Fantasy విధి

విహన్ కి ఏమి చెయ్యాలో తోచటం లేదు, కాలేజీ మూడు రోజులు సెలెవులు ప్రకటించింది, ఆహ్ జిల్లా లొ ఒక పెద్ద రాజకీయ నాయకుడు మరణించాడు, గొడవలు అవి జరగవచ్చు , పోనీ ఇంటికి వెల్దామంటే పది గంటలు ప్రయాణం వెళ్లి వస్తానే ఒక రోజు గడచిపోతుంది, ఎం చేయాలో ఆలోచిస్తూ వాళ్ళ అమ్మ జానకి కి ఫోన్ చేసాడు

అమ్మ నేను విహన్, కాలేజ్ కి సెలవలు ఇచ్చారమ్మ, ఎవరో చనిపోయారని, కానీ ఇంటికి వచ్చి వెళద్దామంటే, ఒక రోజు ప్రయాణం లోనే గడిచిపోతుంది ఎం చెయ్యాలో తెలియడం లేదు, ఏమైనా మంచి ఐడియా ఇవ్వవే

ఎరా నీకేమైనా మైండ్ దొబ్బిందా, మీ మావయ్య ఉన్నారు గా, వాడికి ఫోన్ చేసి చెప్తా నువ్జ్ అక్కడికి వేళ్ళు, సరేనా

అమ్మ ఐ లవ్ యు నే, నేను మార్చే పోయా, మావయ్య వాళ్ళ ఊరు ఇక్కడికి రెండు గంటలు ఎ గా, సరే అక్కడికే వెళ్తా

ఒరేయ్ ఊరికే వేళ్ళకు అమ్మమ్మకి ఏమైనా పళ్ళు అవి తీస్కుని వేళ్ళు, పెద్ద వాళ్ళ దగ్గరికి వెళ్ళేటప్పుడు, ఆలా తీసుకువెళ్ళాలి

సరే అమ్మ, అయితేయ్ నేను బయలుదేరుతా , ఉంటా మరి

జాగ్రత్త నాన్న.

ఫోన్ పెట్టేసిన త్కర్వాత ఆలోచించాడు, అదేంటి నేను ఇలా తయారయ్యాను, మావయ్య ని, అంత అందమైన అతని ఎలా మర్చిపోయా , ఏంటో అనుకుంటూ బస్టాండ్ కి బయలుదేరాడు

బస్సు రెడీ గా ఉంది, కండక్టర్ వచ్చాడు టికెట్ అని అడిగాడు, కాకినాడ కి ఒక టికెట్ అని టికెట్ కొనుక్కుని, కిటికీ దగ్గర కూర్చుని, ఆలోచించడం మొదలుపెట్టాడు విహన్

విహన్ కి ఎనిమిది సంవత్ససారాలు ఉన్నపుడు వాళ్ళ మావయ్యకి పెళ్లయింది, ప్రసాద్ వెడ్స్ సునీత, పెళ్ళిలో అందరు మాట్లాడుకోవటమే

ఏమైనా మన ప్రసాదు అదృష్టవంతుడే, ఎంత అందంగా ఉందొ పెళ్లికూతురు,

ప్రసాద్ గాడు బాగా లక్కీ రా, కత్తి లాంటి పిల్లని పట్టాడు

ఏమైనా కాంతం కొడుక్కి బలే సంబంధం తీస్కోంచిందమ్మా

ఇలా అందరు మాట్లాడుకుంటున్నది వింటున్న విహన్ కి, ఆ అందమైన పెళ్లికూతురిని చూడాలి , తనకి కాబోయే అత్త ని చూడాలి అని కూతుహలం పెరిగిపోయింది, వాళ్ళ అమ్మ దగ్గరికి వెళ్లి అమ్మ అమ్మ పెళ్లికూతురిని చుపియమ్మ, చాలా అందంగా ఉంటుందట కదా అందరు చెబుతున్నారు నాకు చూడాలని ఉందమ్మా

జానకి నవ్వి " పద చుదువుగాని " అని పెళ్లికూతురు రూమ్ వైపు వెళ్తుంటే, వెనకనుంచి జానకి ఎక్కడికి అని పిలుపు విన్పించేసరికి వెనక్కి తిరుగుతుంది

ఎక్కడికి వెళ్తున్నావ్ అక్కడ అంత పని ఉంటే అని అన్నది శ్యామల, శ్యామల జానకి చెల్లి ప్రసాద్ అక్క, అది కాదే వీడు అత్త ని చూడాలి చాలా అందంగా ఉంటుంటుందట కదా అంటే చూపించడానికి వెళ్తున్న అంటుంది నవ్వుతూ, ఓరి బడుదాయ్ ఇప్పటిదాకా పిన్ని పిన్ని అని తిరిగావ్ ఇప్పుడు అత్త అందంగా ఉంటుందంటే అక్కడికి పరిగెడుతున్నావా, ఆటగాడివే అని నవ్వుతూ చుట్టూ ఉన్న చుట్టాలతో , చూసారా వదిన పట్టు మని పది ఏళ్ళు లేవు గాని వీడు అందంగా ఉన్న అత్త కావలిట, అన్ని నవ్వుకుంటున్నారు, అంత చూస్తున్న విహన్ వాళ్ళ అమ్మకేసి చూసాటప్పటికి, జానకి కి అర్ధమయింది, ఆపండే పాపం వాడేదో చిన్నపిల్లడు, అత్త ని చూడటానికి ముచ్చటపాడాడు దానికే వాడిని ఏడిపించాలా, అని పెళ్లికూతురు గది కేసి తీసుకువెళ్తుంది

పెళ్లికూతురు గది తలపు కొట్టి లోపలకి రావొచ్చా అని అడుగుతుంది జానకి,

అ రండి రండి అని తలపు తీస్తారు పెళ్లికూతురిని తయారు చేస్తున్న చుట్టాలు

జానకి : ఏమమ్మా మరదలు పిల్ల, అబ్బా ఎంత అందంగా ఉన్నవో, నా కొడుకు అత్త ని చూడాలి, అత్త ని చూడాలి అంటే తీసుకొచ్చా, అబ్బా నా దిష్టే తగిలేలా ఉంది,

విహన్ వైపు చూస్తూ, ఇదుగోరా ని అందమైన అత్త, కలవరించావుగా, బావుందా

అక్కడున్న వాళ్ళు అందరూ చిన్న నవ్వుతో ఆహ్ ముద్దులు ఓలికే పిల్లాడిని చూస్తూ

మీ అబ్బాయి చాలా బావున్నాడు అండి, ఎం నాన్న అత్త నచ్చిందా అని అడుగుతారు

విహన్ సిగ్గుతో వాళ్ళ అమ్మ వెనక నుంచుంటాడు, విహన్ చూపు మాత్రం సుజాత మీదనే ఉంది

సుజాత : ని పేరు విహన్ అ, ఎం చదువుతున్నావ్

విహన్ : మై నేమ్ ఐస్ విహన్, ఇఅం స్టేడియయింగ్ 3రెడ్ క్లాస్ ఇన్ వసంత్ విహార్ కాలేజ్

సుజాత వాడిని దెగ్గరకు తీస్కుని బుగ్గ మీద ముందుపెట్టి, యువర్ సో స్వీట్, మరి నేను నచ్చానా, బావున్నానాన అని అడుగుతుంది

విహన్ : అమ్మ మొన్న మనం సినిమా చూసాం గా అందులో హీరోయిన్ ల ఉందమ్మా అత్త

జానకి : మొన్న సూర్యావంశం సినిమా చూసాం, నువ్వు మినా ల ఉన్నావుట అమ్మ మరదలు పిల్ల, ఇంక వీడు మమల్ని అస్సలు పట్టించుకోడు

సుజాత ఉబ్బి తబిబి అయ్యి మళ్ళీ విహన్ ని దగ్గరకు తీస్కుని ముద్దు పెట్టుకుంటుంది

ఆహ్ సమయం నుండి పెళ్లి అయ్యేంతవరకు అందరు విహన్ ని, మీ మినా అత్త ఎక్కడ ఉంది రా, ఒరేయ్ మేము బావుంటామ మీ మినా అత్త బావుంటుందిరా అని ఏడిపిస్తారు, విహన్ కూడా అస్సలు తగ్గకుండా అతయే మినా ల హీరోయిన్ ల ఉంటుంది మీరందరి కంటే అత్త ఎహ్ బావుంటుంది అంటాడు, అందరు గోళ్లుమని నవ్వుకుని, ఒరేయ్ ప్రసాదు జాగ్రతః రా అని ఏడిపిస్తూ నవ్వుకుంటారు

ఆలా తన చిన్నపుడు జ్ఞపకాలు తలుచుకుని చిన్నగా నవ్వుకుని, కిటికీ కి జారపడి నిద్దరలోకి జారకుంటాడు విహన్

కాసేపటికి ఎవరో తట్టి నట్టు అనిపిస్తే లేచి చుస్తే, ఒక ముసలాయన, ఎం బాబు ఎక్కడ దిగాలి అని అడుగుతాడు, కాకినాడ తాతగారు, కాకినాడ వచ్చేసింది బాబు,అవునా నిద్రపోయాను తెలియలేదు థాంక్ యు తాతగారు అని చెప్పి బస్సు దిగి, ఆటో ఎక్కి జగనాథపురం అని చెప్తాడు.

ఆటో తాను చెప్పిన అడ్రస్ కి వచ్చి ఆగుతుంది, ఇల్లు పెద్దది ఇండిపెండెంట్ హౌస్, నాలుగు బెదురూమ్స్, ఉన్న ఇల్లు, విహన్ కి తెలుసు ఎందుకంటే అంతకు ముందు వచ్చాడు కాబట్టి

వెళ్లి కాలింగ్ బెల్ కొడతాడు, చెప్పులు ఇప్పి తల ఎత్తి పైకి చూస్తాడు, ఎదురుగ సుజాత

సుజాత : లోపలికి రా విహన్, అబ్బా ఎంత ఎదిగిపోయావ్ రా, మీ అమ్మ ఎప్పుడో నువ్వు 9th క్లాస్ లొ ఉన్నపుడు తీసుకొచ్చింది మళ్ళీ ఇప్పుడు దర్శనం ఇచ్చావు

విహన్ మాత్రం అలాగే నుంచుని సుజాతని చూస్తూ ఉండిపోతాడు, తాను మొదటిసారి చూసినప్పుడు ఎలా అనిపించిందో సుజాత ఇప్పుడు అలానే కనిపించింది విహన్ కి,

సుజాత : ఎరా అలాగే చస్తూ ఉండిపోతావా లేక లోపలికి వస్తావా

విహన్ తెరుకొని, అత్త ఒక మాట చెప్పనా, నువ్వు నేను మొదటిసారి చూసినప్పుడు ఎలా ఉన్నవో ఇప్పుడు అలానే ఉన్నావ్, మినా మారిపోయింది కానీ నువ్వు మారలేదు

సుజాత : మాటలు బాగా నేర్చావు రా, సర్లే రా లోపలికి

హాల్ లోకి వస్తారు ఇద్దరు, అక్కడ ఒక చక్క కుర్చీలో కూర్చుని ఉంటుంది కాంతం

విహన్,అమ్మమ్మ అని చిన్నగా అరిచి వెళ్లి కౌగిలిచ్చుకుని , ఆవిడ కాళ్ళ దగ్గర కూర్చుంటాడు

కాంతం మనవడి మొఖాన్ని రెండు చేతులతో పట్టుకుని నుదిటిన ముద్దు పెట్టుకుంటుంది

కాంతం : అబ్బా భలే ఎత్తు గా ఉన్నాడే, వీడికి వీళ్ళ నాన్న ఎత్తు వచ్చింది ,

సుజాత : నాన్న ఎత్తు, అమ్మ అందం, కాలేజీ లొ ఎన్ని మంది అమ్మాయిలు ఐ లవ్ యు, చెప్పారా, అంటుంది నవ్వుతు

విహన్ : ఊరుకో అత్త నేను మంచి పిల్లాడ్ని, నాకు అలాంటివి ఏమి తిలియవు, అమ్మమ్మ నువ్వు అలాంటివి ఏమి నమ్మకు

కాంతం : లేదు లేరా అత్త నిన్ను అట పట్టిస్తోంది, సుజాత తీస్కుని వెళ్లి అన్నం పెట్టమ్మా ఆకలేస్తుందేమో, ఏప్పుడు తిన్నాడో ఏమో నాగన్న

విహన్ : అత్త కిట్టు, బన్ను ఏరి అత్త

కిట్టు సుజాత ప్రసాద్ కొడుకు 6 సంవత్సరాలు, బన్ను అమ్మాయి నాలుగు సంవత్సరాలు

సుజాత : కాలేజ్ కి వెళ్లారు, ఇంకో గంట లొ వచ్చేస్తారు నువ్వు వస్తున్నావని తెలీదు, లేకపోతే కాలేజ్ కి వెళ్ళాను అని ఏడ్చేవారు, సరే కాళ్ళు చేతులు కడుక్కుని రా అన్నం పెడతా

విహన్ : సరే అత్త

కాళ్ళు, చేతిలు కడుక్కు వచ్చి డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చుంటాడు, సుజాత వడ్డీస్తోంది

సుజాత : ఇంకేంటి రా మీ కాలేజీ విశేషాలు, ఎలా చదువుతున్నావ్, మీ అమ్మేమో మా వాడు అన్నింట్లో టాప్ అంటుంది

విహన్ : లాస్ట్ సెమ్ లొ మిస్ అయ్యింది అత్త టాప్ చేయలేకపోయా, సెకండ్ వచ్చా, బట్ ఇ సారి ఎలాగైనా టాప్ చేస్తా

సుజాత : బావుంది మరి అమ్మాయిలు వాగరే

విహన్ : అలాంటివి ఏమి లేవు అత్త, ఇందాకలే చెప్పగా

సుజాత : నేను నమ్మను రా, నువ్వు చిన్నప్పుడే నన్ను చూస్తూ ఉండిపోయావు, ఇప్పుడు హీరో లా ఉన్నావు ఏమి చేయట్లేదంటే నేను నమ్మను (నవ్వుతు )

విహన్ : అత్త నువ్వు ఉన్నత అందంగా ఎవరు కనిపిస్తారో, అప్పుడు కచ్చితంగా వాళ్ళ వెంట పడతా, అలాగే నా వెంట పడేవాళ్లలో ని లాగా ఎవరైనా ఉంటే కచ్చితంగా ఓకే చెప్పేస్తా

సౌందర్య లావణ్య రూపం, అ బ్రహ్మ చెక్కిన ఇ శిల్పం

సుజాత చంపలు ఎరుపుక్కెయ్ , నవ్వుతూ ఎరా మాటలే అనుకున్న కవితలు కూడా నేర్చేవే, బాగానే ఫ్లర్ట్ చేస్తున్నావ్, అందుకే నిన్ను నమ్మనిది

విహన్ : పో అత్త ని మీద నా అభిమానం, నా ఆరాధనా నీకు తెలియవు

సుజాత చిన్నగా నవ్వుకుని, సరేలే కాసేపు పడుకో కిట్టు బన్ను వచ్చాక లేపుతా అంటుంది

సరే అత్త అని విహన్ ఒక బెడఁరూమ్ లోకి వెళ్లి పడుకుంటాడు

విహన్ చాలా సేపు అయ్యింది, టైం 6:30 అయ్యింది లే, బాగా అలసిపోయినట్టు ఉన్నావ్ అందుకే కిట్టు, బన్ను వచ్చిన లేపలేదు, లే ఫ్రెష్ అయ్యి రా, ఇంటికి ఎవరొచ్చారో చూడు, అని సుజాత లేపితేయ్ లేచాడు విహన్

విహన్ : సారీ అత్తయ్య, బాగా మొద్దు నిద్దర పట్టేసింది, ఫేస్ వాష్ చేసుకుని వస్తా

బాత్రూం లొ ఫేస్ వాష్ చేస్కుని, టవల్ తో చూడుచుకుని, కొంచం పౌడర్ ఆదుకుని, తల దువ్వుకుని, అద్దం లొ మరో సారి చూసుకుని బానే ఉన్న అని కన్ఫర్మ్ చేస్కుని బయటకి వస్తాడు విహన్

రారా, వీళ్ళు ఎవరో గుర్తున్నారా నీకు అని ఇద్దరు ఆడవాళ్ళని చూస్పిస్తుంది సునీత

ఒక ఆవిడ 50 లొ, ఇంకో అమ్మాయి 27 నుండి 32 లోపు ఉండొచ్చు అనుకున్నాడు

ఆహ్ అమ్మాయి కుందనపు బొమ్మ లా ఉంది, ఏముంది రా బాబు అనుకున్నాడు, కళ్ళు రెండు కలవు పూవుల లా ఉన్నాయ్, ముక్కు సన్నగా బ్రహ్మ ఎంతో స్రధాగా చెక్కినట్టు ఉంది, పెదాలు దొండపండు లా ఉన్నాయ్, తెల్లని శరీర ఛాయా, అబ్బా అందగాత్తలు అందరు కాకినాడలోనే ఉన్నారా అనిపించింది విహన్ కి

సుజాత : విహన్ ఈవిడ కాత్యాయనీ, తాను మాధురి, కాత్యాయనీ వాళ్ళ అయినా మీ అమ్మ కి ,మీ మావయ్యకి మావయ్య కొడుకు వీళ్ళు ఇక్కడే ఉంటారు రెండు విధుల అవతల

విహన్ : నమస్కారం అండి

కాత్యాయనీ, మాధురి హలో అని చెప్పి చిన్న నవ్వు నవ్వుతారు

కాత్యాయనీ : బలే ఎదిగిపోయాడే వీడు, బాగా అందంగా కూడా ఉన్నాడు

సుజాత : అ మంచి ప్లేబోయ్ లే కాలేజీ లొ ( నవ్వుతు )

విహన్ : అదేమీ లేదండి, అత్తయ్య ఆలా అతప్పటిస్తూ ఉంటుంది, నేను చాలా గుడ్ బాయ్ ( నవ్వుతు )

విహన్ మాట్లాడుతున్న విహన్ కళ్ళు మాత్రం ఎదో ఐసకాంత శక్తి లాగుతున్నటు మాధురిని చూస్తున్నాయి, మాధురికి కూడా ఒక సారి తనని చూపులతోనే ఎవరో తకుతున్నారు అన్నట్టు అనిపించింది, తాను ఒక సారి విహన్ కేసి చూసి మళ్ళీ కళ్ళు తిపెసుకుంది

విహన్ ఇది గమనించాడు

ఈలోగా కిట్టు, బన్ను వచ్చి బావ బావ రా ఆడుకుందాం, మా బొమ్మలు చూపిస్తాం రా అని పిలుస్తుంటే, సరే అండి అని చెప్పి, అత్త నేను వీళ్ళతో ఆహ్ బెడఁరూమ్ లొ ఆడుకుంటూ ఉంటా ఏమైనా అవసరమైతేయ్ పిలువు అని పిల్లల్ని తీస్కుని వెళతాడు

పిల్లలు విహన్ చుట్టూనే తిరుగుతారు,అసలు తనకు మించింది ఇ లోకం లొ ఇది లేదనట్టు, అతుకుని మరి తీసుకెళ్లడం మిగతా వారందరు చూస్తారు

సుజాత కాత్యాయనీ తో : బావ అంటే బలే ఇష్టం పిల్లలకి, రెండోది బాగా ఆడిస్తాడు, అస్సలు వదలరు వాడిని, వేసవి సెలవల్లో వాళ్ళ అత్తయ్య ఇంటి దెగ్గర గడిపి వచ్చిన దగ్గర నుంచి ఒకటే కలవరింత బావ బావ అని

కాత్యాయనీ : వాడు కూడా బావున్నాడు, ప్రవర్తన కూడా బావుంది, ఎక్కడ ఫోజు కొట్టట్లేదు

సుజాత సర్లే ఇంకేంటి విశేషాలు అని పిచపాటి మాట్లాడుకోవటం మొదలుపెట్టారు

లోపలకి వెళ్లిన విహన్ పిల్లల్తో ఆడుతున్నాడు, కానీ మనసులో ఎదో సందేహం, మాధురి, ఇ పేరు నేను విన్నాను, కానీ ఎక్కడ విన్నాను అని ఆడిస్తూనే ఒక పక్కన ఆలోచిస్తున్నాడు

ఈలోగా తలపు తెరుచుకుని మాధురి లోపలకి వచ్చింది

మాధురి : నాకు అక్కడ ఏమి తోచలేదు , వాళ్ళు ఎదో మాట్లాడుకుంటున్నారు, అందుకే నేను వచ్చేసా

విహన్ : రండి, కిట్టు బన్ను మీకు ఇ అక్క తెలుసా

కిట్టు : జోకా, అక్క రోజు మా ఇంటికి వస్తుంది

విహన్ : అవునా, మరి మీ అక్కతో మీరు ఎం ఆడుకుంటారు

బన్ను : అక్క వస్తుందని చెప్పమని కానీ మాతో ఆడుతుందని చెప్పామ

ఒరేయ్ మిమల్ని అని ఇద్దరిని కిత్తకితలు పెట్టి పట్టుకుంటాడు

ఇది చుసిన మాధురి నవ్వుకుంటుంది

మాధురి : లేదు, నేను రోజు వస్తా, పిన్ని తో కబుర్లు చెప్తా బట్ పిల్లల్ని ఆడించడం లాంటి విషయంలో ని అంత సీన్ లేదు

విహన్ : సీన్ ఆహ్ నాకా

మాధురి : పిన్ని చెప్పింది లే, నువ్వు పిల్లల్తో బాగా ఉంటావని

మాధురి : ఎహ్ నువ్వే కదా చిన్నపుడు పెళ్ళిలో పిన్ని మినా లా ఉంటుందని చెప్పావ్ ( నవ్వుతు )

విహన్ చిన్నగా సీరియస్ అయినట్టు మొఖం పెట్టి, అవును అయినా నన్ను అందరూ ఏడిపించారు గా అప్పుడు

మాధురి : మరి ఇప్పుడు ఎలా ఉంది మీ అత్త

విహన్ : నా కంటికి మా అత్త ఎప్పుడు హీరోయిన్ లనే కనపడుతుంది, కాకపోతే ఇప్పుడు అ హీరోయిన్ చుట్టూ కూడా హెరొఇనెలే ఉన్నారు

మాధురి చెంపలు ఒక్కసారి చిన్నగా ఎరుపేక్కాయ్, అర్ధం కానట్టు ఏమి అన్నావ్ అన్నది మళ్ళీ

విహన్ : నువ్వు విన్నది కరక్ట్ , నువ్వు హీరోయిన్ లా ఉన్నావ్ అన్న, పొగిడించుకోవాలి అనిపిస్తే అడుగు పర్లేదు, బట్ అర్ధం కానట్టు మొఖం పెట్టకు

విహన్ ఆలా అనేసరికి మాధురికి ఒక్కసారి, జివ్వు మంది

మాధురి : ని గురించి మీ అత్త చెప్పింది నిజమే

విహన్ : ఎం చెప్పింది

మాధురి : నిజం చెప్పింది

విహన్ : ఏంటా నిజం

మాధురి : నిజమైన నిజం

విహన్ : ఎయ్, నా పాటికి నేను మడిపోయిన మసాలా దోస తింటుంటే, జ్యోతిలక్ష్మి డాన్స్ లా వినిపించ్చి వినిపించినట్టుగా, కనిపించి కనిపించినట్టుగా చేస్తే ఎలా, అసలు ఎం జరిగింది, నాకు తెలియాలి, తెలిసి తీరాలి

మాధురి ఫక్కున నవ్వి, ని దగ్గర ఇ టాలెంట్ కూడా ఉందా, మంచి ప్లేబోయ్ అంటాగా నువ్వు, అదే చెప్పింది పిన్ని అంటుంది

విహన్ : దేముడా

ఇ లోగ కాత్యాయనీ గొంతు వినిపిస్తుంది, మాధురి వెళ్దాం అమ్మ టైం అవుతుంది అని, మాధురి లేచి బయల్దేరుతుంది, వెళ్లే ముందు వెనక్కి తిరిగి

మాధురి : ఇట్ వస్ నైస్ మీటింగ్ యు, అని చెప్పి వెళ్ళిపోతుంది

మాధురి కళ్ళలో ఆహ్ మెరుపు చూసి విహన్, తన లొ తాను గిలిగింత గా ఫీల్ అవుతాడు

వాళ్ళు వెళ్లిన తరవాత సుజాత వస్తుంది రూమ్ లోకి, కిట్టు బన్ను పడండి భోజనం చేసి ఇంక పడుకోవాలి అంటుంది

పిల్లలు వెళ్లిన తరవాత విహన్ ని అపి

సుజాత : ఒరేయ్ అది ఎందుకురా ఆలా మెలికెలు తిరిగిపోతోంది, ఎం చేసావ్

విహన్ : ఇది మరి బావుంది అత్త , నేనేమి చెయ్యలేదు, అయినా నాకేమి అన్ని మెలికెలు కనపడలేదే

సుజాత : నీకు కనపడవు రా, కనపడితే ఇలా ఎందుకు ఉంటావ్,ఆలా కనపడితే పోదున్నే కనపడేవి అని గోనుగుతుంది

విహన్ : ఏమన్నవ్ అత్త వినపడలేదు

సుజాత : సరే అన్నం తినేస్తావ పిల్లల్తో పాటు

విహన్ : లేదత, మావయ్య వచ్చిన తరవాత తింటా

సుజాత : ఆయనేప్పుడో 10:30 కి వస్తారు, నీకెందుకు ఆహ్ అవస్థ, నేను ఎలాగో రోజు ఉంటాగా నువ్వు తినెయ్

విహన్ కి సుజాతలో ఎదో నిరాశ, నిస్పృహ కనిపిస్తాయి

విహన్ : పర్లేదు లే అత్త నేను ఉంటా

సుజాత : సరే ని ఇష్టం, పిల్లలకి పెట్టి వాళ్ళను పడుకోబెట్టి వస్తా నువ్వు టీవీ చుస్తే చూడు

విహన్ : నేను ఇ ఫోన్ ఎదో కెలుకుంటా అత్త ( నవ్వుతు ), మరి అమ్మమ్మ

సుజాత : అత్తయ్య తినేశారు, పడుకున్నారు, పెద్దవాళ్ళు కదా, త్వరగా తిని పడుకుంటారు లేకపోతే వాళ్ళకి అరగదు, అందుకే అత్తయ్యకి ముందే పెట్టేసాను

విహన్ మనసులో అనుకుంటాడు, అత్తయ్య అమ్మమ్మ ని ఎంత బాగా చూసుకుంటుంది, చాలా మంచిది అత్తయ్య, కానీ మావయ్య అనగానే ఎదో బాధ ఉంది కనుకోవాలి ఉన్న రోజుల్లో అనుకుంటాడు​