Update 10

వదిన వాళ్ళు ఒక వైపు అమ్మా నాన్నా అన్నయ్య ఇంకో వైపు.... నాన్న పిచ్చ కోపంగా ఉన్నారు కొంచెం సేపటికి లేచి వదిన వాళ్ళ నాన్న మీదకి వెళ్ళాడు, నేను ఆపాను "ఇలాంటిదేదైనా సమస్య ఉంటే ముందే చెప్పాలి కదా ఇలా మోసం చేస్తారా అని వదిన వాళ్ళ నాన్న మీద అరిచాడు".

అమ్మ వదిన వాళ్ళ అమ్మని చూస్తూ "ఎంత మోసం అందుకేనా ఎక్కువ కట్నం ఇచ్చి మరీ చేసారు, అనుకున్నాం గాని మరీ ఇలా చేస్తారని అనుకోలేదు" అని వదినని కోపంగా చూసింది.

అన్నయ్య రూమ్ నుంచి బైటికి వచ్చిన దెగ్గర నుంచి వదిన ఏడుస్తూనే ఉంది, నేను చూడలేకపోయాను నా వల్లే కదా ఇదంతా జరిగింది.

ఇంతలో అన్నయ్య కోపంగా కుర్చీని తన్ని "ఎహె ఇదసలు పెళ్లే కాదు తీసుకెళ్లండి దాన్ని ముందు, నేనేం చేస్తానో నాకే తెలీదు అందరిని చీటింగ్ కేసులో తోసి బొక్కలో ఏస్తాను " అని లేచాడు.

వదిన వాళ్ళ అమ్మా నాన్న ఏదో చెప్పడానికి ట్రై చేశారు కానీ ఎంతకీ అమ్మ నాన్నా అన్నయ్య మొండిపట్టు పట్టినట్టు అస్సలు ఏం వినట్లేదు, అన్నయ్య కాళ్ళ వెళ్ళా పడ్డారు వాడు వాళ్ళ చేతులని విధిలించి కొట్టాడు వదిన వాళ్ళ అమ్మ నాన్న ఏడుస్తూ అన్నయ్య ఎమ్మట పడ్డారు కానీ వాడు కోపంలో ఉన్నట్టు నటిస్తున్నాడు, అవును అది కోపం కాదు వాడి మైండ్ లో ఇంకోటేదో రన్ అవుతుంది.

ఎందుకో అన్నయ్య ఓవర్ యాక్షన్ చూసి డౌట్ వచ్చింది ఏమైయ్యుంటుందా అని ఆలోచిస్తే అప్పుడు తట్టింది, వదినని వదిలించుకొని వాళ్ళు ఇచ్చిన కట్నం దెంగి ఇంకోదాన్ని చేసుకుంటే ఆ కట్నం కూడా వస్తుంది... ఇంతలోనే ఎంత ప్లాన్ వేశావు రా అనుకున్నాను.

ఇక లాభం లేక వదినని తీసుకుని వాళ్ళు వెళ్లిపోతున్నారు ముగ్గురు ఏడ్చుకుంటూ, ఏ ఆడపిల్ల తండ్రి అయినా అంతలా దిగజారి బతిమిలాడటం నేను చూడలేదు, వదినకి ఉన్న మంచితనం తన పద్ధతులు అన్ని వాళ్ళ నాన్న దెగ్గరే నేర్చుకుందనుకుంటా చాలా నచ్చేసాడు వాళ్ళ నాన్న.

కూతురి కోసం తనకంటే చిన్న వాడి కాళ్ళు పట్టుకోడానికి ఒక్క క్షణం కూడా ఆలోచించలేదు, ఇక వదిన... అమ్మని పట్టుకుని పెళ్ళికి ముందే మీ చిన్న కొడుక్కి చెప్పాను తనకి తెలుసు అంటే అందరు మూసుకుని ఉండేవాళ్ళు కానీ వదిన ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు, నాకు తెలుసు తను అలా చెయ్యదని ఇప్పటివరకు వదిన విషయంలో నేను అనుకున్నది ఒక్కసారి కూడా తప్పవ్వలేదు.

వదినని తీసుకెళ్తున్న వాళ్ళని చూస్తున్నా, వదిన ఒకసారి ఏడుపు కళ్ళతో నన్ను చూసింది...

చిన్నా :

"ఆగండి!...

ఇప్పుడు కాదు

రేపు రిసెప్షన్ ఉంది పెద్ద పెద్ద వాళ్ళందరూ వస్తారు

పరువు పోతుంది

ఏం చెయ్యాలో ఆ తరువాత ఆలోచిద్దాం

వదినా నువ్వు ఇంట్లోకి వెళ్ళు".

వదిన వాళ్ళు ఆగి చూస్తున్నారు..

అన్నయ్య : రేయ్ చిన్నా నువ్వు మధ్యలో రాకు.

చిన్నా : నువ్వాగు సగం సగం అలోచించి పరువు పోగొట్టుకోకు, ఇప్పుడు నీకు పెళ్లి అయిపోయింది రేపు న్యూస్ లో పేపర్లో అన్నిటిలో వస్తుంది, ఇప్పుడు నీకు మంచిపేరుంది బుద్ధి తక్కువగా అలోచించి పరువు తీసుకోకు. అని నాన్నని చూసాను.

నాన్న కూడా అలోచించినట్టున్నాడు నాకు సపోర్ట్ గా తల ఊపి వదిన వాళ్ళని కోపంగా చూసి ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయాడు.

అన్నయ్య కోపంగా బైటికి వెళ్ళిపోయాడు, అమ్మ వదినని చూసి "చెప్పారుగా ఇక లోపలికి తగలాడు" అని వదిన వాళ్ళ అమ్మా నాన్న ని చూసి "మీరు మాత్రం నా ఇంటి గడప తొక్కోద్దు" అని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.

వదిన వాళ్ళ అమ్మా నాన్నని చూసాను ఇద్దరు నాకు చేతులు ఎత్తి నమస్కారం పెట్టారు, వద్దని వారించి నా గుండె మీద చెయ్యి వేసి నేను చూసుకుంటాను అని సైగ చేసాను, వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు.

నేను ఇంట్లోకి వెళ్లాను అమ్మ వదినతో ఏదో మాట్లాడుతుంది, వదిన ఏడుస్తుంది అక్షిత వదిన చెయ్యి పట్టుకుని ఉంది వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్లాను, అమ్మ నన్ను చూసింది.

చిన్నా : అమ్మా లోపలికి పో...

అమ్మ నన్ను కోపంగా చూస్తూ వెళ్ళిపోయింది.

వదినని నా రూమ్ కి తీసుకెళ్లి మంచం మీద కూర్చోబెట్టి నా ఫోన్ తీసి వదినకి ఇచ్చాను తన వాళ్ళతో మాట్లాడుకుంటుందని, అక్షితకి సైగ చేశాను ఇద్దరం బైటికి వచ్చి డాబా మీదకి వెళ్ళాము.

అక్షిత : ఇప్పుడేం జరుగుతుంది?

చిన్నా : చూద్దాం..

అక్షిత : నువ్వు ఎందుకు లావణ్య కి సపోర్ట్ చేస్తున్నావ్?

చిన్నా : ఏంటి ఒక్క రాత్రికే అక్క నుంచి లావణ్య అయిపోయిందా?

అక్షిత : మరి అలా అబద్ధం చెప్తే అవ్వరా... ఇది మోసమే కదా పెళ్లి చేసుకునే వాడికి ఎన్నో ఆశలు ఉంటాయి అవన్నీ ఆవిరి అయితే ఎలా ఉంటుంది...

చిన్నా : సరే నీకే ఆ ప్రాబ్లెమ్ ఉందనుకో, నిన్ను దెగ్గరకి తీయాల్సిన నేనే దూరం పెట్టి నిన్ను అసహ్యించుకుంటే నీకు ఎలా ఉంటుంది?

ఒక వేళ వచ్చిన సంబంధాలు అన్ని వెనక్కి వెళ్తుంటే, రోజు రోజు కి ఇక నీకు పెళ్లి అవ్వదు అనిపిస్తే అప్పుడు నువ్వు ఏం చేస్తావ్?

అక్షిత : ఇప్పుడు నువ్వు ఏం చెప్పదలుచుకున్నావ్?

చిన్నా : ఏం లేదు నువ్వడిగిన దానికి సమాధానం చెప్తున్నాను అంతే, పెళ్లంటే ఒక్క సెక్స్ మాత్రమేనా?

అక్షిత : సరే నువ్వు చెప్పు నాకే ఆ పరిస్థితి ఉంటే నువ్వేం చేసేవాడివి?

చిన్నా : ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ, నువ్వు ఎలా ఉన్నా నువ్వు కుంటిదానివైనా, కర్రిదానీవైనా సరే..నిన్ను వదిలే ప్రసక్తే లేదు.

అక్షిత : నవ్వతూ...కోతలు కొయ్యకు పూకు లేకపోతే వారం ఉండలేవు నువ్వు..

చిన్నా : దాని కోసం వేరే బొక్కలోకి దూరతాం కానీ నిన్ను వదుల్తానా చెప్పు.

అక్షిత : అంటే నీకు ఆ ఆలోచనలు ఉన్నాయి..

చిన్నా : అలా కాదే నువ్వడిగిన దానికి చెప్తున్నాను.

అక్షిత : నువ్వు ఎంత మందినైనా కామించు కానీ నువ్వు ప్రేమించేది మాత్రం నన్నే అయ్యుండాలి.

చిన్నా : నువ్వు తప్ప వేరే దారి ఉందా నాకు.

కొంచెం సేపు మౌనంగా చూసుకున్నాం...

అక్షిత : నేను ఇంటికి వెళ్తా ఇక అమ్మ ఎలా ఉందో ఏంటో..

చిన్నా : సుబ్బరంగా తిని బొబ్బుంది.

అక్షిత : నీకెలా తెలుసు?

చిన్నా : నేనింకా mi కెమెరా తీయాలేదు కాబట్టి..

అక్షిత : అంటే మొన్న అమ్మ రూమ్ లో అమ్మతొ లెస్బియన్ చేశాను, చూసావా?

చిన్నా : నవ్వుతూ... రికార్డు కూడా చేశా ఎప్పుడైనా మీ అమ్మా కూతుర్లకి మీ ఇంట్లో టీవీలో వేసి చూపిస్తాలే...

అక్షిత : నిన్నూ....

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

అక్షితని డ్రాప్ చేసాక ఇంటికి వెళ్లి హాల్ లో సోఫాలో పడుకున్నాను, తెల్లారి అందరూ సీరియస్ గానే ఉన్నారు అమ్మ వచ్చి నన్ను లేపింది.

అమ్మ : నీ రూమ్ దానికి త్యాగం చేసావా, ఇక్కడే ఎక్కడో పడిఉండేదిగా అది.

చిన్నా : అమ్మా ఏంటే అలా మాట్లాడతావ్ నువ్వు ఆడదానివేగా ఆ మాత్రం అర్ధం చేసుకోలేవా తన పరిస్థితి.

అమ్మ : ఎవరెటు పోతే నాకేంటి, నా సంసారం నా బిడ్డలు ఇవే నాకు ముఖ్యం దారిన పొయ్యే వాళ్లందరికి నేను సానుభూతి చూపించలేను అని కిచెన్ లోకి వెళ్ళిపోయింది.

వదినకి రాత్రి నుంచి మంచి నీళ్లు కూడా ఇవ్వలేదు నా రూమ్ లో బాటిల్ లేదు, వాటర్ బాటిల్ తీసుకుని వదిన డోర్ కొట్టాను, చిన్నగా తెరుచుకుంది వదిన మంచం మీద కూర్చుని ఉంది ఇంకా శోభనం చీర లోనే ఉంది..(ఆనందంగా మొగుడితో కాపురం చెయ్యాల్సిన పిల్ల ఇలా అయిపోయిందని కొంచెం బాధ వేసింది, అందరికీ మంచి చెయ్యడుగా ఆ దేవుడు)....వెళ్లి వాటర్ అందించాను.

వదిన ఏం మాట్లాడలేదు... బైటికి వచ్చి నా కాలేజీ బ్యాగ్ వేసుకుని బైటికి వెళ్లి సోప్, బ్రష్, టవల్, టిఫిన్ కొని అన్ని బ్యాగ్ లో పెట్టి ఎవ్వరు చూడకుండా నా రూమ్ కి వెళ్లి వదినకి ఇచ్చాను, వదిన నన్ను ప్రేమగా చూసింది వదిన ఫ్రెష్ అయ్యే లోపు వదినకి డ్రెస్ తీసుకురావాలి తన సూటకేస్ అన్నయ్య రూమ్ లో ఉంది లోపలికి వెళ్ళాను పడుకుని ఉన్నాడు, వెంటనే సూటకేస్ ఓపెన్ చేసి అందిన వరకు డ్రెస్సులు తీసుకుని బైటికి పరిగెత్తాను ఎదురుగా అమ్మ రెడ్ హ్యాండెడ్ గా దొరికిపోయాను.

అమ్మ కోపంగా నా చేతుల్లో ఉన్న వదిన డ్రెస్ చూస్తూ : దానికి టిఫిన్ డైనింగ్ టేబుల్ మీద పెట్టాను తీసుకెళ్లి ఇవ్వు.

చిన్నా : అలాగే మా..

అమ్మ : నీ మనసులో అనుకున్నంత చెడ్డదాన్ని కాదు నేను..

చిన్నా : సారీ మా అని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాను.

అమ్మ : నాకు నా కొడుకుల జీవితం ముఖ్యం అంతే.. నేనేం చేసినా అది మీకోసమె అది గుర్తుపెట్టుకో...

సాయంత్రం రిసెప్షన్ జరిగింది అందరూ విష్ చేసి గిఫ్ట్స్ ఇచ్చారు, వదిన నిన్న రాత్రి దించిన తల ఇంతవరకు ఎత్తనే లేదు, ఫోటోగ్రాఫర్స్ ని కూడా పిలవలేదు, ఏదో చూడటానికి గ్రాండ్ గా ఉన్నా కళ లేదు వదిన ఫ్రెండ్స్ అది గమనించారు కానీ వాళ్ళకి ఏం తెలియకుండా ఉండటానికి చాలా జాగ్రత్త పడాల్సి వచ్చింది, సౌజన్యకి కట్నం దెగ్గర చిన్న గొడవ అని అక్షితతొ చెప్పించాను..అమ్మ కూడా ఎవ్వరితో ఏం చెప్పలేదు.

ఆ రాత్రి అయిపోయాక తెల్లారే వదినని పిలిచి నాన్న అమ్మ అన్నయ్య తగులుకున్నారు, నేను వెళ్లి వదిన పక్కన నిలబడ్డాను, అమ్మ నన్ను కోపంగా చూసింది.

నాన్న వదినని చూసి "ఇక నువ్వు వెళ్లిపోవచ్చు" అన్నాడు, వదిన "మావయ్య" అంది.

అన్నయ్య : ఎవరే నీకు మావయ్య, చెప్పుతొ కొడతా ఇంకోసారి అలా పిలిచావంటే..

అమ్మ : చిన్నా వెళ్లి దింపేసి రా తనని.

చిన్నా : ఇప్పుడు పంపిస్తే ఆ తరువాత వచ్చే వాటిని ఎలా ఎదురుకుంటారు?

నాన్న : ఏంటి నువ్వనేది?

అన్నయ్య : అమ్మా వీడు మళ్ళీ ఏదో ఫిట్టింగ్ పెడుతున్నాడు, నిన్న కూడా దాన్ని వెనకేసుకొచ్చాడు.

అమ్మ : చిన్నా నువ్వు ఎందుకు సప్పోర్ట్ చేస్తున్నావు దానికి, నోరు మూసుకుని ఉండు.. నాకు పొద్దున అక్షితకి ఫోన్ చేసినప్పుడు తను కూడా చెప్పింది నువ్వు లావణ్యని బాగా వెనకేసుకొస్తున్నావ్ అని ఈ విషయంలో తల దూరిస్తే బాగోదు..

నాన్న : అక్షిత అక్షిత మొన్నటి నుంచి చూస్తున్నాను ఎవరు ఆ అమ్మాయి?

అమ్మ : మన చిన్నా ప్రేమించిన అమ్మాయి.

నాన్న : ఓహో నీకిదంతా ముందే తెలుసన్నమాట, అంతా తెలిసే ఆ అమ్మాయిని మన ఇంట్లో ఉంచుకున్నావు నువ్వు.

అమ్మ : లేదు నాకు ఈ మధ్యనే తెలిసింది, ముందు ఫ్రెండ్ అన్నాడు.

నాన్న : ఆహా మోసం చేసే ముసళ్లు ఇద్దరు ఒకే చోట చేరారు...అందుకే వాడు ఆ అమ్మాయి తప్పులని కాపాడాలని చూస్తున్నాడు....వదిన ఏదో చెపుదామానుకుంది కానీ తను ఏం మాట్లాడకుండా తన చెయ్యి పట్టుకున్నాను, అమ్మ అది గమనించింది.

అన్నయ : నీ అంతగా నువ్వే వెళ్ళిపో, లేకపోతే బైటికి గెంటల్సొస్తుంది.

చిన్నా : ఆ తరువాత నిన్ను గెంటుతారు జైల్లోకి..

అమ్మ : ఏంటి?

చిన్నా : నీ పెద్ద కొడుక్కి ఫాన్స్ ఎక్కువ బైట, అన్నయ్య ఎక్కడికి వెళ్లిన ప్రెస్ వాళ్ళు న్యూస్ కోసం తన వెనక ఎవరో ఒకరు తిరుగుతూ ఉంటారు, ఈ విషయం బైటికి తెలిస్తే ముందు అయ్యగారి పరువు స్వాహా, పెళ్ళైన ఒక్క రోజులో విడాకులు ఏ కోర్ట్ ఇవ్వదని తెలేదా కనీసం ఒక సంవత్సరం ఆగాలి, కోర్టు కి వెళ్లినా కూడా మళ్ళీ కలిసి ఉండటానికి టైం ఇస్తారు, ఇక తను మన ఇంట్లో ఉండట్లేదాని బైట తెలిస్తే కాళీగా ఉన్న జనం అస్సలు ఏం జరుగుతుందా అని మొత్తం మాటర్ బైటికి లాగుతారు అవసరమా ఇదంతా...

నాన్న షాక్ అయ్యి నన్నే చూస్తున్నాడు.. అమ్మ కూడా..

అన్నయ్య : నేను చెప్పానా వీడు దానికే సప్పోర్ట్ చేస్తాడు అని, వీడు దాన్ని ..... అని బూతులు మాట్లాడబోయి నాన్నని చూసి ఆపేసాడు.

అమ్మ : మీరేం మాట్లాడరేంటండీ?

నాన్న : ఆ ఎదవ చెప్పేవన్నీ నిజాలే.

అన్నయ్య : కాదు...లేదు, నేను లాయర్ కి ఫోన్ చేస్తాను అని ఫోన్ తీసుకుని బైటికి వెళ్ళాడు.

చిన్నా : వదినా నువ్వు లోపలికి వెళ్ళు, నేను మా అమ్మా నాన్నతొ మాట్లాడాలి.

వదిన లోపలికి వెళ్ళిపోయింది..

చిన్నా : నాన్న వదినతొ నేను మాట్లాడాను, అది వ్యాధి కాదు పుట్టుకతొ వచ్చింది, తను రెగ్యులర్ గా చెకప్ చేసే డాక్టర్ ని కూడా కలిసాను అది నయం అవుతుందట, వదిన మంచిది అణుకువది కాబట్టి ఒక్క మాట మాట్లాడకుండా తల వంచుకుని ఉంది, మీరు ఇలా సూటి పోటీ మాటల్తో గుచుతుంటే ఎప్పుడో అప్పుడు రివర్స్ అయ్యి ఒక్క కేసు పెట్టిందానుకో నీ పెద్ద కొడుకు ఉద్యోగం వాడి జీవితం మొత్తం కోర్టు చుట్టు తిరగాల్సిందే..

నాన్న : అంటే వాడి తప్పు లేకపోయినా వాడికి శిక్ష వేస్తారా, మోసం చేసింది వాళ్ళు అనుభవించాల్సింది మేమా...ఎలా జరుగుతుందో నేను చూస్తాను.

చిన్నా : శిక్ష పడుతుందని నేను చెప్పట్లేదు, కానీ లోకం గురించి మీకు తెలియదా, పరువు, టైం వేస్ట్ అందరికీ సమాధానాలు చెప్పుకోవాలి అవసరమా, వదిన ట్రీట్మెంట్ కి కొంచెం టైం పడుతుంది అంతే, అయినా ఒక సారి బట్టలిప్పి మాట్లాడుకుందాం నీ కొడుకు దూరని బొక్క ఉందా, సాని కొంపలముందు క్యూ కట్టి నిల్చుంటాడు నీ కొడుకు నీకు తెలీదా ఇవన్నీ.

నాన్న : ఆహా అంతవరకు వచ్చావా, సాని అంటే ఏంటో తెలుసా తమరికి.

చిన్నా : సాని లో ఏలికసాని, మంత్రసాని, దొరసాని ఇలా ఏడు రకాలు ఉన్నాయ్... ఎవరిదెగ్గరికి వెళ్ళాడో నాకేం తెలుసు.

అమ్మ : అయితే ఏంట్రా ఇప్పుడు ఆయన్ని కొడతావా?

నాన్న : ఏమో అనుకున్నానే నీ చిన్న కొడుకు చాలా పెద్దొడు అయిపోయాడు, అని కోపంగా బైటికి వెళ్ళిపోయాడు.

అమ్మా నేను మాత్రమే మిగిలాం.

అమ్మా : లావణ్య ట్రీట్మెంట్ గురించి మాట్లాడావ్, పెళ్లి తరువాత నువ్వు ఎక్కడికి వెళ్ళలేదు ఇంట్లోనే నీ వదినని కాపు కాసుకుంటూ తిరిగావు...అంటే నీకు ఈ విషయాలన్నీ ముందే తెలుసా?

చిన్నా : వదిన నాకు పెళ్ళికి ముందే చెప్పింది.

అంతే ఫట్ మని పడింది చెంప మీద దెబ్బ...

అమ్మ : అంతా తెలిసే చేసావు నువ్వు, అస్సలు ఇందులో లావణ్య తప్పే లేదు అని ఇంకొకటి పీకింది.

చిన్నా : ఆడపిల్ల మా అలా ఎలా వదిలేస్తాము.

అమ్మ : ఎవరైతే నీకేంటి, అస్సలు నీకు దానికి ఏంటి సంబంధం, నీకు దానికి రంకు ఉందనుకున్నా దాని పూకు పనిచెయ్యదు, ఎందుకు ఇవన్నీ మా నెత్తి మీద వేశావు నువ్వు ... నిజంగా నీకు అంత సానుభూతి ఉంటే నువ్వే పెళ్లి చేసుకోవాల్సింది, నువ్వు చేసింది చాలా పెద్ద తప్పు.

అని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది, నా రూమ్ దెగ్గరికి వెళదామని వెనక్కి తిరిగాను, వదిన గోడ చాటుగా మొత్తం చూస్తుంది, ఇద్దరి కళ్ళు కలుసుకున్నాయి.... వదిన నాతో ఏదో మాట్లాడాలనుకుంది..కానీ తల దించుకుని డాబా మీదకి వెళ్లాను , అన్నయ్య నన్ను కోపంగా చూస్తున్నాడు.

అన్నయ్య : ఎందుకోచ్చావ్ మళ్ళీ, నీకు దానికి ఏంట్రా లింకు నాకంటే ఎక్కువా నీకు? మోజు పడ్డావా దాని మీద....నువ్వు ఎంత కష్టపడినా కూడా పెన్సిల్ కూడా పోదు దాని పూకులోకి..

చిన్నా : ఆడదాన్ని ఎప్పుడు దెంగటానికే కాదు అప్పుడప్పుడు వాళ్ళ మనసు చూడటం కూడా నేర్చుకో.

లంజ కొంపలికి వెళ్లి వెళ్లి దెంగటం అంటే నాలుగు సార్లు ఊపి కార్చేస్తే పని అయిపోద్ది అనుకుంటున్నావేమో, పెళ్ళానికి బైట ఉన్న వాళ్ళకి చాలా తేడా ఉంది, ఇప్పుడు కూడా నువ్వు వదినని వదిలించుకుని ఆ కట్నం దెంగాలని చూస్తున్నావ్ అంతేగా?

అన్నయ్యకి తన మనసులో ఉన్న మాట నా నోటిలోనుంచి వచ్చేసరికి మాట పడిపోయింది.

చిన్నా : నా మాట వినురా వదిన లాంటి అమ్మాయి మళ్ళీ మళ్ళీ దొరకదు రా, అయినా నీకు పూకులు కరువా కొత్త పూకు దొరకలేదు అంతేగా ఇలా దేన్నీ పడితే దాన్ని దెంగటం మాని ఒక్కసారి ఎవరినైనా ప్రేమించి చూడరా అన్నయ్య.

అన్నయ్య : నువ్వే చెప్పాలి నాకు, నీ బతుకంతా ఆ oyo చుట్టు తిరగడమేగా ఈ సారి దొరుకు రైడ్ చేసి లోపల దెంగుతా ..

చిన్నా : నేను ప్రేమించిన అమ్మాయితోనే తిరిగాను నీలా కాదు..

అన్నయ్యకి కోపం వచ్చి మెట్ల దెగ్గరికి వెళ్లి కింద చూసి నన్ను చూస్తూ "ఓహో నా గురించి, నన్ను బాడ్ చెయ్యడానికి దీన్ని కూడా తీసుకొచ్చి మరీ అడగాల్సినవన్ని అడిగావు" అన్నాడు.

నేను మెట్ల దెగ్గరికి వెళ్లాను అక్కడ వదిన నిల్చొని ఉంది, అన్నయ్య వెళ్తూ వెళ్తూ వదినని కోపంగా చూసి భుజంతొ గట్టిగా గుద్ది వెళ్ళాడు, వదిన మెట్ల గోడకి గుద్దుకుంది"..

తనని పట్టుకుని కిందకి తీసుకెళ్లాను.. రాత్రి అయ్యింది కానీ నిద్ర రావట్లేదు డాబా మీదకి వెళ్లాను..

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

పల్లవి కిచెన్ లో పని పూర్తి చేసుకుని లైట్ ఆఫ్ చేసి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది, శివ ఏదో ఆలోచిస్తుండడం తొ పక్కన పడుకుని....

పల్లవి : అన్ని అవే సర్దుకుంటాయి..

శివ : అది కాదే... నీ చిన్న కొడుకు ఎన్నెన్ని మాటలు మాట్లాడాడు, నన్ను ఎదిరించి మాట్లాడతాడని కలలో కూడా అనుకోలేదు, ఎందుకు అంతగా సపోర్ట్ చేస్తున్నాడు ఆ అమ్మాయిని...

పల్లవి : తన మీద జాలి పడుతున్నాడు అంతే..

శివ : ఏమో పల్లవి, ఎందుకు పనికిరాడు అనుకున్న వాడేమో సెక్యూరిటీ అధికారి అయ్యి ప్రమోషన్ కూడా తెచ్చుకున్నాడు, బాగుపడతాడనుకున్న వీడేమో ఇలా డిగ్రీతొ ఆపేసి ఇలా చేస్తున్నాడు..

దారితప్పుతాడు అనుకున్నవాడు దారిలో పడ్డాడు, దారిలో ఉన్నవాడు మాత్రం దారి తప్పుతున్నాడు.

పల్లవి : వాళ్లే తెలుసుకుంటారు లెండి..

శివ : ఇంతకీ ఆ అక్షిత తన సంగతి ఏంటి?

పల్లవి : ఆ అమ్మాయి చాలా మంచిదండి, కాకపోతే నోటి దూల ఎక్కువ, నవ్వు గల మొహమే చిన్నోడికి ఈడు జోడి..

శివ : మీరంతా కలిసిపోయారనమాట, ఇంక మళ్ళీ నా ప్రమేయం ఎందుకు? అని అటు తిరిగి పడుకున్నాడు.

పల్లవి : అలా కాదండి..

శివ : ఎవరికిష్టమొచ్చినట్టు వాళ్ళు చేసుకోండి, నేను నా పెద్ద కొడుకే అమాయకులం.

పల్లవి : మొన్నటిదాకా వాడిని అందరికంటే ఎక్కువగా బూతులు తిట్టింది మీరే...

మాటలు అలా సాగుతున్నాయి..... రోజులూసాగుతున్నాయి.....

ఈరోజు వదినతొ మాట్లాడాను ఇంకో రెండు నెలల్లో కాలేజీ అయిపోతుంది, పీజీ చేతికి వస్తుంది కాలేజీకి వెళ్లి రోజూ వాళ్ళ అమ్మ నాన్నని కలిసి కొంచెం ఈ ఒంటరితనాన్ని దూరం చేసుకోమని సలహా ఇచ్చాను, వదిన దానికి ఒప్పుకుంది.

అక్షిత ఈ మధ్య నాకు ఫోన్ కూడా చెయ్యట్లేదు నేను వదినని సపోర్ట్ చేస్తున్నానని అమ్మతొ చెప్పింది గా మొహం చెల్లకో, నేనేమైనా అంటానని భయపడిందో తెలీదు, కానీ ఈ రెండు కాదు ఇంకేదో ఉంది...కొంచెం నాకు దూరంగా ఉంటుంది....

వదినని రోజూ నేనే కాలేజీకి తీసుకెళ్లి తీసుకొస్తున్నాను వారానికి మూడు రోజులు వాళ్ళ అమ్మ వాళ్ళని కలుస్తుంది, ఆదివారం అంతా వాళ్ళ దెగ్గరే ఉండమని అక్కడే వదిలేసి వస్తున్నాను, ఇంట్లో కూడా వదిన లేకపోవడమే మంచిదని ఎవ్వరు ఏం అడగట్లేదు, అన్నయ్య మళ్ళీ ఏ కొంపలు పట్టుకుని తిరుగుతున్నాడో ఈ మధ్య కనిపించట్లేదు కానీ అమ్మా వాడు తెగ ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటున్నారు నవ్వుకోడాలు గిచ్చుకోడాలు గమనిస్తూనే ఉన్నాను.

ఒక రోజు రాత్రికి ఇంటికి వచ్చేసరికి ఎవ్వరు లేరు నా రూమ్ లో వదిన కనిపించలేదు, అన్నయ్య రూమ్ లోనుంచి ఏడుపు వినిపిస్తుంటే వెళ్ళాను.. అన్నయ్య తాగి వచ్చాడు వాడి మొడ్డని వదిన ముందు పెట్టి జుట్టు పట్టుకుని వదిన నోట్లో మొడ్డని బలవంతంగా దూర్చాలని చూస్తున్నాడు, వదిన భయంతొ ఏడుస్తూ గింజకుంటుంది, వెళ్లి అన్నయ్య చెంప మీద ఒక్కటి కొట్టాను మంచం మీద స్పృహ తప్పి పడిపోయాడు ఆ మందు మత్తులో... వదిన చెయ్యి పట్టుకుని నా రూమ్ లోకి తీసుకొచ్చాను వదిన నన్ను కౌగిలించుకుని ఏడ్చింది తనని అలా హత్తుకునే తన జుట్టు సారి చేశాను.. మంచి నీళ్లు అందించాను తాగి మళ్ళీ నన్ను కౌగిలించుకుని వాళ్ళ అమ్మా నాన్న దెగ్గరికి వెళ్ళిపోతాను, ఇక్కడ ఉండలేను అని ఏడ్చేసింది.. నాకే ఏడుపొచ్చింది ఇక వదిన నా వల్ల ఇబ్బంది పడింది చాలు రేపు పొద్దున్నే వదినని వాళ్ళ ఇంట్లో విడిచిపెడదాం అనుకున్నాను.

కానీ పొద్దున్నే వదిన కాలేజీ కి రెడీ అయ్యి కూర్చుంది, రాత్రి అస్సలు ఏం జరగనట్టు ప్రవర్తించింది అడుగుదామనుకున్నాను కానీ గుర్తుచేసి బాధపెట్టదలుచుకోలేదు వదినని కాలేజీలో దింపి అక్షిత వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లాను, కవిత చాలా కోపంగా చూసింది నన్ను... ఒకసారి బతిమిలాడుతాను ఏదో ఒకటి చేసి తనని నవ్విస్తానని చూసింది కానీ ఇప్పుడు నేనా పరిస్థితిలో లేను, కొంచెం సేపటికి తనే మాట్లాడింది అక్షిత వాళ్ళ అమ్మతో ఏంచెప్పిందో కానీ వెంటనే మా పెళ్లి జరిగిపోవాలని చాలా గట్టిగానే చెప్పింది.

ఒక సాయంత్రం వదినని కాలేజీ నుంచి ఇంటికి తీసుకువచ్చాను, వదిన బైట కాళ్ళు కడుక్కుంటుంది నేను లోపలికి వచ్చాను అన్నయ్య రూమ్ డోర్ తెరిచే ఉంది, సౌండ్స్ వినగానే నాకు అర్ధమైపోయింది డోర్ దాకా వెళ్లాను, అమ్మని ఒంగో బెట్టి వెనక నుంచి ఎస్తున్నాడు అన్నయ్య ఎమ్మటే బైటికి పరిగెత్తాను వదిన ఎదురు వస్తుంటే, తన చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి లాక్కొచ్చి "వదిన కేఫ్ కి వెళ్లి చాలా రోజులైంది వెళదామా ఐస్ క్రీం తినేసి వద్దాం" అన్నా.. వదిన అయోమయంగా చూసింది "రా వదినా వెళదాం" అని కేఫ్ కి తీసుకెళ్లాను...

వారంలో కవిత అక్షితని తీసుకొని మా ఇంట్లో అమ్మా నాన్న ముందు కూర్చుంది, ఇద్దరికీ పెళ్లి చేసేద్దామని.. తన పేరు మీద ఉన్న ఆస్తిని మొత్తం అక్షిత పేరు మీద రాస్తానంది అంతే మా నాన్న ఫ్లాట్, అమ్మా కవిత ఇద్దరు నవ్వుకోడం నేను గమనించాను కానీ ఒక షరతు కూడా పెట్టింది తను కూడా అక్షితతొ పాటు ఇక్కడే ఉంటానని తనకి ఇంకెవ్వరు లేరని రిక్వెస్ట్ చేసింది, మా నాన్న ఆస్తి వస్తుందన్న ఆనందంలో పట్టించుకోలేదు ఒప్పుకున్నాడు.

నాకు అర్ధమైంది ఈ కామపిశాచులంతా ఒక్కటైపోయారు, నాకు అభ్యంతరం ఏమి లేదు కాని నా కంట్రోల్ లో లేకుండా జరుగుతున్నాయి అదే కొంచెం నా మనసులో సహనాన్ని దూరం చేస్తుంది.

అక్షిత నా దెగ్గరికి వచ్చి : చూసావా కెరీర్ సెట్ అవ్వకముందే ఏ ప్రాబ్లెమ్స్ లేకుండా ఎలా మన పెళ్లి జరిగేలా చేస్తున్నానో

"అన్ని ఇలాగే నీకిష్టమొచ్చినట్టు చేసేయ్ నీకు అడ్డు చెప్పేది ఎవరు " అని నవ్వుతూ బైటికి వచ్చేసాను.

పది రోజుల్లో నా పెళ్లి కూడా అయిపోయింది అస్సలు నేను ఏ పని చెయ్యలేదు పెళ్ళికి ఎవ్వరిని పిలవలేదు కూడా.... నా పెళ్ళిలోనే వదిన వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ తొ మళ్ళీ మాట్లాడింది కొంచెం ఆనందంగా ఉన్నట్టు నటించింది. వదిన వాళ్ళ అమ్మా నాన్నని పెళ్ళికి రానివ్వలేదు నా పెళ్ళిలో నేను తప్ప అందరు ఆనందంగానే ఉన్నారు, నేను నా ఫ్రెండ్స్ ని ఎవ్వరిని పిలవలేదు అస్సలు నా పెళ్లనే ఎవ్వరికి చెప్పలేదు అక్షిత దీని గురించీ అడిగింది నవ్వాను అంతే.

పెళ్ళిలో అక్షింతలు వేసేటప్పుడు చూసాను మళ్ళీ వదినని, అందరు అక్షింతలు వేస్తుంటే వదిన మాత్రం ఏదో మొక్కుకుని మనస్ఫూర్తిగా నవ్వుతూ నన్ను దీవించి అక్షింతలు వేసింది, అందరు వేసాక వదిన అక్షింతలు వెయ్యడంతొ అమ్మ వాళ్ళు తనని చూసారు కానీ వదిన అవేమి పట్టించుకోలేదు నవ్వుతూ నాకు ఆల్ ద బెస్ట్ చెప్పింది, చాలా రోజుల తరువాత వదినని ఇలా చూస్తున్నాను, నా మొహంలోకి నవ్వు వచ్చింది ఫోటోగ్రాఫర్ నా మొహంలో మొదటి సారి నవ్వు చూసినట్టు క్లిక్ మనిపించాడు...అంతే కదా ఎవరి మొహంలో ఏముందో వాళ్ళకే తెలుస్తుంది.

సౌజన్య వాళ్ళు విష్ చేసి గిఫ్ట్ ఇచ్చారు, మాటల సందర్బంలో సంగీత పెళ్లి అయిపోయినట్టు తెలిసింది, సడన్గా వాళ్ళ బావకి ఇచ్చి చేశారు అని తెలిసింది, కనీసం వీళ్ళని పిలవలేదట అదే ఆశ్చర్యంగా ఉంది అంటున్నారు సౌజన్య, సితార..

నా పెళ్లి అయిపోయింది శోభనానికి ఏర్పాట్లు జరుగుతున్నాయి వదిన సాయంత్రం కొత్త చీర కట్టుకుని ఆనందంగా పనులు చేస్తుంది చుట్టాలతో కలిసి...ఇప్పుడు ఇల్లు మళ్ళీ బాగుంది అనుకున్నాను, దూరం నుంచి అన్నయ్య వదినని కోపంగా చూడటం గమనించాను.

అందరూ వెళ్ళిపోయాక పడుకుందామని నా రూమ్ లోకి వెళ్లాను డెకొరేషన్ అంత శ్రద్దగా ఏం చెయ్యలేదు ఇది అమ్మ పనే అని నాకు తెలుసు, ఏదో చప్పుడైతే డోర్ దెగ్గరికి వెళ్లాను, డోర్ సందులోనుంచి చూసాను అక్షిత పాల గ్లాస్ పట్టుకుని వస్తుంది, వదిన ఆనందంగా అక్షిత చుట్టు చెయ్యి వేసింది, అక్షిత ఎలా చూసిందో నాకు కనిపించలేదు కానీ వదిన వెంటనే చెయ్యి తీసేసింది ఆ వెనుకే కవితా, అమ్మ అక్షితకి తోడుగా నడుస్తూ "నువ్వు ఎప్పటికి ఈ ఇంటి కోడలివి కాలేవు" అని అమ్మ అంది, వదిన ఏడుస్తూ అక్కడనుంచి వెళ్ళిపోయింది.

అక్షిత పాల గ్లాస్ తొ లోపలికి వచ్చింది, నేను పడుకుని ఉండటం చూసి పాల గ్లాస్ పక్కకి పెట్టి నా మీదకి ఎక్కింది.

అక్షిత : ఏంటి రాజుగారు కోపంగా ఉన్నట్టున్నారు?

చిన్నా : రాణి గారు తనకిష్టమొచ్చినట్టు చేస్తున్నారు గా, రాజుకి కోపం కూడా రాకూడదా?

అక్షిత : దా.. లే చాలా రోజులు అయ్యింది నీ పోటు పడక..

చిన్నా : నిజం చెప్పవే, నేను అనుకున్నవన్నీ రివర్స్ అవుతున్నాయి మీ ముగ్గురిలో ఎవరో నా ప్లాన్స్ అన్ని ప్లాఫ్ అయ్యేలా చేస్తున్నారు, నాకు ఆలోచించడానికి టైం దొరకకుండా చేస్తున్నారు, ఇవన్నీ మీకు తెలుసు..నీకిన్ని తెలివితేటలు లేవు... ఎవరు మా అమ్మా?

అక్షిత : కాదు మా అమ్మ అన్ని నవ్వింది.

చిన్నా : కవితా!... ఇవన్నీ చేస్తుంది?

అక్షిత : హా మా అమ్మే.. జరిగింది మొత్తం చెప్పాను.. ఇప్పటి వరకు మొత్తం తనే నడిపించింది, దీని తరువాత నువ్వు ఏం చేయాలనుకున్నా కూడా మా అమ్మ చూస్కుంటా అంది.

చిన్నా : ఏంది అది చూసేది నా ఆతులు, చెప్తా నీ సంగతి దాని సంగతి...

అక్షిత : అంతే గాని నువ్వు మాత్రం మారవు..

చిన్నా : నేను అప్పుడు ఇప్పుడు ఎప్పుడూ ఒకేలా ఉంటాను మీరే కన్ఫ్యూస్ అవుతున్నారు..

అక్షిత : ఛీ ఎదవ సంసారం, అంత ఇష్టం లేనోడివి ముందే చెప్పొచ్చుగా పెళ్లి ఎందుకు చేసుకున్నావ్?

చిన్నా : పెళ్లి నేను చేసుకోలేదు, నువ్వే నన్ను చేసుకున్నావ్..

అక్షిత : మరేందుకు అన్నిటికి గంగిరెద్దులా తల ఊపావ్, తాళి ఎందుకు కట్టావ్...

(దీని చేత కూడా మాట పడాల్సి వచ్చింది, ఇక దీనితో మాట్లాడటం అనవసరం అని అటు తిరిగి పడుకున్నాను)

అక్షిత : అటు తిరిగి పడుకుంటూ "ఏ ముహుర్తానా అడుగు పెట్టిందో మహా తల్లీ ఒక సుఖం లేదు సంతోషం లేదు ఛీ"...

నాకు వదిన గుర్తొచ్చింది నా రూమ్ లో కాకుండా ఎక్కడ పడుకుంది అని లేచి బైటికి వెళ్లాను హాల్లో కూడా లేదు, పైకి వెళ్లాను అమ్మా కవితా కిందకి వస్తున్నారు వాళ్ళని చూస్తూనే పైకి వెళ్లాను, వదిన రెండు కాళ్ళు ముడుచుకుని తల వంచి ఏడుస్తుంది.

తన పక్కన కూర్చుని తనకి ఆనుకున్నాను, వదిన నన్ను చూసి కళ్ళు తుడుచుకుంది, తన తలని నా భుజానికి అనించుకున్నాను వదిన కళ్ళు మూసుకుంది కొంచెం సేపటికి నిద్ర పోయింది,, అక్షిత పైకి వచ్చి నన్ను చూసి కోపంగా వెళ్ళిపోయింది.

వదినని గోడకి ఆనించి కిందకి వెళ్లి సాప పక్కలు తెచ్చి తనని పడుకోబెట్టి రగ్గు కప్పి కిందకి వచ్చాను , అమ్మా కవితా అక్షిత ముగ్గురు నన్నే చూస్తున్నారు పట్టించుకోకుండా వెళ్లి పడుకున్నాను. అన్ని ఆలోచనలే...వదినలో మార్పు రాలేదు వీళ్ళు రానివ్వరు కూడా... తన నవ్వు మొహం చూసి చాలా రోజులైంది, ఒక్కోసారి తప్పంతా నాదేనేమో అనిపిస్తుంది నేను ఇలా చేసి ఉండకపోతే ఇంత మంది బాధ పడేవారు కాదు కదా... ఏమో నేను చెయ్యాల్సింది నాకు తోచింది చేసేసాను ఇప్పుడు ఏం చెయ్యాలో తోచట్లేదు కానీ ఒక ఐడియా అయితే ఉంది, చెయ్యాలా వద్దా అని ఆలోచిస్తున్నాను...

పొద్దున్నే లేచి బైటికి వచ్చాను డైనింగ్ టేబుల్ మీద అమ్మ కవిత మధ్యలో అక్షిత ముగ్గురు తింటూ నన్ను చూసి ముసి ముసిగా నవ్వుకుంటున్నారు, అక్షితని చూసి ఒకటే మాట అన్నాను "వాళ్ళకంటే నా గురించి తెలీదు మూడు సంవత్సరాలుగా నాతొనే గడిపావు నాతోనే దెంగిచుకున్నావ్, నేనేంటో నీకు తెలీదా" అన్నాను... అంతే అక్షిత మొహం మాడిపోయింది, కవిత ఏం కాదు అని సైగ చేస్తుంది... "ఇక కవితా నువ్వు, నిన్ను చూస్తే నవ్వు వస్తుందే నాకు.. నాతో పెట్టుకుని తట్టుకోగలవన్న నీ కాంఫిడెన్స్ నాకు ఎక్కువ నవ్వు తెప్పిస్తుంది".... అమ్మని చూసి ఏమనాలో నాకు అర్ధం కాలేదు.

బైటికొచ్చి ఆలోచించాను ఇన్ని చేసాక ఇక ఏముందిలే అని వదినని కాలేజీలో దింపి ప్రిన్సిపల్ రూమ్ కి వెళ్లి తన సర్టిఫికెట్స్ జిరాక్స్ తీసి కన్సుల్టేన్సీ లో ఇచ్చి వచ్చాను.. నా దెగ్గర అస్సలు డబ్బులు లేవు అందుకే అన్నిటికంటే cannada కొంచెం చీప్.. వదినని అక్కడికే పంపిద్దాం అని నిర్ణయించుకున్నాను.

వదినని సాయంత్రం ఇంటికి తీసుకొచ్చేటప్పుడు జూ పార్క్ కి తీసుకెళ్లాను, అక్కడ కొంచెం సేపు తిరిగి గడ్డి మీద కూర్చున్నాం.

చిన్నా : వదినా ఫారెన్ వెళ్లి చదువుకుంటావా?

వదిన ఆశ్చర్యంగా చూసింది..

చిన్నా : cannada పంపిస్తాను రెండేళ్లు కాలేజీ ఆ తరువాత నీ ఇష్టం, ఈలోగా ఇక్కడ కుడా పరిస్థితులు సర్దుకుంటాయి..

వదిన మౌనంగా ఉంది.

చిన్న : నీకిష్టం లేకపోతే వద్దు..

వదిన : వెళ్తాను.. కానీ..

చిన్నా : cannada లో నాకు తెలిసిన వాళ్ళు ఉన్నారు నువ్వు ల్యాండ్ అవ్వగానే నిన్ను రిసీవ్ చేసుకుని నిన్ను కాలేజ్ లో జాయిన్ చేసి సెట్ చేసేవరకు నీతోనే ఉంటారు.. నీకు భయం లేదు మన ఇండియన్ కమ్యూనిటీ లోనే రూమ్ చూడమంటాను.

వదిన : అలాగే..

వదినని వాళ్ళ అమ్మ దెగ్గర డ్రాప్ చేసి సుప్రియ దెగ్గరికి వెళ్లాను.

సుప్రియ : రండి దొరవారు చాలా రోజులకి దర్శనం ఇచ్చారు, ఎలా ఉన్నాయి కష్టాలు..

చిన్నా : బాగున్నాయి అవి మర్చిపోదామనే నీ దెగ్గరికి వచ్చా..

సుప్రియ : మాటలు, మాటలు మంచి మాటకారివి నువ్వు, ఆ రోజు నా మొగుడు సుఖం ఇవ్వక నీ దెగ్గరికి వస్తే నా మీద జాలి పడి దెంగావ్ నన్ను నాకు తెలుసు, నీకు నా మీద కామం ఉండుంటే ఈ పాటికి ఎన్నో రకాలుగా నా పూకుని పగలకొట్టుండేవాడివి, కానీ నువ్వలా చెయ్యలేదు... సరే ఇంతకీ వచ్చిన పనేంటో చెప్పు.

చిన్నా : నాకొక ఇరవై లక్షలు కావాలి, చిన్నగా కొంచెం కొంచెం తీరుస్తాను...

లేచి నా ఒళ్ళో కూర్చుంది, చిన్నగా నా చెయ్యి తన పూకు మీద వేసుకుని ఒత్తుకుంటూ..

సుప్రియ : నువ్వు నన్ను దెంగింది ఒక్కసారే, ఏదో జాలి పడి దెంగావని నీ మీద మంచి ఒపీనియన్ తప్పితే మనిద్దరి మధ్యా ఏం లేదు, ఎలా ఇస్తాననుకున్నావ్ నీకు ఇరవై లక్షలు, అంత ధైర్యంగా అడిగావు.

తనని లేపి కుర్చీ లోనుంచి లేచాను, సుప్రియ లేచి నన్నే చూస్తుంది...

చిన్నా : నీతొ సెక్స్ చేసానని అది ఏదో అడ్వాంటేజ్ గా తీసుకుని నిన్ను అడగట్లేదు... నాకు డబ్బు కావాలి సాయం చేస్తావని నీదెగ్గరికి వచ్చాను అంతే... ఇక నేను వెళ్ళొస్తాను.. అని బైటికి నడిచాను...

సుప్రియ : ఎందుకంత కోపం.. నేనివ్వనన్నాన.. నీ క్యారెక్టర్ ఏంటో నాకు బాగా తెలుసు అందుకే నీకు లొంగిపోయా , ఊరికే మళ్ళీ టెస్ట్ చేశా... అని చెక్ బుక్ తీసి ఇరవై లక్షలకి చెక్ రాసి ఇచ్చింది.

ఇదిగో... ఇదివ్వాలంటే నాకొక ముద్దు ఇవ్వాలి.

తనని కౌగిలించుకున్నాను, చెవిలో "ఇప్పుడు నీకు ముద్దు ఇవ్వలేను కానీ నీ మీద గౌరవం ప్రేమ రెండు ఏర్పడ్డాయి ఏదో ఒక రోజు అప్పటిలా కాకుండా మనస్ఫూర్తిగా నీతో రమిస్తాను " అని అన్నాను.

సుప్రియ "ఆ రోజు కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటా" అని నా బుగ్గ మీద ముద్దు ఇచ్చింది.

ఇంటికి వెళ్తూ వెళ్తూ సాయంత్రం ఐదు లోపలే బ్యాంకు కి వెళ్లి చెక్ డిపాజిట్ చేసాను.

వదిన పీజీ అయిపోయిన నెల లోనే ప్రాసెస్ కూడా అయిపోయింది అన్ని రెడీ చేసాను, వదినని పది రోజుల ముందే వాళ్ళ ఇంటికి పంపించి ఇంట్లో అమ్మ నాన్నని కూర్చోపెట్టి చెప్పాను..

చిన్నా : నాన్న వదిన cannada వెళ్ళిపోతుందట, హయ్యర్ స్టడీస్ కి.

నాన్న : మరి డివోర్స్..

చిన్నా : ఇంకా టైం ఉందిగా ఇస్తుంది లే.. అక్కడ ట్రీట్మెంట్ కి కూడా వెళ్తుంది, బాగై పోతుందట.. వచ్చాక ఇక మీ ఇష్టం అంది.

నాన్న : అలాగే.. మరి డబ్బులు...

చిన్నా : వాళ్ళు చూసుకుంటారులే ఏరోజైనా కోడలిగా చూసావా మళ్ళీ పట్టించుకున్నట్టు ఎందుకు వేషాలు...

అమ్మ : చిన్నా! నోటికొచ్చింది వాగోద్దు.

అలాగే మహా తల్లీ.. అని బైటికి వచ్చేసాను..

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

తల్లీ ఫ్లైట్ టైం అవుతుంది వెళ్ళు...

లావణ్య : అలాగే నాన్న... చిన్నా కోసం వెయిటింగ్, తనని చూడకుండా ఎలా వెళ్ళేది.

లావణ్య అమ్మ : తను రావట్లేదని చెప్పాడుగా..

లావణ్య : (అన్నాడు కానీ నన్ను ఇలా వంటరిగా పంపడు కత్చితంగా వస్తాడు నాకు తెలుసు) అని అటు ఇటు చూసింది.

ఇక ఫ్లైట్ టైం అయిపోయేసరికి లావణ్య లోపలికి వెళ్ళిపోయింది, ఎవరో ఫాలో అవుతున్నట్టు అనిపించినా పట్టించుకోకుండా వెళ్లి ఫ్లైట్ లో కూర్చుంది.

భయంగానే కూర్చున్నాను, చిన్నా ఉంటే బాగుండు ధైర్యం చేసి అప్పుడే అడగాల్సింది నాతో రమ్మని కానీ కొత్తగా పెళ్ళైన జంట, నాకు ఇంత సాయం చేసాడు, చేస్తున్నాడు మళ్ళీ చేస్తాడు కూడా ఏం మొహం పెట్టుకుని అడగను.

ఎవరో ఇందాకటి నుంచి నా వెనకాలే తిరుగుతున్నాడు ఆరంజ్ షర్ట్ వేసుకుని మొహానికి మాస్క్ పెట్టుకుని కాప్ పెట్టుకున్నాడు , సరిగ్గా వెనక్కి చూడాలంటే భయంగా ఉంది చిన్నా ఉంటే వాడి తాట తీసేవాడు...

లోపలికి వెళ్ళి నా సీట్ లో కూర్చున్నాను, నన్ను ఫాలో అయ్యే వాడు వచ్చి నా పక్కనే కూర్చున్నాడు, కొంచెం కోపం వచ్చింది కానీ మనకెందుకులే ఇప్పటివరకైతే ఇబ్బంది పెట్టలేదుగా అని కిటికీ వైపు తిరిగి అటు చూస్తున్నాను... ఇంతలోనే అనౌన్స్ అయ్యి ఫ్లైట్ టేక్ ఆఫ్ అయ్యింది నాకు భయమేసింది కానీ ఇంతలోనే నా చెయ్యిని గట్టిగా పట్టుకున్నాడు ఇప్పటి వరకు నన్ను ఫాలో అయిన వాడు.. కోపంగా చూసాను.. మొహానికున్న మాస్క్, కాప్ తీసేసాడు.. ఎవరో కాదు చిన్నా..

గట్టిగా కౌగిలించుకుని ఏడ్చేసాను...​
Next page: Update 11
Previous page: Update 09
Next article in the series 'రెండు కళ్ళు': ఆ ఇద్దరు