Adultery VC - విక్రమాదిత్య

లిఖిత : ఇది ఎలా సాధ్యం

రుద్ర : ఎవరు ఈ విక్రమాదిత్య, మాములు మనుషులకి ఊహకి కూడా అందనటువంటిది ఈ గొడ్డలి, అలాంటిది..

లిఖిత : నీది మనిషి పుట్టుకేగా కానీ దేవుడవ్వలె

రుద్ర కంధరని తలుచుకోగానే కంధర ప్రత్యక్షమయింది. రుద్ర చేతిలో ఉన్న గొడ్డలి తన చేతిలోకి తీసుకుని చూసింది.

కంధర : ఇది...

రుద్ర : అవును ఆయనదే

కంధర ఆశ్చర్యంగా చూసింది.

రుద్ర : నాకు కొంత సమయం కావాలి

కంధర : అలాగే అని తన అక్కని తలుచుకోగానే నల్ల కంధరతో పాటు ఇంతకు ముందుకు రుద్రని చంపడానికి వచ్చిన తెల్లటి పాము మనిషి ఆకారంలో ప్రత్యక్షమయ్యారు, వెంటనే తన అక్కని తనలో కలిపేసుకుని దేవి మీదకి యుద్ధానికి వెళ్ళింది.

రుద్ర లిఖిత అని పిలవగానే.. లిఖిత రుద్ర శరీరంలో కలిసిపోయింది. రుద్ర గొడ్డలి తీసుకొని తేరిపారి చూసాడు ఇప్పటిదాకా మాములుగా ఉన్న గొడ్డలి ఇప్పుడు రుద్ర చేతిలో ఎదురు తిరుగుతుంది, ఏదో వైబ్రేషన్ మొదలయింది గొడ్డలి బరువు పెరుగుతుంది అందరూ చూస్తుండగానే వెళ్లి విక్రమాదిత్య సమాధిని బద్దలు కొట్టాడు ఆ సౌండు విని సంధ్యతో పాటు అందరూ అక్కడికి వెళ్లారు. లోపల ఏమి లేదు కాళీ.. ఒక గుంత అంతే.. రుద్రతో పాటు అందరూ ఆశ్చర్యంగా సంధ్య వైపు చూసారు. అక్కడికి దేవి కంధరతో పాటు రక్ష కూడా వచ్చింది.

సంధ్య : (ఏడుస్తూ) నా కొడుకు చనిపోలేదు, ఏటో వెళ్ళిపోయాడు అని ఆరోజు ఏం జరిగిందో గుర్తు చేసుకుంది.

విక్రమాదిత్య : అమ్మా

సంధ్య : చెప్పు నాన్నా

విక్రమాదిత్య : ఇవ్వాల్టితో అనురాధ సమయం ముగిసింది.. నాది కూడా

సంధ్య : ఏంటి నువ్వనేది, అను చనిపోయింది తనని ఇంకా.. అని చనిపోయిన అను కాళ్ళని పట్టుకుని ఏడ్చేసింది

విక్రమాదిత్య : తను చనిపోయింది.. తనతో పాటే నేనూ.. ఉన్నా లేనట్టే..

సంధ్య : నాకేం అర్ధంకాలేదు

విక్రమాదిత్య : మరేం పరవాలేదు

సంధ్య : చిన్నా ఎందుకు ఇలా మాట్లాడుతున్నావ్.. ఏమైంది

విక్రమాదిత్య : చెప్పేది జాగ్రత్తగా విను, ఇవ్వాల్టితో నీ కొడుకు చనిపోయాడు.. చనిపోతాడు

సంధ్య : (నోరు మూసేసి) అలా అనకు, అయితే నన్ను కూడా మీతో తీసుకుపోండి నేను కూడా చచ్చిపోతాను అని ఏడ్చేసింది

విక్రమాదిత్య : అమ్మా.. ఏడవకు తప్పు నాది.. నేనేంటో నాకు అర్ధమయ్యేసరికి లేట్ అయిపోయింది.. ఇది నాకు నేనే వేసుకున్న శిక్ష.. అను, మానస లేని నా జీవితం అల్లకల్లోలం. ఇక ఈ భూమి మీద నేను ఉండలేను.. నాకోసం ఏడవద్దు నీకోసం చాలా మంది వస్తారు నిన్ను కష్టపెట్టకుండా చూసుకుంటారు.

సంధ్య : ఎవరు

విక్రమాదిత్య : అదేంటి మర్చిపోయావా నా బిడ్డలు.. కావ్య, రక్ష, రాజు, సరిత.. ఇంకా చాలా మంది..

సంధ్య : నాకు వాళ్లెవ్వరు వద్దు, నీతోనే వస్తాను..

విక్రమాదిత్య : నా బుజ్జి కదు.. నీ ఆయుష్షు ఇంకా అయిపోలేదమ్మా.. ఇంకా పనులు మిగిలే ఉన్నాయి.. భయపడకు బాధపడకు.. కచ్చితంగా నీ ముందుకు వస్తాను అని కళ్ళు మూసుకుని తలలో నుంచి రెండు వెంట్రుకలని తీసి గాల్లోకి విసిరాడు.. అమ్మా నీకోసం మళ్ళీ వస్తాను ఒక్కడిగా కాదు ఇద్దరిగా వస్తాను అప్పటి వరకు జాగ్రత్త అని మాయం అయిపోతూ నీ సమయం వచ్చినప్పుడు కచ్చితంగా నిన్ను నాలో కలిపేసుకుంటాను.. అని మాయం అయిపోయాడు... ఆశ్చర్యపోవడం సంధ్య వంతు అయ్యింది.

సంధ్య : అదీ జరిగింది ఆ రోజు నుంచి ఒక్కదాన్నే నా కొడుకు చెప్పినట్టు మీరు వస్తారేమో అని ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాను..

రుద్ర : మాయం అయిపోయాడా

సంధ్య : అవును.. తన కోసం సమాధిని తన ఇరువురి భార్యల మధ్యన కట్టించమని చెప్పి మరీ వెళ్ళిపోయాడు.

రక్ష : మరి ఆయన చనిపోయాడని ఆయనని పాతి పెట్టింది, మేమందరం చూసింది ఎవరిని?

సంధ్య : నేను చనిపోయానని నమ్మించి నన్ను మా వాళ్ళు ఎలా ఎత్తుకుపోయారో.. నేను కూడా అదే చేసాను

విక్రమ్ : ఏం చేసావ్

సంధ్య : బాడీ డబల్ టెక్నిక్

రుద్ర : అంటే ఇప్పుడు విక్రమాదిత్య బతికే ఉన్నాడా

సంధ్య : నాకు తెలీదు, చచ్చిపోతాను అని చెప్పాడు

రుద్ర : అందరూ వెనక్కి జరగండి..

అని కిందపడిన గొడ్డలిని ఎత్తి, దాని పదును మీద రక్ష చెయ్యి పెట్టి వత్తాడు కళ్ళు మూసుకుని ఏదో మంత్రం చదివాగానే... రక్ష రక్తం గొడ్డలి మీద పడగానే గొడ్డలి వణుకుతూ లేచి నిలుచుంది.. అందరూ వెనక్కి జరిగారు..

దేవుళ్ళకి సైతం కనిపించినంత వేగంతో ఎగిరిపోయింది.. అదే మిల్లి సెకండ్లో అర రెప్ప పాటులో ఎగురుతున్న గొడ్డలి చివరని రుద్ర గట్టిగా పట్టుకున్నాడు.. అంతే గొడ్డలితోపాటు రుద్ర కూడా ఎగురుతూ పావు నిమిషంలోపే భూ కక్షని.. మరో పది సెకండ్లలో మిగతా గ్రహాలని దాటి ఐదు నిమిషాల్లో సౌర కుటుంబాన్ని దాటేసి.. ఇంకా ఎత్తుకి వెళ్ళిపోయాడు.. రెండు నిమిషాల విపరీతమైన ప్రయాణం తరువాత చీకటిలో గొడ్డలి ఆగిపోయింది.

అటు ఇటు చూసాను పక్కనే ఒక పెద్ద ఉల్క నన్ను ఢీ కొట్టబోతే పక్కకి జరిగాను, అంతా చీకటి సూర్యుడి వెలుగు కూడా పడటం లేదు.. చుట్టు నక్షత్రాలు ఉల్కలతో నిండి పోయింది, ఆగిన గొడ్డలని పట్టుకుని చూడబోతే నా ఎడమ చేతికి ఏదో తగిలింది.. అవును చుట్టు ఉల్కలు ప్రయాణిస్తున్నాయి కాని ఈ మధ్యలో మాత్రం కాళీ ఉంది.. కాని ఏమి కనిపించటంలేదు అంతా కాళీ అటువైపునున్న ఉల్కలు కూడా కనిపిస్తున్నాయి.. కాని ఉల్కలు గొడ్డలి ఆగిన కాళీ ప్రదేశానికి రాగానే పక్కకి తప్పుకుంటున్నాయి.. చుట్టు తిరిగి చూసాను ఒక చిన్నా గ్రహం అంత ఉంది.. ముట్టుకుంటే గట్టిగా తగిలింది.. ఎంత ప్రయత్నించినా లోపలికి వెళ్లలేకపోయాను.. గొడ్డలి అందుకుని దూరంగా విసిరేసాను మళ్ళీ తిరిగివచ్చి అక్కడే ఆగింది.. అంటే ఇంకా నా మంత్ర అదీనంలోనే ఉంది తన యజమాని దెగ్గరికి వెళ్ళమని అనుగ్రహించాను..

లిఖిత : గొడ్డలితో పగలగొట్టి చూడు

గొడ్డలి అందుకుని పగలగొట్టాలని చూసాను కాని పగలలేదు, మళ్ళీ కొట్టాను.. లాభం లేదు.. నా శక్తీ లిఖిత శక్తి కలిపాను.. అయినా మా ఇద్దరి వల్ల కాలేదు.. ఎందుకో ఇక్కడ నా శక్తి సన్నగిల్లుతుందనిపించింది అది నాకు నచ్చలేదు.. నాకు తెలీకుండానే కోపం వచ్చేస్తుంది.

లిఖిత : రుద్ర నీ శరీరం నా మాట వినట్లేదు

రుద్ర : ఏమైంది

లిఖిత : నీ బాడీని కంట్రోల్ చెయ్యలేకపోతున్నాను.. అంటూ గొడ్డలితో వేటు మీద వేటు వేస్తున్న రుద్రనే చూస్తుంది.. గొడ్డలి దెబ్బ పడినప్పుడల్లా చిన్న నిప్పు రవ్వ.. ఆ చిన్న వెలుగులో రుద్ర నుదిటిన చెమట చుక్క ఒకటి లిఖిత గమనించింది.. ఎప్పుడు లేనిది రుద్ర అలిసిపోయినట్టు చిన్నగా అరిచాడు.. ఒక్కసారిగా ఎవరో బైటికి తోసినట్టు లిఖిత రుద్ర శరీరంలో నుంచి బైటికి వచ్చి పడింది

రుద్ర : ఏమైంది అని బలాన్నంతా కూడదీసుకుని గొడ్డలితో వేటు వేస్తున్నాడు.

లిఖిత : నీ శరీరం.. అనింది చిన్నగా భయపడుతూ.. నల్లగా అవుతున్న రుద్ర శరీరం చూసి

రుద్ర : ఏంటి అని కోపంగా చూసాడు.. రుద్ర కళ్ళు ఎర్రటి నిప్పు కనికలళ్లా అవ్వడం చూసి లిఖిత ఒక అడుగు వెనక్కి వేసింది.. ఓపిక నశించి గట్టిగా అరుస్తూ ఒక్క వేటు వేసాడు.. రుద్ర నుదిటి నుంచి నిలువు కన్ను రూపంలో తెరుచుకుని చిన్న వెలుగు ఒకటి బైటికి వచ్చి ఎమ్మటే మాయమైంది. కాని రుద్ర వేటు వేసిన దెగ్గర చిన్న పలుగు అందులోనుంచి వెలుగు ఒకటి వచ్చి ఉండేకొంది పెరుగుతూ ఉన్నట్టుండి మాయమైపోయి రుద్ర వెనకనుంచి ఒక స్వరం వినిపించింది..

విక్రమాదిత్య : రుద్రా

రుద్ర వెనక్కి తిరిగాడు, తెల్లటి దుస్తుల మధ్యన ఆరు అడుగుల పైన ఉన్న ఒక మనిషిని చూసి రుద్రతో పాటు లిఖిత కూడా ఆశ్చర్యపోయి రుద్ర శరీరంలోకి దూకేసింది.

రుద్ర : ఎవరు నువ్వు?

విక్రమాదిత్య : నాకోసమే కదా నువ్వు ఇంత దూరం వచ్చింది

రుద్ర : విక్రమాదిత్య..?

విక్రమాదిత్య : అవును.. ఆ గొడ్డలి నాదే అని చెయ్యి చాపగానే రుద్ర చేతిలో నుంచి విడిపించుకుని విక్రమాదిత్య చేతిలోకి వచ్చేసింది.. ధ్యానంలో ఉన్న నన్ను ఎందుకు లేపావో తెలుసుకోవచ్చా

రుద్ర : అస్సలు ఎవరు నువ్వు?

విక్రమాదిత్య : విక్రమాదిత్యనే నీలా నాకు రెండు రూపాలు లేవు.. శివుడి తల మీద గంగని ఉంచుకున్నట్టు లిఖితని నీ శరీరంలో దాచుకున్నావు.. నీకు ఇంకో సలహా ఇవ్వనా

రుద్ర : ఏంటి?

విక్రమాదిత్య : ఆ రాక్షస కంధరని నీ గొంతులో దాచుకో లేకపోతే నువ్వు చాలా కష్టాలు పడాల్సొస్తుంది.

రుద్ర : నా గురించి నీకు ఎలా తెలుసు?

విక్రమాదిత్య : నాకింకా చాలా తెలుసు, నీకు కూడా తెలిసే సమయం ఆసన్నమైంది.. అవన్నీ తరువాత ఇప్పుడు వచ్చిన విశేషం...?

రుద్ర : దేవి

విక్రమాదిత్య : మళ్ళీ వచ్చిందా.. తనని వధించడం అసాధ్యం

రుద్ర : మరి ఎలాగా

విక్రమాదిత్య : అదే ఇన్ని వర్షాలు చింతయత్తు.. ఏకం మార్గః తత్ర

లిఖిత : మీరు ఈ కాలం వాళ్ళే కదా ఎందుకు పురాతన సంస్కృతం మాట్లాడుతున్నారు

విక్రమాదిత్య : ఓహ్.. సారీ.. ఋషులతో, నా గురువుగారు పరుశురాముడితో సావాసం చేసి భాష మారుతుంది.

రుద్ర : మీరు ఆయన్ని చూసారా

విక్రమాదిత్య : ఆయన దెగ్గర శిష్యరికం చేసే మహాభాగ్యం నాకు కలిగింది వారితో పాటు ఆంజనేయుల వారి దర్శనం కూడా కలిగింది

రుద్ర : నిజమా.. ఎక్కడున్నారు(ఆతృతగా అడిగాడు.. కాని లిఖితకి మాత్రం ఆంజనేయుడి పేరు ఎత్తగానే ఉచ్చ పడిపోయింది.. కొన్ని తరాలుగా రాక్షస జాతిని ముప్పు తిప్పలు పెట్టిన ఆ ఏకసంతాగ్రహీ, కపీశ్వరుడు.. కుడి చేత్తో ద్రోణగిరి కొందని ఎత్తిన ఆ వీరాధివీరుడు, అసలు సిసలైన బ్రహ్మచారి.. రామభక్త హనుమ అంటే రాక్షసులకి ఎన్ని తరాలు ఎత్తినా ఇంకా హడలే.. ఆ భయమే లిఖిత కళ్ళలో కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తుంది)

విక్రమాదిత్య : హహ.. మా గురువుగారి తపోవనానికి వెళితే మీకు శ్రీ రామ నామ జపం వినిపిస్తుంటుంది.. అవన్నీ తరవాత ఆ దేవి దెగ్గరికి వద్దాం.

రుద్ర : వచ్చి ఏదో ఒకటి చెయ్యి.. నాకు దారి దొరకడం లేదు

విక్రమాదిత్య : ఎంత మాట.. ఇంకా నీ శక్తిని నువ్వు తెలుసుకోలేదా

రుద్ర : లేదు నా శక్తుల గురించి నాకు తెలుసు

విక్రమాదిత్య : ఏది ఇలా రా అని రుద్ర నుదిటి మీద తన బొటన వేలు పెట్టి కళ్ళు మూసుకున్నాడు.. లేదు నీకేం తెలీలేదు.. ఇప్పుడు నీకు నీ గురించి తెలిసిన శక్తి గోరంత మాత్రమే..

లిఖిత : ఇందాక నేను చూసింది..

విక్రమాదిత్య : అది నిజమే.. అన్ని విషయాలు నీ తదుపరి ప్రయాణంలో తెలుస్తాయి.. వెళ్లి నా గురువుగారిని కలవండి మీకు సహాయం చేస్తాడు.

రుద్ర : ముందు దేవి...?

విక్రమాదిత్య : ఇలా రా ఏం చెయ్యాలో చెప్తాను.. అని రుద్ర చెవిలో ఏదో చెప్పాడు అది రుద్ర శరీరంలో ఉన్న లిఖితకి కూడా వినిపించలేదు.. ఆశ్చర్యంతో భయపడిపోయింది.. లిఖిత.. భయపడకు నేనే నీకు వినిపించేలా చెప్పలేదు.. అని రుద్ర గుండె మీద ధైర్యంగా ఉండమని తట్టాడు.. లిఖిత ఉన్న ప్రదేశం అదే అని ఆయనకి ఎలా తెలిసిందో అని లిఖిత ఇంకా ముడుచుకుపోయింది.

రుద్ర : ఇదంతా నువ్వే చెయ్యొచ్చు కదా

విక్రమాదిత్య : నేను ఆయుధం పట్టను

లిఖిత : రేయి.. ఇక్కడనుంచి వెళ్ళిపోదాం ఈయన ఎవరో పెద్ద మంత్రగాడిలా ఉన్నాడు..

విక్రమాదిత్య : వెళ్ళండి.. వెనకే వస్తున్నాను.. నా చెయ్యి పట్టుకో అనగానే రుద్ర విక్రమాదిత్య చెయ్యి పట్టుకున్నాడు.. రుద్రని ఎత్తి ఒక్క రౌండు తిప్పి కింద ఉన్న భూమి మీదకి విసిరేసాడు..

రుద్ర శరీరం కిందకి వస్తున్న వేగానికి రుద్ర తట్టుకోలేక కళ్ళు మూసుకుంటే లిఖిత బిక్కు బిక్కుమంటూ రుద్ర శరీరంలో కూర్చుంది. విక్రమాదిత్య నవ్వుతూ తన గొడ్డలని చూసాడు.

విక్రమాదిత్య : (గొడ్డలని చూస్తూ) మిత్రమా ఎలా ఉన్నావ్.. నా రక్షకి రక్షగా ఉండమన్నాను నీ కర్తవ్యాన్ని బాగానే నిర్వర్తించినట్టున్నావ్.. పద మనం కూడా వెళదాం అని గొడ్డలిపై తన పిడికిలి బిగించగానే తెల్లటి దుస్తులు మాయమయ్యి మాములు ప్యాంటు షర్ట్ వచ్చేసాయి.

సుబ్బు : మానసా ఏడవకు.. జరగాల్సిన కార్యక్రమాలన్నీ ఏ ఆటంకం లేకుండా జరిగిపోయాయి.. వాళ్ళ ఆత్మలకు శాంతి చేకూరుతుంది.

మానస వెంటనే సుబ్బుని కౌగలించుకుని ఏడ్చేసింది.

మానస : ఆయన అంటే చెడ్డవాడు చచ్చిపోయాడు, చీమకి కూడా హాని తలపెట్టని మా అమ్మ ఏం చేసింది.. రమ అక్క.. నా చిన్నప్పటినుంచి మా దెగ్గరే పనిచేస్తూ మమ్మల్నే నమ్ముకుంది. కానీ ఏం లాభం.. నిండా పదేళ్లు దాటని పసివాడు నాని.. వాడిని కూడా వదల్లేదు

సుబ్బు : ఊరుకో.. ఐపోయిందేదో అయిపోయింది కాలం ఎవ్వరిని వదిలిపెట్టదు అందరికి సమాధానం చెపుతుంది. ఇప్పుడు ఎక్కడికి వెళదాం ?

మానస : నాకంటూ ఇక మిగిలి ఉంది నా విక్రమ్ ఒక్కడే.. తిరిగి వెళ్ళిపోదాం

సుబ్బు : నువ్వు వెళ్ళు మానస నేను రాలేను

మానస : ఏ ??

సుబ్బు : అర్ధం చేసుకో మానస

మానస : ఎక్కడికి వెళుతున్నావ్

సుబ్బు : ఈ జనాలకి ఈ గొడవలకి దూరంగా.. ఈ స్టేట్ అమ్మాయిలు అయిపోయారు.. వెళ్లి పక్క రాష్ట్రంలో అయినా ఒక మంచి అమ్మాయిని వెతుక్కుంటా

మానస : హహ.. సుబ్బు.. నిజం చెప్పు నువ్వు ప్రేమించింది ఎవరిని ?

సుబ్బు : రక్ష ని

మానస : ఒరేయి తను అక్షిత వాళ్ళ అమ్మరా

సుబ్బు : నాకు తెలిసేసరికి చాల లేట్ అయిపోయింది

మానస : అయితేనేం ఇంతకముందు ఎంతమంది అమ్మాయిలు నీ జీవితంలోనుంచి వెళ్లిపోలేదు ఇది కూడా అంతే అనుకో

సుబ్బు : లేదు ఇది అలాంటిది కాదు

మానస : సరే మరి నాకు నువ్వు చేసిన ప్రామిస్ జీవితాంతం నాకు తమ్ముడిలా అండగా ఉంటా అన్నావ్

సుబ్బు : ఊరుకో మానస.. నిన్ను చూసుకోడానికి అక్కడ విక్రమ్ తో పాటు చాల మంది బలవంతులు నీ ఫ్రెండ్స్ ఫామిలీ ఇంత మంది.. ఒక దేవుడు కూడా ఉన్నాడు.. నేనెంత అని నవ్వాను

మానస : సుబ్బు అలా అనకు.. అక్కడ ఎంత మంది ఉన్నా నీ స్థానం నీదే.. అస్సలు నువ్వు నీలా మాట్లాడు, నువ్విలా డల్ గా నీరసంగా మాట్లాడితే నాకు ఇంకా బాధగా ఉంది.. మీ అమ్మ చెప్పింది మర్చిపోయావా.. నీ నవ్వుని వదలనని తనకి ప్రామిస్ చేసావా లేదా

సుబ్బు ఏం మాట్లాడకుండా నిల్చుని నవ్వేసరికి మానసకి అర్ధం అయ్యింది సుబ్బు ఏడుస్తున్నాడని.. వెళ్లి వాడిని ఓదార్చి ముందు వాడిని తనతో వచ్చేలా ఒప్పించి తిరిగి సుబ్బుతో విక్రమాదిత్య ఇంటికి బైలుదేరింది.

--------------------------------------------------------

భూ కక్షలోకి వస్తూనే రుద్ర అడ్డం పెట్టిన చేతులు తీసేసి ఆ వేగానికి అలవాటుపడి సరిగ్గా దేవి కంధర తలపడుతున్న విక్రమాదిత్య ఇంటి వైపు మళ్ళి.. కాళ్ళని నెలవైపు ఉంచాడు.

కింద తలపడుతున్న కంధర మరియు దేవి పైనుంచి ఏదో వస్తుందని అక్షిత చెప్పడంతో ఇటు కూర్చున్నవారు అటు రక్ష, కంధర తోపాటు దేవి కూడా తల ఎత్తి చూసింది..

నిప్పు కణిక లాంటి ఎర్రటి కళ్ళతో కిందకి వస్తుంటే కంధర అది చూసి స్వామీ అని ముద్దుగా పిలుచుకుని ఎదురుగా ఉన్న దేవిని చూసింది. రుద్ర కిందకి దూకుతూనే సరిగ్గా దేవి ముందుకు దూకి ల్యాండ్ అయ్యాడు.. ఆ దూకుడికి అక్కడున్న నేల అంతా కంపించింది.

దేవి : వచ్చావా.. ఇప్పటికైనా నాతో తలపడేదేమైనా ఉందా మళ్ళి వెళ్లాలా

రుద్ర : నువ్వంత ముచ్చట పడితే నేనెందుకు కాదంటాను, అని పక్కనే ఉన్న కంధర చేతిని పట్టుకుని తన అక్క రాక్షస కంధరని కూడా తనలో కలిపేసుకున్నాడు పక్కనే నల్ల కంధర బానిస అయిన నాగుల రాణిని కూడా పిలిచాడు ప్రేమగా, ఏడుస్తూ పరిగెత్తుకుంటూ ఇన్నాళ్ళకి నా ప్రేమని గుర్తించారా స్వామీ అని చెప్పకనే చెపుతూ వచ్చి రుద్రని అల్లుకుపోయింది.. రుద్ర తనని కూడా పూర్తిగా తనలో కలిపేసుకున్నాడు.

లిఖిత : మోసం.. ఇదెప్పుడు లిస్ట్ లో చేరింది నేను ఒప్పుకోను ఇది నా రాజిని చంపడానికి ప్లాన్ వేసింది.

రుద్ర : అలా అంటే ఎలా బంగారం.. ఈ ఒక్కసారి ఓర్చుకో తరవాత మాట్లాడదాం

లిఖిత : మాట్లాడుకోడాలు ఏం లేవు.. నువ్వు ఇలాంటి పిచ్చి పిచ్చి వేషాలు వేశావంటే వీపు చీరెస్తా

కంధర గట్టిగా నవ్వింది..

లిఖిత : చూసావా అక్క కూడా నాకే సప్పోర్ట్.. నాకు దాని పేరు కూడా తెలీదు.

రుద్ర : నీ పేరేంటి బంగారం..

లిఖిత : బంగారం వెండి అన్నావంటే ఇత్తడి చెంబుతో కొడతా.. ఏయి నీకే మాటలు రావా పేరు చెప్పి సావు

మంజీర

రుద్ర : ఎంత మంచి పేరు

లిఖిత : నన్ను రెచ్చకొట్టకూ..

రుద్ర : ఈ ఒక్కసారేలే, నా ముద్దుల ప్రియశత్రువు కదు.. ఒప్పుకోవే లిఖితా

లిఖిత : సరే సరే.. నాకు దూరంగా ఉండమను

రుద్ర : నువ్వు రా మంజీరా.. అందరూ వినండి ఐక్య మంత్రం చదువుతున్నాను.. రాక్షస కంధర నీ స్థానం విశుద్ధ చక్రం నా కంఠం కింద.. కంధర నీ స్థానం అనాహత చక్రం దెగ్గర.. ఇక లిఖిత..

లిఖిత : నాకు ఆదేశాలు ఇవ్వకు అస్సలే మంట మీద ఉన్నాను మణిపుర చక్రం దెగ్గర ఉంటాను..

రుద్ర : నీకు బాగ మదం ఎక్కిందే.. ఇక మంజీరా

మంజీరా : నాధా.. ఆజ్ఞ

లిఖిత : నాధ.. నీదా అంటే పళ్ళు రాలిపోతాయి..

రుద్ర : లిఖితా...

లిఖిత : మూసాం.. నీ సంగతి రాజితో చెప్పి తెల్చుకుంటా..

రుద్ర : ఆజ్ఞ చక్రం చుట్టు ఉండు

మంజీర లిఖిత దెబ్బకి ఇంకేం మాట్లాడలేదు..

రక్ష : అయిపోతే మొదలు పెట్టండి.. నా వల్ల కావట్లేదు.. ఇంతకముందు ఇంత బలంగా లేదు

రుద్ర : రంగు రాళ్ల ఉంగరాల ప్రభావం.. ఓకే రెడీ.. అని కళ్ళు మూసుకుని ఐక్య మంత్రం పటించగానే.. రుద్ర శరీరంలో ఆయా స్థానాల్లో అందరూ ఐక్యం అయిపోయారు.. పెద్దగా ఒక వెలుగు ఎవ్వరికి కనిపించకుండా తెల్లగా అయిపోయింది..

రుద్ర : సిద్ధం..

మంజీర, కంధర, రాక్షస కంధర, లిఖిత : సిద్ధం

నల్ల కంధర : లిఖితా నా శక్తులు ఏవి నా ఆదీనంలో లేవేంటి

లిఖిత : ఇప్పుడు మన శక్తులు అన్ని రుద్ర చేతిలోనే ఉన్నాయి.. మన శక్తులు మొత్తం మిలితమై ఉన్నాయి..

రుద్ర : రక్షా.. అడ్డు తప్పుకో అనగానే రక్ష పక్కకి దూకింది పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి దేవిని ఒక్క తన్ను తన్నగానే భూ వాతావరణానికి దూరంగా ఎగిరింది. క్రిందున్న అందరూ దేవి క్రికెట్ బాల్ లాగ ఎగురతుంటే తల పైకి ఎత్తి చూసారు.

లిఖిత : ఇంతకీ ఆ పాము పిల్ల ఏది

కంధర : తనకి ఐక్య మంత్రం పని చెయ్యలేదు

రుద్ర : మరేం పరవాలేదు.. అని కళ్ళు మూసుకుని శక్తులు తలుచుకోగానే ఒక చేతిలో రుద్ర త్రిషులం ఇంకో చేతిలో లిఖిత ఆయుధమైన మేధర కత్తి ప్రత్యక్షమయ్యాయి.. కత్తిని ఎడమ చేతికి పెట్టుకుని మంజీరా అని పిలవగానే.. మంజీర తెల్ల పాములా మారి కాలిని చుట్టుకుంటూ పైకి వెళ్లి రుద్ర ఎడమ చేతికి లిఖిత కత్తిని చూడుతూ తాడులా పనిచేసింది.. మళ్ళీ కళ్ళుమూసుకుని కంధర అక్కా చెల్లెళ్ళ శక్తులని తలుచుకోగా కంధర ఖడ్గం చేతిలోకి వచ్చింది కత్తి చుట్టూరా రాక్షస కంధర శక్తి ఎర్రని మంట కత్తి చుట్టూ అలుముకుంది..

లిఖిత : ఇంత శక్తిని నీ శరీరం తట్టుకోగలదా

రుద్ర : తెలీదు.. కాని తట్టుకోగలదని తెలుస్తుంది.. అని గాల్లోకి ఎగిరి దేవి కింద పడుతుంటే మళ్ళీ తన్నాడు..

దేవి కోపంగా రుద్ర దెబ్బని తట్టుకోలేక భయపడి మళ్ళీ తను అమృతం తాగిన విషయం గుర్తొచ్చి పెద్దగా నవ్వింది.

దేవి : నువ్వు ఎంత గింజకున్నా నన్ను చంపలేవు.. నాకు చావు లేదు.. హ్హాహ్హాహ్హా...

రుద్ర : నిన్ను చంపుతానని నేను చెప్పలేదే..

దేవి మోహంలో నవ్వు మాయమైంది..

దేవి : మరీ..?

రుద్ర : అంతకు మించి.. అని రుద్ర తన చేతిలో ఉన్న త్రిషూలం దేవి మీదకి విసిరి వెంటనే ఎర్రటి మంటతో కూడుకున్న కత్తితో దాడి చెయ్యడం మొదలు పెట్టాడు.. దేవి తన శక్తులని ప్రయోగించడం మొదలు పెట్టింది.. ఆకాశంలో మెరుపులు.. ఉరుములు.. భీభాత్సం.

ఇటు ఏరోప్లేన్లో కూర్చున్న మానస సుబ్బు ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ కూర్చున్నారు..

సుబ్బు : మానస అటు చూడు

మానస : ఆ మెరుపులు???

సుబ్బు : కచ్చితంగా ఆ మంత్రగత్తవే నాకు బాగా గుర్తు

మానస : అంటే వచ్చేసాం..

సుబ్బు : హ్మ్మ్..

రుద్ర : ప్లాన్ గుర్తుంది కదా.. ఆ దేవి బొడ్డు దెగ్గరే ఆ ఐదు ఉంగరాలు ఉన్నాయి.. సరైన దెబ్బ అక్కడే పడాలి

అందరూ అలాగే అన్నారు..

దేవి మెరుపుల దాడికి తన దేహ బాలానికి రుద్ర సరిగ్గా సరిపోయాడు కాకపోతే ఇంత శక్తి తన ఒంట్లో ఇదే మొదటి సారి అవ్వడంతో రుద్ర శరీరం ఇంకా అలవాటు పడలేదు.. దేవి ఉరుముల తాకిడిని ఎడమ చేతికి మంజీర సాయంతో కట్టిన కత్తిని అడ్డు పెడుతూ.. త్రిషూలాన్ని మీదకి విసురుతూ కత్తితో దాడి చేస్తూ దేవికి ముచ్చేమటలు పట్టిస్తున్నాడు.

నల్ల కంధర : ఏదో అవుతుంది.. నేను తప్పుతున్నాను

లిఖిత : రుద్ర లోని శక్తి మేలుకుంటుంది..

కంధర : రుద్రలోని శక్తా?

లిఖిత : అవును.. రుద్రా నెమ్మదించు.. కోపం తగ్గించుకో..

రుద్ర : ఇందాకటి నుంచి అదే ప్రయత్నిస్తున్నాను.. అని చేతుల్లో ఉన్న ఆయుధాలు అన్నిటిని దేవి మీదకి విసిరి కడుపులో ఒక్కటి గుద్దాడు.. దెబ్బకి దేవికి బైర్లు కమ్మడంతో పాటు తన రహస్యం రుద్రకి ఎలా తెలిసింది అన్న ఆశ్చర్యంతో పాటు భయబ్రాంతులకి గురైయింది.

క్రిందున్న వాళ్లంతా తలలు ఎత్తి చూస్తున్నారనే కాని రక్షకి తప్ప ఇంకెవ్వరికి ఏమి కనిపించడంలేదు.. ఉరుములు మెరుపులు తప్ప..

అక్షిత : అమ్మా ఏం జరుగుతుంది

రక్ష : ఆ రుద్ర.. దేవిని పిచ్చ కొట్టుడు కొడుతున్నాడు.. ఒక ఆట ఆడుకుంటున్నాడు కాని అది ఎంత కొట్టినా మళ్ళీ లేస్తుంది.. చేతులు కాళ్ళు తల నరికినా మళ్ళీ వచ్చేస్తుంది.. రుద్ర వేగం నిమిష నిమిషానికి పెరుగుతుంది.. నాకు కూడా సరిగ్గా కనిపించడంలేదు.. ఆయన నిజంగా దేవుడే..

ఇంతలోనే పై నుంచి కిందకి వేగంగా రక్ష గొడ్డలి దూసుకుంటూ వచ్చి రక్ష చుట్టూ తిరిగింది.. రక్ష పట్టుకోబోతే దొరకలేదు.. గొడ్డలి తనని ఆటపట్టిస్తుంది..

అక్షిత : అమ్మా పైకి చూడు అటు వైపు నుంచి ఏదో వస్తుంది..

రక్ష తల ఎత్తి పైకీ చూసింది.. వెంటనే నోటి మీద చెయ్యి వేసుకుని మురిసిపోతూ మోకాళ్ళ మీద కుప్ప కూలిపోయింది..

అక్షిత : అమ్మా ఏమైంది.. అమ్మా..

రక్ష : నాన్నా.. నాన్న.. వచ్చాడు.. నానమ్మా.. చెల్లి అని సంధ్యని కావ్యని చూసింది.. అందరూ రక్ష చుట్టు చేరారు.. విక్రమ్ అమ్మ కావ్య రక్ష వైపు చూడగానే.. రక్ష కావ్యని గట్టిగా కౌగిలించుకుని.. చెల్లి.. నాన్న.. మన నాన్న వచ్చేసాడు..

కావ్య : పట్టారాని ఆనందంతో.. అక్కా.. నిజంగానా ఎక్కడా.. ఏడి అని కళ్ళు తుడుచుకుని పైకి చూసింది.. కాని ఏమి కనిపించలేదు..

రక్ష : నిజంగా నానమ్మా, చెల్లి.. నాన్న వచ్చేసాడు.. ఇదిగో ఇదే సాక్ష్యం కావాలంటే ఎవరైనా సరే గొడ్డలి పట్టుకోడానికి ప్రయత్నించండి ఎవ్వరికి దొరకదు చివరికి అది నా మాట కూడా వినట్లేదు.

రక్ష అలా అనగానే విక్రమ్, ఆదిత్యతో పాటు చిరంజీవి అక్షితలు ప్రతీ ఒక్కరు గొడ్డలి పట్టుకోవడానికి ప్రయత్నించారు కాని గొడ్డలి ఎవ్వరి చేతికి చిక్కకుండా అక్కడక్కడే గాల్లో తిరుగుతూ అందరినీ కవ్విస్తుంది..

ఇటు రుద్ర దేవి కొట్టుకుంటూ భూమి మొత్తం తిరుగుతూ ఉంటే ఇంతలో పైన ఎవరో దేవి చేతులని పట్టుకోవడంతో దేవి తిరగడం ఆగిపోయింది.. వెనక్కి చూస్తే దేవి రెండు చేతులని వెనక్కి విరిచి తన చేతులనుంచి మెరుపులు పుట్టకుండా రెండు అరచేతులని కలిపి పట్టుకున్నాడు విక్రమాదిత్య..

దేవి : నువ్వా.. అని ఆశ్చర్యపోతూ విడిపించుకోవడానికి గింజకుంటుంది..

కంధర : ఆయన...?

లిఖిత : ఆయనే విక్రమాదిత్య..

కంధర : ఆయనలో ఏదో అంతు చిక్కని శక్తి, మాయ మంత్రం మంచి చెడు లేనిదంటూ లేదు కాని ఒక్క విషయం కూడా నాకు అంతు పట్టటంలేదు ఎవరు వీరు?

రుద్ర : అదే కనుక్కోవాలి.. అడిగితే చెప్పలేదు

విక్రమాదిత్య : మీరంతా తరవాత మాట్లాడుకోవచ్చు ముందు పని చుడండి

రాక్షస కంధర : మనం లోపల ఉన్నామని ఆయనకి ఎలా తెలిసింది

లిఖిత : ఎవరెవరమో కాదు ఎక్కడెక్కడ ఉన్నామో కూడా తెలుసు.. ఆయనకి అన్ని వినపడతాయి.. అని గొణిగింది చిన్నగా

విక్రమాదిత్య : రుద్ర మొదలు పెట్టు

విక్రమాదిత్య ఒడిసి పట్టుకున్న దేవి కడుపులో రుద్ర కిక్ బాక్సింగ్ మొదలుపెట్టాడు.. కొడుతూ కొడుతూ అలిసిపోతూ కోపంగా కొడుతుంటే రుద్ర శరీరం మొత్తం నల్లగా అయిపోయింది.. కళ్ళు ఎర్రబడుతున్నాయి.. ఒక్కసారిగా రుద్ర శరీరంలో నుంచి లిఖిత కంధరతో పాటు రాక్షస కంధర అందరూ బైటికి వచ్చేసి కింద పడిపోయారు.. మళ్ళీ గాల్లోకి లేచి రుద్రని చూడగా రుద్ర శరీరం నుంచి విడిపడ్డ ముగ్గురు ఆశ్చర్యంగా చూస్తుంటే రుద్ర చేతి నుండి జారిపోయిన మంజీర మాత్రం రుద్ర పాదాన్ని గట్టిగా చుట్టేసి కరుచుకుపోయింది పాము రూపంలోనే.

నల్ల కంధర : ఏమైంది

లిఖిత : రుద్ర శక్తులు పెరుగుతున్నాయి అందుకే మనల్ని బైటికి నెట్టేస్తుంది ఆ శక్తి

ఒక్కసారిగా రుద్ర అరుస్తూ గట్టిగా దేవి కడుపులో అదీ బొడ్డు మీద గుద్దగానే.. దేవి శరీరంలో కలిసిపోయి బొడ్డు చుట్టు ఉన్న ఆ ఐదు ఉంగరాలు దేవి శరీరం నుంచి బైటికి చీల్చుకుని వచ్చాయి.. అలానే రుద్ర నుదిటి మీద ఉన్న మూడో కన్ను తెరుచుకుని అందులోనుంచి లావాలా ఎగజిమ్మే పెద్ద మంట బైటికి వచ్చింది.. రుద్ర అదుపు తప్పాడని విక్రమాదిత్య అర్ధం చేసుకుని వెంటనే బైటికి వచ్చిన ఆ ఉంగరాలని తీసుకుని రుద్ర మూడో నేత్రం నుంచి వచ్చే ఆ శక్తి ఎవ్వరి మీదా పడకుండా అరచెయ్యి అడ్డం పెట్టి దారి మళ్ళించాడు..

దారి మళ్ళించిన ఆ శక్తి గాల్లో ఎగురుతున్న ఒక ఏరోప్లేన్ మీద పడి ప్లేన్ పేలిపోయింది.. ఆ ప్లేన్ పేలిపోవడం అందులో ఉన్నవాళ్లంతా చనిపోవడం ఒకేసారి జరిగాయి. పేలిన ప్లేన్లో ఉన్న ఒక తొమ్మిది నెలల నిండు గర్భిణీ పొట్టని చీల్చుకుని ఒక బాలుడు చెప్పాలంటే పిండం బైటికి వచ్చి కింద పడిపోయింది.. ఆ బాలుడిలో చలనం లేదు అది చుసిన విక్రమాదిత్య తన ఎడమ చేతిలోకి శంఖం తలుచుకుని గట్టిగా ఊదాడు, ముల్లోకాలు వినిపించేలా

ఆ శంఖపు మోతకి ఇటు రుద్ర అధీనంలోకి రావడంతో పాటు ఆ బిడ్డ గుండె కొట్టుకోవడం కూడా మొదలయింది.. బిడ్డ నేరుగా కింద పడిపోతూ అమెజాన్ దాట్టమైన అడవుల్లో పడిపోయాడు.. ఇంకో వైపు రుద్ర కళ్ళు తిరిగి స్పృహ తప్పి పడిపోగా.. రుద్ర కింద పడక ముందే విక్రమాదిత్య దేవి మెడ పట్టుకుని వేగంగా కిందకి వెళ్లి రుద్రని పట్టుకుని తన చేతికి ఉన్న మంజీర(పాము) ని సాగపీకి దేవి మెడకి కట్టి రుద్ర చేతికి కట్టేసి.. రుద్రతో పాటు నేల మీదకి దిగాడు.​