Update 07
వెంటనే సునీల్ కి కాల్ చేశాను, నేను మనుషుల్ని పంపిస్తున్నాను ఇంకోటి రేపు ప్రాజెక్ట్ ఇస్రో మీటింగ్ ఉంది మర్చిపోకు.
పది నిమిషాల్లో పదిహేను మంది గార్డ్స్ వచ్చారు, విక్రమ్ సార్ ఎం చెయ్యాలో చెప్పండి.
చిన్నా : ఇతన్ని ఎవ్వరికి తెలియని సేఫ్ ప్లేస్ లో చాలా జాగ్రత్తగా దాచండి, ట్రీట్మెంట్ కోసం ఏ హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్లొద్దు డాక్టర్ నే రమ్మనండి , ఇంకోటి ఇతను కోలుకునే వరకు జాగ్రత్తగా కాపలా కాయండి, పొరపాటున కూడా ఇతని దెగ్గరికి వెళ్లొద్దు పది అడుగుల దూరం లో ఉండండి, ఇప్పటికి ఇంతే వెళ్ళండి.
వాళ్లు వెళ్ళాక నా మైండ్ ని కామ్ గా చేసుకున్నాను ఎందుకో తేడాగా ఉంది, ఆ పడిపోయినోడ్ని చూస్తే.
ఇంటికి వెళ్లేసరికి అను నిద్రలో ఉంది తనని వాళ్ళ పేరెంట్స్ ని లేపి డైనింగ్ టేబుల్ దెగ్గరికి తీసుకొచ్చా వాళ్ళు ఇంకా తెరుకోలేదనుకుంటా తినేసి మళ్ళీ ఎం మాట్లాడకుండా వెళ్లిపోయారు, అను వాళ్ళని చూసి కొంచెం బాధపడింది.
చిన్నా : అను నాకు భయమేస్తుంది.
అను : ఎందుకు?
చిన్నా : అంటే నీ పెదాల మీద నవ్వు ఉంటేనే కదా నేను ధైర్యంగా ఉండేది, అది కనిపించట్లేదు అందుకే.
అను : చిన్నగా నవ్వింది "ఆహా, అలాగా " వచ్చింది కదా ఇక తిను.
మళ్ళీ కొంచెం సేపు ఆగి "ఇందాక ఎం చేసావ్?"
చిన్నా : నేనా? ఎప్పుడు, ఇప్పుడే కదా నేను ఒచింది, అను నీ డ్రెస్ చాలా బాగుంది.
అను : తెలివితేటలు నీకొక్కడికే కాదు మాకూ ఉన్నాయ్ టాపిక్ డైవర్ట్ చెయ్యకు నువ్వు.
చిన్నా : ఏంటి అను?
అను : నువ్వు బైటికి వెళ్ళక ముందు రూమ్లో కి ఎంచేసావ్?
చిన్నా : నేను రూంకి వచ్చాను అని నీకెలా తెలుసు?
అను : అది అది.....
చిన్నా : అంటే లేచె ఉన్నావ్ అనమాట.
అను :............. సైలెంట్ గా ఉంది.......
చిన్నా : దొరకవు గాని పెద్ద దొంగవి నువ్వు తెలుసా నీకు?
అను : "నిన్నూ......" అంటూ లేచి కొట్టడానికి ముందుకు వచ్చింది.
నేను లేచి బెడ్రూమ్ కి పరిగెత్తా మంచం మీద కూర్చుందాం అనే లోపే అను వచ్చి నెట్టేసింది మంచం మీద పడుతూనే తన చెయ్యి పట్టుకున్నాను నా మీద ఓరగా పడింది నడుం మీద చెయ్యి వేసి గట్టిగ లాగాను మొత్తం పడిపోయింది ఇంత గ్యాప్ కూడా లేదు "అనూ...." అన్నాను.
లేవబోయింది మళ్ళీ నడుము మీదగా పిర్రలకి దెగ్గర్లో రెండు చేతులు వేసి మళ్ళీ నొక్కాను ఇంకా గట్టిగ.
అను : "వదలరా ప్లీజ్ ఇప్పుడు కాదు మనం ఉన్న పరిస్తుతుల్లో అస్సలు కుదరదు" అని కళ్ళు మూసుకుంది టెంప్ట్ అవ్వకుండా.
నాకు కోపం వచ్చి తనని బోర్లా పెట్టి తన మెత్తటి పిర్రల మీద ఎక్కి "ఎహె ఎప్పుడు జాబ్ జాబ్ అంటావ్ ఆ కంపెనీ ఏదో నువ్వే పెట్టొచ్చుకదా?"
అను : నేనా కంపెనీ నా మతి ఉండే మాట్లాడుతున్నావా?
చిన్నా : నాకు మతి ఉంది నీకే లేదు.
అను : ఏంటి?
చిన్నగా తన మీద పడుకుని వీపుని ముద్దాడుతూ, "గ్రీన్ లోటస్ తో డీల్ సెట్ చేసింది నువ్వు వాళ్ళకి రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ అనే ఒక కంపెనీ ఉందని కూడా తెలియదు నువ్వు వెళ్లెవరకూ అదే కంపెనీ మనది అయితే ఇంకా ఆఫర్ ఉంది కదా మళ్ళీ కోట్ వెయ్యి ఈ సారి మన కంపెనీ నుంచి వేద్దాం."
అను : ఇవన్నీ నీకెలా తెలుసు? అయినా కంపెనీ పెట్టాలంటే కనీసం ముప్పై నుంచి నలభై కోట్లు కావాలి ఎక్కడ నుంచి తేవాలి నీ వంట రూమ్ లో ఉన్నాయేమో తీసుకురాపో.
చిన్నా : హా నేను వంటోడినే ఎందుకు పనికి రాని వాడ్ని అయినా కూడా నీకు మూడు నెలలు రెంట్ లేకుండా ఒక విల్లా దొరకపట్టా, ఇది నా స్టామినా కి చాలా మించినది, కానీ నువ్వు గ్రీన్ లోటస్ లాంటి ఇండియాస్ అతి పెద్ద కంపెనీ నుంచి డీల్ సెట్ చేసుకుని ఒక కంపెనీ పెట్టికోడానికి భయపడ్తున్నావ్, డబ్బులు లోన్ అయినా పెట్టొచ్చు నీకు ప్రాజెక్ట్ ఓకే అయితే అయినా కానీ నువ్వు భయపడ్తున్నావ్ అని ఒత్తి పలికా.
అను : "నేనేం భయపడట్లేదు " అంది చిరాకుగా.
చిన్నా : మరి అయితే నువ్వే ఒక కంపెనీ స్టార్ట్ చెయ్
అను : సైలెంట్ గా ఉంది.
చిన్నా : ఇంత భయపడేదానివి నీకు ఎందుకు అంత పట్టుదల, ప్రెస్టీజ్ అని ఆ ఇంట్లో నుంచి బయటకి వచేసావు, అదేదో వాళ్ళు అన్నట్టే పడి తినే వాళ్ళం కదా?
అను : "విక్రమ్ నోటికొచ్చింది వాగోద్దు" అని విదిలించుకుని లేచి కూర్చుంది.
చిన్నా : నేను కొంచెం దూరం జరిగి "సర్లె వదిలేయ్ ఏదో అలా అనేసా నీకు ఇవన్నీ చేతకావులే వెళ్లి టీ పెట్టు పో"
అను : కోపం తో "ఏమన్నావ్?"
చిన్నా : అదే ఎలాగో అన్నిటికి భయపడ్తావ్ రేపు జాబ్ లో ఎవడైనా ఏదైనా అంటే మళ్ళీ ఏడ్చుకుంటు ఇంటికి వచేస్తావ్ రేపటి నుంచి నేనే పనికి వెళ్తా నువ్వు వెళ్లి వంట చేస్కో ఇక, వెళ్లి ఒక టీ పెట్టు ఇప్పటి నుంచే స్టార్ట్ చెయ్యి ఇక.
అను : అంటే నావల్ల కదు అనా నీ ఉద్దేశం.
చిన్నా : ఆ మాట నేను అనలేదే.
అను : సరే విను అయితే నేను కంపెనీ పెడతాను, నేను ఎదుగుతాను నువ్వన్నా ప్రతి మాట ని మార్చేస్తాను.
చిన్నా : అలా అయితే నేనే నీ ఫస్ట్ ఎంప్లొయ్ అవుతాను నాకు పని రాకపోవచ్చు కానీ ఉడత సాయం అయినా చేస్తాను.
అను నన్నే ప్రేమగా చూస్తూ ఉంది.
చిన్నా : వెళ్లి నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుని "బాగా ఎక్కువగా ఆలోచించవు కాఫీ తీసుకురాన?"
అను : పెదాల మీద ముద్దు ఇచ్చి "థాంక్స్".
చిన్నా : దేనికి?
అను : అన్నిటికి అని కౌగిలించుకుంది.
కాఫీ తాగాక తనని పడుకోబెట్టి కింద పడుకోడానికి వెళ్తున్న నా చేతిని పట్టుకుని గట్టిగా లాగింది కళ్ళు మూసుకునే, నాకు అర్ధం అయ్యి తన పక్కనే పడుకున్నాను నడుం మీద చెయ్యి వేసి, వెంటనే నా చెయ్యి తీసేసి ఇద్దరి మధ్యలో దిండ్లు పెట్టేసింది, గయ్యాలివే నువ్వు అనుకుని అటు తిరిగి పడుకున్నాను.
పొద్దున్నే లేచి మార్కెట్ కి వెళ్లి అన్ని కొనుకొచ్చి పని చేసి రెడీ అయ్యి బైటికి వెళ్ళాను అను ఇంకా పడుకునే ఉంది.
ఫోన్ చూస్తే సునీల్ గారి దెగ్గర నుంచి మానస నుంచి మిస్సెడ్ కాల్స్ ఉన్నాయి, మానసకి తరువాత కాల్ చెయ్యొచ్చు లే అని సునీల్ గారికి చేశాను.
చిన్నా : హల్లో సునీల్ గారు ఎక్కడున్నారు?
సునీల్ : అదే రాత్రి నువ్వు కాపాడవు కదా తన దెగ్గరికే వెళ్తున్నాను ఎవరో తెలుసుకోవాలి కదా?
చిన్నా : లేదు వద్దు ఆగిపోండి నేను వస్తున్నాను మీరు ఇప్పుడు కరెక్ట్ గా ఎక్కడున్నారు?
సునీల్ : మన గ్రీన్ హోటల్ నుంచి ఒక కిలోమీటర్ దూరం లో ఉన్నాను.
చిన్నా : వెయిట్ చెయ్యండి వస్తున్నాను.
సునీల్ : నేనే వస్తాను. కాల్ కట్.
ఒక పావు గంట లో కార్ వచ్చి నా ముందు ఎక్కింది, కార్ ఎక్కి సునిల్ గారితో మాట్లాడాను.
చిన్నా : సునీల్ గారు మనం వెళ్లే ముందు అక్కడున్న గార్డ్స్ అందరిని పంపించేయండి ఒక్కరు కుడా ఉండటానికి వీళ్ళేదు.
సునీల్ : డౌట్ గా అలాగే అని ఫోన్ తీసాడు.
దారిలో ఉండగా...
సునీల్ : ఆదిత్య నాకు కొన్ని డౌట్స్ ఉన్నాయ్ అడగనా?
చిన్నా : చిన్నగా నవ్వుకుని (ఏమడుగుతాడో తెలుసు కబట్టి) "అడగండి" అన్నాను.
సునీల్ : మొదటిది ఎవ్వరికి తెలియని ప్లేస్ లో దాచామన్నవ్?
చిన్నా : సెక్యూరిటీ అధికారి యూనిఫామ్ వేసుకున్నాడు ఒంటి నిండా బుల్లెట్స్ మరియు కత్తి పోట్లు అది ప్యూర్ పక్కా ప్లాన్డ్ ఎటాక్, ఆ యూనిఫామ్ మీద స్టార్స్ చూడలేదా IPS ఆఫీసర్ ఎక్కడికి తీసుకెళ్లినా అందరికి తెలిసిపోతుంది బతికున్నాడని తెలిస్తే మళ్ళీ ఎటాక్ జరుగుతుంది అందుకే డాక్టరనే తీస్కుని రమ్మని చెప్పను అలానే కాపలా కూడా ఇదంతా బేసిక్ అండి.
సునీల్ : మరి వాడి దెగ్గరికి వెళ్లొద్దన్నావ్ ఎందుకు? ఇప్పుడు వెళ్తుంటే అందరిని వెళ్లిపొమ్మన్నావ్ నాకేం అర్ధం కాలేదు.
చిన్నా : రాత్రి వాడి చేతులు చూసాను ఆ చేతులకున్న రక్తం వాడిది కాదు ఎంత మందిని చంపాడో తెలీదు ఒక యాభై మంది నైనా చేతులతో గుద్ది చంపి ఉంటాడు, చెత్త నుంచి బయటికి తీసేటప్పుడు వాడి బాడీ చూసాను, అది మాములు IPS బాడీ కాదు దాని కంటే వెయ్యి రేట్లు ట్రైన్ అయినా బాడీ, ఆ ఫిట్నెస్ ఆ ఫ్లెక్సీబిలిటీ అచ్చం నా బాడీ లానే ఉంది ఒక రకంగా నన్ను నేను చూసుకున్నట్టు ఉంది కానీ నాకంటే బలవంతుడు, అన్ని బుల్లెట్స్ అన్ని కత్తి పోట్లు బాడీ అంత డామేజ్ అయినా వాడు బతికున్నాడంటే ఎంత కమిటెడో ఆలోచించు, అందుకే ఇన్ని జాగ్రత్తలు.
నా అబ్సర్వేషన్స్ కి షాక్ అయ్యి.
సునీల్ : అంటే నీ బాడీ కూడానా నువ్వు కూడా అంత స్ట్రాంగ్ ఆ?
చిన్నా : వాదంత కాదు కానీ నేను మనసు పెడితేయ్ మళ్ళీ అలా అవ్వగలను, సునీల్ గారు మిమ్మల్ని కలవని ఇన్ని ఏళ్లలో నేను చాలా ఎలగబెట్టాను లెండి అవన్నీ మీరు సందర్బాను సారం తెలుసుకుంటారు పదండి వెళ్లి చూద్దాం.
సునీల్ : ఏంటి మళ్ళీ నా అంటే ఆల్రెడీ అలా ఉండేవారా అన్న ఆశ్చర్యంలో ఉన్నాడు (చాలా అంటే చాలా తక్కువ అంచనా వేసాను నేను ఆదిత్యని ఇంకా చాలా ఉన్నాయ్ అన్నాడు), ఈలోగా కార్ లొకేషన్ రీచ్ అయింది.
మేము వెళ్లే సరికి అక్కడ ఎవ్వరు లేరు ట్రీట్మెంట్ అయిపోయినట్టుంది బేర్ బాడీ తో పడుకుని ఉన్నాడు ఆ ఎయిట్ ప్యాక్స్ బాడీ చూసి సునీల్ గారు తడపడటం నేను చూసి నవ్వుకున్నాను.
సునీల్ : ఆదిత్య ఎవరు వీడు ఇలా ఉన్నాడు వీడ్ని చూస్తుంటే......
చిన్నా : వాడ్ని పొగిడింది చాల్లే కానీ అక్కడ వాడి యూనిఫామ్ ఉంది దాని మీద నేమ్ ప్లేట్ ఉంటుంది చుడండి.
అలాగే వీడికి బట్టలు వెయ్యండి ఆ ఎక్సపోసింగ్ బాడీ చూడలేకపోతున్న.
సునీల్ : అలాగే అని వెళ్లి ఖాకీ షర్ట్ అటు ఇటు తిప్పి "రవి.... రవి కుమార్".
చిన్నా : హో మన తెలుగోడే.
సునీల్ : హ అని ఆశ్చర్యం గా చూస్తున్నాడు వాడ్ని ఎందుకంటే అది ఖాకి చొక్కా ఖాకి కలర్ లో లేదు ఎర్రగా ఉంది.
వాడినే చూస్తూ ఉన్నాను ఎవడు ఈడు ఇంత ఇంట్రెస్టింగ్ గా ఉన్నాడు అనుకుంటూ.
అక్కడ్నుంచి బైల్దేరి ఆఫీస్ కి వెళ్ళాము, మీటింగ్ కి ఇంకా ఇరవై నిముషాలు టైం ఉంది.
చిన్నా : సునీల్ గారు మీటింగ్ గురించి చెప్పండి.
సునీల్ : ఇస్రో రాకెట్ మన్యుఫాక్చరింగ్ కాంట్రాక్టు మనమే టేక్ ఓవర్ చేసాము వంద శాటిలైట్స్ ని మోసుకెళ్లే అతి పెద్ద రాకెట్ దీని డిజైన్ అండ్ మోడల్, రాకెట్ ఫీచర్స్ కాల్క్యూలేషన్ కోట్ ఇవ్వడానికి AIR TITE కంపెనీ వాళ్ళు వస్తున్నారు అది చూసి ఓకే చెయ్యడానికే ఈ మీటింగ్.
చిన్నా : ఓకే
మీటింగ్ స్టార్ట్ అయింది. డిజైన్ మోడల్ ఎక్సప్లయిన్ చేస్తున్నారు, నాకు బోర్ కొట్టి పూజ వైపు చూసాను, పూజ నాకేమి అర్ధం కావడంలేదని బోర్ కొడుతుందేమో అనుకుని నన్ను చూసి నవ్వింది నేను నవ్వాను, మాకు అటువైపు టీం లో నుండి ఒకతను ఎక్సప్లయిన్ చేసేవాడు ఆ తరువాత ఒక ఆమె అతను వేరే పేపర్స్ చూసుకుంటూ నవ్వుతూ మాట్లాడుతున్నారు ఆ ఇద్దరి మొహాల్లో టెన్షన్ నేను గమనించాను, పక్కనే ఒక అమ్మాయి పూజ వయసే అదే నా వయసు అంతే ఉన్న అమ్మాయి దిగులుగా కూర్చుని ఉంది.
మంచి కళ గల మోహము, తనని నేను చూసాను కానీ తను నన్ను చూడలేదు.
ఇప్పటికి 25 నిముషాలు అయింది మీటింగ్ 40నిముషాలు మాత్రమే ఇంకా ఎంత సేపు డిజైన్ అండ్ మోడల్ గురించి మాత్రమే చెప్తున్నారు కానీ కాలిక్యూలేషన్ గురించి ఎం చెప్పట్లేదు, నేను సడన్ గా "మీ డిజైన్ అండ్ మోడల్ ఫీచర్స్ చూస్తే మాకు అర్ధం అవుతున్నాయి మీ ఇంజనీరింగ్ వర్క్ గురించి చెప్పండి" అన్నాను.
అందరూ ఒక్కసారిగా నన్నే చూస్తున్నారు అంతలో ఒక అతను లేచి "హూ ఈస్ హి" అన్నాడు,
సునీల్ : వెల్ హి ఈస్ ఔర్ ఫెలో ఇంజనీర్ ఫ్రొం గ్రీన్ లోటస్.
అతను : hoo is it, so you are telling me how to give a presentation.
పూజ ఏదో మాట్లాడబోయింది, నేను సైగ చేశాను.
(పూజ : నాన్న ఆదిత్య ఎం చేస్తున్నాడు తనకి ఎం నాలెడ్జి ఉందని మాట్లాడుతున్నాడు మొత్తం నాశనం చేసేలా ఉన్నాడు నువ్వయినా ఆపు.
సునీల్ : నువ్వు సైలెంట్ గా ఉండు ఇప్పటిదాకా కామ్ గా ఉండి ఇప్పుడు ఆదిత్య ఎంటర్ అయ్యాడంటే మనం కనిపెట్టలేని విషయం ఏదో ఆదిత్య కనిపెట్టాడు.
పూజ : మీరు తన గురించి ఎక్కువగా ఉహించుకుంటున్నారు.) అని గుసగుసలాడుకోడం నాకు వినిపిస్తూనే ఉన్నాయ్. ఇక......
చిన్నా : iam not talking about your presentation, what iam trying to say is to present your engineering work.
అతను : తదాబాడుతూ "ఓహ్ ఎస్ హియర్ ఇట్ ఈస్" అని చార్ట్ నాకు ఇచ్చాడు.
చిన్నా : you guys go ahead, i will take a look at it. అని దాన్ని స్టడీ చేయడం మొదలు పెట్టాను.
ఇంకో లాస్ట్ 5 mins ఉంది అనగా నా నుంచి ఇంజనీరింగ్ వర్క్ తీస్కుని టక టక ఎక్సప్లయిన్ చేసేసాడు, ఆ తర్వాత అయిపోయిందనిపించి.
అతను : ok sunil sir, when are we heading for this project, we are waiting eagerly to complete it.
నేను నవ్వుతూ who said that this deal is on అన్నాను.
అతను : "ఇందులో ఎం ఫాల్ట్ ఉందని నో చెప్తారు అయినా మీ బాస్ ముందు మాట్లాడానికి ఎంత ధైర్యం" అని గట్టిగ అరిచాడు.
అందరూ నా రియాక్షన్ కోసం వెయిటింగ్ అని చిన్నగా లేచి, based on your calculations we cannot approve this project.
అందరు క్లియర్ గా వినండి వీళ్ళు ఇచ్చిన కోట్ మేరకు అన్ని ఓకే ఒక్క వర్క్ తప్ప అదే మెయిన్ ది దాన్ని కవర్ చేస్తున్నారు, వీళ్ళ కాల్క్యూలేషన్ ప్రకారం అయితే ఇంజిన్ ఆన్ చేసిన 3 నిమిషాలకే ఇంజిన్ లోని volatile గాసెస్ రిలీస్ అయ్యి సెన్సర్లు పని చేయడం ఆగిపోతాయి అండ్ ఇంకోటి వీళ్ళ ఎలక్ట్రో మాగ్నేటిక్ వర్క్ కూడా బాలేదు దాని వల్ల ఫ్యూయల్ బూస్టర్స్ పేలిపోయే అవకాశం ఉంది ఇన్ని తప్పులు పెట్టుకుని ఎ ధైర్యం తో వచ్చారు ప్రెసెంటేషన్ ఇవ్వడానికి.
నేను మాట్లాడిన మాటలకి రెండు వైపులనుంచి సమాధానం లేదు ఒక సైడ్ ఆశ్చర్యంతో ఇంకో సైడ్ అవమానం తో తల దించుకుని ఉన్నారు.
సునిల్ : తను చెప్పిందంతా నిజమేనా?
అంతా నిశబ్దం.
సునీల్ : say it yes or no అని గట్టిగ అరిచాడు.
మళ్ళీ సైలెన్స్.
సునీల్ : ok i will take it as a yes then.
సైలెన్స్...........
సునీల్ : ఎంత ధైర్యం ఉంటే నన్నే మోసం చెయ్యాలని వస్తారు ఇక నుంచి మీతో ఏ డీల్ ఉండదు, గార్డ్స్ వీళ్ళ కాళ్ళు చేతులు విరిచి బయటకి పంపించండి.
అక్కడ వాళ్లందిరికి కింద తడిచిపోయింది సునీల్ గారి మాటలకి కానీ ఆ అమ్మాయి మాత్రం అలానే కుర్చీ లో కూర్చుని తల దించుకుని ఉంది, తను ఏడుస్తుందని నాకు అనిపించింది అలానే తన వంక చూసాను ఆ అమ్మాయి నన్ను చూసి రెండు చేతులతో దణ్ణం పెట్టి ఐయామ్ సారీ అంది పేదాలతో.
నాకెందుకో మనసు ఒప్పుకోలేదు గార్డ్స్ వాళ్ళని లాక్కేలుతున్నారు ఆ అమ్మాయి మీద చెయ్యి వెయ్యబోయేంతలో సునీల్ గారికి సైగ చేశాను, సునీల్ ఆపేసాడు, ఆ అమ్మాయి ఎం జరుగుతున్నాదా అని అయోమయం గా చూస్తుంది, వాళ్ళని వదిలేయమన్నాను, సునీల్ నా వైపు ఒక పది సెకండ్స్ తీక్షణం గా చూసి వాళ్ళని వదిలేయమన్నాడు.
వాళ్ళు వెళ్ళిపోయిన తరువాత సునీల్ : ఆదిత్య ఎందుకు వాళ్ళని వదిలేయమన్నవ్?
చిన్నా : ఎందుకంటే ఆ రాకెట్ డిజైన్ చెయ్యడం అంత ఈజీ కాదు కాబట్టి, ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసిన ఏదో ఒక ప్రాబ్లెమ్ వస్తుంది, డిజైన్ మార్చితే తప్ప సాధ్యం కాదు. వాళ్ళు మళ్ళీ వచ్చినా అన్ని చూసుకుని ఒక వేళ అంతా ఓకే అయితే ప్రొసీడ్ అవ్వండి.
ఇంత పెద్ద కంపెనీ ఇంత ఈజీ గా మోసపోతుంది అని బయటికి తెలిస్తే పరువు పోతుంది.
సునీల్ : అది మన మెయిన్ ఇంజనీర్ ఇవ్వాళ సడన్ గా రాలేదు.
చిన్నా : ఎప్పటి నుంచి పని చేస్తున్నాడు?
సునీల్ : సుమారు పది సంవత్సరాలనుండి, చాలా మంచివాడు.
చిన్నా : ఇవ్వాళ ఇంత ఇంపార్టెంట్ మీటింగ్ కి రాలేదు అంటే ఏంటో కనుక్కోండి, ఒక వేళ కష్టం అయితే ఆదుకోండి.
అక్కడ నుంచి ఇంటికి వచ్చాను అను దిగులుగా కూర్చొని ఉంది.
చిన్నా : ఏమైంది?
అను : ఫండ్స్ ఎక్కడ దొరకట్లేదు, ఎం చెయ్యాలో అర్ధం కావట్లే.
చిన్నా : నీకు ఫండ్స్ కావాలంటే ముందు చేతిలో ప్రాజెక్ట్ ఉండాలి కదా ముందు డని గురించి ఆలోచించు, మర్చిపోయా ఒకసారి టీవి పెట్టి చూడు మంచి క్రేజీ న్యూస్ వస్తుంది అని బాత్రూం లోకి వెళ్ళాను.
ఇంతలో అను టీవీ పెట్టింది : ఇండియాలోనే అతి పెద్ద కంపెనీ అయిన గ్రీన్ లోటస్ మొన్న ప్రాజెక్ట్ ని అతి చిన్న కంపెనీ అయిన రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ కి ఇచ్చిందని చెప్పుకున్నాము కదా కానీ ఏమైందో ఏమో ఆ డీల్ కాన్సల్ చేసినట్టు కంపెనీ సైట్లో అధికారికంగా వెల్లడించింది, ఇక పై రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ తో ఎటు వంటి సంబంధము ఉండదని కంపెనీ డైరెక్టర్ మిస్ పూజ వెల్లడించారు దీనితో రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ పై ఇన్వెస్ట్ చేసిన ఇన్వెస్టర్లు డబ్బులు వెనక్కి ఇచ్చేయమని డిమాండ్ చేస్తునట్టు ఇన్ఫర్మేషన్.
బాత్రూం నుంచి బైటకి వస్తుంటే అను టీవీ చూస్తుంది, కళ్ళలో ఆనందం తనకి న్యాయం జరిగినట్టు నన్ను చూస్తూ కౌగిలించుకుంది.
చిన్నా : అనూ.....
అను : సాగతీయ్యకు నువ్వు.
చిన్నా : "మంచి వాసన వస్తుంది నీ దెగ్గర నుంచి" అని మెడ ని కిస్ చేశాను.
అను : "నిన్నటి నుంచి స్నానం చెయ్యలేదు నేను" అని నవ్వింది.
చిన్నా : అందుకే ఇంత ఘాటుగా ఉంది అని తన నడుముని పట్టుకుని గట్టిగా వత్తుకున్న.
అను : ముద్దు ఇస్తా రా.
చిన్నా : హ్మ్మ్ అని ముందుకు వెళ్ళా.
అను : కళ్ళు మూసుకో.
కళ్ళు మూసుకున్నాను ఎంతకీ నా పేదలకి ఏమి తగలట్లేదు ఏంటా అని కళ్ళు తెరిచ్చా, అను బాత్రూం డోర్ దెగ్గర టవల్ పట్టుకుని నుంచుని ఉంది నవ్వుతూ.
చిన్నా : మోసం! ఇది బాహుబలి లో అనుష్క "మోసం" అన్నాను.
అను గట్టిగా నవ్వుతూ డోర్ వేసుకుంది.
నా బాధ వర్ణాతీతం, టెంప్ట్ అవ్వకుండా గట్టిగ పట్టుకున్నా అయిపోయేది ఛా.
ఫోన్ తీసి సునీల్ గారికి కాల్ చేసాను.
చిన్నా : ఎక్కడున్నారు?
సునీల్ : ఇంట్లో RRR స్పెషల్ షో వేయిద్దామని అనుకుంటున్నా, నీ కాల్ వచ్చింది.
చిన్నా : ఇక్కడ నా నోటిదాకా వచ్చిన అన్నం ముద్దని లాగేసుకున్నారు చాలా బాధగా ఉందండి, ఈ తాపం మొత్తం ఆ ముగ్గురి మీద తీరుద్దాం అనుకుంటున్న వస్తారా?
సునీల్ : మీరు అడగక పోడం నేను రాకపోడమా ఎంత మాట, ఇంతకీ మీ దెగ్గర అన్నం ముద్ద లాగేసిన ధైర్యవంతులు ఎవరు?
చిన్నా : నాకే అంత ధైర్యం లేదు లే కానీ మీరు వచ్చేయండి వెళ్లి కొంచెం సేపు వాళ్ళతో ఆడుకుందాం.
సునీల్ గారు నేను కలిసి కంపెనీ ఓల్డ్ గోడౌన్స్ కి వెళ్ళాము మెయిన్ ఎంట్రన్స్ దాట్టుకుని లోపలికి వెళ్ళాం ముగ్గురు సురేష్, వాడి ఇద్దరి ఫ్రెండ్స్ ని గార్డ్స్ కట్టేసి కొడుతున్నారు.
చిన్నా : ఎందుకు కొడుతున్నారు?
నా మాటలు వినగానే ముగ్గురు తల ఎత్తి నన్ను చూసారు అంతా షాక్.
సురేష్ : నువ్వు... నువ్వు.... విక్రమ్, ఇక్కడికి నువ్వెలా వచ్చావ్?
చిన్నా : ఎత్తుకొచ్చిందే నేను రా లఫుట్.
సురేష్ : కానీ ఎలా(ఆశ్చర్యంతో) , ఎందుకు ఎత్తుకొచ్చావ్?
చిన్నా : మరి నువ్వు నన్ను చంపాలని ప్లాన్ వేస్కున్నావ్ కదా, నా కోసం ఒక లారీ, నువ్వేమో కారులో వెయిటింగ్ వీళ్ళు లారీతో నన్ను గుద్ధి చంపేద్దామనే? నన్ను చంపేసి నా పెళ్ళాం తో ఎంజాయ్ చెయ్యాలని తెగ ప్లాన్ ఏసావ్ కదరా.
సురేష్ గాడి మైండ్ బ్లాక్ అయింది ఇదంతా విని.
సురేష్ : లేదు లేదు ఎక్కడో ఏదో మిస్ అండర్ స్టాండింగ్ జరిగింది, నన్ను వదిలేయ్ విక్రమ్ నేను వెళ్ళిపోతా.
వీళ్ళు నిజం ఇలా ఒప్పుకోరు కానీ.
చిన్నా : రషీద్ ఇంతకీ ఎందుకు కొడుతున్నారో చెప్పలేదు.
రషీద్ : బాస్ థంప్సప్ తాగమన్నారు అందుకే కొడుతున్నాం.
చిన్నా : పైనుంచి తాగకపోతే కింద నుంచి ఎక్కించండి మొత్తం అక్కడికే కదా ఎలాగో పోయేది, నాకు వీడు నచ్చాడు దిట్టంగా ఉన్నాడు ముందు వీడికి ఎక్కించండి అని ఒకడ్ని చుపించాను.
వాడ్ని పట్టుకుని రషీద్ ఒక్క తన్ను తన్నాడు ఎగిరి కింద పడ్డాడు ఇద్దరు వచ్చి వాడి కాళ్ళు పట్టుకుని లేపి ప్యాంటు తీసేసారు.
రషీద్ : రేయ్ ఈ బాటిల్ వాడి గుద్దలో పెట్టండి రా, అని ఒక రాడ్ తీసుకున్నాడు.
వాడికి ఆ రాడ్ చూసి పై ప్రాణాలు పైకే పోయాయి "రేయ్ సురేష్ ఒప్పుకో రా ప్లీజ్ రా సార్ వాడు రమ్మంటేనే వచ్చాము సార్ మాకేంతెలీదు మమ్మల్ని వదిలేయండి సార్" అని అరుస్తుండగానే రషీద్ వాడి గుద్దలో పెట్టిన బాటిల్ మీద రాడ్ తో ఒక్కటి పీకాడు.
ఆ దెబ్బకి ఆ గ్యాస్ కి వాడికి ఒక్క సారి ప్రాణం పాయిందేమో అన్న డౌట్ వచ్చినది ఆ తరువాత నెప్పి తట్టుకోలేక "రేయ్ సురేష్ లంజకొడకా ఒప్పుకోరా".
చిన్నా : రషీద్ తరువాత సురేష్ గాడికి ఎక్కించండి.
సురేష్ : (షాక్ లో నుండి తెరుకొని) వద్దు వద్దు అంతా చెప్పేస్తా.
అది నిన్ను చంపుదామనే వచ్చాము కానీ ఇందులో నేను ఒక్కన్నె కాదు అను వాళ్ళ అమ్మ కూడా ఉంది తానే నిన్ను చంపమని నాకు సలహా ఇచ్చింది.
చిన్నా : నాకు తెలుసు.
సురేష్ మళ్ళీ షాక్ కానీ ఎలా?
"ఇదంతా నీకు ఎలా తెలుసు, ఎలా?"
చిన్నా : నువ్వు ఎప్పుడైతే సుష్మ కి కార్ గిఫ్ట్ ఇచ్చావో అప్పుడే నీ మీద కాన్సంట్రేట్ చేశాను రా, నువ్వు ఎప్పుడైతే నన్ను చంపడానికి లారీ రెంట్ కి తీకున్నావో అప్పుడే ఫిక్స్ అయ్యాను నిన్ను ఏసేయ్యాలని, ఎత్తుకొచ్చాక నీ ఫోన్ చూస్తే తెలిసింది రా నీ అస్సలు ఉద్దేశం ఏంటో.
సురేష్ : కానీ నా ఆపిల్ ఫోన్ లో కీ కొడితే కానీ ఫైల్స్ ఓపెన్ అవ్వవు ఎలా?
చిన్నా : నీకింకో విషయం చెప్పాలి రోయ్ నాకొక ఫ్రెండ్ ఉన్నాడు రాజు వాడి పని ఏంటో తెలుసా వాడొక హాకర్, నీ జీవితానికి ఇంకో ఆఖరి ట్విస్ట్ ఇవ్వనా, గ్రీన్ లోటస్ కంపెనీ సీఈఓ విక్రమాదిత్య ఎవరో కాదు నేనే.
సురేష్ కి ఎం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు మైండ్ అస్సలు పని చెయ్యట్లేదు వాళ్ళ నాన్న మాటలు గుర్తొచ్చాయి "ఎవడితో పెట్టకున్నావ్ రా? " అని.
చిన్నా : "నీ రికార్డింగ్ వింటే కానీ అర్ధం కాలేదు రా నాకు", అని రషీద్ చేతిలో రాడ్ తీస్కుని తల మీద ఒక్కటి పీకాను, "నన్ను చంపేసి నా పెళ్ళాంతో..... ఆ! వర్జిన్ అని తెలియగానే నీ గొంతు లో టోన్ మారింది కదరా అని మళ్ళీ కొట్టబోతుంటే నా ఫోన్ మోగింది. చూస్తే మానస. కట్ చేశాను మళ్ళీ చేసింది. కాల్ లిఫ్ట్ చేశాను.
చిన్నా : చెప్పు మానస.
మనసా ఫోన్ లో : విక్రమ్ నేను రాజు ని మానస కళ్ళు తిరిగి పడిపోయింది. మూడు రోజుల నుంచి డల్ గా ఉంది కానీ నీకు ఫోన్ చేసింది నీకు ఏదో చెప్పాలని కానీ నువ్వు ఎత్తలేదు, ఇప్పుడు ఇదిగో ఇలాగా.....
చిన్నా : తనని తీస్కుని ఇంటికి వచ్చేయ్ నేను ఏర్పాట్లు చేస్తాను.
ఈలోగా ఇంకొక ఫోన్ అను నుంచి, "రాజు నేను మళ్ళీ చేస్తాను" అని కాల్ కట్ చేసి వెంటనే అనుకి కాల్ చేశాను.
చిన్నా : అను చెప్పు.
అను ఫోన్ లో వాళ్ళ నాన్న : విక్రమ్ అను కి ఒంట్లో జ్వరం గా ఉంది ఒళ్ళంతా కాలిపోతుంది పడుకోబెట్టాను త్వరగా వచ్చేయ్.
చిన్నా : "వచ్చేస్తున్నా", అని కాల్ కట్ చేసి "రషీద్ నేను వెళ్ళాలి ఈ ముగ్గుర్ని చంపెయ్", అని సురేష్ గాడి ఫ్రెండ్స్ ని చూసాను, "సారీ బాయ్స్ మిమ్మల్ని వదిలేద్దాం అనుకున్నా కానీ మీకు నా గురించి తెలిసిపోయింది, మీ చెడు సావాసాలె మిమ్మల్ని ఈ పరిస్థితికి తీసుకొచ్చింది" అని రషీద్ వైపు తిరిగి "రషీద్ కానిచ్చేయ్" అని అక్కడనుంచి బైటికి వచ్చేసాను.
పది నిమిషాల్లో పదిహేను మంది గార్డ్స్ వచ్చారు, విక్రమ్ సార్ ఎం చెయ్యాలో చెప్పండి.
చిన్నా : ఇతన్ని ఎవ్వరికి తెలియని సేఫ్ ప్లేస్ లో చాలా జాగ్రత్తగా దాచండి, ట్రీట్మెంట్ కోసం ఏ హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్లొద్దు డాక్టర్ నే రమ్మనండి , ఇంకోటి ఇతను కోలుకునే వరకు జాగ్రత్తగా కాపలా కాయండి, పొరపాటున కూడా ఇతని దెగ్గరికి వెళ్లొద్దు పది అడుగుల దూరం లో ఉండండి, ఇప్పటికి ఇంతే వెళ్ళండి.
వాళ్లు వెళ్ళాక నా మైండ్ ని కామ్ గా చేసుకున్నాను ఎందుకో తేడాగా ఉంది, ఆ పడిపోయినోడ్ని చూస్తే.
ఇంటికి వెళ్లేసరికి అను నిద్రలో ఉంది తనని వాళ్ళ పేరెంట్స్ ని లేపి డైనింగ్ టేబుల్ దెగ్గరికి తీసుకొచ్చా వాళ్ళు ఇంకా తెరుకోలేదనుకుంటా తినేసి మళ్ళీ ఎం మాట్లాడకుండా వెళ్లిపోయారు, అను వాళ్ళని చూసి కొంచెం బాధపడింది.
చిన్నా : అను నాకు భయమేస్తుంది.
అను : ఎందుకు?
చిన్నా : అంటే నీ పెదాల మీద నవ్వు ఉంటేనే కదా నేను ధైర్యంగా ఉండేది, అది కనిపించట్లేదు అందుకే.
అను : చిన్నగా నవ్వింది "ఆహా, అలాగా " వచ్చింది కదా ఇక తిను.
మళ్ళీ కొంచెం సేపు ఆగి "ఇందాక ఎం చేసావ్?"
చిన్నా : నేనా? ఎప్పుడు, ఇప్పుడే కదా నేను ఒచింది, అను నీ డ్రెస్ చాలా బాగుంది.
అను : తెలివితేటలు నీకొక్కడికే కాదు మాకూ ఉన్నాయ్ టాపిక్ డైవర్ట్ చెయ్యకు నువ్వు.
చిన్నా : ఏంటి అను?
అను : నువ్వు బైటికి వెళ్ళక ముందు రూమ్లో కి ఎంచేసావ్?
చిన్నా : నేను రూంకి వచ్చాను అని నీకెలా తెలుసు?
అను : అది అది.....
చిన్నా : అంటే లేచె ఉన్నావ్ అనమాట.
అను :............. సైలెంట్ గా ఉంది.......
చిన్నా : దొరకవు గాని పెద్ద దొంగవి నువ్వు తెలుసా నీకు?
అను : "నిన్నూ......" అంటూ లేచి కొట్టడానికి ముందుకు వచ్చింది.
నేను లేచి బెడ్రూమ్ కి పరిగెత్తా మంచం మీద కూర్చుందాం అనే లోపే అను వచ్చి నెట్టేసింది మంచం మీద పడుతూనే తన చెయ్యి పట్టుకున్నాను నా మీద ఓరగా పడింది నడుం మీద చెయ్యి వేసి గట్టిగ లాగాను మొత్తం పడిపోయింది ఇంత గ్యాప్ కూడా లేదు "అనూ...." అన్నాను.
లేవబోయింది మళ్ళీ నడుము మీదగా పిర్రలకి దెగ్గర్లో రెండు చేతులు వేసి మళ్ళీ నొక్కాను ఇంకా గట్టిగ.
అను : "వదలరా ప్లీజ్ ఇప్పుడు కాదు మనం ఉన్న పరిస్తుతుల్లో అస్సలు కుదరదు" అని కళ్ళు మూసుకుంది టెంప్ట్ అవ్వకుండా.
నాకు కోపం వచ్చి తనని బోర్లా పెట్టి తన మెత్తటి పిర్రల మీద ఎక్కి "ఎహె ఎప్పుడు జాబ్ జాబ్ అంటావ్ ఆ కంపెనీ ఏదో నువ్వే పెట్టొచ్చుకదా?"
అను : నేనా కంపెనీ నా మతి ఉండే మాట్లాడుతున్నావా?
చిన్నా : నాకు మతి ఉంది నీకే లేదు.
అను : ఏంటి?
చిన్నగా తన మీద పడుకుని వీపుని ముద్దాడుతూ, "గ్రీన్ లోటస్ తో డీల్ సెట్ చేసింది నువ్వు వాళ్ళకి రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ అనే ఒక కంపెనీ ఉందని కూడా తెలియదు నువ్వు వెళ్లెవరకూ అదే కంపెనీ మనది అయితే ఇంకా ఆఫర్ ఉంది కదా మళ్ళీ కోట్ వెయ్యి ఈ సారి మన కంపెనీ నుంచి వేద్దాం."
అను : ఇవన్నీ నీకెలా తెలుసు? అయినా కంపెనీ పెట్టాలంటే కనీసం ముప్పై నుంచి నలభై కోట్లు కావాలి ఎక్కడ నుంచి తేవాలి నీ వంట రూమ్ లో ఉన్నాయేమో తీసుకురాపో.
చిన్నా : హా నేను వంటోడినే ఎందుకు పనికి రాని వాడ్ని అయినా కూడా నీకు మూడు నెలలు రెంట్ లేకుండా ఒక విల్లా దొరకపట్టా, ఇది నా స్టామినా కి చాలా మించినది, కానీ నువ్వు గ్రీన్ లోటస్ లాంటి ఇండియాస్ అతి పెద్ద కంపెనీ నుంచి డీల్ సెట్ చేసుకుని ఒక కంపెనీ పెట్టికోడానికి భయపడ్తున్నావ్, డబ్బులు లోన్ అయినా పెట్టొచ్చు నీకు ప్రాజెక్ట్ ఓకే అయితే అయినా కానీ నువ్వు భయపడ్తున్నావ్ అని ఒత్తి పలికా.
అను : "నేనేం భయపడట్లేదు " అంది చిరాకుగా.
చిన్నా : మరి అయితే నువ్వే ఒక కంపెనీ స్టార్ట్ చెయ్
అను : సైలెంట్ గా ఉంది.
చిన్నా : ఇంత భయపడేదానివి నీకు ఎందుకు అంత పట్టుదల, ప్రెస్టీజ్ అని ఆ ఇంట్లో నుంచి బయటకి వచేసావు, అదేదో వాళ్ళు అన్నట్టే పడి తినే వాళ్ళం కదా?
అను : "విక్రమ్ నోటికొచ్చింది వాగోద్దు" అని విదిలించుకుని లేచి కూర్చుంది.
చిన్నా : నేను కొంచెం దూరం జరిగి "సర్లె వదిలేయ్ ఏదో అలా అనేసా నీకు ఇవన్నీ చేతకావులే వెళ్లి టీ పెట్టు పో"
అను : కోపం తో "ఏమన్నావ్?"
చిన్నా : అదే ఎలాగో అన్నిటికి భయపడ్తావ్ రేపు జాబ్ లో ఎవడైనా ఏదైనా అంటే మళ్ళీ ఏడ్చుకుంటు ఇంటికి వచేస్తావ్ రేపటి నుంచి నేనే పనికి వెళ్తా నువ్వు వెళ్లి వంట చేస్కో ఇక, వెళ్లి ఒక టీ పెట్టు ఇప్పటి నుంచే స్టార్ట్ చెయ్యి ఇక.
అను : అంటే నావల్ల కదు అనా నీ ఉద్దేశం.
చిన్నా : ఆ మాట నేను అనలేదే.
అను : సరే విను అయితే నేను కంపెనీ పెడతాను, నేను ఎదుగుతాను నువ్వన్నా ప్రతి మాట ని మార్చేస్తాను.
చిన్నా : అలా అయితే నేనే నీ ఫస్ట్ ఎంప్లొయ్ అవుతాను నాకు పని రాకపోవచ్చు కానీ ఉడత సాయం అయినా చేస్తాను.
అను నన్నే ప్రేమగా చూస్తూ ఉంది.
చిన్నా : వెళ్లి నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుని "బాగా ఎక్కువగా ఆలోచించవు కాఫీ తీసుకురాన?"
అను : పెదాల మీద ముద్దు ఇచ్చి "థాంక్స్".
చిన్నా : దేనికి?
అను : అన్నిటికి అని కౌగిలించుకుంది.
కాఫీ తాగాక తనని పడుకోబెట్టి కింద పడుకోడానికి వెళ్తున్న నా చేతిని పట్టుకుని గట్టిగా లాగింది కళ్ళు మూసుకునే, నాకు అర్ధం అయ్యి తన పక్కనే పడుకున్నాను నడుం మీద చెయ్యి వేసి, వెంటనే నా చెయ్యి తీసేసి ఇద్దరి మధ్యలో దిండ్లు పెట్టేసింది, గయ్యాలివే నువ్వు అనుకుని అటు తిరిగి పడుకున్నాను.
పొద్దున్నే లేచి మార్కెట్ కి వెళ్లి అన్ని కొనుకొచ్చి పని చేసి రెడీ అయ్యి బైటికి వెళ్ళాను అను ఇంకా పడుకునే ఉంది.
ఫోన్ చూస్తే సునీల్ గారి దెగ్గర నుంచి మానస నుంచి మిస్సెడ్ కాల్స్ ఉన్నాయి, మానసకి తరువాత కాల్ చెయ్యొచ్చు లే అని సునీల్ గారికి చేశాను.
చిన్నా : హల్లో సునీల్ గారు ఎక్కడున్నారు?
సునీల్ : అదే రాత్రి నువ్వు కాపాడవు కదా తన దెగ్గరికే వెళ్తున్నాను ఎవరో తెలుసుకోవాలి కదా?
చిన్నా : లేదు వద్దు ఆగిపోండి నేను వస్తున్నాను మీరు ఇప్పుడు కరెక్ట్ గా ఎక్కడున్నారు?
సునీల్ : మన గ్రీన్ హోటల్ నుంచి ఒక కిలోమీటర్ దూరం లో ఉన్నాను.
చిన్నా : వెయిట్ చెయ్యండి వస్తున్నాను.
సునీల్ : నేనే వస్తాను. కాల్ కట్.
ఒక పావు గంట లో కార్ వచ్చి నా ముందు ఎక్కింది, కార్ ఎక్కి సునిల్ గారితో మాట్లాడాను.
చిన్నా : సునీల్ గారు మనం వెళ్లే ముందు అక్కడున్న గార్డ్స్ అందరిని పంపించేయండి ఒక్కరు కుడా ఉండటానికి వీళ్ళేదు.
సునీల్ : డౌట్ గా అలాగే అని ఫోన్ తీసాడు.
దారిలో ఉండగా...
సునీల్ : ఆదిత్య నాకు కొన్ని డౌట్స్ ఉన్నాయ్ అడగనా?
చిన్నా : చిన్నగా నవ్వుకుని (ఏమడుగుతాడో తెలుసు కబట్టి) "అడగండి" అన్నాను.
సునీల్ : మొదటిది ఎవ్వరికి తెలియని ప్లేస్ లో దాచామన్నవ్?
చిన్నా : సెక్యూరిటీ అధికారి యూనిఫామ్ వేసుకున్నాడు ఒంటి నిండా బుల్లెట్స్ మరియు కత్తి పోట్లు అది ప్యూర్ పక్కా ప్లాన్డ్ ఎటాక్, ఆ యూనిఫామ్ మీద స్టార్స్ చూడలేదా IPS ఆఫీసర్ ఎక్కడికి తీసుకెళ్లినా అందరికి తెలిసిపోతుంది బతికున్నాడని తెలిస్తే మళ్ళీ ఎటాక్ జరుగుతుంది అందుకే డాక్టరనే తీస్కుని రమ్మని చెప్పను అలానే కాపలా కూడా ఇదంతా బేసిక్ అండి.
సునీల్ : మరి వాడి దెగ్గరికి వెళ్లొద్దన్నావ్ ఎందుకు? ఇప్పుడు వెళ్తుంటే అందరిని వెళ్లిపొమ్మన్నావ్ నాకేం అర్ధం కాలేదు.
చిన్నా : రాత్రి వాడి చేతులు చూసాను ఆ చేతులకున్న రక్తం వాడిది కాదు ఎంత మందిని చంపాడో తెలీదు ఒక యాభై మంది నైనా చేతులతో గుద్ది చంపి ఉంటాడు, చెత్త నుంచి బయటికి తీసేటప్పుడు వాడి బాడీ చూసాను, అది మాములు IPS బాడీ కాదు దాని కంటే వెయ్యి రేట్లు ట్రైన్ అయినా బాడీ, ఆ ఫిట్నెస్ ఆ ఫ్లెక్సీబిలిటీ అచ్చం నా బాడీ లానే ఉంది ఒక రకంగా నన్ను నేను చూసుకున్నట్టు ఉంది కానీ నాకంటే బలవంతుడు, అన్ని బుల్లెట్స్ అన్ని కత్తి పోట్లు బాడీ అంత డామేజ్ అయినా వాడు బతికున్నాడంటే ఎంత కమిటెడో ఆలోచించు, అందుకే ఇన్ని జాగ్రత్తలు.
నా అబ్సర్వేషన్స్ కి షాక్ అయ్యి.
సునీల్ : అంటే నీ బాడీ కూడానా నువ్వు కూడా అంత స్ట్రాంగ్ ఆ?
చిన్నా : వాదంత కాదు కానీ నేను మనసు పెడితేయ్ మళ్ళీ అలా అవ్వగలను, సునీల్ గారు మిమ్మల్ని కలవని ఇన్ని ఏళ్లలో నేను చాలా ఎలగబెట్టాను లెండి అవన్నీ మీరు సందర్బాను సారం తెలుసుకుంటారు పదండి వెళ్లి చూద్దాం.
సునీల్ : ఏంటి మళ్ళీ నా అంటే ఆల్రెడీ అలా ఉండేవారా అన్న ఆశ్చర్యంలో ఉన్నాడు (చాలా అంటే చాలా తక్కువ అంచనా వేసాను నేను ఆదిత్యని ఇంకా చాలా ఉన్నాయ్ అన్నాడు), ఈలోగా కార్ లొకేషన్ రీచ్ అయింది.
మేము వెళ్లే సరికి అక్కడ ఎవ్వరు లేరు ట్రీట్మెంట్ అయిపోయినట్టుంది బేర్ బాడీ తో పడుకుని ఉన్నాడు ఆ ఎయిట్ ప్యాక్స్ బాడీ చూసి సునీల్ గారు తడపడటం నేను చూసి నవ్వుకున్నాను.
సునీల్ : ఆదిత్య ఎవరు వీడు ఇలా ఉన్నాడు వీడ్ని చూస్తుంటే......
చిన్నా : వాడ్ని పొగిడింది చాల్లే కానీ అక్కడ వాడి యూనిఫామ్ ఉంది దాని మీద నేమ్ ప్లేట్ ఉంటుంది చుడండి.
అలాగే వీడికి బట్టలు వెయ్యండి ఆ ఎక్సపోసింగ్ బాడీ చూడలేకపోతున్న.
సునీల్ : అలాగే అని వెళ్లి ఖాకీ షర్ట్ అటు ఇటు తిప్పి "రవి.... రవి కుమార్".
చిన్నా : హో మన తెలుగోడే.
సునీల్ : హ అని ఆశ్చర్యం గా చూస్తున్నాడు వాడ్ని ఎందుకంటే అది ఖాకి చొక్కా ఖాకి కలర్ లో లేదు ఎర్రగా ఉంది.
వాడినే చూస్తూ ఉన్నాను ఎవడు ఈడు ఇంత ఇంట్రెస్టింగ్ గా ఉన్నాడు అనుకుంటూ.
అక్కడ్నుంచి బైల్దేరి ఆఫీస్ కి వెళ్ళాము, మీటింగ్ కి ఇంకా ఇరవై నిముషాలు టైం ఉంది.
చిన్నా : సునీల్ గారు మీటింగ్ గురించి చెప్పండి.
సునీల్ : ఇస్రో రాకెట్ మన్యుఫాక్చరింగ్ కాంట్రాక్టు మనమే టేక్ ఓవర్ చేసాము వంద శాటిలైట్స్ ని మోసుకెళ్లే అతి పెద్ద రాకెట్ దీని డిజైన్ అండ్ మోడల్, రాకెట్ ఫీచర్స్ కాల్క్యూలేషన్ కోట్ ఇవ్వడానికి AIR TITE కంపెనీ వాళ్ళు వస్తున్నారు అది చూసి ఓకే చెయ్యడానికే ఈ మీటింగ్.
చిన్నా : ఓకే
మీటింగ్ స్టార్ట్ అయింది. డిజైన్ మోడల్ ఎక్సప్లయిన్ చేస్తున్నారు, నాకు బోర్ కొట్టి పూజ వైపు చూసాను, పూజ నాకేమి అర్ధం కావడంలేదని బోర్ కొడుతుందేమో అనుకుని నన్ను చూసి నవ్వింది నేను నవ్వాను, మాకు అటువైపు టీం లో నుండి ఒకతను ఎక్సప్లయిన్ చేసేవాడు ఆ తరువాత ఒక ఆమె అతను వేరే పేపర్స్ చూసుకుంటూ నవ్వుతూ మాట్లాడుతున్నారు ఆ ఇద్దరి మొహాల్లో టెన్షన్ నేను గమనించాను, పక్కనే ఒక అమ్మాయి పూజ వయసే అదే నా వయసు అంతే ఉన్న అమ్మాయి దిగులుగా కూర్చుని ఉంది.
మంచి కళ గల మోహము, తనని నేను చూసాను కానీ తను నన్ను చూడలేదు.
ఇప్పటికి 25 నిముషాలు అయింది మీటింగ్ 40నిముషాలు మాత్రమే ఇంకా ఎంత సేపు డిజైన్ అండ్ మోడల్ గురించి మాత్రమే చెప్తున్నారు కానీ కాలిక్యూలేషన్ గురించి ఎం చెప్పట్లేదు, నేను సడన్ గా "మీ డిజైన్ అండ్ మోడల్ ఫీచర్స్ చూస్తే మాకు అర్ధం అవుతున్నాయి మీ ఇంజనీరింగ్ వర్క్ గురించి చెప్పండి" అన్నాను.
అందరూ ఒక్కసారిగా నన్నే చూస్తున్నారు అంతలో ఒక అతను లేచి "హూ ఈస్ హి" అన్నాడు,
సునీల్ : వెల్ హి ఈస్ ఔర్ ఫెలో ఇంజనీర్ ఫ్రొం గ్రీన్ లోటస్.
అతను : hoo is it, so you are telling me how to give a presentation.
పూజ ఏదో మాట్లాడబోయింది, నేను సైగ చేశాను.
(పూజ : నాన్న ఆదిత్య ఎం చేస్తున్నాడు తనకి ఎం నాలెడ్జి ఉందని మాట్లాడుతున్నాడు మొత్తం నాశనం చేసేలా ఉన్నాడు నువ్వయినా ఆపు.
సునీల్ : నువ్వు సైలెంట్ గా ఉండు ఇప్పటిదాకా కామ్ గా ఉండి ఇప్పుడు ఆదిత్య ఎంటర్ అయ్యాడంటే మనం కనిపెట్టలేని విషయం ఏదో ఆదిత్య కనిపెట్టాడు.
పూజ : మీరు తన గురించి ఎక్కువగా ఉహించుకుంటున్నారు.) అని గుసగుసలాడుకోడం నాకు వినిపిస్తూనే ఉన్నాయ్. ఇక......
చిన్నా : iam not talking about your presentation, what iam trying to say is to present your engineering work.
అతను : తదాబాడుతూ "ఓహ్ ఎస్ హియర్ ఇట్ ఈస్" అని చార్ట్ నాకు ఇచ్చాడు.
చిన్నా : you guys go ahead, i will take a look at it. అని దాన్ని స్టడీ చేయడం మొదలు పెట్టాను.
ఇంకో లాస్ట్ 5 mins ఉంది అనగా నా నుంచి ఇంజనీరింగ్ వర్క్ తీస్కుని టక టక ఎక్సప్లయిన్ చేసేసాడు, ఆ తర్వాత అయిపోయిందనిపించి.
అతను : ok sunil sir, when are we heading for this project, we are waiting eagerly to complete it.
నేను నవ్వుతూ who said that this deal is on అన్నాను.
అతను : "ఇందులో ఎం ఫాల్ట్ ఉందని నో చెప్తారు అయినా మీ బాస్ ముందు మాట్లాడానికి ఎంత ధైర్యం" అని గట్టిగ అరిచాడు.
అందరూ నా రియాక్షన్ కోసం వెయిటింగ్ అని చిన్నగా లేచి, based on your calculations we cannot approve this project.
అందరు క్లియర్ గా వినండి వీళ్ళు ఇచ్చిన కోట్ మేరకు అన్ని ఓకే ఒక్క వర్క్ తప్ప అదే మెయిన్ ది దాన్ని కవర్ చేస్తున్నారు, వీళ్ళ కాల్క్యూలేషన్ ప్రకారం అయితే ఇంజిన్ ఆన్ చేసిన 3 నిమిషాలకే ఇంజిన్ లోని volatile గాసెస్ రిలీస్ అయ్యి సెన్సర్లు పని చేయడం ఆగిపోతాయి అండ్ ఇంకోటి వీళ్ళ ఎలక్ట్రో మాగ్నేటిక్ వర్క్ కూడా బాలేదు దాని వల్ల ఫ్యూయల్ బూస్టర్స్ పేలిపోయే అవకాశం ఉంది ఇన్ని తప్పులు పెట్టుకుని ఎ ధైర్యం తో వచ్చారు ప్రెసెంటేషన్ ఇవ్వడానికి.
నేను మాట్లాడిన మాటలకి రెండు వైపులనుంచి సమాధానం లేదు ఒక సైడ్ ఆశ్చర్యంతో ఇంకో సైడ్ అవమానం తో తల దించుకుని ఉన్నారు.
సునిల్ : తను చెప్పిందంతా నిజమేనా?
అంతా నిశబ్దం.
సునీల్ : say it yes or no అని గట్టిగ అరిచాడు.
మళ్ళీ సైలెన్స్.
సునీల్ : ok i will take it as a yes then.
సైలెన్స్...........
సునీల్ : ఎంత ధైర్యం ఉంటే నన్నే మోసం చెయ్యాలని వస్తారు ఇక నుంచి మీతో ఏ డీల్ ఉండదు, గార్డ్స్ వీళ్ళ కాళ్ళు చేతులు విరిచి బయటకి పంపించండి.
అక్కడ వాళ్లందిరికి కింద తడిచిపోయింది సునీల్ గారి మాటలకి కానీ ఆ అమ్మాయి మాత్రం అలానే కుర్చీ లో కూర్చుని తల దించుకుని ఉంది, తను ఏడుస్తుందని నాకు అనిపించింది అలానే తన వంక చూసాను ఆ అమ్మాయి నన్ను చూసి రెండు చేతులతో దణ్ణం పెట్టి ఐయామ్ సారీ అంది పేదాలతో.
నాకెందుకో మనసు ఒప్పుకోలేదు గార్డ్స్ వాళ్ళని లాక్కేలుతున్నారు ఆ అమ్మాయి మీద చెయ్యి వెయ్యబోయేంతలో సునీల్ గారికి సైగ చేశాను, సునీల్ ఆపేసాడు, ఆ అమ్మాయి ఎం జరుగుతున్నాదా అని అయోమయం గా చూస్తుంది, వాళ్ళని వదిలేయమన్నాను, సునీల్ నా వైపు ఒక పది సెకండ్స్ తీక్షణం గా చూసి వాళ్ళని వదిలేయమన్నాడు.
వాళ్ళు వెళ్ళిపోయిన తరువాత సునీల్ : ఆదిత్య ఎందుకు వాళ్ళని వదిలేయమన్నవ్?
చిన్నా : ఎందుకంటే ఆ రాకెట్ డిజైన్ చెయ్యడం అంత ఈజీ కాదు కాబట్టి, ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసిన ఏదో ఒక ప్రాబ్లెమ్ వస్తుంది, డిజైన్ మార్చితే తప్ప సాధ్యం కాదు. వాళ్ళు మళ్ళీ వచ్చినా అన్ని చూసుకుని ఒక వేళ అంతా ఓకే అయితే ప్రొసీడ్ అవ్వండి.
ఇంత పెద్ద కంపెనీ ఇంత ఈజీ గా మోసపోతుంది అని బయటికి తెలిస్తే పరువు పోతుంది.
సునీల్ : అది మన మెయిన్ ఇంజనీర్ ఇవ్వాళ సడన్ గా రాలేదు.
చిన్నా : ఎప్పటి నుంచి పని చేస్తున్నాడు?
సునీల్ : సుమారు పది సంవత్సరాలనుండి, చాలా మంచివాడు.
చిన్నా : ఇవ్వాళ ఇంత ఇంపార్టెంట్ మీటింగ్ కి రాలేదు అంటే ఏంటో కనుక్కోండి, ఒక వేళ కష్టం అయితే ఆదుకోండి.
అక్కడ నుంచి ఇంటికి వచ్చాను అను దిగులుగా కూర్చొని ఉంది.
చిన్నా : ఏమైంది?
అను : ఫండ్స్ ఎక్కడ దొరకట్లేదు, ఎం చెయ్యాలో అర్ధం కావట్లే.
చిన్నా : నీకు ఫండ్స్ కావాలంటే ముందు చేతిలో ప్రాజెక్ట్ ఉండాలి కదా ముందు డని గురించి ఆలోచించు, మర్చిపోయా ఒకసారి టీవి పెట్టి చూడు మంచి క్రేజీ న్యూస్ వస్తుంది అని బాత్రూం లోకి వెళ్ళాను.
ఇంతలో అను టీవీ పెట్టింది : ఇండియాలోనే అతి పెద్ద కంపెనీ అయిన గ్రీన్ లోటస్ మొన్న ప్రాజెక్ట్ ని అతి చిన్న కంపెనీ అయిన రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ కి ఇచ్చిందని చెప్పుకున్నాము కదా కానీ ఏమైందో ఏమో ఆ డీల్ కాన్సల్ చేసినట్టు కంపెనీ సైట్లో అధికారికంగా వెల్లడించింది, ఇక పై రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ తో ఎటు వంటి సంబంధము ఉండదని కంపెనీ డైరెక్టర్ మిస్ పూజ వెల్లడించారు దీనితో రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ పై ఇన్వెస్ట్ చేసిన ఇన్వెస్టర్లు డబ్బులు వెనక్కి ఇచ్చేయమని డిమాండ్ చేస్తునట్టు ఇన్ఫర్మేషన్.
బాత్రూం నుంచి బైటకి వస్తుంటే అను టీవీ చూస్తుంది, కళ్ళలో ఆనందం తనకి న్యాయం జరిగినట్టు నన్ను చూస్తూ కౌగిలించుకుంది.
చిన్నా : అనూ.....
అను : సాగతీయ్యకు నువ్వు.
చిన్నా : "మంచి వాసన వస్తుంది నీ దెగ్గర నుంచి" అని మెడ ని కిస్ చేశాను.
అను : "నిన్నటి నుంచి స్నానం చెయ్యలేదు నేను" అని నవ్వింది.
చిన్నా : అందుకే ఇంత ఘాటుగా ఉంది అని తన నడుముని పట్టుకుని గట్టిగా వత్తుకున్న.
అను : ముద్దు ఇస్తా రా.
చిన్నా : హ్మ్మ్ అని ముందుకు వెళ్ళా.
అను : కళ్ళు మూసుకో.
కళ్ళు మూసుకున్నాను ఎంతకీ నా పేదలకి ఏమి తగలట్లేదు ఏంటా అని కళ్ళు తెరిచ్చా, అను బాత్రూం డోర్ దెగ్గర టవల్ పట్టుకుని నుంచుని ఉంది నవ్వుతూ.
చిన్నా : మోసం! ఇది బాహుబలి లో అనుష్క "మోసం" అన్నాను.
అను గట్టిగా నవ్వుతూ డోర్ వేసుకుంది.
నా బాధ వర్ణాతీతం, టెంప్ట్ అవ్వకుండా గట్టిగ పట్టుకున్నా అయిపోయేది ఛా.
ఫోన్ తీసి సునీల్ గారికి కాల్ చేసాను.
చిన్నా : ఎక్కడున్నారు?
సునీల్ : ఇంట్లో RRR స్పెషల్ షో వేయిద్దామని అనుకుంటున్నా, నీ కాల్ వచ్చింది.
చిన్నా : ఇక్కడ నా నోటిదాకా వచ్చిన అన్నం ముద్దని లాగేసుకున్నారు చాలా బాధగా ఉందండి, ఈ తాపం మొత్తం ఆ ముగ్గురి మీద తీరుద్దాం అనుకుంటున్న వస్తారా?
సునీల్ : మీరు అడగక పోడం నేను రాకపోడమా ఎంత మాట, ఇంతకీ మీ దెగ్గర అన్నం ముద్ద లాగేసిన ధైర్యవంతులు ఎవరు?
చిన్నా : నాకే అంత ధైర్యం లేదు లే కానీ మీరు వచ్చేయండి వెళ్లి కొంచెం సేపు వాళ్ళతో ఆడుకుందాం.
సునీల్ గారు నేను కలిసి కంపెనీ ఓల్డ్ గోడౌన్స్ కి వెళ్ళాము మెయిన్ ఎంట్రన్స్ దాట్టుకుని లోపలికి వెళ్ళాం ముగ్గురు సురేష్, వాడి ఇద్దరి ఫ్రెండ్స్ ని గార్డ్స్ కట్టేసి కొడుతున్నారు.
చిన్నా : ఎందుకు కొడుతున్నారు?
నా మాటలు వినగానే ముగ్గురు తల ఎత్తి నన్ను చూసారు అంతా షాక్.
సురేష్ : నువ్వు... నువ్వు.... విక్రమ్, ఇక్కడికి నువ్వెలా వచ్చావ్?
చిన్నా : ఎత్తుకొచ్చిందే నేను రా లఫుట్.
సురేష్ : కానీ ఎలా(ఆశ్చర్యంతో) , ఎందుకు ఎత్తుకొచ్చావ్?
చిన్నా : మరి నువ్వు నన్ను చంపాలని ప్లాన్ వేస్కున్నావ్ కదా, నా కోసం ఒక లారీ, నువ్వేమో కారులో వెయిటింగ్ వీళ్ళు లారీతో నన్ను గుద్ధి చంపేద్దామనే? నన్ను చంపేసి నా పెళ్ళాం తో ఎంజాయ్ చెయ్యాలని తెగ ప్లాన్ ఏసావ్ కదరా.
సురేష్ గాడి మైండ్ బ్లాక్ అయింది ఇదంతా విని.
సురేష్ : లేదు లేదు ఎక్కడో ఏదో మిస్ అండర్ స్టాండింగ్ జరిగింది, నన్ను వదిలేయ్ విక్రమ్ నేను వెళ్ళిపోతా.
వీళ్ళు నిజం ఇలా ఒప్పుకోరు కానీ.
చిన్నా : రషీద్ ఇంతకీ ఎందుకు కొడుతున్నారో చెప్పలేదు.
రషీద్ : బాస్ థంప్సప్ తాగమన్నారు అందుకే కొడుతున్నాం.
చిన్నా : పైనుంచి తాగకపోతే కింద నుంచి ఎక్కించండి మొత్తం అక్కడికే కదా ఎలాగో పోయేది, నాకు వీడు నచ్చాడు దిట్టంగా ఉన్నాడు ముందు వీడికి ఎక్కించండి అని ఒకడ్ని చుపించాను.
వాడ్ని పట్టుకుని రషీద్ ఒక్క తన్ను తన్నాడు ఎగిరి కింద పడ్డాడు ఇద్దరు వచ్చి వాడి కాళ్ళు పట్టుకుని లేపి ప్యాంటు తీసేసారు.
రషీద్ : రేయ్ ఈ బాటిల్ వాడి గుద్దలో పెట్టండి రా, అని ఒక రాడ్ తీసుకున్నాడు.
వాడికి ఆ రాడ్ చూసి పై ప్రాణాలు పైకే పోయాయి "రేయ్ సురేష్ ఒప్పుకో రా ప్లీజ్ రా సార్ వాడు రమ్మంటేనే వచ్చాము సార్ మాకేంతెలీదు మమ్మల్ని వదిలేయండి సార్" అని అరుస్తుండగానే రషీద్ వాడి గుద్దలో పెట్టిన బాటిల్ మీద రాడ్ తో ఒక్కటి పీకాడు.
ఆ దెబ్బకి ఆ గ్యాస్ కి వాడికి ఒక్క సారి ప్రాణం పాయిందేమో అన్న డౌట్ వచ్చినది ఆ తరువాత నెప్పి తట్టుకోలేక "రేయ్ సురేష్ లంజకొడకా ఒప్పుకోరా".
చిన్నా : రషీద్ తరువాత సురేష్ గాడికి ఎక్కించండి.
సురేష్ : (షాక్ లో నుండి తెరుకొని) వద్దు వద్దు అంతా చెప్పేస్తా.
అది నిన్ను చంపుదామనే వచ్చాము కానీ ఇందులో నేను ఒక్కన్నె కాదు అను వాళ్ళ అమ్మ కూడా ఉంది తానే నిన్ను చంపమని నాకు సలహా ఇచ్చింది.
చిన్నా : నాకు తెలుసు.
సురేష్ మళ్ళీ షాక్ కానీ ఎలా?
"ఇదంతా నీకు ఎలా తెలుసు, ఎలా?"
చిన్నా : నువ్వు ఎప్పుడైతే సుష్మ కి కార్ గిఫ్ట్ ఇచ్చావో అప్పుడే నీ మీద కాన్సంట్రేట్ చేశాను రా, నువ్వు ఎప్పుడైతే నన్ను చంపడానికి లారీ రెంట్ కి తీకున్నావో అప్పుడే ఫిక్స్ అయ్యాను నిన్ను ఏసేయ్యాలని, ఎత్తుకొచ్చాక నీ ఫోన్ చూస్తే తెలిసింది రా నీ అస్సలు ఉద్దేశం ఏంటో.
సురేష్ : కానీ నా ఆపిల్ ఫోన్ లో కీ కొడితే కానీ ఫైల్స్ ఓపెన్ అవ్వవు ఎలా?
చిన్నా : నీకింకో విషయం చెప్పాలి రోయ్ నాకొక ఫ్రెండ్ ఉన్నాడు రాజు వాడి పని ఏంటో తెలుసా వాడొక హాకర్, నీ జీవితానికి ఇంకో ఆఖరి ట్విస్ట్ ఇవ్వనా, గ్రీన్ లోటస్ కంపెనీ సీఈఓ విక్రమాదిత్య ఎవరో కాదు నేనే.
సురేష్ కి ఎం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు మైండ్ అస్సలు పని చెయ్యట్లేదు వాళ్ళ నాన్న మాటలు గుర్తొచ్చాయి "ఎవడితో పెట్టకున్నావ్ రా? " అని.
చిన్నా : "నీ రికార్డింగ్ వింటే కానీ అర్ధం కాలేదు రా నాకు", అని రషీద్ చేతిలో రాడ్ తీస్కుని తల మీద ఒక్కటి పీకాను, "నన్ను చంపేసి నా పెళ్ళాంతో..... ఆ! వర్జిన్ అని తెలియగానే నీ గొంతు లో టోన్ మారింది కదరా అని మళ్ళీ కొట్టబోతుంటే నా ఫోన్ మోగింది. చూస్తే మానస. కట్ చేశాను మళ్ళీ చేసింది. కాల్ లిఫ్ట్ చేశాను.
చిన్నా : చెప్పు మానస.
మనసా ఫోన్ లో : విక్రమ్ నేను రాజు ని మానస కళ్ళు తిరిగి పడిపోయింది. మూడు రోజుల నుంచి డల్ గా ఉంది కానీ నీకు ఫోన్ చేసింది నీకు ఏదో చెప్పాలని కానీ నువ్వు ఎత్తలేదు, ఇప్పుడు ఇదిగో ఇలాగా.....
చిన్నా : తనని తీస్కుని ఇంటికి వచ్చేయ్ నేను ఏర్పాట్లు చేస్తాను.
ఈలోగా ఇంకొక ఫోన్ అను నుంచి, "రాజు నేను మళ్ళీ చేస్తాను" అని కాల్ కట్ చేసి వెంటనే అనుకి కాల్ చేశాను.
చిన్నా : అను చెప్పు.
అను ఫోన్ లో వాళ్ళ నాన్న : విక్రమ్ అను కి ఒంట్లో జ్వరం గా ఉంది ఒళ్ళంతా కాలిపోతుంది పడుకోబెట్టాను త్వరగా వచ్చేయ్.
చిన్నా : "వచ్చేస్తున్నా", అని కాల్ కట్ చేసి "రషీద్ నేను వెళ్ళాలి ఈ ముగ్గుర్ని చంపెయ్", అని సురేష్ గాడి ఫ్రెండ్స్ ని చూసాను, "సారీ బాయ్స్ మిమ్మల్ని వదిలేద్దాం అనుకున్నా కానీ మీకు నా గురించి తెలిసిపోయింది, మీ చెడు సావాసాలె మిమ్మల్ని ఈ పరిస్థితికి తీసుకొచ్చింది" అని రషీద్ వైపు తిరిగి "రషీద్ కానిచ్చేయ్" అని అక్కడనుంచి బైటికి వచ్చేసాను.
