Chapter 16

பவித்ராவின் தோழிகள்

மறுநாள் காலையில்

ஆபிசில் உள்ள நுழைந்த பவியை பார்த்த உடன் அமீருக்கு நேத்தையே கனவு ஞாபகத்திற்கு வந்தது.

பவி அமீர் சாருக்கு விஷ் பண்ணிட்டு அப்படியே ஹசன் சார் ரூமிற்கு செல்ல, அவர் ஆர்ப்பாட்டம்
இல்லாத அழகுடன் அமர்ந்து இருந்தார்.

பவி அவருக்கு விஷ் பண்ண

ஹசன், வாம்மா இப்படி உட்கார்

அவர் எதிரில் உட்கார,

நேத்து ஒரு அர்ஜென்ட் மீட்டிங், உங்கிட்ட சொல்ல முடியல,

பவி, இவர் நம்மகிட்ட சொல்லலைனு பீல் பன்றாரே, என்ன மனுஷன் இவர்.

அவர் சிறிது நேரம், வேலையை பற்றி அவளிடம் டிஸ்கஸ் செய்தார்.

அவரிடம் அன்றய வேலை குறிப்பை பெற்று கொண்டு தன்னுடைய கேபினுக்கு சென்று உட்கார்ந்தா.

அன்றைய வேலையில் கவனம் செலுத்த, நேரம் போனதே தெரியல.

ரூபா இன்டெர்காமில் அழைத்து சாப்பிட வரலையா னு கேட்கும் போது தான் நேரத்தை பார்த்தாள்.

எழுந்து வெளியில் செல்ல, ரூபாவும் வசந்தியும் இவளுக்காக காத்து இருந்தார்கள்.

மூவரும் கான்டீன் சென்று பேசி கொண்டே சாப்பிட ஆரம்பித்தார்கள்.

வசந்தி தனக்கு இன்னும் குழந்தை இல்லை, அதனால் வீட்டில் சில பிரச்சினை னு சொல்லி வருத்த
பட, இருவரும் அவளை தேற்றினார்கள்.

வசந்தியுடைய கணவன் ஒரு குடிகாரன். தினமும் குடிப்பதால் வீட்டில் பிரச்சினை. வசந்தியை
நன்றாக கவனிப்பது இல்லை.

வாழ்க்கையிலும் மற்றும் படுக்கையிலும்.

அதனால் வசந்தியின் உடம்பு நல்லா கவனிக்க படாமல் அங்கங்கள் தினவெடுத்து இருந்தது.

மூன்று பேரில், பவித்ரா நல்ல கலர் மற்றும் செம அழகி. சிறியவள்.

ரூபா நல்ல கலர், அழகி,

ஆனால் வசந்தியோ மாநிறம்தான். ஆனா செம அழகு மற்றும் செம கட்டை.

மூவரில் வசந்திக்கு முலை பரிமாணம் அதிகம்.

சுடிதார் போடும்போது, மேல ஷால் போடலை னா, எதிரில் வருகிற ஆண்கள் காலி. அப்படி ஒரு
ஸ்ட்ரக்ச்சர்.

ஆனா பாவம், அந்த முலைகளுக்கு சொந்த காரன் அதை சரியாய் கவனிப்பதில்லை.

ரூபா சிறிது வசதியானவள். பவித்ராவை போல.

வசந்தி சிறிது மிடில் கிளாஸ்.

புருஷனுடைய குடியால் வேளைக்கு போக வேண்டிய கட்டாயம்.

எப்போதும் கடுகடுகும் மாமியார்.

ஆறுதல் சொல்ல நல்ல மாமனார்.

ஆம். புருசனும் சரியில்லை. மாமியாரும் சரியில்ல.

கடவுளுடைய கிருபையால் நல்ல மாமனார்.

வசந்திக்கு உதவியாக இருப்பார். அவருடைய மனைவி வசந்தியை திட்டினால் அவளுக்கு
ஆறுதலாக இருப்பார்.

ரூபாவுக்கு நார்மல் வாழ்க்கை. அன்பான கணவன். 17 வயது ஸ்கூல் பைனல் படிக்கும் அழகு சுட்டி
பெண்

மாமியார் கிடையாது. மாமனார் மட்டும் தான்.

கணவனுக்கு ஒரு தம்பி உண்டு. காலேஜ் படிக்கிறான்.

அதற்கு மேல் பேச நேரம் இல்லாததால், சாப்பிட்டு முடித்த வுடன் மூவரும் கீழ ஆபிசுக்கு வந்து

வேலையை ஆரம்பித்தார்கள்.

பவி தன்னுடைய சீட்டுக்கு வந்த வுடன், ஹசன் ஸாரிடமிருந்து போன்.

சாப்டியாமா.,

சார், நான் சாப்பிட்டேன், நீங்க

இனிமேல் தாமா சாப்பிட போறேன்.

சார், வீட்டுக்கு போவீங்களா இல்ல கொண்டு வந்து இருக்கீங்களா

கொண்டு வந்துட்டேன் மா

சார், நான் பறிமாற வரவா

வேண்டாம் மா,

ஏன் சார்,

உன்னை கஷ்ட படுத்த விரும்பல, நீ வேலையை பார்.

பவி போனை வாய்த்த வுடன், நேராக அவர் ரூமுக்கு சென்று கதவைதட்டி உள்ள செல்ல,

சார், சாப்பாடு பரிமாற எனக்கு என்ன கஷ்டம் சார்,

ஹசன் சிரித்து கொண்டே, சரிம்மா போடு.

இவள் அவருக்கு பரிமாற,

ஹசன், கான்டீன் சாப்பாடு எப்படி இருக்கிறது. ஏதும் குறை இருக்க மா

பவி, சார் ஒரு குறையும் இல்லை. அருமையான சாப்பாடு.

வீக்லி கான்டீன் மெனு லிஸ்ட், இது வரைக்கும் அமீர்தான் ரெடி பண்ணுவான்.

இனிமேல் நீ அந்த பொறுப்பை எடுத்துக்கோமா.

பெண்கள் இதுலே நல்ல எக்ஸ்பர்ட் ஆ இருப்பீங்க.

சார், நானா

ஒன்னும் பயப்படாதே, ஏதாவது உதவி வேணும் நா அமீரை கேட்டுக்கோ;

சரிங்க சார்.

பவி மனதில் ஹசன் சார் இன்னும் ஒரு படி மேல உயர்ந்து நின்றார்.

வீட்டுக்கு போனால், ஹசன் சார் பற்றி செல்வியிடமோ வெங்கட்டிடமோ சொல்லாமல் இருக்க
மாட்டாள்.

அவர்களுக்கும் ஹசன் சார் மேல் நல்ல அபிப்ராயம் இருந்தது.

மறுநாள் மதியம் பவித்ரா, ரூபா, வசந்தி கேன்டீனில் மீட் பண்ண, கான்டீன் மெனு விஷயத்தை பவி
அவர்களிடம் சொல்ல, அவர்களுக்கு சந்தோசம்.

இவர்களுக்கு பிடித்த ஐட்டம் போட சொல்லி சாப்பிடலாம்.

ஆனால், மூவரில் வசந்தியின் சோகமான முகம் மற்ற இருவரை வருத்தியது.

கேட்டால், குழந்தையின்மை காரணத்தையே கூறினாள் வசந்தி.

எப்பவும் போல் இருவரும் அவளுக்கு ஆறுதல் கூறினார்கள்.

பின்பு நடந்தவை.

நாட்கள் உருண்டோடின

ஒரு மாதம் ஓடியது. பவியின் கடின உழைப்பால் ஆபிசில் அவளுக்கு நல்ல பெயர்.

ஹசன் அவளை வெகுவாக பாராட்டினார். பவி மீது அவருக்கு தனி அன்பு.

பவிக்கும் ஹசன் மேல் நல்ல மதிப்பு.

அமீர் பவித்ரா இருவரின் நட்பும் அதிகரித்தது.

முதல் மாசம் சம்பளம் என்பதால், அக்கவுண்ட்ஸ் டிபார்ட்மெண்டில் இருந்து கவர் ஹசன் சார்
டேபிளுக்கு வந்தது.

அவரே பவியை கூப்பிட்டு, அவளை பாராட்டி சம்பள கவரை கொடுக்க,

பவி அவர் காலில் விழுந்து பெற்று கொண்டாள்.

ஹசன் அவள் தலை மேல் கையை வைத்து அவளை ஆசீர்வதித்தார்.

பவிக்கு செம சந்தோசம்.

தன்னுடைய ரூமுக்கு வந்தவுடன் பியூனை அழைத்து அவனிடம் பணத்தை கொடுத்து ஆபிசில் உள்ள

அனைவர்க்கும் ஸ்வீட் வாங்கி கொடுக்குமாறு அவனுக்கு சொன்னாள்.

அவனும் சரிங்க மேடம் னு பணத்தை பெற்று கொண்டு போகும்போது, இண்டர்காம் அடித்தது.

அமீர், ஹலோ மேடம்,

பவி, சார், மேடம்னு கூப்பிடாதீங்க, பேர் சொல்லி கூப்பிடுங்க

அமீர், ஓகே ஓகே, ஹலோ பவி

பவி, என்னது பவியா, என் பேர் பவித்ரா,

அமீர், நான் மேடம்னே கூப்பிடுறேன்.

பவி, அடங்க மாடீங்களே, சரி எப்படியோ கூப்பிடுங்க

அமீர், பேச்சி மாற கூடாது.

பவி, ஐயோ, பவினு கூப்பிடுங்க னு சொன்னேன். எதுக்கு கூப்பிட்டீங்க

அமீர், சம்பளம் வாங்கிட்டு, எஸ்கேப்பா, ட்ரீட் இல்லையா

பவி, அப்படி எல்லாம் இல்ல சார், எல்லாருக்கும் ஸ்வீட் வாங்க சொல்லிருக்கேன்.

அமீர், ஸ்வீட் யாருக்கு வேணும்.

பவி, வேற என்ன வேணும் சார், சொல்லுங்க

அமீர், என்ன வேணும் என்றாலும் கேட்கலாமா

பவி, சார், உங்க கிட்ட பார்த்து தான் பேசணும் போல,.

அமீர், அப்ப பார்த்துட்டே பேசலாம் வாங்க, போன் கட் ஆனது.

பவி, சிரித்து கொண்டே அமீர் ரூமிற்குள் நுழைய,

அமீர், வாம்மா மகாராணி.

பவி, சார் கிண்டல் பன்னாதீங்க சார்.

அமீர், சம்பளம் வாங்கினவுடன் வந்து பார்க்கிறது இல்லையா

பவி, உங்களை பார்க்கத்தான் கிளம்பினேன், அதற்குள்ள போன் பண்ணீட்டிங்க.

அமீர், பொய் பேசுற, அவள் மண்டையில் கொட்ட

பவி, ஆ ஆ , மண்டையை தடவி கொண்டே, பொய் இல்ல, உண்மைதான்

அமீர், சம்பள கவர் எங்கே

பவி, தன்னிடம் இருந்த சம்பள கவரை அமீரிடம் நீட்ட,

அவன் அதை வாங்கி மறுபடியும் அவள் கையை பிடித்து அந்த கவரை கொடுத்து அவளை
வாழ்த்தினான்.

பவி, தேங்க்ஸ் சார்,

அமீர் அவள் கரத்தை விடாமல் அவளை பார்க்க,

பவி, என்ன, தன் கண்களால் கேட்க

அமீர், ஒரு ரெகுவஸ்ட்

பவி, சொல்லுங்க

அமீர், என்னை சார்னு கூப்பிடாம, அமீர்னு கூப்பிடு.

பவி, சா.ர்., உங்கள எப்படி.

அமீர், ப்ளீஸ், சரினு சொன்னாதான், கையை விடுவேன்.

பவி, முடியவே முடியாது. ஹசன் சாருக்கு தெரிஞ்ச என் பேரு கேட்டுரும்.

அமீர், அட்லீஸ்ட், நாம தனியா இருக்கும் போது, ப்ளீஸ்.

பவி, அவனை வம்பிழுப்பதற்காக, சாருன்னு கூப்பிடல , அமீர் அண்ணானு கூப்பிடவா

அமீர், ஐயோ, அண்ணாவா, நா அண்ணா இல்ல, அண்ணா இல்லனு பதற,

பவி சிரித்து விட்டாள்.

பவி, சும்மா

அமீர், பயந்தே போய்ட்டேன் பவி. அமீர்னு கூப்பிடு

பவி, சரி டா அமீர்,

அமீர், நீ செம கேடி, நீ எப்படி வேணும்னா கூப்பிடு, எனக்கு சந்தோசம்தான்.

பவி, இப்பவாவது கையை விடுங்க

அமீர், அவள் கையை விடாமல், சரியாய் சொல்லு பவி

பவி, தலையை குனிந்து கொண்டே, கையை விடு அமீர்

அமீர், என்னை பார்த்து சொல்லுடி

பவி, அவனை முறைத்து கொண்டே, கையை விடுடா

இருவரும் சிரித்து விட்டார்கள்.

அமீர், எனக்கு ட்ரீட் வேணும்

பவி, என்ன வேணும் சொல்லு,

அமீர், என்ன கேட்டாலும் கொடுப்பியா

பவி, சீ, உத வாங்குவே - சாப்பிடறதுக்கு என்ன வேணும்னு கேளு

அமீர், சரி, ஹோட்டலுக்கு கூட்டிட்டு போ

பவி, எப்ப

அமீர், கமிங் சண்டே

பவி, வேண்டா, அடுத்த சண்டே போலாம்

அமீர் ஓகே சொல்லி கையை உயர்த்தி காட்ட, இவளும் கையை உயர்த்தி காட்ட

இரண்டு பேருக்கும் ஓகே ஆகி விட்டது.

நாட்கள் ஓடியது.

அந்த சண்டேக்கு முந்தய சனி கிழமை.

அமீர் கேபினில், பவி எதிரில் உட்கார்ந்து இருக்க, அவள் கரத்தை பிடித்து பேசி கொண்டு இருந்தான்
அமீர். ( டெய்லி நடக்கறது தான்.)

பவி, நாளைக்கு என்ன டிரஸ் போட

அமீர், எந்த டிரஸ் போட்டாலும் நல்ல தான் இருக்கும், போடாட்டாலும் நல்ல தான் இருக்கும்.

பவி, ஏன்டா, கல்யாணமான பொண்ணுகிட்ட இப்படியா பேசவே, போ நாளைக்கு ட்ரீட் கான்செல்

அமீர், ஐயோ சாரி பவி குட்டி, சும்மா தான் சொன்னேன், அவள் கையை தன் கண்களைக் ஒற்றி
கொள்ள

பவி, சரி, நடிக்காதே,

அமீர், சேலை கட்டு. உனக்கு அழகா இருக்கும். வசதியா இருக்கும்னு முனங்க

அமீர் சொன்னது அவ காதில் விழுந்தது.

பவி, என்ன சொன்ன, கேட்காத மாதிரி அவனை கேட்டா

அமீர், அழகா இருக்கும்னு சொன்னேன்.

பவி, வேற ஏதோ சொன்ன மாதிரி இருந்தது

அமீர், இல்லையே

பவி, ஏதோ வசதியா இருக்கும்னு முனங்கின மாதிரி என் காதிலே கேட்டது

அமீர், இல்லடி சாறி உனக்கு வசதியா இருக்கும்னு சொன்னேன், அவளை பார்த்து கண்ணடிக்க

பவி, இருக்கும் இருக்கும்னு சொல்லி சிரிச்சா

அமீர், நீ சிரிச்சா அழகா இருக்கே டி.

பவி, நல்ல டி போடு பேசு.

நா கல்யாணமான பொண்ணுனு உனக்கு பயமிருக்கா.

அமீர், உரிமை இருக்கு, டி போடு பேசுறேன்.

பவி, அட பாவி, உனக்கு யாருடா உரிமை கொடுத்தா.

அமீர், என்னுடைய பிரென்ட் சதிஷ், அவர்தான் என்னுடைய உடமையை உங்க கிட்ட
ஒப்படைக்கிறேன்.

நீங்க பத்திரமா வச்சி யூஸ் பண்ணிக்கோங்க னு சொன்னாரு.

பவி, சொல்லுவாரு சொல்லுவாரு, நான் என்ன பொருளா.

அமீர், அவருக்கு நீ ஒரு பொருளா இருக்கலாம். எனக்கு நீ ஒரு தேவதை.

பவி, ரொம்ப ஐஸ் வைக்காதே.

அமீர், ஐஸ் வச்சால்தான் நாளைக்கு ஏதாவது கிடைக்கும்.

பவி, சிரித்து கொண்டே, கிடைக்கும். கிடைக்கும்.

நாளைக்கு உன்னுடைய பிரெண்டை கூட்டிட்டு வரேன். அவர்கிட்டயே கேட்டு எடுத்துக்கோ.

அமீர், அவளை பார்த்து கை எடுத்து கும்பிட்டு, அம்மாடி உங்கிட்ட பேசி ஜெயிக்க முடியாது.

பவி, அதானே பார்த்தேன். சரி, சரி, போன போகுது. சேலை கட்டிட்டு வரேன்.

அமீர், ஏ லூசு, சேலை மட்டும் கட்டாதே.

பவி புரியாமல் முழிக்க

அமீர், மற்ற உறுபடியும் போட்டுட்டு வா.

வெறும் சேலை கட்டினா நிக்காது.

பவி, சீ, நீ ரொம்ப மோசம். கோச்சிக்கிற மாதிரி நடிச்சிட்டு அங்கிருந்து போய்ட்டா

அமீர் சிரித்து கொண்டே, பவியை பற்றி நினைக்க ஆரம்பித்தான்.

பவித்ரா ரொம்ப நல்ல பொண்ணு. நம்ப கிட்ட ஜாலியா பழக்கிறதினால் தப்பா நினைக்க கூடாது.

இவ கிடைச்சா நம்முடைய அதிர்ஷ்டம்.

ரொம்ப வேகமாக போறதுக்கு பயமா இருக்கு.

அவளுக்கும் நம்மள பிடிச்சிருக்கு தான் தோணுது.

கல்யாணமான அழகான பெண்.

சின்ன பெண்.

ஆனா, அவ கழுத்துல இருக்கிற தாலி அவளை தடுக்குது

அவளுடைய மனசை நோகடிச்சி நட்பை கெடுத்துக்க விரும்பல அமீர்.

அதிகமா யோசிக்க ஆரம்பிச்சான் அமீர்.

பவி வருவதற்கு முன்னாள் வாழ்க்கை நார்மலா போய்ட்டு இருந்தது.

அமீருக்கு திருமணமாகி 5 ஆண்டுகள் ஆகியது.

ஆரம்பத்தில் எல்லா தம்பதியர் போல் வாழ்க்கையை என்ஜாய் செய்தார்கள்.

அவனுடைய மனைவியை நன்றாக அனுபவித்தான்.

மனைவியை ரொம்ப நேசித்தால், படுக்கையில் அவளை பூ போல பார்த்து கொண்டான்.

அதுதான் அவன் பண்ண சிறு தப்பு.

ஆனால் அவளோ புது ரோஜா கிடையாது.

சிறு வயது முதலே புண்டை அரிப்பு அதிகம். (உடம்பு வாகு அப்படி. அவள் என்னதான் செய்வாள்.)

திருமணத்திற்கு முன்பே அமீர் மனைவி ஒருத்தனை காதலித்தாள்.

இருவரும் நெருக்கமாக இருந்தாங்க

ஆனாலும் அவள் அவனை ஓக்க அனுமதித்ததில்லை

ஆனால் அதை தவிர எல்லாம் அனுபவித்தார்கள்.

ஏனோ அவளுக்கு தான் எதிர்பார்த்த சுகம் கிடைக்கலே

அவனை கழட்டி விட்டுட்டு வேலை செய்த இடத்திலே கம்பனி மானேஜரை கைக்குள் போட, அவன்
வட நாடு காரன்.

அவன் சுன்னி இவள் எதிர்பார்த்தது போல் இருக்க, அவன் ஒரு வருடம் அவள் புண்டையை குத்தி
கிழித்தான்.

எதிர்பாராமல் அவன் மாற்றலாகி பம்பாய் போய் சேர,

இவள் வேறு வழி இல்லாமல் அமீரை கை பிடித்து நிக்கா பண்ணிக்கிட்டா.

இவள் இப்படி புண்டை அரிப்பு எடுத்தவள் என்று அமீருக்கு எப்படி தெரியும்.

இவனோ கன்னி பையன். நல்லவன்.

ஓக்கும்போது வேகமா குத்தினா அவளுக்கு வலிக்கும்னு இவனாகவே நினைத்துக்கொண்டு
மெதுவாக குத்தினவன் இந்த அமீர்.

அதனால், போக போக வாழ்கை திசை மாற ஆரம்பித்தது.

அவள் மனது வட நாட்டு காரனை நினைக்க, அமீரை வெறுக்க ஆரம்பித்தாள்.

கொஞ்சம் மனது விட்டு பேசியிருந்தால், பெரிய பிரச்சினையை தவிர்க்கலாம்.

அமீருக்கு மனைவியுடைய மாற்றம் அதிக கவலையை கொடுத்தது.

இவன் அன்பாக பேசி பார்த்தான். அவள் பிடி கொடுத்து பேச வில்லை.

மற்றவர்களாக இருந்தால் தலாக் சொல்லி இருப்பார்கள்.

இவன் நல்லவரான ஹசனிடம் வளர்ந்தவன்.

பிரச்னையை வெளியில் யாருக்கும் தெரியாமல் பார்த்து கொண்டான்.

அந்த சமயத்தில் தான், தண்ணி இல்லாத வனாந்திரத்தில் மாட்டி கொண்டவனுக்கு அதிசயமாக
கிடைத்த நீரூற்றாக கிடைத்தவள் இந்த பவித்ரா.

அவளை நினைக்கும்போதே அமீருக்கு உடம்பெல்லாம் குளிர்ந்து. பல நாள் கட்டில் பட்டினி
கிடந்தவன். அகோர பசி.

கிடைத்தால் பவியை விழுங்கி விடுவான் அமீர்.

இப்பேர் பட்ட அமீர் பவித்ராவை பார்த்து ஏங்க ஆரம்பித்தது ஒன்றும் ஆச்சர்யமில்லை.

ஒன்றே ஒன்றுதான் அவனுக்கு உறுத்தல்.

பவித்ரா கல்யாணமானவள். அவள் கழுத்தில் வேற்றோருவன் கட்டிய தாலி.

இருந்தாலும் அவன் மனது பவித்ராவுக்காக ஏங்க ஆரம்பித்தது.

நாளைக்காக ஆவலோடு காத்து இருக்க ஆரம்பித்தான்.
Next page: Chapter 17
Previous page: Chapter 15
Next article in the series 'தடுமாறியவள்': தடுமாறியவள் 2 - Bold Decision of Beauties