా సాండ్విచ్ పట్టుకొని తన వెనుక డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు చేరుకున్నాను. నేను కవిత దగ్గర కూర్చోగా కవిత నా వైపు ఒక కాఫీ కప్పు పెట్టి మేమిద్దరం టిఫిన్ చేయడం మొదలు పెట్టాము. నేను శాండ్విచ్ ను నోట్లోపెట్టుకొని ఒక ముక్క కొరకగానే కవిత వెంటనే తన ఫోన్ తీసి ఫోన్ చేసింది. హలో సోనియా,, పనైపోయింది. ఇప్పుడు నువ్వు కూడా ఏదైనా తిను అంటూ సంతోషంగా చెప్పి ఫోన్ కట్ చేసింది. .... ఏం పని అయింది కవిత? నువ్వు సోనియాతో మాట్లాడింది దేని గురించి? తను వెళ్తున్నప్పుడు నీకు ఏం పని చెప్పింది? .... కవిత నవ్వుతూ, నువ్వు ఇంకా అలాగే మొద్దులాగా ఉండు సన్నీ. తన అన్న రాత్రి డిన్నర్ చేయకుండా పొద్దున్న టిఫిన్ కూడా చేయకుండా ఉంటే ఏ చెల్లికైనా ఆకలి ఎలా వేస్తుంది సన్నీ. ....
నువ్వు చెప్పేది ఏమిటో నాకు అర్థం కాలేదు కవిత. .... నీకు ఎప్పుడు అర్థం అయింది కనుక, నీకు అసలే బుర్ర పని చేయదు. మనసుతో అన్ని పనులు కానిచ్చేస్తూ ఉంటావు కదూ. .... అబ్బా! నువ్వు చెప్పేదేదో సరిగ్గా చెప్పు. నాకేమీ అర్థం కాలేదు. నాకు సరిగా అర్థం అవ్వదు అని తెలిసినప్పుడు నాకు అర్థమయ్యేటట్టు చెప్పాలి కదా. .... సోనియా వెళ్లిన తర్వాత నువ్వు ఏమి తినవని దానికి తెలుసు. అందుకే ఇప్పటిదాకా అది కూడా ఏమీ తినలేదు. రాత్రి డిన్నర్ చేయలేదు ఇప్పుడు టిఫిన్ కూడా చేయలేదు. నువ్వు వెళ్లి ముందు సన్నీకి తినిపించు ఆ తర్వాత నేను తింటాను అని అంది. అందుకే వెళ్లేటప్పుడు పని పూర్తి అయితే ఫోన్ చేయమని చెప్పి వెళ్ళింది. నేను నీకు చదువుకోవడానికి హెల్ప్ చేయడానికి వచ్చాను అని అనుకున్నావా? అని అంది కవిత.
కవిత మాట విని నా నోట్లో ఉన్న శాండ్విచ్ అలానే ఉండిపోయింది. దానిని మింగడానికి కూడా నాకు మనసు రాలేదు. నా కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి కానీ కవిత ముందు ఏడవడానికి నాకు కొంచెం భయంగా అనిపించింది. సాధారణంగా అబ్బాయిలు అమ్మాయిల ముందు ఏడవడానికి భయపడుతూ ఉంటారు. ఎందుకంటే ఆమె తనను చేతకాని వాడు అని అనుకుంటుందేమో అని భయం. కానీ వాస్తవానికి అమ్మాయిల ముందు ఏడవగలిగే మగాడే అసలైన గుండె నిబ్బరం కలవాడు. బహుశా నాలో అంత గుండె నిబ్బరం లేదు కాబోలు అందుకే కవిత ముందు ఏడవడానికి భయపడుతున్నాను. కానీ కవిత ముందు నా కళ్ళలోని చమ్మను దాచలేక పోయాను.
నీళ్లతో నిండి ఉన్న నా కళ్ళను ఆమె గమనించింది. అప్పుడు కవిత నా చెయ్యి పట్టుకొని మాట్లాడుతూ, ఇప్పుడు ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు సన్నీ. నీ చెల్లెలిని హార్ట్ చేసినప్పుడు, తనను చంపదెబ్బ కొట్టినప్పుడు, ఆ దెబ్బ తాలూకా నొప్పిని నువ్వు కూడా భరించవలసి వస్తుందని నీకు తెలియదా? నీకు ఎగ్జామ్ కోసం హెల్ప్ చేయడానికి నన్ను ఇక్కడకు పంపించింది అని అనుకుంటున్నావా? నువ్వు ఇప్పటిదాకా ఆకలితో ఉంటావని అది నన్ను నీ చేత టిఫిన్ తినిపించడానికి పంపించింది. నువ్వు ఎప్పటి దాకా తినకుండా ఉంటావో అప్పటిదాకా అది కూడా ఏమీ తినకూడదు అని నిర్ణయించుకుంది. .... కవిత చెబుతున్నది వినేసరికి, సోనియాకు నా మీద ఉన్న ప్రేమకు నా కళ్ళల్లో నుంచి నీళ్ళు కారాయి. పిచ్చిది నేను తనను ఎంత బాధ పెట్టినా నా మీద ఎటువంటి కంప్లైంట్ చేయదు. పైపెచ్చు నా గురించి చాలా కేర్ తీసుకుంటుంది. ....
నీ చెల్లెలి బాధను చూడలేనప్పుడు నువ్వు తనను ఎందుకు బాధపెడతావు. నువ్వు తనతో ఎందుకు గొడవ పడ్డావో నాకు తెలియదు సన్నీ. ఆ విషయం నువ్వు నాకు చెప్పలేదు అది కూడా నాకు చెప్పలేదు. కానీ తప్పు నీ వైపు నుంచి ఉంటుందని నాకు తెలుసు. ఆ తప్పును సరిదిద్దుకోవాలి అని అనుకుంటే నువ్వు బాగా చదివి ఎక్సమ్ పాస్ అవ్వు. అప్పుడు సోనియా నిన్ను క్షమించేస్తుంది. మిగిలిన ఎగ్జామ్స్ అన్ని ఎలా రాసావో నాకు తెలియదు. కానీ రేపటి ఎగ్జామ్ మాత్రం బాగా రాయు అంటూ కవిత తన చేతులతో నా కన్నీళ్లను తుడిచింది. కానీ అప్పుడే నా కన్నీళ్లు కట్టలు తెంచుకొని వెక్కి వెక్కి ఏడ్చాను. నాకు సోనియా గుర్తుకు వచ్చి నా కన్నీళ్ళ ప్రవాహం మరింత పెరిగింది. అప్పుడు కవిత కుర్చీలో నుంచి పైకి లేచి నా తలను తన పొట్ట మీద బొడ్డు దగ్గర ఆనించుకుని నా తల నిమురుతూ నన్ను సముదాయించే ప్రయత్నం చేసింది.
ఏంటి సన్నీ ఇది చిన్నపిల్లాడిలా ఏడుస్తున్నావు. ఏడవడం ఆపు అంటూ నా తల నిమురుతూ నన్ను ఏడవకుండా ఆపడానికి ప్రయత్నించింది. కానీ నేను ఏడుస్తూనే ఉన్నాను. నా చెల్లెలికి నా మీద ఉన్న ప్రేమకు నా కన్నీళ్లను ఆపలేకపోయాను. అలా ఏడుస్తూనే, అది నా గురించి ఏమనుకుంటుందో నాకు తెలియదు. నేను దానికి అన్నయ్యను. కానీ నేను దానిని హార్ట్ చేస్తున్నా సరే అది నా గురించి చాలా కేర్ తీసుకుంటుంది. నేను నిన్న కొట్టిన దెబ్బకి తనకు రక్తం కారినా సరే అది నన్ను కోపగించుకోలేదు. ఇప్పుడేమో నా గురించి ఏమీ తినకుండా కూర్చుంది. ఇది నేను చాలా సిగ్గు పడాల్సిన విషయం. తన రక్తం పంచుకు పుట్టిన చెల్లితో ఇలా వ్యవహరించే నాలాంటి వాడు దేంట్లోనైనా దూకి చావాలి. ....
ష్,,ష్,,ష్,, ఏడవడం ఆపు సన్నీ. మీరిద్దరూ ఎందుకు గొడవ పడ్డారో నాకు తెలీదు. మీరు ఇద్దరూ ఆ విషయాన్ని నాకు చెప్పలేదు. కానీ తను మాత్రం నీ గురించి చెడుగా ఏమీ అనుకోవడం లేదు. నువ్వు నిన్న తన మంచి కోసమే కొట్టావని చెప్పింది. నువ్వు కొట్టినందుకు అదేమీ బాధ పడడం లేదు సరి కదా ఇంకా సంతోషంగా ఉంది. అదెప్పుడూ నీ గురించి కనీసం తప్పుగా ఆలోచన కూడా చేయదు అంటూ కవిత నా తలను పైకెత్తి నా కన్నీళ్లు తుడిచింది. సరే ఇక ఏడుపు ఆపి ఇంకెప్పుడూ సోనియా నీ గురించి తప్పుగా అనుకుంటుంది అని కానీ, నిన్ను చెడ్డ వాడివి అనుకుంటుంది అని కానీ అనుకోవద్దు.
నువ్వు దానికి చాలా ప్రియమైన అన్నయ్యవి. నీ గురించి చాలా కేర్ తీసుకుంటుంది అని చెబుతూ నా కన్నీళ్లు తుడుస్తుంది కవిత. నా కన్నీళ్లు ఆగాయి గాని నా మనసు ఇంకా అలానే దుఃఖపడుతూనే ఉంది. సోనియా గురించి ఆలోచిస్తూ ఉంటే నా మనసుకు బాధగా ఉంది. .... సరే ఇక ఏడవడం ఆపి టిఫిన్ తిను సన్నీ. చూడు! నువ్వు తినకపోతే నేను కూడా తినను అంటూ కవిత అలిగినట్టు బుంగమూతి పెట్టి నాకు చాలా ఆకలిగా ఉంది సన్నీ అని అంది. .... ఏం నువ్వు కూడా రాత్రి నుండి ఏమీ తినలేదా? అని దిగాలుగా ఉన్న నా మొహంలో సంతోషాన్ని కొని తెచ్చుకుంటూ అడిగాను.
ఏం మీ ఇద్దరు అన్నాచెల్లెళ్లు గొడవలు పడుతూ ఉంటే నేను ఎందుకు ఆకలితో ఉండాలి. రాత్రి నేను కడుపునిండా తిన్నాను. ఇప్పుడు కూడా నాకు ఆకలిగా ఎందుకు ఉందంటే నేను శాండ్విచ్ చాలా బాగా చేశాను. ఈ శాండ్విచ్ ను చూస్తుంటే నాకు నోరూరిపోతుంది. ఇక నువ్వు తొందరగా తిను నన్ను తిననివ్వు అంటూ కవిత మరొక్కసారి నా కళ్ళు తుడిచి తను చైర్ లో కూర్చుంది. కవిత మాట విని నేను టిఫిన్ చేయడం మొదలుపెట్టాను. కానీ శాండ్విచ్ నాకు మింగుడు పడడం లేదు. మాటిమాటికి నేను కొట్టిన తర్వాత రక్తం కారుతున్నప్పటికీ నా వైపు చూసి నవ్వుతున్న సోనియా మొహం నా కళ్ళముందు కదలాడుతోంది.
ఎలాగోలా కూర్చొని చమ్మగిల్లిన కళ్ళతో టిఫిన్ చేస్తూ ఉన్నాను. కవిత కూడా టిఫిన్ చేస్తూ నా వైపు చూసి నవ్వుతుంది. టిఫిన్ చెయ్యడం పూర్తి అయిన తర్వాత కవిత లేచి ప్లేట్లు పట్టుకుని కిచెన్ లోకి వెళ్లబోతుండగా నేను కవిత చెయ్యి పట్టుకున్నాను. .... కవిత కొంచెం కంగారు పడుతూ, ఏమైంది సన్నీ అంటూ కొంచెం సిగ్గుపడుతూ అంది. .... ఏం లేదు. వీటిని నేను కిచెన్ లో పెడతాను కానీ నువ్వు ముందు ఫోన్ చేసి సోనియా టిఫిన్ చేసిందా లేదో కనుక్కో. .... కవిత నా వైపు సంతోషంగా చూస్తూ గిన్నెలు నా చేతికి అప్పగించి, సరే ఇప్పుడే అడుగుతాను అని అంది. .... తను ఫోన్ తీసి సోనియాకు కాల్ చేసి, హలో సోనియా, టిఫిన్ చేసావా? మేము టిఫిన్ చేయడం పూర్తిచేసి ఇప్పుడు చదువుకోబోతున్నాం అంటూ కవిత ఫోన్లో మాట్లాడుతూ ఉంటే నేను గిన్నెలు పట్టుకొని సంతోషంగా కిచెన్ లోకి వెళ్లాను.
నేను గిన్నెలు కిచెన్ లో పెట్టి తిరిగి వచ్చేసరికి కవిత సోనియాతో మాట్లాడడం పూర్తయింది. .... సోనియా కూడా టిఫిన్ చేసేసింది సన్నీ. ఇప్పుడు అది చదువుకుంటుంది. పద మనం కూడా గార్డెన్ లో కూర్చుని చదువుకుందాము. చలిగా ఉంది కదా అందుకే బయట కూర్చుందాం అని అన్నాను లేదంటే లోపలే కూర్చునేవాళ్ళం అని అంది. బహుశా నేను ఏదైనా చేస్తానేమోనని తనకు భయంగా ఉంది కాబోలు. లేదంటే తనకు ఇంకా పూర్తిగా నయం కాలేదు కాబోలు. కానీ ఇప్పుడు నా పరిస్థితి కూడా ఏమీ బాగోలేదు. ఎంజాయ్ చేయాలనే మూడ్ కూడా లేదు. నాకు సోనియా గురించి ఆలోచనలతో దిగులుగా ఉంది. .... ఇట్స్ ఓకే కవిత! నువ్వు బయట గార్డెన్ లోకి పద నేను పుస్తకాలు పట్టుకుని వస్తాను. .... ఎక్కడ కూర్చోవాలి ముందు గార్డెన్ లోనా లేదంటే వెనుకవైపా అంటూ సిగ్గుపడుతూ అంది. .... నీకు ఎక్కడ కావాలంటే అక్కడ. చదువుకోవడానికే కదా ఎక్కడైనా పరవాలేదు. నాకేమీ అభ్యంతరం లేదు. .... సరే అయితే వెనుకవైపు ఉన్న గార్డెన్ దగ్గరకు వచ్చేయ్ అంటూ కవిత వెనుకవైపు ఉన్న గార్డెన్ దగ్గరకు వెళ్ళింది. నేను పుస్తకాలు తేవడానికి పైకి వెళ్లాను.
నేను పుస్తకం తీసుకొని కిందికి వచ్చి వెనుకవైపు ఉన్న గార్డెన్ లోకి వెళ్లాను. అక్కడ కవిత ఎండలో గడ్డిపై కూర్చుని తన ఒడిలో పుస్తకం పెట్టుకొని చదువుకుంటుంది. నేను కూడా తన దగ్గరకు వెళ్లి తనకు కొంచెం దూరంగా కూర్చుని నా పుస్తకాన్ని ఒడిలో పెట్టుకొని నా దృష్టిని పుస్తకం పైకి పోనిచ్చాను. సాధారణంగా నేను ఇటువంటి అందమైన అమ్మాయితో ఒంటరిగా ఎంజాయ్ చేసే అవకాశం కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటాను. కానీ కవిత ఈరోజు నాతో ఉంది. మేము తప్ప ఇంట్లో మరెవరూ లేరు. అయినా నాకు ఎంజాయ్ చెయ్యాలి అని అనిపించడం లేదు. నా మనసంతా ఈరోజు చాలా దిగులుగా ఉంది.
అందుకే అందమైన అమ్మాయి నా పక్కనే ఉన్నా నా దృష్టి పుస్తకం మీద ఉంది. నేను పుస్తకం మీద దృష్టి కేంద్రీకరించి ఉన్నప్పటికీ నా మనసంతా దిగులుగా ఉండడంతో మాటిమాటికి నా ధ్యాస సోనియా మీదకు మళ్లుతుంది. ఆ అమాయకురాలు ఎప్పుడూ నా గురించి ఆలోచిస్తుంది. నా గురించి చాలా కేర్ తీసుకుంటుంది. నేను రాత్రి డిన్నర్ చేయలేదని తను అక్కడ కవిత ఇంట్లో ఏమీ తినకుండా కూర్చుంది. ఇప్పుడు కూడా నేను టిఫిన్ తిన్న తర్వాతే తను టిఫిన్ తినింది. మరీ ముఖ్యంగా కవితను చదువుకోవడానికి కాకుండా నాతో టిఫిన్ తినిపించడానికి పంపించింది. అవే ఆలోచనలతో భావోద్వేగాల కెరటాలలో కొట్టుకుపోతున్నాను.
అప్పుడు కవిత నా దగ్గరకు వచ్చి తన రెండు చేతులతో నా మొహాన్ని పైకి ఎత్తి పట్టుకొని దిగులుగా ఉన్న నా మొహంలోకి చూస్తూ, నువ్వు ఇంకా దిగులుగా ఉన్నావా సన్నీ. నువ్వు అలా నీ మనసును కష్ట పెట్టుకోవద్దు ప్లీజ్. చూడు నువ్వు దిగులుగా ఉంటే నాకు కూడా దిగులుగా ఉంటుంది. ఇప్పుడు సోనియా కూడా టిఫిన్ చేసింది కదా ఇక నువ్వు ఈ మూడ్ లో నుంచి బయటికి రా ప్లీజ్ అని అంది. కవిత నన్ను సముదాయించే ప్రయత్నం చేసినప్పటికీ నా మొహంలో దిగులుతో నా కళ్ళు చెమ్మగిల్లే ఉన్నాయి.