Update 25
అంబులెన్స్ లోనుంచి వాటర్ బాటిల్ తీసి సుబ్బు మొహం మీద చల్లింది. దెబ్బకి సుబ్బు లేచి దిగాలుగా కూర్చున్నాడు.
రక్ష : పదా వెళదాం
సుబ్బు : ఇంకే... లేచారుగా, ఇక మీదారి మీది. నా దారి నాది. పైగా మీరే అందరిని భయపెట్టేలా ఉన్నారు మళ్ళీ నేనెందుకు అడ్డం.
రక్ష ఇటు తిరిగి నవ్వుకుంటూనే జడ వేసుకుంటూ "నాకు డ్రైవింగ్ రాదు" అంది.
సుబ్బు : మిమ్మల్ని ఎక్కడ డ్రాప్ చెయ్యాలి
రక్ష : అక్షిత దెగ్గరే
సుబ్బు : అయితే పదండి అని అక్కడే ఉన్న ఒక కారు దెగ్గరికి వెళ్లి డోర్ లాగితే రాలేదు దాన్ని గట్టిగా తన్నాడు. రక్ష వచ్చి డోర్ తీస్తే ఎక్కి డ్రైవింగ్ సీట్లో కూర్చున్నాడు. రక్ష గొడ్డలి వెనక సీట్లో పడేసి తిరిగి ముందుకు వచ్చి సుబ్బు పక్క సీట్లో కూర్చుంది. సుబ్బు ముందుకు పోనిచ్చాడు.
రక్ష : నీ పేరేంటి ?
సుబ్బు : సుబ్బు
రక్ష : అక్షితకి నీకు ఎలా పరిచయం
సుబ్బు ఏం మాట్లాడలేదు
రక్ష : నిన్నే
సుబ్బు : ఏమో నాకు తెలవదు
రక్ష : అదేంటి
సుబ్బు : సైలెంటుగా కూర్చో
రక్ష : నీకు బాగా బలుపు ఎక్కువగా ఉన్నట్టుందే, అక్షిత నీగురించి ఏమైనా చెడ్డగా చెప్పాలి నీకుంటది.
సుబ్బు : నిన్ను దాని దెగ్గర వదిలిపెడతా, ఆ తరువాత నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు చావు.
రక్ష ఇంకేం మాట్లాడలేదు, సుబ్బు కూడా మౌనంగా వేగంగా వెళ్లి విక్రమాదిత్య ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. కారు సౌండు విని అందరూ బైటికి వచ్చారు. అక్షిత బైటికి వస్తూనే కారు దిగుతున్న రక్షని చూసి పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి కౌగిలించుకుంది. మిగతావాళ్ళు మాత్రం రక్ష హైట్ ఆ గొడ్డలి తన డ్రెస్ చూసి కొద్దిగా జంకారు.
అను : వాళ్ళెక్కడరా
సుబ్బు : బానే ఉన్నారు, వస్తారు... నేను వెళుతున్నా
సుబ్బు మాటలు వినగానే రక్ష, అక్షిత అందరూ సుబ్బు వైపు తిరిగారు.
అక్షిత : ఎక్కడికి
సుబ్బు : హైదరాబాద్, వెళ్లి నా జాబ్ నేను చేసుకోవద్దా
అక్షిత : జోకులు చెయ్యకు
సుబ్బు : జోకులు చెయ్యడానికి నువ్వేమైనా నా లవరా
అక్షిత : ఏమైంది రా, అలా మాట్లాడుతున్నావ్
సుబ్బు : నేను వెళుతున్నా, ఇదిగో నీ కార్డు, ఆ అంబులెన్స్ అక్కడే ఉంది. ఇదిగో నువ్విచ్చిన సిం.. ఇంక నన్ను పిలవకు అని కారు ఎక్కాడు.
అక్షిత కారుకి అటు సుబ్బు వైపు వెళ్లి : ఏమైందిరా.. ఎవరైనా ఏమైనా అన్నారా.. చెప్పు
సుబ్బు : నన్ను ఏమంటారు, అయినా ఎవ్వరు లేనోడ్ని నాకంటూ కొంత వెనకేసుకోకపోతే రేపు నన్ను చూసేది ఎవరు.. మీరంతా డబ్బున్నోళ్ళు మీరు సంపాదించకపోయిన పరవాలేదు.. నేనలా కాదుగా
అక్షిత : ఇప్పుడేంటి నీకు ఎంత డబ్బు కావాలి
సుబ్బు : నేను సంపాదించుకోగలను, ఎవ్వరు ముష్టి వేయాల్సిన అవసరం లేదు.. నువ్వే బోలెడన్ని ప్రొబ్లెమ్స్ లో ఉన్నావ్. నీ గురించి చూసుకో.. నాగురించి వదిలేయి.. అని కారు ముందుకు పోనించాడు
ఇంతలో మానస కూడా వచ్చింది.
మానస : సుబ్బు నేను వస్తున్నా ఆగు.. అని లోపలికి వెళ్లి ఏదో కవర్తో వచ్చి కారు ఎక్కి కూర్చుంది.
అను : నేను కూడా వస్తాను ఉండు..
మానస : లేదు నేను ఒక్కదాన్నే వెళతాను, కావ్య అమ్మ కూడా వస్తానంది. నేనే వద్దన్నాను. సుబ్బు ఇంకేం మాట్లాడకుండా కారు ముందుకు పోనించాడు.
అను అక్షిత దెగ్గరికి వచ్చి : ఏంటి సుబ్బుతో ఏదో సీరియస్ గా మాట్లాడుతున్నావ్
అక్షిత : ఏమైందో చాలా వింతగా ప్రవర్తించాడు, ఏదో జరిగింది.. ఎవరైనా ఏమైనా అని ఉండాలి లేదా ఏదో విషయంలో బాధ పడుతుండాలి.. సర్లే పదా.. అని రక్ష ని చూసింది. అందరూ లోపలికి వెళుతుంటే రక్ష అక్కడే మట్టి మీద కూర్చుంది.. అక్షిత కూడా వెళ్లి తన పక్కనే కూర్చుని వాటేసుకుంది.
రక్ష : ఎవడే వాడు నీతో అంత కటువుగా మాట్లాడుతున్నాడు, నువ్వేమో వాడిని బతిమిలాడుతూ తిరుగుతున్నావు
అక్షిత : సుబ్బు అని నా జూనియర్ లే.. మంచి కామెడీ క్యారెక్టర్.. చాలా మంచోడు.. ఏమైందో మరి అలా ఉన్నాడు. అవును నువ్వు ఎలా.. ఎలా లేచావ్..
రక్ష : అదా... అని తనలో తానే నవ్వుకుంది, సిగ్గుపడుతూ
అక్షిత : ఏంటి మా
రక్ష : ఏమి లేదులే నీకు మంచి షాక్ ఇస్తా, అప్పటివరకు సస్పెన్స్ తో ఉండు. ఇంకా... నేను లేనప్పుడు ఏమేమి జరిగాయో మొత్తం చెప్పు అనగానే అక్షిత మొత్తం చెప్పుకొచ్చింది. అంతా విని మౌనంగా కొంత సేపు ఆలోచించింది.
రక్ష : అయితే ఆ చిరంజీవి ఎం చేస్తాడో, ఎవరో కూడా తెలీకుండానే ప్రేమించావు.. నేను నేర్పించినవి మొత్తం పక్కన పెట్టేసి అంత గుడ్డిగా ఎలా నమ్మావు ?
అక్షిత : ఏమో నా మనుసుకి అనిపించింది.. నువ్వేగా ఎప్పుడు చెపుతుంటావ్ మనసుకి నచ్చిన పనే చెయ్యమని.. నీకు ఎప్పుడు అలా అనిపించలేదా.. అయినా ఎక్కడలే అయితే యుద్ధాలు లేకపోతే ట్రైనింగ్ నీ జీవితం మొత్తం ఇదే సరిపోయింది.. ఏదో నువ్వు నిద్రలోకి వెళ్లిపోయావ్ కాబట్టి కనీసం వాడైనా దొరికాడు.. లేకపోతే నేను కూడా నీలాగే నీ వెనక కుక్క లాగ తిరిగేదాన్ని, పెళ్లి పెటాకులు లేకుండా
రక్ష : (నవ్వుతూ) అయితే తిరిగి నేను ఒక్కదాన్నే వెళుతున్నానన్నమాట
అక్షిత : అమ్మా....! నువ్వేనా
రక్ష : ఏమైంది
అక్షిత : అప్పటినుంచి నీలో నువ్వే నవ్వుకుంటున్నావ్.. ఎప్పుడు సీరియస్ గా ఉండే నువ్వేమో నవ్వుతున్నావ్ ఎప్పుడు నవ్వుతు ఉండే వాడేమో సీరియస్ గా వెళ్ళిపోయాడు.. కొంపదీసి రేయి సుబ్బు మా అమ్మ నీ బోడీలోకి పరకాయప్రవేశం చేసిందా ఏంటి..?
రక్ష : నేనే అక్షిత.. అయినా వాడి దెగ్గర ఏముంది. కొస్తే కిలో కండ కూడా రాదు. వాడి శరీరంలోకి పరకాయప్రవేశం చేసి చేసేది ఏముంది.
అక్షిత : అయినా కూడా చాలా మంచివాడు, అని సుబ్బు గురించి చెప్పింది.
రక్ష : సుబ్బు గురించి అంతా విని.. తన గురించి ఇంత తెలిసినప్పుడు, తననే పెళ్లి చేసుకోవచ్చు కదా
అక్షిత : ఛీ లేదు, వాడు పేరుకే నాకు ప్రపోజ్ చేసాడు కానీ ఎప్పుడు తప్పుగా చూడలేదు.. మంచి క్యారెక్టర్ ఉన్నవాడు నన్ను అక్కా అని ఒక్కసారి పిలిపించుకున్నందుకు మళ్ళీ నన్ను మాటలతో కూడా ఎప్పుడు ఇబ్బంది పెట్టలేదు.. ఇబ్బంది పెట్టడం అంటుంచు ఆ టాపిక్ కూడా ఎత్తలేదు.. కాకపోతే ఎక్కడ అమ్మాయి కనపడితే అక్కడే దానికి ఐ లవ్ యు చెప్తాడు.. వాడికి ఎవరు రాసి పెట్టుందో చూడాలి.. చాలా మంచి అమ్మాయి వాడి జీవితంలోకి రావాలని నేను చాలా సార్లు మొక్కుకున్నాను కూడా
రక్ష అక్షిత మాటలు వింటూనే లేచి నడుచుకుంటూ ఇంటి వెనక్కి వెళ్లి తన తండ్రి విక్రమాదిత్య సమాధి దెగ్గర కూర్చుంది. సంధ్య వచ్చి రక్ష పక్కన కూర్చుంది.
సంధ్య : రక్షా
రక్ష : ఎలా ఉన్నావ్, నీకు నాన్న ఎం చెప్పాడు నువ్వు ఎం చేస్తున్నావ్.. అలా ఏడవచ్చా.. ఇలా రా అని ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని కళ్ళు తుడిచింది.
సంధ్య : క్షమించు తల్లి, నేను భయపడిపోయాను
రక్ష : నాకు తెలుసు, ఇప్పుడు ఏమైంది కొన్ని సంవత్సరాలు అంతే కదా నాకు కూడా విశ్రాంతి దొరికింది.. అదీ ఒకందుకు మంచిదే.. ఇప్పుడు నా శరీరం నా అధీనంలో ఉంది. ఏది జరిగినా దాని వల్ల నాకు మంచి జరిగిందే తప్ప చెడు జరగలేదు.. నువ్వు అనవసరంగా బాధ పడుతున్నావు. పద ఇంట్లోకి వెళదాం.. అని లేచి ఇంట్లోకి తీసుకెళ్లింది.
రక్ష లోపలికి వెళ్లి గోడకున్న విక్రమాదిత్య అనురాధ మానస నవ్వుతూ ఉన్న ఫోటోకి దణ్ణం పెట్టుకుని ఆ ఫోటోని తీసింది, వెనకే ఉన్న శశి ఫోటో కూడా తీసుకుంది. కావ్య వచ్చి పక్కన నిల్చోగానే ఫోటోలు పక్కకి పెట్టి కావ్య భుజం మీద చెయ్యి వేసింది.
రక్ష : క్షమించు కావ్య.. మన నాన్న నాకు చాలా పెద్ద పని అప్పగించాడు అందుకే అమ్మ చెప్పినట్టు నేను నీ దెగ్గరికి రాలేకపోయాను. కానీ నీ గురించి ఎప్పటికప్పుడు నాకు తెలుస్తూనే ఉన్నాయి. నీ చదువు నీ ప్రేమ నీ పెళ్లి నీ కొడుకు అన్ని నేను తెలుసుకుంటూనే ఉన్నాను. అని కౌగిలించుకుంది.
కావ్య ఏదో చెప్పబోతే.. సలీమా చెప్పబోయింది..
రక్ష : అవసరం లేదు నా చెల్లి ఎం చెప్తుందో నాకు అర్ధం అవుతుంది. కావ్యా.. భయపడకు నేనుండగా నిన్ను నీ కొడుకుని ఎవ్వరికి ఏమి కానివ్వను..
కావ్య : నాకు తెలుసు అని సైగ చేస్తూనే.. రక్ష చేతిని ముద్దు పెట్టుకుంది. కావ్య ఆదిత్య నాన్నని, అను అమ్మని చూపించింది. సరిత, రాజు ఇద్దరు లేచి నిల్చున్నారు. ఈ అమ్మాయి నీ కోడలు.. అనురాధ.
రక్ష : ఏంటి రాజు, సరిత.. నన్ను మొదటి సారి చూస్తున్నారు కదా, అంతా కన్ఫ్యూషన్ గా ఉందా.
రాజు : నాకు ఏది నమ్మాలో ఏది నమ్మకూడదో అర్ధం కావట్లేదు
రక్ష : నీ మనసు ఏది చెపుతుందో అదే నమ్ము.. సరే ఒక్కటి చెప్పండి నా కూతురుకి అనురాధ అన్న పేరు పెట్టాలని మీకు ఎందుకు అనిపించింది.
సరిత : ఎందుకో తెలీదు మా చిన్నప్పటి నుంచి ఆదిత్య, అనురాధ అన్న పేర్లు మా మనస్సులో పడిపోయాయి అందుకే ఇంట్లో మొదట పిల్లడు పుట్టగానే ఆదిత్య అని ఆ తరువాత అమ్మాయి పుట్టాక అనురాధ అని పెట్టాము.
రక్ష : ఎందుకంటే ఆదిత్య మన నాన్నపేరు కాబట్టి, అనురాధ మన అమ్మ పేరు కాబట్టి.. మీ అక్కయ్య కావ్య దూరంగానే బతికింది కానీ మీరు మాత్రం మీకు తెలివి వచ్చేదాకా అమ్మ మీ ఇద్దరినీ తనతోనే ఉంచుకుంది. అమ్మ నాన్నని చిన్నా అని లేకపోతే ఆదిత్య అని పిలుచుకునేది, నాన్న కూడా అను అని పిలిచేవాడు ఆ పేర్లే మీ నోటికింద నాని మీ పిల్లలకి ఆ పేర్లు పెట్టుకునేలా చేసింది.
రాజు : మేము ఒంటరి వాళ్ళం కాదు, ఇది మాత్రం సంతోషంగా ఉంది.
రక్ష : నేను మీ దెగ్గరికి ఎప్పుడో రావాల్సింది.. మన అందరం కలిసే ఉండాలని నేను మీకు అండగా ఉండాలని నాన్న అనుకున్నారు. కానీ ఆయన వేరే పనులు కూడా నాకు అప్పగించారు అవి పూర్తి చెయ్యడానికి చాలా కలం పట్టింది ఆ తరువాత అనుకోని పరిస్థితుల వల్ల కోమాలోకి వెళ్లాను. భయపడకండి నేనున్నాను కదా ఇక నేను చూసుకుంటాను.. ఈ ఒక్క రోజు ఇక్కడే ఉండండి.. రేపటి నుంచి ఈ గొడవలు ఏమి ఉండవు. అని సర్ది చెప్పి అను వైపు తిరిగింది.
రక్ష : ఏంటి అలా చూస్తున్నావు.. ఇందాకటినుంచి.
అను : మీరు.. మిమ్మల్ని...
రక్ష : పెద్దమ్మ అని పిలువు
అను : ముందు అదే అనుకున్నాను కానీ మీరు చాలా యంగ్ గా ఉన్నారు. చాలా అందంగా ఉన్నారు అనగానే కావ్య రక్ష భుజం మీద చెయ్యి వేసి అవును అని నవ్వింది. దానికి రక్ష కూడా నవ్వింది.
రక్ష : హహ
అను : నిజంగా మనం ఇద్దరం పక్క పక్కనే నిలుచుంటే నేనే మీకు అక్కలా ఉన్నాను.
రక్ష : ఇది మరీ కొంచెం..
అను : లేదు నేను నిజమే చెపుతున్నాను, నిజంగా చాలా అందంగా ఉన్నారు. కావాలంటే నీ అల్లుడు వచ్చాక ఆట పట్టిద్దాం నన్ను వదిలేసి నీ వెనకాల తిరగకపోతే అప్పుడు అడుగు.. రక్షతో పాటు అందరూ నవ్వారు.. కానీ పెద్దమ్మ ఇంత హైట్ ఉన్నవేంటి పెద్దమ్మా...
రక్ష : మా నాన్న హైటే కదా, నన్ను కన్నా అనురాధ అమ్మ మాములే కానీ నేను పుట్టడానికి కారణమైన మానస అమ్మ కూడా హైటే..
అను : పెద్దమ్మ మీ గొడ్డలి ఒకసారి నేను పట్టుకోవచ్చా
రక్ష : ఇదిగో అని తీసి చేతికి ఇచ్చింది. జాగ్రత్త చాలా బరువు ఉంటుంది.
అనురాధ మొయ్యలేక కింద పడేసింది.
రక్ష : అను జాగ్రత్త, చాలా పదును.. ఉండు నేను తీస్తాను.
అను : పెద్దమ్మ ఈ గుర్తు ఏంటి.. అని గొడ్డలి హేండిల్ మీద ఉన్న గుర్తు చూపించింది.
రక్ష : అదీ నేను పుట్టి పెరిగిన తెగ నాయకుడి గొడ్డలి. ఈ గొడ్డలి గుర్తు చూస్తే ఏ తెగకి సంబంధించిన రాజు దీన్ని ధరిస్తున్నాడో తెలుస్తుంది.
అను : ఎక్కడ నువ్వు పెరిగింది.
రక్ష : ఇక్కడ కాదు, ఆఫ్రికా అడవుల్లో
అను : అంటే అక్కడ నువ్వేనా రాణివి ?
రక్ష : లేదు ఈ గొడ్డలి మా నాన్నది. ఆయన గుర్తుగా నేను దీన్ని నా ఆయుధంగా చేసుకున్నాను.
అను : ఆయన అక్కడ రాజు అయ్యాడా... నీకంటే బలవంతుడా ?
రక్ష : అవును.. కానీ ఆయన ఆఖరి రోజుల్లో ఆయన శత్రువులని ఎవ్వరిని చంపలేకపోయాడు.
అను : ఎందుకు
రక్ష : అంతక ముందు చేసిన యుద్ధాలు గొడవలు రక్తపాతం అన్ని తన వల్లే జరిగాయని ఎప్పుడు బాధపడుతూ ఉండేవాడు. అందుకే ఎవ్వరిని చంపలేక ఏమి చెయ్యలేకపోయాడు.. ఆయన మా అమ్మ మానస పోయినప్పుడే మారిపోయాడు కానీ నేను పెరిగిన ఆఫ్రికా తెగ కూడా ఇక్కడ ఉన్న మా నాన్న కుటుంబానికి సంబంధించినది.. వాళ్ళకి సాయం చెయ్యడానికి ఒప్పుకున్నాక తప్పక యుద్ధం చేసాడు ఆ తరువాత అను అమ్మ చనిపోతుందని తెలిసాక ఆయనకి ఉన్న వరం కోరుకున్నాడు.
అను : ఏ వరం
రక్ష : ఆయనకి ఆయనే స్వయంగా ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు నిద్రలోకి వెళ్లిపోయే వరం సంపాదించాడు. అది కోరుకుని శాశ్వత నిద్రలోకి వెళ్ళిపోయాడు అని సంధ్యని చూసింది.
ఇంతలో బైట చప్పుడు అయితే లేచింది. బైట శశి.. మానస్.. దేవితో పాటు ఒక సైన్యంతో వచ్చేసారు. అదే టైంకి ఇటు ఆదిత్య, విక్రమ్, చిరంజీవి, వాసుతో పాటు రుద్ర కూడా వచ్చాడు. అందరూ భయపడుతుంటే రక్ష గొడ్డలి అందుకుని ఇంటి బైటికి వచ్చి ఇంటి తలుపు వేస్తూ దేవి వంక చూసింది.
దేవి : దీనికోసమే నేను ఎదురు చూస్తుంది..
మానస : సుబ్బు నాతోపాటు వస్తావా
సుబ్బు : వస్తాను..
మానస : బాడీలు కూడా మిగలలేదట కదా అని కళ్ళు తుడుచుకుంది.
సుబ్బు మౌనంగా ఉన్నాడు.
మానస : ఒకటి అడగనా
సుబ్బు : అడుగు
మానస : ఏమైంది ఎందుకలా ఉన్నావ్
సుబ్బు : ఏం లేదు
మానస : నాతో చెప్పకూడనిదా
సుబ్బు : అదేం లేదు ఎప్పటిలానే ఒకరిని ప్రేమించాను, చివరికి తనకి నేను ఎందులోనూ సరిపోనని తెలిసి..
మానస : (కళ్ళు తుడుచుకుని) అయితే ఏంటి, ఎప్పటిలానే ఇంకో అమ్మాయి..
సుబ్బు : లేదు మానస, ఎప్పుడు నేను ప్రేమిస్తున్నానని వెంటపడేవాడిని కానీ ఈ సారి నిజంగానే ప్రేమించినట్టున్నా చాలా బాధగా ఉంది.
మానస : ఎవరు?
సుబ్బు : ఎవరోలే.. నాతోనే ఉండని.. మళ్ళీ నవ్వులపాలు కావడం ఎందుకు, కొంచెం సేపు డ్రైవ్ చేస్తావా నేను పడుకుంటాను.
మానస : అలాగే..
____________________________________________________
దేవి : దీనికోసమే నేను ఎదురు చూస్తుంది.
రక్ష : నేను కూడా
దేవి : లేచినందుకు సంతోషం, ఇంకోసారి చావడానికి రెడీగా ఉన్నావా
రక్ష : దా చూసుకుందాం.
శశి ముందుకు వస్తుంటే, చిరంజీవి కసితో ముందుకు దూకాడు.. మానస్ కోసం వాసుతో పాటు విక్రమ్ ఆదిత్య కూడా ముందుకు వెళ్లారు. రుద్ర మాత్రం వెనక్కి జరిగి ఒక చిటికె వెయ్యగానే ఒక బల్ల ప్రత్యక్షం అయ్యింది. వెళ్లి కాలు మీద కాలు వేసుకుని కూర్చున్నాడు.
లిఖిత : ఏంట్రా బిల్డప్పా
రుద్ర : నువ్వు మెలకుండా కూర్చోని చూడు. ఆ మంత్రగత్తెని చూసావా
లిఖిత : హ్మ్.. తన చుట్టు చూడు.. ఏదో వెలుగు.. మంచిది కానీ చెడ్డ చేతుల్లో ఉంది. మన చేతికి వస్తేనా.. నిజంగానే నిన్ను చూసి అటు రాక్షసులు ఇటు దేవతలు ఇద్దరు జడుసుకుంటారు ఏమంటావ్?
రుద్ర : నస పెట్టకు, ఇప్పటికే నా శరీరంలో నిన్ను మోస్తున్నాను అదే భారంగా ఉంది. ఇంకా శక్తులు అంటే నావల్ల కాదు.
లిఖిత : మ్యాచ్ స్టార్ట్ అయ్యేలా ఉంది. మరి వాళ్ళు..
రుద్ర లేచి అందరినీ చూసి చిటికె వెయ్యగానే బెంచులు ప్రత్యక్షం అయ్యాయి, అందరూ ఆశ్చర్యంగా చూస్తుంటే రుద్ర కూర్చోమని చెప్పాడు. అక్కడ ఏం జరుగుతుందో ఎవరికీ ఏం అర్ధం కావట్లేదు. కానీ అయోమయంగానే కూర్చున్నారు. బైట నుంచి ఎవరో చూస్తూ వీడియో తీసేసరికి రుద్ర కళ్ళు మూసుకుని చెయ్యి కారు వైపర్ ఊపినట్టు ఊపాడు ఒక పెద్ద షిల్డ్ తో విక్రమాదిత్య ఇల్లు కాళీ స్థలం మొత్తం కవర్ అయిపోయింది. బైట నుంచి వీడియో తీసే వాడికి అనుమానం వచ్చి లోపలికి వచ్చాడు కానీ ఏమి కనిపించలేదు, కానీ పెద్ద పాము కనిపించేసరికి అక్కడ నుంచి పారిపోయాడు.
అందరూ కూర్చుని చూస్తుంటే, లిఖిత రుద్ర శరీరంలోనుంచి బైటికి దూకింది. అది చూడగానే అందరూ భయంతో నిల్చున్నారు.
లిఖిత : భయపడకండి, నేనూ మనిషినే
రుద్ర : హహ.. ఇప్పుడు నిజం చెప్పవే
లిఖిత : నోరు ముయ్యి.. అని అందరినీ చూసి చిన్నగా నవ్వి కూర్చునేసరికి అక్షిత వాళ్లంతా మళ్ళీ కూర్చున్నారు. రుద్ర లిఖిత పిర్ర మీద గిల్లగానే లిఖిత నిల్చుంది అది చూసి మళ్ళీ అంతా నిలబడ్డారు, లిఖిత ఏం లేదు అంటూ కూర్చోగానే మళ్ళీ అందరూ కూర్చున్నారు.
ఇదంతా చుసిన దేవి, రుద్రని చూసింది.
దేవి : ఎవరు నువ్వు?
రుద్ర : నేనేదో టైంపాస్ కి వచ్చాను, నీ లాంటి బలహీనులని నేనసలు ముట్టుకోను, కంగారు పడకు.. జస్ట్ చూడ్డానికి వచ్చాను అంతే.
దేవి : హాహా.. రెండే నిమిషాలు నీకు నా పవరేంటో చూపిస్తా
రుద్ర : ఉండు పొప్కార్న్ తెచ్చుకుంటా అని చిటికె వెయ్యగానే చేతిలోకి పొప్కార్న్ వచ్చింది, లిఖిత భుజం మీద చెయ్యి వేసి తింటూ కూర్చున్నాడు.
లిఖిత : మీక్కూడా కావాలా అని నవ్వుతూ చిటికె వేసింది.. అందరి చేతిలోకి పాప్కార్న్ వచ్చేసింది.
రుద్ర : మొదలు పెడతారా లేక ముందు ముకేశ్ యాడ్స్ ఏమైనా ఉన్నాయా
లిఖిత : ఎందుకురా దాన్ని రెచ్చగొడుతున్నావ్
రుద్ర : సరదా, ఫర్ ఫన్..
లిఖిత : ఉమ్మ్మ్....
రుద్ర : తనకి ఎన్ని శక్తులు ఉన్నాయో, ఏమేమి చెయ్యగలదో తెలీకుండా ఎలానే తలపడేది.
లిఖిత : లేదే నాకెందుకో నువ్వు ఆ గొడ్డలి పట్టుకున్న అమ్మాయికి సైట్ కొడుతున్నట్టు అనిపిస్తుంది.. ఈ షో ఆఫ్ మొత్తం ఆ అమ్మాయిని ఇంప్రెస్స్ చెయ్యడానికేగా
రుద్ర : నీ బొంద.. అన్ని పిచ్చి అనుమానాలు నువ్వు..
లిఖిత : చూస్తున్నా చూస్తున్నా..
ఇంతలో రక్ష తన గొడ్డలిని ఒక రౌండు తిప్పి నేల మీద పెట్టింది.. తన గొడ్డలి వేగానికి రుద్ర చేతిలో ఉన్న పాప్కార్న్ కింద పడిపోయింది. రుద్ర కోపంగా చూస్తూ తన మీదకి అక్కడ కూర్చున్న అందరి బెంచుల మీద షిల్డ్ వేసాడు.
రుద్ర : బాబులు మీరు వెనక్కి వచ్చేయండి.. అనగానే నలుగురు వెనక్కి చూసారు.
రక్ష : అవును తను చెప్పింది నిజమే వెళ్లిపోండి... రేయి ఎటు చూస్తున్నారు.. ఒరేయి విక్రమ్ నీకు పెద్దమ్మని, ఆదిత్య నీకు అత్తని.. బాబు నువ్వెవరు సొల్లు కారుతుంది తుడుచుకో..
పద్మ : ఒరేయి బావ.. ఏం చేస్తున్నావ్
వాసు : వామ్మో.. పద్మా నాకేం తెలీదు వస్తున్నా... నాకు నువ్వు తప్ప ఎవ్వరు వద్దు బాబోయి.. అంటుండగానే పద్మ వాసు చెవి పిండుతూ వెనక్కి లాక్కేళ్ళింది.
రక్ష : అక్షిత.. అక్షితా...
అక్షిత : ఒరేయి దొంగ సచ్చినోడా, మా అమ్మ రా
చిన్నా : ఏయి ఎలా కనిపిస్తున్నానే నీకు, నేనేదో గొడ్డలి బాగుందని చూసాను అంతే..
అక్షిత : గొడ్డలి పైన ఉందారా నీ కన్ను.. కింద కాళ్ళని చూస్తున్నావ్.. నీ యబ్బ.
రక్ష నవ్వుకుని తన డ్రెస్సు సరిచేసుకుంది..
రక్ష : విక్రమ్, ఆదిత్య, నువ్వు చిరంజీవి.. తను వాసు.. ఇప్పటి వరకు మీరు చెయ్యాల్సిన దానికంటే ఎక్కువే చేసారు. మీ సాయం మరువలేనిది. కానీ ఇక్కడి నుంచి నేను చూసుకుంటాను.. మీరు వెళ్ళండి అనగానే నలుగురు వెనక్కి తగ్గారు.
దేవి కోపంగా రెండు వేళ్ళతో మెరుపు పుట్టించగానే రక్ష తన బంగారపు రంగులో ఉన్న గొడ్డలి ఎత్తి అడ్డుగా పెట్టింది. గొడ్డలిని కింద రెండు సార్లు కొట్టి చేతిలోకి తీసుకుని పరిగెడుతుంటే శశి మానస్ ఇద్దరు ఎదురు పరిగెత్తారు.
రక్ష మానస్ ని తన్ని అలానే వాడి మీదకి ఎక్కి పక్కనే ఉన్న శశి మెడ మీద గొడ్డలితో ఒక్క వేటు వేసింది.. శశి తల ఎగిరి పడింది.. మానస్ కళ్ళు పెద్దగా చేసుకుని చూస్తుండగానే గొడ్డలి భుజం మీద నుంచి తిప్పుతూ మానస్ మెడ కూడా నరికేసింది.
చూస్తున్న చిరంజీవి, ఆదిత్య, విక్రమ్, వాసు లేచి నిలబడ్డారు..
అక్షిత : ఏమైంది?
వాసు : వాడిని కింద పడేయ్యడానికే నాకు అరగంట పట్టింది, కాని ఈమె కనీసం వాడిని చూడను కూడా చూడలేదు..
చిన్నా : అక్కి..
అక్షిత : రక్ష అని ఊరకనే పెట్టాడనుకున్నావా వాళ్ళ నాన్న. కూర్చో.. అనగానే చిన్నాతో పాటు అందరూ కూర్చున్నారు.
అది చుసిన దేవి సైన్యానికి పిస్సు కారిపోయి బైటికి పరిగెత్తుదామని వెళితే షిల్డ్ ఆపేసింది.. రుద్ర కొంచెం ఎత్తగానే అందరూ పారిపోయారు.. ఇప్పుడు అక్కడ దేవి ఒక్కటే మిగిలింది.
దేవి అంతా చూసి రుద్రతో : నిన్ను వదిలి పెట్టను.
రుద్ర : ముందు నువ్వు ఎలా బతికుండాలో ఆలోచించు, తరవాత నా గురించి ఆలోచించొచ్చు.
దేవి : హహ.. నాకు చావు లేదు.. నన్ను ఎవ్వరు చంపలేరు.. నేను.. హహహ అని పిచ్చి పిచ్చిగా నవ్వుతుంటే రక్ష గొడ్డలి విసిరింది. అది తగిలి దేవి నవ్వడం ఆపి కోపంగా చూసింది.
దేవి ఒక్క క్షణంలోనే రక్ష మీదకి రాగానే, రక్ష గొడ్డలితో దేవి చెయ్యి నరికేసింది. ఆ వెంటనే దేవిని కిందకి అదిమి పట్టి తొడ నరికి ఇన్నేళ్ల నిరీక్షణ మొత్తం కసిగా మార్చి మెడ మీద ఒక్క వేటు వేసింది. అది చూసి అప్పుడే అయిపోయిందా అనుకున్నారు అంతా కానీ చూస్తుండగానే దేవి తల గాల్లోకి లేచింది నవ్వుతు.. అర నిమిషంలోనే దేవి శరీరం అతుక్కుని లేచి నిలబడి గట్టిగా నవ్వింది. అక్షిత లేచి రుద్ర దెగ్గరికి వెళ్లి కూర్చుంది.
లిఖిత : ఆ గొడ్డలి..
రుద్ర : నేను అదే అనుకుంటున్నాను.
అక్షిత : తను చనిపోలేదు
లిఖిత : అమృతం తాగింది కదా, తనకి చావు లేదు.
అక్షిత : మరి తనని...
లిఖిత : అదే వెతుకుతున్నాం, మార్గం దొరికేంత వరకు తప్పదు.
ఇంతలో దేవి రక్ష కడుపులో ఒక్కటి గుద్దింది.. రక్ష కింద పడి తన చేతిలో ఉన్న గొడ్డలి రుద్ర కాళ్ళ దెగ్గర పడింది. రుద్ర లేచి ఆ గొడ్డలిని చేతిలోకి తీసుకున్నాడు. కుడి చేత్తో గొడ్డలిని అటు ఇటు తిప్పి ఒక్కసారి గాలిలో నరకగానే రుద్ర శక్తికి వేగానికి.. గొడ్డలితో గాలినే నరికేసాడేమో అన్నంతగా ధ్వని ప్రతిధ్వనించింది.
లిఖిత : ఇది...
రుద్ర : పరశురాముడి గొడ్డలి
రక్ష : పదా వెళదాం
సుబ్బు : ఇంకే... లేచారుగా, ఇక మీదారి మీది. నా దారి నాది. పైగా మీరే అందరిని భయపెట్టేలా ఉన్నారు మళ్ళీ నేనెందుకు అడ్డం.
రక్ష ఇటు తిరిగి నవ్వుకుంటూనే జడ వేసుకుంటూ "నాకు డ్రైవింగ్ రాదు" అంది.
సుబ్బు : మిమ్మల్ని ఎక్కడ డ్రాప్ చెయ్యాలి
రక్ష : అక్షిత దెగ్గరే
సుబ్బు : అయితే పదండి అని అక్కడే ఉన్న ఒక కారు దెగ్గరికి వెళ్లి డోర్ లాగితే రాలేదు దాన్ని గట్టిగా తన్నాడు. రక్ష వచ్చి డోర్ తీస్తే ఎక్కి డ్రైవింగ్ సీట్లో కూర్చున్నాడు. రక్ష గొడ్డలి వెనక సీట్లో పడేసి తిరిగి ముందుకు వచ్చి సుబ్బు పక్క సీట్లో కూర్చుంది. సుబ్బు ముందుకు పోనిచ్చాడు.
రక్ష : నీ పేరేంటి ?
సుబ్బు : సుబ్బు
రక్ష : అక్షితకి నీకు ఎలా పరిచయం
సుబ్బు ఏం మాట్లాడలేదు
రక్ష : నిన్నే
సుబ్బు : ఏమో నాకు తెలవదు
రక్ష : అదేంటి
సుబ్బు : సైలెంటుగా కూర్చో
రక్ష : నీకు బాగా బలుపు ఎక్కువగా ఉన్నట్టుందే, అక్షిత నీగురించి ఏమైనా చెడ్డగా చెప్పాలి నీకుంటది.
సుబ్బు : నిన్ను దాని దెగ్గర వదిలిపెడతా, ఆ తరువాత నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు చావు.
రక్ష ఇంకేం మాట్లాడలేదు, సుబ్బు కూడా మౌనంగా వేగంగా వెళ్లి విక్రమాదిత్య ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. కారు సౌండు విని అందరూ బైటికి వచ్చారు. అక్షిత బైటికి వస్తూనే కారు దిగుతున్న రక్షని చూసి పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి కౌగిలించుకుంది. మిగతావాళ్ళు మాత్రం రక్ష హైట్ ఆ గొడ్డలి తన డ్రెస్ చూసి కొద్దిగా జంకారు.
అను : వాళ్ళెక్కడరా
సుబ్బు : బానే ఉన్నారు, వస్తారు... నేను వెళుతున్నా
సుబ్బు మాటలు వినగానే రక్ష, అక్షిత అందరూ సుబ్బు వైపు తిరిగారు.
అక్షిత : ఎక్కడికి
సుబ్బు : హైదరాబాద్, వెళ్లి నా జాబ్ నేను చేసుకోవద్దా
అక్షిత : జోకులు చెయ్యకు
సుబ్బు : జోకులు చెయ్యడానికి నువ్వేమైనా నా లవరా
అక్షిత : ఏమైంది రా, అలా మాట్లాడుతున్నావ్
సుబ్బు : నేను వెళుతున్నా, ఇదిగో నీ కార్డు, ఆ అంబులెన్స్ అక్కడే ఉంది. ఇదిగో నువ్విచ్చిన సిం.. ఇంక నన్ను పిలవకు అని కారు ఎక్కాడు.
అక్షిత కారుకి అటు సుబ్బు వైపు వెళ్లి : ఏమైందిరా.. ఎవరైనా ఏమైనా అన్నారా.. చెప్పు
సుబ్బు : నన్ను ఏమంటారు, అయినా ఎవ్వరు లేనోడ్ని నాకంటూ కొంత వెనకేసుకోకపోతే రేపు నన్ను చూసేది ఎవరు.. మీరంతా డబ్బున్నోళ్ళు మీరు సంపాదించకపోయిన పరవాలేదు.. నేనలా కాదుగా
అక్షిత : ఇప్పుడేంటి నీకు ఎంత డబ్బు కావాలి
సుబ్బు : నేను సంపాదించుకోగలను, ఎవ్వరు ముష్టి వేయాల్సిన అవసరం లేదు.. నువ్వే బోలెడన్ని ప్రొబ్లెమ్స్ లో ఉన్నావ్. నీ గురించి చూసుకో.. నాగురించి వదిలేయి.. అని కారు ముందుకు పోనించాడు
ఇంతలో మానస కూడా వచ్చింది.
మానస : సుబ్బు నేను వస్తున్నా ఆగు.. అని లోపలికి వెళ్లి ఏదో కవర్తో వచ్చి కారు ఎక్కి కూర్చుంది.
అను : నేను కూడా వస్తాను ఉండు..
మానస : లేదు నేను ఒక్కదాన్నే వెళతాను, కావ్య అమ్మ కూడా వస్తానంది. నేనే వద్దన్నాను. సుబ్బు ఇంకేం మాట్లాడకుండా కారు ముందుకు పోనించాడు.
అను అక్షిత దెగ్గరికి వచ్చి : ఏంటి సుబ్బుతో ఏదో సీరియస్ గా మాట్లాడుతున్నావ్
అక్షిత : ఏమైందో చాలా వింతగా ప్రవర్తించాడు, ఏదో జరిగింది.. ఎవరైనా ఏమైనా అని ఉండాలి లేదా ఏదో విషయంలో బాధ పడుతుండాలి.. సర్లే పదా.. అని రక్ష ని చూసింది. అందరూ లోపలికి వెళుతుంటే రక్ష అక్కడే మట్టి మీద కూర్చుంది.. అక్షిత కూడా వెళ్లి తన పక్కనే కూర్చుని వాటేసుకుంది.
రక్ష : ఎవడే వాడు నీతో అంత కటువుగా మాట్లాడుతున్నాడు, నువ్వేమో వాడిని బతిమిలాడుతూ తిరుగుతున్నావు
అక్షిత : సుబ్బు అని నా జూనియర్ లే.. మంచి కామెడీ క్యారెక్టర్.. చాలా మంచోడు.. ఏమైందో మరి అలా ఉన్నాడు. అవును నువ్వు ఎలా.. ఎలా లేచావ్..
రక్ష : అదా... అని తనలో తానే నవ్వుకుంది, సిగ్గుపడుతూ
అక్షిత : ఏంటి మా
రక్ష : ఏమి లేదులే నీకు మంచి షాక్ ఇస్తా, అప్పటివరకు సస్పెన్స్ తో ఉండు. ఇంకా... నేను లేనప్పుడు ఏమేమి జరిగాయో మొత్తం చెప్పు అనగానే అక్షిత మొత్తం చెప్పుకొచ్చింది. అంతా విని మౌనంగా కొంత సేపు ఆలోచించింది.
రక్ష : అయితే ఆ చిరంజీవి ఎం చేస్తాడో, ఎవరో కూడా తెలీకుండానే ప్రేమించావు.. నేను నేర్పించినవి మొత్తం పక్కన పెట్టేసి అంత గుడ్డిగా ఎలా నమ్మావు ?
అక్షిత : ఏమో నా మనుసుకి అనిపించింది.. నువ్వేగా ఎప్పుడు చెపుతుంటావ్ మనసుకి నచ్చిన పనే చెయ్యమని.. నీకు ఎప్పుడు అలా అనిపించలేదా.. అయినా ఎక్కడలే అయితే యుద్ధాలు లేకపోతే ట్రైనింగ్ నీ జీవితం మొత్తం ఇదే సరిపోయింది.. ఏదో నువ్వు నిద్రలోకి వెళ్లిపోయావ్ కాబట్టి కనీసం వాడైనా దొరికాడు.. లేకపోతే నేను కూడా నీలాగే నీ వెనక కుక్క లాగ తిరిగేదాన్ని, పెళ్లి పెటాకులు లేకుండా
రక్ష : (నవ్వుతూ) అయితే తిరిగి నేను ఒక్కదాన్నే వెళుతున్నానన్నమాట
అక్షిత : అమ్మా....! నువ్వేనా
రక్ష : ఏమైంది
అక్షిత : అప్పటినుంచి నీలో నువ్వే నవ్వుకుంటున్నావ్.. ఎప్పుడు సీరియస్ గా ఉండే నువ్వేమో నవ్వుతున్నావ్ ఎప్పుడు నవ్వుతు ఉండే వాడేమో సీరియస్ గా వెళ్ళిపోయాడు.. కొంపదీసి రేయి సుబ్బు మా అమ్మ నీ బోడీలోకి పరకాయప్రవేశం చేసిందా ఏంటి..?
రక్ష : నేనే అక్షిత.. అయినా వాడి దెగ్గర ఏముంది. కొస్తే కిలో కండ కూడా రాదు. వాడి శరీరంలోకి పరకాయప్రవేశం చేసి చేసేది ఏముంది.
అక్షిత : అయినా కూడా చాలా మంచివాడు, అని సుబ్బు గురించి చెప్పింది.
రక్ష : సుబ్బు గురించి అంతా విని.. తన గురించి ఇంత తెలిసినప్పుడు, తననే పెళ్లి చేసుకోవచ్చు కదా
అక్షిత : ఛీ లేదు, వాడు పేరుకే నాకు ప్రపోజ్ చేసాడు కానీ ఎప్పుడు తప్పుగా చూడలేదు.. మంచి క్యారెక్టర్ ఉన్నవాడు నన్ను అక్కా అని ఒక్కసారి పిలిపించుకున్నందుకు మళ్ళీ నన్ను మాటలతో కూడా ఎప్పుడు ఇబ్బంది పెట్టలేదు.. ఇబ్బంది పెట్టడం అంటుంచు ఆ టాపిక్ కూడా ఎత్తలేదు.. కాకపోతే ఎక్కడ అమ్మాయి కనపడితే అక్కడే దానికి ఐ లవ్ యు చెప్తాడు.. వాడికి ఎవరు రాసి పెట్టుందో చూడాలి.. చాలా మంచి అమ్మాయి వాడి జీవితంలోకి రావాలని నేను చాలా సార్లు మొక్కుకున్నాను కూడా
రక్ష అక్షిత మాటలు వింటూనే లేచి నడుచుకుంటూ ఇంటి వెనక్కి వెళ్లి తన తండ్రి విక్రమాదిత్య సమాధి దెగ్గర కూర్చుంది. సంధ్య వచ్చి రక్ష పక్కన కూర్చుంది.
సంధ్య : రక్షా
రక్ష : ఎలా ఉన్నావ్, నీకు నాన్న ఎం చెప్పాడు నువ్వు ఎం చేస్తున్నావ్.. అలా ఏడవచ్చా.. ఇలా రా అని ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని కళ్ళు తుడిచింది.
సంధ్య : క్షమించు తల్లి, నేను భయపడిపోయాను
రక్ష : నాకు తెలుసు, ఇప్పుడు ఏమైంది కొన్ని సంవత్సరాలు అంతే కదా నాకు కూడా విశ్రాంతి దొరికింది.. అదీ ఒకందుకు మంచిదే.. ఇప్పుడు నా శరీరం నా అధీనంలో ఉంది. ఏది జరిగినా దాని వల్ల నాకు మంచి జరిగిందే తప్ప చెడు జరగలేదు.. నువ్వు అనవసరంగా బాధ పడుతున్నావు. పద ఇంట్లోకి వెళదాం.. అని లేచి ఇంట్లోకి తీసుకెళ్లింది.
రక్ష లోపలికి వెళ్లి గోడకున్న విక్రమాదిత్య అనురాధ మానస నవ్వుతూ ఉన్న ఫోటోకి దణ్ణం పెట్టుకుని ఆ ఫోటోని తీసింది, వెనకే ఉన్న శశి ఫోటో కూడా తీసుకుంది. కావ్య వచ్చి పక్కన నిల్చోగానే ఫోటోలు పక్కకి పెట్టి కావ్య భుజం మీద చెయ్యి వేసింది.
రక్ష : క్షమించు కావ్య.. మన నాన్న నాకు చాలా పెద్ద పని అప్పగించాడు అందుకే అమ్మ చెప్పినట్టు నేను నీ దెగ్గరికి రాలేకపోయాను. కానీ నీ గురించి ఎప్పటికప్పుడు నాకు తెలుస్తూనే ఉన్నాయి. నీ చదువు నీ ప్రేమ నీ పెళ్లి నీ కొడుకు అన్ని నేను తెలుసుకుంటూనే ఉన్నాను. అని కౌగిలించుకుంది.
కావ్య ఏదో చెప్పబోతే.. సలీమా చెప్పబోయింది..
రక్ష : అవసరం లేదు నా చెల్లి ఎం చెప్తుందో నాకు అర్ధం అవుతుంది. కావ్యా.. భయపడకు నేనుండగా నిన్ను నీ కొడుకుని ఎవ్వరికి ఏమి కానివ్వను..
కావ్య : నాకు తెలుసు అని సైగ చేస్తూనే.. రక్ష చేతిని ముద్దు పెట్టుకుంది. కావ్య ఆదిత్య నాన్నని, అను అమ్మని చూపించింది. సరిత, రాజు ఇద్దరు లేచి నిల్చున్నారు. ఈ అమ్మాయి నీ కోడలు.. అనురాధ.
రక్ష : ఏంటి రాజు, సరిత.. నన్ను మొదటి సారి చూస్తున్నారు కదా, అంతా కన్ఫ్యూషన్ గా ఉందా.
రాజు : నాకు ఏది నమ్మాలో ఏది నమ్మకూడదో అర్ధం కావట్లేదు
రక్ష : నీ మనసు ఏది చెపుతుందో అదే నమ్ము.. సరే ఒక్కటి చెప్పండి నా కూతురుకి అనురాధ అన్న పేరు పెట్టాలని మీకు ఎందుకు అనిపించింది.
సరిత : ఎందుకో తెలీదు మా చిన్నప్పటి నుంచి ఆదిత్య, అనురాధ అన్న పేర్లు మా మనస్సులో పడిపోయాయి అందుకే ఇంట్లో మొదట పిల్లడు పుట్టగానే ఆదిత్య అని ఆ తరువాత అమ్మాయి పుట్టాక అనురాధ అని పెట్టాము.
రక్ష : ఎందుకంటే ఆదిత్య మన నాన్నపేరు కాబట్టి, అనురాధ మన అమ్మ పేరు కాబట్టి.. మీ అక్కయ్య కావ్య దూరంగానే బతికింది కానీ మీరు మాత్రం మీకు తెలివి వచ్చేదాకా అమ్మ మీ ఇద్దరినీ తనతోనే ఉంచుకుంది. అమ్మ నాన్నని చిన్నా అని లేకపోతే ఆదిత్య అని పిలుచుకునేది, నాన్న కూడా అను అని పిలిచేవాడు ఆ పేర్లే మీ నోటికింద నాని మీ పిల్లలకి ఆ పేర్లు పెట్టుకునేలా చేసింది.
రాజు : మేము ఒంటరి వాళ్ళం కాదు, ఇది మాత్రం సంతోషంగా ఉంది.
రక్ష : నేను మీ దెగ్గరికి ఎప్పుడో రావాల్సింది.. మన అందరం కలిసే ఉండాలని నేను మీకు అండగా ఉండాలని నాన్న అనుకున్నారు. కానీ ఆయన వేరే పనులు కూడా నాకు అప్పగించారు అవి పూర్తి చెయ్యడానికి చాలా కలం పట్టింది ఆ తరువాత అనుకోని పరిస్థితుల వల్ల కోమాలోకి వెళ్లాను. భయపడకండి నేనున్నాను కదా ఇక నేను చూసుకుంటాను.. ఈ ఒక్క రోజు ఇక్కడే ఉండండి.. రేపటి నుంచి ఈ గొడవలు ఏమి ఉండవు. అని సర్ది చెప్పి అను వైపు తిరిగింది.
రక్ష : ఏంటి అలా చూస్తున్నావు.. ఇందాకటినుంచి.
అను : మీరు.. మిమ్మల్ని...
రక్ష : పెద్దమ్మ అని పిలువు
అను : ముందు అదే అనుకున్నాను కానీ మీరు చాలా యంగ్ గా ఉన్నారు. చాలా అందంగా ఉన్నారు అనగానే కావ్య రక్ష భుజం మీద చెయ్యి వేసి అవును అని నవ్వింది. దానికి రక్ష కూడా నవ్వింది.
రక్ష : హహ
అను : నిజంగా మనం ఇద్దరం పక్క పక్కనే నిలుచుంటే నేనే మీకు అక్కలా ఉన్నాను.
రక్ష : ఇది మరీ కొంచెం..
అను : లేదు నేను నిజమే చెపుతున్నాను, నిజంగా చాలా అందంగా ఉన్నారు. కావాలంటే నీ అల్లుడు వచ్చాక ఆట పట్టిద్దాం నన్ను వదిలేసి నీ వెనకాల తిరగకపోతే అప్పుడు అడుగు.. రక్షతో పాటు అందరూ నవ్వారు.. కానీ పెద్దమ్మ ఇంత హైట్ ఉన్నవేంటి పెద్దమ్మా...
రక్ష : మా నాన్న హైటే కదా, నన్ను కన్నా అనురాధ అమ్మ మాములే కానీ నేను పుట్టడానికి కారణమైన మానస అమ్మ కూడా హైటే..
అను : పెద్దమ్మ మీ గొడ్డలి ఒకసారి నేను పట్టుకోవచ్చా
రక్ష : ఇదిగో అని తీసి చేతికి ఇచ్చింది. జాగ్రత్త చాలా బరువు ఉంటుంది.
అనురాధ మొయ్యలేక కింద పడేసింది.
రక్ష : అను జాగ్రత్త, చాలా పదును.. ఉండు నేను తీస్తాను.
అను : పెద్దమ్మ ఈ గుర్తు ఏంటి.. అని గొడ్డలి హేండిల్ మీద ఉన్న గుర్తు చూపించింది.
రక్ష : అదీ నేను పుట్టి పెరిగిన తెగ నాయకుడి గొడ్డలి. ఈ గొడ్డలి గుర్తు చూస్తే ఏ తెగకి సంబంధించిన రాజు దీన్ని ధరిస్తున్నాడో తెలుస్తుంది.
అను : ఎక్కడ నువ్వు పెరిగింది.
రక్ష : ఇక్కడ కాదు, ఆఫ్రికా అడవుల్లో
అను : అంటే అక్కడ నువ్వేనా రాణివి ?
రక్ష : లేదు ఈ గొడ్డలి మా నాన్నది. ఆయన గుర్తుగా నేను దీన్ని నా ఆయుధంగా చేసుకున్నాను.
అను : ఆయన అక్కడ రాజు అయ్యాడా... నీకంటే బలవంతుడా ?
రక్ష : అవును.. కానీ ఆయన ఆఖరి రోజుల్లో ఆయన శత్రువులని ఎవ్వరిని చంపలేకపోయాడు.
అను : ఎందుకు
రక్ష : అంతక ముందు చేసిన యుద్ధాలు గొడవలు రక్తపాతం అన్ని తన వల్లే జరిగాయని ఎప్పుడు బాధపడుతూ ఉండేవాడు. అందుకే ఎవ్వరిని చంపలేక ఏమి చెయ్యలేకపోయాడు.. ఆయన మా అమ్మ మానస పోయినప్పుడే మారిపోయాడు కానీ నేను పెరిగిన ఆఫ్రికా తెగ కూడా ఇక్కడ ఉన్న మా నాన్న కుటుంబానికి సంబంధించినది.. వాళ్ళకి సాయం చెయ్యడానికి ఒప్పుకున్నాక తప్పక యుద్ధం చేసాడు ఆ తరువాత అను అమ్మ చనిపోతుందని తెలిసాక ఆయనకి ఉన్న వరం కోరుకున్నాడు.
అను : ఏ వరం
రక్ష : ఆయనకి ఆయనే స్వయంగా ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు నిద్రలోకి వెళ్లిపోయే వరం సంపాదించాడు. అది కోరుకుని శాశ్వత నిద్రలోకి వెళ్ళిపోయాడు అని సంధ్యని చూసింది.
ఇంతలో బైట చప్పుడు అయితే లేచింది. బైట శశి.. మానస్.. దేవితో పాటు ఒక సైన్యంతో వచ్చేసారు. అదే టైంకి ఇటు ఆదిత్య, విక్రమ్, చిరంజీవి, వాసుతో పాటు రుద్ర కూడా వచ్చాడు. అందరూ భయపడుతుంటే రక్ష గొడ్డలి అందుకుని ఇంటి బైటికి వచ్చి ఇంటి తలుపు వేస్తూ దేవి వంక చూసింది.
దేవి : దీనికోసమే నేను ఎదురు చూస్తుంది..
మానస : సుబ్బు నాతోపాటు వస్తావా
సుబ్బు : వస్తాను..
మానస : బాడీలు కూడా మిగలలేదట కదా అని కళ్ళు తుడుచుకుంది.
సుబ్బు మౌనంగా ఉన్నాడు.
మానస : ఒకటి అడగనా
సుబ్బు : అడుగు
మానస : ఏమైంది ఎందుకలా ఉన్నావ్
సుబ్బు : ఏం లేదు
మానస : నాతో చెప్పకూడనిదా
సుబ్బు : అదేం లేదు ఎప్పటిలానే ఒకరిని ప్రేమించాను, చివరికి తనకి నేను ఎందులోనూ సరిపోనని తెలిసి..
మానస : (కళ్ళు తుడుచుకుని) అయితే ఏంటి, ఎప్పటిలానే ఇంకో అమ్మాయి..
సుబ్బు : లేదు మానస, ఎప్పుడు నేను ప్రేమిస్తున్నానని వెంటపడేవాడిని కానీ ఈ సారి నిజంగానే ప్రేమించినట్టున్నా చాలా బాధగా ఉంది.
మానస : ఎవరు?
సుబ్బు : ఎవరోలే.. నాతోనే ఉండని.. మళ్ళీ నవ్వులపాలు కావడం ఎందుకు, కొంచెం సేపు డ్రైవ్ చేస్తావా నేను పడుకుంటాను.
మానస : అలాగే..
____________________________________________________
దేవి : దీనికోసమే నేను ఎదురు చూస్తుంది.
రక్ష : నేను కూడా
దేవి : లేచినందుకు సంతోషం, ఇంకోసారి చావడానికి రెడీగా ఉన్నావా
రక్ష : దా చూసుకుందాం.
శశి ముందుకు వస్తుంటే, చిరంజీవి కసితో ముందుకు దూకాడు.. మానస్ కోసం వాసుతో పాటు విక్రమ్ ఆదిత్య కూడా ముందుకు వెళ్లారు. రుద్ర మాత్రం వెనక్కి జరిగి ఒక చిటికె వెయ్యగానే ఒక బల్ల ప్రత్యక్షం అయ్యింది. వెళ్లి కాలు మీద కాలు వేసుకుని కూర్చున్నాడు.
లిఖిత : ఏంట్రా బిల్డప్పా
రుద్ర : నువ్వు మెలకుండా కూర్చోని చూడు. ఆ మంత్రగత్తెని చూసావా
లిఖిత : హ్మ్.. తన చుట్టు చూడు.. ఏదో వెలుగు.. మంచిది కానీ చెడ్డ చేతుల్లో ఉంది. మన చేతికి వస్తేనా.. నిజంగానే నిన్ను చూసి అటు రాక్షసులు ఇటు దేవతలు ఇద్దరు జడుసుకుంటారు ఏమంటావ్?
రుద్ర : నస పెట్టకు, ఇప్పటికే నా శరీరంలో నిన్ను మోస్తున్నాను అదే భారంగా ఉంది. ఇంకా శక్తులు అంటే నావల్ల కాదు.
లిఖిత : మ్యాచ్ స్టార్ట్ అయ్యేలా ఉంది. మరి వాళ్ళు..
రుద్ర లేచి అందరినీ చూసి చిటికె వెయ్యగానే బెంచులు ప్రత్యక్షం అయ్యాయి, అందరూ ఆశ్చర్యంగా చూస్తుంటే రుద్ర కూర్చోమని చెప్పాడు. అక్కడ ఏం జరుగుతుందో ఎవరికీ ఏం అర్ధం కావట్లేదు. కానీ అయోమయంగానే కూర్చున్నారు. బైట నుంచి ఎవరో చూస్తూ వీడియో తీసేసరికి రుద్ర కళ్ళు మూసుకుని చెయ్యి కారు వైపర్ ఊపినట్టు ఊపాడు ఒక పెద్ద షిల్డ్ తో విక్రమాదిత్య ఇల్లు కాళీ స్థలం మొత్తం కవర్ అయిపోయింది. బైట నుంచి వీడియో తీసే వాడికి అనుమానం వచ్చి లోపలికి వచ్చాడు కానీ ఏమి కనిపించలేదు, కానీ పెద్ద పాము కనిపించేసరికి అక్కడ నుంచి పారిపోయాడు.
అందరూ కూర్చుని చూస్తుంటే, లిఖిత రుద్ర శరీరంలోనుంచి బైటికి దూకింది. అది చూడగానే అందరూ భయంతో నిల్చున్నారు.
లిఖిత : భయపడకండి, నేనూ మనిషినే
రుద్ర : హహ.. ఇప్పుడు నిజం చెప్పవే
లిఖిత : నోరు ముయ్యి.. అని అందరినీ చూసి చిన్నగా నవ్వి కూర్చునేసరికి అక్షిత వాళ్లంతా మళ్ళీ కూర్చున్నారు. రుద్ర లిఖిత పిర్ర మీద గిల్లగానే లిఖిత నిల్చుంది అది చూసి మళ్ళీ అంతా నిలబడ్డారు, లిఖిత ఏం లేదు అంటూ కూర్చోగానే మళ్ళీ అందరూ కూర్చున్నారు.
ఇదంతా చుసిన దేవి, రుద్రని చూసింది.
దేవి : ఎవరు నువ్వు?
రుద్ర : నేనేదో టైంపాస్ కి వచ్చాను, నీ లాంటి బలహీనులని నేనసలు ముట్టుకోను, కంగారు పడకు.. జస్ట్ చూడ్డానికి వచ్చాను అంతే.
దేవి : హాహా.. రెండే నిమిషాలు నీకు నా పవరేంటో చూపిస్తా
రుద్ర : ఉండు పొప్కార్న్ తెచ్చుకుంటా అని చిటికె వెయ్యగానే చేతిలోకి పొప్కార్న్ వచ్చింది, లిఖిత భుజం మీద చెయ్యి వేసి తింటూ కూర్చున్నాడు.
లిఖిత : మీక్కూడా కావాలా అని నవ్వుతూ చిటికె వేసింది.. అందరి చేతిలోకి పాప్కార్న్ వచ్చేసింది.
రుద్ర : మొదలు పెడతారా లేక ముందు ముకేశ్ యాడ్స్ ఏమైనా ఉన్నాయా
లిఖిత : ఎందుకురా దాన్ని రెచ్చగొడుతున్నావ్
రుద్ర : సరదా, ఫర్ ఫన్..
లిఖిత : ఉమ్మ్మ్....
రుద్ర : తనకి ఎన్ని శక్తులు ఉన్నాయో, ఏమేమి చెయ్యగలదో తెలీకుండా ఎలానే తలపడేది.
లిఖిత : లేదే నాకెందుకో నువ్వు ఆ గొడ్డలి పట్టుకున్న అమ్మాయికి సైట్ కొడుతున్నట్టు అనిపిస్తుంది.. ఈ షో ఆఫ్ మొత్తం ఆ అమ్మాయిని ఇంప్రెస్స్ చెయ్యడానికేగా
రుద్ర : నీ బొంద.. అన్ని పిచ్చి అనుమానాలు నువ్వు..
లిఖిత : చూస్తున్నా చూస్తున్నా..
ఇంతలో రక్ష తన గొడ్డలిని ఒక రౌండు తిప్పి నేల మీద పెట్టింది.. తన గొడ్డలి వేగానికి రుద్ర చేతిలో ఉన్న పాప్కార్న్ కింద పడిపోయింది. రుద్ర కోపంగా చూస్తూ తన మీదకి అక్కడ కూర్చున్న అందరి బెంచుల మీద షిల్డ్ వేసాడు.
రుద్ర : బాబులు మీరు వెనక్కి వచ్చేయండి.. అనగానే నలుగురు వెనక్కి చూసారు.
రక్ష : అవును తను చెప్పింది నిజమే వెళ్లిపోండి... రేయి ఎటు చూస్తున్నారు.. ఒరేయి విక్రమ్ నీకు పెద్దమ్మని, ఆదిత్య నీకు అత్తని.. బాబు నువ్వెవరు సొల్లు కారుతుంది తుడుచుకో..
పద్మ : ఒరేయి బావ.. ఏం చేస్తున్నావ్
వాసు : వామ్మో.. పద్మా నాకేం తెలీదు వస్తున్నా... నాకు నువ్వు తప్ప ఎవ్వరు వద్దు బాబోయి.. అంటుండగానే పద్మ వాసు చెవి పిండుతూ వెనక్కి లాక్కేళ్ళింది.
రక్ష : అక్షిత.. అక్షితా...
అక్షిత : ఒరేయి దొంగ సచ్చినోడా, మా అమ్మ రా
చిన్నా : ఏయి ఎలా కనిపిస్తున్నానే నీకు, నేనేదో గొడ్డలి బాగుందని చూసాను అంతే..
అక్షిత : గొడ్డలి పైన ఉందారా నీ కన్ను.. కింద కాళ్ళని చూస్తున్నావ్.. నీ యబ్బ.
రక్ష నవ్వుకుని తన డ్రెస్సు సరిచేసుకుంది..
రక్ష : విక్రమ్, ఆదిత్య, నువ్వు చిరంజీవి.. తను వాసు.. ఇప్పటి వరకు మీరు చెయ్యాల్సిన దానికంటే ఎక్కువే చేసారు. మీ సాయం మరువలేనిది. కానీ ఇక్కడి నుంచి నేను చూసుకుంటాను.. మీరు వెళ్ళండి అనగానే నలుగురు వెనక్కి తగ్గారు.
దేవి కోపంగా రెండు వేళ్ళతో మెరుపు పుట్టించగానే రక్ష తన బంగారపు రంగులో ఉన్న గొడ్డలి ఎత్తి అడ్డుగా పెట్టింది. గొడ్డలిని కింద రెండు సార్లు కొట్టి చేతిలోకి తీసుకుని పరిగెడుతుంటే శశి మానస్ ఇద్దరు ఎదురు పరిగెత్తారు.
రక్ష మానస్ ని తన్ని అలానే వాడి మీదకి ఎక్కి పక్కనే ఉన్న శశి మెడ మీద గొడ్డలితో ఒక్క వేటు వేసింది.. శశి తల ఎగిరి పడింది.. మానస్ కళ్ళు పెద్దగా చేసుకుని చూస్తుండగానే గొడ్డలి భుజం మీద నుంచి తిప్పుతూ మానస్ మెడ కూడా నరికేసింది.
చూస్తున్న చిరంజీవి, ఆదిత్య, విక్రమ్, వాసు లేచి నిలబడ్డారు..
అక్షిత : ఏమైంది?
వాసు : వాడిని కింద పడేయ్యడానికే నాకు అరగంట పట్టింది, కాని ఈమె కనీసం వాడిని చూడను కూడా చూడలేదు..
చిన్నా : అక్కి..
అక్షిత : రక్ష అని ఊరకనే పెట్టాడనుకున్నావా వాళ్ళ నాన్న. కూర్చో.. అనగానే చిన్నాతో పాటు అందరూ కూర్చున్నారు.
అది చుసిన దేవి సైన్యానికి పిస్సు కారిపోయి బైటికి పరిగెత్తుదామని వెళితే షిల్డ్ ఆపేసింది.. రుద్ర కొంచెం ఎత్తగానే అందరూ పారిపోయారు.. ఇప్పుడు అక్కడ దేవి ఒక్కటే మిగిలింది.
దేవి అంతా చూసి రుద్రతో : నిన్ను వదిలి పెట్టను.
రుద్ర : ముందు నువ్వు ఎలా బతికుండాలో ఆలోచించు, తరవాత నా గురించి ఆలోచించొచ్చు.
దేవి : హహ.. నాకు చావు లేదు.. నన్ను ఎవ్వరు చంపలేరు.. నేను.. హహహ అని పిచ్చి పిచ్చిగా నవ్వుతుంటే రక్ష గొడ్డలి విసిరింది. అది తగిలి దేవి నవ్వడం ఆపి కోపంగా చూసింది.
దేవి ఒక్క క్షణంలోనే రక్ష మీదకి రాగానే, రక్ష గొడ్డలితో దేవి చెయ్యి నరికేసింది. ఆ వెంటనే దేవిని కిందకి అదిమి పట్టి తొడ నరికి ఇన్నేళ్ల నిరీక్షణ మొత్తం కసిగా మార్చి మెడ మీద ఒక్క వేటు వేసింది. అది చూసి అప్పుడే అయిపోయిందా అనుకున్నారు అంతా కానీ చూస్తుండగానే దేవి తల గాల్లోకి లేచింది నవ్వుతు.. అర నిమిషంలోనే దేవి శరీరం అతుక్కుని లేచి నిలబడి గట్టిగా నవ్వింది. అక్షిత లేచి రుద్ర దెగ్గరికి వెళ్లి కూర్చుంది.
లిఖిత : ఆ గొడ్డలి..
రుద్ర : నేను అదే అనుకుంటున్నాను.
అక్షిత : తను చనిపోలేదు
లిఖిత : అమృతం తాగింది కదా, తనకి చావు లేదు.
అక్షిత : మరి తనని...
లిఖిత : అదే వెతుకుతున్నాం, మార్గం దొరికేంత వరకు తప్పదు.
ఇంతలో దేవి రక్ష కడుపులో ఒక్కటి గుద్దింది.. రక్ష కింద పడి తన చేతిలో ఉన్న గొడ్డలి రుద్ర కాళ్ళ దెగ్గర పడింది. రుద్ర లేచి ఆ గొడ్డలిని చేతిలోకి తీసుకున్నాడు. కుడి చేత్తో గొడ్డలిని అటు ఇటు తిప్పి ఒక్కసారి గాలిలో నరకగానే రుద్ర శక్తికి వేగానికి.. గొడ్డలితో గాలినే నరికేసాడేమో అన్నంతగా ధ్వని ప్రతిధ్వనించింది.
లిఖిత : ఇది...
రుద్ర : పరశురాముడి గొడ్డలి
