Update 04
చిరంజీవి కింద పడిపోయే సరికి అప్పటివరకు సంబరంలో మునిగి తేలుతున్న నాకు ఒక్కసారిగా భయమేసింది.. భుజం మీద చెయ్యి వేసి కదిలించి చూసాను లేవలేదు, ఏడుపు వచ్చేసింది పక్కనే ఉన్న స్వామిజిని చూసాను అయన అర్ధం చేసుకుని పక్కనే ఉన్న తన శిష్యులకి సైగ చేసాడు.
అందరూ కలిసి పైకి లేపి పక్కనే ఉన్న ఒక గుడిసెలోకి తీసుకొచ్చి పడుకోబెట్టారు, నేను బైటే నిల్చున్నాను, స్వామిజి నా పక్కకి వచ్చి నిల్చున్నారు, ఆయనని చూసాను.
స్వామిజి : నీ భర్తకి ఏమి కాదు కానీ నీవు చాల అదృష్టవంతురాలివి తల్లి.. దీర్ఘసుమంగళిభవ. అని ఆశీర్వదించి వెళ్ళిపోయాడు.
ఒక పది నిమిషాలకి అందరూ బైటికి వెళ్లిపోయారు.. లోపలి వెళ్లి చూసాను ఉలుకు పలుకు లేకుండా పడుకున్నాడు.. వెళ్ళి వాడి పక్కన కూర్చున్నాను.. చెయ్యి నా చేతిలోకి తీసుకున్నాను నా కళ్లెమ్మటి నీళ్లు వచ్చేసాయి.
ఇప్పుడు కాదు మొదటి సారి వాడు నన్ను ఎత్తుకున్నప్పుడే ఏడ్చేసాను.. నిజంగా స్వామిజి చెప్పినట్టు నేను చాల అదృష్టవంతురాలిని. వాడి చేతిని అలానే నా గుండెకి ఆనించుకుని ముద్దుపెట్టుకున్నాను.
కాళ్ళకి, తొడలకి, అరికాళ్లకి పసరు రాసారు, రెండు గంటల వరకు వాడినే చూస్తూ కూర్చున్నాను ఎంతకీ లేవకపోయేసరికి తిరిగి స్వామిజిని కలిసాను.. అయన నచ్చ చెప్పి పంపించారు.. ఇంకో గంట చూసాను లేవలేదు..
అక్షిత : స్వామీ ఆయన లేవలేదు..
స్వామిజి : లేస్తాడు తల్లి కొంచెం ఓపిక పట్టు లేదంటే ఒక పని చెయ్యి, అక్కడ అమ్మవారి ముందు వంద కొబ్బరికాయలు కొట్టు త్వరగా లేచే అవకాశం ఉంది.
అక్షిత వెంటనే బైటికి పరిగెత్తింది.. అక్కడ వాళ్ళ దెగ్గర కొబ్బరికాయలు అడగగానే డబ్బు తీసుకోకుండానే ఇచ్చేసారు.
ఒక్కొక్క కొబ్బరికాయ కొట్టడం మొదలు పెట్టాను.. పక్క వాళ్ళు సాయం చేస్తామన్నా వద్దన్నాను.. ఒక్కదాన్నే అమ్మవారి ముందు ఉన్న రాయి మీద కొబ్బరికాయ కొడుతూ ఉన్నాను
తొంబై మూడు... తొంబై నాలుగు... అంటూ ఇంకొకటి తీసి రాయి మీద కొట్టగానే అది రాయి పక్కకి తగిలి తిరిగి అక్షిత మీదకి ఎగిరి పడింది. అక్షిత వెంటనే మొహానికి తగలకుండా చెయ్యి అడ్డం పెట్టుకుంది.. కానీ కొబ్బరికాయ తగలలేదు, చేతులు కిందకి దించి చూసింది... తనకి తగలకుండా ఆ కొబ్బరి ముక్కని పట్టుకున్న చేతిని చూసి తల పైకి ఎత్తింది.. పట్టుకుంది ఎవరో కాదు తన మొగుడే అని తెలుసుకుని వెంటనే కౌగలించుకుని మొహం అంతా ముద్దులు పెట్టేసింది.
అమ్మోయ్.. ఏంటిది...
అక్షిత : ఎంత లేపినా లెగవలేదు ఎంత భయమేసిందో తెలుసా ?
నువ్విప్పుడు నాకు ముద్దులు పెట్టావ్ అది తెలుసా
అక్షిత : ఆ తెలుసు.. అని కాళ్ళ మీద పడిపోయింది.
అక్షిత ఏంటిది లే.. చూడు అందరూ మనల్నే చూస్తున్నారు..
అక్షిత : నన్ను క్షమించు.. సారీ..
సరే సరే లే..
అక్షిత లేచి చిరంజీవి కౌగిలిలో వాలిపోయింది.
ఏంటండీ ఇది.
అక్షిత : మళ్ళి అండి గిండి అన్నావంటే డొక్కలో గుద్దుతా.. ఐ లవ్ యు.. అని ఏడుస్తూ గట్టిగా వాటేసుకుంది..
మరి ఇంకో పెళ్ళి చేసుకుంటా అన్నావ్
అక్షిత : నేనేం అనలేదు నువ్వే అన్నావ్.. ఇక ఈ జీవితం నీతోనే .
ఆలోచించుకో నాతో..
అక్షిత : అవసరం లేదు, సెక్స్ లేకపోయినా పరవాలేదు కానీ నిన్ను అస్సలు విడిచిపెట్టను.
అన్నంత తేలిక కాదు..
అక్షిత : ఎం కాదు.. నాకు నువ్వు చాలు.. నేను ఉండగలను..
నిన్న కొండ ఎక్కేముందు కూడా ఇలాగే అన్నావ్... చివరికి ఏమైంది చిన్న పిల్లలాగా నేను ఎత్తుకుని తీసుకురావాల్సి వచ్చింది..
అక్షిత : నువ్వు నా పక్కన ఉన్నావ్ గా, ఇద్దరం కలిసే చేసాంగా.. ఇది కూడా అంతే నువ్వు నాకు తోడు ఉండు.. నేను నీ పక్కనే ఉంటాను.. అలా అని నీకు ఇష్టం లేని పని చెయ్యన... బుద్ధిగా నీ కోసమే బతుకుతాను.. నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టె ప్రశ్నలు ఏమి అడగను, నిన్ను డామినేట్ చెయ్యను, ఇంట్లో అన్ని పనులు నేనే చేస్తాను, నిన్ను అస్సలు మోసం చెయ్యను.. ప్రామిస్..
నిజంగా...?
అక్షిత : నీ మీద ఒట్టు.
ఇది బాగుంది నా మీదే ఒట్టు పెడుతున్నావా
అక్షిత : ఇప్పుడు నాకు నువ్వు తప్ప ఎవరున్నారు, అందరూ వదిలించుకున్నారు నన్ను.. నిజంగా నిన్ను ప్రాణం కంటే ఎక్కువగా ప్రేమిస్తున్నా.. నీ మీద ఒట్టు.. నన్ను వదిలెయ్యకు..
హ్మ్మ్.. నాకు కొంచెం టైం కావాలి.. అలోచించి చెప్తాను.. అని అక్షిత కళ్ళలోకి చూసాను
అక్షిత : రేయి నిన్ను.. టైం కావాలా టైం..
నేను పరిగెత్తాను అక్షిత నా వెనక పరిగెత్తింది.. చివరికి నన్ను పట్టుకుని నా కౌగిలిలోకి చేరిపోయి గుండె మీద ముద్దు ఇచ్చింది..
అక్షిత : బామ్మ చెప్పింది నిజమే.. ఇటువంటి ఒక ప్రయాణం ఎవ్వరినైనా కలిపేస్తుంది..
ఏమైనా తిన్నావా ?
అక్షిత : లేదు.. ఆమ్మో మర్చిపోయా.. నా కొబ్బరికాయలు.. అని అమ్మవారి దెగ్గరికి పరిగెత్తింది.
ఇటివ్వు నేను కొడతాను..
అక్షిత : ఆమ్మో ఇది నాది.. నేనే కొట్టాలి.. తొంబై ఐదు.. తొంబై ఆరు........ వంద.. హమ్మయ్య అయిపోయింది.. ఇక పదా
కొబ్బరికాయల గురించి అక్షిత చెపితే, ఆవిడకి థాంక్స్ చెప్పి డబ్బులు ఇచ్చాను.. అక్షిత ముందు నడుస్తుంటే నేను వెనకాలే నడుస్తూ తనని చూస్తున్నా.. నిజంగా నేను చాల అదృష్టవంతుణ్ణి ఇలాంటి అమ్మాయి నా జీవితంలోకి వచ్చింది.. నా గురించి తనకి తెలిసి నన్ను మూడు రోజులు చూసినా కూడా నన్ను విడిచి పోనంటుంది..
అక్షిత : ఏమైంది
ఎం లేదు పదా స్వామీజీని కలుద్దాం
ఇద్దరం స్వామిజిని కలుసుకుని ఆయనకి ధన్యవాదాలు చెప్పి అక్షితని బైటకి పంపించాను..
స్వామీ మీరు అక్షితకి... అమ్మ వారికి మొక్కి వంద కొబ్బరికాయలు కొడితే నేను లేస్తారని చెప్పారట.. అది నిజమేనా
నేను అడిగిన ప్రశ్నకి స్వామిజి గట్టిగా నవ్వారు
స్వామిజి : నీ భార్య కంగారు చూసి అలా చెప్పాను అంతే
హహ అలాగా..
స్వామిజి : తనకి చెప్పకు, నా మీద నమ్మకం పోతుంది మళ్ళి
అలాగే స్వామీ.. మేము వెళ్లి వస్తాము..
స్వామిజి : నిజంగా నీకు ధన్యవాదాలు, మళ్ళి నా పాత రోజుల్లో జరిగే అభిషేకాన్ని నాకు కళ్ళకు కట్టినట్టు చూపించావు.. ఓం నమశివాయ
ధన్యుణ్ణి... అని ఆయన ఆశీర్వాదం తీసుకుని బైటికి వచ్చాను..
చూస్తే అక్షిత కనిపించలేదు తన కోసం గుడిసె దెగ్గరికి వెళ్లాను..
చిరంజీవి దెగ్గర నుంచి బైటికి వచ్చిన అక్షిత.. బామ్మ తనకి చెప్పిన మాట గుర్తొచ్చి వెంటనే గుడిసె దెగ్గరికి వెళ్లి బాగ్ లో నుంచి బామ్మ ఇచ్చిన చిరంజీవి జాతకం బైటికి తీసి జ్యోతిష్యుడిని వెతుక్కుంటూ వెళ్ళింది.
అక్షిత : ఇక్కడ జ్యోతిష్యం చెప్పేది ?
నేనే.. రండి..
అక్షిత : ఇది మా వారి జాతకం.. ఇదిగో నా చెయ్యి.. కొంచెం చూసి చెప్తారా
ఇలా రండి అక్కడ కూర్చోండి అని అక్షిత ముందు పీటవేసుకుని కూర్చుని అక్షిత చెయ్యి బూతద్దంలో చూసి ఆ తరువాత చిరంజీవి జాతకం చూసాడు.
అద్భుతం.. ఇద్దరివీ సరైన జాతకాలు.. సరైన జోడి.. నీకు ఇద్దరు కవలలు పుడతారు ఇద్దరు ఆడ పిల్లలు ఆ తరువాత ఒక అబ్బాయి..
అక్షిత : అంటే ముగ్గురా.. కానీ నాకు పిల్లలు పుట్టరు
ఈ కొండ మీద నాలా జాతకం చూసి చెప్పేవారు ఎవ్వరు లేరు.. నా లెక్కల్లో తప్పులుండవు.. నేను చెప్పింది చెప్పినట్టు జరుగుతుంది.. మీ ఇద్దరి గడ్డు కాలం ఈ కొండ మీద మీ తొలి అడుగులు పడ్డప్పుడే మాయం అయ్యాయి.. ఇక అంతా శుభమే జరుగుతుంది.
అక్షిత అక్కడనుంచి అయోమయంలో నడుచుకుంటూ గుడిసె దెగ్గరికి వచ్చి అక్కడ చిరంజీవిని చూసి పేపర్ దాచేసింది.
ఎక్కక్కడికి వెళ్ళావ్
అక్షిత : ఊరికే అలా చూద్దామని..
ఇక వెళదామా.. అన్ని చూసినట్టేనా..?
అక్షిత : సరే.. మళ్ళీ మెట్లు దిగాలా.. నన్ను మళ్ళీ ఎత్తుకుంటావా?
ఆ ఒక్కసారికే నేను కళ్ళు తిరిగి పడిపోయా.. ఇంకోసారి అంటే ఇక కాటి..
అక్షిత చిరంజీవి నోరు ముసింది..
అక్షిత : నువ్వు నోరు మూసుకుని.. నంగిలా ఉంటేనే బాగున్నావ్..
హహ.. పదా వెళదాం.. ఇంకో వైపు దారి ఉంది.. ఆటోలు ఉంటాయి ఎక్కి వెళదాం.. నువ్వు బ్యాగ్ సర్దు.. నేనెళ్ళి ప్రసాదం తీసుకొస్తా..
అక్షిత : మ్మ్మ్
ఇద్దరం నడుచుకుంటూ వెళ్లి ఆటో ఎక్కి ఇంటికి వచ్చి స్నానం చేసాము.
నేను స్నానం చేసి బైటికి వచ్చేసరికి అక్షిత అమ్మమ్మ తాతయ్యల మధ్యలో కూర్చుని అక్కడి విషయాలు చెప్తుంటే వాళ్ళు ఆశ్చర్యపోయి వింటున్నారు, బట్టలు వేసుకుని వెళ్లి వాళ్ళ పక్కన కూర్చున్నాను, అక్షిత నా వైపు చూసింది..
అమ్మమ్మ : అమ్మాయి పదా.. స్నానం చేద్దువు చూడు ఒంటి నిండా గంధము, పసుపు.. రుద్ది రుద్ది పొయ్యాలి పదా నేను కూడా వస్తాను అని లేచింది..
అక్షిత : అలాగే బామ్మ.. అని లేచి రూం లోకి వెళ్ళింది, నేను కూడా లేచి తన వెనకాలే వెళ్లాను..
నన్ను చూసి నవ్వింది..
అక్షిత : ఏంటో..
సంతోషంగా ఉన్నావా?
అక్షిత : చాలా అంటే చాలా.. ద బెస్ట్ మూమెంట్ ఇన్ మై లైఫ్.. ఇలాంటి ఒక రోజు నా జీవితంలో ఉంటుందని.. ఇంత సంతోషంగా ఇంత గర్వంగా ఫీల్ అవుతానని ఎప్పుడు అనుకోలేదు.. అన్నిటికి నువ్వే కారణం.. రియల్లీ లవ్ యూ..
నాకు మాత్రం ఒక కోరిక మిగిలిపోయింది..
అక్షిత : ఏంటి?
నిన్ను అలా పసుపు గంధంలో ఒంటి మీద నగలు, మెడలో దండ రుద్రాక్షలు.. ఎర్ర చీరలో నువ్వు ఎలా ఉన్నావో చూడాలనుకున్నాను.. కానీ చూడనేలేదు..
అక్షిత : మళ్ళీ ఎప్పుడైనా వేసుకుని చూపిస్తాలే..
హ్మ్.. అది అలా రెడీ అయితే కనిపించే అందం కాదు, అప్పుడు నీ కళ్ళలో ఆనందం.. భక్తి.. చుట్టు జనాలు.. అందరి కళ్ళు మన మీదే..
బామ్మ : అమ్మాయి.. వస్తున్నావా..
అక్షిత : వస్తున్నా బామ్మా... ఉండు స్నానం చేసి వస్తా.. అని బట్టలు అందుకుని బాత్రూంకి పరిగెత్తింది.
అక్కడే మంచం మీద కూర్చుని పక్కనే పడి ఉన్న ఎర్ర చీర చేతిలోకి తీసుకుని వాసన చూసాను.. కుప్పగా చేసి గట్టిగా పట్టుకుని ఇంకోసారి వాసన చూసి పక్కకి చూడగానే ఆల్బమ్ కనిపించింది.. లేచి చూసాను.. అమ్మ ఫోటో ఆల్బమ్.. ఇది ఇక్కడికి ఎలా వచ్చింది.. అంటే అక్షిత ఇంకా మర్చిపోలేదు.. నిజాలు తెలుసుకోడానికి ప్రయత్నిస్తూనే ఉంది.. ఎందుకు అక్షితా మళ్ళీ తవ్వుతున్నావ్..
బామ్మ : అక్షితా.. మరి ఆ నగలు ఎం చేశారు.
అక్షిత : ఆయన ఎవరివి వాళ్ళకి ఇచ్చేయమని, అక్కడ స్వామీజీకి అప్పచెప్పారు.. ఒక్క ముసలవ్వ దెగ్గర మాత్రం బుట్ట కమ్మలు ఆవిడకి ఇస్తే తీసుకోలేదు గుర్తుగా ఉంచుకోమంది.. తనకి డబ్బులు ఇచ్చాడు..
బామ్మ : నాకు నిన్ను చూస్తే అసూయగా ఉంది పిల్లా.. మా ఇరు వంశాలలో నీకు జరిగినట్టు ఏ ఇల్లలికి జరగలేదు అంత వైభవంగా జరిగింది నీకు.. నువ్వు చాలా అదృష్టవంతురాలివి..
అక్షిత : అవును..
బామ్మ : కలిసిపోయినట్టున్నారు..
అక్షిత : శాశ్వతంగా.. మళ్ళీ విడిపోలేనంతగా.. అందుకు నీకే థాంక్స్ చెప్పాలి బామ్మ..
బామ్మ : చాలా సంతోషంగా ఉంటావు తల్లీ.. వాడ్ని చూసావా.. మొన్నటి దాకా ఉన్న చిరంజీవి వేరు నువ్వు వాడి జీవితంలోకి వచ్చాక మళ్ళీ చిన్నప్పటి చిరంజీవిని చూస్తున్నాను.. ఇప్పుడు వాడి నవ్వులో నిజం కనిపిస్తుంది..
ఆల్బమ్ తెరిచి ఒక్కో ఫోటో చూస్తుంటే అన్ని పాత జ్ఞాపకాలు, అమ్మ నేను కలిసి దిగిన ఫోటోలు ఒక్కోటి చూస్తుంటే చిన్నగా మసక మసకగా అవుతున్నాయి.. భుజం మీద చెయ్యి పడితే తల తిప్పి చూసాను.. అక్షిత..
అక్షిత : వాడి మొహంలో కన్నీళ్లు చూసాను.. పక్కనే కూర్చుని హత్తుకున్నా.. గట్టిగా వాటేసుకుని వాడి కళ్ళలోకి చూస్తూ కన్నీళ్లు తుడిచి అలానే పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాను.. ఇద్దరం అలానే ఉండి రెండు నిమిషాలకి ఇద్దరం విడిపడ్డాం..
తినేసి బైలుదేరదామా?
అక్షిత : (మళ్ళీ అక్కడికా) ఇవ్వాళ ఒక్క రోజు ఇక్కడ నిద్ర చేసి వెళదాం.. బామ్మ చెప్పింది..
సరే నీ ఇష్టం..
అక్షిత : నిన్ను చిన్నా అని పిలవనా... అని నా సమాధానం వినకుండా వెళ్లిపోతుంటే.. తన చెయ్యి పట్టుకున్నాను..
అక్షితా.. లావణ్యని కలిసావా?
అక్షిత : హ్మ్..
ఎందుకు అక్షితా మళ్ళీ..
అక్షిత : సరే వదిలేయి..
నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు నన్ను పిలుచుకో.. సరేనా..
అక్షిత : హ్మ్..
అబ్బో సిగ్గే.. నీకు సూట్ అవ్వదేమో..
అక్షిత : నిన్ను... అని బుగ్గ పిండి.. బైటికి పరిగెత్తాను.. రాత్రి వరకు బామ్మ తాతయ్యలతొ గడిపి భోజనం చేసి మాట్లాడి పడుకోడానికి రూం కి వచ్చాము..
ఇంకా.. రేపు పొద్దున్నే వెళదాం..
అక్షిత : ఇష్టం లేకపోయినా సరే అన్నాను..
నిద్రొస్తుంది కాళ్ళు కొంచెం నొప్పిగా ఉన్నాయి.. పడుకుందామా?
కిందకి జరిగి వాడి కాళ్ళు పట్టుకున్నాను..
అక్షితా వద్దు... లే..
అక్షిత : నువ్వు పడుకో.. అని చిన్నగా కాళ్ళు వత్తుతుంటే.. నన్నే చూస్తూ ఉన్నాడు..
అక్షితా.. నీ గురించి చెప్పు..
అక్షిత : నా గురించి ఏముంది.. నాకు వంటలు రావు సరిగ్గా పని కూడా తెలీదు అన్ని నేర్చుకోవాల్సిందే.. ఇంత వరకు ఏ పని చెయ్యలేదు..
అవి కాదు... అవన్నీ నేను నేర్పిస్తాలే..
అక్షిత : బాబు.. నాకు నీలాగా టీ పెట్టడం నేర్పించవు..
హ్మ్...
అక్షిత : మర్చిపోయా.. రేపు నా పుట్టినరోజు..
హో.. అలాగ.. మీ వాళ్ళని కలుస్తావా.. తీసుకెళ్లనా..
అక్షిత : వద్దు.. రేపంతా నీ తోనే ఉంటాను.. రేపు పొలానికి వెళ్ళకు..
అలాగే..
అలా మాట్లాడుతూ.. నేను కాళ్ళు పడుతుంటే హాయిగా అనిపించిందేమో మాట్లాడుతూ మాట్లాడుతూ నిద్రలోకి జారుకున్నాడు.. ఇంకొంచెం సేపు కాళ్ళు పట్టి చిన్నగా లేచి పక్కనే ఉన్న ఆల్బమ్ తీసుకుని బెడ్ లైట్ కింద ఒక్కోటి చూస్తూ ఉన్నాను..
ఫోటోలన్నీ చూసేసరికి అర్ధ రాత్రి దాటింది.. నాకు ఆవులింత వచ్చి ఆల్బమ్ మూసేద్దామని ముస్తుంటే ఒక ఫోటో కింద ఇంకో ఫోటో ఉన్నట్టు అనిపించి మళ్ళీ తెరిచాను.. వెనకాలే ఉన్న ఫోటోని బైటికి తీసి చూసాను..
ఉన్న నిద్ర మత్తు మొత్తం ఎగిరిపోయింది.. అది కళ్యాణి కవిత ఇద్దరు పక్క పక్కనే ప్రేమగా దిగిన ఫోటో ఇద్దరు ఒకేలా అచ్చు గుద్దినట్టు ఉన్నారు.. నా చెయ్యి నాకు తెలీకుండానే చిన్నా గాడి మీదకి వెళ్ళింది..
అక్షిత : చిన్నా... చిన్నా.. లే..
చిన్నా : ఏమైంది..
ఫోటో వాడి కళ్ళకి ఎదురుగా పెట్టాను.. కళ్ళు నలుపుకుని చూసాడు.. ఆ తరువాత నా మొహం చూసాడు..
అక్షిత : నాకు మొత్తం కథ చెప్తావా లేదా
చిన్నా : అవును ఇప్పుడున్నది కళ్యాణి మా అమ్మ కాదు.. దాని పేరు కవిత నా పెద్దమ్మ......
చిన్నా : అవును ఇప్పుడు ఉన్నది మా అమ్మ కళ్యాణి కాదు, నా పెద్దమ్మ దాని పేరు కవిత..
అక్షిత : (చిన్నాని కౌగిలించుకుని) అస్సలేం జరిగింది బాబు.. ఎందుకు ఇదంతా...?
చిన్నా : డబ్బు.. అత్యాశ.. కామం.. అనే.. ఈ మూడే పచ్చటి మా అమ్మ కాపురాన్ని నాశనం చేసింది.. నన్ను అనాధని చేసాయి..
మా అమ్మా పెద్దమ్మ ఇద్దరు కవలలు.. అచ్చు గుద్దినట్టు ఇద్దరు ఒకేలా ఉంటారు, ఎంతో ప్రేమగా అక్కా చెల్లెళ్ళలా కాకుండా ప్రాణ స్నేహితుల్లా ఉండేవారు.. ఇద్దరు కలిసి అందరినీ ఆట పట్టించేవారు ఎవరు కళ్యాణి ఎవరు కవిత అని ఎవ్వరికీ తెలియనిచ్చేవారు కాదు.. అంత సంతోషంగా ఉండేవాళ్ళం..
మా నాన్న పెద్ద నాన్న కలిసి వ్యాపారం మొదలు పెట్టారు అంతా బానే సాగింది.. కలిసి బానే సంపాదించుకునేవాళ్లు కానీ మా పెద్దనాన్నకి అత్యాశ పెరిగిపోయి.. విడిపోయి ఎవరి వ్యాపారం వాళ్లు చేసుకుందామని అనేసరికి మా నాన్నకి ఎం మాట్లాడాలో తెలీక మౌనంగా ఉండిపోయాడు ఎందుకంటే డబ్బు పెట్టింది ఆయనే కాబట్టి పంపకాల్లో ఎక్కువ వాటా తీసుకుని నాన్నని నిలువునా వదిలేసాడు.. అమ్మ పెద్దమ్మని అడిగితే నాకు సంబంధం లేదు నేను ఇలాంటి విషయాలలో జోక్యం చేసుకోను అని మొహం మీదే చెప్పేసరికి వారిద్దరి మధ్య కూడా దూరం పెరిగింది.
అలా రెండు కుటుంబాలు విడిపోయాయి ఎవరి వ్యాపారం వాళ్లు మొదలుపెట్టేసరికి అది కాస్త పోటీగా మారింది.. పెద్దనాన్న,నాన్న కంటే ఎక్కువ సంపాదించాలని తప్పుడు మార్గాలు వెతుక్కున్నాడు.. నాన్న మాత్రం తాను నమ్మిన విలువలను వదలలేదు.. దాని పరిణామం పెద్దనాన్న అప్పుల్లో కూరుకుపోయి ఇరుక్కుని బైటికి రాలేనంతగా చెయ్యి దాటి పోయిన పరిస్థితి ఎదురయ్యింది.
అప్పటికి నాన్న జరిగినవి అన్ని మర్చిపోయి ఆదుకున్నాడు కానీ అది నాన్న వల్ల కూడా కాలేదు, ఆయన అప్పు మొత్తం తీర్చాలంటే మళ్ళీ మేము కూడా కింద పడిపోతాము ఇన్ని సంవత్సరాల కష్టం అంతా నేలపాలు అయిపోతుంది అని నాన్న మా కుటుంబం భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచించి తప్పుకున్నాడు.. అది పెద్దనాన్న సూసైడ్ చేసుకునేలా చేసింది.
పెద్దమ్మని అమ్మ దెగ్గరికి తీసి ఇంటికి తీసుకొచ్చింది.. నెల రోజుల పాటు ఉలుకు పలుకు లేకుండానే ఉంది, పెద్దమ్మ కూతురుని నాతో కలుపుకుని చిన్నగా తన బాధ దూరం చేసాను.. కానీ పెద్దమ్మ మా ఇంటికి వచ్చింది మమ్మల్ని నాశనం చెయ్యడానికే అని ఎవ్వరం గుర్తించలేకపోయాము.. మా వల్లే తనకీ గతి పట్టిందని ఒంటి నిండా విషం నింపుకుంది.
చిన్నగా మా అమ్మ లేనప్పుడు నాన్న పక్కలో అమ్మలా నటించేది ఆయనకి డౌట్ రాకుండా.. అలా మా అమ్మ అలవాట్లు మాట్లాడే పద్ధతి ప్రతీ ఒక్కటి అన్ని నేర్చుకుని మా నాన్నకి తెలియకుండానే ఆయనతొ పడుకుని ఒక వైపు సుఖం పొందుతూ ఇంకో పక్క అది రంకులా మా అమ్మకి అనుమానం వచ్చేలా ప్రవర్తించేది.. ఒక రోజు కావాలనే రెడ్ హ్యాండెడ్ గా దొరికేలా చేసి అమ్మకి నాన్నకి దూరం పెంచింది.. అమ్మ అమ్మమ్మ తాతయ్యల దెగ్గరికి వచ్చేసింది వాళ్ళతో మాట్లాడడానికి.. కానీ పెద్దమ్మ దాన్ని కావాలని పెద్దది చేసి అందరికీ తెలిసేలా చేసి నానా రచ్చ చేసింది..
అందరికీ అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళింది కవిత అని ఇంట్లో ఉన్నది కళ్యాణి అని నమ్మించింది.. అస్సలు ఏది నిజమో తెలుసుకుందామని అందరూ అక్కడికి వెళ్లేసరికి అమ్మ చనిపోయింది.. డాక్టర్ వచ్చి విషం తాగింది అని కంఫర్మ్ చేసాడు.. పెద్దమ్మ అంతకు ముందే అమ్మ తిన్న అన్నంలో విషం కలిపేసింది.
మేమంతా పెద్దమ్మ చనిపోయింది అనుకున్నాం, కానీ చనిపోయింది అమ్మని నాకు తరువాత తెలిసింది అక్షితా... కనీసం సరిగ్గా ఏడవను కూడా ఏడవలేదు.. ఏదో ఇష్టం లేనట్టు కార్యక్రమాలు పూర్తి చేసాను.. అది నా వల్ల కావట్లేదు.. అని వెక్కి వెక్కి ఏడ్చేసాను..
అక్షిత కూడా చిన్నా తల నిమురుతూ ఏడ్చేసింది..
అక్షిత : మరి మీ నాన్న..?
చిన్నా : నాన్న కి కూడా తెలిసింది.. అప్పటికే నాన్న తప్పుడోడని ఊళ్ళో ముద్ర పడిపోయింది.. దానికి తోడు బంగారం లాంటి భార్యని మోసం చేసాడన్నా నిందలు తట్టుకోలేక.. ఎక్కడ తప్పు జరిగిందో కూడా తెలీకుండా బాధని అనుభవించాడు.. ఆ తరువాత నిజం తెలుసుకునే సరికి పక్కన అమ్మ లేదు తట్టుకోలేకపోయాడు.. ఆత్మ హత్య చేసుకున్నాడు.. అలా నేను ఒంటరివాడిని అయిపోయాను..
వాడు అలా ఏడుస్తుంటే చూడలేకపోయాను.. కానీ ఎన్నేళ్ల బాధో లోపలే ఉంచుకుని ఎంత బాధ పడుతున్నాడో.. మొత్తం బైటికి పోనీ అని చిన్నా ఏడుస్తుంటే చూస్తున్నాను తప్ప ఓదార్చలేదు.. బాధనంతా బైటికి పోనీ చిన్నా అనుకున్నాను.. కొంత సేపటికి ఏడవటం ఆపి నా ఒళ్ళో పడుకున్నాడు..
అక్షిత : తరువాత ఎం జరిగింది.. అస్సలు ఇదంతా నీకు ఎలా తెలిసింది..?
చిన్నా : ఆ రోజు రాత్రి కార్యక్రమాలు అయిపోయాక అమ్మ పక్కన పడుకోడానికి వెళ్ళాను కానీ పక్కన అక్క పడుకుంది.. అస్సలే అమ్మ పోయిన బాధలో ఉందని నేను అమ్మ దెగ్గర పడుకోలేదు.. కానీ నాన్న చనిపోయాక కూడా అమ్మ నన్ను దెగ్గరికి తీసుకోకపోయేసరికి.. నేనే వెళ్లి అమ్మని వాటేసుకున్నాను.. అది అమ్మ వాసన కాదు తన ఒంటి వాసన వేరే అది ఎంతో ప్రేమగా నాకు అలవాటైన వాసన... అప్పుడే అనుమానం వచ్చింది.. తెలుసుకోవాలని ప్రయత్నిస్తున్నాను.. ఒక రోజు ఎగ్జామ్ హల్ టికెట్ తీసుకుని మధ్యాహ్నమే ఇంటికి వచ్చాను.. అప్పుడే అమ్మా కూతుర్లు మాట్లాడుకోగా విన్నాను.. అలా తెలిసింది..
నా నోరు మూపించడానికి నాకు పాలల్లో మందు కలిపి ఇచ్చేవారు కింద పనిచెయ్యకుండా.. అన్ని తెలిసాక నేను ఎం చెయ్యలేక పోయాను వయసులో చిన్న వాడిని అయిపోయాను ఊరిలో ఉండే సెక్యూరిటీ రమేష్ గాడితో రంకు పెట్టుకుని చాలా డబ్బు ఖర్చు పెట్టి వాడికి SI ప్రమోషన్ ఇప్పించింది.. వాడు నన్ను ఒకటి రెండు సార్లు కొట్టాడు కూడా... అదీ జరిగింది..
అక్షిత : అప్పుడు అంటే చిన్నవాడివి కానీ ఇప్పుడు కాదుగా.. అంత భయమైతే వీళ్ళ దెగ్గర ఎందుకు ఉంటున్నావ్.. ఎందుకీ బానిస బ్రతుకు ఆ పోలీసోడిని చూసి భయపడుతున్నావా కాదు కోపమొస్తే నువ్వు ఎవడిని లెక్కచేయ్యవని నాకు తెలుసు.. కానీ ఎందుకు ఇక్కడే అన్ని భరిస్తున్నావ్ ఎందుకు వాళ్ళని ఇంకా చంపకుండా వదిలేసావ్..
చిన్నా : ఎందుకంటే నా అక్క కోసం.
అక్షిత : అక్కా..!
చిన్నా : అవును పవిత్ర కోసం.. అది నా రక్తం పంచుకుపుట్టినది.. అమ్మకి నేను మాటిచ్చాను ఎట్టి పరిస్థితుల్లో అక్క చెయ్యి వదలనని.. తనకీ ఏ లోటు.. హాని కాకుండా చూసుకుంటానని మాటిచ్చాను అందుకే ఇక్కడే పడి ఉన్నాను..
అక్షిత : మొత్తం చెప్పు..
చిన్నా : మేము అందరం కలిసి ఉన్నప్పుడు మా పెద్దమ్మకి పుట్టిన బిడ్డ చనిపోయింది డాక్టర్ ఇక పిల్లలు పుట్టరని గర్భసంచిలో ప్రాబ్లెమ్ అని చెప్పాడు... పెద్దమ్మ తల బాదుకుని ఏడుస్తుంటే చూడలేక అమ్మ అప్పటికప్పుడు నాన్నని ఒప్పించి ఎవ్వరికీ తెలియక ముందే తనకి పుట్టిన పది రోజుల బిడ్డని అదే పవిత్రని పెద్దమ్మ పక్కన పండేసింది..
అక్షిత : ఈ విషయం దానికి తెలుసా?
చిన్నా : లేదు.. అస్సలు తను వినిపించుకునే స్థితిలో లేదు.. నాతో కనీసం మాట్లాడదు.. నేనంటే అసహ్యం తనకి.. పెద్దమ్మ మాయలో పడింది.. ఎం చెప్పినా నమ్మదు అస్సలు వినిపించుకోదు కూడా..
ఇవే నా రహస్యాలు.. అన్ని తెలిసాయిగా.. ఇక పడుకో.. అని నా ఒళ్ళోనుంచి లేచాడు.. పక్కన పడుకున్నాను గాని నిద్ర పట్టలేదు..
అక్షిత : ఎంత మోసం.. ఎంత అన్యాయం.. (చిన్నా ని చూసాను ఇంకా ఏదో ఆలోచిస్తున్నాడు, వాడి చెంప మీద ప్రేమగా నిమిరాను, నన్ను చూసి నవ్వాడు..)......
నువ్వు అలాగే ఉండు చిన్నోడా ఇప్పటి వరకు ఆట అది ఆడింది ఇక నుంచి నేను ఆడతాను ఆట.. అమ్మా కూతుర్లకి ఉచ్చ.... ఉచ్చ పోపించకపోతే నా పేరు తిప్పి పెట్టుకుంటాను.. దాని మీద పగ ఎలా తీర్చుకోవాలో నీ అక్కకి బుద్ధి ఎలా చెప్పాలో అంతా నేను చూసుకుంటాను.. అని మనసులో అనుకుంటూనే చిన్నాని వాటేసుకుని పడుకున్నాను.
పొద్దున్నే మెలుకువ వచ్చి లేచి చూస్తే అక్షిత అప్పటికే లేచి నన్నే చూస్తూ కూర్చుంది, లేచి తన చెయ్యి పట్టుకుని విషెస్ చెప్పాను.
చిన్నా : హ్యాపీ బర్తడే అక్షితా
అక్షిత : థాంక్యూ థాంక్యూ.. ఉట్టి విషెస్ ఏనా? నేనింకా డిఫరెంట్ గా చెప్తావేమో అనుకున్నాను.
చిన్నా : అలాగా.. సరే ఇది చూడు.. పుట్టిన రోజు జేజేలు చిట్టి పాపాయి నీకు ఏటేటా పండగ జరగాలి.. పండగ జరగాలి...
అక్షిత : హహ.. వీటికేం తక్కువ లేదు..
చిన్నా : ఇంటికి వెళదామా.. ఇంకేమైనా చూస్తావా.. ఎటైనా తీసుకెళ్ళనా?
అక్షిత : ఎటు లేదు ఇంటికి వెళదాం.. ఇంట్లో వాళ్ళు బాగా గుర్తొస్తున్నారు..
చిన్నా : ఏంటి మాటలు తేడాగా ఉన్నాయి.. అన్నీ చెప్పానుగా ఇంక నువ్వు తవ్వడానికి కూడా ఏం లేదు.
అక్షిత : నువ్వు రెడీ అయితే బైలుదేరదాం.
చిన్నా : అలాగే..
లేచి రెడీ అయ్యి కూర్చున్నాను అక్షిత తల ఆరబెట్టుకుంటుంది..తననే చూస్తుంటే ఏంటి అని కళ్ళు ఎగరేసింది.. ఎం లేదు అన్నట్టు తల ఊపి పక్కన కూర్చున్నాను..
అక్షిత : నీకు మూడ్ వచ్చిద్దా?
చిన్నా : ఏంటి ?
అక్షిత : ఏంటి అంటే ఇదే.. అని పైట కిందకి లాగింది.
చిన్నా : ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యి కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని చూస్తున్నా
బామ్మ : అక్షితా.... ఒకసారి ఇలా రా
అక్షిత వంగి నా బుగ్గ మీద ముద్దు ఇచ్చి తన చెంపని నా మెడ మీదకి రాస్తూ "ఇవ్వాళ నీతో చాల పని ఉంది వేరే ప్రోగ్రామ్స్ ఏమి పెట్టుకోకు.." అంటూనే "వస్తున్నా బామ్మా.." అని నన్ను చూసి నవ్వుతూ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
కొంత సేపటికి అమ్మమ్మ అక్షిత ఇద్దరు బైటికి వచ్చారు.. తాతయ్య మాకోసం బైట నించొని ఉన్నారు.
అమ్మమ్మ : (ఏడుస్తూ) అప్పుడప్పుడు ఈ ముసలిదాన్ని చూడడానికి వస్తరుగా..?
అక్షిత : తప్పకుండా ఈ సారి నువ్వు విసిగిపోయి నన్ను ఇంట్లోనుంచి బైటికి గెంటెంత వరకు ఉంటాను సరేనా..
అమ్మమ్మ : హహ నవ్వించే పోతుంది మహాలక్ష్మి.. మమ్మల్ని మర్చిపోకమ్మా.. ఒకప్పుడు కళ్యాణి మేము లేకుండా అస్సలు ఉండేది కాదు కానీ ఇప్పుడు మమ్మల్ని చూడటానికి కూడా రావట్లేదు... మనవడా జాగ్రత్తగా చూసుకో ఈ బంగారు తల్లిని.. అని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.
తాతయ్యకి చెప్పి బండి ఎక్కాను.. అక్షిత కూడా బామ్మని కౌగిలించుకుని వచ్చి నా వెనకాల కూర్చుని భుజం మీద చెయ్యి వేసింది.
బండి ముందుకు పోనించాను...
అక్షిత : బాధగా ఉంది బాబు.
చిన్నా : నువ్వే వెళదాం అన్నావ్.. పోనీ ఇంకొన్ని రోజులు ఉంటావా ?
అక్షిత : వద్దులే.. కానీ మళ్ళి అప్పుడప్పుడు తీసుకొస్తావా ?
చిన్నా : వాళ్ళకి మనం తప్ప ఇంకెవ్వరు లేరు.. నీకు వాళ్ళని ఎప్పుడు చూడాలనిపిస్తే అప్పుడు వెళదాం సరేనా?
అక్షిత : అదేంటి కొడుకు ఉన్నాడు కదా?
చిన్నా : వాడు రాడు.. అమెరికా వెళ్లి అక్కడ సెటిల్ అయ్యాడు కనీసం పెళ్లి చేసుకున్నాడని కూడా వీళ్ళకి ఎవరో చెప్తే తెలిసింది.. అది ఇంకో కథలే తరువాత చెప్తాను.. మనమే వాళ్ళ బాధ్యత తీసుకోవాలి.
అక్షిత : తప్పకుండా.. అని వెనక నుంచి వాటేసుకుంది.
ఇంటికి వెళ్లేంత వరకు ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ, నవ్వుకుంటూ వచ్చేసాము.. ఇంట్లోకి అడుగు పెట్టగానే అక్క ఎదురు వచ్చింది.
పవిత్ర : ఐపోయాయా తిరుగుళ్ళు?
నేనేం మాట్లాడకుండా లోపలి వెళ్ళిపోయాను.
వెనకాలే అక్షిత వస్తూ..
అక్షిత : నీ అన్ని తిరుగుళ్ళు నేనెక్కడ తిరుగుతాను పవిత్రా.. మాములు మనిషిని..
పవిత్ర : ఏంటి పేరు పెట్టి పిలుస్తున్నావ్?
అక్షిత : ఏంటి నచ్చలేదా.. అలవాటు చేసుకో.. లేదంటే నువ్వే నన్ను వదినా అని పిలిచేయి..
పవిత్ర : ఏంటి తేడాగా మాట్లాడుతున్నావ్?
అక్షిత : ఏ ఆ మాత్రం చనువు నేను తీసుకోకూడదా ?
పవిత్ర : అలా కాదు..
అక్షిత : మళ్ళి మాట్లాడుకుందాం.. అడ్డు లెగు.. అని పవిత్రని తోసుకుని లోపలికి వచ్చింది.
చిన్నా : ఏంటి అక్షితా.. తనతో ఎందుకు?
అక్షిత : నువ్వు పొయ్యి ఏదైనా పని ఉంటే చేసుకుని రాపో.. ఇవ్వళంతా నాతోనే ఉంటానని మాటిచ్చావ్ మళ్ళి మధ్యలో పోకు..
చిన్నా : భలే టాపిక్ డైవర్ట్ చేస్తావ్ ... ఇంతకీ నాతొ ఏం పని?
అక్షిత : ఆ.. చెప్తే చేస్తావేంటి... పోరా..
చిన్నా బైటికి వెళ్ళాక మంచం మీద కూర్చుని ఆలోచిస్తున్నాను.. ఇంతలో కవిత నా రూంలోకి వచ్చింది..
కవిత : ఏంటి అక్షిత ఏదో దీర్గంగా ఆలోచిస్తున్నావ్..
అక్షిత : ఏం లేదు..
కవిత : ఇవ్వాళ నీ బర్తడే అట కదా.. హ్యాపీ బర్తడే..
అక్షిత : థాంక్స్..
కవిత అలానే అక్షిత చెయ్యి పట్టుకుని నిమురుతూ "మరి పార్టీ లేదా?" అని అడిగింది..
అక్షిత : చెప్పత్తా.. ఏం కావాలి..?
కవిత : ఏం అడిగినా ఇస్తావా?
అక్షిత : కచ్చితంగా.. అడుగు...
కవిత : మన రాంబాబు లేడు.. నీ మీద మనసు పడ్డాడు... వాడికొక ఛాన్స్ ఇవ్వకూడదు..
అక్షిత : ఆహా.. అలాగా... (మొదటి బలి పశువు దొరికింది).. ఎక్కడా..?
కవిత : బైటే ఉన్నాడు.. పిలవనా?
అక్షిత : పిలు..
కవిత : రాంబాబు.. రేయి.. ఇలా రా..
రాంబాబు లోపలికి వచ్చి.. అక్షితని కసిగా చూస్తూ.. "అమ్మగారు చెప్పండి" అని కవితని చూసాడు..
అక్షిత : రాత్రి అయితే మా అత్తని కుక్కని దెంగినట్టు దెంగుతావ్, ఇప్పుడేమో అమ్మగారు అని పిలుస్తున్నావ్.. మంచి నటుడివే..
రాంబాబు నవ్వుతూ కవితని చూసాడు..
కవిత : మొన్న నిన్ను ముందు ఎవరు దెంగాలా అని చిట్టీలు కూడా వేశారు అక్షితా... మొదట వీడి పేరే వచ్చింది.. అప్పటి నుంచి నన్ను దెంగినప్పుడల్లా నిన్నే తలుచుకుంటున్నాడనుకో..
అక్షిత లేచి కవిత వెనకాల కూర్చుని చిన్నగా పైట మీద చెయ్యి వేసి కిందకి లాగింది.. రెండు చేతులతో సళ్ళు కొలుస్తూ చిన్నగా పిసుకుతూ.. రెండు కాళ్ళు కవిత చుట్టు వేసి.. జాకెట్ ఒక్కో ఉక్స్ విప్పుతూ రాంబాబు కళ్ళలోకి చూసింది..
అక్షిత : నా మీద అంత కోరికగా ఉందా?
రాంబాబు లేచి దెగ్గరికి రాబోతే.. అక్షిత వాడి గుండె మీద కాలు పెట్టి ఆపింది..
అక్షిత : (వీడికి చావడానికి తొందర ఎక్కువైంది) అంత తొందర ఎందుకు మావయ్యా..
రాంబాబు అక్షిత కాలి మీద చెయ్యి వేసి "మావయ్యా.. పిలుపు బాగుంది"
కవిత నవ్వింది.. అదే టైంలో అక్షిత ముచ్చికలని నలుపుతుంటే యమ కసిగా కూడా ఉంది.. రాంబాబు అక్షిత అరికాలు మీద ముద్దు పెట్టబోతే విడిపించుకుని గుండె మీద ఒక్క తన్ను తన్నిన్ది.. రాంబాబు వెనకాలకి పడ్డాడు.. అయోమయంగా లేచి నిజంగా తన్నిందో లేక కసి మీద తన్నిందో అర్ధంకాకా చూస్తుంటే..
అక్షిత : నాకు ఇంతటి సుఖాన్ని ఇస్తున్న అత్తని ముందు సుఖపెట్టు.. చూడు ఎలా నిక్కబొడుచుకున్నాయో.. అని నలుపుతూ.. బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది.. కవిత నుంచి ఒక మూలుగు.. మావయ్యా నాకు ఒక కోరిక ఉంది తీరుస్తావా?
రాంబాబు : చెప్పు కోడలా?
అక్షిత : అత్తతొ అయిపోయాక.. సాయంత్రం నా మొగుడిని బైటికి పంపిస్తాను.. నువ్వు నన్ను నాటుగా దెంగాలి.. నేను వద్దు అని బతిమిలాడుతాను.. గింజకుంటాను.. నన్ను కొడుతూ గిచ్చుతూ బలవంతంగా దెంగాలి.. దెంగుతావా?
రాంబాబు : నువ్వు ఒప్పుకోకపోతే నిన్ను అలానే దెంగమని మీ అత్త నాకు ఐడియా కూడా ఇచ్చింది.. ఇప్పుడు నువ్వు నన్ను అలానే దెంగమంటున్నావ్.. అత్తా కోడళ్ళు ఇద్దరు ఒకే తాటి మీద ఉన్నారు..
అక్షిత : ఏమే అత్తా.. ఎంత కసి లంజవే నువ్వు.. అని చీర మీద నుంచే పూకుని గట్టిగా పిసికింది..
కవిత : స్.స్స్స్... నాకేం తెలుసే నువ్వు ఇంత గుల లంజవని..
అక్షిత చీరలోకి చేతిని పోనిచ్చి పూకు గెలుకుతూ.. "మరి నాకు ఒక్క మొడ్డ సరిపోదు".. నేను నీలాగే..
కవిత : నాకు తెలుసే.. నిన్ను బజారు లంజని చేసే బాధ్యత నాది.. నీ మొగుడి ముందే నిన్ను పది మందితో పచ్చి బజారు లంజలా దెంగిస్తాను సరేనా?
అక్షిత : అదీ.. ఇప్పుడు నా అత్తవనిపించావు.. అది లాస్ట్ లో అత్తా.. ఎవ్వరినీ వదలనులే... ముందు ఇవ్వాళ వీడితొ సరిపెట్టుకుంటాలే..
కవిత : నీ ఇష్టం..
అక్షిత : మావయ్యా.. ముందు అత్త తీట తీర్చుపో.. నేను ప్లాన్ చేసుకోవాలిగా.. అత్తయ్య మీరు వెళ్ళండి మావయ్యకి జాగ్రత్త చెప్పి పంపిస్తాను..
కవిత : అలాగే..
రాంబాబు : కోడలా కసెక్కిస్తున్నావే..
అక్షిత : నీకంటేనా... పో.. పొయ్యి మా అత్తని ఆఖరి సారి తనివితీరా దెంగుపో.... అంటే ఇక నువ్వు నా చుట్టే తిరుగుతావు కదా..
రాంబాబు : అలాగే.. నిన్ను నేను ఉంచుకుంటానే కోడలా..
అక్షిత : (నువ్వుండాలిగా).. అలాగే మావయ్యా.. మావయ్య.. ఇందాక నిన్ను తన్నినప్పుడు భలే కసిగా అనిపించింది.. మళ్ళీ తన్నేదా?
రాంబాబు : నీ కోరిక కాదంటానా.. రా..
అక్షిత : ఇలా వచ్చి వంగో అని డోర్ దెగ్గర నిలుచుంది..
రాంబాబు వచ్చి నవ్వుతూ ఒంగో గానే.. గట్టిగా వాడి గుద్ద మీద ఒక్క తన్ను తన్నిన్ది.. వాడు ముందుకు వెళ్లి గోడకి గుద్దుకున్నాడు..
రాంబాబు : అబ్బా.. చాలా గట్టిగా తన్నావే.. కోడలా..
అక్షిత : సారీ మావయ్యా..
రాంబాబు : సారీ బదులు ఒక ముద్దు ఇవ్వచ్చుగా..
అక్షిత : ఈ సాయంత్రానికి దీనికి రెండింతల సుఖాన్ని ఇస్తాను.. ముందు అత్త సంగతి.. అని నవ్వుతూ తలుపు పెట్టేసింది..
అందరూ కలిసి పైకి లేపి పక్కనే ఉన్న ఒక గుడిసెలోకి తీసుకొచ్చి పడుకోబెట్టారు, నేను బైటే నిల్చున్నాను, స్వామిజి నా పక్కకి వచ్చి నిల్చున్నారు, ఆయనని చూసాను.
స్వామిజి : నీ భర్తకి ఏమి కాదు కానీ నీవు చాల అదృష్టవంతురాలివి తల్లి.. దీర్ఘసుమంగళిభవ. అని ఆశీర్వదించి వెళ్ళిపోయాడు.
ఒక పది నిమిషాలకి అందరూ బైటికి వెళ్లిపోయారు.. లోపలి వెళ్లి చూసాను ఉలుకు పలుకు లేకుండా పడుకున్నాడు.. వెళ్ళి వాడి పక్కన కూర్చున్నాను.. చెయ్యి నా చేతిలోకి తీసుకున్నాను నా కళ్లెమ్మటి నీళ్లు వచ్చేసాయి.
ఇప్పుడు కాదు మొదటి సారి వాడు నన్ను ఎత్తుకున్నప్పుడే ఏడ్చేసాను.. నిజంగా స్వామిజి చెప్పినట్టు నేను చాల అదృష్టవంతురాలిని. వాడి చేతిని అలానే నా గుండెకి ఆనించుకుని ముద్దుపెట్టుకున్నాను.
కాళ్ళకి, తొడలకి, అరికాళ్లకి పసరు రాసారు, రెండు గంటల వరకు వాడినే చూస్తూ కూర్చున్నాను ఎంతకీ లేవకపోయేసరికి తిరిగి స్వామిజిని కలిసాను.. అయన నచ్చ చెప్పి పంపించారు.. ఇంకో గంట చూసాను లేవలేదు..
అక్షిత : స్వామీ ఆయన లేవలేదు..
స్వామిజి : లేస్తాడు తల్లి కొంచెం ఓపిక పట్టు లేదంటే ఒక పని చెయ్యి, అక్కడ అమ్మవారి ముందు వంద కొబ్బరికాయలు కొట్టు త్వరగా లేచే అవకాశం ఉంది.
అక్షిత వెంటనే బైటికి పరిగెత్తింది.. అక్కడ వాళ్ళ దెగ్గర కొబ్బరికాయలు అడగగానే డబ్బు తీసుకోకుండానే ఇచ్చేసారు.
ఒక్కొక్క కొబ్బరికాయ కొట్టడం మొదలు పెట్టాను.. పక్క వాళ్ళు సాయం చేస్తామన్నా వద్దన్నాను.. ఒక్కదాన్నే అమ్మవారి ముందు ఉన్న రాయి మీద కొబ్బరికాయ కొడుతూ ఉన్నాను
తొంబై మూడు... తొంబై నాలుగు... అంటూ ఇంకొకటి తీసి రాయి మీద కొట్టగానే అది రాయి పక్కకి తగిలి తిరిగి అక్షిత మీదకి ఎగిరి పడింది. అక్షిత వెంటనే మొహానికి తగలకుండా చెయ్యి అడ్డం పెట్టుకుంది.. కానీ కొబ్బరికాయ తగలలేదు, చేతులు కిందకి దించి చూసింది... తనకి తగలకుండా ఆ కొబ్బరి ముక్కని పట్టుకున్న చేతిని చూసి తల పైకి ఎత్తింది.. పట్టుకుంది ఎవరో కాదు తన మొగుడే అని తెలుసుకుని వెంటనే కౌగలించుకుని మొహం అంతా ముద్దులు పెట్టేసింది.
అమ్మోయ్.. ఏంటిది...
అక్షిత : ఎంత లేపినా లెగవలేదు ఎంత భయమేసిందో తెలుసా ?
నువ్విప్పుడు నాకు ముద్దులు పెట్టావ్ అది తెలుసా
అక్షిత : ఆ తెలుసు.. అని కాళ్ళ మీద పడిపోయింది.
అక్షిత ఏంటిది లే.. చూడు అందరూ మనల్నే చూస్తున్నారు..
అక్షిత : నన్ను క్షమించు.. సారీ..
సరే సరే లే..
అక్షిత లేచి చిరంజీవి కౌగిలిలో వాలిపోయింది.
ఏంటండీ ఇది.
అక్షిత : మళ్ళి అండి గిండి అన్నావంటే డొక్కలో గుద్దుతా.. ఐ లవ్ యు.. అని ఏడుస్తూ గట్టిగా వాటేసుకుంది..
మరి ఇంకో పెళ్ళి చేసుకుంటా అన్నావ్
అక్షిత : నేనేం అనలేదు నువ్వే అన్నావ్.. ఇక ఈ జీవితం నీతోనే .
ఆలోచించుకో నాతో..
అక్షిత : అవసరం లేదు, సెక్స్ లేకపోయినా పరవాలేదు కానీ నిన్ను అస్సలు విడిచిపెట్టను.
అన్నంత తేలిక కాదు..
అక్షిత : ఎం కాదు.. నాకు నువ్వు చాలు.. నేను ఉండగలను..
నిన్న కొండ ఎక్కేముందు కూడా ఇలాగే అన్నావ్... చివరికి ఏమైంది చిన్న పిల్లలాగా నేను ఎత్తుకుని తీసుకురావాల్సి వచ్చింది..
అక్షిత : నువ్వు నా పక్కన ఉన్నావ్ గా, ఇద్దరం కలిసే చేసాంగా.. ఇది కూడా అంతే నువ్వు నాకు తోడు ఉండు.. నేను నీ పక్కనే ఉంటాను.. అలా అని నీకు ఇష్టం లేని పని చెయ్యన... బుద్ధిగా నీ కోసమే బతుకుతాను.. నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టె ప్రశ్నలు ఏమి అడగను, నిన్ను డామినేట్ చెయ్యను, ఇంట్లో అన్ని పనులు నేనే చేస్తాను, నిన్ను అస్సలు మోసం చెయ్యను.. ప్రామిస్..
నిజంగా...?
అక్షిత : నీ మీద ఒట్టు.
ఇది బాగుంది నా మీదే ఒట్టు పెడుతున్నావా
అక్షిత : ఇప్పుడు నాకు నువ్వు తప్ప ఎవరున్నారు, అందరూ వదిలించుకున్నారు నన్ను.. నిజంగా నిన్ను ప్రాణం కంటే ఎక్కువగా ప్రేమిస్తున్నా.. నీ మీద ఒట్టు.. నన్ను వదిలెయ్యకు..
హ్మ్మ్.. నాకు కొంచెం టైం కావాలి.. అలోచించి చెప్తాను.. అని అక్షిత కళ్ళలోకి చూసాను
అక్షిత : రేయి నిన్ను.. టైం కావాలా టైం..
నేను పరిగెత్తాను అక్షిత నా వెనక పరిగెత్తింది.. చివరికి నన్ను పట్టుకుని నా కౌగిలిలోకి చేరిపోయి గుండె మీద ముద్దు ఇచ్చింది..
అక్షిత : బామ్మ చెప్పింది నిజమే.. ఇటువంటి ఒక ప్రయాణం ఎవ్వరినైనా కలిపేస్తుంది..
ఏమైనా తిన్నావా ?
అక్షిత : లేదు.. ఆమ్మో మర్చిపోయా.. నా కొబ్బరికాయలు.. అని అమ్మవారి దెగ్గరికి పరిగెత్తింది.
ఇటివ్వు నేను కొడతాను..
అక్షిత : ఆమ్మో ఇది నాది.. నేనే కొట్టాలి.. తొంబై ఐదు.. తొంబై ఆరు........ వంద.. హమ్మయ్య అయిపోయింది.. ఇక పదా
కొబ్బరికాయల గురించి అక్షిత చెపితే, ఆవిడకి థాంక్స్ చెప్పి డబ్బులు ఇచ్చాను.. అక్షిత ముందు నడుస్తుంటే నేను వెనకాలే నడుస్తూ తనని చూస్తున్నా.. నిజంగా నేను చాల అదృష్టవంతుణ్ణి ఇలాంటి అమ్మాయి నా జీవితంలోకి వచ్చింది.. నా గురించి తనకి తెలిసి నన్ను మూడు రోజులు చూసినా కూడా నన్ను విడిచి పోనంటుంది..
అక్షిత : ఏమైంది
ఎం లేదు పదా స్వామీజీని కలుద్దాం
ఇద్దరం స్వామిజిని కలుసుకుని ఆయనకి ధన్యవాదాలు చెప్పి అక్షితని బైటకి పంపించాను..
స్వామీ మీరు అక్షితకి... అమ్మ వారికి మొక్కి వంద కొబ్బరికాయలు కొడితే నేను లేస్తారని చెప్పారట.. అది నిజమేనా
నేను అడిగిన ప్రశ్నకి స్వామిజి గట్టిగా నవ్వారు
స్వామిజి : నీ భార్య కంగారు చూసి అలా చెప్పాను అంతే
హహ అలాగా..
స్వామిజి : తనకి చెప్పకు, నా మీద నమ్మకం పోతుంది మళ్ళి
అలాగే స్వామీ.. మేము వెళ్లి వస్తాము..
స్వామిజి : నిజంగా నీకు ధన్యవాదాలు, మళ్ళి నా పాత రోజుల్లో జరిగే అభిషేకాన్ని నాకు కళ్ళకు కట్టినట్టు చూపించావు.. ఓం నమశివాయ
ధన్యుణ్ణి... అని ఆయన ఆశీర్వాదం తీసుకుని బైటికి వచ్చాను..
చూస్తే అక్షిత కనిపించలేదు తన కోసం గుడిసె దెగ్గరికి వెళ్లాను..
చిరంజీవి దెగ్గర నుంచి బైటికి వచ్చిన అక్షిత.. బామ్మ తనకి చెప్పిన మాట గుర్తొచ్చి వెంటనే గుడిసె దెగ్గరికి వెళ్లి బాగ్ లో నుంచి బామ్మ ఇచ్చిన చిరంజీవి జాతకం బైటికి తీసి జ్యోతిష్యుడిని వెతుక్కుంటూ వెళ్ళింది.
అక్షిత : ఇక్కడ జ్యోతిష్యం చెప్పేది ?
నేనే.. రండి..
అక్షిత : ఇది మా వారి జాతకం.. ఇదిగో నా చెయ్యి.. కొంచెం చూసి చెప్తారా
ఇలా రండి అక్కడ కూర్చోండి అని అక్షిత ముందు పీటవేసుకుని కూర్చుని అక్షిత చెయ్యి బూతద్దంలో చూసి ఆ తరువాత చిరంజీవి జాతకం చూసాడు.
అద్భుతం.. ఇద్దరివీ సరైన జాతకాలు.. సరైన జోడి.. నీకు ఇద్దరు కవలలు పుడతారు ఇద్దరు ఆడ పిల్లలు ఆ తరువాత ఒక అబ్బాయి..
అక్షిత : అంటే ముగ్గురా.. కానీ నాకు పిల్లలు పుట్టరు
ఈ కొండ మీద నాలా జాతకం చూసి చెప్పేవారు ఎవ్వరు లేరు.. నా లెక్కల్లో తప్పులుండవు.. నేను చెప్పింది చెప్పినట్టు జరుగుతుంది.. మీ ఇద్దరి గడ్డు కాలం ఈ కొండ మీద మీ తొలి అడుగులు పడ్డప్పుడే మాయం అయ్యాయి.. ఇక అంతా శుభమే జరుగుతుంది.
అక్షిత అక్కడనుంచి అయోమయంలో నడుచుకుంటూ గుడిసె దెగ్గరికి వచ్చి అక్కడ చిరంజీవిని చూసి పేపర్ దాచేసింది.
ఎక్కక్కడికి వెళ్ళావ్
అక్షిత : ఊరికే అలా చూద్దామని..
ఇక వెళదామా.. అన్ని చూసినట్టేనా..?
అక్షిత : సరే.. మళ్ళీ మెట్లు దిగాలా.. నన్ను మళ్ళీ ఎత్తుకుంటావా?
ఆ ఒక్కసారికే నేను కళ్ళు తిరిగి పడిపోయా.. ఇంకోసారి అంటే ఇక కాటి..
అక్షిత చిరంజీవి నోరు ముసింది..
అక్షిత : నువ్వు నోరు మూసుకుని.. నంగిలా ఉంటేనే బాగున్నావ్..
హహ.. పదా వెళదాం.. ఇంకో వైపు దారి ఉంది.. ఆటోలు ఉంటాయి ఎక్కి వెళదాం.. నువ్వు బ్యాగ్ సర్దు.. నేనెళ్ళి ప్రసాదం తీసుకొస్తా..
అక్షిత : మ్మ్మ్
ఇద్దరం నడుచుకుంటూ వెళ్లి ఆటో ఎక్కి ఇంటికి వచ్చి స్నానం చేసాము.
నేను స్నానం చేసి బైటికి వచ్చేసరికి అక్షిత అమ్మమ్మ తాతయ్యల మధ్యలో కూర్చుని అక్కడి విషయాలు చెప్తుంటే వాళ్ళు ఆశ్చర్యపోయి వింటున్నారు, బట్టలు వేసుకుని వెళ్లి వాళ్ళ పక్కన కూర్చున్నాను, అక్షిత నా వైపు చూసింది..
అమ్మమ్మ : అమ్మాయి పదా.. స్నానం చేద్దువు చూడు ఒంటి నిండా గంధము, పసుపు.. రుద్ది రుద్ది పొయ్యాలి పదా నేను కూడా వస్తాను అని లేచింది..
అక్షిత : అలాగే బామ్మ.. అని లేచి రూం లోకి వెళ్ళింది, నేను కూడా లేచి తన వెనకాలే వెళ్లాను..
నన్ను చూసి నవ్వింది..
అక్షిత : ఏంటో..
సంతోషంగా ఉన్నావా?
అక్షిత : చాలా అంటే చాలా.. ద బెస్ట్ మూమెంట్ ఇన్ మై లైఫ్.. ఇలాంటి ఒక రోజు నా జీవితంలో ఉంటుందని.. ఇంత సంతోషంగా ఇంత గర్వంగా ఫీల్ అవుతానని ఎప్పుడు అనుకోలేదు.. అన్నిటికి నువ్వే కారణం.. రియల్లీ లవ్ యూ..
నాకు మాత్రం ఒక కోరిక మిగిలిపోయింది..
అక్షిత : ఏంటి?
నిన్ను అలా పసుపు గంధంలో ఒంటి మీద నగలు, మెడలో దండ రుద్రాక్షలు.. ఎర్ర చీరలో నువ్వు ఎలా ఉన్నావో చూడాలనుకున్నాను.. కానీ చూడనేలేదు..
అక్షిత : మళ్ళీ ఎప్పుడైనా వేసుకుని చూపిస్తాలే..
హ్మ్.. అది అలా రెడీ అయితే కనిపించే అందం కాదు, అప్పుడు నీ కళ్ళలో ఆనందం.. భక్తి.. చుట్టు జనాలు.. అందరి కళ్ళు మన మీదే..
బామ్మ : అమ్మాయి.. వస్తున్నావా..
అక్షిత : వస్తున్నా బామ్మా... ఉండు స్నానం చేసి వస్తా.. అని బట్టలు అందుకుని బాత్రూంకి పరిగెత్తింది.
అక్కడే మంచం మీద కూర్చుని పక్కనే పడి ఉన్న ఎర్ర చీర చేతిలోకి తీసుకుని వాసన చూసాను.. కుప్పగా చేసి గట్టిగా పట్టుకుని ఇంకోసారి వాసన చూసి పక్కకి చూడగానే ఆల్బమ్ కనిపించింది.. లేచి చూసాను.. అమ్మ ఫోటో ఆల్బమ్.. ఇది ఇక్కడికి ఎలా వచ్చింది.. అంటే అక్షిత ఇంకా మర్చిపోలేదు.. నిజాలు తెలుసుకోడానికి ప్రయత్నిస్తూనే ఉంది.. ఎందుకు అక్షితా మళ్ళీ తవ్వుతున్నావ్..
బామ్మ : అక్షితా.. మరి ఆ నగలు ఎం చేశారు.
అక్షిత : ఆయన ఎవరివి వాళ్ళకి ఇచ్చేయమని, అక్కడ స్వామీజీకి అప్పచెప్పారు.. ఒక్క ముసలవ్వ దెగ్గర మాత్రం బుట్ట కమ్మలు ఆవిడకి ఇస్తే తీసుకోలేదు గుర్తుగా ఉంచుకోమంది.. తనకి డబ్బులు ఇచ్చాడు..
బామ్మ : నాకు నిన్ను చూస్తే అసూయగా ఉంది పిల్లా.. మా ఇరు వంశాలలో నీకు జరిగినట్టు ఏ ఇల్లలికి జరగలేదు అంత వైభవంగా జరిగింది నీకు.. నువ్వు చాలా అదృష్టవంతురాలివి..
అక్షిత : అవును..
బామ్మ : కలిసిపోయినట్టున్నారు..
అక్షిత : శాశ్వతంగా.. మళ్ళీ విడిపోలేనంతగా.. అందుకు నీకే థాంక్స్ చెప్పాలి బామ్మ..
బామ్మ : చాలా సంతోషంగా ఉంటావు తల్లీ.. వాడ్ని చూసావా.. మొన్నటి దాకా ఉన్న చిరంజీవి వేరు నువ్వు వాడి జీవితంలోకి వచ్చాక మళ్ళీ చిన్నప్పటి చిరంజీవిని చూస్తున్నాను.. ఇప్పుడు వాడి నవ్వులో నిజం కనిపిస్తుంది..
ఆల్బమ్ తెరిచి ఒక్కో ఫోటో చూస్తుంటే అన్ని పాత జ్ఞాపకాలు, అమ్మ నేను కలిసి దిగిన ఫోటోలు ఒక్కోటి చూస్తుంటే చిన్నగా మసక మసకగా అవుతున్నాయి.. భుజం మీద చెయ్యి పడితే తల తిప్పి చూసాను.. అక్షిత..
అక్షిత : వాడి మొహంలో కన్నీళ్లు చూసాను.. పక్కనే కూర్చుని హత్తుకున్నా.. గట్టిగా వాటేసుకుని వాడి కళ్ళలోకి చూస్తూ కన్నీళ్లు తుడిచి అలానే పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాను.. ఇద్దరం అలానే ఉండి రెండు నిమిషాలకి ఇద్దరం విడిపడ్డాం..
తినేసి బైలుదేరదామా?
అక్షిత : (మళ్ళీ అక్కడికా) ఇవ్వాళ ఒక్క రోజు ఇక్కడ నిద్ర చేసి వెళదాం.. బామ్మ చెప్పింది..
సరే నీ ఇష్టం..
అక్షిత : నిన్ను చిన్నా అని పిలవనా... అని నా సమాధానం వినకుండా వెళ్లిపోతుంటే.. తన చెయ్యి పట్టుకున్నాను..
అక్షితా.. లావణ్యని కలిసావా?
అక్షిత : హ్మ్..
ఎందుకు అక్షితా మళ్ళీ..
అక్షిత : సరే వదిలేయి..
నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు నన్ను పిలుచుకో.. సరేనా..
అక్షిత : హ్మ్..
అబ్బో సిగ్గే.. నీకు సూట్ అవ్వదేమో..
అక్షిత : నిన్ను... అని బుగ్గ పిండి.. బైటికి పరిగెత్తాను.. రాత్రి వరకు బామ్మ తాతయ్యలతొ గడిపి భోజనం చేసి మాట్లాడి పడుకోడానికి రూం కి వచ్చాము..
ఇంకా.. రేపు పొద్దున్నే వెళదాం..
అక్షిత : ఇష్టం లేకపోయినా సరే అన్నాను..
నిద్రొస్తుంది కాళ్ళు కొంచెం నొప్పిగా ఉన్నాయి.. పడుకుందామా?
కిందకి జరిగి వాడి కాళ్ళు పట్టుకున్నాను..
అక్షితా వద్దు... లే..
అక్షిత : నువ్వు పడుకో.. అని చిన్నగా కాళ్ళు వత్తుతుంటే.. నన్నే చూస్తూ ఉన్నాడు..
అక్షితా.. నీ గురించి చెప్పు..
అక్షిత : నా గురించి ఏముంది.. నాకు వంటలు రావు సరిగ్గా పని కూడా తెలీదు అన్ని నేర్చుకోవాల్సిందే.. ఇంత వరకు ఏ పని చెయ్యలేదు..
అవి కాదు... అవన్నీ నేను నేర్పిస్తాలే..
అక్షిత : బాబు.. నాకు నీలాగా టీ పెట్టడం నేర్పించవు..
హ్మ్...
అక్షిత : మర్చిపోయా.. రేపు నా పుట్టినరోజు..
హో.. అలాగ.. మీ వాళ్ళని కలుస్తావా.. తీసుకెళ్లనా..
అక్షిత : వద్దు.. రేపంతా నీ తోనే ఉంటాను.. రేపు పొలానికి వెళ్ళకు..
అలాగే..
అలా మాట్లాడుతూ.. నేను కాళ్ళు పడుతుంటే హాయిగా అనిపించిందేమో మాట్లాడుతూ మాట్లాడుతూ నిద్రలోకి జారుకున్నాడు.. ఇంకొంచెం సేపు కాళ్ళు పట్టి చిన్నగా లేచి పక్కనే ఉన్న ఆల్బమ్ తీసుకుని బెడ్ లైట్ కింద ఒక్కోటి చూస్తూ ఉన్నాను..
ఫోటోలన్నీ చూసేసరికి అర్ధ రాత్రి దాటింది.. నాకు ఆవులింత వచ్చి ఆల్బమ్ మూసేద్దామని ముస్తుంటే ఒక ఫోటో కింద ఇంకో ఫోటో ఉన్నట్టు అనిపించి మళ్ళీ తెరిచాను.. వెనకాలే ఉన్న ఫోటోని బైటికి తీసి చూసాను..
ఉన్న నిద్ర మత్తు మొత్తం ఎగిరిపోయింది.. అది కళ్యాణి కవిత ఇద్దరు పక్క పక్కనే ప్రేమగా దిగిన ఫోటో ఇద్దరు ఒకేలా అచ్చు గుద్దినట్టు ఉన్నారు.. నా చెయ్యి నాకు తెలీకుండానే చిన్నా గాడి మీదకి వెళ్ళింది..
అక్షిత : చిన్నా... చిన్నా.. లే..
చిన్నా : ఏమైంది..
ఫోటో వాడి కళ్ళకి ఎదురుగా పెట్టాను.. కళ్ళు నలుపుకుని చూసాడు.. ఆ తరువాత నా మొహం చూసాడు..
అక్షిత : నాకు మొత్తం కథ చెప్తావా లేదా
చిన్నా : అవును ఇప్పుడున్నది కళ్యాణి మా అమ్మ కాదు.. దాని పేరు కవిత నా పెద్దమ్మ......
చిన్నా : అవును ఇప్పుడు ఉన్నది మా అమ్మ కళ్యాణి కాదు, నా పెద్దమ్మ దాని పేరు కవిత..
అక్షిత : (చిన్నాని కౌగిలించుకుని) అస్సలేం జరిగింది బాబు.. ఎందుకు ఇదంతా...?
చిన్నా : డబ్బు.. అత్యాశ.. కామం.. అనే.. ఈ మూడే పచ్చటి మా అమ్మ కాపురాన్ని నాశనం చేసింది.. నన్ను అనాధని చేసాయి..
మా అమ్మా పెద్దమ్మ ఇద్దరు కవలలు.. అచ్చు గుద్దినట్టు ఇద్దరు ఒకేలా ఉంటారు, ఎంతో ప్రేమగా అక్కా చెల్లెళ్ళలా కాకుండా ప్రాణ స్నేహితుల్లా ఉండేవారు.. ఇద్దరు కలిసి అందరినీ ఆట పట్టించేవారు ఎవరు కళ్యాణి ఎవరు కవిత అని ఎవ్వరికీ తెలియనిచ్చేవారు కాదు.. అంత సంతోషంగా ఉండేవాళ్ళం..
మా నాన్న పెద్ద నాన్న కలిసి వ్యాపారం మొదలు పెట్టారు అంతా బానే సాగింది.. కలిసి బానే సంపాదించుకునేవాళ్లు కానీ మా పెద్దనాన్నకి అత్యాశ పెరిగిపోయి.. విడిపోయి ఎవరి వ్యాపారం వాళ్లు చేసుకుందామని అనేసరికి మా నాన్నకి ఎం మాట్లాడాలో తెలీక మౌనంగా ఉండిపోయాడు ఎందుకంటే డబ్బు పెట్టింది ఆయనే కాబట్టి పంపకాల్లో ఎక్కువ వాటా తీసుకుని నాన్నని నిలువునా వదిలేసాడు.. అమ్మ పెద్దమ్మని అడిగితే నాకు సంబంధం లేదు నేను ఇలాంటి విషయాలలో జోక్యం చేసుకోను అని మొహం మీదే చెప్పేసరికి వారిద్దరి మధ్య కూడా దూరం పెరిగింది.
అలా రెండు కుటుంబాలు విడిపోయాయి ఎవరి వ్యాపారం వాళ్లు మొదలుపెట్టేసరికి అది కాస్త పోటీగా మారింది.. పెద్దనాన్న,నాన్న కంటే ఎక్కువ సంపాదించాలని తప్పుడు మార్గాలు వెతుక్కున్నాడు.. నాన్న మాత్రం తాను నమ్మిన విలువలను వదలలేదు.. దాని పరిణామం పెద్దనాన్న అప్పుల్లో కూరుకుపోయి ఇరుక్కుని బైటికి రాలేనంతగా చెయ్యి దాటి పోయిన పరిస్థితి ఎదురయ్యింది.
అప్పటికి నాన్న జరిగినవి అన్ని మర్చిపోయి ఆదుకున్నాడు కానీ అది నాన్న వల్ల కూడా కాలేదు, ఆయన అప్పు మొత్తం తీర్చాలంటే మళ్ళీ మేము కూడా కింద పడిపోతాము ఇన్ని సంవత్సరాల కష్టం అంతా నేలపాలు అయిపోతుంది అని నాన్న మా కుటుంబం భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచించి తప్పుకున్నాడు.. అది పెద్దనాన్న సూసైడ్ చేసుకునేలా చేసింది.
పెద్దమ్మని అమ్మ దెగ్గరికి తీసి ఇంటికి తీసుకొచ్చింది.. నెల రోజుల పాటు ఉలుకు పలుకు లేకుండానే ఉంది, పెద్దమ్మ కూతురుని నాతో కలుపుకుని చిన్నగా తన బాధ దూరం చేసాను.. కానీ పెద్దమ్మ మా ఇంటికి వచ్చింది మమ్మల్ని నాశనం చెయ్యడానికే అని ఎవ్వరం గుర్తించలేకపోయాము.. మా వల్లే తనకీ గతి పట్టిందని ఒంటి నిండా విషం నింపుకుంది.
చిన్నగా మా అమ్మ లేనప్పుడు నాన్న పక్కలో అమ్మలా నటించేది ఆయనకి డౌట్ రాకుండా.. అలా మా అమ్మ అలవాట్లు మాట్లాడే పద్ధతి ప్రతీ ఒక్కటి అన్ని నేర్చుకుని మా నాన్నకి తెలియకుండానే ఆయనతొ పడుకుని ఒక వైపు సుఖం పొందుతూ ఇంకో పక్క అది రంకులా మా అమ్మకి అనుమానం వచ్చేలా ప్రవర్తించేది.. ఒక రోజు కావాలనే రెడ్ హ్యాండెడ్ గా దొరికేలా చేసి అమ్మకి నాన్నకి దూరం పెంచింది.. అమ్మ అమ్మమ్మ తాతయ్యల దెగ్గరికి వచ్చేసింది వాళ్ళతో మాట్లాడడానికి.. కానీ పెద్దమ్మ దాన్ని కావాలని పెద్దది చేసి అందరికీ తెలిసేలా చేసి నానా రచ్చ చేసింది..
అందరికీ అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళింది కవిత అని ఇంట్లో ఉన్నది కళ్యాణి అని నమ్మించింది.. అస్సలు ఏది నిజమో తెలుసుకుందామని అందరూ అక్కడికి వెళ్లేసరికి అమ్మ చనిపోయింది.. డాక్టర్ వచ్చి విషం తాగింది అని కంఫర్మ్ చేసాడు.. పెద్దమ్మ అంతకు ముందే అమ్మ తిన్న అన్నంలో విషం కలిపేసింది.
మేమంతా పెద్దమ్మ చనిపోయింది అనుకున్నాం, కానీ చనిపోయింది అమ్మని నాకు తరువాత తెలిసింది అక్షితా... కనీసం సరిగ్గా ఏడవను కూడా ఏడవలేదు.. ఏదో ఇష్టం లేనట్టు కార్యక్రమాలు పూర్తి చేసాను.. అది నా వల్ల కావట్లేదు.. అని వెక్కి వెక్కి ఏడ్చేసాను..
అక్షిత కూడా చిన్నా తల నిమురుతూ ఏడ్చేసింది..
అక్షిత : మరి మీ నాన్న..?
చిన్నా : నాన్న కి కూడా తెలిసింది.. అప్పటికే నాన్న తప్పుడోడని ఊళ్ళో ముద్ర పడిపోయింది.. దానికి తోడు బంగారం లాంటి భార్యని మోసం చేసాడన్నా నిందలు తట్టుకోలేక.. ఎక్కడ తప్పు జరిగిందో కూడా తెలీకుండా బాధని అనుభవించాడు.. ఆ తరువాత నిజం తెలుసుకునే సరికి పక్కన అమ్మ లేదు తట్టుకోలేకపోయాడు.. ఆత్మ హత్య చేసుకున్నాడు.. అలా నేను ఒంటరివాడిని అయిపోయాను..
వాడు అలా ఏడుస్తుంటే చూడలేకపోయాను.. కానీ ఎన్నేళ్ల బాధో లోపలే ఉంచుకుని ఎంత బాధ పడుతున్నాడో.. మొత్తం బైటికి పోనీ అని చిన్నా ఏడుస్తుంటే చూస్తున్నాను తప్ప ఓదార్చలేదు.. బాధనంతా బైటికి పోనీ చిన్నా అనుకున్నాను.. కొంత సేపటికి ఏడవటం ఆపి నా ఒళ్ళో పడుకున్నాడు..
అక్షిత : తరువాత ఎం జరిగింది.. అస్సలు ఇదంతా నీకు ఎలా తెలిసింది..?
చిన్నా : ఆ రోజు రాత్రి కార్యక్రమాలు అయిపోయాక అమ్మ పక్కన పడుకోడానికి వెళ్ళాను కానీ పక్కన అక్క పడుకుంది.. అస్సలే అమ్మ పోయిన బాధలో ఉందని నేను అమ్మ దెగ్గర పడుకోలేదు.. కానీ నాన్న చనిపోయాక కూడా అమ్మ నన్ను దెగ్గరికి తీసుకోకపోయేసరికి.. నేనే వెళ్లి అమ్మని వాటేసుకున్నాను.. అది అమ్మ వాసన కాదు తన ఒంటి వాసన వేరే అది ఎంతో ప్రేమగా నాకు అలవాటైన వాసన... అప్పుడే అనుమానం వచ్చింది.. తెలుసుకోవాలని ప్రయత్నిస్తున్నాను.. ఒక రోజు ఎగ్జామ్ హల్ టికెట్ తీసుకుని మధ్యాహ్నమే ఇంటికి వచ్చాను.. అప్పుడే అమ్మా కూతుర్లు మాట్లాడుకోగా విన్నాను.. అలా తెలిసింది..
నా నోరు మూపించడానికి నాకు పాలల్లో మందు కలిపి ఇచ్చేవారు కింద పనిచెయ్యకుండా.. అన్ని తెలిసాక నేను ఎం చెయ్యలేక పోయాను వయసులో చిన్న వాడిని అయిపోయాను ఊరిలో ఉండే సెక్యూరిటీ రమేష్ గాడితో రంకు పెట్టుకుని చాలా డబ్బు ఖర్చు పెట్టి వాడికి SI ప్రమోషన్ ఇప్పించింది.. వాడు నన్ను ఒకటి రెండు సార్లు కొట్టాడు కూడా... అదీ జరిగింది..
అక్షిత : అప్పుడు అంటే చిన్నవాడివి కానీ ఇప్పుడు కాదుగా.. అంత భయమైతే వీళ్ళ దెగ్గర ఎందుకు ఉంటున్నావ్.. ఎందుకీ బానిస బ్రతుకు ఆ పోలీసోడిని చూసి భయపడుతున్నావా కాదు కోపమొస్తే నువ్వు ఎవడిని లెక్కచేయ్యవని నాకు తెలుసు.. కానీ ఎందుకు ఇక్కడే అన్ని భరిస్తున్నావ్ ఎందుకు వాళ్ళని ఇంకా చంపకుండా వదిలేసావ్..
చిన్నా : ఎందుకంటే నా అక్క కోసం.
అక్షిత : అక్కా..!
చిన్నా : అవును పవిత్ర కోసం.. అది నా రక్తం పంచుకుపుట్టినది.. అమ్మకి నేను మాటిచ్చాను ఎట్టి పరిస్థితుల్లో అక్క చెయ్యి వదలనని.. తనకీ ఏ లోటు.. హాని కాకుండా చూసుకుంటానని మాటిచ్చాను అందుకే ఇక్కడే పడి ఉన్నాను..
అక్షిత : మొత్తం చెప్పు..
చిన్నా : మేము అందరం కలిసి ఉన్నప్పుడు మా పెద్దమ్మకి పుట్టిన బిడ్డ చనిపోయింది డాక్టర్ ఇక పిల్లలు పుట్టరని గర్భసంచిలో ప్రాబ్లెమ్ అని చెప్పాడు... పెద్దమ్మ తల బాదుకుని ఏడుస్తుంటే చూడలేక అమ్మ అప్పటికప్పుడు నాన్నని ఒప్పించి ఎవ్వరికీ తెలియక ముందే తనకి పుట్టిన పది రోజుల బిడ్డని అదే పవిత్రని పెద్దమ్మ పక్కన పండేసింది..
అక్షిత : ఈ విషయం దానికి తెలుసా?
చిన్నా : లేదు.. అస్సలు తను వినిపించుకునే స్థితిలో లేదు.. నాతో కనీసం మాట్లాడదు.. నేనంటే అసహ్యం తనకి.. పెద్దమ్మ మాయలో పడింది.. ఎం చెప్పినా నమ్మదు అస్సలు వినిపించుకోదు కూడా..
ఇవే నా రహస్యాలు.. అన్ని తెలిసాయిగా.. ఇక పడుకో.. అని నా ఒళ్ళోనుంచి లేచాడు.. పక్కన పడుకున్నాను గాని నిద్ర పట్టలేదు..
అక్షిత : ఎంత మోసం.. ఎంత అన్యాయం.. (చిన్నా ని చూసాను ఇంకా ఏదో ఆలోచిస్తున్నాడు, వాడి చెంప మీద ప్రేమగా నిమిరాను, నన్ను చూసి నవ్వాడు..)......
నువ్వు అలాగే ఉండు చిన్నోడా ఇప్పటి వరకు ఆట అది ఆడింది ఇక నుంచి నేను ఆడతాను ఆట.. అమ్మా కూతుర్లకి ఉచ్చ.... ఉచ్చ పోపించకపోతే నా పేరు తిప్పి పెట్టుకుంటాను.. దాని మీద పగ ఎలా తీర్చుకోవాలో నీ అక్కకి బుద్ధి ఎలా చెప్పాలో అంతా నేను చూసుకుంటాను.. అని మనసులో అనుకుంటూనే చిన్నాని వాటేసుకుని పడుకున్నాను.
పొద్దున్నే మెలుకువ వచ్చి లేచి చూస్తే అక్షిత అప్పటికే లేచి నన్నే చూస్తూ కూర్చుంది, లేచి తన చెయ్యి పట్టుకుని విషెస్ చెప్పాను.
చిన్నా : హ్యాపీ బర్తడే అక్షితా
అక్షిత : థాంక్యూ థాంక్యూ.. ఉట్టి విషెస్ ఏనా? నేనింకా డిఫరెంట్ గా చెప్తావేమో అనుకున్నాను.
చిన్నా : అలాగా.. సరే ఇది చూడు.. పుట్టిన రోజు జేజేలు చిట్టి పాపాయి నీకు ఏటేటా పండగ జరగాలి.. పండగ జరగాలి...
అక్షిత : హహ.. వీటికేం తక్కువ లేదు..
చిన్నా : ఇంటికి వెళదామా.. ఇంకేమైనా చూస్తావా.. ఎటైనా తీసుకెళ్ళనా?
అక్షిత : ఎటు లేదు ఇంటికి వెళదాం.. ఇంట్లో వాళ్ళు బాగా గుర్తొస్తున్నారు..
చిన్నా : ఏంటి మాటలు తేడాగా ఉన్నాయి.. అన్నీ చెప్పానుగా ఇంక నువ్వు తవ్వడానికి కూడా ఏం లేదు.
అక్షిత : నువ్వు రెడీ అయితే బైలుదేరదాం.
చిన్నా : అలాగే..
లేచి రెడీ అయ్యి కూర్చున్నాను అక్షిత తల ఆరబెట్టుకుంటుంది..తననే చూస్తుంటే ఏంటి అని కళ్ళు ఎగరేసింది.. ఎం లేదు అన్నట్టు తల ఊపి పక్కన కూర్చున్నాను..
అక్షిత : నీకు మూడ్ వచ్చిద్దా?
చిన్నా : ఏంటి ?
అక్షిత : ఏంటి అంటే ఇదే.. అని పైట కిందకి లాగింది.
చిన్నా : ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యి కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని చూస్తున్నా
బామ్మ : అక్షితా.... ఒకసారి ఇలా రా
అక్షిత వంగి నా బుగ్గ మీద ముద్దు ఇచ్చి తన చెంపని నా మెడ మీదకి రాస్తూ "ఇవ్వాళ నీతో చాల పని ఉంది వేరే ప్రోగ్రామ్స్ ఏమి పెట్టుకోకు.." అంటూనే "వస్తున్నా బామ్మా.." అని నన్ను చూసి నవ్వుతూ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
కొంత సేపటికి అమ్మమ్మ అక్షిత ఇద్దరు బైటికి వచ్చారు.. తాతయ్య మాకోసం బైట నించొని ఉన్నారు.
అమ్మమ్మ : (ఏడుస్తూ) అప్పుడప్పుడు ఈ ముసలిదాన్ని చూడడానికి వస్తరుగా..?
అక్షిత : తప్పకుండా ఈ సారి నువ్వు విసిగిపోయి నన్ను ఇంట్లోనుంచి బైటికి గెంటెంత వరకు ఉంటాను సరేనా..
అమ్మమ్మ : హహ నవ్వించే పోతుంది మహాలక్ష్మి.. మమ్మల్ని మర్చిపోకమ్మా.. ఒకప్పుడు కళ్యాణి మేము లేకుండా అస్సలు ఉండేది కాదు కానీ ఇప్పుడు మమ్మల్ని చూడటానికి కూడా రావట్లేదు... మనవడా జాగ్రత్తగా చూసుకో ఈ బంగారు తల్లిని.. అని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.
తాతయ్యకి చెప్పి బండి ఎక్కాను.. అక్షిత కూడా బామ్మని కౌగిలించుకుని వచ్చి నా వెనకాల కూర్చుని భుజం మీద చెయ్యి వేసింది.
బండి ముందుకు పోనించాను...
అక్షిత : బాధగా ఉంది బాబు.
చిన్నా : నువ్వే వెళదాం అన్నావ్.. పోనీ ఇంకొన్ని రోజులు ఉంటావా ?
అక్షిత : వద్దులే.. కానీ మళ్ళి అప్పుడప్పుడు తీసుకొస్తావా ?
చిన్నా : వాళ్ళకి మనం తప్ప ఇంకెవ్వరు లేరు.. నీకు వాళ్ళని ఎప్పుడు చూడాలనిపిస్తే అప్పుడు వెళదాం సరేనా?
అక్షిత : అదేంటి కొడుకు ఉన్నాడు కదా?
చిన్నా : వాడు రాడు.. అమెరికా వెళ్లి అక్కడ సెటిల్ అయ్యాడు కనీసం పెళ్లి చేసుకున్నాడని కూడా వీళ్ళకి ఎవరో చెప్తే తెలిసింది.. అది ఇంకో కథలే తరువాత చెప్తాను.. మనమే వాళ్ళ బాధ్యత తీసుకోవాలి.
అక్షిత : తప్పకుండా.. అని వెనక నుంచి వాటేసుకుంది.
ఇంటికి వెళ్లేంత వరకు ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ, నవ్వుకుంటూ వచ్చేసాము.. ఇంట్లోకి అడుగు పెట్టగానే అక్క ఎదురు వచ్చింది.
పవిత్ర : ఐపోయాయా తిరుగుళ్ళు?
నేనేం మాట్లాడకుండా లోపలి వెళ్ళిపోయాను.
వెనకాలే అక్షిత వస్తూ..
అక్షిత : నీ అన్ని తిరుగుళ్ళు నేనెక్కడ తిరుగుతాను పవిత్రా.. మాములు మనిషిని..
పవిత్ర : ఏంటి పేరు పెట్టి పిలుస్తున్నావ్?
అక్షిత : ఏంటి నచ్చలేదా.. అలవాటు చేసుకో.. లేదంటే నువ్వే నన్ను వదినా అని పిలిచేయి..
పవిత్ర : ఏంటి తేడాగా మాట్లాడుతున్నావ్?
అక్షిత : ఏ ఆ మాత్రం చనువు నేను తీసుకోకూడదా ?
పవిత్ర : అలా కాదు..
అక్షిత : మళ్ళి మాట్లాడుకుందాం.. అడ్డు లెగు.. అని పవిత్రని తోసుకుని లోపలికి వచ్చింది.
చిన్నా : ఏంటి అక్షితా.. తనతో ఎందుకు?
అక్షిత : నువ్వు పొయ్యి ఏదైనా పని ఉంటే చేసుకుని రాపో.. ఇవ్వళంతా నాతోనే ఉంటానని మాటిచ్చావ్ మళ్ళి మధ్యలో పోకు..
చిన్నా : భలే టాపిక్ డైవర్ట్ చేస్తావ్ ... ఇంతకీ నాతొ ఏం పని?
అక్షిత : ఆ.. చెప్తే చేస్తావేంటి... పోరా..
చిన్నా బైటికి వెళ్ళాక మంచం మీద కూర్చుని ఆలోచిస్తున్నాను.. ఇంతలో కవిత నా రూంలోకి వచ్చింది..
కవిత : ఏంటి అక్షిత ఏదో దీర్గంగా ఆలోచిస్తున్నావ్..
అక్షిత : ఏం లేదు..
కవిత : ఇవ్వాళ నీ బర్తడే అట కదా.. హ్యాపీ బర్తడే..
అక్షిత : థాంక్స్..
కవిత అలానే అక్షిత చెయ్యి పట్టుకుని నిమురుతూ "మరి పార్టీ లేదా?" అని అడిగింది..
అక్షిత : చెప్పత్తా.. ఏం కావాలి..?
కవిత : ఏం అడిగినా ఇస్తావా?
అక్షిత : కచ్చితంగా.. అడుగు...
కవిత : మన రాంబాబు లేడు.. నీ మీద మనసు పడ్డాడు... వాడికొక ఛాన్స్ ఇవ్వకూడదు..
అక్షిత : ఆహా.. అలాగా... (మొదటి బలి పశువు దొరికింది).. ఎక్కడా..?
కవిత : బైటే ఉన్నాడు.. పిలవనా?
అక్షిత : పిలు..
కవిత : రాంబాబు.. రేయి.. ఇలా రా..
రాంబాబు లోపలికి వచ్చి.. అక్షితని కసిగా చూస్తూ.. "అమ్మగారు చెప్పండి" అని కవితని చూసాడు..
అక్షిత : రాత్రి అయితే మా అత్తని కుక్కని దెంగినట్టు దెంగుతావ్, ఇప్పుడేమో అమ్మగారు అని పిలుస్తున్నావ్.. మంచి నటుడివే..
రాంబాబు నవ్వుతూ కవితని చూసాడు..
కవిత : మొన్న నిన్ను ముందు ఎవరు దెంగాలా అని చిట్టీలు కూడా వేశారు అక్షితా... మొదట వీడి పేరే వచ్చింది.. అప్పటి నుంచి నన్ను దెంగినప్పుడల్లా నిన్నే తలుచుకుంటున్నాడనుకో..
అక్షిత లేచి కవిత వెనకాల కూర్చుని చిన్నగా పైట మీద చెయ్యి వేసి కిందకి లాగింది.. రెండు చేతులతో సళ్ళు కొలుస్తూ చిన్నగా పిసుకుతూ.. రెండు కాళ్ళు కవిత చుట్టు వేసి.. జాకెట్ ఒక్కో ఉక్స్ విప్పుతూ రాంబాబు కళ్ళలోకి చూసింది..
అక్షిత : నా మీద అంత కోరికగా ఉందా?
రాంబాబు లేచి దెగ్గరికి రాబోతే.. అక్షిత వాడి గుండె మీద కాలు పెట్టి ఆపింది..
అక్షిత : (వీడికి చావడానికి తొందర ఎక్కువైంది) అంత తొందర ఎందుకు మావయ్యా..
రాంబాబు అక్షిత కాలి మీద చెయ్యి వేసి "మావయ్యా.. పిలుపు బాగుంది"
కవిత నవ్వింది.. అదే టైంలో అక్షిత ముచ్చికలని నలుపుతుంటే యమ కసిగా కూడా ఉంది.. రాంబాబు అక్షిత అరికాలు మీద ముద్దు పెట్టబోతే విడిపించుకుని గుండె మీద ఒక్క తన్ను తన్నిన్ది.. రాంబాబు వెనకాలకి పడ్డాడు.. అయోమయంగా లేచి నిజంగా తన్నిందో లేక కసి మీద తన్నిందో అర్ధంకాకా చూస్తుంటే..
అక్షిత : నాకు ఇంతటి సుఖాన్ని ఇస్తున్న అత్తని ముందు సుఖపెట్టు.. చూడు ఎలా నిక్కబొడుచుకున్నాయో.. అని నలుపుతూ.. బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది.. కవిత నుంచి ఒక మూలుగు.. మావయ్యా నాకు ఒక కోరిక ఉంది తీరుస్తావా?
రాంబాబు : చెప్పు కోడలా?
అక్షిత : అత్తతొ అయిపోయాక.. సాయంత్రం నా మొగుడిని బైటికి పంపిస్తాను.. నువ్వు నన్ను నాటుగా దెంగాలి.. నేను వద్దు అని బతిమిలాడుతాను.. గింజకుంటాను.. నన్ను కొడుతూ గిచ్చుతూ బలవంతంగా దెంగాలి.. దెంగుతావా?
రాంబాబు : నువ్వు ఒప్పుకోకపోతే నిన్ను అలానే దెంగమని మీ అత్త నాకు ఐడియా కూడా ఇచ్చింది.. ఇప్పుడు నువ్వు నన్ను అలానే దెంగమంటున్నావ్.. అత్తా కోడళ్ళు ఇద్దరు ఒకే తాటి మీద ఉన్నారు..
అక్షిత : ఏమే అత్తా.. ఎంత కసి లంజవే నువ్వు.. అని చీర మీద నుంచే పూకుని గట్టిగా పిసికింది..
కవిత : స్.స్స్స్... నాకేం తెలుసే నువ్వు ఇంత గుల లంజవని..
అక్షిత చీరలోకి చేతిని పోనిచ్చి పూకు గెలుకుతూ.. "మరి నాకు ఒక్క మొడ్డ సరిపోదు".. నేను నీలాగే..
కవిత : నాకు తెలుసే.. నిన్ను బజారు లంజని చేసే బాధ్యత నాది.. నీ మొగుడి ముందే నిన్ను పది మందితో పచ్చి బజారు లంజలా దెంగిస్తాను సరేనా?
అక్షిత : అదీ.. ఇప్పుడు నా అత్తవనిపించావు.. అది లాస్ట్ లో అత్తా.. ఎవ్వరినీ వదలనులే... ముందు ఇవ్వాళ వీడితొ సరిపెట్టుకుంటాలే..
కవిత : నీ ఇష్టం..
అక్షిత : మావయ్యా.. ముందు అత్త తీట తీర్చుపో.. నేను ప్లాన్ చేసుకోవాలిగా.. అత్తయ్య మీరు వెళ్ళండి మావయ్యకి జాగ్రత్త చెప్పి పంపిస్తాను..
కవిత : అలాగే..
రాంబాబు : కోడలా కసెక్కిస్తున్నావే..
అక్షిత : నీకంటేనా... పో.. పొయ్యి మా అత్తని ఆఖరి సారి తనివితీరా దెంగుపో.... అంటే ఇక నువ్వు నా చుట్టే తిరుగుతావు కదా..
రాంబాబు : అలాగే.. నిన్ను నేను ఉంచుకుంటానే కోడలా..
అక్షిత : (నువ్వుండాలిగా).. అలాగే మావయ్యా.. మావయ్య.. ఇందాక నిన్ను తన్నినప్పుడు భలే కసిగా అనిపించింది.. మళ్ళీ తన్నేదా?
రాంబాబు : నీ కోరిక కాదంటానా.. రా..
అక్షిత : ఇలా వచ్చి వంగో అని డోర్ దెగ్గర నిలుచుంది..
రాంబాబు వచ్చి నవ్వుతూ ఒంగో గానే.. గట్టిగా వాడి గుద్ద మీద ఒక్క తన్ను తన్నిన్ది.. వాడు ముందుకు వెళ్లి గోడకి గుద్దుకున్నాడు..
రాంబాబు : అబ్బా.. చాలా గట్టిగా తన్నావే.. కోడలా..
అక్షిత : సారీ మావయ్యా..
రాంబాబు : సారీ బదులు ఒక ముద్దు ఇవ్వచ్చుగా..
అక్షిత : ఈ సాయంత్రానికి దీనికి రెండింతల సుఖాన్ని ఇస్తాను.. ముందు అత్త సంగతి.. అని నవ్వుతూ తలుపు పెట్టేసింది..