Fantasy వేపాకు వెన్నముద్ద

ఇంటికి వెళ్లి చూస్తే కూర్చుని టీవీ చూస్తుంది అమ్మ, వెళ్లి పక్కన కూర్చుంటే నా భుజం మీద తల పెట్టుకుంది.

గుడ్డు : ఎలా ఉందిప్పుడూ

వెంటనే తల ఎత్తి భుజం మీద కొట్టింది

రాధ : నాకేం కాలేదురా బాబు, రాత్రి ఏదో పీడకల అంతే..

గుడ్డు : సరే సరే.. రాత్రికి ఏం కూర

రాధ : చికెన్ తీసుకురా

గుడ్డు సరే అని బైటికి వెళ్ళి చికెన్ తెస్తూనే నవ్వుతూ ఫోన్ మాట్లాడుతూ లోపలికి వచ్చాడు. చాలా సేపటికి గానీ ఫోన్ కట్ చెయ్యలేదు.

రాధ : ఎవరితో తెగ మాట్లాడుతున్నావ్.. నీ పిల్లా అని నవ్వింది

గుడ్డు : కాదే.. చందు గాడితో.. తిడుతున్నాడు, వచ్చి రెండు రోజులు దాటినా కలవననందుకు

రాధ : ఎప్పుడైనా రోడ్డు మీద కనిపిస్తే ఇంటి వరకు తోడు వచ్చి వెళతాడురా

గుడ్డు : భోజనానికి రమ్మని చెప్పనా

రాధ : హ్మ్మ్.. పిలు

సాయంత్రం వరకు కాలక్షేపం చేసి ఏడున్నర వరకు ఇద్దరు కూర్చున్నారు. చందు సరాసరి లోపలికి వచ్చేసాడు.

రాధ : రా చందు, గుడ్డూ లేకపోతే అస్సలు ఇటు మొహం కూడా చూపించవే

చందు : అదేం లేదాంటి.. కొంచెం బిజీగా ఉండీ..

రాధ : కూర్చో మంచినీళ్లు తీసుకొస్తాను అని లోపలికి వెళ్ళింది

చందు : ఇప్పుడు చెప్పు, వాటర్ టాంకర్ తో నీకేంటి పని

గుడ్డు : ష్... షు , బైట మాట్లాడుకుందాం. ముందు తిందాం పదా అనేసరికి చందు ఏం మాట్లాడలేదు.

ఇద్దరు ఒక కాలేజ్లో చదవకపోయినా గ్రౌండ్లో క్రికెట్ వల్ల మొదలయింది స్నేహం. ఇంటర్ ఒకే కాలేజీలో చదివారు. గుడ్డూ ఇంజనీరింగ్ అంటూ ట్రాక్ మార్చగా చందు అంత చదువు నా వల్ల కాదులే అని డిగ్రీలో దూరిపోయాడు. ఇద్దరు వేరు పడినా అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా కలస్తూనే ఉన్నారు. చందు డిగ్రీ కూడా ఏదో పెళ్లి కోసం చదివాడు. మరీ డిగ్రీ లేనోడికి పిల్లని ఎవరు ఇస్తారు అంటుంటే ఇక తప్పక కష్టపడి డిగ్రీ పాస్ అయ్యాడు. ఇంట్లో గొడవపడి దొరకబుచ్చుకున్న డబ్బుతో మంచి సానిటరీ షాప్ పెట్టుకున్నాడు. అన్ని సామాన్లు ఒకేసారి దొరికే ఏకైక షాప్ అవ్వడం వల్ల బాగానే నడుస్తుంది. గుడ్డూ బెంగుళూరు వెళ్ళిపోయాక చాలా గ్యాప్ వచ్చేసింది ఇద్దరికీ.. ఇలా గుడ్డూ వచ్చినప్పుడల్లా కలిసి తిరుగుతూ ఉంటారు.

ఈ సారి గుడ్డూ వచ్చిన కారణం వేరు కాబట్టి చందుని అంత త్వరగా కలవలేకపోయాడు. కారణం చెప్పకపోయినా లేటుగా కలవడానికి కూడా కారణం ఉందని చెప్పేసరికి చందు గొడవ పడటం ఆపేసాడు.

ముగ్గురు మాటలు చెప్పుకుంటూ అన్నం తిన్నాక కాసేపు కూర్చుని, అమ్మా బైటికి వెళుతున్నాం.. జాగ్రత్త. కావాలంటే ముద్ర ఆంటీ వాళ్ళ ఇంట్లో కూర్చో

రాధ : నాకేం భయం లేదు, నువ్వెళ్లు అనేసరికి బైటికి వెళ్ళిపోయాడు గుడ్డూ

చందు : ఏంట్రా ఎప్పుడు లేనిది అన్ని జాగ్రత్తలు చెపుతున్నావ్

గుడ్డు : రాత్రి కొంచెం జ్వరం వచ్చిందిలేరా.. ఇంకేంటి కబుర్లు

చందు : కబుర్లా.. నువ్వే చెప్పాలి.. వాటర్ టాంకర్ తో ఏంటి పని

గుడ్డు : నేను మెసేజ్ చేసినప్పుడు చెప్పిన ఏరియాలో ఆగకుండా వర్షం పడుతూనే ఉండాలి

చందు : ఎందుకు

గుడ్డు కోపంగా చూసాడు

చందు : మనం హీరోలం కాదురా.. అలా పిలవగానే ట్యాంకర్లు రావడానికి, ఎంత ఖర్చు అవుతదో తెలుసా, వాడు అన్ని అడుగుతాడు.. ఎందుకు ఏంటి అని

గుడ్డు : లవ్ కోసం.. పిల్లని ఇంప్రెస్స్ చెయ్యడానికి అని చెప్పు

చందు : నిజంగానా

గుడ్డు : నిజం

గుడ్డు : మీ అమ్మ ఏమో సంబంధాలు చూస్తుంది నీకు, నువ్వేమో ఇలా నీళ్లు, అమ్మాయిలు..

గుడ్డు : సంబంధమా ?

చందు : అవును, పోయిన నెలలో ఒకసారి రోడ్డు మీద కనపడితే ఇంటి వరకు తోడుగా నడిచాను. మాటల్లో చెప్పింది.. మీ ఇంటి ముందు ఉంటుంది కదా ముద్రా ఆంటీ.. ఆమె కూతురిని నీకు ఇచ్చి చేద్దాం అన్న ఆలోచనలో ఉంది

గుడ్డు : ఇది గుడ్ న్యూసే

చందు : ఏంటి

గుడ్డు : అవును మామా.. నీకన్నీ తరువాత చెప్తాను, ముందు చెప్పింది చెయ్యరా

చందు : గంటన్నర టైం పడుతుంది

గుడ్డు : రెండు గంటలు తీసుకో, ఏం పర్లేదు

చందు : ఫోన్ పే కొట్టు ఓ ముప్పై వేలు

గుడ్డు : యాభై పంపిస్తా.. ఓకేనా.. నువ్వు ఎదురు ప్రశ్నలు అడక్కపోతే అదే పది వేలు

చందు : యాభై వేలు

గుడ్డు : హా సరే.. లొకేషన్ పెడతా వచ్చేయి అని ఇద్దరు వేరు పడ్డారు.

###

###

రాత్రి పదకొండు దాటింది, బ్లాక్ కలర్ ఆడి కారు ఒకటి మెయిన్ రోడ్డు దిగి గాయత్రి మార్గ్ వీధుల్లోకి రయ్యిమని దూసుకుపోతుంది, నడిపేది ఎవరో కాదు ప్రియనందన. గోల్డెన్ క్రీం కలర్ ఫుల్ జాకెట్ మీద బరువైన బంగారపు రంగు చీర, మెడలో హారం, చేతికి గాజులు. ఏదో ఫంక్షన్ కి వెళ్ళొస్తుంది అనుకుంటా జుట్టు కూడా చాలా అందంగా అల్లుకుంది. రోజూ ఇంటికి వెళ్లే దారే, అందులోనూ చీకట్లో ఇంత ఖరీదైన మనుషులు ఉండే వీధుల్లో ఎవరుంటారులే అని పాట పడుతూ వేగంగా వెళ్ళిపోతుంది. డ్రైవింగ్ అంటే చాలా ఇష్టం ప్రియనందనకి, అవసరం లేకపోయినా మూడు ఖరీదైన కార్లు కొంది.

మెలికలు తిప్పుతూనే కొడుక్కి ఫోన్ చేసింది, ఎప్పటిలాగే వాడి ఫోను కలవదు. చాలా సార్లు మాట్లాడాలని అనుకుంది, వాడి పద్ధతులు తనకి నచ్చవు, కొడుకు ఎలాంటి వాడో తనకి పూర్తిగా తెలుసు. ఇద్దరి మధ్యా పెరిగిన దూరం తగ్గిద్దామని ఎంత ప్రయత్నించినా సూరజ్ తన మాట వినలేదు. మొగుడు ఉన్నా లేనట్టే, ఇప్పుడు కొడుకు కూడా అలాగే అయిపోయాడన్న బాధ. వాడికి ఆస్తి ఇస్తే చాలు, వాడి అకౌంటు నిండుగా ఉంటే అమ్మ ఉన్నా ఒకటే పోయినా ఒకటే ఇంకేమి పట్టవు. తనకంటూ తోడుగా ఉన్నది బాబీ మాత్రమే..

రెండుంబావు అడుగుల ఎత్తు, నలభై ఎనిమిది కిలోల బాబీని బెల్గియన్ నుంచి తెప్పించింది. బ్రౌన్ కలర్, కళ్ళు కూడా అవే రంగు. తనకి తోడుగా ఉంది ఈ కుక్క మాత్రమే.. దాని కోసమే వేగంగా వెళుతుంది, ఎందుకంటే రాత్రి పూట ఇద్దరు కలిసి భోజనం చెయ్యడం అలవాటు. ఇవ్వాళ ముందే తినేసి పడుకోమని చెప్పడం మర్చిపోయింది, బాబీ ఎక్కడ ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాడోనని వేగంగా వెళుతుంది.

కుక్క గురించి ఆలోచిస్తుండగానే కారుని ఏదో గుద్దుకున్న శబ్దం విని వెంటనే కంగారుగా పక్కకి ఆపి కారు దిగింది. గుడ్డూ పక్కన స్పృహ లేకుండా పడిపోయి ఉన్నాడు. అటు ఇటు చూసింది ప్రియనందన, ఎవ్వరు లేరు, చుట్టూ సీసీ కెమెరాలు కూడా లేనందున కాస్త ఊపిరి పీల్చుకుంది. వెంటనే పడిన వాడిని చూసి దెగ్గరికి వెళ్లి కదిలించి చూసింది, లేవలేదు. కారు దెగ్గరికి వెళ్లి వాటర్ బాటిల్ తీసుకొచ్చి మొహం మీద చిమ్మింది అయినా లేవలేదు. స్పృహ కోల్పోయిన వాడినైతే లేపొచ్చు కానీ నటించేవాడిని ఎలా లేపడం, ఏం చెయ్యాలో తెలీక అటు ఇటు చూసి ముందు కారు దెగ్గరికి వెళ్లి లైట్లు ఆపేసి తిరిగి గుడ్డూ దెగ్గరికి వచ్చింది.

ఒక సారి చుట్టూ చూసింది, అంతా చీకటి, ఇంకా ఇళ్ళు మొదలవ్వలేదు. కాళీ స్థలాలు ఉన్నాయి. వెంటనే గుడ్డూ చేతులు పట్టుకుని ఒక్క ఉదుటున పైకి ఎత్తింది, గుడ్డూ వెంటనే ప్రియనందన ఎదపై వెచ్చగా పడుకుని వాటేసుకున్నాడు. పాపం ప్రియనందన కష్టపడుతూ కారు దాకా తీసుకెళ్లి వెనక సీట్లో తోసి అక్కడి నుంచి ఒక్క పరుగున ఇంటికి చేరుకుంది.

సెక్యూరిటీ గేట్ తీసాడు, వాడి సాయంతో గుడ్డూని తన ఇంట్లోకి తీసుకెళ్లి సోఫాలో పడుకోబెట్టి వెంటనే డాక్టర్ కి ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పింది. ఇందాకటి నుంచి కంగారులో బాబీ గాడి సంగతి మర్చిపోయింది గుర్తుకువచ్చింది. కారు శబ్దం వినగానే ఎగిరి మీద దూకేవాడు ఇంకా రాలేదు అని తన రూముకి వెళ్ళింది.

ప్రియనందన రావడం చూసినా పట్టించుకోలేదు బాబీ.. రెండు కాళ్ళ మీద కూర్చుని టీవీ చూస్తున్నాడు. కుక్క అలిగిందని అర్ధమయ్యింది ప్రియనందనకి, వెంటనే నవ్వుతూ తలుపు పెట్టేసి బాబీ ముందుకు వెళ్ళింది. ఒరేయి నా మీద అలకా.. అని కుక్క దెగ్గరికి వెళ్లి మొహం మీద ముద్దులు పెడుతూ కుక్క నాలికని నాకింది. ఎడమ చేత్తో కుక్కని నిమురుతూ కుడి చేత్తో దాని మొడ్డ దెగ్గర తడిమితే బాబీ వెంటనే ప్రియనందన మీదకి దూకాడు, గట్టిగా నవ్వింది ప్రియనందన.

పళ్లతో చీర పైట పట్టుకుని లాగేసి ప్రియనందన మీద పడి జాకెట్లో రెండు సళ్ళ మధ్య తన పొడుగాటి నాలికతో నాకుతుంటే.. ఒరేయి ఆగరా.. బాబీ.. బాబీ.. అని అరిచేసరికి నెమ్మదించి ప్రియనందన మీద పడుకుంది.

నలభై కిలోల పైగా బరువు ఉంటుంది కుక్క, దాని వెచ్చదనానికి ప్రియనందన శరీరం కూడా వేడెక్కింది. కుక్కని మీదకి లాక్కుని దానికి లిప్ లాకులు ఇస్తూ దాని నాలికని నాకుతూనే.. చేతిని కుక్క మొడ్డ దెగ్గర పెట్టేసరికి అది బైటికి వచ్చింది. ఏరా ఆగలేక పోతున్నావా.. నేను కూడా అని నవ్వుతూ లేచి కుక్క కాళ్ల కిందకి వంగి మొడ్డకి ముద్దులు ఇచ్చి చిన్న పంచాయితీ వచ్చేస్తాగా అని కుక్కని ప్రేమగా నిమిరి తలుపు పెట్టేసి బైటికి వెళ్ళింది. కుక్క బైటికి రాలేదు.

ప్రియనందన బైటికి వచ్చేసరికి లేచి కూర్చున్నాడు గుడ్డూ.. ప్రియనందన అది చూడగానే ముందు హమ్మయ్యా ఏమి కాలేదు అనుకుని ఎదురు వెళ్ళింది.

గుడ్డు : మీరు ప్రియనందన కదా

ప్రియనందన : అవును, నేను మీకు తెలుసా

గుడ్డు : ఏంటండీ.. నేను నచ్చకపోతే మెయిల్ చెయ్యాలి గానీ ఇలా కారు ఎక్కించేస్తారా

ప్రియనందన అయోమయంగా చూసింది.

గుడ్డు : ఓహ్.. సారీ.. నా అప్లికేషన్ చూసి ఉంటారు కానీ అందులో నా ఫోటో చూసి ఉండరు. ఐయామ్ గౌతమ్. సీనియర్ ఫైనాన్సియల్ అనలిస్ట్. నా వర్క్ అండ్ ఫైల్ మీకు మెయిల్ చేసారు.

ప్రియనందన : కెనాల్ టెక్ ?

గుడ్డు : అవును.. అని షేక్ హ్యాండ్ ఇస్తే చెయ్యి కలిపింది

ప్రియనందన : మీ వర్క్ చూసాను, ఐయామ్ ఇంప్రెస్డ్.. అయ్యో సారీ.. ఇప్పుడు ఎలా ఉంది.

గుడ్డు : ఓకే అని అటు ఇటు చూసుకున్నాడు. అంతా ఓకే కానీ ఎక్కడో తేడా కొడుతుంది ఇంటర్నల్ ఆర్గాన్స్ ఏమైనా అని అటు తిరిగి చూసుకుంటుంటే ప్రియనందన ఇబ్బందిగానే నవ్వుకుంది.

ప్రియనందన : డాక్టర్ వస్తున్నారు.. వర్రీ అవ్వకండి

గుడ్డు : అయ్యో నేను బానే ఉన్నానండి. డాక్టర్ ఏం అవసరం లేదు

ప్రియనందన : లేదు..

గుడ్డు : అయ్యి మీకెందుకండీ శ్రమ.. టైం కానీ టైంలో అదేం వద్దు అని వెంటనే తన ఫోన్ తీసి చందుకి రింగ్ ఇచ్చాడు.

ప్రియనందన : ఆల్రడీ ఫోన్ చేసాను, వచ్చేస్తు ఉంటుంది

గుడ్డు : చూడండి ఉన్నట్టుండి వర్షం కూడా పడుతుంది. అర్ధరాత్రి పైగా వస్తూ ఉంటుంది అన్నారు, అంటే లేడీస్.. ఒకసారి ఫోన్ చేసి కనుక్కోండి.. ఇంటికి వెళ్ళమని చెప్పండి

ప్రియనందన వెంటనే ఫోన్ తీసి కాల్ చేసింది. మేడం ఇక్కడ చిన్న ఎమర్జెన్సీ ఒక అరగంటలో వచ్చేస్తాను.

ప్రియనందన : పరవాలేదు, ఇక్కడ అంతా కంట్రోల్లో ఉంది.. అని మళ్ళీ ఒకసారి గుడ్డు వైపు చూస్తే ఓకే అన్నాడు. రావద్దని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసింది.

గుడ్డు : ఎండాకాలంలో ఈ వర్షం ఏంటో

ప్రియనందన : మీరైతే ఓకే కదా

గుడ్డు : ఎందుకు మాష్టారు మాటి మాటికీ అడుగుతారు, నాకు మాత్రం ఏం తెలుసు. ఇంటికెళ్లి చూసుకోవాలి అనగానే ప్రియనందన నవ్వింది. ఇద్దరు నవ్వుకున్నారు.

ప్రియనందన : రేపే మీ ఇంటర్వ్యూ ఫిక్స్ చేసాను

గుడ్డు : నాకే మెయిల్ రాలేదే అని ఫోన్ తీసి చూసుకుని, చూడండి నాకే మెయిల్ రాలేదు

ప్రియనందన : ఈ వేస్ట్ ఫెల్లో గాడు ఎందుకు పనికిరాడు అని కొడుకుని తిట్టుకుంటూనే, ఇంకేదో చెపుతూ ఇంటర్వ్యూలో అడగాల్సిన ప్రశ్నలు అన్ని అడిగేసింది. దానోతో పాటు కొంచెం చనువు కూడా వచ్చినట్టు అనిపించింది, కాదు ఇచ్చాడు అనుకుంది మనసులో

అంతా అయిపోయాక.. వర్షం తగ్గేలా లేదు, ఇక్కడే పడుకోండి లేదూ వెళ్ళాలి అంటే మాత్రం సెక్యూరిటీ మిమ్మల్ని డ్రాప్ చేసి వస్తాడు

గుడ్డు : అలా అయితే వెళతానండి

ప్రియనందనకి కూడా కావాల్సింది అదే.. అస్సలే బాబీ గాడు అలిగాడు, ఆకలి మీద ఉన్నాడు. వెంటనే సెక్యూరిటీని పిలిచి కార్ కీస్ ఇచ్చి పంపింది. వాళ్ళు వెళ్ళిపోగానే తలుపులు లాక్ చేసుకుని తన డోర్ తెరిచి పైట తీసి విసిరేస్తూ బాబీ కమాన్ అని అరుస్తూ మంచం మీద పడుకుంటే కుక్క ప్రియనందన మీద ఎక్కి ప్రియనందన మొహం అంతా నాలికతో నాకేసింది, నుదురు మీద అంటిన ఎంగిలి తన వేలితో తుడిచి నోట్లో పెట్టుకుంటూనే జాకెట్ విప్పేసి రారా అని వేలితో రమ్మని సైగ చేస్తే తన మీద పడి సళ్ళని తన పళ్లతో కొరుకుతుంది. చీర మొత్తం పైకి లాక్కుని బాబీ లిక్ అనగానే ప్రియనందన పూకు దెగ్గరికి వెళ్లి కాళ్ళ మధ్యన పడుకుని దాని పని అది చేస్తుంటే ప్రియనందన మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంది.

గుడ్డు నేరుగా ఇంటి దెగ్గర దిగాడు. కారు వెళ్ళిపోగానే చందుకి ఫోన్ చేసాడు.

గుడ్డు : ఒరేయి ఎన్ని మెసేజ్లు పెట్టాను, ఆల్రడీ డ్రైవర్ గాడికి డౌట్ వచ్చేసి ఉంటుంది. పోసిన వర్షం చాలు ఇక పొయ్యి పడుకో.. అని కాల్ కట్ చేసాడు.

అనవసరంగా యాభై బొక్క.. వర్షం లేకపోయినా అనుకున్నది జరిగిపోయేది. ఫోన్ జేబులో పెట్టి ఇంటి వంక చూస్తే లైట్ వెలిగే ఉంది గేట్ తీసుకుని లోపలికి వెళ్లి ఇల్లు లాక్ చేసాను. పిన్ని రూము వైపు వెళ్లాను పడుకుని ఉంది. తిరిగి నా రూములోకి వెళ్లి చూస్తే గురక పెడుతూ పడుకుంది అమ్మ. ఎందుకో నిద్ర పట్టలేదు. మళ్ళీ ఏమైనా పీడకలలు వస్తాయేమోనని మెలుకునే ఉన్నాను. కానీ అలాంటిదేమి జరగలేదు. చాలా ప్రశాంతంగా నిద్ర పోయింది. అమ్మో.. రేపు ప్రియనందనని కలవాలి.. అని కళ్ళు మూసుకున్నాను.

###

###

లేచేసరికి పదకొండు, త్వరగా తినేసి ప్రియనందన ఆఫీసుకి వెళ్లాను. నా పేరు చెపితే తొమ్మిదవ ఫ్లోర్ అని చెప్పారు. లిఫ్ట్ ఎక్కాను. ఎక్కడా సుష్మ పిన్ని కనిపించలేదు. మీటింగ్ మొదలై సరదాగా సాగి మధ్యాహ్నం లంచ్ తో ముగిసింది. మొత్తానికి ప్రియనందనని పడేయటం అంటే అంత ఈజీ కాదు అని తేలిసోచ్చింది. కానీ అలాంటి ఫిగర్ ని పడేయాలంటే అంత ఈజీ కాదు. అందంగా ఉండే వాళ్ళని ఎవరైనా పక్కలోకి లాక్కోవచ్చు కాస్త గడపాలి కాస్త పొగడాలి. కానీ ఇలా స్వయంకృషితో ఎదిగిన వాళ్ళని వంచాలంటే అంత ఈజీ కాదు, ప్రియనందన తన జీవితంలో ఎన్ని చూసి ఉంటుంది, ఎంత మందిని చూసుంటుంది.

ఇంటికి వచ్చేసాను. సాయంత్రం వరకు పిచ్చాపాటి కబుర్లు. ఇక ఇక్కడే ఉంటున్నాని పిన్ని మీద బాంబు పెల్చలేదు. చెపితే ఏడ్చి చస్తుంది. ముక్తాకి ఫోన్ చేస్తే ఎత్తలేదు, ఈ రెండు రోజులు అమ్మతో పడి ఫోన్ చెయ్యడం మర్చిపోయాను, అలిగింది. నాకు తెలుస్తుంది. ముద్ర అత్తని కలిసి మాట్లాడి వచ్చేసరికి టైం అయిపోయింది. చీకటి పడింది.

రాధ : పడుకుందామా

గుడ్డు : అప్పుడే ఏం పడుకుంటాం

రాధ : పడుకోమని ఎవరు చెప్పారు, కధ చెప్పవా.. నిన్న ఒక ఎపిసోడే నువ్వు చెప్పింది. అవును నీ జాబ్ ఏమైంది

గుడ్డు : చెప్తా చెప్తా.. సస్పెన్స్ అని నవ్వి, అవునూ మీ సిస్టర్ ఎక్కడా అస్సలు కనిపించట్లేదు

రాధ : నీ దెబ్బకి పాపం అది ఇంటికి ఎప్పుడు వస్తుందో ఎప్పుడు వెళ్ళిపోతుందో అని దిగులు పడింది

గుడ్డు : నేనొచ్చాగా అందరినీ సెట్ చేసే బాధ్యత నాది, నాకొదిలేయి

రాధ : ఏంటో.. అని లేచింది

గుడ్డు : సరే.. హ్మ్మ్..

రాధ : ఏమైంది

గుడ్డు : గుర్తురావట్లా ఎక్కడి నుంచి చెప్పాలో

ఇద్దరం మంచం మీద పడుకున్నాం, మొన్నటిలానే కధతో పాటు ఒకరినొకరం వాటేసుకుని పడుకున్నాం. అత్త నాతో ఆడిన ఆటలు చెపుతుంటే అమ్మ కూడా వేడెక్కిపోతుందని నాకు తెలుసు.

రాధ : నిజంగానే నీకు అన్ని ముద్దులు పెట్టిందా

గుడ్డు : అవును.. నా పెదాలు మొత్తం నాకేది, చాలా తీయగా ఉంటాయట

రాధ : అవునా

గుడ్డు : కావాలంటే నువ్వు ముద్దు పెట్టి చూసుకో

రాధ : ఏం వద్దులే

గుడ్డు : సరే నీ ఇష్టం.. అయినా చిన్నప్పుడు ఎన్ని పెట్టుకోలేదు మనం

రాధ : అప్పుడు వేరు

గుడ్డు : సరే పడుకో ఇక మరి

రాధ : సరే అంది నీరసంగా

గుడ్డు : పోనీ నేను ముద్దు పెట్టనా ఇక్కడా అని పెదవులపై చెయ్యి వేసాను

రాధ కుడి రొమ్ము : రాధమ్మ.. ఇంతకంటే మంచి అవకాశం రాదు, చెడగొట్టకు.. ఊ కొట్టు

రాధ ఎడమ రొమ్ము : అవును రాధమ్మా

పిర్రలు : కానీ రాధమ్మా

పూకు : కానీ కానీ.. నీకు సుఖ గడియలు మొదలయ్యాయిలే

అన్ని అవయవాలు ఒకేసారి రాధమ్మా.. రాధమ్మా.. రాధమ్మా.. రాధమ్మా.. అని ఎంకరేజ్ చేస్తుంటే.. ష్.. అంది ఒక్కసారిగా

గుడ్డు : ఏమైంది

రాధ : ఏం లేదు.. సరే పెట్టు

గుడ్డు : ఏంటి

రాధ : ఏం లేదులే పడుకో

గుడ్డు : ముద్దు వద్దా

రాధ : ఎహె పోరా.. నీ ఇష్టం, పెడితే పెట్టు లేదంటే పడుకో నాకు నిద్రొస్తుంది అని కళ్ళు మూసుకుంది. పది క్షణాలకే ఓపిక నశించి కళ్ళు తెరిచి చూస్తే గుడ్డు తన మీద పడకుండా పడుకుని కళ్ళలోకి చూస్తూ వేళాకోళంగా నవ్వుతున్నాడు. దొరికిపోయానే ఛ అనుకుని సిగ్గు పడితే.. కొడుకు శరీరం తన మీద పడటం తెలిసి గుడ్డూని చూసింది. చూస్తుండగానే తన పెదవులతో రాధ పెదవులని కలిపేశాడు.

చీకటి.. నల్లని చెట్లు.... వేలాడుతున్న వేర్లు.... తెల్లని సమాధి, దానిని ఆనుకున్న అస్థిపంజరం.

చాలా వేగంగా మదిలో ఫోటోలు మారుతున్నాయి, మళ్ళీ మళ్ళీ అవే కనిపిస్తుంటే కొడుకు చేతిని గట్టిగా పట్టుకుంది. రాధ ఇబ్బంది గమనించి గుడ్డూ లేచి పక్కన పడుకున్నాడు. రాధకి మళ్ళీ ఎందుకు కనిపిస్తున్నాయో అర్ధం కాలేదు, తన మొహంలో టెన్షన్ కొడుక్కి చూపించడం ఇష్టం లేక అటువైపుకి తిరిగి పడుకుంది

గుడ్డూ : ఏమైందే

రాధ పలకలేదు, సరేలే.. కొడుకుతో కదా ఇబ్బంది పడి ఉంటుంది అని గుడ్డూ కూడా కళ్ళు మూసుకున్నాడు.

ఒంట్లో ఏదో అలజడి.. గుడ్డూకి చెపుదామా అనుకుంది కానీ ఇప్పుడు టైం కానీ టైంలో వద్దులే వాడు కంగారు పడతాడు అని అలానే పడుకుంది.

గత రెండు రాత్రిళ్ళు సరిగ్గా పడుకోకపోయేసరికి గుడ్డూకి చాలా త్వరగా నిద్ర పట్టేసింది. అర్ధరాత్రి ఏదో చప్పుడు అయితే ఉలిక్కి పడి లేచాడు. ఎవరో కాదు రాధ. ఒకటే ఏడుపు.. అమ్మా.. అమ్మా.. అని పిలిచినా పలకలేదు.. నిద్రలోనే ఉందనుకుంటా.. పాపం.. పిల్లలు.. వదిలెయ్యండి.. ఓ.. ఓ.. అని చెవులు చిల్లులు పడేలా ఏడుస్తుంది.. వెంటనే లేచి లైట్ వేసాడు.

రాధ చేతులు కూడా ఒకదానికి ఒకటి అంటుకుపోయాయి.. చిన్నా.. చిన్నా.. అని అరుపులు.. గింజకుపోతుంటే ఏమి చెయ్యాలో తెలీక వీపు మీద గట్టిగా చరిచాడు. ఉలిక్కి పడింది రాధ. ఎదురుగా కొడుకు.. వెంటనే వాటేసుకుని ఏడ్చేసింది.. గట్టిగా పట్టుకుని దెగ్గరికి తీసుకున్నాడు.

గుడ్డూ : మళ్ళీ అదే పీడ కలా ?

రాధ : నాకు ఎందుకు ఏడుపు వస్తుందో అర్ధం కావట్లేదు గుడ్డూ.. చాలా బాధగా ఉంది. అని ఏడుస్తుంటే తల్లి నెమ్మదించే వరకు ఓపిక పట్టాడు. కాసేపటికి గుడ్డూ కౌగిలి వదిలి కళ్ళు తుడుచుకుంది. మళ్ళీ అరిచానా గోల చేసానా ??

గుడ్డు : లేదు అని లైట్ ఆపేసి దెగ్గరికి తీసుకుని పడుకోబెట్టుకున్నాడు.

కొడుకు మీద పడుకున్న రాధతో పాటు, రాధని జోకొడుతున్న గుడ్డూ కూడా ఆ రాత్రి నిద్ర పోలేదు.

చిన్నా.. ఎవడ్రా నువ్వు అనుకుంటూనే కళ్ళు మూసుకున్నాడు, రేపటి నుంచి ఆ చిన్నా ఎవరో కనిపెట్టడమే తన పనిగా కళ్ళు మూసుకుని అమ్మ వీపుపై జొ కొడుతూ ఎప్పటికో నిద్ర లోకి జారుకున్నాడు గుడ్డూ

పొద్దున్నే రాధ లేచేసరికి గుడ్డూ ఇంట్లో ఉన్న ఫోటో ఆల్బమ్లు అన్నీ ముందేసుకుని కూర్చున్నాడు.

రాధ : ఏంటి పొద్దున్నే (రెడీ అయ్యి కూర్చున్న కొడుకుని చూసి ఆవులిస్తూ అడిగింది )

గుడ్డు : ఊరికేలే.. అని మూసేసి లేచాడు. అన్నట్టు చెప్పడం మర్చిపోయా నేను ఆఫీస్ పని మీద బైటికి వెళుతున్నా రాత్రి వరకు వచ్చేస్తా, నువ్వు..

రాధ : పగలు ఏం భయం లేదులే, ముద్రా ఉందిగా.. వాళ్ళ అమ్మాయి వస్తుంది అని చెప్పింది మరి వచ్చిందో లేదో

గుడ్డు : ఓహ్.. (నాకు చెప్పలేదే)

రాధ : పలకరించి వెళ్లకపోయావా

గుడ్డు : టైం లేదు, ఫ్లైట్ టైం అవుతుంది.. వెళ్ళాలి అని దెగ్గరికి వస్తే రాధ వెనక్కి జరిగింది, ఆగిపోయి.. బై చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు గుడ్డు.

రాధ కొడుకు వెళ్ళిపోగానే ముద్ర దెగ్గరికి వెళ్ళింది. లోపల నుంచి మాటలు వినిపిస్తుంటే నవ్వుతూ లోపలికి వెళ్ళింది.

ముక్తా : ఆంటీ.. బాగున్నారా.. అంటూ కౌగిలించుకుంది.

రాధ : బాగున్నాను ముక్తా.. ఎప్పుడొచ్చావ్

ముక్తా : పొద్దున.. మీ అబ్బాయి కూడా వచ్చాడట

రాధ : హా.. ఏదో పని ఉందని వెళ్ళాడు. రాత్రికి వస్తాడట.

ముక్తా : ఓహ్.. రండి.. కూర్చోండి అని ఫోన్ తీసుకుని బైటికి వెళ్ళింది. గుడ్డుకి ఫోన్ చేసింది. హలో..

గుడ్డు : చెప్పవే.. వస్తున్నట్టు చెప్పనే లేదు

ముక్తా : నిన్ను సప్రైజ్ చేద్దాం అనుకున్నాను, కానీ అనుకున్నది జరగలేదులే.. ఏటో వెళ్తున్నావట.. రాత్రికి వస్తానని చెప్పావంట.

గుడ్డు : హ్మ్మ్.. ఒకసారి ప్రియనందనని కలిసిరా.. నేను పని మీద వెళ్ళానని చెప్పు

ముక్తా : ఏం పని

గుడ్డు : నాన్నని కలవడానికి వెళుతున్నాను, అమ్మతో చెప్పకు.

ముక్తా : ఏమైంది

గుడ్డు : వచ్చాక చెపుతాను, నేను ఈ రాత్రికి వస్తానో లేదో.. అమ్మకి తోడుగా ఉండు.. నువ్వో అత్తయ్య.. ఇద్దరిలో ఎవరో ఒకరు ఎప్పుడూ తన పక్కనే ఉండండి, తనకి ఒంట్లో బాలేదు.

ముక్తా : హా.. అంతా కన్ఫ్యూషన్ గా ఉంది

గుడ్డు : నాకు కూడా, సరే బై..

####

####

ఫ్లైట్ దిగి బైటికి రాగానే నాన్నకి ఫోన్ చేసాను. అడ్రస్ చెప్పారు, అప్పటికి ఇప్పటికి ఆయన గొంతు ఒకేలా ఉంది. నన్ను ప్రేమగా ఎలా పిలుస్తారో ఇప్పుడు అలానే పిలుస్తున్నారు. క్యాబ్ బుక్ చేసుకుని ఎక్కితే గంటన్నర పట్టింది ట్రాఫిక్ వల్ల. ఇంటి బైటే నిలుచుని ఉన్నాడు, ఆయన పక్కన తన భార్య అనుకుంటా నేను కారు దిగగానే ఇద్దరు ఎదురు వచ్చారు. రెండు చేతులు నా భుజం మీద వేసి నన్ను గట్టిగా కౌగిలించుకున్నారు, విడిపడేప్పుడు ఆయన కళ్ళలో నీళ్లు చూసాను.

గుడ్డు : అంత ప్రేమ ఉన్నప్పుడు ఇన్నేళ్లలో నన్ను చూడ్డానికి ఒక్కసారి కూడా రాలేదే

ఆయన నోటి నుంచి సమాధానం రాలేదు, దానికి బదులుగా చిన్న నవ్వు ఒకటి నవ్వి నా భుజం మీద కొట్టి నన్ను లోపలికి తీసుకెళ్లారు. లోపల ఎవ్వరు లేరు అదే అడిగాను.

గుడ్డు : పిల్లలు..?

నాన్న : పిల్లల్ని మేము వద్దనుకున్నాం

గుడ్డు : ఎందుకో

మళ్ళీ ఓ చిన్న నవ్వు.. ఆయన ఏమాత్రం మారలేదు. కానీ ఆగకుండా నా వంక అలా చూస్తూనే ఉన్నారు.

నాన్న : జాబ్ ఎలా ఉంది

గుడ్డు : ఓకే

నాన్న : తొడ దెగ్గర చిన్న మచ్చ వచ్చింది కదా.. అది తగ్గిపోయిందా

గుడ్డు : హా.. అప్పుడే

నాన్న : నా నెంబర్ అమ్మ ఫోన్లో తీసుకున్నావా, నాతో మాట్లాడొద్దని తన మీద ఒట్టు వేయించుకుని ఉంటుందే

గుడ్డు : వేసాను

నాన్న : అయితే మొదటిసారి మీ అమ్మ మాట తప్పావన్నమాట.. ముందు భోజనం చేద్దాం రా.. తను నా భార్య, వైదేహి.. నాతో పాటు పని చేసింది.

ఆమె కూడా నాన్న లాగే చిన్నగా నవ్వింది, భోజనం చేసాక కూర్చున్నాం ఆమె లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. నాకూ ఇక్కడ ఉండాలని లేదు, వచ్చిన పని చూసుకుని వెళదాం అనుకున్నాను.

నాన్న : ఇంకేంటి కబుర్లు.. ఎలా ఉంది

గుడ్డు : బాగుంది..

నాన్న : ఇంకా ఆ చాదస్తం పోలేదా.. ఏమైనా అంటే ఓయి.. ఓయి.. అని అరుస్తుంది. నవ్వుకున్నాడు.

గుడ్డు : ఇప్పుడు ఆ అలవాటు పోయింది

నాన్న : ఏరా.. నన్ను నాన్న అని ఒక్కసారి కూడా పిలవలేదు, నా మీద కోపంగా ఉందా

గుడ్డు : లేదు, అది మీ ఇష్టం.. నువ్వు మళ్ళీ ఒక్కసారి కూడా నన్ను చూడటానికి రాలేదు

నాన్న : కారణాలు ఉన్నాయి, అవన్నీ వదిలేయి.. అని కొడుకు చేతులు పట్టుకుని ఇంకా చెప్పు, ఎవరినైనా లవ్ చేసావా.. మీ అమ్మ నీకు సంబంధాలు చూడట్లేదా అని ఆత్రుతగా అడిగాడు.

గుడ్డు : లవ్ ఉంది, అమ్మకి మొన్నే చెప్పాను. ఇంకా అమ్మాయిని చూపించలేదు.

నాన్న : ఓహ్.. మీ అమ్మకి చెప్పకుండా లవ్ చేసావ్, చాలా మారిపోయావురా

గుడ్డు : అందరం మారిపోతాం

నాన్న : అవును.. పరిస్థితులు

గుడ్డు : నీతో కొంచెం మాట్లాడాలి.. అలా బైటికి వెళదామా

నాన్న : పక్కన నా ఆఫీస్ రూం ఉంది, వెళదాం పదా అని లేచాడు.

ఇద్దరం ఆఫీస్ రూం లోపలికి వెళ్ళాము, గోడకి అమ్మది నాది తనది కలిసి దిగిన ఫోటో ఫ్రేమ్ చేయించి గోడకి తగిలించి ఉంది. దాని పక్కనే ఆయనది, ఆమెది ఇంకో ఫోటో.. కుర్చీలో కూర్చుంటే ఆయన ఎదురు కూర్చున్నాడు.

నాన్న : ఇక చెప్పు ఏంటి వచ్చిన విశేషం.. లవ్ ప్రాబ్లెమ్ ఏమైనా వచ్చిందా, లేక మనీ ప్రాబ్లెమ్ ఏమైనా వచ్చిందా.. ఈ నాన్నని ఎలా కావాలంటే ఆలా వాడుకో

గుడ్డు : మన చుట్టాల్లో కానీ, తెలిసిన వాళ్లలో కానీ ఎవరైనా చిన్నా అని ఉన్నారా

నాన్న ఆశ్చర్యంగా లేచి నిలబడి సీరియస్ గా నా వంక చూసి మళ్ళీ నెమ్మదించి కూర్చున్నాడు. ఆయన ఏం చెపుతారా అని చూస్తున్నాను.. చిన్నా అన్న పేరు చెప్పగానే ఆయన ముఖ కవళికలు మారిపోయాయి.. నాన్నకి కచ్చితంగా ఏదో తెలుసు అనిపించింది.

నాన్న : మీ అమ్మతో సెక్స్ చేసావా

ఈ సారి ఆశ్చర్యపోయి నేను నిలుచున్నాను

గుడ్డు : లేదు..

నాన్న : మరి..?

గుడ్డు : కొన్ని కారణాల వల్ల తనకి ఒకటి రెండు సార్లు ముద్దు పెట్టాను, అంతే.. ఇంకేమి లేదు

నాన్న : భయపడకు, తనకేమి కాదు. అంటూనే మందు తీసి పెగ్గు కలుపుకున్నాడు

గుడ్డు : మీకెలా తెలుసు

నాన్న : అది నా భార్య రా.. అస్సలు నేను మీ అమ్మని విడిచి రావడానికి కారణం కూడా ఇదే.. నేను విసిగిపోయాను.

గుడ్డు : పూర్తిగా చెప్పు

నాన్న : నా పెళ్లి అయ్యాక మీ అమ్మని చాలా ప్రేమించాను, మొదట్లో సెక్స్ వల్ల తను ఇబ్బంది పడుతుంది అని నేనే కావాలని ఒక సంవత్సరం టైం తీసుకున్నాను. ఆ తరువాతే తెలిసింది, తనకి సెక్స్ అంటే భయం కాదు అది అస్సలు తన వల్ల కాదని. ఎన్ని సార్లు ప్రయత్నించినా నా వల్ల కాలేదు. రాత్రిళ్ళు ఒకటే ఏడుపు.. ఏదో సమాధి, సైనికులు, బతికుండగానే మంటల్లో కాలిపోతున్న ఒక ఆడ మనిషి ఏవేవో కనిపించేవని చెప్పేది. తనతో నిన్ను నేను ఎలా కన్నానో తెలుసా, కొంచెం మత్తు ఇచ్చి మంచానికి కట్టేసి కన్నాను.

నువ్వు కడుపులో పడ్డాకే నాకు అస్సలు నరకం కనిపించింది. మీ అమ్మని అస్సలు నాకు తెలిసిన మనిషిలా చూడనేలేదు, ఉండి ఉండి ఒక్కసారిగా అరిచేసేది, ఎప్పుడూ కోపంగా పళ్ళు కొరుకుతూ ఉండేది. వేరు కాపురం వల్ల ఎవ్వరికి తెలీలేదు కానీ ఒక్క మీ అమ్మమ్మకి మాత్రమే తెలుసు, నేను ఎన్ని కష్టాలు పడ్డానో.. నువ్వు పుట్టేవరకు నేను ఏ రోజూ నిద్రపోయి ఎరుగను.. కడుపులో ఉండగానే నిన్ను మూడు సార్లు చంపెయ్యాలని చూసింది. నువ్వు పుట్టిన తరువాత మళ్ళీ మామూలు అయిపోయింది, నిన్నే ప్రాణంగా పెంచుకుంది.. ఆ తరువాత నేను మళ్ళీ మీ అమ్మని ముట్టుకోలేదు. చాలా ఏళ్ళు నెట్టుకొచ్చాను, మీ ఇద్దరి ప్రేమ కారణంగా చాలా ఏళ్ళు భరించాను. ఆఫీసులో వైదేహి పరిచయం, మేము కలవడం..

రాధకి చెప్పాను, నా మీద కోపగించుకోలేదు. వెళ్ళిపోమంది, కానీ నీతో మాట్లాడటం గానీ కలవడం కానీ చెయ్యనని మాటిచ్చి వెళ్ళిపోమంది, తనకి మాటిచ్చాను.. అందుకే నీ కోసం రాలేదు.. ఎప్పటికైనా నువ్వు నాకోసం రాక పోతావా.. నేను నీకు గుర్తురాక పోతానా అని ఎదురు చూస్తున్నాను.. చివరికి అదే సమస్య మన ఇద్దరినీ కలుపుతుందని అనుకోలేదు.

గుడ్డు : దీనికి పరిష్కారం ?

నాన్న : లేదు.. ఎన్నో హాస్పిటల్లకి తిప్పాను. ఏమి లేదనే చెప్పారు. ప్రెగ్నన్సీ టైములో అవుతుందని సొల్లు చెప్పారు, వాళ్ళకి తెలీదు. చిన్నా అని మాత్రమే కాదు.. ఇంకో పేరు కూడా కలవరిస్తుంది

గుడ్డు : ఎవరు

నాన్న : శృతీ సమీర

గుడ్డు : ఇదంతా అమ్మకి తెలిసి కూడా ఎందుకు నా దెగ్గర దాచింది, ఏదో పీడ కల అన్నట్టు ఎందుకు కప్పి పుచ్చింది

నాన్న : నేను వదిలేసినట్టే నువ్వు కూడా తనని వదిలేసి వెళ్ళిపోతావని భయపడి ఉంటుంది. అందుకే నీ దెగ్గర దాస్తుంది.

గుడ్డు : ఎవ్వరు వాళ్ళు..

నాన్న : తెలీదు

గుడ్డు : ఎవరైనా మాంత్రికులు.. తాంత్రికులు..

నాన్న : ఆ ప్రయత్నం కూడా చేసాను, అంతా డబ్బు కోసం నాటకాలు ఆడే వాళ్ళు తప్ప ఒక్కరూ సమస్యకి పరిష్కారం చూపించలేదు.

గుడ్డు : అలా వదిలేయ్యడమేనా ఇక

నాన్న : మీ అమ్మని నేను ప్రేమించాను, ప్రేమిస్తూనే ఉంటాను. నా వల్ల అయినంత వరకు తనకి తోడుగా ఉన్నాను. జాగ్రత్తగా చూసుకున్నాను. మాకింత సమస్య ఉన్నా నిన్ను ఎంతలా ప్రేమించామో, నిన్ను ఎంత బాగా చూసుకున్నామో నీకు తెలుసు.

గుడ్డు : నేను వెళతాను

నాన్న : సాయంత్రం తినేసి వెళ్ళు

గుడ్డు : లేదు

నాన్న : నాకోసం..

సాయంత్రం వరకు నాన్నతో గడిపి, ఇక ఉండమన్నా వినకుండా వచ్చేసాను. ఆయనంటే ప్రేమా, గౌరవం పెరిగినా ఎందుకో అది చూపించలేకపోయాను. ముందు అమ్మని చూడాలి. ముక్తాకి ఫోన్ చెయ్యాలి

ముక్తా : ఎక్కడున్నావ్

గుడ్డు : బైలుదేరుతున్నా రాత్రికి వచ్చేస్తాను

ముక్తా : అమ్మ బానే ఉంది, మాతోనే ఉంది. మీ పిన్ని వచ్చినా అత్తయ్యని అమ్మ పంపించలేదు.

గుడ్డు : మీ అమ్మకి చెప్పావా

ముక్తా : చెప్పాను కానీ అమ్మ లైట్ తీసుకుంది.

గుడ్డు : సరేలే.. ఉంటా

ముక్తా : హా..

గుడ్డు : ప్రియనందనని కలిసావా

ముక్తా : హా కలిసాను, జనరల్ ఇంట్రడక్షన్ ఇచ్చాను. టర్మ్స్ అండ్ కండిషన్స్, లిబర్టీ అన్ని చెప్పాను. వాటన్నిటికీ ఒప్పుకుంటున్నట్టు సైన్ చేసింది. నువ్వు సైన్ చెయ్యాల్సిన పేపర్స్ తీసుకొచ్చాను.

గుడ్డు : హ్మ్మ్..​