Update 03

అక్షిత : అమ్మా..

మధుమతి : చెప్పమ్మా

అక్షిత : ఇవే

మధుమతి : హహ, ఏమైంది చెప్పు

అక్షిత : ఫ్రెండ్స్ తొ టూర్ కి వెళ్తున్నా

మధుమతి : ఇప్పుడు నిజం చెప్పు

అక్షిత : నిజంగా

మధుమతి : నీకు ఫ్రెండ్స్.. అదీ నీతో టూర్ కి వచ్చే ఫ్రెండ్స్.. ఎవరాళ్లు

అక్షిత : నాన్నని ఒప్పించు

మధుమతి : ఎవరితో వెళ్తున్నావ్

అక్షిత : చిరంజీవి

మధుమతి : ఆ అబ్బాయిని ఇంటికి రమ్మను మాట్లాడాలి

అక్షిత : హా

మధుమతి : వస్తాడా

అక్షిత : వస్తాడు, చిన్నా అక్కడ

మధుమతి : అబ్బో మూడు రోజులకే చిన్నా

అక్షిత : నాకు ముందే తెలుసే, ఒకప్పుడు నా క్రష్ తెలుసా

మధుమతి : చెప్పు

అక్షిత : కూల్లో ఉన్నప్పుడు నా సూపర్ సీనియర్ తను

మధుమతి : రమ్మను అంది ఆలోచిస్తూ

xxx xxx

చిన్నా : రమ్మన్నారట

మధు : మీ ఇద్దరి విషయం ఏంటో కనుక్కుందామని

చిన్నా : మీ అమ్మాయిని అడగలేదా

మధు : ఇద్దరు చెప్పండి

చిన్నా : తను నాకు నచ్చింది, ఇంకా తన గురించి నాకేం తెలీదు. నాకు సెట్ అవుద్దనిపిస్తే పెళ్లి చేసుకుంటాను.

మధు : లేకపోతే

చిన్నా : చేసుకోను, ఏం అక్షితా అంతేగా అంటే అవునని తల ఊపింది

మధు : మీ తమ్ముడికి అడిగిన పిల్లని వాళ్లకి కాదని చెప్పి నీకిస్తే ఎన్ని గొడవలు అవుతాయో ఎన్ని మనస్పర్థలు వస్తాయో మీకేమైనా అర్ధమవుతుందా వీటి వల్ల లావణ్య ఇబ్బంది పడితే, తనని ఇబ్బంది పెడితే

చిన్నా : అది మీ గొడవ, మాకెందుకండీ అత్త గారు. అయినా మీ పెద్దమ్మాయి అంత సున్నితం అయితే కాదు లేండి. నవ్వి. వైజాగ్ గురించి చెప్పావా అని అక్షితని అడిగితే చెప్పా అని సైగ చేసింది

మధు : నీకు భయం లేకపోయినా అప్పుడప్పుడు భయం ఉన్నట్టు నటించడం అయినా నేర్చుకో.. చిన్నా అదే కదా

చిన్నా : అదె

మధు : పంపించడం నాకు ఇష్టం లేదు

చిన్నా : పంపించండి, మేము కలిసి ఉంటామా లేదా అన్నది నాలుగు రోజుల్లో తెలిసిపోతుంది

మధు : ఆలోచిస్తాను

చిన్నా : నేనిక వెళతాను

మధు : బండి మీద వద్దు, ట్రైన్ అయితే పంపుతాను

చిన్నా : అలాగే

మధు : తిని వెళ్ళు

చిన్నా : లేదండీ పనుంది అని లేచాడు

చిన్నా వెళ్ళిపోయాక కూతురు వంక చూసింది మధుమతి.

మధు : నాకు వాడు నచ్చలేదు, పొగరు బాగా ఉంది.

అక్షిత : ఆ కొంచెం ఎక్కువే

మధు : నేను మళ్ళీ అబద్దాలు ఆడాలి

అక్షిత : ఈ ఒక్కసారి ప్లీజ్

మధు : తప్పదుగా నీకోసం, నా ప్రేమని మిస్ యూస్ చేసావనుకో చంపేస్తా

అక్షిత : అబ్బా బంగారమే నువ్వు , నీకు ఎప్పుడు మూడ్ వచ్చినా చెప్పు నిన్ను సుఖపెడతా

మధు : ఛీ

అక్షిత : రాత్రి చుసాలే, నాన్న సాయం సరిపోవట్లేదాని తెగ ఇబ్బంది పడుతున్నావ్. నీకు నేనున్నాగా మమ్మీ

మధు : సిగ్గు లేదు, తప్పు కదా అలా చూడచ్చా

అక్షిత : నువ్వు తలుపులు వేసుకోకపోతే నా తప్పా. ఆమ్మో కాలేజీకి టైం అవుతుంది.. రెడీ అవ్వడానికి లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.

కాలేజీకి వెళుతూ బస్సులో చిన్నాకి ఫోన్ కలిపింది.

అక్షిత : హలో

చిన్నా : చెప్పు

అక్షిత : అమ్మ ఒప్పుకుంది, నాన్నని మేనేజ్ చేస్తుందిలే, ఎన్ని రోజులు వెళ్తున్నాం

చిన్నా : నాలుగు రోజులు

అక్షిత : సరే

చిన్నా : చిన్నా అని పిలువు

అక్షిత : హా

చిన్నా : రేపు వెళదామా

అక్షిత : రాత్రి చెప్తా (end)

xxx xxx

ఇంటి ఓనర్ నీరజ చిన్నా కోసం పైకి వచ్చింది.

నీరజ : చిన్నా..?

చిన్నా : చెప్పండి ఆంటీ

నీరజ : ఇంటి ముందు బైక్ ఉంటె, నీదేనా ?

చిన్నా : అన్నయ్యది

నీరజ : నన్ను బైటికి తీసుకెళతావా

చిన్నా : ఎక్కడిదాక ఆంటీ

నీరజ : ఊరికే ఐస్ క్రీం తిందామని

చిన్నా : సరే ఆంటీ

నీరజ : అన్ని సార్లు ఆంటీ అనకయ్యా

చిన్నా : హహ్హ

బండి తీస్తే వెనకాల కూర్చుని భుజం మీద చెయ్యేసింది, దారిలో "నువ్వు ఆంటీ అని పిలిచినప్పుడల్లా నా వయసు అయిపోయిందేమో అనిపిస్తుంది తెలుసా" అంది. చిన్నా నవ్వుతూ "మిమ్మల్ని అక్కా అని పిలవాలంటే నోరు రావట్లేదు మరి, అందుకని ఆంటీ అని పిలుస్తున్నా"

నీరజ : నేను బాగుంటానా

చిన్నా : బాగుంటారు

నీరజ : అలా కాదు, మీ కుర్రాళ్ళ బాషలో చెప్పు

చిన్నా : ఊరుకోండి ఆంటీ, ఇంకో ఇల్లు వెతుక్కునే ఓపిక లేదు

నీరజ : మన ఇద్దరి మధ్యలోనేలే, చెప్పు చెప్పు

చిన్నా : సరే అయితే, నిజంగానే కత్తిలా ఉంటారు

నీరజ : అంటే

చిన్నా : మీ అందానికి చాలా పదును ఎక్కువ అని, మాటలతో కవ్విస్తారు, మీరు చాలా ఫాస్ట్, అంకుల్ ఎలా తట్టుకుంటారో మిమ్మల్ని

నీరజ : అంటే నేను అమాయకంగా నటిస్తున్నానని తెలుసు నీకు

చిన్నా : హహ తెలుసు, అంకుల్ కి తెలీదా

నీరజ : లేదు, మొదట కనిపెట్టింది నువ్వే

చిన్నా : ఇలా ఎన్ని సంవత్సరాలు దాస్తారు

ఇద్దరు లోపలికి వెళ్లి ఐస్ క్రీం ఆర్డర్ చెప్పారు

నీరజ : మాకు పిల్లలు లేరు తెలుసుగా, ఆయనలో లోపం ఉంది. కానీ లోపం నాలో ఉందని డాక్టర్ తొ అబద్దం చెప్పించారు. ఆ నెపంతొ అంకుల్ వేరే ఆడవాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్లినా నేనేం అనలేకపోయేదాన్ని. చాలా రోజులు బాధపడ్డాను. ఒకరోజు మా అమ్మ హాస్పిటల్కి తీసుకెళ్తే అప్పుడు బయటపడింది. నాలో ఏ లోపము లేదని. ఆయన రిపోర్ట్స్ చూసి లోపం అంకుల్ లోనే ఉందని తెలిసాక నాకు కోపం రాలేదు, ఏడుపు వచ్చేసింది.

నిజం చెప్పనా వాడికి దెంగడం కూడా రాదు, నేను పిల్లల్ని కంటే లేని పోని గొడవలు అవుతాయని ఆగిపోయాను, లేదంటే ఎప్పుడో నీతో కనేసేదాన్ని

చిన్నా ఉలిక్కి పడి చూసాడు, నవ్వింది నీరజ

చిన్నా : నాతోనా !

నీరజ : అవును, నువ్వు నన్ను ఎక్కడెక్కడ చూస్తావో నాకు తెలీదా

చిన్నా : సారీ

నీరజ : హే.. నేను చూపిస్తేనే నువ్వు చూసావ్, సారీ ఏం వద్దు, ఫిజికల్ గా హెల్ప్ చేస్తావా

చిన్నా : ఏం మాట్లాడుతున్నారు ఆంటీ

నీరజ : ప్లీజ్ రా.. సాయం అనుకో, నువ్వైతే భయం ఉండదు. ఉమ్మా అని గాల్లోనే ఒక కిస్ వదిలింది

చిన్నా : వామ్మో

నీరజ : ఒప్పుకో ఎహె, నీకేం పోయింది, రిస్క్ అంతా నాదైతే

చిన్నా : ఓ నాలుగు రోజులు వైజాగ్ వెళ్ళాలి, వచ్చాక చెప్తా

నీరజ : అబ్బా

చిన్నా : చెప్తాలే తొందరపడకు, ఇక పద పోదాం అని తీసుకొచ్చేశాడు

ఇంట్లోకి వెళుతు "మర్చిపోతే ఊరుకోను రోయి" అని నవ్వుతూ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. మొత్తానికి ఒకటి అర్ధమైంది, ఇది తిక్కలది అయితే కాదు. చాలా ముదురు.

xxx xxx

రాత్రి పడుకుంటుంటే వదిన నుంచి మెసెజ్ వచ్చింది.

లావణ్య : హాయ్

చిన్నా : చెప్పండి వదినా

లావణ్య : వైజాగ్ వెళ్తున్నావ్ కదా, నాకేమైనా తీసుకురా. మనీ నేను పంపిస్తాను

చిన్నా : అలాగే

లావణ్య : ఇంకా

చిన్నా : అన్నయ్య రాలేదా

లావణ్య : ఇంకా లేదు, పది దాటితే కానీ రాడు.

చిన్నా : సరే వదినా ఉంటాను

లావణ్య : గుడ్ నైట్

ఈమె మన మీద ఎందుకు ఇంట్రెస్ట్ చూపిస్తుందో తెలుసుకోవాలి. మొన్నే కదా పెళ్లయింది. ఈ అన్న గాడు ఏమి పీకుతున్నట్టు. ఓ సారి ఫోన్ చేద్దాం.

మాధవ్ : చెప్పరా ఏంటి ఎప్పుడు లేనిది నాకు ఫోన్ చేసావ్. పొలం గురించా.. నాన్నని కాదని నీకు సాయం చేస్తే నన్ను ఇంట్లో నుంచి గెంటెస్తాడురా.. అర్ధం చేసుకో

చిన్నా : సరేలే.. ఎక్కడున్నావ్

మాధవ్ : షాపు కట్టేసా ఇంటికి వెళుతున్నా

చిన్నా : పెళ్ళై వారం దాటింది అంతే ఇప్పుడు ఆ షాపు గొడవలు దేనికి.. వదినని తీసుకుని ఎక్కడికైనా వెళ్లచ్చు కదా

మాధవ్ : అంతే అంటావా.. నాకు అనిపించింది కానీ ఇంట్లో అమ్మ వాళ్ళు ఏమనుకుంటారో, ఆ అమ్మాయికి ఇష్టమో కాదో తెలీకుండా అడిగితే బాగోదేమో అని ఆగిపోయాను

చిన్నా : ఒరేయి అతి మొహమాటస్తుడా ఆమె నీ భార్య. వేరే వాడి పెళ్ళాంతో తిరిగితే అనుకుంటారు గానీ నీ పెళ్ళాంతో నువ్వు తిరిగితే ఎవరు ఏం అనుకుంటారు. అయినా అనుకుంటే నీకేంటి.. నీ భార్యతో నీకు నచ్చినట్టు ఉండాలి, నీకేమనిపిస్తే అది మాట్లాడాలి, అదే చెయ్యాలి.

మాధవ్ : ఇవన్నీ నేను కూడా ఆలోచించారా కానీ ధైర్యం సరిపోవట్లేదు

చిన్నా : ఇలా ముడుచుకుని కూర్చోవడం మాత్రం మంచిది కాదు

మాధవ్ : మరి ఏం చెయ్యాలి

చిన్నా : వెళ్ళావా ఇంటికి

మాధవ్ : లేదు..

చిన్నా : వస్తున్నా ఉండు

xxx xxx

అర్ధరాత్రి పన్నెండు దాటింది. పెద్ద కొడుకు ఇంటికి రాకుండా ఉండటం ఇదే మొదటిసారి ఫోన్ చేస్తే కట్ చేసాడు.

లావణ్య : వస్తాడులే అత్తయ్యా

భారతి : లేదురా వాడు ఇలా ఎప్పుడు చెయ్యలేదు అందుకే భయంగా ఉంది.

బైట బండి చప్పుడు వినగానే "అదిగో వచ్చేసాడు" అని వెళుతుంటే మాధవ్ తలుపు తోసుకుని లోపలికి వచ్చాడు.

భారతి : రేయి ఎక్కడికి పోయావ్

మాధవ్ ధైర్యంగా అమ్మ కళ్ళలోకి చూసాడు, వాడి కుడి కాలు భయంతో అదురుతున్నా మాటలు మాత్రం తన్నుకొస్తున్నాయి.

"హమ్మా.. ఈమె నా భార్య" అని వేలు లావణ్య వైపు చూపించాడు. లావణ్యకి మాధవ్ తాగి వచ్చాడని అర్ధమైంది. మాధవ్ నిలబడిన తీరు మాట్లాడుతున్న తీరుకి నవ్వు వచ్చినా ఆపుకుని చూస్తుంది. ఇన్ని రోజుల్లో తన మొగుడిని ఇలా చూడటం ఇదే మొదటిసారి.

భారతి : అవునురా అది నీ పెళ్ళామె

"ఉషు.. మధ్యలో మాట్లాడకు.. హమ్మా.. ఈమె నా భార్య"

భారతి : అవునురా

"ఉషు.. మధ్యలో మాట్లాడకు.. హమ్మా.. ఈమె నా భార్య.. నేను రేపటి నుంచీ.." అని ఆపేసాడు. భారతి ఇప్పుడు మాట్లాడాలా వద్దా అని చూస్తుంది. ఇదంతా చూస్తున్న లావణ్య మాత్రం ఆపుకోలేక నవ్వేసింది.

మాధవ్ : నేను రేపటి నుంచి షాపుకి వెళ్ళను

భారతి : మరి

మాధవ్ : నా పెళ్ళాంతో హనీమూన్ వెళ్తా.. ఏయి లావణ్యా నీకు ఓకేనా ?

లావణ్య : అలాగేనండి

మాధవ్ : అదీ నా భార్య అంటే.. నేను చెపితే నువ్వు ఒప్పుకోవాలి. నీకు నేను నచ్చకపోతే నాకు చెప్పు. నువ్వు నాకు నచ్చకపోతే..

భారతి : తాగావా

మాధవ్ : ఉషు.. మధ్యలో మాట్లాడకు.. లావణ్యా.. ఆ ఎక్కడున్నాను..

లావణ్య : నచ్చకపోతే

"హా.." గుర్తురాక తల గోక్కుంటు "ఇవ్వాళ మనం శోభనం చేసుకుందాం పదా" అని అరుస్తుంటే భారతి కోడలి వైపు చూసి "వాడిని లోపలికి తీసుకెళ్ళు, రేపు చెప్తా వాడి సంగతి" అని లోపలికి వెళ్ళింది. లావణ్య మొగుడిని లోపలికి లాక్కెళ్ళింది.

మంచం ఎక్కి బట్టలు విప్పేసాడు మాధవ్. ఆశ్చర్యంగా చూసింది లావణ్య. "రా భార్యామణి.. వచ్చి నా సేవ చేసుకో" అంటే వెళ్లి మంచం మీద కూర్చుంది. గట్టిగా నవ్వుతూ లావణ్య రొమ్ము మీద పడి కొరుకుతుంటే ఏదో ఒకటిలే అని సహకరిస్తూ మొగుడిని మీదకి లాక్కుంది.

xxx xxx

మధుమతి : అమ్మాయిని రేపు ట్రిప్ కి వెళ్ళమని చెప్పాను

సుధాకర్ : ఇంతవరకు ఎప్పుడు దాన్ని బైటికి పంపించింది లేదు. కొత్తగా ఏంటిది ?

మధుమతి : చాలా ఆశగా అడిగింది

సుధాకర్ : మరి దాని ఆరోగ్యం

మధు : టాబ్లెట్స్ పెట్టాను. జాగ్రత్తగా ఉంటానంది

సుధాకర్ : సరే దాని సంతోషం కంటే కావాల్సింది ఏముంది. ఈ నెల డాక్టర్ దెగ్గరికి వెళ్ళలేదుగా ఇంకా

మధు : వచ్చాక వెళతాం

సుధాకర్ : ఆ అబ్బాయి గురించి ఆలోచించాను. ఇంట్లో ఉండట్లేదు, వాళ్ళ అమ్మా నాన్న సపోర్ట్ లేదు. మళ్ళీ దీని వల్ల పెద్దమ్మాయి ఇబ్బంది పడే అవకాశం ఉంది.

మధు : పొద్దున ఫోన్ చేసింది

సుధాకర్ : ఏమంది

మధు : అక్షితని తన చిన్న మరిదికి ఇవ్వమని చాలాసార్లు చెప్పింది, నేను ఇష్టం లేనట్టు మాట్లాడాను. కోప్పడింది.. "నా చెల్లికి ఇక్కడ తోడుగా నేనుంటాను, అది పని చెయ్యలేకపోతే నేను అందుకుంటాను. నాకు లేని బాధ మీకేంటి, వేరే ఇంట్లో అది కష్టపడాలని ఒకటే గొడవ

సుధాకర్ : దానికి చెల్లెలు అంటే ప్రాణం దీనికేమో ఆ అబ్బాయి అంటే ఇష్టం లేదు

మధు : ఏం చేద్దాం

సుధాకర్ : చూద్దాం.. సమయం వచ్చినప్పుడు ఉన్నది చెపుదాం

మధు : మొన్న కాకినాడ పిన్ని మాట్లాడుతూ అక్షితకి ఉన్న లాంటి సమస్యే అక్కడ వాళ్ళ ఊర్లో ఉన్న ఒక అబ్బాయికి ఉందని చెప్పింది. ఆ అబ్బాయి ఎక్కువగా నడవలేడట, టెన్షన్ పడకూడదట, సెక్స్ అస్సలు చెయ్యకూడదని డాక్టర్స్ చెప్పారట

సుధాకర్ : వాళ్ళు వీళ్ళు చెప్పింది బుర్రకి ఎక్కించుకోకు. అక్షితకి అంత సమస్య లేదు, మాములుగా ఉంది అంతే.. అయినా అది ఇంకా చిన్నపిల్ల.. సమస్యలు ఏమైనా ఉంటే త్వరగానే బయటపడేవి. నువ్వు అవేమి ఆలోచించకు

మధు : భయంగా ఉంది

సుధాకర్ : అదేమంత పెద్ద సమస్య కాదు కొంచెం జాగ్రత్తగా నెమ్మదిగా ఉండాలి అంతే

మధు : పెద్దది కాకపోయినా సమస్యేగా.. అయినా నీ చిన్న కూతురు నెమ్మదిగా ఉండేది కాదుగా

సుధాకర్ : దెగ్గరికిరా చలిగా ఉంది

మధు : కప్పుకో దుప్పటి చలేస్తే.. ఆఁహాఁ..

సుధాకర్ : ఈ మధ్య చిలిపితనం ఎక్కువయ్యిందే నీకు అని నడుము మీద చెయ్యేసి దెగ్గరికి లాక్కున్నాడు.

xxx xxx

తెల్లారి ఐదు గంటలకి చిన్నా వచ్చాడు. సుధాకర్ లేవకపోవడమె మంచిదని లేపలేదు మధు.

మధు : బండి ?

చిన్నా : స్టేషన్ వరకే

మధు : చూడు బాబు.. అమ్మాయికి గుండె జబ్బు ఉంది, కొంచెం జాగ్రత్త.. కనిపెట్టుకుని ఉండు. నేను నీకు అప్పుడప్పుడు ఫోను చేస్తుంటాను, కొంచెం ఎత్తు, నాకు టెన్షన్ తగ్గుతుంది

చిన్నా : ఏమైంది

మధు : తనకి మనలా గుండె పొరలు మాములుగా లేవు, చాలా పలచన, సరైన రూపంలో లేవు. గుండె కొట్టుకోవడం కూడా నిద్రలో ఉన్నప్పుడు మారుతుంది. పుట్టుకతోనే అలా..

చిన్నా : ఏమైనా సీరియస్సా

మధు : లేదు.. పెద్దగా శ్రమ తీసుకోకూడదు. టెన్షన్స్ సడన్ మూమెంట్స్ లాంటివి ఉండకూడదు.

చిన్నా : అలాగే

మధు : జాగ్రత్త.. అది వస్తుంది..

అక్షిత వచ్చాక తన జబ్బు గురించి మాట్లాడలేదు మధు. ఇద్దరు కలిసి బండి మీద వెళుతుంటే మధు వెళ్ళిపోయేవరకు చూసి లోపలికి వెళ్ళింది.

అక్షిత : ఇక పోనీ.. అమ్మకి ట్రైన్ అని చెప్పాం కానీ బండి మీద వెళ్తున్నాం అని తెలిస్తే నన్ను చంపేస్తుంది

చిన్నా : ట్రైన్లోనే వెళదాం

అక్షిత : ఓహ్.. ఏమైంది.. ఇప్పటికిప్పుడు టికెట్స్ అంటే

చిన్నా : ముందే తీసుకున్నాను, నాకు మీ అమ్మని టెన్షన్ పెట్టాలని లేదు

అక్షిత : నాగురించి చెప్పిందా

చిన్నా : ఐదు నిముషాల ముందు చెప్పింది

అక్షిత : ఏం కాదు బండి మీద వెళదాం

చిన్నా : మీ అమ్మ నీ గురించి చెప్పకముందే ఈ నిర్ణయం తీసుకున్నాను. ఈ సారికి ట్రైన్లో వెళదాం

సరే అంది అక్షిత​
Previous page: Update 02
Previous article in the series 'రెండు కళ్ళు': వెలుగు