Update 07

రమేష్ గాడి అడుగులు నా వైపు వేగంగా పడుతుంటే, మేడం నడుము మీద చెయ్యి వేసి నా ఎడమ తొడ మీదకు లాక్కుని కుడి కాలితో వాడి గుండె మీద తన్నాను, రెండు అడుగులు వెనక్కి వేసి కింద పడ్డాడు. కోపంగా లేచి "రేయి నిన్ను.." అంటూ లేవగానే.. మేడంని నా ఒళ్ళో నుంచి లేపి వాడి గొంతు పట్టుకుని వెనకాల ఉన్న తలుపుకి ఈడ్చాను, వెనక మాడు కొట్టుకుంది. బైటికి పరిగెత్తబోయాడు..

చిన్నా : ఎక్కడికిరా పొయ్యేది, నా ముందే నా పెళ్ళాన్ని ఏదోచేస్తా అన్నావ్.. నా కొడకా.. అక్షితా ఆ కుర్చీ ఇటు వెయ్యవే.. వీడేదో పెద్ద పోటుగాడు అనుకుంటున్నాడు..

అక్షితతొ కుర్చీ వేయించి వాడి కాలర్ తొ పాటు మెడ కూడా పట్టుకుని నా వైపు ఈడ్చి ఒక్క తన్ను తన్నాను పొయ్యి కుర్చీలో పడ్డాడు, సీతార మేడం పిలిచింది అక్షిత నేను ఇద్దరం అటు వైపు చూసాం మేడం తన చీర ఒకటి తెచ్చి ఇచ్చింది, అక్షిత వెంటనే వాడి చుట్టూ చుట్టి, గట్టిగా కట్టేసింది.

చిన్నా : ఇప్పుడు ఇదంతా దేనికే...

అక్షిత : ఉండు చెప్తా.. ఎరా నా కొడకా నన్ను దెంగుతావా, చూడు నీ పెళ్ళాన్ని నీ ముందే దెంగిస్తా.. రేయి నువ్వు ప్యాంటు విప్పు.

చిన్నా : ఎయి..పో అవతలకి పో.. నువ్వు నీ కామిస్టు పనులు..

అక్షిత : నువ్వు విప్పకపోతే నిజంగా వాడి మొడ్డ గుడుస్తా చెప్తున్నా.

చిన్నా : ఒసేయి బక్కదానా, పిచ్చి లేసిందా ?

అక్షిత : అవును.. ఇప్పుడు నువ్వు దాన్ని వీడి ముందు దెంగకపోతే నాకు నిజంగానే మెంటల్ ఎక్కుద్ది చెప్తున్నా.. అంటూ వెళ్లి చిన్నా ప్యాంటు జిప్ లాగి బటన్ తీసి పాముని బైటికి లాగింది.. అమ్మా ఇటు రావే. (రమేష్ గాడు గింజకుంటూనే ఉన్నాడు)

సితార : అక్షితా, వదిలెయ్యవే ప్లీజ్.

అక్షిత : వస్తావా రావా

సితార వచ్చి చిన్నా పక్కన నిల్చుంది.

అక్షిత : ఇదిగో ఈ మొడ్డ పట్టుకో.. అని సితార చెయ్యి లాగి తన చేతికి చిన్నా గాడి మొడ్డని అందించి కిచెన్ లోకి నడిచింది.

చిన్నా : ఎక్కడికే?

అక్షిత : వస్తున్నా మీరు కానివ్వండి.. అని లోపలి వెళ్ళిపోయింది.

సితార ఇంకా మొడ్డ పట్టుకుని చిన్నా గాడినే చూస్తుంది.

చిన్నా : ఉఫ్.. మేడం..

అంతే సితార, చిన్నా నిగిడిన మొడ్డని పట్టుకుని రెండు సార్లు పైకి కిందకి ఊపింది రమేష్ ని చూస్తూ.. "మ్మ్... మేడం.."

సితార : నీ పెళ్ళాం నన్ను, అమ్మా అని పిలుస్తుంది. నువ్వు నన్ను అత్తయ్య అని పిలు.

చిన్నా : సరే సరే ముందు దాని సంగతి చూడు అలా నలపకుండా.

ఇంతలో రమేష్ "ఒసేయి లంజా" అని అరవగానే సితార వాడి వైపు కోపంగా చూసి మొహం మీద తుపుక్కుమని ఉమ్మింది.

చిన్నా : అబ్బా ఇప్పుడు నాకు తృప్తిగా ఉంది.. ఇప్పుడు పిలుస్తా..

అత్తా నీ కోకెత్తవే..

సితార నవ్వుతూ చీర ఎత్తి చిన్నాని ఓరగా చూస్తూ వంగింది, గుద్ద మీద ఒక్కటి చరిచాను ఇంకా ఎత్తమని ముందుకు తూలి రమేష్ గాడి మీద పడబోయి కుర్చీ చేతులని పట్టుకుని రమేష్ గాడి కళ్ళలోకి చూసింది, వాడి మొహంలో కోపం, నిస్సాహాయత కనిపిస్తుంటే.. ఇన్ని రోజులు తాను పడ్డ బాధ, అవమానాలు ఇష్టం లేని రతి అన్ని గుర్తు వచ్చి కోపంగా మరియు ఏదో వాడి మీద పగా తీర్చుకోబోతున్నానన్న వెలుగు సితార కళ్ళలో రమేష్ కి కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తుంది.

చిన్నగా చీర లేపాను తెల్ల డ్రాయర్ వేసుకుంది రెండు చేతులతో రెండు బిందెలని ఒకసారి తడిమి ఒక్కటి చరిచాను.. చిన్నా ఒక్కో దెబ్బ చరిచేకొద్ది రమేష్ సితారల కళ్ళు ఇంకా దెగ్గరగా కలుస్తున్నాయి.. ఇప్పటిదాకా వాడికి భయపడిన సితారకి ఇప్పుడు వాడంటే చులకన అయిపోయింది.. సూటిగా వాడి కళ్ళల్లోకే చూస్తూ "అల్లుడు కానీరా" అంది..

ఈలోగా అక్షిత పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి "ఒరేయ్ మొగుడా ఆగాగు నేను తీస్తా.. అమ్మా.. భలే సెక్సీగా ఉన్నావే తెల్లటి పిర్రలు అబ్బబ్బ" అంటూ గట్టిగా ఒక్కటి చరిచింది. సితార అమ్మా అంటూ కళ్ళు మూసుకుంది ఆ దెబ్బకి నొప్పి వేయలేదు తమకం మాత్రమే ఉంది కొంచెం అక్షిత చిన్నాల మీద ప్రేమ కూడా.. ఇంకో దెబ్బకి సితార కళ్ళు మూసుకుంది.. అక్షిత డ్రాయర్ మొత్తం విప్పేసి సితార పూకు దెగ్గరికి వచ్చి ఒక్కసారి వంగోని పూకు వాసన చూసి గట్టిగా నాకింది.

సితార : హబ్బా..

అక్షిత : అమ్మా.. ఉచ్చ పొయ్యవే.

సితార : సుడెన్ గా కళ్ళు తెరిచి ఏంటి అని అడిగింది.

అక్షిత : ఉచ్చ పొయ్యవే

సితార : అక్షిత...

అక్షిత పూకులో వేలు పెట్టి ఒక్కసారి గెలికి బైటికితీసి సితార పిర్ర మీద ఆపకుండా డ్రాయర్ తో కొడుతుంది.. " పోస్తావా పోయ్యవా..పోస్తావా పోయ్యవా.." అని పాట పాడుతూ...

చిన్నా : ఏంటే నీ గోల

అక్షిత : మధ్యలో నీకేంటి నొప్పి.. దాన్ని ముందు ఉచ్చ పొయ్యమను..

చిన్నా : అత్తో.. అది వదలదు.. అదేదో పొయ్యి.. మనం మొదలెడదాం.

సితార ఇక తప్పక సిగ్గుతో తల వంచుకుని ఉచ్చ పోసింది.. అక్షిత సితార పోస్తుంటే అది డ్రాయర్ తో మొత్తం తడిపి ముద్దగా చేసి లేచి రమేష్ గాడి దెగ్గరికి వెళ్ళి నీల్చుంది..

అక్షిత : రేయ్.. వీడి మొహం మీద ఉమ్మారా ఎవరు? అని నవ్వుతూ అడిగింది..

సితార : నేనే..

అక్షిత : చూసావా.. నేను చెప్పాగా నువ్వు కూడా దారిలో పడతావ్ అని.. కానీ కానీ అని రమేష్ ని చూసి "రేయి నోరు తెరవరా" అంది.

రమేష్ గాడు కోపంగా చూసాడు కానీ వాడికి అప్పటికే అర్ధం అయిపోయింది అంత తేలిగ్గా వదిలిపెట్టరని కవిత మాటలు గుర్తొచ్చాయి.. కనీసం దాని మాటలు విన్నా బాగుండు అని లోపల లోపల ఏడుస్తున్నాడు.

ఎంత సేపటికి నోరు తెరవకపోయేసరికి.. అక్షిత వాడిని కోపంగా చూసి నాకు తెలుసురా నువ్వు నా మాట వినవని ఎలా వినవో నేనూ చూస్తా అని కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది.. అక్షిత వెళ్లడం నేను సితార చూస్తూ చిన్నగా మేడంని నడిపించి గోడకి ఆనించి వంగోబెట్టాను, నా మొడ్డని మేడం పూకు దెగ్గర పెట్టి ఫస్ట్ కిక్ కొట్టాను.. సితార నా వంక చూసి ఒక నవ్వు నవ్వి కాళ్ళు ఇంకొంచెం ఎడం చేసింది.. మల్లి ఇంకోసరి కిక్ కొట్టేలోగా అక్షిత చేతిలో మసిగుడ్డతో ఏదో గిన్నె పట్టుకొచ్చింది.

చిన్నా : ఏంటే అదీ.

అక్షిత : నూనె, మరగబెట్టిన నూనె. (మమ్మల్ని చూసి నవ్వుతూ రమేష్ గాడి వైపు వెళ్ళింది)

చిన్నా : ఎం చేద్దామనుకుంటున్నావే వాడిని?

అక్షిత : నువ్వు కానీ ఎహె.. అన్నీ కావలి నీకు.. (రమేష్ ని చూసి) ఎంత ధైర్యం ఉంటె నాతో ఇష్టం వచ్చినట్టు మాట్లాడతాడు వీడు.. ఎరా ఇంకా తెరవ్వా అని అడిగింది దానికి వాడు తల అడ్డంగా ఊపాడు, అంతే గంటెతో నూనె తీసి వాడి ప్యాంటు మీద పోసింది.. దెబ్బకి గట్టిగా కేక వేస్తూ నోరు తెరిచాడు.. అదే గాప్ లో సితార ఉచ్చతో తడిచిన డ్రాయర్ ని రమేష్ నోట్లో కుక్కింది.. రమేష్ అరిచిన అరుపుకి సితార భయపడిపోయింది.

చిన్నా : రా అత్తా మనం ఆ రూమ్ లోకి పోదాం.

అక్షిత : ఇంక అరవడులే. ఇక్కడే కానివ్వండి.

చిన్నా : పోవే.. నువ్వేదో శాడిస్టిక్ మూడ్ లో ఉన్నావు.. మేడంకి మూడ్ రావాలా వద్దా.

సితార మొగుడు పెళ్ళాల మాటలు వింటూ ఆశ్చర్యపోతుంది.. అక్షిత లేచి సితార దెగ్గరికి వెళ్లి తన పెదాలు అందుకుని చీకుతూ రెండు సళ్ళ మీద చేతులు వేసి జాకెట్ చించేసింది.. సితార ఆశ్చర్యపోయిన అక్షిత మాత్రం కానివ్వమంటూ సైగ చేసేసరికి నేను వెనకనుంచి గుద్ద కొంచెం వంచి అనువుగా కుమ్మడం మొదలు పెట్టాను.. మమ్మల్ని వదిలేసి అక్షిత రమేష్ గాడి దెగ్గరికి వెళ్ళిపోయింది.. నేను మేడం సళ్ళు అందుకుని ఒక చేత్తో పిసుకుతూ ఇంకో చేత్తో తన తొడ పైకి ఎత్తి పెట్టి దెంగుతున్నాను తను గోడని సపోర్ట్ గా పట్టుకుంది.. అలానే ఎత్తుకెళ్ళి మంచం మీద పడేసి ఒక పావుగంట రతికేళి జరిపి బట్టలు వేసుకుని బైటికి వచ్చి చూసేసరికి అక్షిత గిన్నెడు మరగపెట్టిన నూనె అవ్వకొట్టేసింది.

రమేష్ గాడి దెగ్గరికి వెళ్లి చూసాను, వాడి ప్యాంటు జిప్ ఓపెన్ చేసి మరి నూనె పోసింది.. వాడు స్పృహలో లేదు.. పక్కనే అక్షితని చూసాను.. నవ్వుతుంది.

చిన్నా : బంగారం, ఏంటే ఇది?

అక్షిత : నీకు ద్రోహం చేసిందే కాకుండా, నిన్ను చిన్నప్పటినుంచి హింస పెట్టినందుకు, సితార అమ్మ జీవితం నాశనం చేసినందుకు.. ఇంకా ఎన్ని పాపలు చేసాడో ఎంతమందిని బాధ పెట్టాడో అన్నిటికీ..

చిన్నా : అక్షిత.. ఒక్కటి అడుగుతాను చెప్తావా ?

అక్షిత : అడుగు

చిన్నా : మీ అమ్మా నాన్నలని ఇక కలవవా?

అక్షిత : అలా ఎం లేదు, నన్ను అర్ధం చేసుకునే అంత మెచ్యూరిటీ వాళ్ళకి ఇంకా రాలేదు, నేను కావాలనుకుంటే వాళ్లే వస్తారు. లేకపోతే లేదు.. నాకు ఇప్పుడు వాళ్ళ మీద అంత ప్రేమ కూడా లేదు నేను కలవను కూడా.. ఇప్పుడు నా ఫోకస్ మొత్తం నీ మీదే.. (అని నవ్వుతూ) ఇంతకీ అది ఏది..?

చిన్నా : పడుకుంది

అక్షిత : ఉండు లేపుకొస్తా, ఏమైనా తినిందో లేదో ఎంతసేపు ఉంటాం ఇక్కడా పదండి ఇక వెళదాం అంటూ లోపలి వెళ్లి సితారని లేపుకొచ్చింది. సితార చీర మార్చుకుని బైటికి వచ్చి బ్యాగ్ తీసుకుని బైటికి వస్తూ "మరి వాడు?" అంది రమేష్ ని చూస్తూ.

అక్షిత : కదా.. నేను మర్చిపోయా ఉండు అని కిచెన్ లోకి వెళ్లి బిందెడు నీళ్లు తీసుకొచ్చి వాడి మొహం మీద పోసేసరికి వాడికి స్పృహ వచ్చింది. ఇంకా వాడి నోట్లో నుంచి సితార డ్రాయర్ తీయలేదు.. ఇంతలో బైట డప్పులు బాంబుల సౌండ్ విని అడిగింది "ఏంటది?" అని.

సితార : వినాయకుడిని తీసుకెళ్తున్నారు రేపు వినాయక చవితి.

అక్షిత : ఆహా.. ఎంత మంచి ఐడియా ఇచ్చాడు దేవుడు.. అని బైటికి పరిగెత్తి రెండు నిమిషాలకి మళ్లి లోపలికి వచ్చింది.

చిన్నా : ఏమైంది?

అక్షిత : అమ్మా.. వాణ్ణి తీసుకుపో.. అవునూ అగ్గిపెట్ట ఎక్కడ ఉంది?

సితార : గూట్లో.. ఎందుకు?

అక్షిత : ఇంకెంతసేపు నిల్చుంటారు ఇక్కడా పదండి.. రేయ్ మొగుడా బైటికి నడు..

నేను సితార బైటికి నడిచాము, ఎం చేస్తుంది ఇది.. అస్సలు ఎందుకు వెల్ల్లింది ఎందుకు వచ్చింది.. అగ్గిపెట్ట అడిగింది.. ఇంతలో గణపతిని తీసుకెళ్తున్న ట్రాక్టర్ మమ్మల్ని దాటింది ఒక బాంబు పెల్చాడు ఎవడో.. కొంపదీసి బాంబు ఏమైనా.. అన్న డౌట్ రాగానే వెనక్కి పరిగెత్తాను.. అప్పటికే అక్షిత తలుపు గొళ్లెం పెడుతుంది.

చిన్నా : నువ్వు .. నువ్వు..?

అక్షిత : హా నేను

చిన్నా : బాంబు..?

అక్షిత : హా బానే కనిపెట్టావ్ రా (అని నవ్వింది)

చిన్నా : ఎక్కడ పెట్టావే?

అక్షిత : వాడి జిప్ తీసి అందులో వేసా

చిన్నా : ఎం బాంబు..

అక్షిత : ఉల్లి గడ్డ.. అంది గట్టిగా చెవులు మూసుకుంటూ.

నేను డోర్ గొళ్లెం తీసి లోపలికి అడుగు పెట్టేలోగా ధడేల్ మన్న సౌండ్... అక్షితని చూసాను.

అక్షిత : హ్యాపీ వినాయక చవితి..........

చిన్నా : నీకేమైనా మైండ్ దెంగిందా, వాడు పోతే..?

అక్షిత : పోనీ.. అయినా నేను పెట్టింది చిన్న బాంబె దానికేం చావడులే ఇక పదా.

చిన్నా : పదా

సితార : ఎక్కడికి వెళదాం?

చిన్నా : ఈ ఊర్లోనే, ఇంకెక్కడికి, నాకో ఇల్లు ఉంది రండి.

ఇద్దరినీ బండి ఎక్కించుకుని రెండు నిమిషాల్లో నేరుగా ఇంటి ముందు ఆపాను, గేట్ తీసాను ఎప్పటిదో పాత ఇల్లు, ఇంటి ముందు చెట్లు వాటిని అల్లుకున్న తీగలు అన్ని గుబురు గుబురుగా పెరిగిపోయింది. లోపలికి వెళ్లి తలుపు ముందు నిలబడి ఒకసారి తలుపు ముట్టుకుని పక్కనే ఉన్న పెద్ద రాయి తీసుకుని తాళం పగలకొట్టాను.. తలుపు తెరుచుకుంది, లోపలికి నడిచాను.

అక్షిత కూడా సితారతొ పాటు లోపలికి వచ్చి ఇల్లంతా చూస్తూ గోడ మీద ఉన్న ఫోటో చూసింది అందులో ఉన్నది ఒక అమ్మ తన పాపని ఎత్తుకున్న ఫోటో అది.. ఆ పాపని చూడగానే గుర్తుపట్టినా, డౌట్ వచ్చి అడిగింది.

అక్షిత : బాబు.. ఈ ఇల్లు?

సితార : లావణ్య ది.

అక్షిత వెనక్కి తిరిగి సితారని చూసింది.. చిన్నా వెళ్లి కిటికీలు వెనక తలుపులు తీయగానే చీకటి పోయి వెలుగు వచ్చింది. చిన్నా ఇంటి వెనక్కి వెళ్ళాడు, అక్షిత చిన్నగా సితార పక్కన నిల్చుంది.. చిన్నా మెయిన్ ఆన్ చెయ్యగానే లైట్లు వెలిగయి.

అక్షిత : అమ్మోయి.. ఈ లావణ్య, చిన్నా వీళ్ళ మధ్య ఏంటి?

సితార : అది ఎవ్వరికీ తెలీదు, వీడు దాన్ని ప్రేమించాడో అది వీణ్ణి ప్రేమించిందో లేక వీళ్లిద్దరు ప్రాణ స్నేతులో ఎవ్వరికీ తెలీదు.. కానీ ఒకరికొకరు ప్రాణం అన్నట్టు ఉండేవారు. ఇద్దరి మధ్య ప్రేమ ఉండి ఏదైనా జరిగి ఉంటే ఇన్ని రోజులు దాగేది కాదు, కానీ ఆ లావణ్యని చాలా స్పెషల్ గా చూసే వాడు.

చిన్నా, లావణ్య కాలేజ్లో ఎలా ఉండేవాళ్లంటే లావణ్య ఏదో వాడి సొంత కూతురు అయినట్టు ఉండేది వాడి కేరింగ్.. ఏమైందో మరి ఎందుకు దూరంగా పెట్టాడో తెలీదు, నాకు తెలిసి తనతో మాట్లాడి సంవత్సరాలు దాటిపోయింది.

ఇంతలో చిన్నా చీపిరి కట్ట, నీళ్ల బకెట్ తొ వచ్చాడు.. అక్షిత, సితార ఇద్దరు చెరొక్క చీపిరి తీసుకుని పని మొదలుపెట్టారు.

చిన్నా : మీరు కానివ్వండి నేను తినడానికి ఏదైనా తీసుకొస్తా.

అక్షిత : అవును లావణ్యకి చెప్పావా, మనం ఈ ఇంట్లో ఉంటున్నాం అని.

చిన్నా : ఎవ్వరికీ చెప్పనవసరం లేదు. అని నవ్వుతూ బైటికి వెళ్ళిపోయాడు.

ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటూ పని చేస్తుంటే, చిన్నా భోజనం తీసుకొచ్చి ఇద్దరినీ పని ఆపించి వాళ్ళని భోజనాలకి కూర్చోపెట్టి అక్షిత వాళ్ళు తింటుంటే మిగతా పని అందుకున్నాడు. అక్షిత తినేసి చెయ్యి కడుక్కుని వెళ్లి చూస్తే, చిన్నా గోడకి ఉన్న ఫోటో ఫ్రేమ్ కిందకి దించి దాన్ని తుడిచి ప్రేమగా చూస్తూ ముద్దు పెట్టుకోవడం చూసి చిన్నా వెనక వెళ్లి నిలుచుంది.

అక్షిత : ఎవరు తను?

చిన్నా : లావణ్య వాళ్ల అమ్మ.

అక్షిత : తనంటే చాలా ఇష్టమా నీకు?

చిన్నా : నీ అంత ఇష్టం.. అని అక్షిత నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుని మళ్ళీ ఫోటోని గోడకి తగిలించాడు.

అక్షిత : తను..

చిన్నా : ఇప్పుడు లేదు, మా అమ్మ దెగ్గరికే వెళ్ళిపోయింది.

అక్షిత ఇంకేం మాట్లాడలేదు, సాయంత్రం లోగా అన్ని సెట్ చేసి అందరూ స్నానం చేసి అలిసిపోయి పడుకున్నారు సొయ లేకుండా. పొద్దున్నే అక్షిత లేచి చూసేసరికి చిన్నా సితార ఇంకా పడుకొనే ఉన్నారు, లేచి డోర్ తీసి బైటికి వచ్చేసరికి అక్కడ పొయ్యి, గ్యాస్, వంట సామానుతొ లావణ్య నిలబడి ఉంది.

అక్షిత : లావణ్య, మీరా అయ్యో ఎప్పుడు వచ్చారు, తలుపు కొట్టారా

లావణ్య : లేదు, ఇప్పుడే వచ్చాను.

అక్షిత : అది లావణ్య, మిమ్మల్ని ఆయన అడగలేదు, నేను చెప్పాను కానీ..

లావణ్య : హహ.. మా అమ్మ ఉండుంటే ఈ ఇంటిని వాడికే రాసిచ్చేది. ఇదిగోండి ముందు టిఫిన్ తినండి అని కవర్ చేతికి అందించి.. ఇక నేను వెళతాను.. అంది.

అక్షిత : లోపలికి రారా

లావణ్య : వద్దులే అక్షిత, వాడు నన్ను పిలిచినప్పుడే వస్తాను.. ఉంటాను బైట మా ఆయన వెయిటింగ్ అని నవ్వి వెళ్ళిపోయింది.

అక్షిత వంట సామాను, పొయ్యి అన్ని కిచెన్ లో సర్ది, బైటికి వెళ్లి మూడు బ్రష్షులు, పాల ప్యాకెట్, అంట్ల సబ్బు కావాల్సిన ఇంకొన్ని సరుకులు తీసుకుని ఇంటికి వచ్చేసరికి చిన్నా సితార ఇద్దరు లేచి కూర్చున్నారు.

చిన్నా : ఇంట్లో సామాను స్టవ్వు?

అక్షిత : మీ ఫ్రెండ్ వచ్చింది.

చిన్నా : అలాగా

అక్షిత : ఇంకా ఎందుకు తనని దూరం పెట్టడం?

చిన్నా : ఇంక దూరాలు ఏం లేవులే.. ఎప్పుడైనా కలుద్దాం.

అక్షిత : నిజంగా?

చిన్నా : నిజంగా..

అక్షిత : మీ ఇద్దరి మధ్యా ఏముంది.. స్నేహమా ప్రేమా?

చిన్నా అక్షిత చేతిలో ఉన్న బ్రష్షు పేస్ట్ అందుకుని నవ్వుతూ ఇంటి వెనక్కి వెళ్ళిపోయాడు.

ఆ తరువాత అందరూ కొన్ని రోజులు ప్రశాంతంగా ఉన్నారు. చిన్నా వాళ్ల అమ్మమ్మ తాతయ్య అడిగితే ఏదో చెప్పారు, ఇక రమేష్ గాడి పేరు మళ్ళీ ఆ ఊరిలో వినపడలేదు కొన్ని రోజులు హాస్పిటల్లో ఉన్నాడని ఆ తరువాత ఏమైపోయాడో ఎవ్వరికీ తెలీదని ఊర్లో మాట్లాడుకోడం వినిపించింది.

ఈ కొన్ని రోజుల్లోనే అక్షిత, చిన్నాల ప్రేమ బాంధవ్యం గురించి చిన్నా మగతనం గురించి ఊరికి తెలిసిపోయింది.. తెలిసిన వాళ్లందరూ వచ్చి పలకరించి ఆనందపడ్డారు అందులో అనసూయ మొదటిది.. ఇంకో వైపు కవిత మాత్రం ఇంటి నుంచి బైటికి రావడం మానేసింది.

పవిత్ర : అమ్మా.. ఇలా ఎన్ని రోజులు?

కవిత : నా పగ చల్లారెంత వరకు..

పవిత్ర : అప్పుడెప్పుడో అయిపోయింది కదే, నా మాట విను తమ్ముణ్ణి కలిపేసుకుందాం, వాడి మొడ్డ చూసావుగా ఇంక మనకి ఎవ్వరి అవసరం లేదు, ఎంచక్కా మనమే ఉండొచ్చు.. ఏమంటావ్ అని మాట్లాడుతుండగానే పవిత్ర చెంప మీద గట్టిగా కొట్టింది కవిత.

కవిత : సంపత్ గాడు చావు బతుకుల్లో ఉన్నాడు, రాంబాబు గాడి మొడ్డ కోసి పారేసాడు, రమేష్ ఏమైపోయాడో ఎవ్వరికీ తెలీదు.. తరువాత వాడు ఏం చేస్తాడో అని చూస్తుంటే నువ్వేమో ఏదేదో వాగుతున్నావ్.. అని కోపంగా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.

«««««««««««««««o»»»»»»»»»»»»»»

కొన్ని రోజులు గాడిచాయి...

చిన్నా : అక్షిత అమ్మమ్మ వాళ్ళని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చేద్దామా ఇక?

అక్షిత : మరి ఆ కవిత వాళ్ల సంగతి?

చిన్నా : ఇక వాళ్ళతో పనిలేదు, ఎవరేమయిపోతే నాకేంటి?

అక్షిత : మరి నీ అక్కా, మీ అమ్మకిచ్చిన మాట?

చిన్నా : ఇంకొన్ని రోజులు ఆగు, అక్కే మనదెగ్గరికి వచ్చేస్తుంది.

అక్షిత : ఎలాగా?

చిన్నా : టైం.. టైం పడుతుంది అంతే.. ఇప్పటికే వాళ్ల దెగ్గరున్న ఆస్తి కరిగిపోయింది, చూస్తూ ఉండు వాళ్ల దెగ్గరున్న డబ్బు అయిపోగానే చుట్టు ఉన్న మనుషులు అందరూ దూరం అయిపోతారు అప్పుడు వెళ్లి పిలువు రమ్మని.. అదే వస్తుంది.

అక్షిత : అంత కత్చితంగా ఎలా చెప్తున్నావ్?

చిన్నా : ఎందుకంటే మా బావకి ఇంకో ఫ్యామిలీ ఉంది.. ఇంకా ఆ ముగ్గురు సన్నాసులు ఎన్ని రోజులని ఇలా ఉంటారు వాళ్ల ఇంట్లో పెళ్లిళ్లు అని ఏదో ఒకటి చేస్తారు అయినా వాళ్ళకి మాత్రం జీవితం లేదా, ఆల్రెడీ అందరూ నా దెబ్బకి భయపడుతూ ఉండుంటారు.. మళ్ళీ పగా అని అందరినీ నరకడం దేనికి కొంచం ఓపిక పడితే చాలు కాలమే వాళ్ళకి బుద్ధి చెప్తుంది.

అక్షిత : మరి ఆస్తి, అదంతా నీది.

చిన్నా : దాని వల్లే అందరినీ పోగొట్టుకున్నాను, నాకు దాని అవసరం లేదు, నీతో ఇలా సంతోషంగా ఉంటే అదే చాలు.. ఏ కావాలా నాలో సత్తువ అలానే ఉంది, సంపాదించనా?

అక్షిత : లేదు, మనం ఇలా సంతోషంగా ఉంటే నాకు అదే చాలు.

సితార : భోజనం రెడీ, అక్షితా.. చిన్నా... రండి తిందురు..

చిన్నా : పదండి..

తినేసి పడుకున్నాను, అక్షిత వచ్చి నా గుండె మీద పడుకుంది, పిర్రమీద చెయ్యి వేసి నా మీదకి లాక్కున్నాను, నన్ను వాటేసుకుని పడుకుంది. రెండు నిమిషాలైనా అక్షిత నుంచి ఏ కదిలికా లేకపోవడంతొ నేనే మాట్లాడాను..

చిన్నా : ఏంటి అక్షితా ?

అక్షిత : నాకు పిల్లల్ని కనాలని ఉంది.

చిన్నా : (ఆనందమేసింది) అవునా, ఈ ఆలోచన ఎప్పటి నుంచి?

అక్షిత : ఈ ఇంటికి వచ్చినప్పటి నుంచి.

చిన్నా : నిజంగా..?

అక్షిత : మొన్నటి దాకా నేను అలానే ఆలోచించాను కానీ నాకు పిల్లల్ని కనాలని ఉంది, నిన్ను వాళ్లలో కలిపెయ్యాలి మీ నలుగురితొ ఆదుకోవాలి, మిమ్మల్ని నిద్రపుచ్చాలి, నాకు సెక్స్ మీద యావ తగ్గి జీవితంలో ఇంకా కొత్తదనం చూడాలని ఉంది బాబు.. ఎలా అంటే సీతాకోక చిలుక పుట్టినట్టు నా కోరికలు కూడా అలానే కొత్త కొత్త అనుభూతులు అనుభవించాలని ఉంది.. నీతో కలిసి.

చిన్నా : హ్మ్.. ఇల్లాలివి అయిపోతున్నవే.. అవును ఏంటి నలుగురా?

అక్షిత : అవును ఇద్దరు అమ్మాయిలు, ఒక అబ్బాయి వాళ్ళతో పాటు నువ్వు.

చిన్నా : ఇంకా

అక్షిత : ఇంక అంతే రేపు బామ్మని తీసుకొస్తున్నాం, ఆ తరువాత మన శోభనం రేపే జరిగిపోవాలి.

చిన్నా : హహ.. మరి ఇన్ని రోజులు జరిగిందేమిటి?

అక్షిత : ఏమో నాకు తెలీదు సంప్రదాయబద్ధంగా కావాలి, ఆ తెల్లారే అందరం కలిసి ఎటైనా టూర్ కి వెళదాం ఒక నెల.

చిన్నా : ఒక నెలా?

అక్షిత : హా.. మనం అందరం దూరంగా ఎటైనా వెళ్లి, అన్ని చూసి సరదాగా ఒక నెల గడిపొద్దాం.. ఏమంటావ్?

చిన్నా : ఏమంటాను నీ ఇష్టం అంటాను.

అక్షిత : నా మంచి మొగుడమ్మా వీడు.

చిన్నా : సరే రా.. ఒక రౌండ్ వేసుకుందాం.

అక్షిత : ఎక్కడికి .. ఇప్పుడు కార్చితే రేపు నా పూకులో ఎం కార్చుతావ్.. అయినా ఇన్ని రోజులు నన్ను అమ్మని అదర దెంగుతూనే ఉన్నావ్ గా.. ఈ ఒక్క రోజుకి రెస్ట్ తీసుకో రేపు నా పూకులో లట్టెడు కార్చుదువు.. ఇక పడుకో.. అని లేచింది.

చిన్నా : ఎక్కడికి?

అక్షిత : ఆ ఇక్కడ పడుకుంటే నువ్వు ఊరుకోవు.. నేను అమ్మ దెగ్గర పడుకుంటా.. అని నవ్వుతు బైటికి పరిగెత్తింది.

సితార : ఏంటి ఇటొచ్చావ్ ఇవ్వాళ ప్రోగ్రాం లేదా?

అక్షిత : కాన్సేల్ ఐయ్యింది.

సితార : ఎందుకో..

అక్షిత : రేపు మాకు శోభనం పెట్టుకున్నాం, అందుకే..

సితార : హహ..శోభనమా... అని నవ్వి మళ్ళీ ఆగిపోయింది.. అక్షితా నిజంగానా.. అర్ధమైంది కానీ నీ నోటితో చెప్పవే.

అక్షిత : తొమ్మిది నెలల్లో నీ చేతిలో పిల్లల్ని పెడతాలే, సరేనా అని సితార పైట లోకి దూరిపోయింది.

సితార : సిగ్గే.. అయితే నేను డాక్టర్ చదివే టైంలో పెట్టుకుంటున్నారా?

అక్షిత : అయ్యో.. నేను మర్చిపోయానే..

సితార : నా బంగారమే, ఇంట్లో పిల్లలు ఉంటె ఆ సంతోషమే వేరు నాన్నా, చాల సందడిగా బలే ఉంటుంది.. ఇంతకీ అమ్మాయి కావాలా అబ్బాయి కావాలా?

అక్షిత : అమ్మాయే..

సితార : అయితే మనింటికి మహాలక్ష్మి రాబోతుందన్నమాట, చాల హ్యాపీగా ఉంది అక్షితా, ఇలా రా అని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుని హత్తుకుంది.. ఇద్దరూ పుట్టబోయే బిడ్డల గురించి రాబోయే రోజుల గురించి, అప్పుడు జరిగిన అభిషేకం గురించి మాట్లాడుకుంటూ ఒకరినొకరు వాటేసుకుని ఆనందంగా పడుకున్నారు.

తెల్లారి అక్షిత పొద్దున్నే లేచి రెడీ అయ్యి హడావిడి చేసి, అమ్మమ్మ తాతయ్యలని తనే దెగ్గరుండీ వాళ్ళని ఒప్పించి మరీ ఇంటికి తీసుకొచ్చేసింది.

అక్షిత : ఏంటే బామ్మా.. నాతో ఉండవా, మొహం అదోలా పెట్టావ్.. మీ ప్రైవసీకి నేను అడ్డు రానులే, మీ రూం మీకే ఉంది.

అమ్మమ్మ : ఆ ఎక్కువ ఉహించుకోకే మానవరాలా

అక్షిత : అదేంటే అలా అంటావ్, ముసలోళ్ళు బానే కుమ్ముతారు కదే

అమ్మమ్మ : తింగరి పిల్ల, అన్ని కావాలె నీకు...

అక్షిత : అయినా నీకు నేను ఉన్నాలే, నీ పూకు పచ్చడి చేసే బాధ్యత నాది.

అమ్మమ్మ : ఆమ్మో నిన్ను చూస్తుంటే నాకు భయంగా ఉందే పిల్లా, నేను రాను పో..

అంతే అక్షిత అమ్మమ్మని ఎత్తుకుని బైటికి పరిగెత్తింది..

అమ్మమ్మ : ఒసేయ్, దించవే.. ఆమ్మో నా నడుము ఇరగ్గొట్టేసిద్ధి రా నాయనా.. ఎవరైనా దీన్ని ఆపండిరా..

అక్షిత నవ్వుతూ కిందకి దించింది.

అమ్మమ్మ : హమ్మా.. బానే ఎత్తుకున్నవే.. వచ్చినప్పుడు ఎంత బక్కగా ఉన్నావ్.. ఇప్పుడు చూడు కండపట్టి దుక్కలా అయ్యావ్.

అక్షిత బామ్మ దెగ్గరికి వెళ్లి, చెవిలో "అంతా నీ మనవడి మహిమ" అని నవ్వింది.

అమ్మమ్మ : అవునా, బాగా చేస్తాడా?

అక్షిత : సమ్మగా, కడుపు నిండా పెడతాడు.. చూసావే నీకు కూడా మూడ్ వస్తుంది అని అటు ఇటు చూసి ఒక్కసారి బామ్మ సన్ను పట్టుకుని పిసికింది.. బామ్మ కెవ్వుమంది.

తాతయ్య : ఏంటే కుర్రదాన్ని అనుకుంటున్నావా ?

అక్షిత : బామ్మ కుర్రదానిలానే ఆలోచిస్తుంది తాతా.. నువ్వే వయసుకు తగ్గట్టు ప్రవర్తిస్తున్నావ్.. అని నవ్వింది.

అమ్మమ్మ : ఏంటే ఆయనతో నీకు వేళాకోళాలు .. పదా వస్తా అన్నాగా.

ఆ తరువాత సాయంత్రానికే శోభనానికి రెడీ ఐయ్యింది.. బామ్మ కళ్యాణి గురించి అడిగితే అమ్మా కూతుర్లు ఇద్దరి మోసం గురించి చెప్పింది.. బామ్మ అంతా విని కళ్ళేమ్మటి నీళ్లు పెట్టుకుని శాపనార్ధాలు పెట్టింది, ఇంతలో చిన్నా లోపలి వచ్చాడు..

బామ్మ : ఏంట్రా వచ్చేదాకా కూడా ఆగలేవా.. బైటికి పో.. అని కసిరింది.

చిన్నా : అది కాదే..

బామ్మ : ఏ ఛీ బైటికి పో.

అక్షిత లేచి చిన్నా దెగ్గరికి వచ్చి.. ఏంటి బాబు..అంది.

చిన్నా : అదీ అప్పుడు మనం అభిషేకానికి వెళ్ళినప్పుడు కట్టుకున్నావే ఆ చీర కట్టుకోవే..

అక్షిత : నగలు కూడా పెట్టుకోనా..?

చిన్నా : మ్మ్.. అని నవ్వుతూ బైటికి నడిచాడు.

రాత్రి అవుతుండగా చిన్నా రూంలోకి వెళుతుంటే తాతయ్య పిలిచాడు.

చిన్నా : ఏంటి తాతా ?

తాత : మొదటి రోజు జాగ్రత్త పౌరుషం.. మన ఇంటి పరువు, నా శోభనం అప్పుడు మీ అమ్మమ్మ అరుపులు ఊరి మొత్తం విన్నాయి.. నువ్వు కూడా పరువు నిలబెట్టాలా.

అమ్మమ్మ : ఆ ఏడిసావ్ లే.. రేయి నువ్వు పో.. అమ్మాయి వస్తుంది..

లోపలికి వెళ్లి మంచం మీద కూర్చున్న రెండు నిమిషాలకి అక్షిత వచ్చింది.. ఎర్రటి చీరలో బక్కగా ఉన్నా ఒంటి నిండా నగలతో తెల్లగా మెరిసిపోతుంది.. అక్షిత పాల గ్లాసుతో ఒక్కో అడుగు ముందుకు వేస్తుంటే నేను లేచి నిలబడ్డాను.. మహారాణి వస్తుంటే సలాం కొట్టే భటుడిలా...

అక్షిత : ఏంటి శ్రీవారు.. ఇదిగో పాలు..

చిన్నా : గ్లాస్ పక్కన పెడుతూ.. భలే ఉందే.. రోజు నా నోట్లో నుంచి నీ నోట్లోకి నీళ్లు వదిలితే కానీ తాగవు ఇప్పుడేమో సగం సగం అని పాల గ్లాసుతో వచ్చావ్..

అక్షిత : ఇంతకీ ఎలా ఉన్నానో చెప్పలేదు..

చిన్నా : దేవత అనే పదం చాలా చిన్నది తెలుసా, కానీ నీ బుద్ధి ఉందే రాక్షస బుద్ధి.

అక్షిత : సర్లేవోయ్ దా.. అని ఒళ్ళు విరుస్తూ రెండు చేతులు తల వెనకాల పెట్టుకుని తన ఎదభాగం ముందుకు ఎగతన్నేలా ముందుకు తోసింది.. అంతే ఒక్క ఉదుటున పిర్రల మీద చేతులు వేస్తూ గట్టిగా హత్తుకుపోయి.. తన సళ్ళ మధ్యలో తల దూర్చేసాను.. మేడలో ఉన్న హారం గుచ్చుకుపోతుంది.

అక్షిత : బాబు.. రోజులా కాదు.. ఇలాగే ఎత్తుకుని దేంగు.. అని నా షర్ట్ గుండీలు విప్పుతుంటే తన పెదాలు అందుకున్నాను.

అలా అక్షిత చిరంజీవి కాపురంలో ఇంకో రోజు గడిచింది. అలా ఆరు నెలలు గడిచి అక్షిత కడుపుతో ఏడో నెలలోకి అడుగు పెట్టింది.​
Next page: Update 08
Previous page: Update 06
Next article in the series 'రెండు కళ్ళు': వదిన 2
Previous article in the series 'రెండు కళ్ళు': ఆ ఇద్దరు