Update 64

ఆ మరుసటి రోజు కాలేజ్ ఐపోగానే వసుంధర స్కూటీ తీయబోయింది

అప్పటికే మెల్లిగా చినుకులు స్టార్ట్ అయ్యాయి

బాగా మబ్బులు పట్టి,మెరుపులు ఉరుములతో పెద్ద వర్షానికి సూచనలు ఇస్తోంది ఆకాశం

వసుంధర ఆ రోజు మట్టి రంగు కాటన్ చీర కట్టుకుని ఎరుపు రంగు జాకెట్ లో మెరిసి పోతోంది..

వినయ్,వసుంధర టకాటకా స్కూటీ దగ్గరికి పరిగెత్తగానే ఆమె చీరని అప్పటికే కొన్ని చినుకులు కప్పేసి,చీర మీద పూలలా విస్తరిస్తూ కొత్త అందాన్నిస్తున్నాయ్

వినయ్ ముందుగా స్కూటీ దగ్గరికి పరుగెత్తాడు

కాలేజ్ వదిలి అప్పటికే టైం అవ్వడం తో పిల్లలు అప్పటికే హడావిడిగా ఎవరి దారిన వాళ్ళు వెళ్తున్నారు

వసుంధర కూడా చినుకులు తప్పించుకున్తన్న సీతాకోక చిలుకల నుదుటి మీద కుడి చేతిని పెట్టుకుని,భుజాన హ్యాండ్ బాగ్ తో,ఎడమ చేతిలో కుచ్చిళ్ళు కాస్త పైకెత్తి పట్టుకుని,కింద వర్షం నీరు గమనిస్తూ జాగ్రత్తగా అడుగుకు వేస్తూ పరిగెడుతోంది

అంతలోనే ఆమె ముందు ఓ మెరున్ రంగు కార్ ఆగింది..

అదెవరిదో రోజు చూసే వసుంధరకి బాగా తెల్సు..

ఆమె ఆగిపోగానే..

కార్ విండో సగానికి కాస్త ఎక్కువ కిందకి దిగింది..

కాలేజ్ ప్రిన్సిపాల్..

పేరు రవి మోహన్..

వయసు 60 దాకా ఉండొచ్చు..

ఆయనని చూడగానే వసుంధర చేతిని నుదుటికి దగ్గరగ పెట్టుకుని కిందికి వంగింది

ఆలా వంగడం తో ఎరుపు రంగు జాకెట్ లోని ఆమె పాల ముంతలు బరువుగా కార్ విండో ని కస్సున నొక్కుకుంది..

వసుంధర : సర్..?

రవి మోహన్ : ఏంటి మేడమ్..ఈ వర్షం లో ఎలా వెళ్తారు

వసుంధర : ఇంకెలా సర్..నా స్కూటీ మీద

రవి మోహన్ : చూస్తే వర్షం పెరిగేలా వుంది..రండి నా వెహికల్ లో డ్రాప్ చేస్తా

వసుంధర : అయ్యో పర్లేదు సర్..చిన్న వర్షమేగా

రవి మోహన్ : ఏంటి చిన్న వర్షం మేడమ్..చూస్తే పెరిగేలాగే వుంది..మీరు వెళ్ళేలోపు పూర్తిగా తడిసిపోతారు..రండి నేను డ్రాప్ చేస్తాను

వసుంధర : అయ్యో పర్లేదు సర్..నేను స్కూటీ లో వెళ్తా లెండి..బాబు కూడా ఉన్నాడుగా

అనగానే రవి తల తిప్పి తన రైట్ సైడ్ చూసాడు..అక్కడ వినయ్ తమ వైపే చూస్తున్నాడు..వాడికి ప్రిన్సిపాల్ కార్ లో ఉండడం కనిపిస్తోంది..వసుంధర ఆలా వంగి అవతల వైపు విండో నుంచి మాట్లాడ్డం కనబడుతోంది..

రవి మెహన్ : అయితే ఇద్దరు ఎక్కండి దించేసి పోత..

వసుంధర : మీకెందుకు సర్ ఇబ్బంది..పర్లేదు వెళ్తాము లెండి..ఐన మల్లి రేపు మార్నింగ్ రావాలిగా

రవి మోహన్ : అప్పుడు మన బస్సు లో రెండు..మీ ఏరియా బస్సు మీ అపార్ట్మెంట్ రూట్ లోనేగా వచ్చేది..కావాలంటే వాడికి నేను కాల్ చేసి చెప్తా

అంటూ మొబైల్ తియ్యబోయాడు..

వసుంధర వంగి మాట్లాడుతుండడం తో ఆమె వీపు ,ఇంకా నడుము మడతల్ని వర్షం నీరు తడిపేస్తూ,ఆమె మడతలకి మధ్య భాగం లోని వెన్ను లోయలో,వర్షం నీరు చేరి అవి ఎటెళ్ళాలో తెలీక మెల్లి మెల్లిగా ఆ మధ్య భాగం నిందుతు వస్తోంది..ఒక వేళ విండో ఇంకాస్త కిందికి దిగి వసుంధర ఇంకాస్త వంగితే అవి ఆమె వీపు పై భాగానికి అంటే జాకెట్ కిందకి చేరి కొన్ని జాకెట్ ని తడిపేసి కొన్ని ఆమె మీద భాగానికి చేరి గిలిగింతలు పెడతాయి..ఆలా కాకుండా ఆమె అలాగే నిటారుగా లేచి నుంచుని ఆమె నడుముకి కాస్త విశ్రాంతినిస్తే మాత్ర్హం అవి కచ్చితం గ ఆమె వెనకెత్తుల్ని పలకరించడానికి ఆమె చీర కిందకి చేరి ఎలాగోలా ఒక్క బొట్టు చుక్కనైనా లంగా నాడాని దాటి ఎత్తుల మధ్యభానికి చేరాలనేది ఆ వాన చినుకుల సైన్యం చేసుకున్న ఉపాయం..

కాల్ చేస్తున్న రవి ని వసుంధర వారిస్తూ .

వసుంధర : అయ్యో సర్..పర్లేదు.మేమెల్తం లెండి..ఇత్స్ ఓకే..

అంటూ చేత్తో వారిస్తూ రవిని ఆపడానికి కాస్త వెన్ను పైకి లేపి ఆయనని ఆపింది..అప్పుడు ఆమె వెన్ను లోని నీదు తక్కెడలో సూచి ముళ్లు ఓ వైపు ఎక్కువైతే మొగ్గు వైపు ఎలా దిగుతుంధో,ఆమె మడతల మధ్య నీరు కూడా కాస్త కిందకి వెళ్లి ఆమె లంగా నాడాని ముద్దాడుతూ మెలిగే విస్తరిస్తున్నాయి

రవి మోహన్ ఆమెని ఎంత సేపు చూసినా,తడిసిన ఆమె పెదవులు,వర్షానికి తడిసిన ఆమె ఇరు చెంపలు,ఇంకా ఇంకా చూడాలనిపించే ఆమె కళ్ళు,,

ఇంత సేపు మాట్లాడినా కూడా కాస్త కూడా చెదరనివ్వని ఆమె పైట..

ఈ జాగ్రత్త పడే లక్షణమే అంధారులనో ఆమెని ప్రత్యేకంగా ఉంచుతుంది..

రవి మోహన్ : హా సరే ఓకే మరి అయితే..ఏదైనా నీద ఉంటే కాల్ చేయండి..బాయ్

అన్నాడు..

వసుంధర కూడా బాయ్ చెప్తూ పైకి.లేచింది

ఆమె నడుంమీద నీరంతా ఆమె చీర లోకి చేరి గిలిగింతలు స్టార్ట్ చేస్తోంది..

వసుంధర టకాటకా కార్ ని ముందు నుంచే స్వ్స్ చేసు నవ్వుతు ,కింద చూస్తూ ఎడమ చేత్తో కుచ్చిళ్ళు పైకి పట్టుకుని స్కూటీ దగ్గరికి వెళ్ళిపోతోంది..మెల్లిగా ఎగిరినట్టుగా పరిగెడుతూ వెళ్తోంది..

అప్పుడు చూసాడు..ఆమె వెనకెత్తులు నాట్యం..

ఒక్క సారి ఆ ఎత్తులని తనివి తీరా పలకరించని చేతులధీ పాపమే అనుకున్నాడు..

స్టీరింగ్ ని కసిగా పిసికేస్తూ ఆమె ఎత్తులని చుసాడు..అవి ఆమె అడుగుకకు అనుగుణం గా నాట్యమాడుతూ ఆమె వెనుక ప్రపంచం మొత్తాన్ని కవ్విస్తున్నాయి..

ఆమె స్కూటీ దగ్గరికి వెళ్లే దాకా చూసి వెళ్ళిపోయాడు..

వసుంధర స్కూటీ తీస్తుండగా..

వినయ్ : ఏంటి మమ్మీ ప్రిన్సిపాల్ ఏదో అడుగుతున్నాడు

వసుంధర : వర్షం పడుతోందిగా..డ్రాప్ చేస్థ రమ్మన్నాడు..

వినయ్ : అబ్బా మరి వెలుతూ ఐపోయేదిగా..

వసుంధర : ఎందుకురా మనకి మన స్కూటీ ఉందిగా

వినయ్ : హా వుంది గాని మబ్బుకు చూడు ఎలా ఉన్నాయో..మనం పక్క తడిసిపోతాం.. హాపీ గా కార్ లో వెళ్తే పోయేది

వసుంధర : ఓహో ఔనా..మరి రేపు మార్నింగ్ కాలేజ్ కి ఎలా వస్తావ్ బాబు

వినయ్ : రేపొక్క రోజు కాలేజ్ బస్సు లీక్ వచ్చే వాళ్ళం గా

అనగానే వసుంధరకి మనసులో రకరకాల ఆలోచనలు మొదలయ్యాయి..

'కాలేజ్ బస్సు బానే ఎక్కుతాం..కానీ ఆ డ్రైవర్ గాడి వెధవ్వేషాలు చుపులు ఎలా తట్టుకునేది..'

అంటూ ఆమెకి జరిగిన అనుభవం గుర్తుకు వచ్చింది..

ఓ రోజు ఇలాగే బస్సు ఎక్కితే,అంతకు ముందు రాత్రి వాసు గాడితో జరిగింది గుర్తుకు తెచ్చుకుని ఏది పరధ్యానం లో బస్సు ఆపగానే పిల్లలందరూ దిగుతుంటే తాను కూడా ఏదో ఆలోచనలో దిగబోయింది..అప్లాటికే నారాయణ గాడు చూపుల్తో తినేస్తున్నాడు..సాధారణంగా ఆలా చూస్తే ఆమెకి చిరాకొస్తుంది కానీ అనుకోకుండా ఆ రోజు వేరే ఆలోచనలు మైండ్ ని తినేస్తుండడం తో వాణ్ని లైట్ తిస్కుంది..సరిగ్గా బస్సు మెట్లు దిగేప్పుడు ఆమె కాలు అదుపుతప్పి కింద కి కాస్త తూలినట్టుగా అవ్వగానే అప్పటికే బస్సు ని ఆపి ఫుట్ బోర్డు మీదున్న నారాయణ గాడు ఇదే ఛాన్స్ అనుకుని ఆమె నడుముని చీర పైనుంచే పట్టుకుని ఆమెని ఆపేసాడు పడకుండా..

వసుంధర కోప్పడకుండా వాణ్ని జస్ట్ కాసుఅల్ గ చూసి దిగి వెళ్లిపోయింది..ఆ తర్వాత క్లాస్ లోకెళ్ళి ఆలోచించుకుంటే గాని అర్ధం కాలేదు ఆమె ఎంత పెద్ద తప్పు చేసిందో..

ఆ రోజు నుంచి వాడు ఆమెని ఆరాధనగా చూడడం,ఆమె వాడి చూపులకి ప్రతిస్పందన ఇవ్వకుండా తప్పించుకోవడం,రోజు జరిగే చర్యే..

వాడొక రోజొచ్చి ఆమెకి సారీ కూడా చెప్పాడు,తానేదైనా తప్పు చేస్తే క్షమించమని కూడా వేడుకుని మరీ వెళ్ళిపోయాడు..ఆమెకి ఇదింకా బాధించే విషయం..

అనవసరం గా వాడి ఆరాధనని తప్పుగా భావించానేమో అని..

అందుకే ఆ సందర్భం మల్లి రిపీట్ అవ్వకుండా ఇంకో సారి బస్సు ఎక్కకుండా ఉంటే అయిపోతుందని ఎక్కడం లేదు..

జ్నక స్కూటీ స్టార్ట్ చేసి వినయ్ గాన్ని ఎక్కించుకుని బయలుదేరింది..

అనుకున్నట్టు గాని దార్లో వర్షం తాకిడి పెరిగింది..

దాంతో ఓ షాప్ ముందు స్కూటీ ని ఆపి అక్కడ కొందరు ఆడవాళ్లు,కొందరు మగవాళ్ళు అలాగే బండి ఆపి నుంచుంటే తాను కూడా అక్కడికి వెళ్లి స్కూటీ ఆపింది..

వినయ్ ,వసుంధర ఇద్దరు దిగి ఆ షాప్ ముందు వున్నా చిన్న రేకుల షెడ్ కిందకెళ్ళి నుంచున్నారు..వర్షం పెద్దగా పెరిగింది

బాగా ఉరుముతోంది

ఇప్పట్లో తగ్గేలా లేదని పక్కన నుంచున్న వాళ్ళ మాటలు..

వినయ్,వసుంధర ఇద్దరు వర్షాన్ని అటు ఇటు వైర్లే వాహనాల్ని చూస్తూ నుంచున్నారు..

అప్పటికే వసుంధర చీర దాదాపు తడిసి ఆమె యెర్రని జాకెట్ బిగుతుగా అతుక్కుపోయింది

నడుము దగ్గర చీరని పైకి లాగి జాకెట్ కిందుగా సెట్ చేస్కుంటూ వుంది

ఓ పది నిమిషాలు ఆగాక వర్షం తగ్గేలా లేదని అక్కడ నుంచున్న వాళ్లలో దాదాపు అందరూ వృళ్లిపోయారు..

పక్కన ఓ ముసలావిడ,మరి లావుగా వున్నా వ్యక్తి వీళ్లిద్దరు ఉండిపోయారు..

ఇంతలో ఓ ఆటో వీళ్ళ ముందుకి వచ్చి ఆగింది..

వసుంధర తో పాటు అక్కడ నుంచున్న ఇద్దరు ముగ్గురు అటు చూశారు..

ఆరో డ్రైవర్ దాని సైడ్ కి కట్టిన పట్ట పక్కనె తప్పించి వీళ్ళని చూసి..

"ఆటో కావాలా" అని అడిగాడు

ఆ వర్షం లో వసుంధరకి స్కూటీ వుంది..

ఆమె లాగే మిగతా వాళ్లనుకుంట..ఎవ్వరూ చప్పుడు చేయలేదు..

అతను ఆటో పక్కకి తీసి అక్కడే చెట్టు కింద పెట్టీ బయటికి దిగుతూ వచ్చాడు

అప్పుడు గుర్తు పట్టింది వసుంధర..

'అతనేనా..వాడేనా..ఏస్ వాడే'

వసుంధర గుర్తు పట్టింది..

అతను వర్షం లో దిగి ఆ వర్షం నీళ్ల ప్రవాహం లో కాళ్ళేసి మెల్లిగా అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వచ్చి వీళ్ళ పక్కన నుంచున్నాడు..

వినయ్ ని చూస్తూ వీళ్ళ పక్కాగా వచ్చి వసుంధర కి కాస్త పక్కన కొంచెం వెనకాల నుంచుని ..వసుంధర ని చూస్తూ..

"నమస్తే మేడమ్ బాగున్నారా'

అని అడిగాడు

వసుంధర కాస్త తల కుడి పక్కకి తిప్పి చూసింది.

వాడు ఆటో డ్రైవర్..మహి..

ఆమెకి పేరు అంత వరకే తెల్సు

ఔను వాడే..ఆ రోజు కూడా సగం పేరే చెప్పాడు

గుర్తు పట్టింది తాను..

ఆమె వాణ్ని చుసిన మరుక్షణమే చుట్టూ చూసింది..

ఆమె పక్కన వున్న ఇద్దరు ముగ్గురు వర్షం హడావిడిలో ఎప్పుడు తగ్గుతుందో ఎప్పుడు వెళ్ళిపోవాలి అని చూస్తున్నారు

వినయ్ గాడు కాస్త పక్కకి నుంచుని పైనుంచి ధారగా కారే నీళ్లలో చేతులేసి కింద చేరిన నీళ్లలో కాలు పెట్టి ఏదో లోకం లో వున్నాడు

వసుంధర మళ్ళీ వాణ్ని చూసింది

అప్పటికే వాడు ఇంకొంచెం దగ్గరగా జరిగి

"గుర్తు పట్టారా"

అన్నాడు..ఆమె గుర్తు పెట్టినట్టుగా పెదాలు కాస్త కదిలించి నవ్వు చుయించింది

వాడు కూడా నవ్వుతు ఆమెని పలకరించాడు

వసుంధర వెంటనే రోడ్ వైపు చూపు తిప్పుకుంది

వాడు ఆమెను ఏదో పలకరించబోగానే వాళ్ళ వెనుక వున్నా షాప్ అతను షెటర్ క్లోజ్ చేసి వెళ్ళిపోబోతూ అతన్ని కాస్త పక్కకి జరిగి దారివ్వమన్నట్టు చేతిని తాకించాడు

ఆటో డ్రైవర్ మహి గాడు కాస్త పక్కకి జరగ్గానే వసుంధర కొంచెం ముందుకి జరిగి అతనికి దారిచ్చింది..

వాడు వర్షం లో వున్న బైక్ తీస్కుని వెళ్ళిపోయాడు..

వసుంధర వెళ్లే అతన్నే చూస్తుంది .

మిగతా ఇద్దరు ముగ్గురు కూడా వెళ్లిపోతున్నారు వర్షం ఇప్పట్లో తగ్గేలా లేదని..

వసుంధర వాళ్ళని చూసి..

"షాప్ అతనంటే రైన్ కోట్ వుంది కాబట్టి వెళ్తున్నాడు వీళ్లేంటి తడుస్తూనే వెళ్తారా" అనుకుంది మనసులో

వెనకాల నుంచున్న ఆటో డ్రైవర్ ఆమెనే ఇంకాస్త వెనక్కి షెటర్ దాకా వెళ్లి గమనించాడు..

ఆమె మెరున్ రంగు చీరలో తడిసి ఆమె వెనకత్తుల మీద మాత్రం ఎక్కువగా తడవకుండా వుంది

కానీ మిగతా భాగం తడిసి ఆమె వంటిని అంటిపెట్టుకుంది

వెనకాల చీర కాస్త పక్కకి జరిగి ఆమె తడి నడుము కొద్దిగా చూయిస్తూ దోబూచులాడుతోంది

ఆమె నడుము తడిసి కొద్దిగా మెరుపు పెరిగింది

మల్లి ఆమె దగ్గరగా వచ్చాడు

వసుంధర కి వాడు దగ్గరికి రావడం ఏమాత్రం ఇష్టం లేదు

కానీ ఆమె తడి చేతుకు వణుకుతున్నాయి

అది చలికో లేక వాడు దగ్గరికి రావడం వల్లనో..

వాడు ఆమెని చూసాడు ఆమె ఎక్కడికో చూస్తుంది

వాడు వర్షం లోకి చూస్తూ..

మహి : వర్షం బాగా పడుతుంది కదు

వసుంధర పట్టించుకోలేదు ..వాడు ఎదురుగా ఆమె స్కూటీ ని చూసాడు..అక్కడ ఆమె స్కూటీ కనబడింది,వాడి ఇంటి ముందు నుంచి ఆశ ఇంటికి వెళ్లేప్పుడు చాల సార్లు చూసాడు,ఆమె బండి వాడికి తెల్సు

మహి : ఇప్పట్లో తగ్గేలా లేదుగా..స్కూటీ తెచ్చారా

ఆమె పట్టించుకోలేదు..

మహి : అయ్యో..మీ కుడి భుజం మీద బ్లౌజ్..

అనగానే వసుంధర టక్కున అక్కడ చూసుకుంది..

వాడు ఆమెని చూసి నవ్వుతు..

మహి : హహ ఎం కాలేదు..జస్ట్ తడిసిందంతే..ఎందుకండీ గుర్తు పట్టి కూడా యాక్టింగ్ చేస్తారు

అనగానే వసుంధర మెల్లిగా వాణ్ని చూసి,తల మళ్ళీ తిప్పింది

మహి : సరే ఓకే..వెళ్ళొస్తా

అంటూ వెళ్లబోతుంటే..వసుంధర కాస్త ఇబ్బందిగా

వసుంధర : మహి గారు

అంది..వాడు వెనక్కి తిరిగి ఆమెని చూసి..

మహి : గారు అవసరం లేదు.. మహి అంటే చాలు..ఏంటి..?

వసుంధర కాస్త ఇబ్బందిగా..

వసుంధర : కొంచెం మా వినయ్ ని మా ఫ్లాట్స్ దగ్గర దించుతావా ప్లీజ్

మహి వినయ్ వైపు చూసి..ఆమెతో..

మహి : మీ బండుందిగా..?

వసుంధర : దాని మీద నేనొక్క దాన్నే వస్తాను..వాడికి మొన్నటి దాకా జ్వరం..ఇప్పుడు మళ్ళీ వర్షం లో తడిస్తే

రాత్రికి మళ్ళీ ఇబ్బంది..అసలే వాళ్ళ డాడీ కూడా వూళ్ళో లేడు..

అనగానే మహి వాడి వైపు ఓ సారి చూసి..

మహి : మీటర్ మీద యాభై..

వసుంధర సరే అన్నట్టు తలూపింది మౌనంగా..ఆమె కాళ్ళని తడిసిన పెదవులని ఓ రెండు క్షణాలు అలాగే చూస్తూ రమ్మన్నట్టు చూసి ఆటో తీసాడు..

వినయ్ వసుంధర చెప్పగానే వెళ్లి ఆటో లో బాగ్ వెనకాలేసి డ్రైవర్ పక్కనే కూర్చున్నాడు..

వసుంధర స్కూటీ తీసింది..

మహి ఏదో చెప్పబోతుంటే స్కూటీ వాడి పక్కన ఆపి వర్షం లో కాస్త వంగి చూస్తుంది..

మహి కొద్దిగా పట్టా పక్కకి తప్పించి బయటికి చూసి..

మహి : నాకు మీ ఇల్లు తెలీదు..ముందు మీరెళ్ళండి..మెం వెనకాల వస్తాం

వసుంధర : హా సరే వాడు జాగ్రత్త ముందు కూర్చున్నాడు

ఆమె మాట్లాడుతుంటే వాడు ఆమె ఎడమ చేతి కింద తడుస్తున్న ఆమె పాల పీకనే చూస్తున్నాడు..ఆమెకి వాడి చూపు అర్ధమైంది..

మహి : హా సరే

అనగానే ఆమె స్కూటీ స్టార్ట్ చేసింది..

వసుంధర స్కూటీ తీసి ముందుకి వెళ్లేప్పుడు వాడు ఆమె నడుముని చూసాడు.చీర కాస్త పక్కకి జరిగి ఆ నడుము తడిసి ఇంకా మత్తెక్కిస్తోంది

అంతలోనే ఆమె వాళ్ళని దాటేసి ముందుకి వెళ్ళింది

వాడు కూడా ఆమె వెనకాలే ఆటో పోనిచ్చాడు

...

మహి ఆమెని వెనకాల నుంచి చూస్తూ,ఆ వర్షం లో ఆమె అందాలు ఏమైనా కనబడతాయా అని ఆశతో బండి నడుపుతున్నాడు

అంతలో పక్కన కూర్చున్న వినయ్ మహిని పలకరించాడు

వినయ్ : అప్పుడు ఆశ ఆంటీ వాళ్ళింటికి వెళ్తుంటే మమ్మల్ని తీసుకొచ్చింది నువ్వే కదా

మహి : ఆశ ఎవరు,నాకు తెలీదు

వసుంధరనే చూస్తూ ,సమాధానం చెప్పాడు

వినయ్ : అదే,ఆ రోజు రాత్రి,వేరే అంకుల్ మీ ఇంటి దగ్గరికొచ్చి మమ్మల్ని నీ ఆటో లోకి మార్చాడే..అప్పుడు నువ్వు తీసుకెళ్లి మళ్ళీ రిటర్న్ కూడా వచ్చావ్ గా

మహి : ఓహో ఆ రోజా..ఆమె పేరు ఆశానా..

వినయ్ : ఆ.. రోజు బర్త్డే పార్టీ కి నువ్వే కదా వచ్చింది

మహి : ఆ ఔను..మీ ఇద్దరితో పాటు ఇంకో ఆయన ఉన్నాడే..ఆయనెవరు

వినయ్ : ఆయనా..వాసన్న అని..

మహి : ఓహో మీ అన్నయ్యా..

వినయ్ : కాదు..నేనలా పిలుస్తాను,, ఆయన మా అపార్ట్మెంట్ లో వుంటాడు

మహి : ఔనా..మరి ఆ రోజు మీతో వున్నాడెం

వినయ్ : హా..ఆ రోజు మమ్మీ నే రమ్మంది..చాల మంచోడు..మమ్మీ ఏం పని చెప్పినా చేస్తాడు.. ఏ టైం లో ఐనా మాకు హెల్ప్ చేస్తాడు..

మహి వసుంధర ని వెనకాల చెదిరిన చీర నుంచి ఆమె తడి నడుము చూస్తూ డ్రైవ్ చేస్తున్నాడు

మహి : ఏ టైం లో ఐన అంటే..?

వినయ్ : అంటే ఇప్పుడు వర్షం పడుతోందిగా..నాకు జ్వరం వస్తోందని అమ్మ నన్ను ఇందులో ఎక్కించి తడవకుండా జాగ్రత్త పడుతోంది,,అదే మహి అన్న అయితే ఆమె వద్దన్నా వినకుండా వర్షం పడుతున్న సరే ఏదైనా అవసరం ఉంటే వెంటనే చేసి పెడతాడు..చాలా మంచోడు

మహి మనసులో "మీ అమ్మ చెప్తే నేను కూడా మంచోణ్ణవుతారా బాబు"

మహి : మరీ అంత మంచోడా..మీ అమ్మకి అంత క్లోసా

వినయ్ : హా మరి..మమ్మీ ఒక్కో సారి తిట్టినా కొట్టినా పడతాడు తెలుసా

మహి : హహహ మీ మమ్మీ కొడుతుందా

కావాలనే రెట్టించి అడిగాడు

వినయ్ : అంటే ఆలా కాదు గాని,ఒక్కో సారి కోప్పడుతుంది,పాపం చాలా పిరికోడు,మమ్మీ అంటే భయపడతాడు

మహి : ఎందుకు,అంత భయపడడం నువ్వెప్పుడూ చూసావ్

వినయ్ : హా ఎప్పుడైనా నైట్ టైం వాళ్ళింట్లో ఒక్కడే ఉంటే మమ్మీ దగ్గరికొచ్చి కాసేపు వుంది వెళ్తాడు

మహి : నైట్ టైం మమ్మీ దగ్గరికొస్తాడా..?

షాక్ అవుతూ అడిగాడు

వినయ్ : హా వస్తాడు,ఒక రోజు అలాగే వచ్చాడు నేను చూసాను

....

ఆలా మాట్లాడుతుంటే వసుంధర ముందు వెళ్తోంది.. గతుకుల రోడ్ మీద స్కూటీ వెళ్తున్నప్పుడు వసుంధర బ్యాక్ మొత్తం సీట్ మీద ఎగరేయడం,అది కసిగా గంతులేయడం మహి చూసాడు,,మనసులోనే దాన్ని కసిగా నలిపెయడం ఊహించుకున్నాడు

...

అంతలోనే వాళ్ళ అపార్ట్మెంట్ రావడం తో ఆమె ఆగింది..

మహి కూడా ఆటో ని ఆమె పక్కనే ఆపేసాడు

వినయ్ బాయ్ చెప్తూ వసుంధర దగ్గర కీ తీయకుని లోనికి పరిగెత్తాడు

వసుంధర వర్షం లో స్కూటీ దిగి వాడికి డబ్బులిద్దామని స్కూటీ కి తగిలించిన హ్యాండ్ బాగ్ తీసి డబ్బులు తడవకుండా ఆటో పట్టా కాస్త తప్పించి అందులోకి వంగి హ్యాండ్ బాగ్ ఓపెన్ చేస్తుంది

ఆమె ఆలా వంగినప్పుడు ఆమె నడుము వెనుక భాగం ఆటో కి బయట వర్షం లో తడుస్తుండగా,ఎద నుంచి ముందు భాగం ఆటో కి కట్టిన పట్టా కిందుగా వంగి ఆటో లో వుంది..

ఆమె ఆలా వంగడం తో మహి ఆమెని అంత దగ్గరగా చూసి ఆమె వైపు తిరిగి కూర్చున్నాడు

వసుంధర వాడి వైపు చూడకుండా,బాగ్ ఓపెన్ చేస్తూ

వసుంధర : ఎంత

అంది..వాడు ఆమె తడి పెదవులు చూస్తూ చప్పుడు చేయలేదు..బయట వర్షం ఆమె వొంటిని పూర్తిగా తడిపేస్తోంది..ఆమె బాగ్ ఓపెన్ చేసి,డబ్బు లెక్క చూస్తూ.. మరో సారి..

వసుంధర : ఎంత..?

కాస్త వాయిస్ పెంచినట్టుగా అంది..మహి గాడు ఆమె జారే పైట వైపు చూస్తూ ఆ చీలికని ఇంకాస్త చూడాలనుకున్నాడు..గుండెల నిండా గాలి తీస్కుని "ఉఫ్" అని ఆమె చను చీలిక లోకో గాలూదాడు,దసన్తో చల్లటి గాలి ఆమె తడిసిన ఎద భయానికి తాకి,పైట కాస్త జరిగి ఆమె చను లోయ లోకి,ఆ పైన పేరుకుపోయిన వర్షపు నీకు సర్రున జారింది..వసుంధర నిపుల్స్ ఒక్క సారిగా ప్రాణం పోసుకున్నాయి..

కళ్ళు మాత్రమే పైకెత్తి వాణ్ని చూసింది..

వాడికి గుండె వేగం పెరిగింది

వసుంధర కి కళ్ళల్లో కోపం,దాంతో పాటు వొంట్లో ఎక్కడో కాస్త తాపం ఒకేసారి..

వసుంధర కళ్ళెగరేస్తూ మల్లి అడిగింది..

ఆమె అంత దగ్గరగా వంగి ఆలా కళ్ళెగరేయడం వానిలోని కోరికని తట్టి లేపుతోంది

ఆమె ఎర్రటి పెదవులు,అందంగా చూస్తున్న కళ్ళు,గులాబీ మొగ్గల్లాంటి బుగ్గలు..

వాటి ఎరుపు దనానికి,అవి తడిసి ఇంకా కిక్కిస్తున్నాయ్..​
Next page: Update 65
Previous page: Update 63