Incest/Taboo యమజాతకుడు [Completed]

మంచి రోజులు రావాలని రాసిపెట్టి ఉంటే దాన్ని ఎవరు ఆపలేరు అంటారు. అలాగే కాలం కలసి వస్తే ఎవరి తలరాత ఎలా మారుతుందో ఎవ్వరూ చెప్పలేరు. అలాగే జీవితం మంచిగా సాగుతున్న వారికి ఎప్పుడు చెడ్డగా మారుతుందో కూడా చెప్పలేము. తమ జీవితాలను సరిదిద్దుకోవడానికి కాలం అందరికీ ఒక ఛాన్స్ ఇస్తుంది. ఆ అవకాశాన్ని అందిపుచ్చుకున్న వారి జీవితం బాగుపడినట్టే. అదే అటువంటి అవకాశాన్ని చేజార్చుకున్న వారు మిగిలిన జీవితం అంతా ఏడుస్తూ కూర్చోవాల్సిందే. మన కథలో కూడా ఇంచుమించు అలాంటి రొజే వచ్చింది.

నేను ఇంటి దగ్గర నుంచి బయలుదేరి కొద్దిసేపట్లోనే కవిత మేడం ఇంటి దగ్గరకు చేరుకున్నాను. నేను ఇంట్లోకి వెళ్లేసరికి కవిత మేడం, దీపక్ అంకుల్ మరియు ప్రీతి కలసి టిఫిన్ చేయడం కోసం డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్నారు. నేను లోపలికి రావడం చూసి మేడం నవ్వుతూ తన దగ్గరకు రమ్మన్నారు. నేను మేడం దగ్గరకు వెళ్లగా, రా నాన్న కూర్చో టిఫిన్ చేద్దువు గాని అని అన్నారు మేడం. .... లేదు మేడం నేను తినేసి వచ్చాను. .... నువ్వు ఏమీ మాట్లాడకుండా కూర్చుని టిఫిన్ చెయ్. నేను నీకంటే ఎక్కువ తెలిసినదాన్ని, అయినా తన పిల్లల ఆకలి ఏంటో ఒక అమ్మకి నేర్పాల్సిన పని లేదు. తన పిల్లలను చూడగానే ఇట్టే కనిపెట్టేస్తుంది. ఇక నువ్వు నాటకం ఆడటం ఆపి కూర్చుని టిఫిన్ చెయ్ అని అన్నారు మేడం. ఇక నాకు మాట్లాడటానికి ఎటువంటి అవకాశం లేకుండా పోయింది.

నేను ఇంకేమీ మాట్లాడకుండా కామ్ గా ఒక కుర్చీలో కూర్చున్నాను. మేడం నాకు టిఫిన్ వడ్డించారు. నాకు మరో పక్క ప్రీతి కూర్చుని ఉంది. ప్రీతి మాట్లాడుతూ, అన్నయ్య నేను నీకు తినిపించనా? అని అడిగింది. .... వద్దురా బంగారం నేను తింటాలే అయినా నీకు దెబ్బ తగిలింది కదా? .... అన్నయ్య ప్లీజ్ అన్నయ్య. .... వద్దురా బంగారం. .... ప్లీజ్ ప్లీజ్ ప్లీజ్. .... ఎందుకు అలా మొండిపట్టు పడతావు? నీకు అసలే దెబ్బతగిలి ఉంది. చెప్పిన మాట విను. .... నువ్వు నాకు తగిలిన దెబ్బ గురించి మాత్రమే మాట్లాడుతున్నావు. నీకు కూడా దెబ్బ తగిలింది కదా?

అప్పుడే నేను ఒక ముద్ద నోట్లో పెట్టుకున్నాను. ప్రీతి అన్న మాటవిని పొలమారాను. వెంటనే మేడమ్ నా చేతికి నీళ్ల గ్లాసు అందించి ఒక చేత్తో నా వీపుపై రాస్తున్నారు. దాంతో కొంత సేపటికి నేను సర్దుకున్నాను. మేడం మాట్లాడుతూ, అంత తొందర ఏమొచ్చింది? కొంచెం నెమ్మదిగా తినొచ్చు కదా నాన్న? అంటూ ప్రీతి వైపు చూసి, అయినా తల్లి అన్నయ్యకి దెబ్బ తగిలింది అని నీకు ఎలా తెలుసు? అని అడిగారు. .... నిన్న మనం హాస్పిటల్ నుంచి ఇంటికి వచ్చేస్తున్నప్పుడు అన్నయ్య హాస్పిటల్ కి వచ్చాడు. అన్నయ్యకి పక్కలో దెబ్బ తగిలింది. ఇంకా చాలా రక్తం కూడా కారుతుండడం నేను చూశాను. .... అది విని మేడం నా పక్కలో తడమడంతో నాకు దెబ్బ తగిలింది అన్న విషయం తెలిసిపోయింది.

ఈ దెబ్బ ఎలా తగిలింది దీపు? మళ్లీ ఎవరితోనైనా గొడవ పడ్డావా? అని అడిగారు మేడం. .... లేదు మేడం నేను ఎవరితోనూ గొడవ పడలేదు. .... మరి ఈ దెబ్బ ఎలా తగిలింది? .... అసలు ఏం జరిగిందంటే మేడం, నేను బాత్రూంలో జారిపడ్డాను. కింద పడుతున్నప్పుడు అక్కడే ఉన్న ఒక మేకు గుచ్చుకుంది. .... సరేలే,, ఉండు ఈరోజు నా చేతితో నేనే తినిపిస్తాను. .... ప్రీతి కూడా మొహం సంతోషంతో వెలిగిపోతూ, నేను కూడా తినిపిస్తాను అని అంది. .... అమ్మా తల్లి,,,, సరే నువ్వు కూడా,, అని అన్నారు మేడం. ఆ తర్వాత మేడం మరియు ప్రీతి ఇద్దరూ కలిసి ఒకరి తర్వాత మరొకరు నాకు తినిపించడం మొదలు పెట్టారు.

దీపక్ అంకుల్ మాట్లాడుతూ, ఇది చాలా అన్యాయం. దీపుకి ఇద్దరిద్దరు తినిపిస్తున్నారు. నాకేమో ఒక్కరు కూడా తినిపించడం లేదు అని అన్నారు. .... మీరు నోరు మూసుకొని టిఫిన్ తినండి. లేదంటే,,,, .... అవును డాడీ మీరు కామ్ గా మీ టిఫిన్ మీరు తినండి. నన్ను నా అన్నయ్యకి తినిపించనివ్వండి. లేదంటే,,,, .... ఆ లేదంటే?? .... మేడం మరియు ప్రీతి ఇద్దరు కలిసి ఒకేసారి, లేదంటే ఈరోజు మీకు పూర్తిగా బ్రేక్ఫాస్ట్ ఉండదు. అలాగే ఖాళీ కడుపుతో ఆఫీస్ కి వెళ్లాల్సి ఉంటుంది. .... ఇది చాలా అన్యాయం. ఇందుకు నిరసనగా నేను ఆందోళన చేస్తాను. నా పెళ్ళాం డౌన్ డౌన్,,, నా కూతురు డౌన్ డౌన్ అనే నినాదం అందుకున్నారు అంకుల్.

ఏమన్నారు ఆందోళన చేస్తారా? అయితే సరే ఈ క్షణం నుంచే మీ నిరాహార దీక్ష మొదలు అంటూ మేడం అంకుల్ ముందు ఉన్న టిఫిన్ ప్లేట్ తీసుకోబోయారు. .... కానీ అంకుల్ వెంటనే తన ప్లేటు తీసుకుని ఒక పక్కకి పెట్టుకుని దాచుకుంటూ, లేదు లేదు నేనేదో సరదాకి అన్నాను అంతే. నేను ఎవరిని ఏమీ అనను అని అంకుల్ అనడంతో మేము ముగ్గురం సరదాగా నవ్వుకున్నాము. అలాగే సరదాగా నవ్వుకుంటూ అందరం కలిసి టిఫిన్ తినడం పూర్తి చేసాము.

ఆ తర్వాత ప్రీతి నన్ను తన రూంలోకి తీసుకుని వెళ్ళింది. నన్ను తన బెడ్ మీద కూర్చోబెట్టి తను అల్మరా దగ్గరికి వెళ్ళింది. అల్మరా లో నుంచి ఒక గిఫ్ట్ ప్యాకెట్ తీసి నా దగ్గరకు పట్టుకుని వచ్చింది. ఇదిగో అన్నయ్య తీసుకో ఇది నీ కోసం అని అంది ప్రీతి. .... నా కోసమా? కానీ ఏముంది ఇందులో? .... ముందు ఓపెన్ చెయ్ అన్నయ్య. నా తరపు నుంచి నీకు ఒక స్పెషల్ గిఫ్ట్. .... నేను దానిని ఓపెన్ చేసి చూడగా అందులో ఒక ఫోల్డింగ్ ఫోటో ఫ్రేమ్ ఉంది. అది ఒక హార్ట్ షేప్ లో పింక్ కలర్ లో ఉంది. హార్ట్ షేప్ మధ్యలో నా ప్రియమైన అన్నయ్య కోసం అని రాసి ఉంది. నేను దానిని ఓపెన్ చేసి చూడగా అందులో రెండు ఫోటోలు ఉన్నాయి. ఒకవైపు నాది మరోవైపు ప్రీతి ఫోటో ఉన్నాయి.

ఆ ఫోటో ఫ్రేమ్ ని చూడగానే నా మనసు సంతోషంతో ఉప్పొంగింది. ఎలా ఉంది అన్నయ్య నా గిఫ్ట్? అని అడిగింది ప్రీతి. .... నేను ఆనందంగా ముందుకు కదిలి ప్రీతిని కౌగిలించుకున్నాను. చాలా బాగుందిరా బంగారం. నా జీవితంలో నాకు వచ్చిన ది బెస్ట్ గిఫ్ట్ ఇదేరా. .... థాంక్యూ అన్నయ్య. .... కానీ ప్రీతి,, నా ఫోటో నీ దగ్గరికి ఎలా వచ్చింది? .... నువ్వు మర్చిపోయినట్లు ఉన్నావు. అమ్మ నీకు ప్రిన్సిపల్ అని చెప్పి నవ్వింది. ఆ తర్వాత ఇద్దరం నవ్వుకుంటూ కొంచెంసేపు కబుర్లు చెప్పుకున్నాము. ఆ తర్వాత నేను ప్రీతికి బాయ్ చెప్పి కిందికి వచ్చాను.

నేను మెట్లు దిగి కిందికి వచ్చేసరికి మేడం తన ఒంటికి టవల్ చుట్టుకుని తమ బెడ్రూంలోనుంచి బయటకు వచ్చారు. ఇంతలో మెట్లు దిగి కిందికి వచ్చిన నన్ను చూసి ఒక నవ్వు నవ్వారు. అంతలోనే ఆమె మొహంలో నవ్వు మాయమై కంగారు కనపడింది. ఏంటి నాన్న ఆ రక్తం? అంటూ గబగబా నా దగ్గరికి వచ్చి నా పక్కలో దెబ్బ తగిలిన దగ్గర చేతితో తడిమారు. మేడం చేతికి చిన్నగా రక్తం తడి అంటుకుంది. బహుశా డ్రెస్సింగ్ చేంజ్ చేయకపోవడం వలన అలా జరిగి ఉంటుంది. వెంటనే మేడం నా చేతిని పట్టుకుని బెడ్రూం లోకి తీసుకుని వెళ్లారు.

నన్ను బెడ్ మీద కూర్చోబెట్టి గబగబా నా షర్ట్ బటన్స్ విప్పారు. నా దెబ్బకు వేసిన డ్రెస్సింగ్ కొంచెం చెదిరిపోయి చిన్నగా రక్తం కారింది. అది నా షర్ట్ కి అంటుకుని మరక పెద్దది అవడంతో బయటకి బాగా రక్తం పోతున్నట్టు కనబడింది. అది చూసి మేడం మాట్లాడుతూ, చూసుకోకపోతే ఎలా నాన్నా? ఉండు నేను నీకు డ్రెస్సింగ్ చేస్తాను అని చెప్పి బాత్రూంలోకి వెళ్లి కొంచెం హాట్ వాటర్ పట్టుకుని వచ్చారు. కబోర్డ్ లో ఉన్న మెడికల్ బాక్స్ తీసి కాటన్ వేడి నీటిలో ముంచి నా దెబ్బ తగిలిన చోట క్లీన్ చేశారు. ఆ తర్వాత ఆయింట్మెంట్ రాసి దానిపై నీట్ గా డ్రెస్సింగ్ చేస్తున్నారు.

కానీ ఆ సమయంలో మేడం ఒంటికి చుట్టుకున్న టవల్ కొంచెం లూజ్ అయి ఆమె పాలపొంగులు దాదాపుగా బయటకు కనబడుతున్నాయి. అది చూసి నా కళ్ళు అక్కడే ఆగిపోయాయి. కానీ మేడం మాత్రం ఆ విషయాన్ని గమనించకుండా నాకు డ్రెస్సింగ్ చేసే పనిలో బిజీగా ఉన్నారు. నిజానికి మేడం చాలా అందంగా ఉంటారు. తెల్లని మేని ఛాయ చూడచక్కని ఒంపుసొంపులతో ఇట్టే ఆకట్టుకునే సౌందర్యం ఆమె సొంతం. ఆమె కదులుతుంటే ఆమె ఒంటి మీద ఉన్న టవల్ కొంచెం కొంచెంగా కిందికి జారుతుంది. ఆమె పాల పొంగులను చూస్తుంటే నా కళ్ళు తిప్పుకోలేక పోతున్నాను.

అలా వాటిని చూస్తూ ఉంటే నా పాత జ్ఞాపకాలు గుర్తుకొస్తున్నాయి. నా పార్వతి అమ్మ గుర్తుకొచ్చింది. వెంటనే నా కళ్ళల్లో కన్నీరు మొదలైంది. దాదాపుగా నాకు డ్రెస్సింగ్ చేయడం పూర్తి చేసేసరికి నా కళ్ళలో నుండి నీళ్ళ చుక్కలు రాలి మేడం చేతి మీద పడ్డాయి. అది చూసి మేడం నా మొహం వైపు చూశారు. నా కళ్ళలో నుండి కన్నీళ్ళు కారుతుండడం చూసి వెంటనే ఆమె కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి. వెంటనే తన పరిస్థితిని గమనించుకోకుండా, నొప్పిగా ఉందా నాన్న? అంటూ నన్ను తన దగ్గరకు తీసుకొని నా మొహాన్ని తన గుండెలకేసి హత్తుకున్నారు. అప్పటికే మేడం ఒంటి మీద ఉన్న టవల్ నడుం దగ్గరకు జారిపోయింది. అప్పటికిగాని తన పరిస్థితి ఏంటో మేడమ్ కి అర్థం కాలేదు.

కొంచెం తడబాటుకి గురి అయినప్పటికీ దానినుంచి తేరుకుంటూ నా వీపు పై రాస్తూ నన్ను సముదాయిస్తూ, ఏమైంది నాన్న? ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు? అని అడిగారు. .... నా కన్నీళ్ళు మేడం పాలపొంగులు మీదుగా కారుతుండగా, మిమ్మల్ని ఇలా చూస్తుంటే నాకు పార్వతి అమ్మ గుర్తుకొచ్చింది అని అన్నాను. మేడం నా మొహాన్ని తన గుండెల నుంచి దూరం జరిపి నా కళ్ళలోకి చూశారు. ఆమెపట్ల నా కళ్ళలో ఉన్న ఆరాధనాభావం చూసి ఆమె కళ్లల్లో నుంచి కూడా నీళ్లు కారాయి. నేను కూడా నీకు అమ్మనే నాన్న. నువ్వు ఇలా జ్ఞాపకాలను తలుచుకుంటూ ఏడుస్తూ కూర్చుంటే నేను మాత్రం తట్టుకోగలనా చెప్పు. నీకు ఏదైనా చెప్పాలని అనిపించినా లేదా అడగాలని అనిపించినా నిరభ్యంతరంగా నన్ను అడగొచ్చు అని అన్నారు.

నేను అలా కన్నీళ్లు కారుస్తూనే, నేను కొంచెం మీ దగ్గర పడుకోవచ్చా? అని అడిగాను. నా మాట విని మేడం నా వైపు కొంచెం విచిత్రంగా చూశారు. కొన్ని సెకండ్ల పాటు ఏదో ఆలోచిస్తూ కూర్చుని, దాందేముంది నీకు ఏది కావాలన్నా నేను చేసిపెడతాను. నువ్వు నాతో పడుకోవాలి అంతేగా? అని అన్నారు. .... నేను తల ఊపుతూ, కానీ,,,, కానీ,,,,, అంటూ మాట్లాడలేక నీళ్ల నమ్ముతున్నాను. .... నేను ఏదో చెప్పాలని చెప్పలేకపోతున్నాను అని గ్రహించి, ఏమైంది నాన్న? నువ్వు ఏం చెప్పాలి అనుకుంటున్నావో నిరభ్యంతరంగా చెప్పు. .... మేడం,,, అది,,,అది,,, అంటూ నా చేతితో ఆమె నడుం దగ్గర ఉన్న టవల్ చూపిస్తూ, అది లేకుండా,,,,, మీతో కలిసి పడుకోవచ్చా? అనే మాటలు తడబడుతూ అన్నాను.

ఒక క్షణం మేడం నా గురించి తప్పుగా అనుకున్నారో ఏమో? అలా నా కళ్లల్లోకి చూస్తూ ఉండిపోయారు. కానీ ఎటువంటి ఆచ్చాదన లేని తన పాల పొంగులను మాత్రం కవర్ చేసుకునే ప్రయత్నం చేయలేదు. ఏం ఆలోచించుకున్నారో ఏమో కానీ, నాతో బట్టలు లేకుండా పడుకోవాలని ఉంది అంతేనా? అని చాలా చిన్న స్వరంతో అడిగారు. అందుకు నేను అవును అన్నట్టు తల ఊపాను. అయితే వెళ్లి ఆ డోర్ క్లోజ్ చేసిరా అని అన్నారు మేడం. వెంటనే నేను లేచి బెడ్ రూమ్ డోర్ క్లోజ్ చేసి గడియ పెట్టి తిరిగి మేడం దగ్గరకు వచ్చాను. మేడం నన్ను చూస్తూనే అలా లేచి నిల్చున్నారు. ఆమె లేస్తూనే ఆమె నడుం దగ్గర ఉన్న టవల్ నేల మీదకి జారిపోయి పూర్తి నగ్నంగా మారిపోయారు.

ఇద్దరం ఒకరి కళ్ళలోకి మరొకరం చూసుకుంటున్నాము. మేడం నన్ను అలా చూస్తూనే మంచం పైకి ఎక్కి వెల్లకిలా పడుకున్నారు. కానీ నేను మాత్రం ఇంకా అలానే నుంచుని మత్తెక్కించే ఆమె నగ్న సౌందర్యాన్ని అలానే చూస్తున్నాను. మేడం తన రెండు చేతులు చాచి నన్ను ఆహ్వానిస్తున్నారు. నా ప్రమేయం లేకుండానే నా శరీరం అడుగు ముందుకు వేస్తూ మంచం దగ్గరికి చేరుకొని మేడం పక్కనే పడుకున్నాను. ఆ తర్వాత కొంచెం కిందికి జరిగి నా మొహాన్ని మేడమ్ నాభి దగ్గర పెట్టి ఆమెను గట్టిగా హత్తుకొని పడుకున్నాను. ఇద్దరి కళ్ళల్లో నుంచి కన్నీళ్లు కారుతూనే ఉన్నాయి. మేడం తన చేతులతో ప్రేమగా నా జుట్టును నిమురుతున్నారు.

అలా కొన్ని నిమిషాలు గడిచిన తర్వాత నేను మాట్లాడుతూ, పార్వతి అమ్మ బతికి ఉండగా ప్రతిరోజు నన్ను ఇలాగే నిద్రపుచ్చేది. ఈ రోజు మిమ్మల్ని ఇలా చూసిన తర్వాత నాకు మళ్ళీ అలా పడుకోవాలని అనిపించింది. నన్ను ప్రాణంగా చూసుకునే పార్వతి అమ్మ నన్ను ఒంటరిని చేసి వెళ్ళిపోయింది. నా కుటుంబం నన్ను వెలివేసిన తర్వాత నన్ను ఆదుకున్న దేవత నా పార్వతి అమ్మ. తన శరీరాన్ని నాకు ఆటబొమ్మగా ఇచ్చి నా కన్నతల్లిని మైమరపించి నన్ను ఆనందడోలికల్లో విహరింప జేసిన దేవత నా పార్వతి అమ్మ అంటూ కన్నీళ్లు కారుస్తూ ఏడ్చాను.

నా మాటలు వింటున్న కవిత మేడం నన్ను కొంచెం పైకి లాక్కుని మరింత గట్టిగా తన గుండెల కేసి హత్తుకున్నారు. ఇక మీదట నువ్వు ఎప్పుడూ నీకు అమ్మ లేదు అని బాధపడకూడదు. నేను కూడా నీకు అమ్మనే. నువ్వు నీ పార్వతి అమ్మతో ఎలా ఉండేవాడివో అలానే నాతో కూడా ఉండొచ్చు. నా దగ్గరకు రావడానికి నీకు ఎటువంటి అభ్యంతరం ఉండవలసిన అవసరం లేదు. నువ్వు నాకు దేవుడు ఇచ్చిన బిడ్డవి. నా మీద పూర్తి హక్కులు నీకు ఉన్నాయి. ఎవరి గురించి నువ్వు భయపడవలసిన అవసరం లేదు. కానీ నువ్వు నా దగ్గర ఉంటే చాలు అని అన్నారు మేడం. .... మీరు నన్ను తప్పుగా అనుకోలేదు అంతే చాలు మేడం. చాలా కాలం తర్వాత మళ్లీ నా జీవితంలో మనసుకు దగ్గర అయిన వారి చెంతకు చేరాను అన్న అనుభూతి కలుగుతుంది. చాలా థాంక్స్ మేడం అని అన్నాను.

మేడం తన చేతితో ప్రేమగా నా బుగ్గ మీద చిన్న చిలిపి దెబ్బకొట్టి నాకు థాంక్స్ చెప్తావా? అంటూ నా మొహాన్ని పట్టుకుని దగ్గరకు తీసుకుని నా నుదిటి పై ముద్దు పెట్టి తన కళ్ళల్లో ఆనందాన్ని నింపుకొని నా కళ్ళలోకి చూస్తూ తన ముక్కుతో నా ముక్కును రాసి, నా బంగారం,,,, అంటూ నా పెదవులపై ఆమె పెదవులు ఆనించి ముద్దు పెట్టుకున్నారు. ఆ క్షణంలో నా మనసులో ఏదో తెలియని పులకింత, మానసికంగా మరియు శారీరకంగా ఏదో తెలియని కొత్త అనుభూతికి లోనవుతున్నాను. మేడం కళ్ళలోకి చూస్తూ చిన్న నవ్వు నవ్వాను. మేడం కూడా నన్ను చూసి నవ్వుతూ నా మొహం నిండా ముద్దుల వర్షం కురిపించారు. నా చాతి కింద ఆమె పాలపొంగులు నలిగిపోతున్నాయి. ఆమె రెండు చేతులు నా వీపుని తడుముతూ గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాయి.

అలా మరి కొన్ని నిమిషాలు గడిచిన తర్వాత నేను పైకి లేచి నా షర్ట్ అందుకుని వేసుకున్నాను. మేడం కూడా పైకి లేచి నేల మీద పడిన టవల్ అందుకుని తన ఒంటికి చుట్టుకున్నారు. ఆ తర్వాత మళ్లీ నన్ను ఒకసారి దగ్గరకు తీసుకొని కౌగిలించుకొని నా పెదవుల పైన ముద్దు పెట్టి వదిలారు. నేను కూడా నవ్వుతూ మేడమ్ కి ఒక ముద్దు ఇచ్చి దూరంగా జరిగి బాయ్ చెప్పి అక్కడినుంచి బయటకు నడిచాను.

కవిత మేడం ఇంట్లో నుంచి బావోద్వేగం నిండిన మనసుతో బయటికి వచ్చిన నేను అభినవ్ ఇంటికి బయలుదేరాను. కొంతసేపటికి నేను ఒక పెద్ద బంగ్లా ముందు నిల్చున్నాను. నేను లోపలికి వెళ్లబోతుంటే వాచ్మెన్ వచ్చి నన్ను ఆపాడు. ఏయ్ అబ్బాయి ఎక్కడికి అలా లోపల దూసుకుని వెళ్ళిపోతున్నావ్? .... నన్ను అభినవ్ రమ్మని పిలిచారు. నేను అతన్ని కలవాలి. .... ఓహో అలాగా, ఇంతకీ నీ పేరేంటి? .... నా పేరు దీపక్. .... సరే నేను అయ్యగారిని అడిగి వస్తాను అని చెప్పి వాచ్మన్ గేటు పక్కనే తనకోసం ఉన్న పోస్ట్ లోకి వెళ్లి ఫోన్ రిసీవర్ ఎత్తి ఎవరితోనో మాట్లాడాడు. మాట్లాడిన తర్వాత బయటకు వచ్చి, లోపలికి వెళ్ళు అయ్యగారు పిలుస్తున్నారు అని చెప్పాడు.

నేను గేట్ లో నుంచి లోపలికి అడుగుపెడుతూనే ఆశ్చర్యానికి గురయ్యాను. లోపల రెండు వైపులా పచ్చదనంతో కూడిన గార్డెన్ వాటి మధ్యలో రహదారికి ఇరువైపులా రకరకాల పూల మొక్కలు చాలా ఆహ్లాదంగా ఉంది వాతావరణం. రెండు వైపులా గార్డెన్ లో రకరకాల మొక్కలు పూలతో కళ్ళకు ఆనందం కలిగిస్తున్నాయి. అలా ఆ దారి వెంబడి ముందుకు పోయిన తర్వాత ఒక పెద్ద బంగ్లా తెల్లని పెయింట్ తో మెరిసిపోతోంది. బంగ్లాకి ఉన్న తలుపులు కిటికీలు బంగారు వర్ణంలో మెరిసిపోతున్నాయి. అవన్నీ చూస్తూ నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ లోపలికి అడుగు పెట్టాను. లోపల అలంకరణ కూడా చాలా అందంగా తీర్చిదిద్దబడి ఉన్నాయి.

అందమైన ఫర్నిచర్, మిరుమిట్లు గొలుపుతున్న మేలురకం మార్బుల్ ఉపయోగించిన ఫ్లోరింగ్ ఇంకా రకరకాల అలంకరణలతో చక్కగా తీర్చిదిద్దబడి ఉంది. నేను అవన్నీ గమనిస్తూ అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ నెమ్మదిగా ముందుకు వెళ్లగా అక్కడ సిట్టింగ్ ఏరియాలో అభినవ్ సోఫాలో కూర్చుని ఏదో పని చేసుకుంటున్నాడు. అభినవ్ చూపు నా మీద పడగానే, అరే దీపక్ ఏంటి ఇంత లేటుగా వచ్చావు? అని చెప్పి పైకి లేచి నాకు షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి సోఫా చూపిస్తూ కూర్చోమని చెప్పాడు. నేను కూడా పలకరించి సోఫాలో కూర్చున్నాను. అభి కూడా తిరిగి సోఫాలో కూర్చుని తన ముందు ఉన్న పని చేసుకుంటున్న సామాను మొత్తం పక్కన పెట్టేసాడు.

ఇంకేంటి సంగతులు, ఇంతకీ నువ్వు ఏం తీసుకుంటావు టీ, కాఫీ, కూల్ డ్రింక్స్ లేదా ఇంకేదైనా? అని అడిగాడు అభినవ్. .... లేదు లేదు,, ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు? .... ఒక్క నిమిషం అని చెప్పి, దేవి రెండు కప్పులు కాఫీ తీసుకొనిరా అంటూ కొంచెం గట్టిగా చెప్పాడు అభినవ్. మళ్లీ నాతో మాట్లాడుతూ, హ,, మనం ఎక్కడున్నాం? హ,, గుర్తొచ్చింది. నిన్ను ఇక్కడికి ఎందుకు రమ్మన్నాను అనే కదా నువ్వు ఆలోచిస్తున్నావు? .... అవును. .... అసలు విషయం ఏమిటంటే దీపక్, నాకు ఇక్కడ ఒక కాఫీ షాప్ ఉంది. అందులో పని చేయడానికి నాకు ఒక మేనేజర్ కావాలి. నువ్వు ఈ జాబ్ చేస్తావా? అని అడిగాడు అభినవ్.

కానీ నేనెలా??,,, అంటే నా ఉద్దేశం నాకు అనుభవం లేదు కదా? నేను జస్ట్ ఒక కాఫీ షాప్ లో వెయిటర్ గా పని చేసిన అనుభవం మాత్రమే ఉంది. .... ఓహ్,, కమాన్ దీపక్, ఇటువంటి సిల్లీ రీజన్స్ చెప్పడం ఆపేయ్. అయినా నువ్వు అక్కడ చేయడానికి పెద్దగా పని ఏముంటుంది? రోజంతా నీ క్యాబిన్ లో కూర్చుని నీ కింద పనిచేసే వారిని గమనిస్తూ ఉండడమే. అంతకు మించి పెద్దగా పని ఏమీ ఉండదు అక్కడ. .... సరే సార్. ఇంతకీ మీ కాఫీ షాప్ పేరు ఏమిటి? .... ముందు నువ్వు నన్ను ఈ సార్ సార్ అని పిలవడం ఆపు. అలా పిలిస్తే నేనేదో ముసలాడిని అయిపోయినట్టు ఫీలింగ్ కలుగుతోంది నాకు. అందుకే నువ్వు నన్ను అభి అని పిలిస్తే సరిపోతుంది. అర్థమైందా?

ఓకే సార్,, సారీ నా ఉద్దేశం,,, అభి. .... హ ఇంతకీ నువ్వు ఏం అడుగుతున్నావ్? హ,, గుర్తొచ్చింది. కాఫీ షాప్ పేరు కదా నువ్వు అడిగింది? నా షాప్ పేరు హ్యాపీ పీపుల్. కాఫీ షాప్ పేరు విన్న వెంటనే నేను గతుక్కుమన్నాను. ఎందుకంటే నేను ఇంతకుముందు పనిచేసిన కాఫీ షాప్ అదే. కొంచెం కంగారు పడుతూ, కానీ అభి,, అక్కడ ఇంతకు ముందే ఒక మేనేజర్ ఉన్నాడు కదా? అని అడిగాను. .... హ ఉన్నాడు, కానీ నేను వాడిని తీసేసాను. ఎందుకంటే వాడికి ఎవరితోనూ పద్ధతిగా వ్యవహరించే అలవాటు లేకుండా పోయింది. .... ఓకే అభి. ఇంతకీ ఎప్పుడు జాయిన్ అవ్వాలి? .... నీకు ఎప్పుడు జాయిన్ అవ్వాలి అని అనిపిస్తే అప్పుడే, నీ ఇష్టం.

ఇంతలో ఒక అమ్మాయి మూడు కాఫీ కప్పులు ఉన్న ట్రే చేత్తో పట్టుకుని వచ్చింది. ఆమె వచ్చి ఆ ట్రే మా ముందర పెట్టి అభి పక్కన కూర్చుంది. హ దీపు,, ఇదిగో ఈమె నా ధర్మపత్ని (కొంచం సరదాగా) దేవి అని పరిచయం చేశాడు. దేవి చేతులు రెండూ జోడించి నాకు నమస్తే చెప్పింది. నేను కూడా చేతులు జోడించి ఆమెకు నమస్కారం చెప్పాను. అభి మాట్లాడుతూ, మాకు కొద్ది నెలల క్రితమే పెళ్లయింది అని చెప్పి కాఫీ వైపు చూపించి, కాఫీ తీసుకో దీపు అని చెప్పి అభి కూడా తన కాఫీ కప్పు అందుకుని కాఫీ తాగుతున్నాడు. నేను మరియు దేవి కూడా మా కాఫీ కప్పులను అందుకుని కాఫీ తాగడం మొదలు పెట్టాము.

అభి మాట్లాడుతూ, దీపు ఇంతకీ నీకు పేమెంట్ ఎంత కావాలి? .... నీకు ఎంత సరైనది అనిపిస్తే అంత. .... అరే నువ్వు కూడా ఒక మాట చెప్పు. .... నాదేముంది నేను ఒక్కడినే ఉంటాను. నాకు ఎంత వచ్చినా గడిచిపోతుంది. .... దేవి మాట్లాడుతూ, ఏం,, మీరు ఒక్కరే ఎందుకు ఉంటున్నారు? మీ ఫ్యామిలీ లేదా? .... వాళ్లు కూడా ఈ సిటీలోనే ఉంటున్నారు. నా చిన్నతనంలోనే నా తల్లి చనిపోయింది. ఆమె చనిపోవడానికి నేనే కారణం అని మిగిలిన కుటుంబ సభ్యులు అంతా నేను ఒక నష్ట జాతకుడిని, రాక్షసుడిని అని ముద్ర వేసి ఇంటిలో నుంచి గెంటేశారు. నేను ఉండటానికి ఒక ఇల్లు కొని ఇచ్చారు. గత కొన్ని సంవత్సరాలుగా నేను అక్కడే ఉంటున్నాను.

ఇలా చేసి మీ ఇంట్లో వాళ్ళు చాలా పెద్ద తప్పు చేశారు. జరగాల్సిన దానిని ఎవరు మాత్రం ఆపగలరు? మీ అమ్మ చనిపోవడానికి కారణం నువ్వే అని అనడం నీ కుటుంబం చేసిన పెద్ద తప్పు అని అన్నాడు అభినవ్.

అంతలో అభినవ్ చూపు దీపు వెనుక వైపు నుంచుని అక్కడ జరుగుతున్న సంభాషణ మొత్తం వింటున్న ఒక వ్యక్తి మీద పడింది.
​