Adultery శృంగార ఉప్పెన [Completed]

మూడు రోజులు నార్మల్ గానే గడిచాయి. గురువారం సాయంత్రం కిరణ్ నుండి రావ్ కి కాల్ వచ్చింది.

రావ్ : నీ ఫోన్ కోసమే ఎదురుచూస్తున్నా కిరణ్.

కిరణ్ : సార్ మీకొక న్యూస్, మా బాస్ అశోక్ గౌడ అమర్ ని ఇంకొక ముగ్గురు ఎంప్లాయిస్ ని రేపు ముంబై పంపుతున్నాడు అక్కడ బ్రాంచ్ వర్క్ మీద. వాళ్ళు రావటానికి ఒక వారం పట్టొచ్చు. ఇంకొక విషయం ఏంటి అంటే ఆదివారం నా వైఫ్, రంజిత ఇద్దరూ మూవీ కి వెళ్దాం అంటున్నారు. నేను సరే అన్నాను.

ఆ మాట వినగానే రావ్ కి చాలా సంతోషం గా అనిపించింది.

రావ్ : సరే ఆ టైం కి నేను అక్కడికి వస్తాను.. అవును మీ ఇద్దరూ మూవీ కి వస్తే మీ పాప ని ఎవరు చూసుకుంటారు.

కిరణ్ : మా అత్తయ్య వచ్చారు సార్, తనే పాప కి తోడు ఉంటుంది.

రావ్ : ఓకే కిరణ్ థాంక్స్ ఫర్ ది ఇన్ఫర్మేషన్.. గుడ్ జాబ్...

అంటూ ఫోన్ కట్ చేసాడు. ఆదివారం ఎప్పుడు వస్తుందా అని ఎదురు చూస్తున్నాడు. అమర్ లేకుండా రంజిత తో టైం స్పెండ్ చేయొచ్చు అని, బేసిక్ గా రావ్ కి మూవీస్ అంటే అంత ఇంటరెస్ట్ లేదు కానీ రంజిత కోసం వెళ్తున్నాడు.

శనివారం ఒక ఇంపార్టెంట్ మీటింగ్ లో ఉంటే విశాల్ లోపలికి వచ్చాడు. రావ్ వెంటనే మీటింగ్ ని హోల్డ్ లో పెట్టి

రావ్ : ఎమన్నా తెలిసిందా విశాల్

విశాల్ : ఎస్ సార్ డీకే గ్రూప్ సౌత్ లో మంచి పేరున్న కంపెనీ సార్. దాని ఫౌండర్ దేవేంద్ర నాయుడు. కొన్ని రోజులు గా అతనికి హెల్త్ సరిగ్గా ఉండకపోవటం తో వాళ్ళ అబ్బాయి రాకేష్ నాయుడు బిజినెస్ చూసుకుంటున్నాడు.

దేవేంద్ర నాయుడు కి రంజిత నాయుడు అనే ఇంకొక కూతురు ఉంది, కానీ ప్రస్తుతానికి ఆమెకి వీళ్ళకి సంబంధం లేదు. తను బెంగళూరు లో చదివేటప్పుడు లవ్ మ్యారేజ్ చేసుకుంది. అది వీళ్లకి ఇష్టం లేదు. ప్రేమించిన వాడి కోసం మొత్తం ఆస్తి వదులుకుని ఇప్పుడు ఇక్కడే ఉంటుంది.

రావ్ : గుడ్ ఇన్ఫర్మేషన్ విశాల్

అంటూ తన చెక్ బుక్ తీసి కొంత అమౌంట్ రాసి చెక్ విశాల్ కి ఇచ్చాడు. విశాల్ అది తీసుకుని వెళ్ళిపోయాడు.

విశాల్ వెళ్ళగానే రంజిత పిక్స్ ఎదురు పెట్టుకుని.."ఓహ్ రంజిత నువ్వు మాములు ఆడదానివి కాదు. అమర్ కోసం కోట్ల ఆస్తిని వదులుకున్నావ్. నిన్ను పొందాలి అంటే నేను చాలా ఓపికగా ఇంకా తెలివిగా ప్లాన్ చేసుకోవాలి" అనుకున్నాడు మనసులో. రంజిత బాక్గ్రౌండ్ తెలియగానే తన మీద ఇంకా కోరిక ఎక్కువైంది.

ఆదివారం ఉదయాన్నే లేచి వర్కౌట్ చేసి ఫ్రెష్ అయ్యి కిరణ్ కి కాల్ చేసి టైం కనుక్కున్నాడు. 11:15 గంటలకల్లా మల్టీప్లెస్ చేరుకొని ముగ్గురికోసం ఎదురు చూస్తున్నాడు.

11:30 కి ముగ్గురు లోపలికి ఎంటర్ అయ్యారు. ఎదురుగా నడుచుకుంటూ వస్తున్న రంజిత ని చూసి మైమరచిపోయాడు. ఇప్పటివరకు శారీ లోనే తనని చూసాడు కానీ జీన్స్ లో చూడలేదు.

రంజిత బ్లూ జీన్స్, బ్లాక్ టాప్ వేసుకుంది. అసలు తనకి మేకప్ కూడా అక్కర్లేదు. తన పొడవైనా జుట్టుని అలా గాలికి వదిలేసింది. ఇంతలో కిరణ్, రావ్ ని చూసి

కిరణ్ : హలో రావ్ సార్ ఎలా ఉన్నారు? (ఇదంతా ప్లాన్ లో పార్ట్ ఏ)

రావ్ : హాయ్ కిరణ్.. ఫైన్ నువ్వెలా ఉన్నావ్.

కిరణ్ Mr రావ్ ని తన వైఫ్ కి పరిచయం చేసాడు. పక్కకి తిరిగి

కిరణ్ : సార్ తను రంజిత మా ఫ్రెండ్ వాళ్ళ వైఫ్.

రావ్ : తను నాకెందుకు తెలియదు, మొన్న జరిగిన అశోక్ గౌడ పార్టీ లో తనని కలిసాను. ఇద్దరం కలిసి డాన్స్ కూడా చేసాం

రంజిత : హా అవును (అంది కొంచెం సిగ్గు పడుతూ.) ఎలా ఉన్నారు సార్?

రావ్ : నేను బాగున్నాను నువ్వెలా ఉన్నావ్ ప్రేట్టి లేడీ.

రంజిత : ఫైన్..

కిరణ్ అందరూ మూవీ చూడటానికి వచ్చాము అని చెప్పాడు. దానికి రావ్

రావ్ : నేను అందుకే వచ్చాను కానీ ఏ మూవీ చూడాలో అర్ధం కావట్లేదు.

కిరణ్ : మీకు ఇబ్బంది లేకపోతే మాతో రండి.

రావ్ సరే అన్నాడు. అందరూ టికట్స్ తీసుకొని లోపలికి వెళ్లారు. అది రాగిణి MMS 2. ఇద్దరు ఆడవాళ్ళూ మధ్యలో కూర్చున్నారు, కిరణ్ తన భార్య పక్కన కూర్చుంటే రావ్ రంజిత పక్కన కూర్చున్నాడు.

మూవీ మధ్యలో అక్కడక్కడా కొన్ని సెక్స్ సీన్స్ వస్తుంటే రంజిత కి ఇబ్బందిగా అనిపించింది, ఏమన్నా చేద్దాం అంటే పక్కన ఉంది తన భర్త కాదు కదా, కానీ ఇటు కిరణ్ వాళ్ళు మాత్రం ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు.

రావ్ కూడా కదిలిద్దాం అనుకున్నాడు కానీ మొదటికే మోసం వస్తుంది అని సైలెంట్ గా కూర్చున్నాడు. ఇటు రంజిత కూడా టెన్షన్ గా ఉంది, సరిగ్గా తెలియకుండానే మొన్న ముద్దు పెట్టాడు ఇప్పుడు ఏం చేస్తాడో అని, కానీ రావ్ సైలెంట్ గా ఉండే సరికి మంచి వాడే అనుకుని ఊపిరిపీల్చుకుంది.

మూవీ అయిపోయి అందరూ బయటకు వచ్చారు. లంచ్ కి రెస్టారెంట్ కి వెళ్లారు. అక్కడ రావ్, రంజిత తో మాటలు కలిపాడు. తన హాబీస్, తనకి ఏం ఇష్టమో అన్నీ తెలుసుకున్నాడు. మాటల్లోనే తను చేస్తున్న వర్క్, ఏం చదివింది అన్నీ అడిగాడు.

రంజిత కూడా రావ్ ని అడిగింది, అతను మొత్తం చెప్పాడు, తనకున్న బిజినెస్ గురించి తన ఫ్యామిలీ గురించి చెప్పాడు. అది విని రంజిత షాక్ అయింది ఇంకా రావ్ కి పెళ్లి అవ్వలేదు అని. ఇంత హ్యాండ్సమ్ గా ఉంటాడు, బాగా డబ్బు కూడా ఉంది ఎందుకు పెళ్లి చేసుకోలేదో అనుకుంది. రంజిత తో టైం స్పెండ్ చేసినందుకు రావ్ చాలా హ్యాపీ గా ఫీల్ అయ్యాడు.

ఒక నెల గడిచింది. ఒకరోజు అశోక్ గౌడ రావ్ కి కాల్ చేసాడు.

అశోక్ గౌడ : రావ్ ఎలా ఉన్నావ్, మనం కలిసి చాలా రోజులైంది.

రావ్ : అవును నువ్వెలా ఉన్నావ్.

అశోక్ : బాగానే ఉన్నాను, కాళీ గా ఉంటే లంచ్ కి వెళ్దాం నాతో పాటు కిరణ్ కూడా వస్తున్నాడు. నీకు ఒక గుడ్ న్యూస్ చెప్పాలి.

రావ్ : నాకేం పనిలేదు కానీ సరే మా ఆఫీస్ దగ్గరలో ఉన్న రెస్టారెంట్ కి వచ్చేయండి.

కొంతసేపటికి ముగ్గురు రెస్టారెంట్ లో కూర్చున్నారు. నచ్చిన ఫుడ్ ఆర్డర్ చేసారు. ఇంతలో వెంచర్ గురించి మాట్లాడుకున్నారు. కొంతసేపటికి అశోక్.

అశోక్ : రావ్ నీకొక గుడ్ న్యూస్ ఇంకొక రెండు రోజుల్లో అమర్ ని పూణే పంపుతున్నాను రావటానికి వారం పడుతుంది. అదిగాక అమర్ వెళ్లిన నెక్స్ట్ డే మా ఎంప్లొయ్ పంజాబీ అతనిది పెళ్లి ఉంది, అందరూ అటెండ్ అవుతారు, కిరణ్ వాళ్ళ ఆవిడ తో పాటు రంజిత ని కూడా తీసుకుని వస్తాడు. నేను బాస్ ని కదా నాతో పాటు నువ్వు కూడా వద్దువు.

అది విని రావ్ చాలా ఆనందపడ్డాడు.

రావ్ : కిరణ్ పెళ్ళికి నువ్వు, మీ ఆవిడ, రంజిత ముగ్గురు టాక్సీ లో రండి. నేను నా కార్ లో వస్తాను. వెళ్ళేటప్పుడు మిమ్మల్ని నేను డ్రాప్ చేస్తాను.

కిరణ్ సరే అన్నాడు. ముగ్గురు తిని వెళ్లిపోయారు.

ఆ రోజు రానే వచ్చింది. రావ్ స్నానం చేసి జీన్స్, టీ షర్ట్ దాని మీద బ్లేజర్ వేసాడు. కార్ తీసుకొని పెళ్లి జరుగుతున్న వెన్యూ కి చేరుకున్నాడు. లోపలికి వెళ్ళగానే కిరణ్, అశోక్ గౌడ మాట్లాడుకుంటూ కనపడ్డారు.

తల పక్కకి తిప్పి తన అందాల సుందరి రంజిత కోసం వెతికాడు. చూడగా చూడగా వేరే అమ్మాయిలతో మాట్లాడుతూ కనిపించింది. తను రెడ్ కలర్ శారీ కట్టుకుంది, డిజైనర్ బ్లౌజ్ కావటం వలన తన బంగారు రంగు ఛాయ గల వీపు క్లియర్ గా కనపడుతుంది. అది చూసి రావ్ తన గుండెని రుద్దు కుంటూ "ఆహ్... నీ అందాలతో నన్ను ఊరిస్తూ పిచ్చెక్కిస్తున్నావ్ రంజు " అనుకున్నాడు.

తనతో మాట్లాడటానికి దగ్గర గా వెళ్లి తను తిరిగితే వెళ్లి మాట్లాడదాం అనుకున్నాడు. కొంతసేపటికి రంజిత అక్కడి నుండి వెళ్ళబోతు తన వైపే చూస్తున్న రావ్ ని చూసింది. ఒక్క క్షణం ఆగి రావ్ వైపుకి నడుచుకుంటూ వచ్చి..

రంజిత : హాయ్ సార్... వాట్ ఏ ప్లేసంట్ సర్ప్రైజ్.. మీరేంటి ఇక్కడ

రావ్ : ప్రపంచం చాలా చిన్నది రంజిత గారు , అందుకని ఇలా కలుస్తున్నాం.

రంజిత : హాహా

రావ్ : పెళ్లి కూతురు కన్నా మీరే అందం గా ఉన్నావ్ ఈ శారీ లో, అచ్చ తెలుగు ఆడపిల్ల అంటే మిమ్మల్ని చూపిస్తే సరిపోతుంది.

రంజిత : హాహా అమ్మాయిలతో ఎలా ఫ్లర్టింగ్ చేయాలో మీకు బాగా తెలుసనుకుంటా..

రావ్ : నిజం గా చెప్తున్నాను రంజిత గారు, ఊపిరి కూడా తీసుకోవటం కష్టం గా ఉంది.

రంజిత : ఇంక చాలు ఆపండి పొగడ్తలు.. జస్ట్ రంజిత అని పిలవండి పక్కన గారు అక్కర్లేదు.

అంది. ఇద్దరు కాసేపు మాట్లాడుకున్నారు అలా. ఇంతలో కొంతమంది ఆడవాళ్లు వచ్చి రంజిత చేయి పట్టుకుని డాన్స్ ఫ్లోర్ మీదకి తీసుకుని వెళ్లారు. డీజే లో పంజాబీ బీట్ సాంగ్స్ వస్తున్నాయి. కొంతసేపటికి ఫ్లోర్ మీదకి అబ్బాయిలు కూడా చేరారు.

రావ్ తన అందాల రాశి వేస్తున్న డాన్స్ చూస్తూ మురిసిపోతున్నాడు. రంజిత, రావ్ వైపు చూసి రా అన్నట్టుగా చేయి ఊపింది. రావ్ వెళ్లి రంజిత వెనుక నిలబడ్డాడు. మ్యూజిక్ కి ఇద్దరు డాన్స్ వేశారు. అలా వేస్తుంటే రంజిత వీపుని తడిమి డాన్స్ లో పార్ట్ లాగానే వాటేసుకున్నాడు. రంజిత కూడా ఏం అనలేదు. కాసేపటికి మ్యూజిక్ ఆగింది.

అందరూ కిందకి దిగి భోజనాల దగ్గరికి వెళ్లారు. కొంతసేపటికి పెళ్లి ఘనంగా జరిగింది. అందరూ హ్యాపీ గా బయటకు వచ్చారు. కిరణ్ వెళ్లి రావ్ ని డ్రాప్ చేయమని అడిగాడు. రావ్ సరే అన్నాడు.

వెనుక సీట్ లో కిరణ్ తన వైఫ్ తో కూర్చుంటే ముందు సీట్ లో రంజిత కూర్చుంది. 40 నిముషాల తరువాత వాళ్ళు రెంట్ కి ఉంటున్న అపార్ట్మెంట్ ముందు కార్ ఆగింది. కిరణ్, తన భార్య కార్ దిగి లోపలికి వెళ్లారు. రంజిత కూడా కార్ దిగి రావ్ విండో దగ్గరికి వచ్చి

రంజిత : థాంక్యూ సార్ డ్రాప్ చేసినందుకు.

రావ్ : నేనే నీకు థాంక్స్ చెప్పాలి, కంపెనీ ఇచ్చినందుకు. నువ్వు కనుక లేకుంటే ఫుల్ బోర్ కొట్టేది.

రంజిత : హాహా.

రావ్ తన వాలెట్ తీసి తన విసిటింగ్ కార్డు రంజిత కి ఇచ్చాడు.

రంజిత అది తీసుకుని తన ఫ్లాట్ లోకి వెళ్ళిపోయింది.

వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి బెడ్ మీద పడుకుంది. రావ్ మంచోడే మొదట్లో అలా ముద్దు పెట్టేసరికి ఎదో అనుకున్నాను కానీ రెండు సార్లు కలిసిన తరువాత అర్ధం అయింది అతనేంటో. అలానే ఆలోచిస్తూ నిద్రలోకి జారుకుంది.
​

***********​

ఒక వారం రోజుల తరువాత అశోక్ గౌడ, Mr రావ్ ని కలవటానికి తన మెన్షన్ కి వచ్చాడు. ఇద్దరూ సోఫాలో కూర్చుని మందు తాగుతూ..

అశోక్ : ఎలా నడుస్తుంది నీ ప్లాన్ అంతా.. నేను, కిరణ్ సరిగ్గానే హెల్ప్ చేస్తున్నామా?

రావ్ : అంతా అనుకున్నట్టే జరుగుతుంది.. మీ ఇద్దరు బాగా హెల్ప్ చేస్తున్నారు.. కానీ ఇప్పటి నుండి నువ్వు ఇంకా ఎక్కువ హెల్ప్ చేయాలి. ఇప్పటివరకు అంతా స్లో గా రన్ అయింది ఇక నుండి స్పీడ్ పెంచాలి.

అశోక్ : ఏం ప్లాన్ చేసావ్ చెప్పు

రావ్ : నేను ఇప్పుడు టూ సైడ్ ప్లాన్ వేస్తున్నాను. అందులో మొదటిగా నువ్వు అమర్ మీద వర్క్ ప్రెషర్ పెంచు. అతను కంప్లీట్ చేయలేని సేల్స్ టార్గెట్స్ ఇవ్వు ఎక్కువ ఇన్సెంటివ్స్ చూపించి. అతను పూర్తి చేయలేనప్పుడు అదే సాకుగా చెప్పి అతనిని ఉద్యోగం నుండి తీసేయ్.

అశోక్ : అంత మంచి వర్కర్ ని ఒక్క నెల బాలేదు అని ఎలా తీసేయమంటావ్.

రావ్ : ఒక్క నెలకే తీయమని ఎవరు చెప్పారు. 3 మంత్స్ అతను కంప్లీట్ చేయలేని టార్గెట్స్ ఇవ్వు అతనితో పాటు మీ కంపెనీ లో సరిగ్గా వర్క్ చేయని ఇంకొక ముగ్గురిని తీసేయ్ అప్పుడు అతనికి డౌట్ ఉండదు..

అశోక్ : హ్మ్.. మరి ఇంకొకటి ఏంటి?

రావ్ : కొంతసేపు ఆగు ఒకళ్ళని పిలిచాను వస్తున్నాడు.

కొంతసేపటికి ఒక అతను లోపలికి వచ్చాడు రావ్ ని నమస్కారం పెడుతూ.

రావ్ : కూర్చో సాజిద్, ఇతను అశోక్ గౌడ..., అశోక్ ఇతను సాజిద్.

అశోక్, సాజిద్ ఒకరినొకరు చూసుకున్నారు.

రావ్ : అశోక్ ఇందాక అడిగావు కదా సెకండ్ వే ఏంటి అని, సాజిద్ ఏ సెకండ్ వే. నాకు చాలా నమ్మకమైన మనిషి. రేపటినుండి మీ కంపెనీ లో జాయిన్ అవుతాడు. అమర్ తో ఫ్రెండ్షిప్ చేసి అతన్ని మద్యానికి, ఇతర వ్యాసనాలకి బానిస ని చేస్తాడు. దాంతో అతని కాన్సంట్రేషన్ కూడా పోతుంది.

అశోక్ : అమ్మో ఏం దారుణమైన ప్లాన్ వేసావ్ రావ్.. కానీ మెచ్చుకోవాలి నిన్ను అంతా నీకు అనుకూలం గా మార్చుకున్నావు. ఇంత తెలివి ఉంది కాబట్టే ఇంత పెద్ద బిజినెస్ మాన్ అయ్యావ్.

ముగ్గురు నవ్వుకున్నారు.....

మరుసటిరోజు అశోక్ గౌడ సేల్స్ డిపార్ట్మెంట్ మొత్తాన్ని కాన్ఫరెన్స్ రూమ్ కి పిలిచాడు.

అశోక్ గౌడ : గైస్ గత కొన్ని రోజులుగా మీతో మాట్లాడదాం అనుకుంటున్నాను కానీ కుదరట్లేదు. ఈ రోజు కుదిరింది ఇంక. ముందుగా మన సేల్స్ టీం లోకి కొత్త మెంబెర్ వచ్చాడు. అతనే సాజిద్ అన్సారీ (సాజిద్ పైకి లేచి నిలబడ్డాడు) వెల్కమ్ సాజిద్.. ఇప్పుడు మీటింగ్ పెట్టటానికి కారణం ఏంటంటే ముంబై, పూణే బ్రాంచెస్ లో మన సేల్స్ బాగా తగ్గిపోయాయి.

సేల్స్ టీం : సార్ మేం బాగానే ట్రై చేస్తున్నాం..

అశోక్ గౌడ : నేను మీ పెర్ఫార్మన్స్ గురించి మాట్లాడట్లేదు. బాగా అనేది సరిపోదు అంతకుమించి పెర్ఫార్మన్స్ చేయాలి. ఇప్పటి నుండి సేల్స్ టీం మొత్తానికి డబల్ టార్గెట్స్ ఇస్తున్నాను. వాటిని అచీవ్ చేస్తే అంతే ఇన్సెంటివ్ కూడా ఉంటుంది. మీటింగ్ ఈస్ ఓవర్ ఇంక మీరు వెళ్లొచ్చు.

అందరూ లేచి బయటకు వచ్చారు. సేల్స్ టీం అంతా సాజిద్ కి షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి వెల్కమ్ చెప్పారు. అమర్ డెస్క్ పక్కనే సాజిద్ కి కూడా డెస్క్ ఇచ్చారు. ఆ రోజు ఫుల్ వర్క్ ఉంది. అందరూ బాగా స్ట్రెస్ అయ్యారు కూడా. ఇంటికి వచ్చేటప్పుడు సాజిద్, అమర్ మాట్లాడుకుంటూ బయటకు వచ్చారు.

అమర్ : మొదటిరోజే ఫుల్ గా వర్క్ ఇచ్చారా?

సాజిద్ : అదేం లేదు హాహా, అవును ఇప్పుడు నువ్వు అర్జెంట్ గా ఇంటికి వెళ్లాలా లేక అలా రెస్టారెంట్ కి వెళ్దామా (అన్నాడు కంపెనీ ఎదురుగా ఉన్న బార్ అండ్ రెస్టారెంట్ చూపిస్తూ)

అమర్ : వెళ్లాలా అంటే వెళ్ళాలి కానీ పద కంపెనీ ఇస్తాను

ఇద్దరూ బార్ అండ్ రెస్టారెంట్ లోకి వెళ్లారు. వెయిటర్ మెనూ కార్డు ఇస్తే స్నాక్స్ ఆర్డర్ చేస్తూ

సాజిద్ : అమర్ ఎమన్నా తాగుదామా?

అమర్ : అయ్యో ఏం వద్దు అసలుకే వీకెండ్ కూడా కాదు.

సాజిద్ : లైట్ గా తాగుదాం బీర్ అయినా..

అమర్ : హ్మ్ సరే కానీ బీర్ నేను తాగను విస్కీ చెప్పు.

సాజిద్ విస్కీ ఆర్డర్ చేసాడు. ఇద్దరూ తాగారు. సాజిద్ బిల్ పే చేసాడు. ఇద్దరూ బాయ్ చెప్పుకుని ఎవరి ఇళ్ళకి వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు.

డోర్ బెల్ మొగటంతో రంజిత డోర్ ఓపెన్ చేసింది. అమర్ సైలెంట్ గా లోపలికి వచ్చాడు. ఎప్పుడు రాగానే ముద్దు పెట్టి లోపలికి వచ్చే అమర్ ఇలా ఉండటం చూసి ఆశ్చర్యం వేసింది. అదిగాక లైట్ గా ఆల్కహాల్ స్మెల్ వస్తుంది.

రంజిత : అమర్ తాగొచ్చావా.?

అమర్ : లైట్ గానే బంగారం...

రంజిత : ఏంటి.. మైండ్ ఉందా ఈ రోజు సోమవారం.. రూల్ మర్చిపోయావా ముందే చెప్పాకదా తాగాలి అనుకుంటే శనివారం మాత్రమే తాగాలి అని.

అమర్ : సారీ బంగారం.. ఈ రోజు వర్క్ టెన్షన్ వల్ల తాగాలి అనిపించింది. ఇంకొకసారి తాగను.

రంజిత : హ్మ్మ్ వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి రా, భోజనం చేద్దాం. (అంది కోపం గా)

అమర్ బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చాడు. ఇద్దరూ ఏం మాట్లాడుకోకుండా తిని, బెడ్ మీద పడుకున్నారు.

Mr రావ్, సాజిద్ కి కాల్ చేసాడు ఎలా జరిగింది ఫస్ట్ డే అని, సాజిద్ మొత్తం చెప్పాడు.

రావ్ : గుడ్ సాజిద్ మొదటిరోజే పని మొదలుపెట్టావ్ ఇలానే కంటిన్యూ చెయ్.

రోజులు గడుస్తున్నాయి, డైలీ అమర్ వచ్చేసరికి లేట్ అవుతుంది. ఎప్పుడు బాగా స్ట్రెస్ అయ్యి కనిపిస్తున్నాడు. రంజిత తో టైం స్పెండ్ చేయటానికి కూడా టైం దొరకట్లేదు. చూస్తుండగానే నెల గడిచింది. రంజిత, అమర్ ఈ నెలలో ఒక్కసారి కూడా దెంగించుకోలేదు.

అశోక్ గౌడ మళ్ళీ మీటింగ్ పెట్టాడు. సేల్స్ సరిగ్గా జరగట్లేదు అని. కొత్తగా వచ్చిన సాజిద్ తన కోటా మించి సేల్స్ చేస్తున్నాడు. కానీ అమర్ మాత్రం టార్గెట్స్ కూడా పూర్తి చేయలేకపోతున్నాడు. అశోక్ గౌడ మరోసారి మీటింగ్ పెట్టి నెక్స్ట్ మంత్ కూడా సేల్స్ తగ్గితే ఉద్యోగానికి గ్యారంటీ ఇవ్వలేను అని కరాకండిగా చెప్పేసాడు.

అమర్ నీరసం గా ఇళ్ళు చేరుకున్నాడు. రంజిత అమర్ పక్కనే కూర్చుని

రంజిత : ఏమైంది అమర్ గత నెల నుండి ఇలానే ఉంటున్నావ్?

అమర్ : ఏం చెప్పాలో కూడా అర్ధం కావట్లేదు, ఎప్పుడు కూడా నేను ఇంత ప్రెషర్ ఫీల్ అవ్వలేదు. కానీ లాస్ట్ మంత్ నుండి మాత్రం ప్రెషర్ తట్టుకోలేకపోతున్నాను. నా సేల్స్ కూడా తగ్గిపోయాయి. ఇందాక అశోక్ సార్ చెప్పారు ఈ మంత్ లో సేల్స్ తగ్గితే ఉద్యోగం పోతుంది అని.

రంజిత అమర్ చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని,

రంజిత : ఏం కాదు టెన్సన్ పడకు, లాస్ట్ ఇయర్ లో కూడా నువ్వెంటో ప్రూవ్ చేసుకున్నావ్, లైఫ్ లో అప్ అండ్ డౌన్స్ వస్తూ ఉంటాయి. నీ మీద నాకు నమ్మకం ఉంది.

అమర్ లేచి ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చాడు ఇద్దరూ తిని నిద్రలోకి జారుకున్నారు.

మరునాడు రావ్, అశోక్ గౌడ కి కాల్ చేసి ఏం జరుగుతుందో అడిగాడు. అమర్ అనుకున్నట్టే వర్క్ చేయలేకపోతున్నాడు. ఆల్రెడీ చెప్పాను సరిగ్గా లేకపోతే ఉద్యోగం నుండి తీసేస్తా అని అన్నాడు. రావ్ హ్యాపీ గా ఫీల్ అయ్యాడు అంతా అనుకున్నట్టు జరుగుతుంది అని.

రోజులు గడుస్తున్న కొద్దీ అమర్ ఇంటికి చాలా లేట్ గా వచ్చేవాడు. ఎప్పుడు నీరసం గా అలిసిపోయి కనిపించేవాడు. కనీసం రంజిత తో కూడా మాట్లాడటానికి టైం లేకుండా పోతుంది. తను ఇంటికి తిరిగి వచ్చేసరికి రంజిత నిద్ర పోతుంది కూడా

చూస్తుండగానే రెండో నెల కూడా గడిచిపోయింది. ఆ రోజు సాయంత్రం అశోక్ గౌడ మీటింగ్ పెట్టాడు. సేల్స్ డిపార్ట్మెంట్ అంతా వచ్చింది. అశోక్ అందరిని చూస్తూ

అశోక్ : ఆల్రెడీ మీకు చెప్పాను, మన సేల్స్ సరిగ్గా లేవు అని దాంతో ప్రాఫిట్స్ కూడా తగ్గిపోయాయి. అందువల్ల నేను కొన్ని డెసిషన్స్ తీసుకోవాల్సి వచ్చింది. ఎవరి మీద కోపం తోనే లేక వేరే ఉద్దేశం తో అయితే ఈ డెసిషన్ తీసుకోలేదు. ఇంతకముందే చెప్పాను సరిగ్గా సేల్స్ లేకపోతే ఉద్యోగానికి నేను గ్యారంటీ ఇవ్వలేను అని. అందుకే సరిగ్గా పెర్ఫార్మన్స్ ఇవ్వని వాళ్ళని ఉద్యోగం నుండి తీసేయాల్సి వస్తుంది.

ఆ మాటతో అందరు ఒకరి మొహాలని మరొకరు చూసుకున్నారు. అశోక్ తీసేస్తున్న పేర్లు చదివాడు. అందులో అమర్ పేరు కూడా ఉంది. తీసేసిన వాళ్ళని HR డిపార్ట్మెంట్ కి వెళ్లి శాలరీ క్లియర్ చేసుకోమని చెప్పాడు.

ఆఫీస్ అయిపోయాక అమర్ అలానే ఆఫీస్ బయట ఉన్న చైర్ లో డల్ గా కూర్చున్నాడు. అంతలో సాజిద్ వచ్చి

సాజిద్ : హే అమర్ ఏంటి ఇంకా ఇంటికి వెళ్ళలేదు.

అమర్ : ఎలా వెళ్ళను. ఏం మొహం పెట్టుకుని వెళ్ళమంటావ్?

సాజిద్ : బాధ పడకు అమర్, నిజం గా బాధ ఉంటుంది కానీ అలానే డల్ అయిపోకూడదు. నువ్వు మళ్ళీ బౌన్స్ అవుతావు, ఎక్స్పీరియన్స్ కూడా ఉంది ఈ కంపెనీ కాకపోతే ఇంకొకటి.

అంటూ అమర్ ని ఎదురుగా ఉన్న బార్ కి తీసుకొని వెళ్ళాడు. బాధలో అమర్ ఫుల్ గా తాగాడు. అసలు పైకి లేచే పోసిషన్ లో కూడా లేడు, సాజిద్ టాక్సీ మాట్లాడి అమర్ తో పాటు తన అపార్ట్మెంట్ దగ్గరికి వెళ్ళాడు. బయట ఉన్న వాచ్మెన్ కి అమర్ ని అప్పగించి పైకి తీసుకుని వెళ్ళమని చెప్పి తాను వెళ్ళిపోయాడు.

డోర్ బెల్ మొగటంతో అమర్ వచ్చాడు అనుకుని తలుపు తీసింది నవ్వుతు రంజిత, కానీ అమర్ ని మోస్తూ వాచ్మెన్ కనిపించాడు. లోపలికి తీసుకొని వచ్చి సోఫాలో కూర్చోపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు.

అమర్ మత్తులో ఏదేదో వాగుతున్నాడు. రంజిత తన షూస్ తీసింది. వెంటనే సోఫాలో పక్కకి పడిపోయాడు. రంజిత కూడా అసహనం గా తన బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి పడుకుంది కానీ నిద్ర పట్టలేదు.

మరునాడు ముందే నిద్ర లేచింది కాసేపటికి అమర్ కూడా నిద్ర లేచి సోఫాలో ఉండటం చూసి రంజిత ని పిలిచాడు. రంజిత కిచెన్ లో నుండి మజ్జిగ గ్లాస్ తెచ్చి అమర్ కి ఇచ్చింది. అమర్ అది తాగి.

అమర్ : నేను ఇలానే సోఫాలో నిద్ర పోయనా.? అసలు ఇంటికి ఎప్పుడు వచ్చాను?

రంజిత జరిగింది అంతా చెప్పి విసురుగా లోపలికి వెళ్తుంటే అమర్ తన చేతిని గట్టిగా పట్టుకుని ఆపి

అమర్ : నిన్న నా జాబ్ పోయింది రంజు.

ఆ మాటకి రంజిత వెనక్కి తిరిగింది ఆశ్చర్యం గా

అమర్ : నేను అనుకున్నదే జరిగింది. గత రెండు నెలలుగా నా సేల్స్ పడిపోయాయి. అందుకే జాబ్ పోయింది. అలా బాధ పడుతుంటే సాజిద్ వచ్చి బార్ కి తీసుకుని వెళ్ళాడు. బాధలో ఎక్కువ తాగేసాను. ప్లీజ్ నన్ను క్షమించు రంజిత.

రంజిత ముందుకి వచ్చి అమర్ మొహాన్ని చేతుల్లోకి తీసుకొని

రంజిత : అమర్ బాధ పడకు, నేను ఎప్పుడు నీతోనే ఉంటాను. మనం త్వరలోనే వీటి నుండి బయట పడతాం. సరే నా

అని చెప్పి తను ఆఫీస్ కి వెళ్ళిపోయింది.

10 రోజులు గడిచాయి. అమర్ పేపర్ లో యాడ్స్ చూస్తూ వచ్చిన ప్రతి ఇంటర్వ్యూ కి వెళ్ళాడు కానీ సెలెక్ట్ అవ్వలేకపోయాడు. ఇటు రంజిత కి వచ్చే జీతం తో ఇల్లు గడవదు అని భయం పట్టుకుంది. ఒకరోజు కిరణ్ కి కాల్ చేసి ఇంటికి రమ్మంది. అమర్, రంజిత, కిరణ్ ముగ్గురు కూర్చున్నారు.

రంజిత : అన్న అమర్ గురించి ఇంకొకసారి అశోక్ గారితో మాట్లాడొచ్చుగా

కిరణ్ : కష్టం రంజిత, నా ఉద్యోగం కూడా ఉంటుందో పోతుందో తెలియట్లేదు.

రంజిత : అయ్యో, అసలు ఎం అర్ధం కావట్లేదు అన్న, నా జీతం తో ఇల్లు గడవాలి అంటే కష్టం గా ఉంది.

కిరణ్ : రంజిత ఈ ప్రాబ్లెమ్ నుండి మనల్ని ఒకళ్ళు బయట పడేయగలరు

రంజిత, అమర్ ఇద్దరూ కిరణ్ మొహం చూసారు.

రంజిత : ఎవరు అన్న

కిరణ్ : Mr రావ్, అతను అశోక్ కన్నా పెద్ద బిజినెస్ మాన్, అతను తప్పకుండా హెల్ప్ చేస్తాడు. అమర్ నీకు పరిచయమేగా అతను. రంజిత నువ్వు కూడా రెండు మూడు సార్లు కలిసావ్ గా ఇద్దరు కలిసి అడగండి.

రంజిత : హ అన్న మొన్న పెళ్ళిలో తన విసిటింగ్ కార్డు ఇచ్చారు.

కిరణ్ : గుడ్ ఒకసారి కాల్ చేసి అప్పోయింట్మెంట్ అడగండి.

అని చెప్పి తను బయటకు వచ్చి రావ్ కి కాల్ చేసి జరిగింది చెప్పాడు.

కిరణ్ వెళ్లిన తరువాత రంజిత, అమర్ ఇద్దరు కాసేపు మాట్లాడుకున్నారు ఎలా రావ్ తో మాట్లాడాలా అని. అమర్ కూడా ఇంతకుమించి మంచి ఐడియా లేదు అని గట్టిగా చెప్పాడు. ఇంక రంజిత తన హ్యాండ్ బ్యాగ్, డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ అంతా వెతికింది Mr రావ్ నెంబర్ కోసం.

వెతకగా చివరికి డ్రెస్సింగ్ డ్రాయర్ లో దొరికింది. కార్డు మీద Mr సుబ్బారావ్, మేనేజింగ్ డైరెక్టర్, రావ్ గ్రూప్ ఆఫ్ కంపెనీస్, అతని ఫోన్ నెంబర్ ఉన్నాయి.

రంజిత కి మాట్లాడాలి అంటే కొంచెం మొహమాటం గా ఉంది కానీ అమర్ బలవంతం చేయటం తో బెరుకుగానే కాల్ చేసింది. ఫోన్ రింగ్ అవుతుంది కానీ ఎవరు లిఫ్ట్ చేయలేదు. కాసేపాగి మళ్ళీ ట్రై చేసింది. మూడు రింగుల తరువాత ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసాడు.

రావ్ : హలో!

రంజిత : కొంచెం రావ్ సార్ తో మాట్లాడాలి.

రావ్ : నేను రావ్ నే మాట్లాడుతున్నా మీరు ఎవరు?

రంజిత : హాయ్ సార్ నేను రంజిత ని గుర్తు ఉన్నానా?

రావ్ : హెల్లో రంజిత, ఎలా ఉన్నావ్..? చాలా రోజుల తర్వాత ఫోన్ చేసావ్ గా.

రంజిత : అవును సార్ చాలా రోజులైంది మాట్లాడి. ఎలా ఉన్నారు?

రావ్ : బాగున్నాను రంజిత, అమర్ ఎలా ఉన్నాడు?

రంజిత : సార్ అదే.... ఎలా చెప్పాలో అర్ధం కావట్లేదు.

రావ్ : ఏమైంది రంజిత, ఎందుకు మొహమాటం. ఏంటో చెప్పు.

రంజిత : మీరు నన్ను సెల్ఫిష్ అనుకోవద్దు సార్ అవసరం ఉంటేనే కాల్ చేసావా అని.

రావ్ : అయ్యో అదేం లేదు రంజిత. మన అనుకున్న వాళ్లే కదా కష్టాల్లో గుర్తు వస్తారు. మెహమాట పడకుండా ఏంటో చెప్పు.

రంజిత : సార్ విషయం ఏంటి అంటే అమర్ తన జాబ్ పోగొట్టుకున్నాడు. ఇంట్లో చాలా ఇబ్బంది గా ఉంటుంది.

రావ్ : డబ్బులు ఎమన్నా కావాలా?

రంజిత : లేదు లేదు సార్, అమర్ కి కొంచెం జాబ్ చూస్తారేమో మీ కంపెనీ లో అని అడగటానికి కాల్ చేసాను.

రావ్ : సరే ఒక పని చేయండి. నువ్వు అమర్ ఇద్దరూ ఈ ఆదివారం మా ఇంటికి రండి లంచ్ కి, అక్కడ మాట్లాడుకుందాం. వెచ్చేటప్పుడు అమర్ ని తన CV తెచ్చుకోమని చెప్పు. నేను నా అడ్రెస్ ని టెక్స్ట్ చేస్తాను.

రంజిత : ఓకే సార్.

ఫోన్ కన్వెర్సేషన్ ముగిసింది.

చూస్తుండగానే ఆదివారం వచ్చింది. రంజిత అమర్ ఇద్దరూ 12:30 కల్లా రావ్ మాన్షన్ చేరుకున్నారు. సెక్యూరిటీ గార్డ్ వాళ్ళని లోపలికి పంపించాడు. ఇద్దరూ మాన్షన్ ని ఆశ్చర్యం గా చూస్తూ లోపలికి వెళ్లారు. డజన్ కి పైగా రకరకాల కార్స్ పార్క్ చేసి ఉన్నాయి. గార్డెన్ చాలా అందం గా ఉంది.

లోపల రావ్ కిక్ బాక్సింగ్ ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నాడు, వీళ్ళు రావటం తో ఒక సెర్వెంట్ ని పంపి ముందు ఇల్లంతా చూపించమన్నాడు. అతను వెళ్లి అమర్ వాళ్ళని పలకరించి సార్ కాసేపట్లో వస్తారు అని చెప్పి వాళ్ళకి ఇల్లంతా చూపించటం మొదలుపెట్టాడు. అప్పుడే ఇద్దరూ షార్ట్ మీద బాక్సింగ్ ప్రాక్టీస్ చేస్తున్న రావ్ ని చూసారు. రంజిత ఈ వయసులో కూడా అతని బాడీ స్ట్రాంగ్ గా ఉండటం చూసి ఆశ్చర్యపోయింది.

కాసేపటికి ఇద్దరు కిందకి వచ్చి కూర్చున్నారు. సెర్వెంట్ ఇద్దరికి స్నాక్స్ తెచ్చి ఇచ్చాడు. ఒక అరగంట తరువాత రావ్ ఫ్రెష్ అయ్యి కిందకి వచ్చాడు. అప్పుడు చూసాడు రంజిత ని, లావేండర్ కలర్ శారీ లో అచ్చ తెలుగు ఆడ పిల్లలా ఉంది. రావటం తోనే ఇద్దరికీ షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చాడు.

రావ్ : సారీ బాక్సింగ్ వల్ల కొంచెం మిమ్మల్ని వెయిట్ చేయించాను.

అమర్ : అదేం లేదు సార్.. ఈ వయసులో కూడా చాలా పర్ఫెక్ట్ గా మెయింటైన్ చేస్తున్నారు.

ఇలా వాళ్ళు మాట్లాడుకుంటుంటే ఫుడ్ రెడీ చేసి సెర్వెంట్స్ పిలిచారు. ముగ్గురు వెళ్లి డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చుని తినటం మొదలుపెట్టారు. కానీ అమర్, రంజిత ఇంకా కొంచెం మొహమాట పడుతూనే ఉన్నారు ఎలా మాట్లాడాలా అని. అందరు భోజనం ముగించి హల్ లోని సోఫా లో కూర్చున్నారు. రావ్ ఇద్దరి మొహాలు చూస్తూ..

రావ్ : బాగా ఫైనాన్సియల్ గా ఇబ్బంది పడుతున్నారా అయితే. అయినా అమర్ నువ్వు మంచి ఎంప్లొయ్ అని అశోక్ చెప్పాడు. కానీ సడన్ గా ఉద్యోగం పోవటం ఏంటి?

అమర్ జరిగింది మొత్తం పూసగుచ్చినట్టు రావ్ కి చెప్పాడు.

రావ్ : నీ లాంటి టాలెంటెడ్ ఫెలో జాబ్ కోల్పోవడం నిజం గా బాధ పడాల్సిన విషయం. మీరు చెప్పిన వెంటనే మా కంపెనీ లో సేల్స్ లో ఎమన్నా వేకెన్సీ ఉందేమో అడిగాను కానీ ప్రస్తుతం ఎం కాళీ లేదు కానీ నీ CV ఇచ్చి వెళ్ళు మా కంపెనీ కాకపోయినా ఇంకొక దాంట్లో నేను రికమెండ్ చేస్తాను.

రంజిత : థాంక్స్ సార్ కొంచెం వీలైనంత త్వరగా చూడండి, ఇంట్లో బాగా ఇబ్బంది అవుతుంది. EMI లు కూడా కట్టాల్సినవి ఉన్నాయి. అంటూ బ్రతిమాలింది.

రావ్ : రంజిత నువ్వు కూడా జాబ్ చేస్తున్నావ్ కదా

రంజిత : అవును సార్ కానీ నాకు వచ్చే జీతం అసలు సరిపోవట్లేదు, చాలా తక్కువ ఇస్తున్నారు.

రావ్ : MBA చేసినట్టు ఉన్నావ్?

రంజిత : అవును సార్.

రావ్ వెంటనే తన ఫోన్ తీసుకుని తన HR కి కాల్ చేసాడు.

రావ్ : అరవింద్ మన కంపెనీ లో PR జాబ్ కాళీ గానే ఉన్నట్టు ఉంది..

అమర్, రంజిత ఇద్దరు కళ్ళప్పగించి రావ్ ని చూస్తూ ఉండిపోయారు. రావ్ కాసేపు ఫోన్ మాట్లాడి కట్ చేసాడు.

రావ్ : మీకు ఒక గుడ్ న్యూస్, అమర్ CV నా దగ్గర పెట్టుకుని ఇంకొక జాబ్ చూస్తాను, ప్రస్తుతానికి మాత్రం నువ్వు మా కంపెనీ లో జాయిన్ అవ్వొచ్చు రంజిత. ఎటుతిరిగి నీకు కౌన్సెలర్ గా ఎక్స్పీరియన్స్ కూడా ఉంది. రేపు నువ్వు వచ్చి జస్ట్ ఫార్మల్ ఇంటర్వ్యూ కి అటెండ్ అయితే చాలు, జాబ్ ఇచ్చేస్తాను. మంచి జీతం కూడా ఓకే నా.

రంజిత : సార్ నాకు ఆశ్చర్యం గా ఉంది. మేము అమర్ జాబ్ కోసం వస్తే మీరు నాకు జాబ్ ఇస్తున్నారు. అంటూ రంజిత అమర్ కళ్ళలోకి చూసింది.

రావ్ : ఏమంటావ్ అమర్, నీకు జాబ్ సెట్ అయ్యేవరకు ఇంట్లో ప్రాబ్లెమ్స్ క్లియర్ అవ్వాలి గా. రంజిత కి కూడా జీతం పెరిగితే నీకు అంత బర్డన్ ఉండదు కదా.

అమర్ : అవును సార్ మీరు చెప్పింది నిజమే, రంజిత సార్ మాట విని జాయిన్ అవ్వు అయినా ఇంత పెద్ద కంపెనీ లో జాబ్ వస్తుంటే ఇంకెందుకు ఆలోచించటం.

రంజిత : సరే సార్ రేపు ఇంటర్వ్యూ కి వస్తాను.

అమర్, రంజిత ఇద్దరు తమ ఇంటికి బయలుదేరారు. వాళ్ళు వెళ్ళగానే వోడ్కా గ్లాస్ పట్టుకుని తాగుతూ రావ్ సోఫాలో కూర్చుని ముందు మా కంపెనీ లో జాయిన్ అవుతావు రంజు, తరువాత నిన్ను నా దానిని చేసుకుంటాను అనుకున్నాడు.

మరుసటి రోజు రంజిత కాలేజీ కి సెలవు పెట్టి ఇంటర్వ్యూ కి రెడీ అయింది. సల్వార్ కమీజ్ వేసుకుంది. లోకల్ బస్ లో ఆఫీస్ కి చేరుకుంది. ఆఫీస్ రిసెప్షన్ లో కనుక్కుంటే HR డిపార్ట్మెంట్ 7 వ ఫ్లోర్ అని చెప్పారు. లిఫ్ట్ లో పైకి వెళ్ళింది.

HR లు ఇద్దరూ కొంచెం బిజీ గా ఉండటం తో కాసేపు వెయిట్ చేయమన్నారు. రంజిత లాబీ లో కూర్చుని చుట్టూ చూసింది. మగవాళ్లు అందరూ ప్యాంటు, షర్ట్ వేసుకుంటే ఆడవాళ్లు షర్ట్, స్కర్ట్స్ వేసుకున్నారు.

ఒక 30 నిముషాల తరువాత రంజిత ని లోపలికి పిలిచారు. ఇద్దరు HR లు అరవింద్, జానకీ రంజిత ని బేసిక్ క్వశ్చన్స్ అడిగి తనని పబ్లిక్ రిలేషన్ ఆఫీసర్ గా సెలెక్ట్ చేసారు. చివరిగా జానకి మాట్లాడుతూ.

జానకి : కంగ్రాట్స్ రంజిత, నువ్వు చూసే ఉంటావ్ ఇక్కడ అందరూ వెస్ట్రన్ డ్రెస్సింగ్ ఫాలో అవ్వాలి. స్కర్ట్స్, షర్ట్స్, జాకెట్స్ ఇలా. ఇందులో నీకు ఎం ప్రాబ్లెమ్ లేదుగా.

రంజిత : నో ప్రాబ్లెమ్ మేడం.

జానకి కాల్ చేసి ఒకళ్ళని పిలిచింది. కాసేపటికి ఒక అమ్మాయి లోపలికి వచ్చింది. తను కొంచెం స్లిమ్ గా, చామన ఛాయా లో ఉంది, స్లీవ్ లెస్ టాప్, స్కర్ట్ వేసుకుంది.

జానకి : తను మేరీ నీతో పాటే వర్క్ చేస్తుంది. మేరీ తను రంజిత మీ టీం లో కొత్త మెంబెర్ కొన్ని రోజులు నువ్వే తనని ట్రైన్ చెయ్యి.

మేరీ రంజిత ని తీసుకుని ఆఫీస్ మొత్తం చూపించింది. వెళ్ళేటప్పుడు రంజిత, రావ్ ని కలిసి.

రంజిత : థాంక్యూ రావ్ సార్... మీ ఋణం తీర్చుకోలేను థాంక్యు సో మచ్

రావ్ : పర్లేదు రంజిత, కంగ్రాట్స్. వెల్కమ్ టు ది రావ్ గ్రూప్స్. ఇక నుండి సార్ అక్కర్లేదు జస్ట్ రావ్ అని పిలువు చాలు.

రంజిత నవ్వి మరోసారి థాంక్స్ చెప్పి ఇంటికి బయలుదేరింది. వెళ్లేదారిలో స్వీట్స్ తీసుకుని వెళ్ళింది. అమర్ కూడా చాలా హ్యాపీ గా ఫీల్ అయ్యాడు.

రోజులు గడుస్తున్నాయి. రంజిత చాలా త్వరగా వర్క్ నేర్చుకుంటుంది. ఇటు అమర్ కి కూడా రెండు మూడు కంపెనీస్ లో జాబ్ మాట్లాడాడు రావ్ కానీ ఇంటర్వ్యూ లోనే వెనక్కి తిరిగి వచ్చాడు.

ఒకరోజు రావ్, సాజిద్ కి కాల్ చేసి.

రావ్ : సాజిద్ నెక్స్ట్ ప్లాన్ స్టార్ట్ చెయ్ టైమ్ వచ్చింది.

సాజిద్ : సరే సార్.

రంజిత నార్మల్ గానే ఆఫీస్ కి వచ్చింది. ఇంట్లో అమర్ కాళీ గా కూర్చుని ఉన్నాడు. ఇంతలో తన ఫోన్ మోగింది. స్క్రీన్ మీద సాజిద్ పేరు కనపడింది.

అమర్ : హలో సాజిద్, ఎలా ఉన్నావ్?

సాజిద్ : బాగున్నా అమర్ నువ్వెలా ఉన్నావ్?

అమర్ : ఇప్పటికి గుర్తు వచ్చానా?

సాజిద్ : అదేం లేదు అమర్, తెలుసుగా వర్క్ బిజీ, ఇప్పుడు కాళీ దొరికింది అందుకని చేశాను. ఇంతకీ నీ జాబ్ ఏమైంది.

అమర్ : ఇంకా ఎం దొరకలేదు సాజిద్ ట్రై చేస్తున్నా.

సాజిద్ : హో వస్తుంది లే కానీ ఇంట్లో ఉంటే మనసు మారుతూ ఉంటుంది మీ అపార్ట్మెంట్ కింద ఉన్నాను రా అలా బయటకు వెళ్దాం కాస్త నువ్వు కూడా ఫ్రీ అవుతావు.

అమర్ కూడా సరే అని బయటకు వచ్చాడు. సాజిద్ కార్ లో ఉన్నాడు. అమర్ కూడా కార్ ఎక్కాడు, సాజిద్ కార్ స్టార్ట్ చేసి బార్ ముందు ఆపాడు. ఇద్దరూ లోపలికి వెళ్లి తాగుతూ మాట్లాడుకోసాగారు.

అమర్ మాటల్లో తన భార్య రావ్ గ్రూప్ ఆఫ్ కంపెనీస్ లో జాబ్ చేస్తుంది, నేనే ఎం చేయలేకపోతున్నాను. ఇంట్లో ఫైనాన్సియల్ గా ఇబ్బంది ఉంది అని చెప్పాడు.

సాజిద్ : అమర్ నీకు పేకాట వచ్చా.. నాకు రాదు కానీ నాకు తెలిసిన చోట ఆడితే నువ్వు ఊహించని డబ్బు వస్తుంది కొంచెం నీకు కూడా హెల్ప్ అవుతుంది గా ఇంట్లో

అమర్ : అమ్మో మళ్ళీ ఎమన్నా రిస్క్ ఏమో

సాజిద్ : అదేం ఉండదు అమర్, ఆ ప్లేస్ నాకు ఎప్పటినుండో తెలుసు.

అంటూ అమర్ ని ఒప్పించాడు. ఇద్దరు కార్ లో ఆ ప్లేస్ కి వెళ్లారు. బయట నుండి చూడటానికి అదోలా ఉంది కానీ లోపల మాత్రం ఇంటీరియర్ చాలా బాగుంది. చాలా టేబుల్స్ ఉన్నాయి, చాలా మంది కూర్చుని ఆడుతున్నారు.

అమర్ కి సాజిద్ కొంత డబ్బు ఇచ్చాడు. అమర్ ఆ డబ్బుతో ఆట మొదలుపెట్టి అన్ని రౌండ్స్ గెలిచాడు. దాంతో చాలా డబ్బు వచ్చింది. సాజిద్ కి అతను ఇచ్చిన డబ్బు తిరిగి ఇచ్చేసాడు. ఇంక చాలు అనిపించి సంపాదించిన డబ్బు తో ఇద్దరు బయటకు వచ్చారు. సాజిద్ అమర్ ని తన అపార్ట్మెంట్ దగ్గర దించి వెళ్ళిపోయాడు

అప్పటికే రంజిత ఇంట్లో ఉంది. ఫ్రెష్ అయ్యి కూర్చుంది. డోర్ బెల్ మొగగానే డోర్ ఓపెన్ చేసింది ఎదురుగా అమర్ నవ్వుతూ నిలబడి ఉన్నాడు. కానీ అతని దగ్గర నుండి మందు వాసన వస్తుంది. అమర్ లోపలికి వచ్చి తన జేబులో నుండి రెండు డబ్బు కట్టలు తీసాడు.

రంజిత : ఏంటి అమర్ ఇది?

అమర్ : డబ్బు

రంజిత : అది అర్ధం అవుతుంది కానీ ఇంత డబ్బు నీకు ఎక్కడిది.

అమర్ : నేనే సంపాదించాను. మా ఫ్రెండ్ నన్ను పేకాట క్లబ్ దగ్గరికి తీసుకొని వెళ్ళాడు. అక్కడే మొత్తం గెలిచాను

రంజిత : ఏంటి గాంబ్లీంగ్ చేస్తున్నావా? అసలు ఎవరు ఆ ఫ్రెండ్?

అమర్ : సాజిద్ అని మా పాత కోలిగ్.

రంజిత : ఓహో అతనా ఆ రోజు నిన్ను పీకల దాక తాగించి వాచ్మాన్ కి అప్పగించి వెళ్ళాడు. అలాంటి వాళ్ళకి దూరం గా ఉండు అమర్.

అమర్ : ఆపు రంజిత వాడు చాలా మంచివాడు. నా నిజమైన ఫ్రెండ్. నేను ఇబ్బందుల్లో ఉన్నా అని నాకు డబ్బు ఎలా సంపాదించాలో దారి చూపించాడు.

రంజిత : ఫ్రెండ్ అయితే ఏదన్నా జాబ్ చూపిస్తాడు ఇలా గాంబ్లీంగ్ చేయమని చెప్పడు అంది కొంచెం కోపం గా.

అమర్ : నోర్ముయ్.. రంజిత.. ఇంకొక మాట మాట్లాడితే అసలు ఊరుకోను. నువ్వు ఎవరు నాకు చెప్పటానికి వాడితో తిరగొద్దు అని.

ఆ మాట రంజిత ని చాలా బాధ పెట్టింది.

రంజిత : నీకు నచ్చింది చేసుకో అని బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి తలుపేసుకుంది.

మరుసటి రోజు రంజిత లేచి ఫ్రెష్ అయ్యి అమర్ తో మాట్లాడకుండానే ఆఫీస్ కి వెళ్ళిపోయింది. ఆ రోజు సాయంత్రం తిరిగి ఇంటికి వచ్చేసరికి అమర్ రంజిత ని దగ్గరికి తీసుకుని సారీ చెప్పాడు. ఇద్దరూ నార్మల్ పొజిషన్ కి వచ్చారు.

రెండు నెలలు గడిచాయి. రంజిత మంచి ఎంప్లొయ్ గా పేరు తెచ్చుకుంది. ఇటు అమర్ మాత్రం వీలు దొరికినప్పుడల్లా సాజిద్ తో పేకాట క్లబ్ కి వెళ్తూనే ఉన్నాడు. దానివల్ల జాబ్ చేయాలన్న ఆలోచన పూర్తిగా పోయింది. ఒకరోజు పేకాట లో ఉన్న డబ్బంత పోగొట్టుకున్నాడు.

ఆ బాధ తట్టుకోలేక పీకల దాక తాగి తూలుతు ఇంటికి వెళ్ళాడు.

రంజిత : ఏంటి అమర్ ఇలా తాగావ్.. నాకు ప్రామిస్ కూడా చేసావ్ కదా?

అమర్ : నా ఇష్టం తాగుతాను... ఇంక చెప్పాలా నీకు నా డబ్బంతా ఈ రోజు పోయింది.. ఇంకా తాగాలని ఉంది నాకు..

రంజిత : జాబ్ చూసుకుని లైఫ్ లో సెటిల్ అయ్యేలా చూడు అమర్, ఈ తాగుడు గాంబ్లీంగ్ అవసరమా?

అమర్ : నోర్ముయ్. ఏంటి నోరు లేస్తుంది. ఉద్యోగం చేస్తున్నంత మాత్రాన నాకు సలహాలు ఇస్తావా..?

రంజిత : నేను నీ పెళ్ళాన్ని నాకు ఆ అధికారం ఉంది.

అమర్ లాగి పెట్టి రంజిత చెంప మీద కొట్టాడు. తన పాల బుగ్గ ఎర్రగా కమిలిపోయింది.

అమర్ : నువ్వు జస్ట్ పెళ్ళాం మాత్రమే నీ లిమిట్ లో నువ్వు ఉండు.

ఆ రోజు నుండి రంజిత, అమర్ మధ్య మాటలు లేవు, రోజులు గడుస్తూనే ఉన్నాయి. డిసెంబర్ 31 వచ్చింది. ఆఫీస్ లో కోలిగ్స్ అందరూ పార్టీ అరెంజ్ చేస్తే రంజిత వెళ్ళింది.
​