Incest/Taboo యమజాతకుడు [Completed]

ఐబి ఆఫీసుకి చేరుకున్న మేము జగదీష్ వర్మని డిపార్ట్మెంట్ సెల్ కి అప్పగించాము. ఆ తర్వాత చీఫ్ ని కలిసి ఈ విషయం చెప్పగానే చీఫ్ ఇన్వెస్టిగేషన్ రూమ్ కి వెళ్లారు. నిన్న రాత్రి డిపార్ట్మెంట్ దగ్గర నుంచి తీసుకున్న వెపన్స్ సామగ్రి మొత్తం తిరిగి సబ్మిట్ చేసి మేము ఆపరేషన్ లో ఉపయోగించిన కెమెరాల రికార్డింగ్ అవసరం మేరకు ఎడిట్ చేసి చీఫ్ కి అందించమని నా టీం తో చెప్పి అక్కడున్న డిపార్ట్మెంట్ డిస్పెన్సరీకి వెళ్లాను. నాతో పాటు తార కూడా వచ్చి దగ్గరుండి నాకు తగిలిన బుల్లెట్ తీయించి డ్రెస్సింగ్ చేయించింది. ఇంతలో చీఫ్ జగదీష్ వర్మని ఇంటరాగేట్ చేస్తూ వాడి నుంచి తెలుసుకున్న సమాచారాన్ని రికార్డ్ చేయించారు. ఆ తర్వాత తిరిగి నా టీం మరియు చీఫ్ మీట్ అయ్యి కొంతకాలంగా మేము చేస్తున్న ఆపరేషన్లు వాటికి జగదీష్ వర్మకి ఉన్న లింకులు గురించి మాట్లాడుకుని ఒక రిపోర్టు లాగా తయారు చేసాము.

ఆ తర్వాత రుద్ర గురించిన సమాచారం తెలుసుకోవడానికి చీఫ్ నియమించిన ఏజెంటుని కలిసి మాట్లాడగా ఈరోజు సాయంత్రం నుండి రుద్ర సిటీకి దూరంగా వెళ్తున్నట్టు తెలుస్తుంది అని చెప్పాడు. అయితే రుద్రని కంటిన్యూగా ఫాలో అవమని నేను కాల్ చేసినప్పుడు అతను ఎక్కడున్నాడో చెప్పమని ఆ ఏజెంటుకు చెప్పి చీఫ్ తో కలిసి రిపోర్టు సిద్ధం చేసుకుని సిటీ కమిషనర్ దగ్గరికి వెళ్ళాము. అక్కడినుంచి కమిషనర్ తో కలిసి మేజిస్ట్రేట్ దగ్గరకు వెళ్ళాము. జరిగిన ఆపరేషన్ గురించి మేజిస్ట్రేట్ కి వివరించి అక్కడి నుంచి అతన్ని కూడా తీసుకుని బయలుదేరి హెడ్ క్వార్టర్స్ కు వెళ్లి అక్కడ హాస్పిటల్ లో ఉన్న కొంతమంది స్మగ్లర్లు మరియు జగదీష్ వర్మ అందరి దగ్గర వాంగ్మూలం తీసుకొని అవసరమైన కేసులు పెట్టి సెక్యూరిటీ అధికారి కస్టడీలోకి కేసు అప్పగించి వెంటనే ప్రెస్ మీట్ పెట్టి దొరికిన ఆయుధాలను, మాదకద్రవ్యాల లెక్కలను కమిషనర్ మరియు చీఫ్ కలిసి విడుదల చేశారు.

ఆ తర్వాత విలేకరులు అడిగిన చాలా ప్రశ్నలకు కమిషనర్ మరియు చీఫ్ కలిసి సమాధానాలు చెప్పారు. కానీ ఎంత మందిని పట్టుకున్నారు అన్న వివరాలు మాత్రం బయటికి రివీల్ చేయలేదు. ఆపరేషన్ ఎవరు చేశారు? అన్న ప్రశ్నకు చీఫ్ సమాధానమిస్తూ, ఐబి కి ఇన్ఫర్మేషన్ రాగానే రంగంలోకి దిగడం జరిగింది అందువలన ఈ ఆపరేషన్లో సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ కి సమాచారం అందించడం కుదరలేదు. ఆపరేషన్ పూర్తయిన తర్వాత పూర్తి వివరాలు సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ కి అందజేయడం జరిగింది. కస్టడీలో ఉన్న నిందితులపై కేసులు నమోదు చేయడం కూడా జరిగింది. ఈ ఆపరేషన్లో పాల్గొన్న ఏజెంట్స్ గురించిన సమాచారం మేము బయటకు ఇవ్వలేము. అయితే వారికి తగిన గుర్తింపు ఇవ్వడం అనేది మా సంస్థ అంతర్గత విషయం. ఇకమీదట ఈ కేసులు అన్ని సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ చూసుకుంటుంది అని చెప్పి ప్రెస్ మీట్ ముగించారు.

తిరిగి మేము ఐబి ఆఫీస్ కి వచ్చి మిగిలిన చిన్నచిన్న ఫార్మాలిటీస్ పూర్తి చేస్తున్న సమయంలో ప్రీతి దగ్గర నుంచి కాల్ వచ్చింది. కానీ నేను పని ఒత్తిడిలో ఉండటంవల్ల ముందు కాల్ లిఫ్ట్ చేయలేదు. కానీ ఆ తర్వాత కూడా కాల్ మళ్లీ మళ్లీ వస్తూ ఉండటంతో టైం చూసేసరికి 2:00 అయ్యింది. ఈ టైం లో ప్రీతి అన్నిసార్లు కాల్ చేయడం సాధారణ విషయం కాకపోవడంతో కొంచెం పక్కకి వచ్చి కాల్ లిఫ్ట్ చేసి మాట్లాడి, మిగిలిన పని పూర్తి చేసుకుని మీరు మన వర్క్ స్టేషనుకి వెళ్ళిపొండి అలాగే రుద్ర కదలికలను ట్రాక్ చేస్తున్న ఏజెంటుతో టచ్ లో ఉండి ఎప్పటికప్పుడు సమాచారం తెలుసుకుంటూ ఉండండి అని నా టీం తో చెప్పి నేను ఇంటికి బయలుదేరాను. ప్రీతి అమ్మ గురించి చెప్పిన దగ్గర్నుంచి ఒళ్లంతా నీరసం ఆవహించి మనసులో ఆందోళనగా అనిపిస్తుంది. సాయంత్రం ఆ ఇంటికి వెళ్ళిన దగ్గర్నుంచి అమ్మ ఏడుస్తూనే ఉంది ఇప్పుడు ఎలా ఉందో అని కంగారుగా ఉంది.

కారు దిగి ఇంట్లోకి వెళ్లేసరికి అంతా నిశ్శబ్దంగా ఉంది. నా రూమ్ డోర్ ఓపెన్ చేసి లైట్ వెలుగుతూ కనబడటంతో వెంటనే అక్కడికి వెళ్లాను. రూమ్ లో అమ్మ బెడ్ మీద ముడుచుకొని పడుకుని చిన్నగా వణుకుతూ ఉంది. అమ్మ పక్కనే ప్రీతి కూర్చుని తల మీద భుజం మీద చేతులు వేసి నిమురుతూ ఉంది. అంకుల్ గోడకి ఆనుకుని నిల్చుని ఉన్నారు. నేను రూమ్ లోకి అడుగుపెట్టి, ఏమైంది,,, అమ్మ ఎందుకు అలా వణుకుతోంది? అని అడిగాను. నా మాట వినగానే ప్రీతి నా వైపు చూసి ఏడుస్తూ, ఏమో తెలియదు అన్నయ్య, నువ్వు అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయినప్పుడు నీ వెనక ఏడుస్తూ పరిగెత్తింది. నువ్వు చూసుకోకుండా వెళ్ళిపోవడంతో అక్కడే గేటు దగ్గర స్పృహ తప్పి పడిపోయింది. వెంటనే డాడీ నేను కలిసి అమ్మను హాస్పిటల్ కి తీసుకొని వెళ్ళాము. డాక్టర్ ఇంజక్షన్ చేసి సెలైన్ ఎక్కించారు. కానీ ఇంటికి తీసుకు వచ్చిన దగ్గర్నుంచి నీ గురించే పలవరిస్తూ పిచ్చి పిచ్చిగా మాట్లాడుతుంది అని చెప్పింది.

అది వినగానే నా మనసులో బాధ మరింత ఎక్కువయింది. అమ్మ నా వెనకాల పరిగెత్తుకుంటూ వస్తున్నా చూసుకోనందుకు నామీద నాకే కోపం కలిగింది. నేను బెడ్ దగ్గరకు వెళ్లి అమ్మ పక్కన కూర్చుని నుదుటి మీద నిమురుతూ, అమ్మ,,, అమ్మ,,, అని పిలిచాను. అప్పటిదాకా వణుకుతూ మూలుగుతున్న అమ్మ నా చేతి స్పర్శ తగలగానే కళ్ళు తెరిచి వెంటనే లేచి కూర్చోడానికి ప్రయత్నిస్తూ నా మీద పడిపోయి రెండు చేతులు నా చుట్టూ వేసి గట్టిగా పట్టుకుని, నువ్వు భాస్టర్డ్ కాదు నాన్న. నేనొక పాపిష్టి దాన్ని,,, నీకు అన్యాయం చేశానురా,,,, అని భోరున ఏడుస్తూ, నన్ను వదిలిపెట్టి పోకురా నాన్న,,,, నువ్వు లేకుండా నేను బతకలేను అంటూ నా మొహం నిండా ముద్దులు పెడుతూ నా చేతులు అందుకొని తన చెంపల మీద కొట్టుకుంటూ పిచ్చి పిచ్చిగా మాట్లాడుతూ ఊగిపోతోంది. అమ్మ ఎందుకు అలా ప్రవర్తిస్తుందో నాకు అర్థం కాలేదు.

నా చేతులు లాక్కొని అమ్మను గట్టిగా పట్టుకొని, ఏంటమ్మా ఇది,, ఎందుకు ఇలా మాట్లాడుతున్నావు? నువ్వు నాకు అన్యాయం చేయడం ఏమిటి? అని అన్నాను. .... కానీ ఇంకా అమ్మ అదే ఎమోషన్ లో ఉండి నన్ను వదిలిపెట్టి పోకు,,, నువ్వు లేకపోతే నేను బతకలేను. నువ్వు లేని జీవితం నాకు వద్దు అని ఏడుస్తూ గభాలున పైకిలేచి నిల్చుని తన పైట కిందకి లాగి పడేసి, ఇదిగో,, ఇదిగో,, అంటూ రెండు చేతులతో తన జాకెట్ పట్టుకొని లాగేసరికి హుక్స్ మొత్తం పటపటా తెగిపోయి జాకెట్ చిరిగిపోయి తన ఒంటి మీద నుంచి పూర్తిగా తీసేసింది. వెంటనే తన చీర కుచ్చిళ్ళు తీసి తన ఒంటి మీద నుంచి చీర తీసి విసిరేసి లంగా బొందు లాగుతూ, ఇదిగో కావాలంటే జీవితాంతం నీకోసం ఇలాగే నీతో ఉంటా,,, నన్ను మాత్రం వదిలిపెట్టి వెళ్ళిపోవద్దు అని పిచ్చిదాని లాగా అరుస్తుంది. అమ్మ ఎందుకు అంత విచిత్రంగా ప్రవర్తిస్తుందో నాకు అర్థం కావడం లేదు.

అంకుల్ ఉండగానే తన ఒంటి మీద బట్టలు చించుకుని ఏడుస్తూ ఉండడం దానికి తోడు నన్ను వదిలిపెట్టి పోవద్దు అని చెప్పడం ఇదంతా నాకు చాలా ఆందోళనగా అనిపించింది. వెంటనే లంగా కిందికి జారుస్తున్న అమ్మ చేతిని పట్టుకుని గబాలున కిందకి కూర్చోబెట్టాను. అప్పటికే లంగా బొందు ఊడిపోవడంతో ఒకపక్క జారి కొంతవరకు పిర్ర బయటకు కనబడుతోంది. నేను అమ్మను కూర్చోబెట్టి వెంటనే ముందునుంచి కౌగలించుకొని నగ్నంగా ఉన్న తన ఎద భాగాన్ని కవర్ చేశాను. అదే సమయంలో అప్పటి దాక ఏడుస్తూ ఇదంతా చూస్తున్న ప్రీతి అమ్మను వెనక నుంచి వాటేసుకుంది. అయినా సరే పక్క నుంచి చూస్తే నా ఛాతీకి ఒత్తుకుంటున్న అమ్మ సన్ను కిందకు జారిన లంగాతో పిర్ర కనబడుతున్నాయి. నేను అమ్మను ఓదారుస్తూ నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టి, నేనెందుకు నిన్ను వదిలి పెట్టి వెళ్తానమ్మ? అని అన్నాను.

అయినా సరే అమ్మ తన మానాన తాను ఏడుస్తూ, నేను తప్పు చేశానురా నాన్న,,, నేనొక పిరికిదాన్ని,, నీకు తీరని అన్యాయం చేశాను,,, నన్ను క్షమించరా,,,, కావాలంటే నన్ను కొట్టు,,, తిట్టు,,, నన్ను ఎలా కావాలంటే అలా చేసుకో,,, కానీ నన్ను మాత్రం వదిలిపెట్టి పోకురా,,,, అంటూ బోరున ఏడుస్తోంది. .... అమ్మ ఎందుకు అంతలా ఫీల్ అవుతుందో నాకు అర్థం కావడం లేదు. ఇక్కడ ఇంత జరుగుతున్నా ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడకుండా అంకుల్ అలా గోడకు ఆనుకొని నిల్చొని ఉండడం కూడా నాకు ఆశ్చర్యం కలిగిస్తుంది. నా రెండు చేతులతో నేను అమ్మ మొహాన్ని పట్టుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తుంటే అమ్మ మాత్రం నా మొహంలోకి చూడలేక అలాగే నన్ను గట్టిగా కౌగిలించుకొని ఉండిపోయింది. మరోపక్క ఏం జరుగుతుందో అర్థం కాక ప్రీతి కూడా కన్నీళ్లు కారుస్తూ బిక్కు బిక్కుమంటూ చూస్తుంది. ఇదంతా చూస్తుంటే నాకు ఇంకా బాధేస్తుంది.

అమ్మను ఊరడించడం కష్టంగా అనిపించడంతో మౌనంగా నిలుచుని ఉన్న అంకల్ వైపు చూసి, ఏంటి అంకుల్ ఇదంతా,,, అమ్మ ఎందుకు ఇలా మాట్లాడుతుంది? అమ్మను నేను వదిలిపెట్టి వెళ్లిపోవడం ఏంటి? అసలు నేను అమ్మను వదిలి ఎందుకు వెళ్తాను? అని అడిగాను. .... అంకుల్ అలాగే నిల్చుని తల కిందికి వాల్చి, రాత్రి ఆ ఇంట్లో నువ్వు మాట్లాడిన మాటలకు మీ అమ్మ బాధపడుతుంది. నువ్వు తనను వదిలిపెట్టి వెళ్లిపోతావేమోనని భయపడుతుంది అని అన్నారు. .... నేను అక్కడ మాట్లాడిన మాటలకి అమ్మ బాధపడటం ఏమిటి? అయినా నేను అమ్మను వదిలిపెట్టి ఎందుకు వెళ్ళిపోతాను? అసలు అమ్మకు అలాంటి ఆలోచన ఎందుకు వచ్చింది? అని అడిగాను. .... ""ఎందుకంటే కవిత నిన్ను కన్న తల్లి కనుక"" అని అన్నారు అంకుల్. .... ఆ మాట వినగానే ఒక్కసారిగా గుండె ఝల్లుమంది.

నా మైండ్ అంతా ఒక్కసారిగా బ్లాంక్ అయిపోయింది. ఊపిరి స్తంభించిపోయినట్టు నా కౌగిలిలో ఉన్న అమ్మ తప్ప ఇంకేమి తెలియనట్టు నా ఛాతికి ఆనుకొని ఉన్న అమ్మ గుండె చప్పుడు తప్ప ఇంకేమీ వినిపించనట్టు ఒక అయోమయ పరిస్థితిలో ఉన్నాను. అమ్మ వెనుక కూర్చున్న ప్రీతి కళ్ళలో నీరు ఇంకిపోయి ఆశ్చర్యంగా నావైపు చూస్తూ కూర్చుంది. ఒక రెండు నిమిషాల పాటు మా అందరి చుట్టూ నిశ్శబ్దం రాజ్యమేలింది. అప్పటిదాకా పిచ్చిపిచ్చిగా మాట్లాడుతున్న అమ్మ మౌనంగా రోదిస్తోంది. నా చుట్టూ అమ్మ చేతులు మరింత గట్టిగా బిగుసుకుంటున్నాయి. అంతలో అంకుల్ నెమ్మదిగా నా దగ్గరికి వచ్చి భుజం మీద చేయి వేసి, నీ తల్లి ఎప్పుడూ నీకు దూరం కాలేదు దీపు. నువ్వు పుట్టిన దగ్గర్నుంచి ఈరోజు వరకు ప్రతిరోజు నీ కోసం తపిస్తోంది. పాపం పిచ్చిది పరిస్థితులకు తలొగ్గి నీ తల్లిని అని నీతో చెప్పుకోలేక పోయింది అని అన్నారు.

వెంటనే నాకు మొట్టమొదటిసారి అమ్మ కాలేజ్ లో పరిచయం అయిన దగ్గర్నుంచి జరిగిన కాలం అంతా నా కళ్ళముందు గిర్రున తిరిగింది. కాలేజ్లో ప్రతిరోజు నన్ను కలవడం నా ప్రతి అవసరాన్ని కనిపెట్టుకొని ఉండటం. అందరూ వ్యతిరేకించి నాకు దూరంగా ఉన్నా తను మాత్రం నన్ను దగ్గరకు తీసుకొని సపోర్ట్ చేయడం. కాలేజ్ సెలవులు ముగిసి తిరిగి కాలేజ్ ప్రారంభమైనప్పుడు నన్ను చూసుకుని కన్నీళ్లు కారుస్తూ ముద్దులు పెట్టి ఆనందించడం. నాకు దెబ్బలు తగిలి కార్లో హాస్పిటల్ కి తీసుకు వెళ్లినప్పుడు తను పడిన బాధ ఆ తర్వాత ఈ ఇంటికి చేరుకున్నప్పుడు నేను తనకు దగ్గరయ్యాను అన్న సంతోషం. నేను తనకు దూరం అవ్వకుండా ఉండేందుకు ఏ విషయాన్ని కాదనకుండా నేను అడగగానే నాతో నగ్నంగా పడుకోవడం. నువ్వు నా దగ్గరే ఉంటే నీకు నా చనుబాలు పట్టేదాన్ని అని మురిసిపోవడం, చాలాసార్లు మాట్లాడుతున్నప్పుడు నిజం చెప్పలేక ఆగిపోవడం ఇవన్నీ ఒక్కొక్కటిగా నా మదిలో మెదిలాయి.

ఇంత కాలంగా అమ్మ తన మనసులో ఇంత భారాన్ని మోస్తుంది అన్న ఆలోచన రాగానే దుఃఖం ముంచుకొచ్చి నా కళ్ళలో నుంచి కన్నీళ్లు కారిపోతున్నాయి. మరి నేను ఆ ఇంట్లో ఉండటం ఏమిటి? వాళ్లు నన్ను ఇంట్లో నుంచి తరిమేయడం ఏమిటి? సుప్రియ అమ్మ నన్ను తన కొడుకులాగా చూసుకోవడం ఏమిటి? నేను, కార్తీక అక్క చిన్నప్పట్నుంచి కలిసి ఆడుకున్న సంగతేంటి? సుమతి పిన్ని నన్ను ప్రేమగా సాకిన సంగతి ఏంటి? వీటన్నిటి వలన నేను ఇటువంటి జీవితాన్ని గడపవలసిన అవసరం ఎందుకొచ్చింది? ఇలా చాలా ప్రశ్నలు నా మెదడును తొలిచేస్తున్నాయి. మరోపక్క నా మీద ఎనలేని ప్రేమను చూపించి నా కోసం ఏదైనా చేయడానికి సిద్ధమైన అమ్మ ఈ స్థితిలో ఉండటం మనసును కలచివేస్తోంది. నేను అంకల్ వైపు చూసి, మరి,,, ఇంతకాలం,,, అసలిదంతా,,,, అని ఏం మాట్లాడాలో తెలియక ఆగిపోయాను.

మీ అమ్మ జీవితంలో జరిగిన ఒక విషయం నీకు తెలియాలి. ఇప్పుడు నీ దగ్గర ఉన్న ప్రశ్నలకు సమాధానం మీ అమ్మ మాత్రమే నీకు చెప్పగలదు అని నాతో చెప్పి అమ్మ తల మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతూ, కవిత నీ బిడ్డకి నిజం చెప్పాల్సిన తరుణమిదే, ఇప్పుడు నీ కొడుకు నిన్ను అర్థం చేసుకునే స్థితిలో ఉన్నాడు. నీ భయాన్ని తీసి పక్కన పెట్టి విషయం చెప్పు అని చెప్పి అంకుల్ ఆ రూమ్ లో నుంచి బయటకు వెళ్లిపోయారు. నేను నెమ్మదిగా అమ్మ వీపు మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతూ మరో చేత్తో అమ్మ తల మీద చెయ్యి వేసి పొదివి పట్టుకుని నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టాను. అప్పటిదాకా నా చుట్టూ చేతులు వేసి గట్టిగా పట్టుకుని ఉన్న అమ్మ నెమ్మదిగా పట్టుసడలించి తన తల పైకెత్తి ఏడ్చి ఎర్రబడిన తన కళ్ళతో తనను క్షమించమన్నట్టు నా కళ్ళలోకి చూస్తూ నా పెదవుల మీద ముద్దు పెట్టి ఏడుస్తోంది.

నేను రెండు చేతులతో అమ్మ మొహాన్ని పట్టుకుని ఏడవద్దు అని కళ్లతోనే సైగచేసి, అసలు ఏం జరిగింది అమ్మ? నువ్వు ఇంత మానసిక క్షోభకు గురి కావాల్సిన అవసరం ఏమొచ్చింది? ఈ విషయం నాకు ముందే చెప్పి ఉండొచ్చు కదా? అని అన్నాను. .... నాకు అంత శక్తి లేదురా నాన్న. నిజం తెలిసి నువ్వు నాకు దూరమైతే నేను తట్టుకోలేను. నిన్ను చూడని ఆరు సంవత్సరాల కాలం నరకం అనుభవించాను. కానీ అప్పుడు నాకు మరో దారి లేక ఏమీ చేయలేని ఆశక్తురాలిగా ఉండిపోయాను. కానీ నువ్వు ఒంటరి వాడివి అయ్యాక నీకు నిజం చెప్పి ఒప్పించి ఎలా దగ్గర ఇవ్వాలో తెలియక ఇలా బతుకు వెళ్లదీస్తూ వచ్చాను. కానీ ఇప్పుడు జరిగిన సంఘటనలతో మళ్లీ నాకు ఎక్కడ దూరం అయిపోతావో అని భయపడ్డాను అని అంది. ..... అసలు ఏం జరిగింది అమ్మ? నేను నీ నుంచి దూరం అవడానికి కారణాలు ఏంటి? అని అడగగా అమ్మ తన ఫ్లాష్ బ్యాక్ చెప్పడం మొదలు పెట్టింది.

ఫ్లాష్ బ్యాక్ కవిత మాటల్లో.............

ఇంట్లో అందరి కంటే చిన్నదాన్ని కావడంతో అందరూ నన్ను ముద్దుగా చూసుకునేవారు. అక్కతో నాకు ఎక్కువ సాన్నిహిత్యం ఉండేది. నేను బాగా చదువుతాను కాబట్టి అక్క పెళ్లి అయిన తర్వాత మా నాన్న తన ఫ్రెండ్ కాలేజ్లో నన్ను బెంగళూరులోని రెసిడెన్షియల్ కాలేజ్లో జాయిన్ చేశారు. అక్కడ నాకు చదువుతోపాటు జిమ్నాస్టిక్స్ లో కూడా ట్రైనింగ్ ఇప్పించారు. హాలిడేస్ లో ఇక్కడికి వచ్చి అందరినీ కలిసి వెళుతూ ఉండేదాన్ని. ఇంటర్మీడియట్ లో ఉండగా సెలవులకు ఇక్కడికి వచ్చి కొద్దిరోజులు అక్కతో గడుపుదామని వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను. చాలా సరదాగా గడిచిపోతున్న రోజులవి. ఒకరోజు అక్క బావగారు కలిసి ఏదో పార్టీకి వెళ్లారు. నేను సుమతి అక్క కార్తీకకి భోజనం తినిపించి పడుకోబెట్టిన తర్వాత చిన్న బావగారు రావడంతో సుమతి అక్క తమ రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోయింది. నేను ఒంటరిగా అక్క బావగార్ల రాక కోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చున్నాను.

వాళ్ళిద్దరు తిరిగి వచ్చేసరికి బాగా లేట్ నైట్ అయిపోయింది. ఆరోజు బావగారు బాగా తాగి ఒళ్లు తెలియని స్థితిలో తూగుతూ ఇంట్లోకి వచ్చి సోఫాలో కూర్చున్నారు. అక్క తన రూమ్లో బట్టలు మార్చుకొని నన్ను బెడ్ సిద్దం చేయమని చెప్పి నా రూమ్ లో పడుకున్న పాపను తీసుకురావడం కోసం వెళ్ళింది. నేను బెడ్ సర్దుతూ ఉండగా బావగారు రూమ్ లోకి వచ్చి తమ బెడ్ సర్దుతున్న నన్ను అక్క అనుకొని వెనక నుండి నన్ను పట్టుకొని బెడ్ మీదికి పడ్డారు. ఆ సమయంలో నేను ఎంత ప్రయత్నించినా అతని పట్టు నుంచి తప్పించుకోలేక పోయాను. అలా అని గట్టిగా అరిస్తే ఇంట్లో ఉన్న మిగిలిన వాళ్లకు తెలుస్తుందని భయపడి ఏమీ అనలేకపోయాను. ఒళ్లు తెలియని స్థితిలో ఉన్న బావగారు నన్ను బలవంతంగా లొంగదీసుకుని బలత్కారం చేశారు.

అక్క పాపను తీసుకుని రూంలోకి వచ్చేసరికి జరగవలసిన అనర్థం జరిగిపోయింది. వెంటనే అక్క పాపను పక్కన పడుకోబెట్టి నా మీద స్పృహ లేకుండా ఉన్న బావ గారిని పక్కకు తప్పించి ఏడుస్తున్న నన్ను ఓదార్చి ఈ విషయం ఎవరికీ చెప్పొద్దని లేదంటే అనవసరంగా అందరి ముందు నవ్వులపాలు అవుతావని నాకు సర్దిచెప్పింది. కానీ జరిగిన ఈ సంఘటన బావగారికి ఏ మాత్రం తెలిసే స్థితిలో లేరు. ఆ మరుసటి రోజు అక్క మా నాన్నను పిలిచి జరిగింది చెప్పి ఈ విషయాన్ని పెద్దది చేసుకుంటే అనవసరంగా రెండు కుటుంబాల పరువు ప్రతిష్టలు రోడ్డున పడతాయి అందుకని కామ్ గా నన్ను నాన్నతో పాటు ఇంటికి పంపించేసింది. ఇంటి దగ్గర కూడా ఈ విషయం ఇంకెవరికీ చెప్పొద్దు అని నాన్న కూడా నాకు సర్దిచెప్పడంతో మిగిలిన సెలవులు పూర్తయిన తర్వాత తిరిగి బెంగుళూరుకి వెళ్ళిపోయాను.

కానీ ఆ తర్వాత కాలేజీలో సాధారణంగా గడిచిపోతున్న స్థితిలో నాకు పీరియడ్స్ ఆగిపోవడం ప్రెగ్నెంట్ అయ్యానేమోనని డౌట్ రావడంతో అక్కతో ఫోన్ లో మాట్లాడి విషయం చెప్పాను. వెంటనే అక్క నాన్న వచ్చి బెంగుళూరులో ఉన్న అక్క ఫ్రెండ్ అయిన ఒక డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లి చెక్ చేయించగా నేను ప్రెగ్నెంట్ అన్న విషయం కన్ఫామ్ అయ్యింది. ఆ విషయం తెలిసి నాన్న కొంచెం కంగారు పడ్డారు. అదేసమయంలో అక్కకి తన ఇంట్లో కొంచెం క్లిష్టమైన పరిస్థితులు ఎదురయ్యాయి. కార్తీక పుట్టిన తర్వాత ఒకసారి అక్క మిస్ క్యారీ అవడంతో అక్కకి మళ్ళీ గర్భం దాల్చే అవకాశం లేకుండా పోయింది. కానీ ఆ విషయం బావగారికి తెలియకుండా దాచింది. కానీ బావగారు తన వంశానికి వారసుడు కావాలని చాలా పట్టుదలగా ఉన్నారు. అదే సమయంలో బావగారు చెల్లెలు కూడా ఆ విషయం గురించి అక్క మీద ఒత్తిడి పెంచుతోంది.

ఒకపక్క మళ్లీ తనకు పిల్లలు పుట్టరు అన్న నిజం దాచి మరోపక్క వారసుడుని కని ఇవ్వాల్సిన పరిస్థితి ఏర్పడటంతో తన సంసారం ఎక్కడ చెడిపోతుందో అన్న భయంతో అక్క చాలా టెన్షన్ గా ఉంది. ఆ తర్వాత బాగా ఆలోచించి అటు తన సమస్య ఇటు నా సమస్య రెండూ తీరిపోవడానికి ఒక ప్లాన్ ఆలోచించింది. నేను బెంగుళూరులో ఉన్నాను కాబట్టి నా ప్రెగ్నెన్సీ విషయం ఎవరికీ తెలియదు కాబట్టి అలాగే గోప్యత పాటించి నేను బిడ్డను కన్న తర్వాత తన బిడ్డగా తనతో పాటు తీసుకొని వెళ్ళడానికి ప్లాన్ వేసింది. అందువలన తన సంసారానికి ఎటువంటి ఇబ్బంది కలగదు అలాగే నా భవిష్యత్తును గురించి ఎటువంటి బెంగపడాల్సిన అవసరం ఉండదు అని నాన్నను కూడా ఒప్పించింది. ఆ సమయంలో బావగారు బిజినెస్ విస్తరణలో భాగంగా ఒక సంవత్సర కాలం విదేశాలకు వెళుతూ ఉండడం మాకు కలిసొచ్చింది.

నా దగ్గర నుంచి ఇంటికి వెళ్ళిన అక్క తను ప్రెగ్నెంట్ అయ్యానని బావగారితో చెప్పి ఇంట్లో వాళ్లందరినీ నమ్మించింది. అయితే బావగారు విదేశాలకు వెళ్తున్నారు కాబట్టి ఐదో నెల వచ్చిన తర్వాత తను కూడా బెంగుళూరు వచ్చి అక్కడ తన స్నేహితురాలైన డాక్టర్ దగ్గర డెలివరీ చేయించుకుంటాను అని బావగారిని ఒప్పించింది. అనుకున్నట్టుగానే ఐదో నెల వచ్చేసరికి కార్తీకను అమ్మ దగ్గర వదిలేసి అక్క నాన్న బెంగుళూరు వచ్చి ఒక ఫ్లాట్ అద్దెకు తీసుకొని నన్ను కాలేజ్ నుంచి అక్కడికి తీసుకొని వెళ్ళిపోయారు. కాలేజ్ తన ఫ్రెండుదే కావడంతో నా అకాడమిక్ ఇయర్ పాడవకుండా ఇంట్లోనే ఉండి చదువుకునేటట్టు నాన్న ఏర్పాటు చేశారు. అక్క నాతో పాటు ఉండి అన్ని చూసుకుని డెలివరీ అయిన తర్వాత మూడవరోజు నిన్ను తీసుకుని తన ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది.

​