Incest/Taboo యమజాతకుడు [Completed]

తనకి నాకంటే మంచివాడు దొరక్కపోడు. నా వలన తన జీవితంలో కష్టం కలగడం నాకు ఇష్టం లేదు అని అన్నాను. .... మరి నీకు తన మీద ఉన్న ప్రేమ సంగతి ఏంటి? అని అడిగింది. .... నేను ప్రేమిస్తున్నాను అని నీకు ఎప్పుడు చెప్పాను? .... అక్క నవ్వుతూ, అది నీ మొహం చూస్తే తెలిసిపోతుందిరా నా బుజ్జికొండ అంటూ నా బుగ్గలు పట్టుకొని నొక్కింది. .... నేను ఆశ్చర్యంగా అక్క వైపు చూస్తూ, అందరూ అలాగే అంటున్నారు అసలు మీకు ఎలా తెలిసిపోతుంది అక్క? అని అడిగాను. .... నువ్వు ఆ అమ్మాయి గురించి మాట్లాడుతున్నప్పుడు నీ మొహంలో సంతోషం కొట్టొచ్చినట్టు కనబడుతుంది. అయినా ఆ అమ్మాయికి నువ్వంటే అంత ఇష్టం అయినప్పుడు నువ్వు ఎందుకురా కాదనుకోవాలి. మీ ఇద్దరి జోడి చాలా బాగుంటుంది. నా మాట విని ఆ అమ్మాయికి ఓకే చెప్పెయ్ అని అంది అక్క. నేను ఇంకా ఏదో సంశయంలో ఉండగా, తర్వాత ఏం జరగాలో అది జరుగుతుంది దాని గురించి భయపడి మనసు కష్టపెట్టుకోవడం వల్ల ఏం ప్రయోజనం చెప్పు? కోరి వచ్చిన అమ్మాయిని కాదనకు అని అక్క హితబోధ చేసింది.

అక్క చెప్పినట్టు నేను అనవసరంగా భయపడుతున్నానా? ఇదివరకు అమ్మ కూడా ఇదే మాట చెప్పింది. నిజమే అను బాధపడుతుంటే నేను చూడలేకపోతున్నాను. తనను ఎవరైనా ఏదైనా అంటే నేను తట్టుకోలేక పోతున్నాను. తన మీద నాకు కూడా ప్రేమ ఉన్న మాట వాస్తవమే కానీ నా గతం గురించి ఆలోచనతో అను ని దూరం పెట్టడం సరైన పనేనా? కానీ నా భవిష్యత్తులో కూడా అమ్మను, అరుణను, పుష్ప వదినను మరియు హరిత అక్కను వదులుకోలేను. ఈ విషయాన్ని అను అంగీకరించగలదా? అది సాధ్యమేనా? అన్న ఆలోచనలలో మునిగిపోయాను. అంతలో అక్క నన్ను కదుపుతూ, ఏం ఆలోచిస్తున్నావురా? ఎక్కువగా ఆలోచించి బుర్ర పాడుచేసుకోకు. ఏది ఎలా జరగాలో అలా జరుగుతుంది నువ్వు దాన్ని మార్చలేవు. లే టీ పెడతాను తాగుదువు గాని అంటూ నన్ను లేపి అక్క స్టవ్ దగ్గరికి వెళ్ళింది.

ఆ తర్వాత ఇద్దరం టీ తాగి రాత్రికి ఏం వండుకుందాం అన్న ప్రస్తావన రావడంతో అక్కను తీసుకొని బయటికి వెళ్దాం అన్న ఆలోచన వచ్చి ఇద్దరం కలిసి స్నానానికి వెళ్ళాము. నా చేతికి ఉన్న కట్టు కొంచెం తడిచి పోవడంతో ఒకసారి డాక్టర్ దగ్గర కూడా వెళ్దామని డిసైడ్ అయ్యి ఇద్దరం చక్కగా తయారై నా కార్ లో బయలుదేరి ముందుగా హాస్పిటల్ కి వెళ్లి నా చేతి కట్టు మార్పించుకుని అక్కడి నుంచి బయలుదేరాము. అక్క అమ్మను కలిసి వద్దాం అని అడిగింది. నా చేతికి ఉన్న కట్టు చూస్తే అమ్మ బాధ పడుతుందని వద్దని చెప్పాను. ఆ తర్వాత అలా సిటీలో తిప్పుతూ దారిలో కేఫ్ కూడా చూపించాను. కానీ నాకు ఒక చిన్న షాకింగ్ విషయం ఏమిటంటే కేఫ్ ముందు పార్కింగ్లో అరుణ మరియు అను ఇద్దరి కార్లు కనిపించాయి. అందుకే అక్కను కేఫ్ లోకి తీసుకు వెళ్దామన్న ఆలోచన విరమించుకుని బీచ్ రోడ్ లోకి తీసుకువచ్చి ఒక ఫైవ్ స్టార్ హోటల్ కి తీసుకువెళ్లి అక్కకు నచ్చిన ఫుడ్డు ఆర్డర్ చేసి తిని రాత్రికి ఇంటికి చేరుకున్నాము.

ఆరోజు రాత్రి మరియు మరుసటి రోజు సాయంత్రం వరకు అక్కతో సరదాగా గడిపి కుతితీరా దెంగించుకుని ఎంజాయ్ చేశాను. కొద్ది రోజులుగా ఉన్న టెన్షన్ మొత్తం దూరమై చాలా రిలాక్స్ గా అనిపించింది. బహుశా సెక్స్ నా స్ట్రెస్ బస్టర్ అయిపోయింది అనుకుంటా? నేను అమ్మ దగ్గరికి వెళ్లినా, అరుణ దగ్గరికి వెళ్లినా, హరిత అక్కతో ఉన్నా మరుసటి రోజుకి ఏదో తెలియని కొత్త ఉత్సాహం వచ్చేస్తుంది. ఇక పుష్ప వదిన గురించి అయితే చెప్పవలసిన పనేలేదు. వదినని ఎప్పుడు కలిసినా చాలా సరదాగా ఉంటుంది. నేను ఎవరి దగ్గరైనా కొంచెం ఫ్రీగా మాట్లాడుతాను అంటే అది వదిన దగ్గరే. ఎలాంటి విషయం అయినా ఎటువంటి సంకోచం లేకుండా వదినతో మాట్లాడవచ్చు. వీళ్ళంతా నా జీవితాన్ని సంతోష మార్గంలోకి మలుపుతిప్పిన దేవతలు. ఆ రోజు సాయంత్రం అక్క వెళ్లిపోయిన తర్వాత నేను నా టీం తో కలిసి జరుగుతున్న పరిణామాల గురించి మాట్లాడుకుని మరుసటి రోజు ఆఫీసుకి వెళ్లడానికి రెడీ అయ్యాను.

మరుసటి రోజు పొద్దున లేచి టీంతో కలిసి జాగింగ్ మాత్రమే చేశాను. ఆ తర్వాత తయారై టైంకి ఆఫీసుకు చేరుకున్నాను. నేను నా ఆఫీస్ రూమ్ లోకి వెళ్ళేసరికి రజిని ఏవో ఫైల్స్ ముందేసుకుని కూర్చుంది. డోర్ తెచ్చుకున్న చప్పుడు కావడంతో వెనక్కి తిరిగి నేను రావడం చూసి లేచి నిలుచుని గుడ్ మార్నింగ్ చెప్పింది. నేను కూడా గుడ్ మార్నింగ్ చెబుతూనే ఒక్కసారిగా ఆగిపోయి రజనీని చూస్తూ ఉండిపోయాను. ఈరోజు రజనీ చాలా కొత్తగా కనబడుతుంది. ఎప్పుడూ చీరలో చాలా పద్ధతిగా కనపడే రజిని ఈరోజు జీన్స్ మరియు ఫుల్ హ్యాండ్ షర్ట్ వేసుకుని ఆల్ట్రా మోడ్రన్ లుక్ లో చాలా హాట్ గా కనబడుతోంది. వావ్,,, నేను నాలుగు రోజులు ఆఫీసుకు రాకపోయేసరికి నా ఆఫీస్ లో చాలా చేంజ్ వచ్చేసింది అని సరదాగా కామెంట్ చేశాను. .... రజిని కొంచెం సిగ్గుపడి నవ్వుతూ, నథింగ్ లైక్ దట్ సార్,,, ఏదో ఇప్పుడు కొంచెం అవకాశం దొరికింది అందుకనే కొంచెం కంఫర్ట్ కోసమని,, అని అంది.

అవకాశం దొరికిందా? అంటే ఇన్ని రోజులు నువ్వు డ్రెస్సెస్ వేసుకోవడానికి ఎవరైనా అడ్డుపడ్డారా? అని అడుగుతూ వెళ్లి చైర్ లో కూర్చున్నాను. .... రజనీ కూడా నా ఎదురుగా చైర్ లో కూర్చుని, అలా అని కాదు సార్,, రోజు బస్సులో తిరగడం వల్ల పద్ధతిగా కనబడటం కోసం చీరలు కట్టుకోవలసి వచ్చేది. చీరలో ఉంటే సాధారణంగా మగవాళ్ళు ఎవరూ దగ్గరికి రావడానికి ట్రై చేయరు. అదే మోడ్రన్ వేర్ వేసుకుంటే చుట్టూ చేరి ఏదో ఒకటి చేయడానికి ట్రై చేస్తారు. అనవసరంగా ఇష్యూ కొని తెచ్చుకోవడం ఎందుకని సేఫ్ సైడ్ గా చీరలు మెయింటెన్ చేసేదాన్ని. ఇప్పుడు వెహికల్ వచ్చింది కదా కొంచెం ఫ్రీడం దొరికింది అని అంది. .... ఓహ్,, వెహికల్స్ వచ్చేసాయా? కంగ్రాట్యులేషన్స్,,, పద్మిని గారు ఏమన్నారు? ఆమె సర్ప్రైజ్ ఫీలయ్యారా? .... యా సర్,,, ఆమె చాలా సర్ప్రైజ్ ఫీలయ్యారు. మిమ్మల్ని పర్సనల్ గా కలిసి థాంక్స్ కూడా చెప్తాను అన్నారు. థాంక్యూ వెరీ మచ్ సార్,, అని అంది.

ఆ తర్వాత రజిని కొంతసేపు పెండింగ్ ఫైల్స్ పట్టుకొచ్చి మేటర్ వివరిస్తూ నా దగ్గర సంతకాలు తీసుకుంది. ఆ తర్వాత చారిటబుల్ ట్రస్ట్ గురించి ప్లాన్ దాదాపు సిద్ధమైంది అని చెప్పడంతో నేను లేచి, రజిని అలా SEZ ఇంకా గ్యారేజ్ విజిట్ చేసి వస్తాను మధ్యాహ్నం నుంచి గంగాధర్ గారితో మీటింగ్ ఏర్పాటు చెయ్ అని చెప్పి అక్కడినుంచి బయలుదేరి నేరుగా SEZ లోని డైమండ్ ఫ్యాక్టరీకి వెళ్ళాను. అక్కడ పద్మిని గారు నన్ను చూస్తూనే తన సీట్లో నుండి లేచి ఎదురొచ్చి హాయ్ దీపు గుడ్ మార్నింగ్,, ఏంటి కనీసం ఫోన్ కూడా లేకుండా కనబడటం మానేసావు? బై ద వే,,, బండి కొని ఇచ్చినందుకు థాంక్యూ. అయినా ఇప్పుడు అంత అవసరం ఏమొచ్చింది? అని నవ్వుతూ అడిగారు. .... నా కోసం పనిచేసే వారి గురించి ఆలోచించకపోతే ఎలా? అయినా మీరు ఆటోలు పట్టుకు తిరుగుతుంటే చూస్తూ ఎలా ఉండగలను చెప్పండి అంటూ నా గుండె మీద చెయ్యి వేసుకుని ఒక చిలిపి ఎక్స్ప్రెషన్ ఇచ్చాను.

ఆహా,, ఈరోజు మా బాస్ మంచి రొమాంటిక్ మూడ్ లో ఉన్నట్టున్నారు? అని సరదాగా నవ్వింది పద్మిని. .... అందమైన మీలాంటివారిని ఎదురుగా పెట్టుకొని వేరే మూడ్ లో ఉంటే ఏం బాగుంటుంది చెప్పండి. మిమ్మల్ని నేను ఇన్సల్ట్ చేయదల్చుకోలేదు. మీరు అవమానపడితే ఆ అవమానం నాదే కదా? అని కొంచెం తెలివిగా చిలిపిగా చెప్పాను. కానీ అలా మాట్లాడినందుకు నాకే ఆశ్చర్యంగా అనిపించింది. అసలు ఇలా మాట్లాడుతుంది నేనేనా? అని డౌట్ కూడా వచ్చింది. ఆడాళ్ళతో మాట్లాడటం అంటేనే కష్టపడే నేను పద్మిని గారితో ఇంత చనువుగా ఎలా మాట్లాడాను? బహుశా నాకు ఎక్స్పీరియన్స్ పెరిగినట్టుంది? లేదంటే వీళ్ళు నా దగ్గర ఎంప్లాయిస్ అన్న ధైర్యం కూడా అయి ఉండొచ్చు. ఏదేమైనా నీ హద్దుల్లో నువ్వు ఉండరా దీపు అని నన్ను నేను హెచ్చరించుకుని పద్మిని గారిని చూసి ఒక నవ్వు నవ్వాను.

ఆ తర్వాత కొంతసేపు ఫ్యాక్టరీలో జరుగుతున్న పనుల గురించి మాట్లాడుకుని ఫ్యాక్టరీలో ఒక రౌండ్ వేసి, పద్మిని గారు మీరు మధ్యాహ్నం లంచ్ టైం తర్వాత ఒకసారి ఆఫీసుకి రండి మనం కొంచెం డిస్కస్ చేయవలసిన అంశాలు ఉన్నాయి అని చెప్పి అక్కడినుంచి బయలుదేరి గ్యారేజ్ కి వెళ్లాను. అక్కడ వీర్రాజు అన్నని కలిసి ఒకసారి గ్యారేజ్ మొత్తం చూసి ఆఫీస్ లోకి వచ్చి కూర్చున్నాము. వీర్రాజు అన్న మాట్లాడుతూ, అసలు ఏం జరిగింది దీపు? మేనేజర్ చనిపోయాడని వార్తల్లో చూసాము. అలాగే చీఫ్ మేనేజర్, అకౌంటెంట్లు కూడా కనిపించకుండా పోయారని తెలిసింది అని అడిగాడు. .... ఇక్కడికి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఎవరైనా వచ్చారా? అని అడిగాను. .... ఆ వచ్చారు,,, మేనేజర్ గురించి ఏదో సాధారణ ఎంక్వైరీ చేసుకుని వెళ్లారు. ఆ తర్వాత ఇంకేమీ జరగలేదు, నేను కూడా నీకు ఫోన్ చేద్దామని అనుకున్నాను ఒకసారి చేస్తే నీ ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ అని వచ్చింది. సరే తర్వాత కలిసినప్పుడు మాట్లాడదాంలే అని నేను కూడా ఊరుకున్నాను అని అన్నాడు వీర్రాజు అన్న.

ఏం లేదులే అన్నా,,, ఆరోజు నువ్వు చెప్పిన విషయం డౌట్ గా అనిపించడంతో ఒక సెక్యూరిటీ అధికారి కంప్లైంట్ ఇచ్చాను. కాకపోతే ఎవరో బయట వ్యక్తులు ఇన్ఫర్మేషన్ ఇచ్చినట్టు ఒక పబ్లిక్ టెలిఫోన్ నుంచి చేశాను. ఆ తర్వాత ఎటువంటి ఎంక్వయిరీ జరిగిందో తెలియదు కానీ మరుసటి రోజు వార్తల్లో ఇటువంటి న్యూస్ వినాల్సి వచ్చింది. పోనీలే మన కంపెనీ వరకు ఎటువంటి ప్రాబ్లం రాలేదు కదా అది చాలు. సరేగాని ఆరోజు వచ్చిన కంటైనర్ వెహికల్ డ్రైవర్ ఏమన్నా చెప్పాడా? అని అడిగాను. .... ఆ డ్రైవర్ తెల్లవారే ఇక్కడికి వచ్చి వెహికల్ గ్యారేజ్ లో పెట్టి వెళ్ళిపోయాడట. ఆ తర్వాత రెండు రోజుల వరకు మళ్లీ కనపడలేదు. ఆ తర్వాత వచ్చి నన్ను కలిసి ఆరోజు దారి మధ్యలోనే ఏదో స్పెషల్ ఫోర్స్ మనుషులు వచ్చి సరుకు మొత్తం దించేసి మమ్మల్ని సేఫ్ గా పంపించారు ఆ తర్వాత ఏం జరిగిందో మాకు తెలియదు అని మాత్రం చెప్పాడు.

సరే అన్న ఏం జరిగినా మన మంచికే అనుకుందాం. సరేగాని ఆ మేనేజర్ తాలూకా కుటుంబ సభ్యులు ఎవరైనా వచ్చారా? అని అడిగాను. ... లేదు దీపు ఎవరూ రాలేదు. .... సరే అయితే ఒక పని చెయ్ అన్నా,,, ఆ మేనేజర్ కుటుంబ పరిస్థితి ఏంటో తెలుసుకుని అవసరమైతే వాళ్లకు ఏదైనా సాయం చేస్తే బాగుంటుందేమో చూడు. మనం చేయగలిగేది ఏమైనా ఉంటే చేద్దాం అంతకంటే మనమేమీ చేయలేం కదా? అని అన్నాను. .... సరే తమ్ముడు ఇది చాలా మంచి ఆలోచన. వాడు ఎలాంటి ఎదవ పనులు చేసినా కుటుంబ సభ్యులకు ఆ విషయం తెలిసి ఉండకపోవచ్చు. నేను ఆ పని చూస్తానులే. .... ఆ,,, ఇక్కడ ఇంకా ఏవో సమస్యలు ఉన్నాయి అని చెప్పావు కదా వాటి గురించి మనం ఒకరోజు ఇక్కడే మీటింగ్ పెట్టి అందరితో మాట్లాడదాం. ఇకమీదట ఇక్కడి మేనేజరువి నువ్వే ఈ పాటికి అన్ని విషయాలు నీకు బాగా అవగాహనకి వచ్చి ఉంటాయి. సో,, ఇక మీదట ఈ గ్యారేజీ నీ బాధ్యత అని చెప్పి లంచ్ టైం కావడంతో బయటినుంచి భోజనం తెప్పించుకొని అక్కడే అన్నతో కలిసి భోజనం చేసి ఒకసారి పుష్ప వదినకి ఫోన్ చేసి ముగ్గురం కలిసి సరదాగా మాట్లాడుకున్నాము.

ఆ తరువాత నేను అక్కడ నుంచి బయలుదేరి హెడ్ ఆఫీస్ కి వచ్చేసరికి పద్మిని గారు అక్కడే ఉన్నారు. అకౌంటెంట్ గంగాధర్ గారిని కూడా పిలిచి రజనీతో పాటు ముగ్గురిని కూర్చోబెట్టి డిస్కషన్ మొదలుపెట్టాము. ముందుగా చారిటబుల్ ట్రస్ట్ గురించి వాళ్లు చెప్పిన పాయింట్స్ అన్నీ విని రిజిస్ట్రేషన్ ప్రాసెస్ మొదలు పెట్టమని గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చేశాను. ఆతర్వాత గంగాధర్ గారు రజనీ కలిసి కన్స్ట్రక్షన్ కంపెనీ మొదలు పెట్టడానికి కావలసిన పనుల గురించి వివరించారు. దాని కోసం కూడా రిజిస్ట్రేషన్ ప్రాసెస్ మొదలు పెట్టమని, దానికి కావలసిన ఇంజనీర్స్ మరియు సివిల్ వర్కర్స్ రిక్రూట్మెంట్స్ కోసం వాళ్ళ ముగ్గురిని ఒక కమిటీ గా నియమిస్తున్నట్టు ఆర్డర్ సైన్ చేశాను. వాళ్ళు ముగ్గురు దానికి అంగీకరించారు కానీ ఫైనల్ లిస్ట్ నేనే ఖరారు చేయాలి అని చెప్పారు. అందుకు నేను సరే అని, చట్టపరంగా ఎటువంటి ఇబ్బందులు లేకుండా అంతా పారదర్శకంగా జరగాలి, మళ్లీ అవసరం అనుకున్నప్పుడు మరో మీటింగ్లో మిగిలిన విషయాలు మాట్లాడుకుందాం అని చెప్పి నేను అక్కడ నుంచి బయలుదేరి వచ్చేసాను.

సాయంత్రం దాదాపు 7:00 సమయానికి రూమ్ కి చేరుకుని వర్క్ స్టేషనుకి వెళ్ళి అక్కడ నా టీం తో కొంచెం సేపు కాలక్షేపం చేసి వాళ్లతో పాటు కలిసి భోజనం చేసి రేపట్నుంచి కాలేజీకి వెళ్తున్నాను అని చెప్పి రూముకి వచ్చేసాను. ఇక చేసే పనేమి లేక బట్టలు మార్చుకొని బెడ్ మీదికి చేరుకున్నాను. అంతలో నా మొబైల్ మోగడంతో తీసి చూడగా నంబర్ లేని కాల్ కావడంతో లిఫ్ట్ చేసి, హాయ్ పప్పీ,, హౌ ఆర్ యు? అని పలకరించాను. .... హాయ్ డార్లింగ్,, హౌ ఆర్ యు,, ఏం చేస్తున్నావ్? అని అడిగింది. .... ఏం లేదు ఇప్పుడే రూమ్ కి వచ్చి పడుకోడానికి బెడ్ ఎక్కాను అని అన్నాను. .... ఏం ఈరోజు ఎక్కడానికి ఎవరు దొరకలేదా? అయితే చేత్తో పిసుక్కోవడమేనా? అని కొంచెం హస్కీగా అంటూ పకపకా నవ్వింది. .... నేను కూడా సరదాగా నవ్వేసి, సరేగాని ఇంతకీ ఎందుకు కాల్ చేసావో చెప్పు అని అడిగాను.

నువ్వు చెప్పిన పని పూర్తయింది. నువ్వు ఇచ్చిన లిస్టు ప్రకారం ప్రతి ఆర్గనైజేషన్ కి 20 లక్షల చొప్పున ట్రాన్స్ఫర్ అయిపోయింది. మిగిలిన డబ్బు గురించి ఏం ఆలోచిస్తున్నావు? అని అడిగింది. .... ఇంకా ఏం లేదు,,, అంత డబ్బుని మనం ఒకే సారి ఇక్కడికి డంప్ చేయలేం కదా. ఒక వేళ చేసినా ఇక్కడ దాన్ని ఉపయోగించడం గాని సీక్రెట్ గా దాచిపెట్టడం గాని చాలా కష్టం కదా? అని అన్నాను. .... డోంట్ వర్రీ డార్లింగ్,, ఇప్పుడు ఆ డబ్బు మన బబ్లు గాడి ఎకౌంట్లోనే ఉన్నాయి కాబట్టి మనకు ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు అవసరమైన మేరకు తీసుకోవచ్చు. నా వరకు అయితే నీకు కావలసినప్పుడు మన బబ్లు గాడి కాంటాక్ట్స్ ఉపయోగించి హవాలా మార్గాల ద్వారా నీకు అక్కడ హాట్ క్యాష్ అందేటట్టు చేయగలను. సో,,, నువ్వు ఆ డబ్బును అక్కడ ఎలా ఉపయోగించుకోగలవో చూసుకుంటే సరిపోతుంది. .... థాంక్యూ డార్లింగ్,,, నేను ఇక్కడ ప్లాన్ చేసుకొని నీతో మళ్లీ మాట్లాడతాను. .... ఓకే డార్లింగ్,, జాగ్రత్తగా పిసుక్కో,,, హేవ్ ఎ నైస్ అండ్ స్వీట్ డ్రాప్స్ బేబీ,,, మ్వ మ్వ,,, అని ముద్దులు పెట్టి కాల్ కట్ చేసింది. తన చిలిపి అల్లరికి సరదాగా నవ్వుకుని పడుకున్నాను.

మరుసటి రోజు పొద్దున లేచి జాగింగ్ పూర్తి చేసుకొని కాలేజీకి వెళ్లడానికి తయారయ్యాను. ఇంతలో బయట నుంచి కారు హారన్ వినబడడంతో బయటికి వచ్చి చూసేసరికి అను మరియు జ్యోతి కార్లో కూర్చొని కనబడ్డారు. నేను దగ్గరికి వెళ్లి, హాయ్,, దేవతలు ఇద్దరు పొద్దున్నే ఇక్కడికి దయచేసారు ఏంటి? అని కొంచం సరదాగా అడిగాను. .... సారు కాలేజీ ఎగ్గొట్టి మూడు రోజులైంది కదా ఈ రోజైనా వస్తారా రారా అని? అంటూ అను వెటకారంగా దీర్ఘం తీసింది. .... ఏం లేదు అన్నయ్య,,, నువ్వు ఈ రోజు కాలేజీకి వస్తానంటే ముగ్గురం కలిసి వెళదామని వచ్చాము అని అంది జ్యోతి. .... ఆ,,, ఈరోజు వద్దామని రెడీ అయ్యాను మీరు కారులో పదండి నేను బైక్ మీద ఫాలో అవుతాను అని చెప్పి రూమ్ లాక్ చేసుకుని కార్ వెనకాల బైక్ మీద ఫాలో అయ్యాను. కొద్దిసేపట్లోనే ముగ్గురం కాలేజీలో ఉన్నాము. ఈరోజు కాలేజ్ ఎందుకో ముందులాగా కాకుండా కొంచెం కోలాహలంగా కనబడింది. కానీ అప్పుడు నాకు తెలీదు ఈ రోజు కాలేజీలో జరిగే సంఘటన ఈ కథ ముగింపుకి దారితీసే మార్గానికి నాంది పలుకుతుందని.

​