Update 21
దిగాలుగా ఇంటికి చేరింది సంజన...
అంత తొందరగా తిరిగి వచ్చిన సంజనను చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు వివేక్...
"ఏమైంది సంజూ... ఆరోగ్యం బాలేదా...." అడిగాడు...
"అలాంటిదేం లేదు వివేక్... కావాలనే వచ్చేశా.... కొన్ని విషయాల గురించి ఆలోచించ వలసిన అవసరం ఉంది...." సోఫాలో కూలబడుతూ అంది సంజన...
" ఓకే... అలిసిపోయినట్లనిపిస్తున్నావ్.. టీ ఏమైనా తాగుతావా....?"
మొదటిసారి ఆల్కహాల్ తీసుకోవడం వల్లనో భరించలేని విషయాలు చర్చించినందువల్లనో గాని సంజన కి తలనొప్పిగా ఉంది... వివేక్ టీ ఇస్తా అనడంతో ఆమెకి ప్రాణం లేచొచ్చినట్టు అనిపించింది... వెంటనే ఓకే చెప్పింది... కొన్ని క్షణాల్లోనే వివేక్ ఆమెకి టీ అందించాడు...
ఆమె టీ తాగుతుంటే ముందర కూర్చొని
"ఆఫీస్ లో ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ వచ్చిందా... " అంటూ అడిగాడు..
వివేక్ తో మాట్లాడడానికి ఇదే సరైన సమయం అనుకుంది సంజన....
" అవును వివేక్ ఒక సమస్య వచ్చింది.... దాని వల్ల నా ఉద్యోగమే పోవచ్చు" అంది..
" వ్వాట్...." అరిచాడు వివేక్...
" ఏమైంది సంజూ... అంతా బాగానే ఉంది అన్నావ్ గా... ఇంతలో ఏం జరిగింది... నిన్ననే వెళ్లి బ్యాంక్ వాడితో పెండింగ్ లో ఉన్న బకాయిల గురించి మాట్లాడి వచ్చాను... పిల్లల ఫీజులు వాటికంటే ఎక్కువగా ఉంటున్నాయి... ఈ పరిస్థితుల్లో నువ్ ఈ మాట అంటావేంటి... నాకేం అర్థం కావట్లేదు.. అసలెందుకు... ఏం... ఎన్టీ... ." సనిగాడు వివేక్...
"వివేక్... నువు గాభరా పడి నన్ను గాభరా పెట్టకు ప్లీస్.... నన్ను కాస్త ఆలోచించుకోనివ్వు..." అంది సంజన...
" సంజూ... విషయం ఏదైనా నాతో చెప్పు... అన్నీ నీ మీదే వేసుకొని ఇబ్బంది పడవద్దు... ఇద్దరం కలిసి ఏదైనా పరిష్కారం ఆలోచిద్దాం..." అన్నాడు వివేక్...
చెప్పడం మంచిదే అనిపించింది సంజన కు..
"వివేక్... టెన్షన్ పడకుండా నేను చెప్పేది సాంతం విను... ఈ రోజు నేను స్నేహని కలిశాను.... ఆనంద్ కి సెక్రెటరీగా నాకిస్తానన్న ప్రమోషన్ గురించి చర్చించాను... " చెప్పడం మొదలుపెట్టింది సంజన...
వివేక్ మౌనంగా వింటున్నట్టు తలూపాడు...
"సెక్రెటరీ పోస్ట్ నాకు ఇవ్వడానికి అన్నీ ఓకే గానీ దానికోసం స్నేహ ఒక కండిషన్ చెప్పింది.. " అంటూ ఆపింది సంజన...
కండిషన్ ఏమై ఉంటుందో వివేక్ కి చూచాయగా తెలిసిపోతుంది...
"మనం దేని గురించి అయితే భయపడుతున్నామో దాని గురించే చెప్పింది స్నేహ... ఆమె ఉద్దేశ్యం ఏంటంటే.. పోస్ట్ కోసం... నేను ... నేను.... ఆనంద్ తో... " పూర్తి చేయలేకపోయింది సంజన... తన భర్తతో ఆ విషయం మాట్లాడడం ఆమెకు చాలా బాధగానూ, ఇబ్బందిగానూ అనిపించింది...
" ఛీ ఛీ ఎంత నీచపు మనుషులు వీళ్ళు.... ఒక మనిషి కష్టాల్లో ఉంటే వాటిని ఇలా వాడుకోవాలని చూస్తున్నారు....అసలు మనుషులా. రాక్షసులా" అసహ్యించుకుంది సంజన...
వివేక్ ఏం మాట్లాడకుండా కూర్చున్నాడు... ఏదో దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నాడు...
సంజన కూడా మౌనంగా ఉండిపోయింది...
కాసేపయ్యాక వివేక్ అకస్మాత్తుగా అడిగాడు...
" వాళ్ళ ఉద్దేశ్యం ఏంటి సంజూ... ఒక రాత్రి కోసమా... లేక..."
సంజన ఆ ప్రశ్న విని షాక్ అయింది... నిజానికి ఆమె వివేక్ కూడా తనతో పాటు వాళ్ళని తిడతాడు అనుకుంది... కానీ వివేక్ ప్రశ్న విని ఆమెకు కోపం వచ్చింది....
" ఏమో వివేక్ నాకు తెలియదు... వాళ్ళు ఒక రాత్రి లేదా ఒక రోజుకు అడిగారా... లేక జీవితాంతము అనా అనేది నాకు తెలియదు" అంది కోపంగా...
"అంటే సంజూ... అదీ... అసలు స్నేహ ఏం చెప్పిందీ... నువ్వు... ఆనంద్ తో... " నసిగాడు ..
తనకు ఇబ్బందిగా ఉన్న అంశంలో... వివేక్ ఇంకా వివరాలు అడుగుతుంటే సంజనకు మరింత కోపం వచ్చింది...
"నీవేం తెలుసుకోవాలి అనుకుంటున్నావు వివేక్... నేను ఆనంద్ ను రెచ్చగొడుతూ ఫ్లర్ట్ చేస్తే సరిపోతుందా లేక ఆయనతో దెంగించుకోవాలా అని అడగాల్సి ఉండెనా స్నేహని... అసలు ఆమెతో ఇలాంటి మాటలు ఎలా మాట్లాడగలను అనుకున్నవ్ నువ్వు..." గట్టిగా కోపంతో అంది సంజన
"సంజనా.... కోపం తెచ్చుకోవద్దు... ప్లీజ్... నేను నువ్ జాబ్ మానకుండా ఏదైనా మార్గం ఉందేమో అని ఆలోచిస్తున్నా..." అనునయంగా అన్నాడు తలదించుకుని...
సంజన అతని వైపు ఓ పురుగుని చూసినట్టు చూసింది.
"నాకేం తెలీదు వివేక్... ఏదైనా జరగొచ్చు " అంది కచ్చగా...
వాళ్లిద్దరి మధ్య కొద్ది సేపటి వరకు ఎలాంటి సంభాషణా జరగలేదు... సంజన కళ్ళు మూసుకుని దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తుంది... వివేక్ తల దించుకుని కూర్చున్నాడు...
"నువ్వేమంటావ్ వివేక్... నేను ఈ జాబ్ మానేసి వేరే ఏదైనా ట్రై చేయనా...? " కళ్ళు అలాగే మూసుకుని తల వెనక్కి వాల్చి అడిగింది సంజన ...
"దయచేసి.... యెస్ చెప్పు వివేక్.... యెస్ అనే ఒక్క మాటతో ఈ తలనొప్పికి చెక్ పెట్టు..." మనసులో అనుకుంది సంజన... భర్తగా వివేక్ నిర్ణయం తీసుకుంటే తనకు సులువుగా ఉంటుందని ఆశపడింది సంజన....
"అది నీ ఇష్టం సంజనా.... నువ్వేం నిర్ణయం తీసుకున్నా నాకు ఓకే.. " సంజన ఆశలపై నీళ్లు చల్లాడు వివేక్... అపనమ్మకంగా కళ్ళు తెలిచి చూసింది... వివేక్ ను చూస్తుంటే ఆమెకు విపరీతమైన కోపం వస్తుంది...
"నువ్వేం మాట్లాడుతున్నావో నీకు అర్థమవుతుందా వివేక్... ఆలోచించే అంటున్నావా ఆ మాట" అడిగింది సూటిగా...
"సంజనా... ఇప్పుడు నాకు జాబ్ లేదు... ఇప్పట్లో దొరికేలా కూడా లేదు... నీకున్న జాబ్ ఒక్కటే మనకు ఆధారం... అదే ఇప్పుడు మనకింత తిండి పెడుతోంది... అలాగని నీకు ఇష్టం లేని పని చెయ్యమని నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టడం నాకు ఇష్టం లేదు... నీకు ఏది కంఫర్ట్ గా ఉంటే అది చెయ్... " సంజన మొహం వైపు చూడకుండా ఎటో చూస్తూ అన్నాడు వివేక్...
సంజన సోఫా మీద తల వెనక్కి వాల్చి కళ్ళ మీద చేతిని అడ్డంగా పెట్టుకుంది... వచ్చే కన్నీళ్లని వత్తి పెడుతోంది... అవి బయటకు రావడం ఆమెకు ఇష్టం లేదు... పది నిమిషాల పాటు ఏం మాట్లాడకుండా మౌనంగా ఉండి పోయింది... వివేక్ కూడా తల దించుకుని మౌనంగా కూర్చున్నాడు...
చివరికి సంజన తన కళ్ల మీద నుండి చేతిని తీసింది.... పక్కనున్న టవల్ తో కళ్ళు తుడుచుకుని గట్టిగా నిట్టూర్చింది. ఇప్పుడామె ముఖం తేటగా ఉంది.. వివేక్ ఆమె వైపు చూసాడు... ఆమె ఏదో ఒక నిర్ణయానికి వచ్చిందని అర్థమయింది అతనికి...
" వివేక్ మీద ఆశపెట్టుకోడం అనవసరం... అతడు ఏదో చేస్తాడని... భర్తగా తన బాధల్ని తీరుస్తాడు అని ఎదురుచూడడం వేస్ట్... ఏది చేసినా నేనే చెయ్యాలి.... కానీ చెయ్యడానికి ఒకటే ఆప్షన్ ఉంది....తప్పనిసరిగా నేనిది చెయ్యాల్సిందే.... చేస్తాను కూడా... " తనలో తను అనుకుంది సంజన..
అతని వైపు తిరిగి..
"వివేక్.... నేను ఆ ఆఫర్ తీసుకోవాలని అనుకుంటున్నా... ఇక ఏమన్నా జరగని... నేను అన్నిటికీ సిద్ధమయ్యాను... కానీ నువ్వు ఇకముందు ఎప్పుడూ దీని మీద నన్ను క్వశ్చన్ చెయ్యొద్దు... అర్థమైందా... " స్పష్టంగా చెప్పింది...
"ఓకే సంజనా.... ఈ విషయం లోనే కాదు మరే విషయంలోనూ నేను నిన్ను ప్రశ్నించను... నువ్వే నిర్ణయం తీసుకున్నా సరే " తలెత్తకుండానే జవాబిచ్చాడు వివేక్...
సంజన వెంటనే లేచి స్నేహ ఇచ్చినా కవర్ అందుకొని బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళింది...
బెడ్ రూం
లోపలికి వెళ్లి తలుపులు మూసుకుంది సంజన... బెడ్ మీద కూర్చుని పార్సిల్ తీసి చూసింది...
అందులో ఒక లైట్ పింక్ కలర్ చీర ఉంది... క్లాత్ సాప్ట్ గా ఉంది... సింపుల్ గా ఉన్నా కూడా చూడ్డానికి బాగుంది... మెటీరియల్ బాగా పలచగా ఉన్నట్టు అనిపించింది సంజనకు... తీసి చూస్తుంటే అందులో బ్లౌజ్, లోలంగా కూడా ఉన్నాయి... బ్లౌజ్ కూడా పింక్ కలర్ లోనే ఉండి చీర లాగే బాగా పలచగా ఉంది... స్లీవ్స్ కూడా చాలా చిన్నగా ఉన్నాయి... లంగా తీసుకుని చూసింది సంజన... అది సుమారుగా మోకాళ్ళ వరకే ఉన్నట్టు ఉంది...
సంజన నిట్టూర్చి వాటిని తిరిగి అందులో పెడుతుంటే అందులో చీటీ ఏదో కనబడింది...
" Good girl... No Bra... No Panty"
అని రాసి ఉంది అందులో... అది స్నేహ రాసి ఉంటుందని ఊహించింది సంజన... మరోసారి దీర్ఘంగా నిట్టూర్చింది...
ఈ పరిస్థితుల్లో వెనక్కి వెళ్లే అవకాశం లేదని ఆమెకి తెలుసు... ఇప్పుడామె... ఉన్న జాబ్ నీ, ఉజ్వలమైన కెరీర్ నీ వదులుకునే స్థితిలో లేదు... వదులుకుంటే మళ్లీ కుటుంబం అంతా రోడ్డున పడాలని ఆమెకు బాగా తెలుసు... అందుకే ఏమైనా సరే ముందుకే వెళ్లాలని నిర్ణయించుకుంది...
ఆరాత్రి ఆమె నిశ్శబ్దంగా భోజనం చేసి పిల్లల్ని తొందరగానే నిద్ర పుచ్చి బెడ్ రూం చేరింది... తొందరగానే పడుకుంది గానీ... ఆలోచనలతో నిద్ర పట్టలేదు ... అర్ధరాత్రి దాటాక ఎప్పుడో నిద్ర పట్టింది... కానీ పడుకునే ముందు పెట్టుకున్న అలారం ఉదయం అయిదింటికే ఆమెను నిద్రలే పింది...
బద్ధకంగానే కలత నిద్ర నుండి మేల్కొని కాలకృత్యాలు తీర్చుకుని తలస్నానం చేసి వచ్చింది సంజన... అద్దం ముందు నిలబడి తన నగ్న శరీరాన్ని పరిశీలనగా చూసుకుంది... ఇద్దరు పిల్లల తల్లైనా ఆమె సళ్ళు స్టిఫ్ గా, రౌండ్ గా ఉంటాయి... తెల్లటి తెలుపులో ఎక్కడా చిన్న మచ్చ కూడా లేని సొగసైన శరీరం కలిగి ఉండడం ఆమె ప్రత్యేకత... ఆమె సినిమా హీరోయిన్ టైప్ కాదు కానీ మగాళ్లు కోరుకునే స్ట్రక్చర్ ఆమెది... ముఖ్యంగా గుండ్రటి 36c సైజు సళ్ళు, వాటికన్నా రెండించులు ఎక్కువగా ఉండే ఆమె వెనకెత్తులు చూసే మగాళ్ళ చూపుల్ని అయస్కాంతాల మాదిరిగా లాగేస్తాయి... కానీ ఇవేవీ సంజనకు తెలియవు...
ఒకటికి రెండు సార్లు తనని తాను చూసుకుంది..
"ఎందుకు అంతగా నచ్చాను నేను?.... ఏం చూసి ఆనంద్ ఇంతగా నా వెంట పడుతున్నాడు...?" తర్కించుకుంది... ఎంతకీ తెగలేదు... చివరగా ఒక నిట్టూర్పు విడిచి వార్డ్ రోబ్ వైపు కదిలింది... ఒక తెల్లటి బ్రా, పింక్ కలర్ పాంటీ తీసుకొని వేసుకుంది... కవర్ నుండి బ్లౌజ్ తీసి తొడుక్కుంది... బ్రా మీద ఆ బ్లౌజ్ చాలా టైట్ గా ఉందామెకు... బ్రా లేకపోతే సరిగ్గా సరిపోతుంది... ఇంత కచ్చితంగా వాళ్ళకి తన సైజెలా తెలిసిందా అని ఆశ్చర్య పోయింది సంజన... లంగాను, చీరను కట్టుకొని చూసుకుంది... చిన్న స్లీవ్స్ వల్ల ఆమె చేతులు భుజాల వరకు నగ్నంగా కనిపిస్తున్నయి... చీర పూర్తిగా శరీరానికి
అతుక్కుని ఉన్నట్టుగా ఉంది. ఆమె వెనకెత్తులు విశాలంగా సెక్సీ గా ఉన్నాయి... అసలే ఎర్రగా ఉండే ఆమె పెదాలు కొద్దిగా లిప్స్టిక్ అద్దేసరికి తేనెలో ముంచి తీసిన స్ట్రాబెర్రీలలా ఉన్నాయి...
దీర్ఘంగా శ్వాస తీసుకొని వదిలింది సంజన... ఆమెకు చేస్తున్న పని మీద మనసు నిలవడం లేదు... గుడ్డిగా చేసుకుంటూ వెళ్తోంది... ఈ రోజు ఆమె తన బాస్ ముందు... అతనికి ఇష్టం వచ్చినట్టు తనను వాడుకొమ్మంటూ నిలబడబోతోంది... అలాంటప్పుడు ఇంకెలా కుదురుగా పని చేసుకోగలదు....
పూర్తిగా రెడీ అయ్యాక బయటకు వచ్చింది సంజన...
" వివేక్... నేను ఆఫీస్ కి వెళ్తున్నాను.... పిల్లల్ని కాస్త చూసుకో" అంది...
ఆమెను ఆ చీరలో, స్లీవ్ లెస్ బ్లౌజ్ లో చూసి స్టన్ అయిపోయాడు వివేక్... కానీ ఆమెను ఏమీ అడగలేదు.... సంజన కూడా ఆ చీర సంగతి వివేక్ కి చెప్పలేదు...
"ఓకే... కానీ ఏదైనా తిని వెళ్ళు " అన్నాడు
" లేదు వివేక్.... నేను ఆఫీస్ కి వెళ్ళాక తింటా... అంతే కాదు నేను మళ్లీ ఎప్పుడు వస్తానో కూడా తెలియదు.... మరీ ఆలస్యం అయ్యెట్టుంటే మెసేజ్ పెడ్తా.... Bye " అంటూ బ్యాగ్ అందుకుని బయలుదేరింది...
సంజన నోటి నుండి ఆ మాటలు వినగానే వివేక్ గుండె బద్దలయినట్టుగా ఫీల్ అయ్యాడు... తన భార్య ఆమె బాస్ తో పడుకోవలసి రావచ్చు గనుక రావడానికి ఆలస్యం అవ్వొచ్చని తనతోనే చెబుతుంది... ఆ ఆలోచన అతన్ని విపరీతంగా బాధించింది కానీ అదే సమయంలో అతని అంగం గట్టిపడడం అతని దురదృష్టం...
ఫ్లాట్ నుండి బయటకు వచ్చినప్పటి నుంచి ఆఫీస్ చేరేవరకు చాలా మంది మగవాళ్ళు... కొంతమంది బాయ్స్ కూడా తనను గుచ్చి గుచ్చి చూడడం గమనించింది సంజన... తమ ఎదురు ఫ్లాట్స్ లో ఉండే కాలేజ్ అబ్బాయి బైక్ ఆపి మరీ గుడ్ మార్నింగ్ చెప్పాడు... తను అందంగా కనిపిస్తున్నాను అని సంజన కు తెలుసు... కానీ ప్రత్యేకంగా తననే చూస్తున్నరని ఆమె కాస్త ఆలస్యంగా పసిగట్టగలిగింది...
ఆఫీస్ చేరుకున్నాక తన కాబిన్ లోకి వెళ్ళింది... టెన్షన్ వల్ల ఆమెకి చెమటలు పడుతున్నాయి... ఒక పెద్ద గ్లాస్ లో నీళ్లు తీసుకొని గడగడా తాగేసింది... తన సీట్లో కూర్చుoదో లేదో ల్యాండ్ ఫోన్ రింగ్ కావడంతో ఉలిక్కిపడి వణికింది...
"సంజనా ఒకసారి నా క్యాబిన్ కి రాగలవా" ఆనంద్ గొంతు వినబడింది ఫోన్లో....
"ఎ.. ఎస్ సర్... ఒక పది నిమిషాలు... " చెప్పింది సంజన .... ఆమెకి ఇంకా వణుకు తగ్గలేదు...
చీర విషయంలో ఆమెకి ఏదోలా ఉంది... రకరకాల ఆలోచనలు ఆమెలో తిరుగుతూ ఉన్నాయి...
కుర్చీలోంచి లేచి కాసేపు అటూ ఇటూ తిరిగింది...
ఆగి దీర్ఘంగా శ్వాస తీసుకుని రెస్ట్ రూం కి వెళ్ళింది...
3-4 నిమిషాల తర్వాత బ్రా, పాంటీలు చేతిలో పట్టుకొని బయటకు వచ్చింది... డ్రా తెరిచి వాటిని అందులో పడేసింది... (మీ ఊహా సరైనదే... సంజన ఇప్పుడు బ్రా, పాంటీ లు లేకుండానే ఉంది...)
టైట్ గా ఉన్న బ్లౌజ్ ఆమె నిపుల్స్ ని వత్తేస్తుంది... రోజులా కాకుండా కింద చల్లగా గాలి తగులుతుంటే కొత్తగా ఉందామెకు... వీటితో పాటు పక్క గదిలోనే ఆనంద్ ఉన్నాడన్న స్పృహ కలిసి ఆమె ఆడతనం కొద్దిగా తడిగా మారింది... నిపుల్స్ గట్టిగా మారి నిక్కబొడుచుకొని పల్చటి బ్లౌజ్ నుండి పొడుచుకొని వస్తున్నాయి... పింక్ కలర్ బ్లౌజ్ నుండి డార్క్ బ్రౌన్ కలర్ లో లీలగా బయటికి కనిపిస్తున్నాయని చీరను వాటికి అడ్డంగా సర్దింది సంజన...
" కాసేపట్లో అతడు నిన్ను ముట్టుకొంటాడు... ముద్దెట్టుకుంటాడు.... తర్వాత నిన్ను ఆ స్నేహలా దెం....
ఓహ్.... సంజనా... కూల్...ఎక్కువగా రియాక్ట్ కాకు..." తనకు తాను చెప్పుకుంది సంజనా... జరగబోయే దానికి తనకు తానే prepare చేసుకున్నట్టు ఉంది సంజన స్థితి...
నెమ్మదిగా వెళ్లి డోర్ మీద తట్టింది...
"యెస్ ... కమీన్...." "
" గుడ్ మార్నింగ్ సర్..." చెప్పింది సంజన తటపటాయిస్తూ...
" గుడ్ మార్నింగ్..." అంటూ ఆనంద్ తలెత్తి సంజన వైపు చూసాడు... ఆమె ముందుగా ఊహించినట్టుగా అతని చూపులో ఎలాంటి తేడా కనబల్లేదు సంజన కు... చాలా మామూలుగా పని చేసుకుంటూ చెప్పడం మొదలెట్టాడు...
"సంజనా.... ఆ ల్యాండ్ ఇష్యూ సెటిల్ అయింది... ఇందాకే అశోక్ చెప్పాడు... మనం ఈ రోజే కాంట్రాక్ట్ సైన్ చెయ్యాలి.... నువ్వీ ఫైల్ చూసి ఒక సారి రివ్యూ చెయ్...." చెప్పాడు ఆనంద్ తల కూడా ఎత్తకుండానే....
" ఏ... ఎస్ సర్" అంది సంజన...
"గుడ్... టేబుల్ మీద ఉన్న ఆ రెడ్ కలర్ ఫైల్ ను రివ్యూ చెయ్... " అన్నాడు పని చేసుకుంటూనే...
ఆమెకు అంతా confusing గా ఉంది... రాగానే ఒక సారి చూసాక మళ్లీ తల ఎత్తి చూడనేలేదు ఆనంద్... తల వంచుకుని తన పని చేసుకుంటున్నాడు...
" అసలు ఈ చీరను చూశాడా..." అనుమానం కలిగింది సంజనకు...
" ఓకే సర్..." అని ఫైల్ తీసుకుని" ఇక నేను వెళ్లనా సర్" అడిగింది...
" Ok... ఒక గంట లోపల పని పూర్తి చెయ్యి...." చెప్పాడు ఆనంద్ ఏవో పేపర్లు తిరగేస్తూ...
సంజన నిశ్శబ్దంగా ఆ గది నుండి తన క్యాబిన్ కి వచ్చేసింది... ఆమెకి అంతా అయోమయంగా ఉంది...
"అతడు పంపిన చీరని బ్రా కూడా లేకుండా కట్టుకుని అతని ముందు నిలబడితే కనీసం సరిగ్గా చూడనైనా లేదు... ఏమనుకుంటున్నాడు..." తనను తానే ప్రశ్నించుకుంది సంజన..
అద్దం ముందు నిలబడి ఒకసారి పరిశీలించి చూసుకుంది సంజన... అప్సరసలా ఉన్నాను అనిపించింది ఆమెకు.... కళ్ళు తిప్పుకోలేనంత సెక్సీ గా ఉంది... ఆమె చను మొనలు బిరుసెక్కి బ్లౌజ్ నుంచి పొడుచుకుని వచ్చి కనబడుతున్నాయి... ఆనంద్ ఎందుకు అలా చేశాడో అర్థం కాలేదు ఆమెకు...
"ఇంత సెక్సీ గా ఉంటే ఎందుకు ఆనంద్ పట్టించుకోలేదు... ఒకవేళ అతను నన్ను ఇష్టపడట్లేదా..." అనుకుంది సంజన...
రెండు నెలల కింద తనతో తనతో గడపమని అడిగితే ఇబ్బంది పడిన ఒక సామాన్య ఇల్లాలు... ఈ రోజు అదే మనిషి తనను సరిగా చూడలేదని బాధ పడుతోంది... రెండు నెలల్లో ఎంత మార్పు... అయితే అలా తాను మారిపోయినట్టు కూడా ఆమెకు తెలియడం లేదు....
అంత తొందరగా తిరిగి వచ్చిన సంజనను చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు వివేక్...
"ఏమైంది సంజూ... ఆరోగ్యం బాలేదా...." అడిగాడు...
"అలాంటిదేం లేదు వివేక్... కావాలనే వచ్చేశా.... కొన్ని విషయాల గురించి ఆలోచించ వలసిన అవసరం ఉంది...." సోఫాలో కూలబడుతూ అంది సంజన...
" ఓకే... అలిసిపోయినట్లనిపిస్తున్నావ్.. టీ ఏమైనా తాగుతావా....?"
మొదటిసారి ఆల్కహాల్ తీసుకోవడం వల్లనో భరించలేని విషయాలు చర్చించినందువల్లనో గాని సంజన కి తలనొప్పిగా ఉంది... వివేక్ టీ ఇస్తా అనడంతో ఆమెకి ప్రాణం లేచొచ్చినట్టు అనిపించింది... వెంటనే ఓకే చెప్పింది... కొన్ని క్షణాల్లోనే వివేక్ ఆమెకి టీ అందించాడు...
ఆమె టీ తాగుతుంటే ముందర కూర్చొని
"ఆఫీస్ లో ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ వచ్చిందా... " అంటూ అడిగాడు..
వివేక్ తో మాట్లాడడానికి ఇదే సరైన సమయం అనుకుంది సంజన....
" అవును వివేక్ ఒక సమస్య వచ్చింది.... దాని వల్ల నా ఉద్యోగమే పోవచ్చు" అంది..
" వ్వాట్...." అరిచాడు వివేక్...
" ఏమైంది సంజూ... అంతా బాగానే ఉంది అన్నావ్ గా... ఇంతలో ఏం జరిగింది... నిన్ననే వెళ్లి బ్యాంక్ వాడితో పెండింగ్ లో ఉన్న బకాయిల గురించి మాట్లాడి వచ్చాను... పిల్లల ఫీజులు వాటికంటే ఎక్కువగా ఉంటున్నాయి... ఈ పరిస్థితుల్లో నువ్ ఈ మాట అంటావేంటి... నాకేం అర్థం కావట్లేదు.. అసలెందుకు... ఏం... ఎన్టీ... ." సనిగాడు వివేక్...
"వివేక్... నువు గాభరా పడి నన్ను గాభరా పెట్టకు ప్లీస్.... నన్ను కాస్త ఆలోచించుకోనివ్వు..." అంది సంజన...
" సంజూ... విషయం ఏదైనా నాతో చెప్పు... అన్నీ నీ మీదే వేసుకొని ఇబ్బంది పడవద్దు... ఇద్దరం కలిసి ఏదైనా పరిష్కారం ఆలోచిద్దాం..." అన్నాడు వివేక్...
చెప్పడం మంచిదే అనిపించింది సంజన కు..
"వివేక్... టెన్షన్ పడకుండా నేను చెప్పేది సాంతం విను... ఈ రోజు నేను స్నేహని కలిశాను.... ఆనంద్ కి సెక్రెటరీగా నాకిస్తానన్న ప్రమోషన్ గురించి చర్చించాను... " చెప్పడం మొదలుపెట్టింది సంజన...
వివేక్ మౌనంగా వింటున్నట్టు తలూపాడు...
"సెక్రెటరీ పోస్ట్ నాకు ఇవ్వడానికి అన్నీ ఓకే గానీ దానికోసం స్నేహ ఒక కండిషన్ చెప్పింది.. " అంటూ ఆపింది సంజన...
కండిషన్ ఏమై ఉంటుందో వివేక్ కి చూచాయగా తెలిసిపోతుంది...
"మనం దేని గురించి అయితే భయపడుతున్నామో దాని గురించే చెప్పింది స్నేహ... ఆమె ఉద్దేశ్యం ఏంటంటే.. పోస్ట్ కోసం... నేను ... నేను.... ఆనంద్ తో... " పూర్తి చేయలేకపోయింది సంజన... తన భర్తతో ఆ విషయం మాట్లాడడం ఆమెకు చాలా బాధగానూ, ఇబ్బందిగానూ అనిపించింది...
" ఛీ ఛీ ఎంత నీచపు మనుషులు వీళ్ళు.... ఒక మనిషి కష్టాల్లో ఉంటే వాటిని ఇలా వాడుకోవాలని చూస్తున్నారు....అసలు మనుషులా. రాక్షసులా" అసహ్యించుకుంది సంజన...
వివేక్ ఏం మాట్లాడకుండా కూర్చున్నాడు... ఏదో దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నాడు...
సంజన కూడా మౌనంగా ఉండిపోయింది...
కాసేపయ్యాక వివేక్ అకస్మాత్తుగా అడిగాడు...
" వాళ్ళ ఉద్దేశ్యం ఏంటి సంజూ... ఒక రాత్రి కోసమా... లేక..."
సంజన ఆ ప్రశ్న విని షాక్ అయింది... నిజానికి ఆమె వివేక్ కూడా తనతో పాటు వాళ్ళని తిడతాడు అనుకుంది... కానీ వివేక్ ప్రశ్న విని ఆమెకు కోపం వచ్చింది....
" ఏమో వివేక్ నాకు తెలియదు... వాళ్ళు ఒక రాత్రి లేదా ఒక రోజుకు అడిగారా... లేక జీవితాంతము అనా అనేది నాకు తెలియదు" అంది కోపంగా...
"అంటే సంజూ... అదీ... అసలు స్నేహ ఏం చెప్పిందీ... నువ్వు... ఆనంద్ తో... " నసిగాడు ..
తనకు ఇబ్బందిగా ఉన్న అంశంలో... వివేక్ ఇంకా వివరాలు అడుగుతుంటే సంజనకు మరింత కోపం వచ్చింది...
"నీవేం తెలుసుకోవాలి అనుకుంటున్నావు వివేక్... నేను ఆనంద్ ను రెచ్చగొడుతూ ఫ్లర్ట్ చేస్తే సరిపోతుందా లేక ఆయనతో దెంగించుకోవాలా అని అడగాల్సి ఉండెనా స్నేహని... అసలు ఆమెతో ఇలాంటి మాటలు ఎలా మాట్లాడగలను అనుకున్నవ్ నువ్వు..." గట్టిగా కోపంతో అంది సంజన
"సంజనా.... కోపం తెచ్చుకోవద్దు... ప్లీజ్... నేను నువ్ జాబ్ మానకుండా ఏదైనా మార్గం ఉందేమో అని ఆలోచిస్తున్నా..." అనునయంగా అన్నాడు తలదించుకుని...
సంజన అతని వైపు ఓ పురుగుని చూసినట్టు చూసింది.
"నాకేం తెలీదు వివేక్... ఏదైనా జరగొచ్చు " అంది కచ్చగా...
వాళ్లిద్దరి మధ్య కొద్ది సేపటి వరకు ఎలాంటి సంభాషణా జరగలేదు... సంజన కళ్ళు మూసుకుని దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తుంది... వివేక్ తల దించుకుని కూర్చున్నాడు...
"నువ్వేమంటావ్ వివేక్... నేను ఈ జాబ్ మానేసి వేరే ఏదైనా ట్రై చేయనా...? " కళ్ళు అలాగే మూసుకుని తల వెనక్కి వాల్చి అడిగింది సంజన ...
"దయచేసి.... యెస్ చెప్పు వివేక్.... యెస్ అనే ఒక్క మాటతో ఈ తలనొప్పికి చెక్ పెట్టు..." మనసులో అనుకుంది సంజన... భర్తగా వివేక్ నిర్ణయం తీసుకుంటే తనకు సులువుగా ఉంటుందని ఆశపడింది సంజన....
"అది నీ ఇష్టం సంజనా.... నువ్వేం నిర్ణయం తీసుకున్నా నాకు ఓకే.. " సంజన ఆశలపై నీళ్లు చల్లాడు వివేక్... అపనమ్మకంగా కళ్ళు తెలిచి చూసింది... వివేక్ ను చూస్తుంటే ఆమెకు విపరీతమైన కోపం వస్తుంది...
"నువ్వేం మాట్లాడుతున్నావో నీకు అర్థమవుతుందా వివేక్... ఆలోచించే అంటున్నావా ఆ మాట" అడిగింది సూటిగా...
"సంజనా... ఇప్పుడు నాకు జాబ్ లేదు... ఇప్పట్లో దొరికేలా కూడా లేదు... నీకున్న జాబ్ ఒక్కటే మనకు ఆధారం... అదే ఇప్పుడు మనకింత తిండి పెడుతోంది... అలాగని నీకు ఇష్టం లేని పని చెయ్యమని నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టడం నాకు ఇష్టం లేదు... నీకు ఏది కంఫర్ట్ గా ఉంటే అది చెయ్... " సంజన మొహం వైపు చూడకుండా ఎటో చూస్తూ అన్నాడు వివేక్...
సంజన సోఫా మీద తల వెనక్కి వాల్చి కళ్ళ మీద చేతిని అడ్డంగా పెట్టుకుంది... వచ్చే కన్నీళ్లని వత్తి పెడుతోంది... అవి బయటకు రావడం ఆమెకు ఇష్టం లేదు... పది నిమిషాల పాటు ఏం మాట్లాడకుండా మౌనంగా ఉండి పోయింది... వివేక్ కూడా తల దించుకుని మౌనంగా కూర్చున్నాడు...
చివరికి సంజన తన కళ్ల మీద నుండి చేతిని తీసింది.... పక్కనున్న టవల్ తో కళ్ళు తుడుచుకుని గట్టిగా నిట్టూర్చింది. ఇప్పుడామె ముఖం తేటగా ఉంది.. వివేక్ ఆమె వైపు చూసాడు... ఆమె ఏదో ఒక నిర్ణయానికి వచ్చిందని అర్థమయింది అతనికి...
" వివేక్ మీద ఆశపెట్టుకోడం అనవసరం... అతడు ఏదో చేస్తాడని... భర్తగా తన బాధల్ని తీరుస్తాడు అని ఎదురుచూడడం వేస్ట్... ఏది చేసినా నేనే చెయ్యాలి.... కానీ చెయ్యడానికి ఒకటే ఆప్షన్ ఉంది....తప్పనిసరిగా నేనిది చెయ్యాల్సిందే.... చేస్తాను కూడా... " తనలో తను అనుకుంది సంజన..
అతని వైపు తిరిగి..
"వివేక్.... నేను ఆ ఆఫర్ తీసుకోవాలని అనుకుంటున్నా... ఇక ఏమన్నా జరగని... నేను అన్నిటికీ సిద్ధమయ్యాను... కానీ నువ్వు ఇకముందు ఎప్పుడూ దీని మీద నన్ను క్వశ్చన్ చెయ్యొద్దు... అర్థమైందా... " స్పష్టంగా చెప్పింది...
"ఓకే సంజనా.... ఈ విషయం లోనే కాదు మరే విషయంలోనూ నేను నిన్ను ప్రశ్నించను... నువ్వే నిర్ణయం తీసుకున్నా సరే " తలెత్తకుండానే జవాబిచ్చాడు వివేక్...
సంజన వెంటనే లేచి స్నేహ ఇచ్చినా కవర్ అందుకొని బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళింది...
బెడ్ రూం
లోపలికి వెళ్లి తలుపులు మూసుకుంది సంజన... బెడ్ మీద కూర్చుని పార్సిల్ తీసి చూసింది...
అందులో ఒక లైట్ పింక్ కలర్ చీర ఉంది... క్లాత్ సాప్ట్ గా ఉంది... సింపుల్ గా ఉన్నా కూడా చూడ్డానికి బాగుంది... మెటీరియల్ బాగా పలచగా ఉన్నట్టు అనిపించింది సంజనకు... తీసి చూస్తుంటే అందులో బ్లౌజ్, లోలంగా కూడా ఉన్నాయి... బ్లౌజ్ కూడా పింక్ కలర్ లోనే ఉండి చీర లాగే బాగా పలచగా ఉంది... స్లీవ్స్ కూడా చాలా చిన్నగా ఉన్నాయి... లంగా తీసుకుని చూసింది సంజన... అది సుమారుగా మోకాళ్ళ వరకే ఉన్నట్టు ఉంది...
సంజన నిట్టూర్చి వాటిని తిరిగి అందులో పెడుతుంటే అందులో చీటీ ఏదో కనబడింది...
" Good girl... No Bra... No Panty"
అని రాసి ఉంది అందులో... అది స్నేహ రాసి ఉంటుందని ఊహించింది సంజన... మరోసారి దీర్ఘంగా నిట్టూర్చింది...
ఈ పరిస్థితుల్లో వెనక్కి వెళ్లే అవకాశం లేదని ఆమెకి తెలుసు... ఇప్పుడామె... ఉన్న జాబ్ నీ, ఉజ్వలమైన కెరీర్ నీ వదులుకునే స్థితిలో లేదు... వదులుకుంటే మళ్లీ కుటుంబం అంతా రోడ్డున పడాలని ఆమెకు బాగా తెలుసు... అందుకే ఏమైనా సరే ముందుకే వెళ్లాలని నిర్ణయించుకుంది...
ఆరాత్రి ఆమె నిశ్శబ్దంగా భోజనం చేసి పిల్లల్ని తొందరగానే నిద్ర పుచ్చి బెడ్ రూం చేరింది... తొందరగానే పడుకుంది గానీ... ఆలోచనలతో నిద్ర పట్టలేదు ... అర్ధరాత్రి దాటాక ఎప్పుడో నిద్ర పట్టింది... కానీ పడుకునే ముందు పెట్టుకున్న అలారం ఉదయం అయిదింటికే ఆమెను నిద్రలే పింది...
బద్ధకంగానే కలత నిద్ర నుండి మేల్కొని కాలకృత్యాలు తీర్చుకుని తలస్నానం చేసి వచ్చింది సంజన... అద్దం ముందు నిలబడి తన నగ్న శరీరాన్ని పరిశీలనగా చూసుకుంది... ఇద్దరు పిల్లల తల్లైనా ఆమె సళ్ళు స్టిఫ్ గా, రౌండ్ గా ఉంటాయి... తెల్లటి తెలుపులో ఎక్కడా చిన్న మచ్చ కూడా లేని సొగసైన శరీరం కలిగి ఉండడం ఆమె ప్రత్యేకత... ఆమె సినిమా హీరోయిన్ టైప్ కాదు కానీ మగాళ్లు కోరుకునే స్ట్రక్చర్ ఆమెది... ముఖ్యంగా గుండ్రటి 36c సైజు సళ్ళు, వాటికన్నా రెండించులు ఎక్కువగా ఉండే ఆమె వెనకెత్తులు చూసే మగాళ్ళ చూపుల్ని అయస్కాంతాల మాదిరిగా లాగేస్తాయి... కానీ ఇవేవీ సంజనకు తెలియవు...
ఒకటికి రెండు సార్లు తనని తాను చూసుకుంది..
"ఎందుకు అంతగా నచ్చాను నేను?.... ఏం చూసి ఆనంద్ ఇంతగా నా వెంట పడుతున్నాడు...?" తర్కించుకుంది... ఎంతకీ తెగలేదు... చివరగా ఒక నిట్టూర్పు విడిచి వార్డ్ రోబ్ వైపు కదిలింది... ఒక తెల్లటి బ్రా, పింక్ కలర్ పాంటీ తీసుకొని వేసుకుంది... కవర్ నుండి బ్లౌజ్ తీసి తొడుక్కుంది... బ్రా మీద ఆ బ్లౌజ్ చాలా టైట్ గా ఉందామెకు... బ్రా లేకపోతే సరిగ్గా సరిపోతుంది... ఇంత కచ్చితంగా వాళ్ళకి తన సైజెలా తెలిసిందా అని ఆశ్చర్య పోయింది సంజన... లంగాను, చీరను కట్టుకొని చూసుకుంది... చిన్న స్లీవ్స్ వల్ల ఆమె చేతులు భుజాల వరకు నగ్నంగా కనిపిస్తున్నయి... చీర పూర్తిగా శరీరానికి
అతుక్కుని ఉన్నట్టుగా ఉంది. ఆమె వెనకెత్తులు విశాలంగా సెక్సీ గా ఉన్నాయి... అసలే ఎర్రగా ఉండే ఆమె పెదాలు కొద్దిగా లిప్స్టిక్ అద్దేసరికి తేనెలో ముంచి తీసిన స్ట్రాబెర్రీలలా ఉన్నాయి...
దీర్ఘంగా శ్వాస తీసుకొని వదిలింది సంజన... ఆమెకు చేస్తున్న పని మీద మనసు నిలవడం లేదు... గుడ్డిగా చేసుకుంటూ వెళ్తోంది... ఈ రోజు ఆమె తన బాస్ ముందు... అతనికి ఇష్టం వచ్చినట్టు తనను వాడుకొమ్మంటూ నిలబడబోతోంది... అలాంటప్పుడు ఇంకెలా కుదురుగా పని చేసుకోగలదు....
పూర్తిగా రెడీ అయ్యాక బయటకు వచ్చింది సంజన...
" వివేక్... నేను ఆఫీస్ కి వెళ్తున్నాను.... పిల్లల్ని కాస్త చూసుకో" అంది...
ఆమెను ఆ చీరలో, స్లీవ్ లెస్ బ్లౌజ్ లో చూసి స్టన్ అయిపోయాడు వివేక్... కానీ ఆమెను ఏమీ అడగలేదు.... సంజన కూడా ఆ చీర సంగతి వివేక్ కి చెప్పలేదు...
"ఓకే... కానీ ఏదైనా తిని వెళ్ళు " అన్నాడు
" లేదు వివేక్.... నేను ఆఫీస్ కి వెళ్ళాక తింటా... అంతే కాదు నేను మళ్లీ ఎప్పుడు వస్తానో కూడా తెలియదు.... మరీ ఆలస్యం అయ్యెట్టుంటే మెసేజ్ పెడ్తా.... Bye " అంటూ బ్యాగ్ అందుకుని బయలుదేరింది...
సంజన నోటి నుండి ఆ మాటలు వినగానే వివేక్ గుండె బద్దలయినట్టుగా ఫీల్ అయ్యాడు... తన భార్య ఆమె బాస్ తో పడుకోవలసి రావచ్చు గనుక రావడానికి ఆలస్యం అవ్వొచ్చని తనతోనే చెబుతుంది... ఆ ఆలోచన అతన్ని విపరీతంగా బాధించింది కానీ అదే సమయంలో అతని అంగం గట్టిపడడం అతని దురదృష్టం...
ఫ్లాట్ నుండి బయటకు వచ్చినప్పటి నుంచి ఆఫీస్ చేరేవరకు చాలా మంది మగవాళ్ళు... కొంతమంది బాయ్స్ కూడా తనను గుచ్చి గుచ్చి చూడడం గమనించింది సంజన... తమ ఎదురు ఫ్లాట్స్ లో ఉండే కాలేజ్ అబ్బాయి బైక్ ఆపి మరీ గుడ్ మార్నింగ్ చెప్పాడు... తను అందంగా కనిపిస్తున్నాను అని సంజన కు తెలుసు... కానీ ప్రత్యేకంగా తననే చూస్తున్నరని ఆమె కాస్త ఆలస్యంగా పసిగట్టగలిగింది...
ఆఫీస్ చేరుకున్నాక తన కాబిన్ లోకి వెళ్ళింది... టెన్షన్ వల్ల ఆమెకి చెమటలు పడుతున్నాయి... ఒక పెద్ద గ్లాస్ లో నీళ్లు తీసుకొని గడగడా తాగేసింది... తన సీట్లో కూర్చుoదో లేదో ల్యాండ్ ఫోన్ రింగ్ కావడంతో ఉలిక్కిపడి వణికింది...
"సంజనా ఒకసారి నా క్యాబిన్ కి రాగలవా" ఆనంద్ గొంతు వినబడింది ఫోన్లో....
"ఎ.. ఎస్ సర్... ఒక పది నిమిషాలు... " చెప్పింది సంజన .... ఆమెకి ఇంకా వణుకు తగ్గలేదు...
చీర విషయంలో ఆమెకి ఏదోలా ఉంది... రకరకాల ఆలోచనలు ఆమెలో తిరుగుతూ ఉన్నాయి...
కుర్చీలోంచి లేచి కాసేపు అటూ ఇటూ తిరిగింది...
ఆగి దీర్ఘంగా శ్వాస తీసుకుని రెస్ట్ రూం కి వెళ్ళింది...
3-4 నిమిషాల తర్వాత బ్రా, పాంటీలు చేతిలో పట్టుకొని బయటకు వచ్చింది... డ్రా తెరిచి వాటిని అందులో పడేసింది... (మీ ఊహా సరైనదే... సంజన ఇప్పుడు బ్రా, పాంటీ లు లేకుండానే ఉంది...)
టైట్ గా ఉన్న బ్లౌజ్ ఆమె నిపుల్స్ ని వత్తేస్తుంది... రోజులా కాకుండా కింద చల్లగా గాలి తగులుతుంటే కొత్తగా ఉందామెకు... వీటితో పాటు పక్క గదిలోనే ఆనంద్ ఉన్నాడన్న స్పృహ కలిసి ఆమె ఆడతనం కొద్దిగా తడిగా మారింది... నిపుల్స్ గట్టిగా మారి నిక్కబొడుచుకొని పల్చటి బ్లౌజ్ నుండి పొడుచుకొని వస్తున్నాయి... పింక్ కలర్ బ్లౌజ్ నుండి డార్క్ బ్రౌన్ కలర్ లో లీలగా బయటికి కనిపిస్తున్నాయని చీరను వాటికి అడ్డంగా సర్దింది సంజన...
" కాసేపట్లో అతడు నిన్ను ముట్టుకొంటాడు... ముద్దెట్టుకుంటాడు.... తర్వాత నిన్ను ఆ స్నేహలా దెం....
ఓహ్.... సంజనా... కూల్...ఎక్కువగా రియాక్ట్ కాకు..." తనకు తాను చెప్పుకుంది సంజనా... జరగబోయే దానికి తనకు తానే prepare చేసుకున్నట్టు ఉంది సంజన స్థితి...
నెమ్మదిగా వెళ్లి డోర్ మీద తట్టింది...
"యెస్ ... కమీన్...." "
" గుడ్ మార్నింగ్ సర్..." చెప్పింది సంజన తటపటాయిస్తూ...
" గుడ్ మార్నింగ్..." అంటూ ఆనంద్ తలెత్తి సంజన వైపు చూసాడు... ఆమె ముందుగా ఊహించినట్టుగా అతని చూపులో ఎలాంటి తేడా కనబల్లేదు సంజన కు... చాలా మామూలుగా పని చేసుకుంటూ చెప్పడం మొదలెట్టాడు...
"సంజనా.... ఆ ల్యాండ్ ఇష్యూ సెటిల్ అయింది... ఇందాకే అశోక్ చెప్పాడు... మనం ఈ రోజే కాంట్రాక్ట్ సైన్ చెయ్యాలి.... నువ్వీ ఫైల్ చూసి ఒక సారి రివ్యూ చెయ్...." చెప్పాడు ఆనంద్ తల కూడా ఎత్తకుండానే....
" ఏ... ఎస్ సర్" అంది సంజన...
"గుడ్... టేబుల్ మీద ఉన్న ఆ రెడ్ కలర్ ఫైల్ ను రివ్యూ చెయ్... " అన్నాడు పని చేసుకుంటూనే...
ఆమెకు అంతా confusing గా ఉంది... రాగానే ఒక సారి చూసాక మళ్లీ తల ఎత్తి చూడనేలేదు ఆనంద్... తల వంచుకుని తన పని చేసుకుంటున్నాడు...
" అసలు ఈ చీరను చూశాడా..." అనుమానం కలిగింది సంజనకు...
" ఓకే సర్..." అని ఫైల్ తీసుకుని" ఇక నేను వెళ్లనా సర్" అడిగింది...
" Ok... ఒక గంట లోపల పని పూర్తి చెయ్యి...." చెప్పాడు ఆనంద్ ఏవో పేపర్లు తిరగేస్తూ...
సంజన నిశ్శబ్దంగా ఆ గది నుండి తన క్యాబిన్ కి వచ్చేసింది... ఆమెకి అంతా అయోమయంగా ఉంది...
"అతడు పంపిన చీరని బ్రా కూడా లేకుండా కట్టుకుని అతని ముందు నిలబడితే కనీసం సరిగ్గా చూడనైనా లేదు... ఏమనుకుంటున్నాడు..." తనను తానే ప్రశ్నించుకుంది సంజన..
అద్దం ముందు నిలబడి ఒకసారి పరిశీలించి చూసుకుంది సంజన... అప్సరసలా ఉన్నాను అనిపించింది ఆమెకు.... కళ్ళు తిప్పుకోలేనంత సెక్సీ గా ఉంది... ఆమె చను మొనలు బిరుసెక్కి బ్లౌజ్ నుంచి పొడుచుకుని వచ్చి కనబడుతున్నాయి... ఆనంద్ ఎందుకు అలా చేశాడో అర్థం కాలేదు ఆమెకు...
"ఇంత సెక్సీ గా ఉంటే ఎందుకు ఆనంద్ పట్టించుకోలేదు... ఒకవేళ అతను నన్ను ఇష్టపడట్లేదా..." అనుకుంది సంజన...
రెండు నెలల కింద తనతో తనతో గడపమని అడిగితే ఇబ్బంది పడిన ఒక సామాన్య ఇల్లాలు... ఈ రోజు అదే మనిషి తనను సరిగా చూడలేదని బాధ పడుతోంది... రెండు నెలల్లో ఎంత మార్పు... అయితే అలా తాను మారిపోయినట్టు కూడా ఆమెకు తెలియడం లేదు....
