Update 06
అమ్మ ఆంటీ ని ఎవరిని అయినా చూస్కొచు కదా అన్న మాటకి రమణ నుంచి మెసేజ్ లేదు...చాట్ అక్కడి తో ఆగిపోయింది...ఆది కి ఈ సారి తన మీద తన కి కోపం వచ్చింది...తన వల్లే అమ్మ రమణ కి దగ్గర అవుతుంది అనుకున్నాడు...
అంత లో నాన్న రావటం తో ఫోన్ మూసేసి కామ్ గా పడుకున్నాడు...
నాన్న : ఏరా ఆది ఒంట్లో బాలేదు అంట...
నాన్న వెంటే అమ్మ వచ్చి నిలబడింది...
ఆది అమ్మ వైపు చూస్తూ హ్మ్మ్ జ్వరం వచ్చింది నాన్న అని అన్నాడు...
సన్యాసి రావు ఆది పక్కన కూర్చుని తల మీద చెయ్యి వేసి దేనికైనా బెంగ పెట్టుకున్నా వా అని అడిగాడు...
ఆది వెంటనే అమ్మ వంక చూసాడు
సరోజ కంగారు పడుతు మీరు వెళ్ళండి ఫ్రెష్ అవ్వండి వాడు బాగానే ఉన్నాడు ఇప్పుడు జ్వరం ఎమ్ లేదు...అని మొగుడి నీ వారించింది.....
సన్యాసి రావు సరే అని లేచి రేపు కూడా బడి కి వెళ్లకు రా నీరసం గా ఉంటే అని చెప్పాడు...
ఆది ఊ కొట్టాడు....
సరోజ ఆది కి తినటానికి ప్రూట్స్ ఇచ్చి జాగ్రత్తగా పడుకోమని చెప్పి ఫోన్ తీసుకుని వెళ్ళింది....
ఆది కి తనకి టాబ్ రాబోతుంది అని అర్థం అయ్యింది...అందుకే సైలెంట్ గా పడుకున్నాడు...
ఆ రాత్రి ఆదికి ఒకటి అర్థం అయ్యింది...తన లో బాధ క్రమంగా తగ్గుతూ వస్తుంది...మొదటి సారి కండక్టర్ కి కాలు తగిలించిన అమ్మ నీ చూసినప్పుడు వచ్చిన కోపం ఇన్ని చుసినాక ఇప్పుడు రావట్లేదు...కారణం జీవితం లో ఏదైనా కొత్త లో ఉన్నంత తీక్షనత పోతు పోతు ఉండదు...అది కష్టం అయినా సుఖం అయినా...ఆది కి దుఃఖం కూడా అలాగే ఉంది ఇప్పుడు...ఎందుకు అంటే ఇప్పుడు పూర్తి స్థాయి లో అమ్మ ఎంటో అర్థం అయ్యింది...ఒకప్పడు తనకి నాన్నకి మాత్రమే ప్రేమ పంచేది అమ్మ అనుకునే వాడు...కాని అమ్మలో రెండో కోణం చూశాక...అమ్మ తన ఇష్టానికి ఎంత కి అయినా తెగిస్తుంది... ఎవరి తో అయినా దిగజారుతోంది అని అర్థం చేసుకున్నాడు...ఇంక అమ్మ చేసే విడ్డూరాలు చూస్తూ బాధ పడటం తప్ప తాను చేసేది కూడా ఎమ్ లేదు అని అర్థం చేసుకున్నాడు...ఆది కి నాన్న మీద ఆలోచన కలగలేదు...ఆయన ఎందుకు జాగ్రత్త తీసుకోడు అని... కారణం...సన్యాసి రావు బాగోగులు వరుకే దృష్టి పెడతాడు తప్ప...మిగతా విషయాల్లో తనకి ఈ ప్రపంచం తో నే సంబంధం లేనట్లు వుంటాడు...
ఆది ఆలోచనలు లో అల అలా పడి నిద్ర పొయాడు....
పొద్దున్న లేచాడు ఆరు ఎంతో అవుతుంది.... ఇంకా చీకటి గా నే ఉంది....హాల్ లో సన్యాసి రావు కూర్చుని టీ తాగుతూ సుప్రభాతం వింటున్నాడు...
ఆది నీ చూసి ఎలా ఉంది అని అడిగాడు... కాస్త పర్లేదు నాన్న అమ్మ ఎక్కడ అని అడిగాడు...
నాన్న: వాకింగ్ కి వెళ్తా అని వెళ్లింది....అని చెప్పాడు...
ఆది కి బుర్ర పాడు లా అయ్యింది...అంటే సాంబ గాడి తో పోయింది...అని ఆలోచన లు స్టార్ట్ అయ్యాయి...
అమ్మ ఫోన్ ఇంట్లో నే ఉండటం తో దాన్ని తీసుకుని మళ్ళీ పడుకుంటా అని బెడ్ రూం కి వచ్చేశాడు...
లోపలకి వచ్చి దుప్పటి కప్పుకుని అమ్మ వాట్సప్ ఓపెన్ చేసాడు ఆది..
అమ్మ మళ్ళా రాత్రి కూడా రమణ తో చాట్ చేసింది...
అమ్మ : ఏరా రిప్లై లేదు
రమణ : హా ఆంటీ ఎంటి ఈ టైమ్ లో
అమ్మ : పర్లేదు లే చెప్పు ఆయన నిద్ర పోతున్నారు
రమణ : అబ్బా అవునా
అమ్మ : హ్మ్మ్ పొద్దున్న అడిగిన దానికి సమాధానం లేదు..
రమణ : సమాధానం కోసం మే వెతికాను...
అమ్మ : ఎంటి వేతికావు
రమణ చిలిపి గా నవ్వుతూ...అదే ఎవరైనా ఆంటీ నీ గొకొచు అన్నారు కదా...
అమ్మ : హా గోకావ ఏంటి
అప్పుడు రమణ పెట్టిన పిక్ చూసి ఆది కి బైర్లు కమ్మాయి
అమ్మ : ఓరి వెధవా ఏంట్రా అది..
రమణ చిలిపిగా నవ్వుతూ ...ఏదో క్లోజ్ అన్నారు అని చెప్తున్నా ఆంటీ..
అమ్మ : అహా అలాగా ...చెప్పు బాబు..
రమణ : చెప్పటం ఏంటి చూపించా గా ఏకంగా...
అమ్మ : అబ్బో అయితే తగులుకున్నావు అన్నమాట..
రమణ మరోసారి చిలిపిగా నవ్వాడు..
అమ్మ : ఛీ ఏంట్రా అయినా ముసలి దాని లా ఉంది అది...
రమణ : హ్మ్మ్ అవును ఆంటీ ఎమ్ చేస్తాం...అందరూ మీలా ఉండరు కదా...
అమ్మ : అహా...మధ్యలో నేను ఎందుకు బాబు...మొత్తానికి బాగా వాయిస్తున్నావ ఆంటీ నీ..
రమణ : ఏదో ఆంటీ... ఏ దిక్కు లేకపోతే అది దిక్కు అయ్యింది అన్నట్లు ఉంటాది...
అమ్మ : పోని లే రా నేను ఇంకా ఎమ్ ఎక్స్పీరియన్స్ లేదు వీడి కి అనుకుంటున్నా...
రమణ : అహా
అమ్మ : హ్మ్మ్
రమణ : కాని వేస్ట్ ఆంటీ...తన మీద ఎమ్ ఫీలింగ్స్ ఉండవు నాకు
అమ్మ : అదేంటి రా
రమణ : అంతే ఏదో వేసానా వచ్చేశనా
అమ్మ : వాళ్ళ ఆయన లేనప్పుడు పిలుస్తుందా
రమణ : హా
అమ్మ : ఓహ్ ఏదో ఒకటి మెయింటైన్ అయితే చేస్తున్నావు కదా...
రమణ : హ్మ్మ్ మీ దగ్గర దాచాలని అనిపించలేదు..అందుకే చెప్పేశా..
అమ్మ : థాంక్స్ రా....నాకు నీ లా ఉంటే నే ఇష్టం...
రమణ : మరి మీ సంగతులు...
అమ్మ : నాది అంటే
రమణ : మీకు ఎవరైనా...క్లోజ్ అన్నారు కాబట్టి అడుగుతున్నా ఆంటీ
అమ్మ : నాకు ఎవరు లేరు బాబు.... అందరూ మాటల వరకే... అది కూడా వాళ్ళు మాట్లాడితే నే మాట్లాడుతా...ప్రత్యేకంగా అంటే నీతో నే రోజు మాట్లాడుతాను..
రమణ : అబ్బా నా తో నే నా
అమ్మ : హ్మ్మ్...నువ్వు ఇంకా మా అక్క కొడుకు ఒకడు ఉన్నాడు లే వాడు ... మీ ఇద్దరే రోజు...
రమణ : ఎంటి అక్క కొడుకా...
అమ్మ : హా
రమణ : ఎమ్ మాట్లాడుతారు ఆంటీ
అమ్మ : నీ లాగే వాడికి కూడా ఆడ పిచ్చి
రమణ: అదేంటి ఆంటీ మీరు పిన్ని కదా
అమ్మ : హా కాని అదేం ఉండదు...
రమణ : ఓహ్ ఎంటో విచిత్రంగా ఉంది...అని కొంటె గా నవ్వాడు..
అమ్మ : చూడటానికి బాగుంటాడు లే...మంచి స్పీడ్ మీద ఉంటాడు...
రమణ : ఎంత వయసు
అమ్మ : పద్దెనిమిది ఉంటాది
రమణ : ఓహ్ నా కంటే చిన్నోడు..
అమ్మ : హ్మ్మ్ కాని చాల మంది తో ఉన్నాయి రా అప్పుడే వాడికి
రమణ : సూపర్ ఇంకేం...మిమ్మల్ని ఎప్పుడూ ట్రై చేయలేదా
అమ్మ : లేదు లే మాటల వరకే
రమణ : అహా చెప్పకండి...
అమ్మ : నిజం రా మీద పడతాడు ఎవరూ లేనప్పుడు అంత వరకే...
రమణ : ఓహ్ నాకు కూడా మీద పడాలని ఉంది ఆంటీ...అని కొంటె గా నవ్వాడు
అమ్మ : అహా నీకు మీ ఆంటీ ఉంది కదరా అని అంది...
********************
సరోజ వాకింగ్ నుంచి వచ్చి ఆది అని పిలిచింది
సరోజ పిలుపుకి ఆది ఉలిక్కిపడి లేచాడు...
సరోజ ఆది దగ్గరకి వచ్చి.....ఒంట్లో...ఎలా ఉంది రా లేచి మళ్ళా పడుకున్నావు అంట గా..
ఆది : నువ్వు వాకింగ్ కి వెళ్ళావు అంట గా...
సరోజ ఆ మాట కి చిన్నగా నవ్వి...ఆది పక్కన కూర్చుని తల మీద చెయ్యి వేసింది..
ఆది సరోజ నీ చూస్తున్నాడు...అమ్మ అని పిలవాలి అన్న కోరిక పూర్తిగా చచ్చిపోయింది ఆది కి...
ఆది : చెప్పు వాకింగ్ కి వెళ్ళావు అంట గా...
సరోజ : అవును వెళ్లాను ఇప్పుడు ఎమ్ అయ్యింది...
ఆది : సాంబ గారు వచ్చారా...
సరోజ : హ్మ్మ్
ఆది మొహం వెల వెల బోయింది....
సరోజ : ఎందుకు రా మొహం అల పెట్టావు...అక్కడ ఇంకా చాలా మంది ఉన్నారు...అందరి తో చక్కగా వాకింగ్ చేసి వచ్చాం అంతే....
ఆది కి అమ్మ ఆడే అబద్ధాలు అన్ని అలవాటే...ఇలా చెప్పింది అంటే కచ్చితంగా మరో రకంగా అయి ఉంటుంది అని కలత చెందిన మొహం తో పక్కకి చూస్తూ...హ్మ్మ్ అన్నాడు...ఇంకా అనటానికి అనుకోటానికి ఎమ్ మిగిలింది అన్నట్లు గా ఉంది వాడి మొహం
సరోజ : ముందు నీకు ఎలా ఉంది చెప్పు...కాలేజ్ కి వెల్తావా...
ఆది : నాకు నీరసంగా ఉంది రేపటి నుంచి వెళ్తాను...అని దుప్పటి కప్పుకున్నాడు..
సరోజ సరే అయితే అని లేచి వెళ్తూ.. దుప్పటి కింద కి తీసి...సాంబ గారి గురించి నాన్న తో ఎమ్ అనలేదు కదా అని అడిగింది...
ఆది : చెప్పటానికి ఎమ్ ఉంది వాకింగ్ కే గా వెళ్ళావు...
సరోజ కి ఆది అల అనేసరికి...కొద్దిగా నవ్వి...అవను రా వాకింగ్ కే వెళ్లాను కాని సాంబ గారి తో వెళ్లాను అని చెప్తే బాగోదు కదా అల ఏమైనా అన్నావు ఎమో అని అడిగా..
ఆది అమ్మ లో ఉన్న మాయ నీ గమనించి అల చూస్తూ ఉండి పోయాడు ఎమ్ మాట్లాడలేక..
సరోజ : సరే సరే పడుకో లే నీరసంగా ఉన్నావు అని దుప్పటి కప్పి వెళ్లింది....
కాసేపటికి సన్యాసి రావు మార్కెట్ కి వెళ్ళిపోయాడు....
ఆది కాస్త లేచి ఫ్రెష్ అయ్యి బయటకి వచ్చాడు...
సరోజ : టిఫిన్ తింటావా...
ఆది సైలెంట్ గా వెళ్లి డైనింగ్ టేబుల్ మీద కూర్చున్నాడు...
సరోజ : చెప్పు రా ఎమ్ మాట్లాడవు ఏంటి...
ఆది : కొన్ని రోజులు నీకు దూరంగా ఎక్కడికి అయినా వెళ్లిపోవాలని అనిపిస్తుంది ఎందుకో...
ఆది మాటలకి సరోజ ఒక్కసారిగా షాక్ తిన్నట్లుగా అయిపోయింది...
సరోజ : ఏమైంది రా ఎందుకు అంత పెద్ద మాట లు మాట్లాడుతున్నావు...
ఆది వస్తున్న దుఃఖాన్ని ఆపుకుని...ఎమ్ లేదు అమ్మా నాకు పిచ్చి పిచి గా ఉంటుంది ఈ మధ్య...
సరోజ కుర్చీ లాగుకొని ఆది పక్కన కూర్చుని ఆది అని భుజం మీద చెయ్యి వేసింది...
ఆది కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటు తల పట్టుకుని కూర్చున్నాడు...
సరోజ : చూడు నా వైపు...ఒక్కసారి
ఆది నీళ్ళు నిండిన కళ్ళ తో నే అమ్మ నీ చూసాడు
సరోజ : సాంబ గారి తో అమ్మ వాకింగ్ కి వెళ్లింది అని ఏడుస్తున్నావా అని అడిగింది...
ఆది కి రమణ రమేష్ ల సంగతి బయట పెట్టలేడు...
ఉన్నది ఒక్క సాంబ విషయం తప్ప....సో తప్పక అవును అన్నట్లు గా వాపోయాడు....
సరోజ నవ్వుతూ... నిజం రా ఆది నువ్వు అనుకున్నట్లు గా అక్కడ ఎమ్ జరగలేదు...ఆయన చాలా మంచి వారు రా...
ఆది కి అస్సలు నమ్మకం కుదరటం లేదు...అమ్మ కళ్ళల్లో కి చూస్తున్నాడు..
అమ్మ మొహం మాత్రం చాలా ప్రశాంతంగా ఉంటుంది....తన వల్ల ఎంత మానసిక క్షోభ నీ ఆది అనుభవిస్తున్నా సరోజ మాత్రం చెక్కు చెదరని ప్రశాంత వదనంతో ఉంటుంది...
అమ్మ లో ఉన్న ప్రశాంతతకు ఆది లో కల్లోలం మొదలు అవుతుంది...ఎది జరిగినా ఎమ్ జరగనట్లే ఉంటుంది ఎప్పుడు అని...
సరోజ ఆది కళ్ళు తుడుస్తూ...చెప్పు... నువ్వు అడిగింది చెప్తున్నా కదా ఇంక ఎందుకు ఏడుపు...
ఆది కంట నీరు ఆగింది...అమ్మ మాయ మాటల కి...అమ్మ అందం తో మాటల తో ఆకట్టుకునే ఆడది అని అర్థం అయ్యింది ఆ క్షణం వాడికి...
సరోజ : ఇక నుండి నీకు ఎప్పుడు ఎమ్ అనుమానం వచ్చినా నన్ను అడుగు సరే నా...
ఆది ఊహించని అమ్మ మాటకి షాక్ అయ్యాడు...
సరోజ : సరే నా అడుగుతావా...
ఆది అల చూస్తూ ఉన్నాడు..
సరోజ : ఎమ్ ఉన్నా అడుగు రా....అంతే కాని ఇలా నాకోసం నువ్వు ఏదో ఊహించుకుని బెంగ పెట్టుకొని ఆరోగ్యం పాడు చేసుకోకు రా...నేను ఎక్కడికి పోను రా...అమ్మ నీదే...అని ప్రేమగా హగ్ చేసుకుంది...
ఆది కి గుండె ల్లో ఉన్న భారానికి అమ్మ చూపిస్తున్న ప్రేమ కి ఏడుపు పెల్లుబికింది....తన తల్లి మోసకారి అని తెలిసినా ఎమ్ చెయ్యలేక పట్టుకుని ఏడుస్తున్నాడు...
కాసేపు కౌగిలి తర్వాత...మెల్లగా విడిపించుకుని...ఆది అమ్మ తో నాకు టాబ్ కొనిస్తే నిన్ను పట్టించుకోను ఇంక గేమ్స్ ఆడుకుంటా లే అని అన్నాడు...
సరోజ ఆ మాటకి ఆది కి కితకితలు పెడుతూ ఏయ్ దొంగా అసలు ఏడుపు అందుకా...అని నవ్వించే ప్రయత్నం చేసింది...కాని ఆదికి నవ్వు తెప్పించడం తన వల్ల కాదు అని తెలుసుకుని...రమణ కి టాబ్ విషయం చెప్పిన సంగతి చెప్పింది...
ఆది కి ముందే తెలుసు కాబట్టి హ్మ్మ్ సరే ఆకలి గా ఉంది టిఫిన్ పెట్టు అని అన్నాడు...
సరోజ వెంటనే టిఫిన్ పెట్టింది
ఆది సైలెంట్ గా టిఫిన్ తింటున్నాడు...
సరోజ : అయినా రా ఆది....నీకు ఏమైంది ఒక్కటీ చెప్పు రా...
ఆది : నాకు ఎమ్ అవ్వటం ఎంటి
సరోజ : మరి ఎక్కడికి అయినా వెళ్ళిపోతాను అంటున్నావు..నాకు దూరంగా...
ఆది మళ్ళా మౌనం గా ఉన్నాడు...
సరోజ : వాకింగ్ కి వెళ్తే నే తప్పు వచ్చేస్తే నీతో చాలా కష్టం రా ముందు ముందుకి నువ్వు కాదు నేనే నీకు దూరంగా వెళ్లిపోవాలి ఇలా అయితే...
ఆది నోరు వెళ్ళబెట్టి చూసాడు... అంత లో అమ్మ మార్పు కి...
సరోజ : ఎందుకు అల చూస్తున్నావు...నిజమే కదా...
ఆది మళ్ళా సైలెంట్ గా టిఫిన్ తింటున్నాడు...
సరోజ : మీ నాన్న నయం రా...ఎమ్ పట్టించు కోకుండా ఆయన పని ఆయన చక్కగా...ఆయన లా ఉండాలి తెలుసా...
ఆది : హ్మ్మ్ చట్నీ వెయ్యి...
సరోజ చట్నీ వేస్తూ...ఇంట్లో ఆడ వాళ్ళ విషయాలు ఎవరు పట్టించుకోరు నీలాగా అని అంది...
ఆది కి అమ్మ మాటలో ఒక ఆలోచన పుట్టింది..నిజమే కదా పట్టించు కోవటం వలనే ఇది అంతా మొదలు అయ్యింది... అంతక ముందు.. ఇలాంటి పిచ్చి నాకు ఉండేది కాదు...కాని అమ్మమ్మ ఎప్పుడు అయితే చెప్పిందో...ఆ రోజు నుంచే ఈ ఏడుపు మొదలు అయ్యింది నాలో అని అనిపించింది
ఆది : సర్లే...నాకు టాబ్ రాని నువ్వు ఉన్నావు అనే మర్చిపోతాను అస్సలు పట్టించు కొను అని అన్నాడు...
సరోజ ఆది వైపు చూస్తూ అనుమానం గా నవ్వుతూ...మొత్తం ఇది అంతా టాబ్ కోసమే చేస్తున్నావు రా నాకు తెలుసు అని అంది...లేదంటే నీకు నా మీద ఇంత ప్రేమ ఉందా
ఆది : హ్మ్మ్ సర్లే నువ్వు అనుకునేది అనుకో...
సరోజ : అయితే నేను అదే అనుకుంటున్నా అని నవ్వింది..
ఆది : ఏది
సరోజ : టాబ్ కోసం ఆడిన డ్రామా అని నాకు అర్థం అయ్యింది అని నవ్వింది...
ఆది కి అమ్మ కి తన మనసులో బాధ అర్థం చేసుకోదు తనకి నచ్చిందే తను అనుకుంటుంది అని అర్థం అయ్యి హ్మ్మ్ అవును అని అన్నాడు..
సరోజ ఒక్క సారిగా నవ్వేసి ఓరి వెధవా నేను అడిగితే కొని పెట్టనా దానికి ఇంత కథ నడపాలా అని అంది...
ఆది కి అమ్మ తనని వెర్రి వాడిని చేయటానికే మొత్తం తన ఏడుపు నీ ఒక్క మాటతో తెగ్గొట్టింది అని అర్థం అయ్యి నవ్వలేక ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వాడు...
సరోజ ఆది నవ్వుకి ఆశ్చర్య పోతూ...అమ్మో అంటే నిజమే నా అని అడిగింది...
ఆది : నువ్వే అంటున్నావు కదా మరి
సరోజ : వారి వెధవా...నేను ఇంకా నా మీద నా కొడుక్కి ఎంత ప్రేమో అని పొంగి పోతున్నా అని అంది...
ఆది ఈ సారి నిజం చెప్పాడు...అస్సలు లేదు అని..
సరోజ నవ్వుతూ ఆది దగ్గరకి వచ్చి చెవి మెలిక పెట్టి ఎంత బాగా నటించావు రా అంటే ఈ జ్వరం కూడా నటనే నా అని అంది
ఆది కి కోపం వచ్చి అవును సంక లో ఉల్లిపాయలు పెట్టుకుని తెచ్చుకున్నా అని చెయ్యి కడుక్కుని రూం లోకి వెళ్ళిపోయాడు...
సరోజ గట్టిగా నవ్వుతూ హా అదే చేసి ఉంటావు లే అని అంది......
కాసేపటికి సరోజ ఆది రూం కి వెళ్లి... జ్యూస్ ఇస్తూ....తాగు బలం రావాలి కదా అమ్మని ఏదో ఒకటి అనటానికి అని అంది నవ్వుతూ..
ఆది : నేను పట్టించు కోవటం మానేశా అని చెప్తున్నా కదా అని అన్నాడు జ్యూస్ అందుకుంటూ...
సరోజ : హమ్మయ్య...చాలు రా ఆ మాట మీద ఉండు..నువ్వు ప్రశాంతం గా ఉండు నన్ను ప్రశాంతం గ ఉండని అంది నవ్వుతూ
ఆది సరే లే అని తాగేసిన గ్లాస్ ఇచ్చాడు...
అంత లో సరోజ గారు సరోజ గారు అని బయట నుండి పిలుపు వినిపించింది...
సరోజ : కేబుల్ సీను గాడు వచ్చినట్లు ఉన్నాడు...
ఆది : వెళ్ళు మీ తమ్ముడు వచ్చినట్లు ఉన్నాడు...మా టీవీ రాలేదు అని పిలిచావు గా..
సరోజ నవ్వి రా నువ్వు కూడా వచ్చి కూర్చో హాలో లో అని అంది ...
ఆది : నాకు ఎందుకు నేను పట్టించు కోవటం మానేశా గా అని దుప్పటి కప్పుకుని పడుకున్నాడు..
సరోజ : పోరా నువ్వు పట్టించుకున్న పట్టించుకొకపోయినా...వాడు మాత్రం నా తమ్ముడు లాంటి వాడే అని నవ్వి హా వస్తున్నా రా సీను అని వెళ్లింది...
ఆది కి కాసేపు ఎందుకు లే తమ్ముడు అంటుంది కదా అని ఊరుకుని పడుకున్నాడు...కాసేపు అమ్మ వి సీను గాడి వి మాటలు వినిపించాయి... టీవి విషయం లో మాట్లాడుకుంటున్నారు... కాసేపటికి...సైలంట్ గా ఉండే సరికి....ఆది కి ఎలాగో రమ్మంది కదా వెళ్తే ఎమ్ ఉంది లే అని బెడ్ మీద నుంచి లేచి హాల్ లోకి వెళ్ళాడు...
అంతే
అక్కడ కేబుల్ సీను గాడు టీవీ ముందు నిలబడి.రిమోట్ పట్టుకుని...సైలంట్ గా సెట్టింగ్ లు మారుస్తూ ఉంటే...సరోజ వాడి పక్కన క్లోజ్ గా నిలబడి వాడి పాంట్ మీద చెయ్యి వేసి వాడి పిచ్చలు పిసుకుతోంది
వాడి పాంట్ మీద చెయ్యి వేసి అమ్మ వాడి పిచలు పిస్కటం చూసి ఆది అలా ఉంది పొయాడు...ఇదేం గమనించని సరోజ ... లాఘవంగా సీను గాడి పిచ్చలు పిసుకుతూ నవ్వుతోంది...ఎందుకో పరాకు గా సీను గాడు పక్కకి చూసే సరికి నోరు వెళ్ళబెట్టి చూస్తున్న ఆది నీ చూసి బిత్తర పోయి సరోజ చెయ్యి నీ అదిలించి... బయటకి పోయాడు...
అంతే సరోజ కి ఆది నీ చూసి చెమటలు పట్టాయి...
ఆది ఉన్న చోట నే కూల బడి పోయాడు...ఉలుకు పలుకు లేకుండా నేల చూపులు చూస్తూ మరీ మౌనం లో పడి పోయాడు...
సరోజ ఆది దగ్గరకి వచ్చి ఆది ఆది ఎమ్ అయ్యింది రా అని అడిగింది...
ఆది లో ఎలాంటి కదలిక లేదు మౌనం గా నేల వైపే చూస్తున్నాడు...
సరోజ చేసేది లేక వాడి పక్కనే కూర్చుని.... ప్లీజ్ రా మళ్ళా మొదటికి రాకు రా ఆది...ఎమ్ కాలేదు రా అని మెల్లగా మాట్లాడే ప్రయత్నం చేసింది..కాని ఆది తల నేల వైపే ఉంది.....సరోజ కాసేపటి మౌనం తర్వాత మళ్ళా మాటలు మొదలు పెట్టింది......వాడికి పెళ్లి కాలేదు రా పాపం...ఏదో కాసేపు అల చేస్తే బాగుంటుంది అక్కా అంటాడు రా... అంతే....నాకు జాలి పడి వాడికి అల చేస్తా అంతే తప్పా ఇంకేం లేదు రా...నిజంగా రా తమ్ముడు లాంటి వాడే రా... ఒట్టు రా...నమ్ము రా...
సరోజ తన మానానికి తాను మాట్లాడుతుంది కాని తనకి తెలీదు పాపం కొడుకు మతి స్థిమితం కోల్పోయాడు అని...తను చెప్పే మాటలు ఏవి ఇంక ఎప్పటికీ తనకి అర్ధం కావు అని సరోజ కి తెలీదు పాపం ఆ సమయం లో..
అప్పుడే రమణ ఆది కోసం టాబ్ తెచ్చాడు...
సరోజ అబ్బా సరైన సమయానికి తెచ్చావు రా అని టాబ్ లాగుకొని ఆది కి ఇస్తూ... ఇదిగో రా ఆది నీ టాబ్ వచ్చేసింది... ఆది ని నవ్వుతూ వాడిని నవ్వించే ప్రయత్నం చేస్తుంది కాని లాభం లేదు అప్పటికే చెయ్యి దాటి పోయింది... ఇప్పుడు ఆది బుర్ర లో ఎలాంటి ఆలోచన లేని స్థితికి వెళ్ళిపోయాడు...అమితమైన ప్రశాంతత నీ పొందుతున్నాడు....
నీతి : జీవితం లో నీకు నువ్వు మాత్రమే సొంతం... నీ గురించి మాత్రమే నువ్వు పట్టించుకో...వేరే వాళ్ళ విషయాల్లో తల దూర్చి నీకు ఉన్న మనశ్శాంతి నీ సంక నాకించుకోకు...నువ్వు చూడనప్పుడు నీ తల్లి వేరే వాడికి ప్రియురాలు... నువ్వు చూడనప్పుడు నీ పెళ్లాం వేరే వాడికి ఉంపుడుగట్టే అవుతుంది అనట్లేదు...అయ్యే ఆస్కారం ఉంది....ఫోన్ లు వచ్చాక మనుషుల మధ్య సంబంధాలు పెరిగాయి...మనం వద్దు అన్నంత మాత్రాన... వాళ్ళ కి నచ్చిన పని నీ వాళ్ళు చెయ్యకుండా ఉండలేరు...కాబట్టి... ఒకటే గుర్తు పెట్టుకో...ఒంటరి గా వచ్చావు ఒంటరిగా పోతావు...ఎది నీది కాదు ఎది తీసుకు పోలేవు....మళ్ళీ మళ్ళీ చెప్తున్నా మనశ్శాంతి కంటే ముఖ్యం అయినది మరేదీ లేదు....
ఆది కథ అలా ముగిసింది.
అంత లో నాన్న రావటం తో ఫోన్ మూసేసి కామ్ గా పడుకున్నాడు...
నాన్న : ఏరా ఆది ఒంట్లో బాలేదు అంట...
నాన్న వెంటే అమ్మ వచ్చి నిలబడింది...
ఆది అమ్మ వైపు చూస్తూ హ్మ్మ్ జ్వరం వచ్చింది నాన్న అని అన్నాడు...
సన్యాసి రావు ఆది పక్కన కూర్చుని తల మీద చెయ్యి వేసి దేనికైనా బెంగ పెట్టుకున్నా వా అని అడిగాడు...
ఆది వెంటనే అమ్మ వంక చూసాడు
సరోజ కంగారు పడుతు మీరు వెళ్ళండి ఫ్రెష్ అవ్వండి వాడు బాగానే ఉన్నాడు ఇప్పుడు జ్వరం ఎమ్ లేదు...అని మొగుడి నీ వారించింది.....
సన్యాసి రావు సరే అని లేచి రేపు కూడా బడి కి వెళ్లకు రా నీరసం గా ఉంటే అని చెప్పాడు...
ఆది ఊ కొట్టాడు....
సరోజ ఆది కి తినటానికి ప్రూట్స్ ఇచ్చి జాగ్రత్తగా పడుకోమని చెప్పి ఫోన్ తీసుకుని వెళ్ళింది....
ఆది కి తనకి టాబ్ రాబోతుంది అని అర్థం అయ్యింది...అందుకే సైలెంట్ గా పడుకున్నాడు...
ఆ రాత్రి ఆదికి ఒకటి అర్థం అయ్యింది...తన లో బాధ క్రమంగా తగ్గుతూ వస్తుంది...మొదటి సారి కండక్టర్ కి కాలు తగిలించిన అమ్మ నీ చూసినప్పుడు వచ్చిన కోపం ఇన్ని చుసినాక ఇప్పుడు రావట్లేదు...కారణం జీవితం లో ఏదైనా కొత్త లో ఉన్నంత తీక్షనత పోతు పోతు ఉండదు...అది కష్టం అయినా సుఖం అయినా...ఆది కి దుఃఖం కూడా అలాగే ఉంది ఇప్పుడు...ఎందుకు అంటే ఇప్పుడు పూర్తి స్థాయి లో అమ్మ ఎంటో అర్థం అయ్యింది...ఒకప్పడు తనకి నాన్నకి మాత్రమే ప్రేమ పంచేది అమ్మ అనుకునే వాడు...కాని అమ్మలో రెండో కోణం చూశాక...అమ్మ తన ఇష్టానికి ఎంత కి అయినా తెగిస్తుంది... ఎవరి తో అయినా దిగజారుతోంది అని అర్థం చేసుకున్నాడు...ఇంక అమ్మ చేసే విడ్డూరాలు చూస్తూ బాధ పడటం తప్ప తాను చేసేది కూడా ఎమ్ లేదు అని అర్థం చేసుకున్నాడు...ఆది కి నాన్న మీద ఆలోచన కలగలేదు...ఆయన ఎందుకు జాగ్రత్త తీసుకోడు అని... కారణం...సన్యాసి రావు బాగోగులు వరుకే దృష్టి పెడతాడు తప్ప...మిగతా విషయాల్లో తనకి ఈ ప్రపంచం తో నే సంబంధం లేనట్లు వుంటాడు...
ఆది ఆలోచనలు లో అల అలా పడి నిద్ర పొయాడు....
పొద్దున్న లేచాడు ఆరు ఎంతో అవుతుంది.... ఇంకా చీకటి గా నే ఉంది....హాల్ లో సన్యాసి రావు కూర్చుని టీ తాగుతూ సుప్రభాతం వింటున్నాడు...
ఆది నీ చూసి ఎలా ఉంది అని అడిగాడు... కాస్త పర్లేదు నాన్న అమ్మ ఎక్కడ అని అడిగాడు...
నాన్న: వాకింగ్ కి వెళ్తా అని వెళ్లింది....అని చెప్పాడు...
ఆది కి బుర్ర పాడు లా అయ్యింది...అంటే సాంబ గాడి తో పోయింది...అని ఆలోచన లు స్టార్ట్ అయ్యాయి...
అమ్మ ఫోన్ ఇంట్లో నే ఉండటం తో దాన్ని తీసుకుని మళ్ళీ పడుకుంటా అని బెడ్ రూం కి వచ్చేశాడు...
లోపలకి వచ్చి దుప్పటి కప్పుకుని అమ్మ వాట్సప్ ఓపెన్ చేసాడు ఆది..
అమ్మ మళ్ళా రాత్రి కూడా రమణ తో చాట్ చేసింది...
అమ్మ : ఏరా రిప్లై లేదు
రమణ : హా ఆంటీ ఎంటి ఈ టైమ్ లో
అమ్మ : పర్లేదు లే చెప్పు ఆయన నిద్ర పోతున్నారు
రమణ : అబ్బా అవునా
అమ్మ : హ్మ్మ్ పొద్దున్న అడిగిన దానికి సమాధానం లేదు..
రమణ : సమాధానం కోసం మే వెతికాను...
అమ్మ : ఎంటి వేతికావు
రమణ చిలిపి గా నవ్వుతూ...అదే ఎవరైనా ఆంటీ నీ గొకొచు అన్నారు కదా...
అమ్మ : హా గోకావ ఏంటి
అప్పుడు రమణ పెట్టిన పిక్ చూసి ఆది కి బైర్లు కమ్మాయి
అమ్మ : ఓరి వెధవా ఏంట్రా అది..
రమణ చిలిపిగా నవ్వుతూ ...ఏదో క్లోజ్ అన్నారు అని చెప్తున్నా ఆంటీ..
అమ్మ : అహా అలాగా ...చెప్పు బాబు..
రమణ : చెప్పటం ఏంటి చూపించా గా ఏకంగా...
అమ్మ : అబ్బో అయితే తగులుకున్నావు అన్నమాట..
రమణ మరోసారి చిలిపిగా నవ్వాడు..
అమ్మ : ఛీ ఏంట్రా అయినా ముసలి దాని లా ఉంది అది...
రమణ : హ్మ్మ్ అవును ఆంటీ ఎమ్ చేస్తాం...అందరూ మీలా ఉండరు కదా...
అమ్మ : అహా...మధ్యలో నేను ఎందుకు బాబు...మొత్తానికి బాగా వాయిస్తున్నావ ఆంటీ నీ..
రమణ : ఏదో ఆంటీ... ఏ దిక్కు లేకపోతే అది దిక్కు అయ్యింది అన్నట్లు ఉంటాది...
అమ్మ : పోని లే రా నేను ఇంకా ఎమ్ ఎక్స్పీరియన్స్ లేదు వీడి కి అనుకుంటున్నా...
రమణ : అహా
అమ్మ : హ్మ్మ్
రమణ : కాని వేస్ట్ ఆంటీ...తన మీద ఎమ్ ఫీలింగ్స్ ఉండవు నాకు
అమ్మ : అదేంటి రా
రమణ : అంతే ఏదో వేసానా వచ్చేశనా
అమ్మ : వాళ్ళ ఆయన లేనప్పుడు పిలుస్తుందా
రమణ : హా
అమ్మ : ఓహ్ ఏదో ఒకటి మెయింటైన్ అయితే చేస్తున్నావు కదా...
రమణ : హ్మ్మ్ మీ దగ్గర దాచాలని అనిపించలేదు..అందుకే చెప్పేశా..
అమ్మ : థాంక్స్ రా....నాకు నీ లా ఉంటే నే ఇష్టం...
రమణ : మరి మీ సంగతులు...
అమ్మ : నాది అంటే
రమణ : మీకు ఎవరైనా...క్లోజ్ అన్నారు కాబట్టి అడుగుతున్నా ఆంటీ
అమ్మ : నాకు ఎవరు లేరు బాబు.... అందరూ మాటల వరకే... అది కూడా వాళ్ళు మాట్లాడితే నే మాట్లాడుతా...ప్రత్యేకంగా అంటే నీతో నే రోజు మాట్లాడుతాను..
రమణ : అబ్బా నా తో నే నా
అమ్మ : హ్మ్మ్...నువ్వు ఇంకా మా అక్క కొడుకు ఒకడు ఉన్నాడు లే వాడు ... మీ ఇద్దరే రోజు...
రమణ : ఎంటి అక్క కొడుకా...
అమ్మ : హా
రమణ : ఎమ్ మాట్లాడుతారు ఆంటీ
అమ్మ : నీ లాగే వాడికి కూడా ఆడ పిచ్చి
రమణ: అదేంటి ఆంటీ మీరు పిన్ని కదా
అమ్మ : హా కాని అదేం ఉండదు...
రమణ : ఓహ్ ఎంటో విచిత్రంగా ఉంది...అని కొంటె గా నవ్వాడు..
అమ్మ : చూడటానికి బాగుంటాడు లే...మంచి స్పీడ్ మీద ఉంటాడు...
రమణ : ఎంత వయసు
అమ్మ : పద్దెనిమిది ఉంటాది
రమణ : ఓహ్ నా కంటే చిన్నోడు..
అమ్మ : హ్మ్మ్ కాని చాల మంది తో ఉన్నాయి రా అప్పుడే వాడికి
రమణ : సూపర్ ఇంకేం...మిమ్మల్ని ఎప్పుడూ ట్రై చేయలేదా
అమ్మ : లేదు లే మాటల వరకే
రమణ : అహా చెప్పకండి...
అమ్మ : నిజం రా మీద పడతాడు ఎవరూ లేనప్పుడు అంత వరకే...
రమణ : ఓహ్ నాకు కూడా మీద పడాలని ఉంది ఆంటీ...అని కొంటె గా నవ్వాడు
అమ్మ : అహా నీకు మీ ఆంటీ ఉంది కదరా అని అంది...
********************
సరోజ వాకింగ్ నుంచి వచ్చి ఆది అని పిలిచింది
సరోజ పిలుపుకి ఆది ఉలిక్కిపడి లేచాడు...
సరోజ ఆది దగ్గరకి వచ్చి.....ఒంట్లో...ఎలా ఉంది రా లేచి మళ్ళా పడుకున్నావు అంట గా..
ఆది : నువ్వు వాకింగ్ కి వెళ్ళావు అంట గా...
సరోజ ఆ మాట కి చిన్నగా నవ్వి...ఆది పక్కన కూర్చుని తల మీద చెయ్యి వేసింది..
ఆది సరోజ నీ చూస్తున్నాడు...అమ్మ అని పిలవాలి అన్న కోరిక పూర్తిగా చచ్చిపోయింది ఆది కి...
ఆది : చెప్పు వాకింగ్ కి వెళ్ళావు అంట గా...
సరోజ : అవును వెళ్లాను ఇప్పుడు ఎమ్ అయ్యింది...
ఆది : సాంబ గారు వచ్చారా...
సరోజ : హ్మ్మ్
ఆది మొహం వెల వెల బోయింది....
సరోజ : ఎందుకు రా మొహం అల పెట్టావు...అక్కడ ఇంకా చాలా మంది ఉన్నారు...అందరి తో చక్కగా వాకింగ్ చేసి వచ్చాం అంతే....
ఆది కి అమ్మ ఆడే అబద్ధాలు అన్ని అలవాటే...ఇలా చెప్పింది అంటే కచ్చితంగా మరో రకంగా అయి ఉంటుంది అని కలత చెందిన మొహం తో పక్కకి చూస్తూ...హ్మ్మ్ అన్నాడు...ఇంకా అనటానికి అనుకోటానికి ఎమ్ మిగిలింది అన్నట్లు గా ఉంది వాడి మొహం
సరోజ : ముందు నీకు ఎలా ఉంది చెప్పు...కాలేజ్ కి వెల్తావా...
ఆది : నాకు నీరసంగా ఉంది రేపటి నుంచి వెళ్తాను...అని దుప్పటి కప్పుకున్నాడు..
సరోజ సరే అయితే అని లేచి వెళ్తూ.. దుప్పటి కింద కి తీసి...సాంబ గారి గురించి నాన్న తో ఎమ్ అనలేదు కదా అని అడిగింది...
ఆది : చెప్పటానికి ఎమ్ ఉంది వాకింగ్ కే గా వెళ్ళావు...
సరోజ కి ఆది అల అనేసరికి...కొద్దిగా నవ్వి...అవను రా వాకింగ్ కే వెళ్లాను కాని సాంబ గారి తో వెళ్లాను అని చెప్తే బాగోదు కదా అల ఏమైనా అన్నావు ఎమో అని అడిగా..
ఆది అమ్మ లో ఉన్న మాయ నీ గమనించి అల చూస్తూ ఉండి పోయాడు ఎమ్ మాట్లాడలేక..
సరోజ : సరే సరే పడుకో లే నీరసంగా ఉన్నావు అని దుప్పటి కప్పి వెళ్లింది....
కాసేపటికి సన్యాసి రావు మార్కెట్ కి వెళ్ళిపోయాడు....
ఆది కాస్త లేచి ఫ్రెష్ అయ్యి బయటకి వచ్చాడు...
సరోజ : టిఫిన్ తింటావా...
ఆది సైలెంట్ గా వెళ్లి డైనింగ్ టేబుల్ మీద కూర్చున్నాడు...
సరోజ : చెప్పు రా ఎమ్ మాట్లాడవు ఏంటి...
ఆది : కొన్ని రోజులు నీకు దూరంగా ఎక్కడికి అయినా వెళ్లిపోవాలని అనిపిస్తుంది ఎందుకో...
ఆది మాటలకి సరోజ ఒక్కసారిగా షాక్ తిన్నట్లుగా అయిపోయింది...
సరోజ : ఏమైంది రా ఎందుకు అంత పెద్ద మాట లు మాట్లాడుతున్నావు...
ఆది వస్తున్న దుఃఖాన్ని ఆపుకుని...ఎమ్ లేదు అమ్మా నాకు పిచ్చి పిచి గా ఉంటుంది ఈ మధ్య...
సరోజ కుర్చీ లాగుకొని ఆది పక్కన కూర్చుని ఆది అని భుజం మీద చెయ్యి వేసింది...
ఆది కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటు తల పట్టుకుని కూర్చున్నాడు...
సరోజ : చూడు నా వైపు...ఒక్కసారి
ఆది నీళ్ళు నిండిన కళ్ళ తో నే అమ్మ నీ చూసాడు
సరోజ : సాంబ గారి తో అమ్మ వాకింగ్ కి వెళ్లింది అని ఏడుస్తున్నావా అని అడిగింది...
ఆది కి రమణ రమేష్ ల సంగతి బయట పెట్టలేడు...
ఉన్నది ఒక్క సాంబ విషయం తప్ప....సో తప్పక అవును అన్నట్లు గా వాపోయాడు....
సరోజ నవ్వుతూ... నిజం రా ఆది నువ్వు అనుకున్నట్లు గా అక్కడ ఎమ్ జరగలేదు...ఆయన చాలా మంచి వారు రా...
ఆది కి అస్సలు నమ్మకం కుదరటం లేదు...అమ్మ కళ్ళల్లో కి చూస్తున్నాడు..
అమ్మ మొహం మాత్రం చాలా ప్రశాంతంగా ఉంటుంది....తన వల్ల ఎంత మానసిక క్షోభ నీ ఆది అనుభవిస్తున్నా సరోజ మాత్రం చెక్కు చెదరని ప్రశాంత వదనంతో ఉంటుంది...
అమ్మ లో ఉన్న ప్రశాంతతకు ఆది లో కల్లోలం మొదలు అవుతుంది...ఎది జరిగినా ఎమ్ జరగనట్లే ఉంటుంది ఎప్పుడు అని...
సరోజ ఆది కళ్ళు తుడుస్తూ...చెప్పు... నువ్వు అడిగింది చెప్తున్నా కదా ఇంక ఎందుకు ఏడుపు...
ఆది కంట నీరు ఆగింది...అమ్మ మాయ మాటల కి...అమ్మ అందం తో మాటల తో ఆకట్టుకునే ఆడది అని అర్థం అయ్యింది ఆ క్షణం వాడికి...
సరోజ : ఇక నుండి నీకు ఎప్పుడు ఎమ్ అనుమానం వచ్చినా నన్ను అడుగు సరే నా...
ఆది ఊహించని అమ్మ మాటకి షాక్ అయ్యాడు...
సరోజ : సరే నా అడుగుతావా...
ఆది అల చూస్తూ ఉన్నాడు..
సరోజ : ఎమ్ ఉన్నా అడుగు రా....అంతే కాని ఇలా నాకోసం నువ్వు ఏదో ఊహించుకుని బెంగ పెట్టుకొని ఆరోగ్యం పాడు చేసుకోకు రా...నేను ఎక్కడికి పోను రా...అమ్మ నీదే...అని ప్రేమగా హగ్ చేసుకుంది...
ఆది కి గుండె ల్లో ఉన్న భారానికి అమ్మ చూపిస్తున్న ప్రేమ కి ఏడుపు పెల్లుబికింది....తన తల్లి మోసకారి అని తెలిసినా ఎమ్ చెయ్యలేక పట్టుకుని ఏడుస్తున్నాడు...
కాసేపు కౌగిలి తర్వాత...మెల్లగా విడిపించుకుని...ఆది అమ్మ తో నాకు టాబ్ కొనిస్తే నిన్ను పట్టించుకోను ఇంక గేమ్స్ ఆడుకుంటా లే అని అన్నాడు...
సరోజ ఆ మాటకి ఆది కి కితకితలు పెడుతూ ఏయ్ దొంగా అసలు ఏడుపు అందుకా...అని నవ్వించే ప్రయత్నం చేసింది...కాని ఆదికి నవ్వు తెప్పించడం తన వల్ల కాదు అని తెలుసుకుని...రమణ కి టాబ్ విషయం చెప్పిన సంగతి చెప్పింది...
ఆది కి ముందే తెలుసు కాబట్టి హ్మ్మ్ సరే ఆకలి గా ఉంది టిఫిన్ పెట్టు అని అన్నాడు...
సరోజ వెంటనే టిఫిన్ పెట్టింది
ఆది సైలెంట్ గా టిఫిన్ తింటున్నాడు...
సరోజ : అయినా రా ఆది....నీకు ఏమైంది ఒక్కటీ చెప్పు రా...
ఆది : నాకు ఎమ్ అవ్వటం ఎంటి
సరోజ : మరి ఎక్కడికి అయినా వెళ్ళిపోతాను అంటున్నావు..నాకు దూరంగా...
ఆది మళ్ళా మౌనం గా ఉన్నాడు...
సరోజ : వాకింగ్ కి వెళ్తే నే తప్పు వచ్చేస్తే నీతో చాలా కష్టం రా ముందు ముందుకి నువ్వు కాదు నేనే నీకు దూరంగా వెళ్లిపోవాలి ఇలా అయితే...
ఆది నోరు వెళ్ళబెట్టి చూసాడు... అంత లో అమ్మ మార్పు కి...
సరోజ : ఎందుకు అల చూస్తున్నావు...నిజమే కదా...
ఆది మళ్ళా సైలెంట్ గా టిఫిన్ తింటున్నాడు...
సరోజ : మీ నాన్న నయం రా...ఎమ్ పట్టించు కోకుండా ఆయన పని ఆయన చక్కగా...ఆయన లా ఉండాలి తెలుసా...
ఆది : హ్మ్మ్ చట్నీ వెయ్యి...
సరోజ చట్నీ వేస్తూ...ఇంట్లో ఆడ వాళ్ళ విషయాలు ఎవరు పట్టించుకోరు నీలాగా అని అంది...
ఆది కి అమ్మ మాటలో ఒక ఆలోచన పుట్టింది..నిజమే కదా పట్టించు కోవటం వలనే ఇది అంతా మొదలు అయ్యింది... అంతక ముందు.. ఇలాంటి పిచ్చి నాకు ఉండేది కాదు...కాని అమ్మమ్మ ఎప్పుడు అయితే చెప్పిందో...ఆ రోజు నుంచే ఈ ఏడుపు మొదలు అయ్యింది నాలో అని అనిపించింది
ఆది : సర్లే...నాకు టాబ్ రాని నువ్వు ఉన్నావు అనే మర్చిపోతాను అస్సలు పట్టించు కొను అని అన్నాడు...
సరోజ ఆది వైపు చూస్తూ అనుమానం గా నవ్వుతూ...మొత్తం ఇది అంతా టాబ్ కోసమే చేస్తున్నావు రా నాకు తెలుసు అని అంది...లేదంటే నీకు నా మీద ఇంత ప్రేమ ఉందా
ఆది : హ్మ్మ్ సర్లే నువ్వు అనుకునేది అనుకో...
సరోజ : అయితే నేను అదే అనుకుంటున్నా అని నవ్వింది..
ఆది : ఏది
సరోజ : టాబ్ కోసం ఆడిన డ్రామా అని నాకు అర్థం అయ్యింది అని నవ్వింది...
ఆది కి అమ్మ కి తన మనసులో బాధ అర్థం చేసుకోదు తనకి నచ్చిందే తను అనుకుంటుంది అని అర్థం అయ్యి హ్మ్మ్ అవును అని అన్నాడు..
సరోజ ఒక్క సారిగా నవ్వేసి ఓరి వెధవా నేను అడిగితే కొని పెట్టనా దానికి ఇంత కథ నడపాలా అని అంది...
ఆది కి అమ్మ తనని వెర్రి వాడిని చేయటానికే మొత్తం తన ఏడుపు నీ ఒక్క మాటతో తెగ్గొట్టింది అని అర్థం అయ్యి నవ్వలేక ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వాడు...
సరోజ ఆది నవ్వుకి ఆశ్చర్య పోతూ...అమ్మో అంటే నిజమే నా అని అడిగింది...
ఆది : నువ్వే అంటున్నావు కదా మరి
సరోజ : వారి వెధవా...నేను ఇంకా నా మీద నా కొడుక్కి ఎంత ప్రేమో అని పొంగి పోతున్నా అని అంది...
ఆది ఈ సారి నిజం చెప్పాడు...అస్సలు లేదు అని..
సరోజ నవ్వుతూ ఆది దగ్గరకి వచ్చి చెవి మెలిక పెట్టి ఎంత బాగా నటించావు రా అంటే ఈ జ్వరం కూడా నటనే నా అని అంది
ఆది కి కోపం వచ్చి అవును సంక లో ఉల్లిపాయలు పెట్టుకుని తెచ్చుకున్నా అని చెయ్యి కడుక్కుని రూం లోకి వెళ్ళిపోయాడు...
సరోజ గట్టిగా నవ్వుతూ హా అదే చేసి ఉంటావు లే అని అంది......
కాసేపటికి సరోజ ఆది రూం కి వెళ్లి... జ్యూస్ ఇస్తూ....తాగు బలం రావాలి కదా అమ్మని ఏదో ఒకటి అనటానికి అని అంది నవ్వుతూ..
ఆది : నేను పట్టించు కోవటం మానేశా అని చెప్తున్నా కదా అని అన్నాడు జ్యూస్ అందుకుంటూ...
సరోజ : హమ్మయ్య...చాలు రా ఆ మాట మీద ఉండు..నువ్వు ప్రశాంతం గా ఉండు నన్ను ప్రశాంతం గ ఉండని అంది నవ్వుతూ
ఆది సరే లే అని తాగేసిన గ్లాస్ ఇచ్చాడు...
అంత లో సరోజ గారు సరోజ గారు అని బయట నుండి పిలుపు వినిపించింది...
సరోజ : కేబుల్ సీను గాడు వచ్చినట్లు ఉన్నాడు...
ఆది : వెళ్ళు మీ తమ్ముడు వచ్చినట్లు ఉన్నాడు...మా టీవీ రాలేదు అని పిలిచావు గా..
సరోజ నవ్వి రా నువ్వు కూడా వచ్చి కూర్చో హాలో లో అని అంది ...
ఆది : నాకు ఎందుకు నేను పట్టించు కోవటం మానేశా గా అని దుప్పటి కప్పుకుని పడుకున్నాడు..
సరోజ : పోరా నువ్వు పట్టించుకున్న పట్టించుకొకపోయినా...వాడు మాత్రం నా తమ్ముడు లాంటి వాడే అని నవ్వి హా వస్తున్నా రా సీను అని వెళ్లింది...
ఆది కి కాసేపు ఎందుకు లే తమ్ముడు అంటుంది కదా అని ఊరుకుని పడుకున్నాడు...కాసేపు అమ్మ వి సీను గాడి వి మాటలు వినిపించాయి... టీవి విషయం లో మాట్లాడుకుంటున్నారు... కాసేపటికి...సైలంట్ గా ఉండే సరికి....ఆది కి ఎలాగో రమ్మంది కదా వెళ్తే ఎమ్ ఉంది లే అని బెడ్ మీద నుంచి లేచి హాల్ లోకి వెళ్ళాడు...
అంతే
అక్కడ కేబుల్ సీను గాడు టీవీ ముందు నిలబడి.రిమోట్ పట్టుకుని...సైలంట్ గా సెట్టింగ్ లు మారుస్తూ ఉంటే...సరోజ వాడి పక్కన క్లోజ్ గా నిలబడి వాడి పాంట్ మీద చెయ్యి వేసి వాడి పిచ్చలు పిసుకుతోంది
వాడి పాంట్ మీద చెయ్యి వేసి అమ్మ వాడి పిచలు పిస్కటం చూసి ఆది అలా ఉంది పొయాడు...ఇదేం గమనించని సరోజ ... లాఘవంగా సీను గాడి పిచ్చలు పిసుకుతూ నవ్వుతోంది...ఎందుకో పరాకు గా సీను గాడు పక్కకి చూసే సరికి నోరు వెళ్ళబెట్టి చూస్తున్న ఆది నీ చూసి బిత్తర పోయి సరోజ చెయ్యి నీ అదిలించి... బయటకి పోయాడు...
అంతే సరోజ కి ఆది నీ చూసి చెమటలు పట్టాయి...
ఆది ఉన్న చోట నే కూల బడి పోయాడు...ఉలుకు పలుకు లేకుండా నేల చూపులు చూస్తూ మరీ మౌనం లో పడి పోయాడు...
సరోజ ఆది దగ్గరకి వచ్చి ఆది ఆది ఎమ్ అయ్యింది రా అని అడిగింది...
ఆది లో ఎలాంటి కదలిక లేదు మౌనం గా నేల వైపే చూస్తున్నాడు...
సరోజ చేసేది లేక వాడి పక్కనే కూర్చుని.... ప్లీజ్ రా మళ్ళా మొదటికి రాకు రా ఆది...ఎమ్ కాలేదు రా అని మెల్లగా మాట్లాడే ప్రయత్నం చేసింది..కాని ఆది తల నేల వైపే ఉంది.....సరోజ కాసేపటి మౌనం తర్వాత మళ్ళా మాటలు మొదలు పెట్టింది......వాడికి పెళ్లి కాలేదు రా పాపం...ఏదో కాసేపు అల చేస్తే బాగుంటుంది అక్కా అంటాడు రా... అంతే....నాకు జాలి పడి వాడికి అల చేస్తా అంతే తప్పా ఇంకేం లేదు రా...నిజంగా రా తమ్ముడు లాంటి వాడే రా... ఒట్టు రా...నమ్ము రా...
సరోజ తన మానానికి తాను మాట్లాడుతుంది కాని తనకి తెలీదు పాపం కొడుకు మతి స్థిమితం కోల్పోయాడు అని...తను చెప్పే మాటలు ఏవి ఇంక ఎప్పటికీ తనకి అర్ధం కావు అని సరోజ కి తెలీదు పాపం ఆ సమయం లో..
అప్పుడే రమణ ఆది కోసం టాబ్ తెచ్చాడు...
సరోజ అబ్బా సరైన సమయానికి తెచ్చావు రా అని టాబ్ లాగుకొని ఆది కి ఇస్తూ... ఇదిగో రా ఆది నీ టాబ్ వచ్చేసింది... ఆది ని నవ్వుతూ వాడిని నవ్వించే ప్రయత్నం చేస్తుంది కాని లాభం లేదు అప్పటికే చెయ్యి దాటి పోయింది... ఇప్పుడు ఆది బుర్ర లో ఎలాంటి ఆలోచన లేని స్థితికి వెళ్ళిపోయాడు...అమితమైన ప్రశాంతత నీ పొందుతున్నాడు....
నీతి : జీవితం లో నీకు నువ్వు మాత్రమే సొంతం... నీ గురించి మాత్రమే నువ్వు పట్టించుకో...వేరే వాళ్ళ విషయాల్లో తల దూర్చి నీకు ఉన్న మనశ్శాంతి నీ సంక నాకించుకోకు...నువ్వు చూడనప్పుడు నీ తల్లి వేరే వాడికి ప్రియురాలు... నువ్వు చూడనప్పుడు నీ పెళ్లాం వేరే వాడికి ఉంపుడుగట్టే అవుతుంది అనట్లేదు...అయ్యే ఆస్కారం ఉంది....ఫోన్ లు వచ్చాక మనుషుల మధ్య సంబంధాలు పెరిగాయి...మనం వద్దు అన్నంత మాత్రాన... వాళ్ళ కి నచ్చిన పని నీ వాళ్ళు చెయ్యకుండా ఉండలేరు...కాబట్టి... ఒకటే గుర్తు పెట్టుకో...ఒంటరి గా వచ్చావు ఒంటరిగా పోతావు...ఎది నీది కాదు ఎది తీసుకు పోలేవు....మళ్ళీ మళ్ళీ చెప్తున్నా మనశ్శాంతి కంటే ముఖ్యం అయినది మరేదీ లేదు....
ఆది కథ అలా ముగిసింది.