Incest/Taboo యమజాతకుడు [Completed]

ఆ తర్వాత దేవి ప్రీతిని దగ్గరకు తీసుకుని కౌగలించుకుని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి, నువ్వు నా ప్రియమైన బంగారు తల్లివి అని ముద్దుగా అంది. ఆ తర్వాత సాయంత్రం చీకటి పడే వరకు అందరితో సరదాగా గడిచిపోయింది. అందరూ నాతో మాట్లాడారు. రాత్రికి అను, ప్రీతి, దేవి, అభి మరియు అంకుల్ ఇంటికి వెళ్ళిపోయారు. కవిత మేడం మాత్రం నా దగ్గర ఉండిపోయారు. ఆ తర్వాత నర్సులు వచ్చి నా బీపీ వగైరా చెక్ చేసి కావలసిన ఇంజెక్షన్లు అవి చేసేసి ఏమన్నా అవసరమైతే లాబీ లో ఉంటాము పిలవండి అని మేడంతో చెప్పేసి వెళ్లిపోయారు. వారు వెళ్ళిన తర్వాత మేడం రూమ్ డోర్ క్లోజ్ చేసి గడియ పెట్టి నా దగ్గరికి వచ్చి కూర్చున్నారు.

కవిత మేడం నా వైపు ప్రేమగా చూస్తూ, నొప్పిగా ఉందా నాన్న? అని అడిగారు. .... నేను నవ్వుతూనే కొంచెం నొప్పిగానే ఉంది అన్నట్టు తలాడించాను. .... నీకు ఎంత కష్టం వచ్చిందిరా నాన్న అంటూ నా చేతిని పట్టుకొని నొక్కి నా చేతి మీద ముద్దు పెట్టారు. .... ఆమె కళ్ళల్లో సన్నని కన్నీటి పొర గమనించి, నాకేమీ కాదు మీరు బాధ పడొద్దు మేడం అని అన్నాను. .... నీకు ఉన్నంత ధైర్యం మాకు లేదురా నాన్న. చిన్నతనం నుంచి నువ్వు కష్టాలు అనుభవిస్తూనే ఉన్నావు. చివరికి ప్రాణం పోయేవరకు తెచ్చుకున్నావు. ఆ భగవంతుడు ఎందుకు ఇలా చేస్తున్నాడో అర్థం కావడం లేదు అంటూ మళ్ళీ నా చేతి ముద్దు పెట్టుకున్నారు. ఆమెకు నేనంటే ఇష్టం అని నాకు తెలుసు. కానీ నా మీద ఎందుకు ఇంత ప్రేమ? అనే ప్రశ్నకి నాకు సమాధానం దొరకడం లేదు.

కానీ ఆమె దగ్గర ఉంటే నాకు నా పార్వతి అమ్మే నా దగ్గర ఉన్నట్టు అనిపిస్తుంది. ఆమె కళ్ళల్లో నా పట్ల ఆమెకున్న ప్రేమ చాలా స్పష్టంగా తెలుస్తోంది. నాకు కూడ మొదటి నుంచి ఆమె అంటే ప్రత్యేకమైన అభిమానం. ఎందుకంటే కాలేజ్ లో అందరు టీచర్లు నన్ను ద్వేషిస్తూ దూరంగా పెట్టినా కవిత మేడం మాత్రమే నన్ను దగ్గరికి తీసుకుని జాగ్రత్తగా చూసుకునేది. ఇప్పుడు కూడా ఆమె నా పట్ల వ్యవహరిస్తున్న తీరు చూస్తుంటే నా మనసుకి దగ్గరైన వ్యక్తి దగ్గర సేదతీరుతున్నట్టు అనిపిస్తుంది. అలా ఆమె చెంతనే ఉండిపోవాలని అనిపిస్తోంది. కానీ నాకు దగ్గరైన వారంతా ఏదో ఒక సమస్యలో ఇరుక్కొని నాకు దూరం అయిపోతున్నారు అనే భయం నన్ను వెనక్కి లాగుతోంది.

అలా ఆలోచిస్తూ నేను ఆమె వైపే చూస్తూ ఉండిపోవడంతో అది గమనించిన మేడం మాట్లాడుతూ, ఏంటి నాన్న అలా చూస్తున్నావ్? అని ప్రేమగా అడిగారు. .... ఏం లేదు మేడం ఇటువంటి పరిస్థితుల్లో మీరే గనక నా దగ్గర లేకపోయి ఉంటే ఏమయ్యేవాడిని అని ఆలోచిస్తున్నాను అని అన్నాను. .... తప్పు నాన్న అలా ఎప్పుడూ ఆలోచించొద్దు. నువ్వు ఎప్పటికీ ఒంటరి వాడివి కాదు. నువ్వు నా కొడుకువి. నువ్వు ఎప్పుడూ నా దగ్గరే ఉంటే బాగుండేదని అనిపిస్తూ ఉంటుంది. కానీ నువ్వే అందరికీ దూరం పారిపోతూ ఉంటావు. ఇప్పటికైనా మించిపోయింది ఏమీ లేదు. ఇకపై నువ్వు నాతోనే కలిసి ఉంటావు అని చెప్పి నా నుదుటిపై ముద్దు పెట్టారు.

వద్దు మేడం ప్లీజ్,, మీరు అలా అనొద్దు. నేను మీతో కలిసి ఉండలేను. నా వలన మీకు ఏమైనా జరిగితే నేను తట్టుకోలేను. ఒక్కరోజు మీతో కలిసి ఉన్నందుకే మన బంగారు తల్లి ప్రీతికి దెబ్బ తగిలింది. అలాంటిది జీవితాంతం మీతో కలిసి జీవిస్తే నా దరిద్రం వల్ల మీకు మీ కుటుంబానికి ఏమైనా అయితే నేను తట్టుకోలేను. నేను నా రూమ్ లోనే ఉంటాను. మిమ్మల్ని ప్రతిరోజు కలుస్తూనే వుంటాను అని అన్నాను. .... నా మాట విన్న మేడం కన్నీళ్లు పెట్టుకుని బెడ్ మీద నా పక్కనే కూర్చుని ప్రేమగా నా తలను తన గుండెల కేసి హత్తుకున్నారు. నీకు ఇదివరకే చెప్పాను. ఎవరి వలన ఎవరికి ఏమి జరుగుతుంది అనేది మన చేతిలో లేదు. అంతా ఆ భగవంతుడు రాసిన రాత ప్రకారం జరుగుతుంది. నువ్వు దానిని మనసులో పెట్టుకుని బాధపడకూడదు అని అన్నారు.

ప్లీజ్ మేడం ఈ ఒక్క విషయంలో నన్ను క్షమించండి. మీరంటే నాకు చాలా ఇష్టం. మిమ్మల్ని కూడా నేను పోగొట్టుకోలేను. దయచేసి నా మాట మన్నించండి. అయినా నేను ఎక్కడికి పోతాను ప్రతిరోజు మమ్మల్ని కలుస్తూనే వుంటాను. నా బంగారు తల్లి దగ్గరికి వచ్చి ఆడుకుంటాను. మీ చేతితో భోజనం తింటాను అని చెప్పాను. అలా నేను మాట్లాడుతున్నప్పుడు ఆమె నా తలను తన గుండెల కేసి హత్తుకొని ఉండటంవల్ల నా పెదవుల రాపిడి ఆమె గుండెకు తగులుతోంది. ఆమె గుండె చప్పుడు నా పెదవులకు తెలుస్తోంది. ఆమె కొంత సేపు అలాగే నన్ను పొదివి పట్టుకుని నా తలను కొంచెం దూరం చేసి కన్నీళ్ళు నిండిన ఆమె కళ్ళతో నా కళ్ళలోకి సూటిగా ప్రేమగా చూస్తూ, నువ్వు నా బంగారానివిరా నాన్న,, అంటూ నా పెదవులపై గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకున్నారు.

ఎందుకో తెలీదు గానీ ఆమె చేసిన పనికి నాకు చాలా ఆనందంగా ఉంది. ఏదో తెలియని ఆత్మీయతతో నా మనసు పులకించి పోతుంది. నాకు నా పార్వతి అమ్మ గుర్తుకు వస్తుంది. ఆమెతో ఆడుకున్న ఆటలు, ఆమెతో చేసిన చిలిపి చేష్టలు, ఆమె పొందులో ఉన్న వెచ్చదనం అన్నీ గుర్తుకొస్తున్నాయి. అలా ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయిన నా మొహంలో ఆనందం కనబడుతున్నప్పటికీ ఏదో ఆలోచనలో ఉన్నాను అని గమనించిన మేడమ్ మాట్లాడుతూ, ఏంటి నాన్న ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్? అని ప్రేమగా అడిగారు. .... ఆమె మాట వినపడి ఆలోచనలో నుంచి బయటికి వచ్చి, ఏం లేదు మేడం మిమ్మల్ని చూస్తుంటే నా పార్వతి అమ్మే గుర్తుకు వస్తుంది అని అన్నాను.

కవిత మేడం నవ్వుతూ, మాటిమాటికి మీ పార్వతి అమ్మ గుర్తుకు వస్తుంది అని చెబుతున్నావే కానీ ఇంత వరకు నన్ను అమ్మ అని పిలిచిందే లేదు అని తన ముక్కుతో నా ముక్కును రాశారు. .... నేను నవ్వి, మీరు నా టీచర్. ఆ తర్వాత ప్రిన్సిపల్ కూడా అయ్యారు. నాకు మొదటి నుంచి మిమ్మల్ని మేడం అని పిలవడమే అలవాటైపోయింది. ..... అంటే నన్ను అమ్మ అని పిలువవా? నువ్వు నన్ను అమ్మ అని పిలవాలి అంటే నీ పార్వతి అమ్మలా ఏం చెయ్యమంటావో చెప్పు అని చిలిపిగా అన్నారు. .... ఆ మాట విన్న నాకు ఒక్కసారిగా ఎక్కడలేని ఉత్సాహం వచ్చింది. ఒక్కసారిగా పార్వతి అమ్మతో నా జీవితం గడిచిన తీరు మొత్తం కళ్ళముందు కదలాడింది. కానీ కవిత మేడంతో అలా ఉండటం సాధ్యమేనా? ఆమె నాతో అలా ఉండడానికి ఒప్పుకుంటుందా? అనే సందేహాలు నా బుర్రలో చక్కర్లు కొడుతున్నాయి.

ఏంటి నాన్న ఆలోచిస్తున్నావు? నేను నీ పార్వతి అమ్మకి సరితూగే దానిని కానా? .... అబ్బే అలాంటిదేమీ లేదు మేడం. .... ముందు నువ్వు నన్ను మేడమ్ అని పిలవడం మానేయ్. నన్ను అమ్మ అని పిలువురా. ప్లీజ్ ఒకసారి అమ్మ అని పిలువురా. .... ఆమె మాట విని నా కళ్ళల్లో ఆనందం మనసులో సంతోషం రెట్టింపయ్యాయి. అంతే సంతోషంతో, "అమ్మ" అని పిలిచాను. .... ఆ మాట విని కవిత మేడం ఎక్కడ లేని ఆనందంతో నన్ను మళ్ళీ గట్టిగా కౌగలించుకుని నా మొహం నిండా ముద్దులతో ముంచెత్తి చివరిగా నా పెదవులపై గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుని, ఏది నాన్న మళ్లీ ఒకసారి పిలవవా? అని అన్నారు. .... అమ్మ,,, అమ్మ,,, ఇక మీదట నేను మిమ్మల్ని అమ్మ అనే పిలుస్తాను అని నవ్వుతూ చెప్పాను. ఆ మాటకి కవిత అమ్మ మురిసిపోతూ నా బంగారుకొండ నీ నోటి నుంచి ఈ పిలుపు కోసమే చాలా కాలంగా ఎదురు చూస్తున్నాను అని చెప్పి ప్రేమగా మళ్ళీ ఒక ముద్దు పెట్టుకున్నారు.

మ్,,, ఇప్పుడు చెప్పు నీ పార్వతి అమ్మ లాగా నేను నీ కోసం ఏం చేయాలి? అని సంతోషంగా నవ్వుతూ అడిగారు. .... అప్పుడు నాకు ఏం చెప్పాలో ఎలా చెప్పాలో అన్న సంశయం ఏర్పడింది. ఎందుకంటే అప్పుడు పార్వతి అమ్మతో నేను కలిసి ఉన్నప్పుడు నేను చాలా చిన్నవాడిని. ఆమెతో కలిసి నేను వ్యవహరించిన తీరు, చేసిన చిలిపి చేష్టలు అన్నీ ఏదో తెలియని తనంతో చేసినవి. కానీ ఇప్పుడు వయసులో ఉన్న మగాడిని ఇప్పుడు కవిత అమ్మతో వాటి గురించి ఎలా చెప్పగలను. అప్పుడు చేసినవి అన్నీ చెబితే ఇప్పుడు కవిత అమ్మ నా గురించి ఏమనుకుంటుంది? ఒకవేళ ఆమె నా గురించి తప్పుగా భావిస్తే? అన్న ఆలోచనలు చుట్టుముట్టాయి. కానీ ఆ రోజు కవిత అమ్మ ఇంట్లో నేను అడగగానే ఆమె నాతో నగ్నంగా పడుకున్న విషయం గుర్తుకు వచ్చింది. దాంతో నాకు కొంచెం ధైర్యం వచ్చింది.

నేను మళ్ళీ ఆలోచిస్తూ ఉండిపోవడం చూసి, ఏంటి నాన్న? ఏం ఆలోచిస్తున్నావు? ఏమి మాట్లాడవేంటి? అని అడిగారు. .... ఏం లేదమ్మా, పార్వతి అమ్మతో గడిచిన రోజులు అన్ని గుర్తుకొస్తున్నాయి. కానీ అవన్నీ నా చిన్నతనంలో జరిగినవి. ఇప్పుడు అవన్నీ మీతో ఎలా??????? .... ఏం సిగ్గుగా ఉందా? అమ్మ దగ్గర ఎవరైనా సిగ్గు పడతారా? అయినా పార్వతి అమ్మ దగ్గర లేని సిగ్గు ఈ అమ్మ దగ్గర మాత్రం ఎందుకు? అంటూ చిలిపిగా అడిగారు. .... అది కాదమ్మా, అప్పుడు జరిగిన విషయాలు అన్నీ వింటే నీకు కోపం వస్తుందేమో అని,,,, అప్పుడు జరిగిన విషయాలు నీకు నచ్చకపోతే పార్వతి అమ్మ గురించి నా గురించి తప్పుగా భావిస్తే????? ..... అలా తప్పుగా అనుకున్న దాన్ని అయితే ఆరోజు నువ్వు అడిగిన వెంటనే నీతో అలా చేసేదాన్నా? నీ పార్వతి అమ్మ ఎంత ప్రేమగా చూసుకునేదో నాకు పూర్తిగా తెలియదు కానీ అంతకంటే ప్రేమగా నిన్ను చూసుకోవాలని ఉంది అని చెప్పి నన్ను ముద్దు పెట్టుకొని, ఇప్పుడు చెప్పు అని నవ్వుతూ అన్నారు.

ఇక నాకు వేరే దారిలేదు. కవిత అమ్మ గురించి నాకు బాగా తెలుసు. ఇంతవరకు ఆమె నన్ను కోప్పడింది లేదు. ఆరోజు కూడా నేను అడగగానే ఏ మాత్రం సంకోచించకుండా నాతో ప్రేమగా ఉన్నారు. ఆ ధైర్యంతోనే పార్వతి అమ్మతో నా జీవితాన్ని చెప్పడం మొదలుపెట్టాను. ఆమెతో పరిచయం, ఆ తర్వాత ఆమె తన పాలిండ్లను నా నోట్లో పెట్టడం, ఆమె నాకు స్నానం చేయించడం, నేను కూడా ఆమెతో స్నానం చేస్తూ నగ్నంగా ఉన్న ఆమె వీపు రుద్దడం, మా రూమ్ లో ఉండేటప్పుడు ఇద్దరూ పూర్తిగా నగ్నంగానే ఉండడం, అలా నగ్నంగానే ఆడుకోవడం, వంట చేసుకోవడం, నిద్రపోయేటప్పుడు ఆమె పాలిండ్లను చీకడం, ప్రతిరోజు ఇద్దరం మాకు నచ్చినప్పుడు ఒకరికొకరు పెదవుల మీద ముద్దు పెట్టుకోవడం, ఆమె నాకు కథలు చెప్పేటప్పుడు ఆమె ఎద మీద పడుకుని ఆమె చనుముచ్చికలతో ఆడుకోవడం, ఆమెతో ఆడుకుంటూ నగ్నంగా ఉన్న ఆమె ఉపస్థు మీద తల పెట్టి నిద్రపోవడం, అమెకు అత్యంత ఇష్తమైన పని అదే నా బుల్లి పండును ముద్దు పెట్టుకోవడం మరియు నా బుల్లి గోళీలతో సహ నా బుల్లి పండుని నోట్లో పెట్టుకుని నాతో సరదాగా ఆడుకోవడం ఇలా ఎటువంటి అరమరికలు లేకుండా ఆమె అందించే స్వచ్ఛమైన ప్రేమ గురించి వివరించి చెప్పాను.

అంతా జాగ్రత్తగా విన్న కవిత అమ్మ మాట్లాడుతూ, ఆ సమయంలో నిన్ను ఆమెలాగా చూసుకునే అవకాశం నాకు లేకపోయింది. నిన్ను అంత ప్రేమగా చూసుకున్న ఆమె ఉత్తమురాలు. ఎన్నో జన్మల పుణ్యం చేసుకుంటే నీకు అటువంటి అమ్మ దొరికింది. నీ కన్నతల్లి కూడా నిన్ను అంత ప్రేమగా చూసుకొని ఉండేది కాదేమో. సరే ఇక మీదట ఆమె కంటే ప్రేమగా నిన్ను చూసుకోవడానికి నా వంతు ప్రయత్నం చేస్తాను. కానీ ఎప్పటికీ నన్ను వదిలిపెట్టి వెళ్ళిపోవని నాకు మాట ఇవ్వాలి అని అంది. .... అమ్మ అది,,,, అది,,,, .... ఆ ఆ ,,, అర్థమైంది లే, నువ్వు నీ రూమ్ లోనే ఉంటాను అంటావ్ అంతేగా? .... నేను అవును అన్నట్లు తల ఊపాను. .... నువ్వు నీ రూమ్ లోనే ఉందువు గాని, కానీ నా దగ్గర ఉన్నంత సేపు నువ్వు నా మాట వినాల్సిందే అని అంది కవిత అమ్మ.

నేను సంతోషంగా నవ్వి సరే అని తల ఊపాను. కవిత అమ్మ కూడా అందుకు సంతోషించి నా ముక్కు రాస్తూ నా పెదవులపై గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుని, సరే అయితే ఇప్పటి నుంచే నా ప్రయత్నం మొదలు పెడతాను అంటూ చిలిపిగా చెప్పి బెడ్ మీద నుంచి పైకి లేచి నా వైపే చూస్తూ తన చీర పైట కిందకి జార్చి జాకెట్ హుక్స్ విప్పటం మొదలు పెట్టింది. నేను కూడా చాలా ఆత్రంగా ఆమెకేసి చూస్తూ ఉన్నాను. కానీ అనుకోకుండా నాకు ఒక కొత్త సమస్య ఏర్పడింది. వయసులో ఉన్న వాడిని కదా అందులోనూ గత సంవత్సర కాలం నుంచి సెక్స్ కూడా అలవాటు అయ్యింది. అందుకేనేమో ఇప్పుడు కవిత అమ్మ తన జాకెట్ విప్పుతుంటే కింద నా బుజ్జిగాడు ఊపిరి పోసుకోవడం మొదలుపెట్టాడు.

ఇప్పుడు నేను హాస్పిటల్ గౌన్ లో ఉన్నాను. నా బుజ్జి గాడు పూర్తిగా లేచి గట్టిపడి టెంట్ కట్టేసాడు. కవిత అమ్మ ఎక్కడ చూస్తుందో అని కొంచెం కంగారుగానే ఉంది. ఇంతలో కవిత అమ్మ తన జాకెట్ తీసేసి పక్కనే ఉన్న అటెండర్ బెడ్ మీద పడేసి తన రెండు చేతులు వెనక్కి పెట్టి బ్రా హుక్ తప్పించి దానిని కూడా తీసేసి జాకెట్ దగ్గరే పడేసి కింద జార్చిన పైట చేత్తో పట్టుకొని నా వైపు అడుగులు వేసుకుని వచ్చింది. నా పక్కనే బెడ్ మీద పడుకుని పార్వతి అమ్మ అందించినట్టు తన చను ముచ్చికను నా నోటికి అందించింది. నేను దానిని నా నోటితో అందుకున్నాను కానీ నా బుజ్జిగాడు చేస్తున్న హల్ చల్ కి చాలా కంగారు పడుతున్నాను. అది గమనించిన కవిత అమ్మ తన నొసలు చిట్లించి నా వైపు కొంచెం విచిత్రంగా చూసి ఏమైంది? అన్నట్టు కళ్ళతోనే అడిగింది.

నాకు ఏం చెప్పాలో తెలీక నా చేతి చిటికెన వేలు చూపించాను. అప్పుడు కవిత అమ్మ చిలిపిగా చిరునవ్వు నవ్వి ఒక్కసారి నా బుజ్జిగాడి కేసి చూసింది. నా బుజ్జి గాడు నిటారుగా లేచి తొండ తల ఊపినట్టు పైకి కిందికి ఆడుతున్నాడు. కవిత అమ్మ మళ్లీ నా మొహంలోకి చూసి చిరునవ్వు నవ్వుతూ, దీనికి ఇంత మొహమాట పడాలా? ఉండు ఇప్పుడే వస్తాను అని చెప్పి పైకి లేచి తన చీర పైటను తన రెండు సళ్ళ మధ్య వేసుకుని భుజం మీదుగా వెనక్కి తీసుకుని తిరిగి అంచుని ముందుకు తీసుకువచ్చి బొడ్డులో దోపుకుంది. ఆ తర్వాత బాత్రూంలోకి వెళ్లి యూరిన్ జగ్గు తీసుకువచ్చి నేను వేసుకున్న హాస్పిటల్ గౌన్ కాళ్ల దగ్గర నుంచి నడుం వరకు లేపి ఎటువంటి సిగ్గు బిడియం లేకుండా నా బుజ్జిగాడిని పట్టుకొని యూరిన్ జగ్గు లోపలికి పెట్టింది.

కానీ బాగా గట్టి పడి ఉన్న నా బుజ్జిగాడు జగ్గు లోపల ఉండకుండా బయటికి తన్నుకు వస్తున్నాడు. దానిని చూసి కవిత అమ్మ ఒకింత ఆశ్చర్యానికి గురైనట్టు కనపడింది. ఎందుకంటే నా బుజ్జిగాడి సైజు మాములిది కాదు కదా. 9" పైగానే ఉంటుందాయే. కాని కవిత అమ్మ తన ఎక్సైట్మెంట్ ని బయటకి కంపడనీయకుండా నవ్వుతూ మళ్లీ నా బుజ్జిగాడిని పట్టుకొని జగ్గులో పెట్టి నా వైపు చూసి, ఇప్పుడు కానియ్యు,,, అని అంది. కానీ టెన్షన్ తో నాకు ఉచ్చ రావడం లేదు. కొంచెం ఎబ్బెట్టుగా అనిపించింది. నా అవస్థ గమనించిన కవితమ్మ మాట్లాడుతూ, ఏమి కంగారు పడవలసిన అవసరం లేదు. ఇది అందరికీ సహజంగా జరిగేదే. ముందు టెన్షన్ తగ్గించుకుని తేలికగా ఊపిరి తీసుకో అని నవ్వుతూ చెప్పడంతో నేను కళ్ళుమూసుకుని టెన్షన్ తగ్గించుకునే ప్రయత్నం చేశాను. కానీ ఎంత ప్రయత్నించినా వర్కౌట్ కాకపోవడంతో మళ్లీ కళ్ళు తెరిచాను. ఎదురుగా కవిత అమ్మ మామిడి పళ్ళు నా వైపే చూస్తూ నా బుజ్జిగాడిని మరింత రెచ్చగొడుతున్నాయి.

కానీ కవిత అమ్మ ఓపికగా నా బుజ్జిగాడిని పట్టుకొని చిన్నగా నొక్కుతూ టెన్షన్ తగ్గించే ప్రయత్నం చేసేసరికి కొంతసేపటికి సర్రుమంటూ శబ్దం చేసుకుంటూ నా ఉచ్చ జగ్గులోకి కారింది. దాంతో నాకు టెన్షన్ తగ్గి పూర్తిగా బ్లాడర్ ఖాళీ చేశాను. చివరిగా కవిత అమ్మ నా బుజ్జిగాడిని రెండు ఊపులు ఊపి జగ్గు తీసుకొని బాత్రూంలోకి వెళ్లి క్లీన్ చేసి పెట్టేసి తన చీర కొంగు చివర కొంచెం తడిపి తీసుకొని వచ్చి నా బుజ్జిగాడిని శుభ్రం చేసి గౌన్ మళ్లీ కిందికి దించింది. ఆ తర్వాత మళ్ళీ తన చీర కొంగును కిందకు జార్చి బెడ్ మీద పడుకుని తన చను ముచ్చికను నా నోటికి అందించగా నేను ఆత్రంగా అందుకని చీకడం మొదలు పెట్టాను. నా ఆతృతను చూసి నవ్వుకుంటూ తన చేతితో నా తల నిమురుతూ ముసిముసిగా నవ్వుతూ మురిసిపోతుంది కవిత అమ్మ.

కానీ అంతలో మరో అవాంతరం వచ్చి పడింది. టక్ టక్,,, అంటూ డోర్ చప్పుడైంది. మళ్లీ నాకు కంగారు మొదలైంది. ఈసారి కవిత అమ్మ కూడా కంగారు పడింది. కానీ వెంటనే తేరుకుని పైకి లేచి జాకెట్ వేసుకునే సమయం లేనందున తన చీర పైటను భుజం చుట్టూ వేసుకుని తన ఒంటిని కప్పుకుంటూ డోర్ దగ్గరికి వెళ్లి ఎవరు? అని అడిగింది. బయటనుంచి నర్స్ మాట్లాడుతూ, మేడం నేను నర్స్ ని, ఒక లాస్ట్ చెకప్ మిగిలిపోయింది అని అనడంతో డోర్ గడియ తీసి ఓపెన్ చేసింది. నర్స్ లోపలికి వచ్చి మళ్లీ ఒకసారి నా బీపీ చెక్ చేసి ఎందుకో తెలియదు కానీ ఒకసారి నా మొహం లోకి విచిత్రంగా చూసింది. బహుశా ఇప్పుడు నాలో ఉన్న టెన్షన్ ఆ బీపీ మిషన్ లో వ్యత్యాసం చూపించింది కాబోలు. తరువాత ఆమె నాకు జ్వరం ఉందో లేదో చూసుకొని పడుకోమని చెప్పి తిరిగి వెళుతూ అటెండర్ బెడ్ మీద ఉన్న జాకెట్ మరియు బ్రా చూసి ఒకసారి మేడం వైపు చూసి చిన్నగా నవ్వుకుంటూ బయటకు వెళ్ళిపోయింది.

కవిత అమ్మ మళ్లీ డోర్ క్లోజ్ చేసి గడియ పెట్టి నా దగ్గరకు వచ్చింది. ఇద్దరం ఒకరి మొహం ఒకరు చూసుకుని నవ్వుకున్నాము. ఇకపైన ఎటువంటి టెన్షన్ లేకపోవడంతో కవిత అమ్మ లైట్ ఆఫ్ చేసి బెడ్ లైట్ వెలిగించి నా దగ్గరకు వచ్చి పడుకొని నన్ను ప్రేమగా ముద్దు పెట్టుకుని మళ్లీ తన చనుముచ్చికను నా నోటికి అందించి ప్రేమగా నా తల నిమురుతూ ఉంది. అలా కొంత సేపు తన రెండు సళ్ళను మార్చి మార్చి నా నోటికి అందిస్తూ మురిపెంగా నా వైపు చూస్తూ సంతోషించింది. ఇంజక్షన్ల ప్రభావమో ఏమో గాని అలా సళ్ళు చీకుతూ చీకుతూ నిద్రలోకి జారుకున్నాను. అది గమనించిన కవిత అమ్మ నాకు నిద్రాభంగం కలగకుండా నెమ్మదిగా లేచి నా నుదిటిపై తేలికగా ముద్దుపెట్టి నాకు దుప్పటి కప్పి పక్కన బెడ్ మీద ఉన్న తన బ్రా జాకెట్ వేసుకుని నా వైపే చూస్తూ ఆ బెడ్ మీద పడుకుంది.
​