Update 23
చాలా వేగంగా వెళ్ళింది హెలికాప్టర్, నేరుగా పట్టాల మీదకే వెళ్ళగా తాడు సాయంతో గౌతమ్ కిందకి దూకేసాడు.
అంజు : అన్నా.. ఇంకా మూడు నిమిషాలు మాత్రమే ఉంది.
ఎక్కడని వెతకాలి, పరిగెత్తుకుంటూ ప్లాట్ఫారం మీదకి వెళ్లాను. వందల్లో ఉన్నారు జనం. ఎటు చూసినా కుప్పలు కుప్పలు.. ఎందుకు పరిగెడుతున్నానో కూడా అర్ధం కాలేదు.. అనౌన్స్మెంట్ గోల, ట్రైన్ కూతాలు.
అంజు : రెండున్నర నిమిషాలు
ఆహ్.. జుట్టు పీక్కుంటూ పరిగెడుతున్నాను. ఇంతమందిని ఎలా కాపాడాలి.. అస్సలు అమ్మ మొహం చూస్తానా.. అమ్ములు సంగతేంటి. వెళుతున్నాను. అమ్మ ఇప్పుడు ఎలా ఉంటుందొ కూడా తెలీదు.. పార్సెల్ విభాగానికి వచ్చాను. చాలా మంది ముసలివాళ్ళు పడుకుని ఉంటే పుల్లీసులు లాటితో కొడుతున్నారు. ఇంకో పక్క గూడ్స్ బండిలో ఏవో ఎక్కిస్తున్నారు. అంతే.. ఇంకెవ్వరు కనిపించలేదు.
అంజు : రెండు నిమిషాలు.. ఎలా
వెనక్కి పరిగెత్తాను.. టికెట్ కౌంటర్ దెగ్గరికి వెళ్లాను, ఎటు చూసినా జనమే.. నా మొహం చూసి అనుకుంటా ఒక సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ నా వైపు వస్తుంటే నేనే ఐడి చూపించి లోపల పెట్టుకున్నాను. చెమటలు పడుతున్నాయి. మళ్ళీ లోపలికి పరిగెత్తుతూనే నలుగురు ఆడవాళ్లు శాలువ కప్పుకుని ఉంటే వాళ్లని చేతులతో తడుముకుంటూ వెళ్లాను, బాంబు లాంటిది ఏమి తట్టలేదు.. ఎంట్రన్స్ దెగ్గర ఒక పుల్లసువాడు ముసలావిడను తంతున్నాడు. ఆమే కింద పడిపోయి ఉంది. ఆమె చుట్టు ఈగలు ముసరి ఉన్నాయి. చిన్న రగ్గు లాంటిది కప్పుకుని ఉంది. వెళుతూనే ఆవిడని పట్టుకున్నాను, తేడా కొట్టింది వెంటనే రగ్గు తీశాను. బాంబ్ జాకెట్ వేసుకుంది, మొహం పట్టుకుని తిప్పి చూసాను.. స్పృహలో లేదు, ఏదో మత్తులో ఉంది.. బాంబ్ చూడగానే చుట్టు ఉన్న వాళ్ళు అందరూ భయంతో కేకలు వేస్తూ బైటికి వెళ్లడం జరుగుతుంది.
అంజు : సెవెంటీ ఫైవ్ సెకండ్స్
అంజు చెపుతున్న టైమర్, బాంబు మీద ఉన్న టైమర్ కి ఐదు సెకండ్లు మాత్రమే తేడా.. అంజు చెప్తున్నా దాని కంటే ఐదు సెకండ్లు ఎక్కువ ఉంది.. వెంటనే భుజానికి ఎత్తుకుని పరిగెత్తాను, నా వెనుకే పుల్లీసులు కూడా వచ్చారు. చివరి వరకు పరిగెడుతూనే ఉన్నాను. పరిగెడుతునప్పుడు తన మొహమే చూసాను. తనకి స్పృహ వస్తుంది. చుట్టూ చూసాను ఇంకా చాలా దూరం పరిగెత్తాలి.
అంజు : ఫిఫ్టీ ఫైవ్ సెకండ్స్
వెనక వస్తున్న పుల్లీజలని ఆగిపోమ్మని చెప్పాను. గూడ్స్ చివరి బోగీ వరకు పరిగెత్తి ఆగాను. తన ఒంట్లో శక్తి లేదు.. మొహం మీద చెయ్యి వేసి కదిలించి బుగ్గ మీద కొట్టగానే కళ్ళు తెరిచి చూసింది.
గౌతమ్ : అమ్మా.. నేను గౌతమ్ ని.. అమ్ములు ఎక్కడా
అంజు : తర్టీ సెకండ్స్
గౌతమ్ : అమ్మా.. అమ్మా.. అమ్ములు
అమ్మ : గౌతమ్.. అని కళ్లెమ్మటి నీళ్లు కారుతుంటే భుజం పట్టుకుని గట్టిగా ఊపాను.
గౌతమ్ : అమ్ములు ఎక్కడ ?
అమ్మ : మన ఇంట్లో.. మన ఇంట్లో
అంజన : ఫిఫ్టీన్ సెకండ్స్.. అన్నయ్యా.. అన్న అరుపు
వెంటనే ఎత్తుకుని గూడ్స్ బండిలో విసిరేసి ఐనప తలుపుని గట్టిగా లాగి దూరంగా పరిగెత్తాడు. కళ్లెమ్మటి నీరు కారుతుండగా వెనక పెద్ద శబ్దంతో పాటు మంటలు.. బాంబు తాకిడికి గౌతమ్ కంటి నుంచి కారుతున్న చుక్క ఎగిరిపడింది. అంజన ఏడుస్తుంటే చెవిలోనుంచి ఇయర్ బడ్ తీసేసాడు. అక్కడి నుంచి ప్లాట్ఫారం దాటి పట్టాల మీదకి పరిగెత్తి గాల్లో ఉన్న తాడుని పట్టుకుని హెలికాప్టర్ ఎక్కాడు. ఇయర్ బడ్ చెవిలో పెట్టుకుని అంజు ఇంటి లొకేషన్..
అంజు : టు ఈస్ట్.. 330km అనగానే గౌతమ్ చెయ్యిని తూర్పు దిక్కున సైగ చేశాడు. హెలికాప్టర్ బైలుదేరింది. హెడ్ ఫోన్స్ పెట్టుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాడు. చెవిలో అంజు ఏడుస్తూ ముక్కు చీదుతున్న శబ్దాలు. ఇందాక తనతో గడిపిన ఆ ఒక్క నిమిషం గుర్తుకువచ్చింది. తన మొహం నిండా గాట్లు, చిన్నప్పుడు ఎంతో తెల్లగా ఉన్నట్టు గుర్తు తన ఊహల్లో అలాంటిది నల్లగా అయిపోయింది. బాంబు జాకెట్ ఎక్కడ విప్పేస్తుందోనని చేతి వేళ్ళు కోసేసారు, కనీసం రక్తం ఆగడానికి కూడా ఏమి కట్టలేదు.. అదే గడ్డ కట్టుకుపోయి నల్లగా అయిపోయింది. ఒక్క నిమిషం మాత్రమే దొరికింది తనని చూసుకోవడానికి.. బాధ కోపం ఎవరి మీద చూపించలేక చేతులు పీసుక్కుంటూ కూర్చున్నాడు. సర్ అన్నాడు పైలట్.. తల ఎత్తి చూసాడు.
గౌతమ్ : అంజు..
అంజు : ఇంకా ఐదు కిలోమీటర్లు ఉంది.
గౌతమ్ పైలట్ ని కొంచెం కిందకి దించమని చెప్పాడు. నిమిషంలోనే కాళీ స్థలం మధ్యలో అప్పుడే పోసిన మట్టికుప్ప ఒకటి కనిపించింది, కిందకి దించమని చెప్పాడు. కిందకి వెళుతుండగానే దూకేసి, లేచి పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి మట్టిని చేత్తో తీయడం మొదలుపెట్టాడు. చుట్టు ఏమి కనిపించలేదు. ఆకాశంలో ఒక ఉరుము, ఒక మెరుపు.. ఆ వెంటనే ఆగకుండా పెద్ద చుక్కల వర్షం కుండపోతగా కురిసింది. వెంటనే చెయ్యి మట్టి లోపలికి దూర్చి తొవ్వడం మొదలుపెట్టాడు. కింద బాక్స్ తగిలింది. వర్షం వల్ల రెండు చేతులు బురద లోపలికి గట్టిగా దూర్చి బాక్స్ పట్టుకుని గట్టిగా లాగాడు, ఈ లోగా పైలట్ కూడా ఒక చెయ్యి వేసి లాగేసరికి బాక్స్ బైటికి వచ్చింది. లాక్ మీద పిస్టల్ తీసి కాల్చి తెరిచాడు. అమ్మాయి స్పృహలో లేదు, నోట్లో రక్తం గడ్డ కట్టి ఇన్ఫెక్షన్ కూడా మొదలయ్యింది, నోరు తెరిచి చూసాడు.. చాలా దారుణంగా నాలిక చివరి వరకు కోసేసారు. రెండు చేతుల్లో ఎత్తుకుని పైలట్ వంక చూడగా నిమిషాల్లో అక్కడి నుంచి బైలుదేరి హాస్పిటల్లో చేర్చాడు.
గౌతమ్ తిరిగి రిజ్వాన్ దెగ్గరికి వెళ్లేసరికి అక్కడంతా క్లియర్ అయిపోయి ఉంది. రిజ్వాన్ గాడి బాడీని కుక్కని కాల్చినట్టు కాల్చేశారు. ఏమి మాట్లాడకుండా అక్కడి నుంచి ఇంటికి వచ్చేసాడు గౌతమ్. అంజు కూడా ఇంటికి బైలుదేరింది. మరి కాసేపటికి వాణి, మంజుల వాళ్ళు కూడా వచ్చేసారు. చూస్తుంటే మంజుల తన కొడుకు కృష్ణతో కలిసిపోయినట్టు కనిపించింది. యుక్తి ఒక మూలకి నిలబడి గౌతమ్ వంక చూస్తుంది. అంజు జరిగింది మొత్తం అందరికీ చెపుతుంటే మౌనంగా కూర్చున్నాడు గౌతమ్. అందరూ గౌతమ్ కి సానుభూతి తెలియజేస్తుంటే ఇదంతా ఎప్పుడు అయిపోతుందా అన్నట్టు చూసాడు. టైం చూస్తే తెల్లారి నాలుగు అవుతుంది. ఎవరికి వారు రిజ్వాన్ గురించి నా చిన్నతనం గురించి ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటున్నారు. అంజు పల్లవి ఒకచోట చేరి మాట్లాడుకుంటున్నారు. అందరికీ నిద్రొస్తుంది కానీ పడుకోవట్లేదు.. లేచి నిల్చొగానే అందరూ నా వైపే చూసారు. అక్కడి నుంచి బైటికి వచ్చేసాను.
యుక్తి : ఎక్కడికి
గౌతమ్ : ఊరికే అలా.. అంటుంటే వచ్చి నా పక్కనే నడుస్తుంది.
యుక్తి : ఆ కీ గురించి ఏమైనా తెలిసిందా
గౌతమ్ : లేదు, హాస్పిటల్లో ఉన్న నా మరదలు లేస్తే కానీ ఏ విషయం తెలీదు. ఇంకా చాలా విషయాలు తెలియాలి.. నువ్వు చెప్పు.. నీ పగ తీరింది కదా.. తరువాత ఏంటి
యుక్తి : తెలీదు, ఏదైనా కొత్తగా మొదలుపెట్టాలి
గౌతమ్ : అయితే నాతోనే మొదలుపెట్టు అని నడక ఆపి యుక్తి పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాడు, వెనక్కి తోసింది.
యుక్తి : ఆపు.. ఏంటిది
గౌతమ్ : ఏమో.. అని మళ్ళీ మీదకి వెళుతుంటే గట్టిగా నెట్టేసింది.
యుక్తి : గౌతమ్.. ఇంక చాలు..
గౌతమ్ : చాలదు అని చెయ్యి పట్టుకున్నాడు
యుక్తి : నాకొక బ్రెస్ట్ లేదు, కింద నా కాళ్ళ మధ్యది ఉచ్చ పొయ్యడానికి తప్ప ఇంకెందుకు పనికిరాదు, నువ్వు నాతో సెక్స్ కూడా చెయ్యలేవు అంది తల దించి
గౌతమ్ యుక్తి చెయ్యి పట్టుకుని దెగ్గరికి లాక్కున్నాడు, ఇన్ని కారణాలు చెప్పావు, కానీ నేనంటే నీకు ఇష్టం లేదని మాత్రం చెప్పలేదు. అని నడుము మీద చెయ్యి వేసి ఇంకా దెగ్గరికి లాక్కున్నాడు. యుక్తి ఉఫ్ అని గాలి ఊది తన నుదురుని గౌతమ్ నుదురుతో ఆనించి కళ్ళు మూసుకుంది. గౌతమ్ కూడా అదే చేశాడు. యుక్తి కంటి నుంచి కన్నీరు కారుతుంటే గౌతమ్ తన కళ్ళని తుడిచి తల మీద చెయ్యి వేసాడు.
యుక్తి : ముందు నీ చెల్లెలి సంగతి చూడు.. నీకు తెలుసని నాకు తెలుసు
గౌతమ్ : తెలుసు.. నీ సంగతి చెప్పు
యుక్తి : నేను నీతో కలిసి ఉండలేను
గౌతమ్ : నువ్వు అలిసిపోయినప్పుడే నా దెగ్గరికి రా.. అప్పటివరకు ఎదురుచూస్తాను.
యుక్తి గౌతమ్ ని గట్టిగా వాటేసుకుని కాసేపు అలానే కళ్ళు మూసుకుని ఉండిపోయింది. చిన్నప్పుడు తన నాన్నని కౌగిలించుకున్నప్పుడు కలిగిన అనుభూతి కలిగింది. నిలుచొనే ఇలా గౌతమ్ కౌగిలిలో నిద్రపోవాలనిపించింది.
యుక్తి : వెళ్ళాలి
గౌతమ్ : జాగ్రత్త.. అని కళ్ళు తెరిచారు ఇద్దరు, విడిపడ్డారు. యుక్తి నడుము మీద చెయ్యి వేసి టీషర్ట్ పైకి లేపాడు. బ్రా పక్కకి తొలగించి చూసాడు. అస్సలు ఒక రొమ్ము లేనే లేదు, ఇంకొక రొమ్ము మాత్రం చాలా అందంగా ఉంది. రొమ్ము లేని చోట ముద్దు పెట్టి యుక్తి వంక చూస్తూ వదిలేసాడు. సర్దుకుని అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయింది. తిరిగి ఇంటికి వచ్చేసరికి అందరూ నిద్రలో ఉన్నారు. వెళ్లి పడుకున్నాడు.
తెల్లారి పదింటికి మెలుకువ వచ్చి లేచి బైటికి వచ్చాడు, అందరూ టీవీలో వస్తున్న రిజ్వాన్ వార్తలు చూస్తూ నిమగ్నం అయిపోయారు. వెళ్లి టీవీ కట్టేసాడు గౌతమ్. అందరూ లేచి టిఫిన్ తిని మాట్లాడుకుంటుంటే గౌతమ్ పిలిచాడు.
అంజు : అన్నయ్యా.. యుక్తి ?
గౌతమ్ : మళ్ళీ తనే వస్తుంది. అంజు, పల్లవి వెళ్లి అక్కడ రూము కాళీ చేసి రండి, అందరం మాట్లాడుకోవాలి అన్నాడు. అంజు పల్లవి ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకుని స్కూటీ తీసుకుని వెళ్లిపోయారు. మంజుల కొడుకుని భర్తని ఇంటికి పంపించేసింది.
గౌతమ్ : అమ్మా కొడుకులు కలిసిపోయినట్టున్నారే అన్నాడు నవ్వుతూ.. ఒళ్ళో కూర్చుంది మంజుల
మంజుల : కాళ్లు పట్టుకుని ఏడ్చాడు, కన్నతల్లిని.. కనికరించకుండా ఉంటానా.. మాట్లాడుతుంటే వాణి కూడా వచ్చి పక్కన కూర్చుంది.
గౌతమ్ : మేము ఈ ఊరి నుంచి దూరంగా వెళ్ళిపోదాం అనుకుంటున్నాం.
వాణి : ఎక్కడికి
గౌతమ్ సమాధానం చెప్పలేదు
మంజుల : చెప్పవా
గౌతమ్ : నీకు తెలియకపోవడమే మంచిది.
మంజుల : మళ్ళీ కలవరా
గౌతమ్ : కలవకపోవచ్చు
వాణి : వాడు చచ్చిపోయాడుగా.. ఇంకేంటి
గౌతమ్ : నేనీ పుల్లసు ఉద్యోగం వదిలేద్దాం అనుకుంటున్నాను. ఎటైనా దూరంగా వెళ్లి ప్రశాంతంగా నా కుటుంబంతో బతుకుతాను అని వాణి భుజం మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కున్నాడు.
వాణి : నాకు నచ్చింది, అని కొడుకు భుజం మీద తల పెట్టుకుంది
మంజుల : నువ్వు సంతోషంగా సేఫ్ గా ఉంటానంటే నాకు మాత్రం ఇంకేం కావాలి.. అలాగే చెయ్యి.. వెళ్లే ముందు..
గౌతమ్ : నీ కొడుకు ఉన్నాడు, అది కాక నీకొక బాధ్యత అప్పగిస్తాను తీసుకుంటావా
మంజుల : ఏంటది
గౌతమ్ : పల్లవి, అంజు స్నేహితురాలు.. నీ కొడుక్కిచ్చి పెళ్లి చెయ్యి.. చాలా మంచిపిల్ల.. ఆలోచించు
మంజుల : ఆలోచించేదేముంది.. మరి పల్లవి.
గౌతమ్ : నేను మాట్లాడతాను
వాణి ఆలోచిస్తూ కూర్చునేసరికి.. ఆలోచించొద్దని నడుము మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కుంటూనే ముద్దు పెట్టాడు. మంజులకి కూడా.. మంజుల వెళ్ళిపోయాక, వాణి కొడుకు గుండె మీద పడుకుంది. తల మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతూ..
గౌతమ్ : అందరూ ఏదో ఒకటి అడుగుతూనే ఉన్నారు, నువ్వేమి అడగలేదే
వాణి : నాకవేమి అవసరంలేదు, నువ్వు అంజు.. మీ ఇద్దరు నా కళ్ళ ముందు ఉంటే నాకు అదే చాలు.
గౌతమ్ : హ్మ్..
వాణి : ఆమె.. మీ అమ్మ నీ చేతుల్లోనే చనిపోయింది, ఈ బాధ జీవితాంతం ఉంటుంది.. తనని కాపాడుకోలేకపోయావని బాధగా ఉందా
గౌతమ్ : లేదు.. తను నన్ను కన్నది నిజమే.. కానీ వాళ్ళని నేను మర్చిపోయాను. బాధగా ఉంది లేదనడంలేదు.. కానీ జీవితాంతం కుమిలిపోయేంతగా అయితే లేదు.. నాకు అంజు, నువ్వు ఉన్నారు.. నీ కంటే బెస్ట్ అమ్మ ఎవరు
వాణి కొడుకు పెదాల మీద ముద్దు పెట్టుకుంది. అంజు, పల్లవి వాళ్ళు వచ్చాక వాళ్ళతో కూడా మాట్లాడి పల్లవిని పెళ్ళికి ఒప్పించారు. అంజు మాట వినింది పల్లవి. సాయంత్రం వరకు మౌనంగా సాగిపోయింది ఇల్లు.. హాస్పిటల్ నుంచి ఫోన్ వచ్చేసరికి అందరూ కలిసి వెళ్లారు. రెండు గంటలు ఎదురు చూడగా అమూల్యకి మెలుకువ వచ్చింది, కళ్ళు తెరవగానే ఎదురుగా ఉన్న గౌతమ్ ని చూసి భయపడిపోయి వెనక్కి వెళుతుంటే.. తన చెయ్యి పట్టుకుని ముందుకు జరిగాడు.
గౌతమ్ : అమ్ములు.. అమ్ములు.. నేను బావని.. అమ్ములు ఇటు చూడు అని చిన్నప్పుడు తను ఇష్టంగా తినే చాక్లేట్ తీసి తన చేతిలోపెట్టాడు.. వెంటనే ఏడుస్తూ వాటేసుకుంది.. మాట్లాడబోతే మాటలు రాలేదు, వెంటనే గుర్తొచ్చి నోట్లో వేళ్ళు పెట్టుకుని చూసింది నాలిక తగలలేదు, ఎక్కిళ్ళు పెడుతూ ఏడ్చింది.. వెంటనే తన అత్త కోసం చుట్టు చూస్తుంటే గౌతమ్ లేదని తల ఊపుతూ దెగ్గరికి తీసుకున్నాడు. ఎక్కిళ్ళు పెడుతూ ఏడుస్తుంటే అంజు దెగ్గరికి వెళ్లి తన భుజం మీద చెయ్యి వేసింది. తెల్లారి వరకు అక్కడే ఉండి అమూల్యని డిశ్చార్జ్ చేయించి ఇంటికి తీసుకొచ్చేసారు.
వారం గడిచింది, ఇంతకముందు నిత్య వల్ల అమ్ములుకి ఎలా మాట్లాడాలి, ఎలా కమ్యూనికేట్ చెయ్యాలో చిన్నగా నేర్పిస్తూ తనని దెగ్గరికి తీసుకుంటున్నాడు. గౌతమ్ అమూల్యతో ఎక్కువగా గడపటం అంజనకి బాధ కలిగించినా వెనక్కి తగ్గింది, తన అన్నయ్యకి అమూల్యకి ప్రైవసీ ఇచ్చేసింది.
అమ్ములుకి గిఫ్ట్ గా వంటబొమ్మల బదులు కిచెన్ ఇచ్చేసాడు. తను రిజ్వాన్ దెగ్గర చిన్నప్పటి నుంచి పడిన కష్టాలు, తన అమ్మని గౌతమ్ ని చంపేస్తానని చెప్పి లొంగదీసుకోవడం, వాళ్ళు పెట్టిన టార్చర్ అన్ని తెలుసుకున్నాడు. వీళ్ళు ఇంత బాధ అనుభవించడానికి కూడా కారణాలు ఉన్నాయి అందులో ప్రధాన కారణం నేను బతికి ఉండటం అని తెలిసాక ఏడవకుండా ఉండలేకపోయాను.
పదిహేను రోజుల్లో పల్లవి, మంజుల కొడుకు కృష్ణకి పెళ్లి జరిపించేశారు. పెళ్లిలో పనులన్నీ వీళ్ళవే అవడం, అందులో అంజు అమూల్యని గమనిస్తూనే ఉంది. ఏ అవసరం వచ్చినా గౌతమ్ వంక చూడటం, గౌతమ్ కూడా ఎప్పుడు తన పక్కనే ఉండటం.. అన్నయ్య తనకి దూరం అయిపోయాడన్న బాధని కనపడనివ్వకుండా తిరగడం వాణి చూడలేకపోయింది. అటు కొడుక్కి చెప్పలేక ఇటు కూతురికి చెప్పుకోలేక తనలోతానే మధనపడసాగింది. మంజుల ధైర్యం చేసి గౌతమ్ ని అడగబోతే గౌతమ్ ఆ విషయం మాట్లాడనివ్వలేదు. పెళ్లి తరవాత పల్లవిని మంజుల ఇంట్లో అప్పగించి రైల్వే స్టేషన్ కి బైలుదేరారు.
ఏసీ ట్రైన్లో కేబిన్లో కూర్చుని ఉండగా అంజు కిటికీ నుంచి బైటకి చూస్తుంది, వాణి పడుకుంది. అమూల్య మాగజిన్ చదువుతుంటే గౌతమ్ చప్పట్లు కొట్టాడు. అందరూ తల తిప్పి చూసారు.
గౌతమ్ : ఎందుకు అంతా మౌనంగా ఉన్నారు.. అంజు, అమ్మా.. మీకు నచ్చలేదా.. నాకు మీతో ఉండాలని ఉంది.. ఆపరేషన్లు గన్స్ కొట్లాటలు ఏవి లేకుండా ప్రశాంతంగా బతకాలని ఉంది. అక్కడుంటే ఏవేవో గుర్తొస్తాయి అందుకే తీసుకొచ్చేసాను.. కష్టంగా ఉందా అని అంజు చెయ్యి పట్టుకున్నాడు.
అంజు : లేదు.. ఒకప్పుడు నాకు కావాల్సింది కూడా అదే.. నీతో ప్రశాంతంగా బతకాలని కోరుకున్నాను
గౌతమ్ : మరి ఇప్పుడు
అంజు : ఇప్పుడు కూడా అని అమూల్య వంక చూసి మళ్ళీ కిటికీ వైపు చూసింది.
గౌతమ్ : అమ్ములుని పెళ్లి చేసుకుంటాను అమ్మా అని వాణి వంక చూసాడు.
వాణి : నీ ఇష్టం నాన్నా అంది కూతురి వంక చూస్తూ.. అంజు లేచి వెళ్లిపోతుంటే ఎక్కడికి అనగా వాష్ రూం అని వెళ్ళిపోయింది.
గౌతమ్ : అంజుని కూడా పెళ్లి చేసుకుంటాను, నీకు ఇష్టమేనా
వాణి : గౌతమ్ అని కంగారుపడుతూ అమూల్య వంక చూసింది.
అమూల్య లేచి వాణి పక్కన కూర్చుని తన చేతిని పట్టుకుని నాకంతా తెలుసు అని గౌతమ్ వంక సైగ చేసింది.
గౌతమ్ : అవునమ్మా తనకి అంతా చెప్పాను
వాణి : థాంక్స్ అంది కొడుకు నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంటూ అమూల్యని దెగ్గరికి తీసుకుంది.
గౌతమ్ ఉండండి వస్తాను అని లేచి బైటికి వెళ్ళాడు, అంజు డోర్ దెగ్గర మొహం కడుక్కుంటూ కనిపించింది. వెళ్లి తలుపు దెగ్గర నిలుచున్నాడు, ఎదురు వచ్చే గాలితోపాటు పట్టాల శబ్దం కూడా బాగా వస్తుంది. మొహం కడుక్కుని వెనక్కి తిరిగి అన్నయ్యని చూసి ఆగిపోయింది అంజన.
గౌతమ్ : ఇలా రా అనగానే వచ్చి ఎదురు నిలబడింది. గాలికి జుట్టు ఎగురుతుంటే చెవి వెనక సర్ది దెగ్గరికి తీసుకుని కౌగిలించుకున్నాడు. గట్టిగా పట్టుకుని కళ్ళు మూసుకుంది. నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటావా
తల ఎత్తి చూసింది, ఏదో తనకి కావాల్సింది వినపడినట్టుగా
గౌతమ్ : అంజు..
అంజు : హా
గౌతమ్ : అమూల్యని పెళ్లి చేసుకుంటాను తెలుసు కదా
అంజు : హా
గౌతమ్ : ఎవ్వరికి తెలీదు కానీ నేను యుక్తి కూడా
అంజు : ఆశ్చర్యంగా పెళ్లి అయిపోయిందా
గౌతమ్ : పెళ్లి అవ్వదు, కానీ జీవితాంతం కలిసి ఉండాలని అనుకుంటున్నాం దూరంగా.. ఇక అమ్మతో కూడా నేను సెక్స్ చేస్తున్నాను తెలుసా
అంజు : లేదు అంది కళ్ళు పెద్దవి చేస్తూ
గౌతమ్ : నేను నీ ఒక్కదానికే పరిమితవ్వడం కుదరని పని.. అయినా నేను కావాలంటే నీ మెడలో తాళి కడతాను
అంజు : కావాలి.. అంది ఏడుస్తూ గట్టిగా వాటేసుకుని
గౌతమ్ : సరే సరే అన్నాడు నవ్వుతూ
ఏడుపు నవ్వుగా మారుతూనే అంజన తన తడిచిన మొహాన్ని గౌతమ్ షర్ట్ కి తుడిచిసింది. చెల్లెలి కళ్ళలోకి ప్రేమగా చూసి పెదవులపై చిన్న ముద్దు పెట్టాడు.
గౌతమ్ : మనిద్దరరిది కొంచెం కంప్లికేటెడ్ అంజు.. నేను నీతో ఫిసికల్ గా మూవ్ అవ్వడానికి కొంచెం టైం పడుతుంది.. అర్ధంచేసుకుంటావుగా అనగానే తిరిగి అన్నయ్య పెదవులపై ముద్దు పెట్టేసింది అంజన.
మూడున్నరేళ్లు గడిచాయి.
చెన్నైలో తెలుగు వాళ్ళ కోసం సూపర్ మార్కెట్ పెట్టాడు గౌతమ్. బాగానే నడుస్తుంది. ముడున్నరేళ్లుగా పాత పరిచయం ఒక్కరు కూడా ఎదురు అవ్వలేదు.
లియో సినిమాలోని "ఐయామ్ ఎన్ ఆర్డినరీ పర్సన్" అన్న పాట మొగుతుంటే లేచి ఫోన్ ఎత్తాడు. మాట్లాడి లేచి టైం చూస్తే తెల్లారి ఆరు అవుతుంది. పక్కనే ఇంకా నగ్నంగా నిద్ర పోతున్న చిన్న భార్య అంజన పెదాల మీద ముద్దు పెట్టి తనకి రగ్గు కప్పి బైటికి వచ్చాడు. కిచెన్లో కుస్తీలు పడుతున్న పెద్ద భార్య అమూల్య నడుము పట్టుకుని కవ్విస్తూ ముద్దులు పెడుతూ తన చేతిలో ఉన్న కాఫీ అందుకుని అమ్మ రూములోకి వెళ్ళాడు.. ఏదో పుస్తకం చదువుతూ కొడుకుని చూసి కళ్ళజోడు పక్కన పెట్టింది.
అమ్మా నీ కాఫీ అని చేతికి ఇచ్చి పెదాల మీద ముద్దు పెట్టుకుని బైటికి వెళుతుంటే ఎక్కడికి అని అడిగింది. పనుంది మా అని వెళ్ళిపోయాడు. ప్రతీ ఆదివారం ఎక్కడికి వెళతాడో అందరికీ తెలిసినా ఎవ్వరు గౌతమ్ ని అడగరు.. ప్రతీ ఆదివారం లానే ఈ ఆదివారం కూడా పొద్దున్నే బండి తీసుకుని వెళ్ళిపోయాడు. నేరుగా ఒక చిన్న ఇంట్లోకి వెళ్లి బండి పెట్టేసి లోపలికి వెళ్లి స్నానం చేసి టవల్ తోనే పేపర్ చదువుతుంటే ఇంకో బండి వచ్చిన చప్పుడు అయ్యింది. నవ్వుకున్నాడు.
యుక్తి లోపలికి వచ్చి మంచం మీద దొల్లగానే తన మీదకి ఎక్కేసి నలుపుతుంటే నవ్వుతుంది యుక్తి.
గౌతమ్ : పోయిన వారం రాలేదు
యుక్తి : బైటికి వెళ్ళాను
బట్టలు తీసేసి మొడ్డని యుక్తి గుద్దలో తోసాడు.
యుక్తి : ఆ కీ సంగతి..
గట్టిగా నూకాడు ఒకటి..
యుక్తి : అబ్బా..
గౌతమ్ : ఎన్ని సార్లు చెప్పాలి, ఆ టాపిక్ ఎత్తోద్దని
యుక్తి : అది కాదు
గౌతమ్ : రిజ్వాన్ గాడి మీద నా పగ అది నా పర్సనల్. వాడి కోసమే పలీస్ అయ్యాను, నువ్వు కూడా అంతే.. కానీ దాని వల్ల నాకు నా కుటుంబానికి నా దేశానికి మంచి జరిగింది.. అంతే అక్కడితో అయిపోయింది. నేనింకెవ్వరిని పోగొట్టుకోవడానికి సిద్ధంగా లేను.. ఆ కీ.. ఆ బాక్స్ అందులో ఏమున్నాయో నాకు అనవసరం.. నువ్వు సీక్రెట్ ఇన్వెస్టిగేషన్లు చేసి నాకు తలనొప్పి తీసుకురావొద్దు.. కుటుంబానికి ఏదైనా ఆపద వస్తుందని తెలిస్తే నిన్ను చంపేస్తాను యుక్తి అని వార్నింగ్ ఇచ్చాడు.
యుక్తి : లేదు.. నేనేమి గెలకట్లేదు.. నేను మాములు జాబె చేస్తున్నాను.. ఇంకేమి లేదు.. ఊరికే క్యురియాసిటీ అంతే
గౌతమ్ : అంతే కదా
యుక్తి : అంతే..
గౌతమ్ : సరే రా అని దెగ్గరకి లాక్కుని పడుకున్నాడు.
యుక్తి ఆలోచనలో పడింది.
అంజు : అన్నా.. ఇంకా మూడు నిమిషాలు మాత్రమే ఉంది.
ఎక్కడని వెతకాలి, పరిగెత్తుకుంటూ ప్లాట్ఫారం మీదకి వెళ్లాను. వందల్లో ఉన్నారు జనం. ఎటు చూసినా కుప్పలు కుప్పలు.. ఎందుకు పరిగెడుతున్నానో కూడా అర్ధం కాలేదు.. అనౌన్స్మెంట్ గోల, ట్రైన్ కూతాలు.
అంజు : రెండున్నర నిమిషాలు
ఆహ్.. జుట్టు పీక్కుంటూ పరిగెడుతున్నాను. ఇంతమందిని ఎలా కాపాడాలి.. అస్సలు అమ్మ మొహం చూస్తానా.. అమ్ములు సంగతేంటి. వెళుతున్నాను. అమ్మ ఇప్పుడు ఎలా ఉంటుందొ కూడా తెలీదు.. పార్సెల్ విభాగానికి వచ్చాను. చాలా మంది ముసలివాళ్ళు పడుకుని ఉంటే పుల్లీసులు లాటితో కొడుతున్నారు. ఇంకో పక్క గూడ్స్ బండిలో ఏవో ఎక్కిస్తున్నారు. అంతే.. ఇంకెవ్వరు కనిపించలేదు.
అంజు : రెండు నిమిషాలు.. ఎలా
వెనక్కి పరిగెత్తాను.. టికెట్ కౌంటర్ దెగ్గరికి వెళ్లాను, ఎటు చూసినా జనమే.. నా మొహం చూసి అనుకుంటా ఒక సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ నా వైపు వస్తుంటే నేనే ఐడి చూపించి లోపల పెట్టుకున్నాను. చెమటలు పడుతున్నాయి. మళ్ళీ లోపలికి పరిగెత్తుతూనే నలుగురు ఆడవాళ్లు శాలువ కప్పుకుని ఉంటే వాళ్లని చేతులతో తడుముకుంటూ వెళ్లాను, బాంబు లాంటిది ఏమి తట్టలేదు.. ఎంట్రన్స్ దెగ్గర ఒక పుల్లసువాడు ముసలావిడను తంతున్నాడు. ఆమే కింద పడిపోయి ఉంది. ఆమె చుట్టు ఈగలు ముసరి ఉన్నాయి. చిన్న రగ్గు లాంటిది కప్పుకుని ఉంది. వెళుతూనే ఆవిడని పట్టుకున్నాను, తేడా కొట్టింది వెంటనే రగ్గు తీశాను. బాంబ్ జాకెట్ వేసుకుంది, మొహం పట్టుకుని తిప్పి చూసాను.. స్పృహలో లేదు, ఏదో మత్తులో ఉంది.. బాంబ్ చూడగానే చుట్టు ఉన్న వాళ్ళు అందరూ భయంతో కేకలు వేస్తూ బైటికి వెళ్లడం జరుగుతుంది.
అంజు : సెవెంటీ ఫైవ్ సెకండ్స్
అంజు చెపుతున్న టైమర్, బాంబు మీద ఉన్న టైమర్ కి ఐదు సెకండ్లు మాత్రమే తేడా.. అంజు చెప్తున్నా దాని కంటే ఐదు సెకండ్లు ఎక్కువ ఉంది.. వెంటనే భుజానికి ఎత్తుకుని పరిగెత్తాను, నా వెనుకే పుల్లీసులు కూడా వచ్చారు. చివరి వరకు పరిగెడుతూనే ఉన్నాను. పరిగెడుతునప్పుడు తన మొహమే చూసాను. తనకి స్పృహ వస్తుంది. చుట్టూ చూసాను ఇంకా చాలా దూరం పరిగెత్తాలి.
అంజు : ఫిఫ్టీ ఫైవ్ సెకండ్స్
వెనక వస్తున్న పుల్లీజలని ఆగిపోమ్మని చెప్పాను. గూడ్స్ చివరి బోగీ వరకు పరిగెత్తి ఆగాను. తన ఒంట్లో శక్తి లేదు.. మొహం మీద చెయ్యి వేసి కదిలించి బుగ్గ మీద కొట్టగానే కళ్ళు తెరిచి చూసింది.
గౌతమ్ : అమ్మా.. నేను గౌతమ్ ని.. అమ్ములు ఎక్కడా
అంజు : తర్టీ సెకండ్స్
గౌతమ్ : అమ్మా.. అమ్మా.. అమ్ములు
అమ్మ : గౌతమ్.. అని కళ్లెమ్మటి నీళ్లు కారుతుంటే భుజం పట్టుకుని గట్టిగా ఊపాను.
గౌతమ్ : అమ్ములు ఎక్కడ ?
అమ్మ : మన ఇంట్లో.. మన ఇంట్లో
అంజన : ఫిఫ్టీన్ సెకండ్స్.. అన్నయ్యా.. అన్న అరుపు
వెంటనే ఎత్తుకుని గూడ్స్ బండిలో విసిరేసి ఐనప తలుపుని గట్టిగా లాగి దూరంగా పరిగెత్తాడు. కళ్లెమ్మటి నీరు కారుతుండగా వెనక పెద్ద శబ్దంతో పాటు మంటలు.. బాంబు తాకిడికి గౌతమ్ కంటి నుంచి కారుతున్న చుక్క ఎగిరిపడింది. అంజన ఏడుస్తుంటే చెవిలోనుంచి ఇయర్ బడ్ తీసేసాడు. అక్కడి నుంచి ప్లాట్ఫారం దాటి పట్టాల మీదకి పరిగెత్తి గాల్లో ఉన్న తాడుని పట్టుకుని హెలికాప్టర్ ఎక్కాడు. ఇయర్ బడ్ చెవిలో పెట్టుకుని అంజు ఇంటి లొకేషన్..
అంజు : టు ఈస్ట్.. 330km అనగానే గౌతమ్ చెయ్యిని తూర్పు దిక్కున సైగ చేశాడు. హెలికాప్టర్ బైలుదేరింది. హెడ్ ఫోన్స్ పెట్టుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాడు. చెవిలో అంజు ఏడుస్తూ ముక్కు చీదుతున్న శబ్దాలు. ఇందాక తనతో గడిపిన ఆ ఒక్క నిమిషం గుర్తుకువచ్చింది. తన మొహం నిండా గాట్లు, చిన్నప్పుడు ఎంతో తెల్లగా ఉన్నట్టు గుర్తు తన ఊహల్లో అలాంటిది నల్లగా అయిపోయింది. బాంబు జాకెట్ ఎక్కడ విప్పేస్తుందోనని చేతి వేళ్ళు కోసేసారు, కనీసం రక్తం ఆగడానికి కూడా ఏమి కట్టలేదు.. అదే గడ్డ కట్టుకుపోయి నల్లగా అయిపోయింది. ఒక్క నిమిషం మాత్రమే దొరికింది తనని చూసుకోవడానికి.. బాధ కోపం ఎవరి మీద చూపించలేక చేతులు పీసుక్కుంటూ కూర్చున్నాడు. సర్ అన్నాడు పైలట్.. తల ఎత్తి చూసాడు.
గౌతమ్ : అంజు..
అంజు : ఇంకా ఐదు కిలోమీటర్లు ఉంది.
గౌతమ్ పైలట్ ని కొంచెం కిందకి దించమని చెప్పాడు. నిమిషంలోనే కాళీ స్థలం మధ్యలో అప్పుడే పోసిన మట్టికుప్ప ఒకటి కనిపించింది, కిందకి దించమని చెప్పాడు. కిందకి వెళుతుండగానే దూకేసి, లేచి పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి మట్టిని చేత్తో తీయడం మొదలుపెట్టాడు. చుట్టు ఏమి కనిపించలేదు. ఆకాశంలో ఒక ఉరుము, ఒక మెరుపు.. ఆ వెంటనే ఆగకుండా పెద్ద చుక్కల వర్షం కుండపోతగా కురిసింది. వెంటనే చెయ్యి మట్టి లోపలికి దూర్చి తొవ్వడం మొదలుపెట్టాడు. కింద బాక్స్ తగిలింది. వర్షం వల్ల రెండు చేతులు బురద లోపలికి గట్టిగా దూర్చి బాక్స్ పట్టుకుని గట్టిగా లాగాడు, ఈ లోగా పైలట్ కూడా ఒక చెయ్యి వేసి లాగేసరికి బాక్స్ బైటికి వచ్చింది. లాక్ మీద పిస్టల్ తీసి కాల్చి తెరిచాడు. అమ్మాయి స్పృహలో లేదు, నోట్లో రక్తం గడ్డ కట్టి ఇన్ఫెక్షన్ కూడా మొదలయ్యింది, నోరు తెరిచి చూసాడు.. చాలా దారుణంగా నాలిక చివరి వరకు కోసేసారు. రెండు చేతుల్లో ఎత్తుకుని పైలట్ వంక చూడగా నిమిషాల్లో అక్కడి నుంచి బైలుదేరి హాస్పిటల్లో చేర్చాడు.
గౌతమ్ తిరిగి రిజ్వాన్ దెగ్గరికి వెళ్లేసరికి అక్కడంతా క్లియర్ అయిపోయి ఉంది. రిజ్వాన్ గాడి బాడీని కుక్కని కాల్చినట్టు కాల్చేశారు. ఏమి మాట్లాడకుండా అక్కడి నుంచి ఇంటికి వచ్చేసాడు గౌతమ్. అంజు కూడా ఇంటికి బైలుదేరింది. మరి కాసేపటికి వాణి, మంజుల వాళ్ళు కూడా వచ్చేసారు. చూస్తుంటే మంజుల తన కొడుకు కృష్ణతో కలిసిపోయినట్టు కనిపించింది. యుక్తి ఒక మూలకి నిలబడి గౌతమ్ వంక చూస్తుంది. అంజు జరిగింది మొత్తం అందరికీ చెపుతుంటే మౌనంగా కూర్చున్నాడు గౌతమ్. అందరూ గౌతమ్ కి సానుభూతి తెలియజేస్తుంటే ఇదంతా ఎప్పుడు అయిపోతుందా అన్నట్టు చూసాడు. టైం చూస్తే తెల్లారి నాలుగు అవుతుంది. ఎవరికి వారు రిజ్వాన్ గురించి నా చిన్నతనం గురించి ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటున్నారు. అంజు పల్లవి ఒకచోట చేరి మాట్లాడుకుంటున్నారు. అందరికీ నిద్రొస్తుంది కానీ పడుకోవట్లేదు.. లేచి నిల్చొగానే అందరూ నా వైపే చూసారు. అక్కడి నుంచి బైటికి వచ్చేసాను.
యుక్తి : ఎక్కడికి
గౌతమ్ : ఊరికే అలా.. అంటుంటే వచ్చి నా పక్కనే నడుస్తుంది.
యుక్తి : ఆ కీ గురించి ఏమైనా తెలిసిందా
గౌతమ్ : లేదు, హాస్పిటల్లో ఉన్న నా మరదలు లేస్తే కానీ ఏ విషయం తెలీదు. ఇంకా చాలా విషయాలు తెలియాలి.. నువ్వు చెప్పు.. నీ పగ తీరింది కదా.. తరువాత ఏంటి
యుక్తి : తెలీదు, ఏదైనా కొత్తగా మొదలుపెట్టాలి
గౌతమ్ : అయితే నాతోనే మొదలుపెట్టు అని నడక ఆపి యుక్తి పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాడు, వెనక్కి తోసింది.
యుక్తి : ఆపు.. ఏంటిది
గౌతమ్ : ఏమో.. అని మళ్ళీ మీదకి వెళుతుంటే గట్టిగా నెట్టేసింది.
యుక్తి : గౌతమ్.. ఇంక చాలు..
గౌతమ్ : చాలదు అని చెయ్యి పట్టుకున్నాడు
యుక్తి : నాకొక బ్రెస్ట్ లేదు, కింద నా కాళ్ళ మధ్యది ఉచ్చ పొయ్యడానికి తప్ప ఇంకెందుకు పనికిరాదు, నువ్వు నాతో సెక్స్ కూడా చెయ్యలేవు అంది తల దించి
గౌతమ్ యుక్తి చెయ్యి పట్టుకుని దెగ్గరికి లాక్కున్నాడు, ఇన్ని కారణాలు చెప్పావు, కానీ నేనంటే నీకు ఇష్టం లేదని మాత్రం చెప్పలేదు. అని నడుము మీద చెయ్యి వేసి ఇంకా దెగ్గరికి లాక్కున్నాడు. యుక్తి ఉఫ్ అని గాలి ఊది తన నుదురుని గౌతమ్ నుదురుతో ఆనించి కళ్ళు మూసుకుంది. గౌతమ్ కూడా అదే చేశాడు. యుక్తి కంటి నుంచి కన్నీరు కారుతుంటే గౌతమ్ తన కళ్ళని తుడిచి తల మీద చెయ్యి వేసాడు.
యుక్తి : ముందు నీ చెల్లెలి సంగతి చూడు.. నీకు తెలుసని నాకు తెలుసు
గౌతమ్ : తెలుసు.. నీ సంగతి చెప్పు
యుక్తి : నేను నీతో కలిసి ఉండలేను
గౌతమ్ : నువ్వు అలిసిపోయినప్పుడే నా దెగ్గరికి రా.. అప్పటివరకు ఎదురుచూస్తాను.
యుక్తి గౌతమ్ ని గట్టిగా వాటేసుకుని కాసేపు అలానే కళ్ళు మూసుకుని ఉండిపోయింది. చిన్నప్పుడు తన నాన్నని కౌగిలించుకున్నప్పుడు కలిగిన అనుభూతి కలిగింది. నిలుచొనే ఇలా గౌతమ్ కౌగిలిలో నిద్రపోవాలనిపించింది.
యుక్తి : వెళ్ళాలి
గౌతమ్ : జాగ్రత్త.. అని కళ్ళు తెరిచారు ఇద్దరు, విడిపడ్డారు. యుక్తి నడుము మీద చెయ్యి వేసి టీషర్ట్ పైకి లేపాడు. బ్రా పక్కకి తొలగించి చూసాడు. అస్సలు ఒక రొమ్ము లేనే లేదు, ఇంకొక రొమ్ము మాత్రం చాలా అందంగా ఉంది. రొమ్ము లేని చోట ముద్దు పెట్టి యుక్తి వంక చూస్తూ వదిలేసాడు. సర్దుకుని అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయింది. తిరిగి ఇంటికి వచ్చేసరికి అందరూ నిద్రలో ఉన్నారు. వెళ్లి పడుకున్నాడు.
తెల్లారి పదింటికి మెలుకువ వచ్చి లేచి బైటికి వచ్చాడు, అందరూ టీవీలో వస్తున్న రిజ్వాన్ వార్తలు చూస్తూ నిమగ్నం అయిపోయారు. వెళ్లి టీవీ కట్టేసాడు గౌతమ్. అందరూ లేచి టిఫిన్ తిని మాట్లాడుకుంటుంటే గౌతమ్ పిలిచాడు.
అంజు : అన్నయ్యా.. యుక్తి ?
గౌతమ్ : మళ్ళీ తనే వస్తుంది. అంజు, పల్లవి వెళ్లి అక్కడ రూము కాళీ చేసి రండి, అందరం మాట్లాడుకోవాలి అన్నాడు. అంజు పల్లవి ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకుని స్కూటీ తీసుకుని వెళ్లిపోయారు. మంజుల కొడుకుని భర్తని ఇంటికి పంపించేసింది.
గౌతమ్ : అమ్మా కొడుకులు కలిసిపోయినట్టున్నారే అన్నాడు నవ్వుతూ.. ఒళ్ళో కూర్చుంది మంజుల
మంజుల : కాళ్లు పట్టుకుని ఏడ్చాడు, కన్నతల్లిని.. కనికరించకుండా ఉంటానా.. మాట్లాడుతుంటే వాణి కూడా వచ్చి పక్కన కూర్చుంది.
గౌతమ్ : మేము ఈ ఊరి నుంచి దూరంగా వెళ్ళిపోదాం అనుకుంటున్నాం.
వాణి : ఎక్కడికి
గౌతమ్ సమాధానం చెప్పలేదు
మంజుల : చెప్పవా
గౌతమ్ : నీకు తెలియకపోవడమే మంచిది.
మంజుల : మళ్ళీ కలవరా
గౌతమ్ : కలవకపోవచ్చు
వాణి : వాడు చచ్చిపోయాడుగా.. ఇంకేంటి
గౌతమ్ : నేనీ పుల్లసు ఉద్యోగం వదిలేద్దాం అనుకుంటున్నాను. ఎటైనా దూరంగా వెళ్లి ప్రశాంతంగా నా కుటుంబంతో బతుకుతాను అని వాణి భుజం మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కున్నాడు.
వాణి : నాకు నచ్చింది, అని కొడుకు భుజం మీద తల పెట్టుకుంది
మంజుల : నువ్వు సంతోషంగా సేఫ్ గా ఉంటానంటే నాకు మాత్రం ఇంకేం కావాలి.. అలాగే చెయ్యి.. వెళ్లే ముందు..
గౌతమ్ : నీ కొడుకు ఉన్నాడు, అది కాక నీకొక బాధ్యత అప్పగిస్తాను తీసుకుంటావా
మంజుల : ఏంటది
గౌతమ్ : పల్లవి, అంజు స్నేహితురాలు.. నీ కొడుక్కిచ్చి పెళ్లి చెయ్యి.. చాలా మంచిపిల్ల.. ఆలోచించు
మంజుల : ఆలోచించేదేముంది.. మరి పల్లవి.
గౌతమ్ : నేను మాట్లాడతాను
వాణి ఆలోచిస్తూ కూర్చునేసరికి.. ఆలోచించొద్దని నడుము మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కుంటూనే ముద్దు పెట్టాడు. మంజులకి కూడా.. మంజుల వెళ్ళిపోయాక, వాణి కొడుకు గుండె మీద పడుకుంది. తల మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతూ..
గౌతమ్ : అందరూ ఏదో ఒకటి అడుగుతూనే ఉన్నారు, నువ్వేమి అడగలేదే
వాణి : నాకవేమి అవసరంలేదు, నువ్వు అంజు.. మీ ఇద్దరు నా కళ్ళ ముందు ఉంటే నాకు అదే చాలు.
గౌతమ్ : హ్మ్..
వాణి : ఆమె.. మీ అమ్మ నీ చేతుల్లోనే చనిపోయింది, ఈ బాధ జీవితాంతం ఉంటుంది.. తనని కాపాడుకోలేకపోయావని బాధగా ఉందా
గౌతమ్ : లేదు.. తను నన్ను కన్నది నిజమే.. కానీ వాళ్ళని నేను మర్చిపోయాను. బాధగా ఉంది లేదనడంలేదు.. కానీ జీవితాంతం కుమిలిపోయేంతగా అయితే లేదు.. నాకు అంజు, నువ్వు ఉన్నారు.. నీ కంటే బెస్ట్ అమ్మ ఎవరు
వాణి కొడుకు పెదాల మీద ముద్దు పెట్టుకుంది. అంజు, పల్లవి వాళ్ళు వచ్చాక వాళ్ళతో కూడా మాట్లాడి పల్లవిని పెళ్ళికి ఒప్పించారు. అంజు మాట వినింది పల్లవి. సాయంత్రం వరకు మౌనంగా సాగిపోయింది ఇల్లు.. హాస్పిటల్ నుంచి ఫోన్ వచ్చేసరికి అందరూ కలిసి వెళ్లారు. రెండు గంటలు ఎదురు చూడగా అమూల్యకి మెలుకువ వచ్చింది, కళ్ళు తెరవగానే ఎదురుగా ఉన్న గౌతమ్ ని చూసి భయపడిపోయి వెనక్కి వెళుతుంటే.. తన చెయ్యి పట్టుకుని ముందుకు జరిగాడు.
గౌతమ్ : అమ్ములు.. అమ్ములు.. నేను బావని.. అమ్ములు ఇటు చూడు అని చిన్నప్పుడు తను ఇష్టంగా తినే చాక్లేట్ తీసి తన చేతిలోపెట్టాడు.. వెంటనే ఏడుస్తూ వాటేసుకుంది.. మాట్లాడబోతే మాటలు రాలేదు, వెంటనే గుర్తొచ్చి నోట్లో వేళ్ళు పెట్టుకుని చూసింది నాలిక తగలలేదు, ఎక్కిళ్ళు పెడుతూ ఏడ్చింది.. వెంటనే తన అత్త కోసం చుట్టు చూస్తుంటే గౌతమ్ లేదని తల ఊపుతూ దెగ్గరికి తీసుకున్నాడు. ఎక్కిళ్ళు పెడుతూ ఏడుస్తుంటే అంజు దెగ్గరికి వెళ్లి తన భుజం మీద చెయ్యి వేసింది. తెల్లారి వరకు అక్కడే ఉండి అమూల్యని డిశ్చార్జ్ చేయించి ఇంటికి తీసుకొచ్చేసారు.
వారం గడిచింది, ఇంతకముందు నిత్య వల్ల అమ్ములుకి ఎలా మాట్లాడాలి, ఎలా కమ్యూనికేట్ చెయ్యాలో చిన్నగా నేర్పిస్తూ తనని దెగ్గరికి తీసుకుంటున్నాడు. గౌతమ్ అమూల్యతో ఎక్కువగా గడపటం అంజనకి బాధ కలిగించినా వెనక్కి తగ్గింది, తన అన్నయ్యకి అమూల్యకి ప్రైవసీ ఇచ్చేసింది.
అమ్ములుకి గిఫ్ట్ గా వంటబొమ్మల బదులు కిచెన్ ఇచ్చేసాడు. తను రిజ్వాన్ దెగ్గర చిన్నప్పటి నుంచి పడిన కష్టాలు, తన అమ్మని గౌతమ్ ని చంపేస్తానని చెప్పి లొంగదీసుకోవడం, వాళ్ళు పెట్టిన టార్చర్ అన్ని తెలుసుకున్నాడు. వీళ్ళు ఇంత బాధ అనుభవించడానికి కూడా కారణాలు ఉన్నాయి అందులో ప్రధాన కారణం నేను బతికి ఉండటం అని తెలిసాక ఏడవకుండా ఉండలేకపోయాను.
పదిహేను రోజుల్లో పల్లవి, మంజుల కొడుకు కృష్ణకి పెళ్లి జరిపించేశారు. పెళ్లిలో పనులన్నీ వీళ్ళవే అవడం, అందులో అంజు అమూల్యని గమనిస్తూనే ఉంది. ఏ అవసరం వచ్చినా గౌతమ్ వంక చూడటం, గౌతమ్ కూడా ఎప్పుడు తన పక్కనే ఉండటం.. అన్నయ్య తనకి దూరం అయిపోయాడన్న బాధని కనపడనివ్వకుండా తిరగడం వాణి చూడలేకపోయింది. అటు కొడుక్కి చెప్పలేక ఇటు కూతురికి చెప్పుకోలేక తనలోతానే మధనపడసాగింది. మంజుల ధైర్యం చేసి గౌతమ్ ని అడగబోతే గౌతమ్ ఆ విషయం మాట్లాడనివ్వలేదు. పెళ్లి తరవాత పల్లవిని మంజుల ఇంట్లో అప్పగించి రైల్వే స్టేషన్ కి బైలుదేరారు.
ఏసీ ట్రైన్లో కేబిన్లో కూర్చుని ఉండగా అంజు కిటికీ నుంచి బైటకి చూస్తుంది, వాణి పడుకుంది. అమూల్య మాగజిన్ చదువుతుంటే గౌతమ్ చప్పట్లు కొట్టాడు. అందరూ తల తిప్పి చూసారు.
గౌతమ్ : ఎందుకు అంతా మౌనంగా ఉన్నారు.. అంజు, అమ్మా.. మీకు నచ్చలేదా.. నాకు మీతో ఉండాలని ఉంది.. ఆపరేషన్లు గన్స్ కొట్లాటలు ఏవి లేకుండా ప్రశాంతంగా బతకాలని ఉంది. అక్కడుంటే ఏవేవో గుర్తొస్తాయి అందుకే తీసుకొచ్చేసాను.. కష్టంగా ఉందా అని అంజు చెయ్యి పట్టుకున్నాడు.
అంజు : లేదు.. ఒకప్పుడు నాకు కావాల్సింది కూడా అదే.. నీతో ప్రశాంతంగా బతకాలని కోరుకున్నాను
గౌతమ్ : మరి ఇప్పుడు
అంజు : ఇప్పుడు కూడా అని అమూల్య వంక చూసి మళ్ళీ కిటికీ వైపు చూసింది.
గౌతమ్ : అమ్ములుని పెళ్లి చేసుకుంటాను అమ్మా అని వాణి వంక చూసాడు.
వాణి : నీ ఇష్టం నాన్నా అంది కూతురి వంక చూస్తూ.. అంజు లేచి వెళ్లిపోతుంటే ఎక్కడికి అనగా వాష్ రూం అని వెళ్ళిపోయింది.
గౌతమ్ : అంజుని కూడా పెళ్లి చేసుకుంటాను, నీకు ఇష్టమేనా
వాణి : గౌతమ్ అని కంగారుపడుతూ అమూల్య వంక చూసింది.
అమూల్య లేచి వాణి పక్కన కూర్చుని తన చేతిని పట్టుకుని నాకంతా తెలుసు అని గౌతమ్ వంక సైగ చేసింది.
గౌతమ్ : అవునమ్మా తనకి అంతా చెప్పాను
వాణి : థాంక్స్ అంది కొడుకు నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంటూ అమూల్యని దెగ్గరికి తీసుకుంది.
గౌతమ్ ఉండండి వస్తాను అని లేచి బైటికి వెళ్ళాడు, అంజు డోర్ దెగ్గర మొహం కడుక్కుంటూ కనిపించింది. వెళ్లి తలుపు దెగ్గర నిలుచున్నాడు, ఎదురు వచ్చే గాలితోపాటు పట్టాల శబ్దం కూడా బాగా వస్తుంది. మొహం కడుక్కుని వెనక్కి తిరిగి అన్నయ్యని చూసి ఆగిపోయింది అంజన.
గౌతమ్ : ఇలా రా అనగానే వచ్చి ఎదురు నిలబడింది. గాలికి జుట్టు ఎగురుతుంటే చెవి వెనక సర్ది దెగ్గరికి తీసుకుని కౌగిలించుకున్నాడు. గట్టిగా పట్టుకుని కళ్ళు మూసుకుంది. నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటావా
తల ఎత్తి చూసింది, ఏదో తనకి కావాల్సింది వినపడినట్టుగా
గౌతమ్ : అంజు..
అంజు : హా
గౌతమ్ : అమూల్యని పెళ్లి చేసుకుంటాను తెలుసు కదా
అంజు : హా
గౌతమ్ : ఎవ్వరికి తెలీదు కానీ నేను యుక్తి కూడా
అంజు : ఆశ్చర్యంగా పెళ్లి అయిపోయిందా
గౌతమ్ : పెళ్లి అవ్వదు, కానీ జీవితాంతం కలిసి ఉండాలని అనుకుంటున్నాం దూరంగా.. ఇక అమ్మతో కూడా నేను సెక్స్ చేస్తున్నాను తెలుసా
అంజు : లేదు అంది కళ్ళు పెద్దవి చేస్తూ
గౌతమ్ : నేను నీ ఒక్కదానికే పరిమితవ్వడం కుదరని పని.. అయినా నేను కావాలంటే నీ మెడలో తాళి కడతాను
అంజు : కావాలి.. అంది ఏడుస్తూ గట్టిగా వాటేసుకుని
గౌతమ్ : సరే సరే అన్నాడు నవ్వుతూ
ఏడుపు నవ్వుగా మారుతూనే అంజన తన తడిచిన మొహాన్ని గౌతమ్ షర్ట్ కి తుడిచిసింది. చెల్లెలి కళ్ళలోకి ప్రేమగా చూసి పెదవులపై చిన్న ముద్దు పెట్టాడు.
గౌతమ్ : మనిద్దరరిది కొంచెం కంప్లికేటెడ్ అంజు.. నేను నీతో ఫిసికల్ గా మూవ్ అవ్వడానికి కొంచెం టైం పడుతుంది.. అర్ధంచేసుకుంటావుగా అనగానే తిరిగి అన్నయ్య పెదవులపై ముద్దు పెట్టేసింది అంజన.
మూడున్నరేళ్లు గడిచాయి.
చెన్నైలో తెలుగు వాళ్ళ కోసం సూపర్ మార్కెట్ పెట్టాడు గౌతమ్. బాగానే నడుస్తుంది. ముడున్నరేళ్లుగా పాత పరిచయం ఒక్కరు కూడా ఎదురు అవ్వలేదు.
లియో సినిమాలోని "ఐయామ్ ఎన్ ఆర్డినరీ పర్సన్" అన్న పాట మొగుతుంటే లేచి ఫోన్ ఎత్తాడు. మాట్లాడి లేచి టైం చూస్తే తెల్లారి ఆరు అవుతుంది. పక్కనే ఇంకా నగ్నంగా నిద్ర పోతున్న చిన్న భార్య అంజన పెదాల మీద ముద్దు పెట్టి తనకి రగ్గు కప్పి బైటికి వచ్చాడు. కిచెన్లో కుస్తీలు పడుతున్న పెద్ద భార్య అమూల్య నడుము పట్టుకుని కవ్విస్తూ ముద్దులు పెడుతూ తన చేతిలో ఉన్న కాఫీ అందుకుని అమ్మ రూములోకి వెళ్ళాడు.. ఏదో పుస్తకం చదువుతూ కొడుకుని చూసి కళ్ళజోడు పక్కన పెట్టింది.
అమ్మా నీ కాఫీ అని చేతికి ఇచ్చి పెదాల మీద ముద్దు పెట్టుకుని బైటికి వెళుతుంటే ఎక్కడికి అని అడిగింది. పనుంది మా అని వెళ్ళిపోయాడు. ప్రతీ ఆదివారం ఎక్కడికి వెళతాడో అందరికీ తెలిసినా ఎవ్వరు గౌతమ్ ని అడగరు.. ప్రతీ ఆదివారం లానే ఈ ఆదివారం కూడా పొద్దున్నే బండి తీసుకుని వెళ్ళిపోయాడు. నేరుగా ఒక చిన్న ఇంట్లోకి వెళ్లి బండి పెట్టేసి లోపలికి వెళ్లి స్నానం చేసి టవల్ తోనే పేపర్ చదువుతుంటే ఇంకో బండి వచ్చిన చప్పుడు అయ్యింది. నవ్వుకున్నాడు.
యుక్తి లోపలికి వచ్చి మంచం మీద దొల్లగానే తన మీదకి ఎక్కేసి నలుపుతుంటే నవ్వుతుంది యుక్తి.
గౌతమ్ : పోయిన వారం రాలేదు
యుక్తి : బైటికి వెళ్ళాను
బట్టలు తీసేసి మొడ్డని యుక్తి గుద్దలో తోసాడు.
యుక్తి : ఆ కీ సంగతి..
గట్టిగా నూకాడు ఒకటి..
యుక్తి : అబ్బా..
గౌతమ్ : ఎన్ని సార్లు చెప్పాలి, ఆ టాపిక్ ఎత్తోద్దని
యుక్తి : అది కాదు
గౌతమ్ : రిజ్వాన్ గాడి మీద నా పగ అది నా పర్సనల్. వాడి కోసమే పలీస్ అయ్యాను, నువ్వు కూడా అంతే.. కానీ దాని వల్ల నాకు నా కుటుంబానికి నా దేశానికి మంచి జరిగింది.. అంతే అక్కడితో అయిపోయింది. నేనింకెవ్వరిని పోగొట్టుకోవడానికి సిద్ధంగా లేను.. ఆ కీ.. ఆ బాక్స్ అందులో ఏమున్నాయో నాకు అనవసరం.. నువ్వు సీక్రెట్ ఇన్వెస్టిగేషన్లు చేసి నాకు తలనొప్పి తీసుకురావొద్దు.. కుటుంబానికి ఏదైనా ఆపద వస్తుందని తెలిస్తే నిన్ను చంపేస్తాను యుక్తి అని వార్నింగ్ ఇచ్చాడు.
యుక్తి : లేదు.. నేనేమి గెలకట్లేదు.. నేను మాములు జాబె చేస్తున్నాను.. ఇంకేమి లేదు.. ఊరికే క్యురియాసిటీ అంతే
గౌతమ్ : అంతే కదా
యుక్తి : అంతే..
గౌతమ్ : సరే రా అని దెగ్గరకి లాక్కుని పడుకున్నాడు.
యుక్తి ఆలోచనలో పడింది.