Episode 130.2


ఈ విషయం మా అమ్మకు కూడా తెలియకుండా జాగ్రత్తపడ్డారు. నువ్వు నాకు పుట్టావు అన్న విషయం మా ముగ్గురికి తప్ప ఇంకెవరికీ తెలీదు. చిన్నతనంలో డెలివరీ కావడంతో నాకు వెంటనే పాలు పడలేదు. నాకు పాలు పడేసరికి నువ్వు నా దగ్గర లేవు. నేను కన్న బిడ్డకి కనీసం పాలు పట్టే యోగ్యతకి కూడా నోచుకోకపోవడంతో మెంటల్ గా కొంచెం అప్సెట్ అయ్యాను. ఆ సమయంలో నా పరిస్థితి చూసి నాన్న కూడా చాలా బాధపడ్డారు. కానీ రెండు కుటుంబాల పరువు ప్రతిష్టలు, అక్క సంసారాన్ని దృష్టిలో పెట్టుకొని ఇదంతా భరించాల్సిందే అని నాన్న నన్ను ఓదార్చడం మినహా ఏమి చేయలేకపోయారు. ఆ తర్వాత నిన్ను చూద్దామని ఎన్నిసార్లు అనుకున్నా అక్క నిన్ను నన్ను కలవనీయలేదు. మానసికంగా కృంగిపోయి ఉన్న నన్ను చూస్తే ఎవరికైనా అనుమానం కలుగవచ్చు అన్న దృష్టితో అక్క ఎప్పుడూ నిన్ను నాకు దూరంగానే ఉంచేది.

మళ్లీ చదువు మొదలయింది రోజులు మామూలుగా గడుస్తున్నాయి. కానీ చాతి నిండుగా నిండుకున్న పాలను తాగవలసిన నువ్వు దూరం కావడంతో ఎద భారం తగ్గించుకోవడం కోసం గంటలకొద్దీ బాత్రూంలో కూర్చొని నా సళ్ళు నేనే పిసుక్కుంటూ పాలను నేలపాలు చేయాల్సి వచ్చేది. ఆ సమయంలో నేను అనుభవించిన మానసిక క్షోభ ఇంకే తల్లికి కలగకూడదు అనుకునేదాన్ని. ఒక్కోసారి ధైర్యం చేసి నువ్వు నా బిడ్డవి అని అందరికీ చెప్పి నిన్ను తీసుకుని వెళ్లిపోవాలని అనుకునేదాన్ని. కానీ అలా ఎప్పటికీ చెయ్యద్దు అని నాన్న తల మీద ఒట్టు వేయించుకోవడంతో నాలో నేనే కుమిలిపోయేదాన్ని. నెమ్మదిగా కాలం గడుస్తూ వచ్చింది కానీ నేను అంతకు ముందులా తిరిగి మామూలు మనిషిని కాలేకపోయాను. నేను అలా ఉంటే ఎప్పటికైనా ప్రమాదమే అని గ్రహించిన అక్క నాన్నతో మాట్లాడి నాకు పెళ్లి చేయాలని నిర్ణయానికి వచ్చారు.

ఇంజనీరింగ్ లేదా డాక్టర్ చేయాల్సిన నేను అప్పుడున్న పరిస్థితుల కారణంగా డిగ్రీ చేయడానికి పరిమితం అయిపోయాను. డిస్ట్రిక్ట్ లెవెల్ జిమ్నాస్టిక్ ఛాంపియన్ అయిన నేను నువ్వు కడుపులో ఉన్నందున దానికి దూరం అయ్యాను. జీవితంలో పెళ్లి చేసుకోకూడదు అనుకున్నాను కానీ ఇలాగే ఉంటే నువ్వు మానసికంగా కోలుకోలేవు అని అక్క నాన్న నన్ను బలవంతంగా ఒప్పించి పెళ్లికి సిద్ధం చేశారు. నువ్వు పుట్టిన తర్వాత నేను అందరికీ దూరంగా బెంగళూరులోనే ఎక్కువ కాలం గడిపాను. సెలవులకి కూడా అమ్మ దగ్గరికి రావడం మానేశాను. ఇక మా అన్న సంగతి చెప్పాల్సిన అవసరమే లేదు. వాడికి ఎప్పుడూ మా మీద శ్రద్ధ లేదు. కానీ నిజం దాచిపెట్టి నేను పెళ్లి చేసుకోవాలని అనుకోలేదు. అందుకే పెళ్లి చూపులకు వచ్చిన మీ అంకుల్ తో విడిగా మాట్లాడి నీ గురించి కూడా చెప్పి ఆయనకు అభ్యంతరం లేదని చెప్పడంతో పెళ్ళికి అంగీకరించాను.

నేను ఆయనను పెళ్లిచేసుకోవడానికి మరొక ముఖ్యమైన కారణం ఆయన పేరు. నాన్న నీకు పెట్టిన పేరు ఆయన పేరు రెండూ దీపక్ వర్మ కావడం యాదృచ్ఛికమే అయినా నాకు కొంత ఊరటనిచ్చే అంశం. నిన్ను కన్న మూడవరోజు నువ్వు నాకు దూరమైనా ప్రతిరోజు నిన్ను తలుచుకోకుండా ఉండలేక పోయేదాన్ని. ఇదంతా అక్క తన స్వార్థం కోసం చేసిందా లేదా అప్పటి పరిస్థితులకు అనుగుణంగా చేసిందా అన్న విషయము నాకు ఇప్పటికీ సరిగ్గా తెలీదు. కానీ నా పెళ్లి జరిగినప్పుడు కూడా నిన్ను నా కంట పడకుండా చేసింది అక్క. ఆ తర్వాత మేమిద్దరం వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళినా సరే నిన్ను నా కంట పడకుండా ఎక్కడికైనా పంపించేది. ఇక ఆ తర్వాత అక్క మీద నాకు విసుగు పుట్టి కలవడం మానేశాను. అదే సమయంలో మీ అంకుల్ బిజినెస్ విస్తరణలో భాగంగా కొంతకాలం ఢిల్లీలో మరి కొంత కాలం బొంబాయిలో ఉండవలసి వచ్చింది.

అప్పుడే మాకు ప్రీతి పుట్టింది. ప్రీతికి మూడేళ్లు గడిచిన తర్వాత మేము ఏదో పనిమీద వైజాగ్ రావలసి వచ్చింది. మధ్యలో కొంతకాలం మేము ఆస్ట్రేలియాలో ఉండడంతో అమ్మ నాన్న చనిపోయినప్పుడు కూడా మేము రాలేకపోయాము. కానీ మేము వైజాగ్ వచ్చేటప్పటికి అక్క కూడా చనిపోయిందన్న విషయం తెలిసింది. ఆ విషయం నాకు తెలియకుండా ఎందుకు దాచారో తెలీదు. కానీ నిన్ను కూడా ఇంట్లో నుంచి తరిమేశారు అని తెలిసి మనసు ఉండబట్టలేదు. అప్పుడే నీ దగ్గరికి వచ్చి నిన్ను తీసుకుని వెళ్ళిపోదామని అనుకున్నాను. కానీ అప్పటికే పార్వతిగారు నిన్ను చూసుకుంటున్నారు అని తెలిసి దగ్గరకు రాలేకపోయాను. వచ్చి ఏమని చెప్పాలో తెలియక నువ్వు నాకు పుట్టిన వాడివి అని ఎలా ఒప్పించాలో తెలియక ఏ రోజుకైనా అటువంటి అవకాశం దొరకకపోతుందా అని వేచి ఉండడానికి సిద్ధపడ్డాను.

కానీ నన్ను పెళ్లి చేసుకున్న మీ అంకుల్ నిజంగానే దేవుడు. తను నా మెడలో తాళి కట్టిన రోజు నుంచి నాకు నీ మీద ఉన్న ప్రేమను చూస్తున్న వ్యక్తిగా నా బాధను అర్థం చేసుకొని ఇక్కడే ఉండటానికి ఏర్పాటు చేసుకుందామని నాకు బాసటగా నిలిచారు. అప్పటికప్పుడు ఇల్లు కొని బొంబాయి నుంచి ఇక్కడికి షిఫ్ట్ అయిపోయాము. ప్రీతి చిన్నది కావడంతో ఇంట్లో ఒక ఆయాను ఏర్పాటు చేసి ప్రీతిని కిండర్ గార్డెన్స్ లో జాయిన్ చేసి కేవలం రోజు నిన్ను చూసుకోవడం కోసం నువ్వు చదువుతున్న కాలేజ్లో టీచర్ గా జాయిన్ అయ్యాను. ఆ రోజు నుంచి ఈ రోజు వరకు నిన్ను చూడకపోతే ఆ రోజు నాకు గడవదు. ఏదో వెలితిగా ఉంటుంది. ఏ రోజుకైనా నిన్ను నా దగ్గరికి తీసుకోకపోతానా అన్న ఆశతో ఉండేదాన్ని.

కానీ నేనే నీ తల్లిని అని ఎలా నిరూపించుకోవాలో నాకు తెలియక ఆగిపోయేదాన్ని. ఎందుకంటే ఆ నిజం తెలిసిన మా నాన్న, అక్క ఇద్దరూ అప్పుడు లేరు. ఇకపోతే డిఎన్ఏ టెస్ట్ మాత్రమే చేయించగలము. కానీ అప్పుడు కూడా వచ్చే రిజల్ట్ నువ్వు దినేష్ వర్మ గారి కొడుకు అని చెప్తుంది. అందువలన అటువంటి ప్రయత్నం చేయలేదు. చిన్న పిల్లాడివైన నీకు ఏమని చెప్పి ఒప్పించాలి. ఆ సమయంలో నువ్వు ఉన్న పరిస్థితుల్లో అర్థం చేసుకునే వయసు కూడా కాదు. ఒకవేళ అందరినీ పిలిచి చెప్పినా నమ్ముతారని నమ్మకం కూడా లేదు ఎందుకంటే ఆ విషయం ఎవరికీ తెలియదు. ప్రీతికి ఊహ తెలిసిన దగ్గర్నుంచి నీకు ఒక అన్నయ్య ఉన్నాడు ఏదో ఒక రోజు తీసుకొచ్చి నీ దగ్గరే ఉంచుతాను అని చెప్పుకుంటూ వచ్చేదాన్ని. కానీ నువ్వు తన సొంత అన్నయ్యవి అన్న విషయం ఇప్పటిదాకా దానికి కూడా చెప్పలేదు అంటూ తన వెనుక ఉన్న ప్రీతి చెంప నిమిరి ప్రేమగా ముద్దులు పెట్టింది.

ఇప్పటికైనా నువ్వు నమ్మాలంటే ఉన్న ఏకైక ఆధారం నువ్వు బెంగుళూరులో పుట్టిన హాస్పిటల్ మాత్రమే. కావాలంటే నీ బర్త్ సర్టిఫికెట్ లో బెంగళూరులో జన్మించినట్టు ఉంటుంది. కానీ తల్లిదండ్రులు స్థానంలో అక్క బావగార్ల పేర్లు ఉంటాయి. అందుకే నువ్వు ఈ ఇంటికి వచ్చిన తర్వాత నా ప్రవర్తన కొంచెం విచిత్రంగా అనిపించి ఉండొచ్చు. కానీ ఒక్కసారి నువ్వు నా దగ్గరకు చేరిన తర్వాత మళ్లీ దూరం చేసుకోకూడదు అన్న ఆత్రుతతోనే అలా ప్రవర్తించాల్సి వచ్చింది. ఏ తల్లికైనా తన మొదటి సంతానం అంటే పిచ్చి ప్రేమ ఉంటుంది. నా విషయానికి వస్తే అది పిచ్చో కాదో తెలియదు కానీ నువ్వు నా ప్రాణం అనిపించేది. నా సళ్ళు పిసుక్కుని చనుబాలు నేలపాలు చేసిన ప్రతిసారి నేను తప్పు చేశాను అన్న ఫీలింగ్ కలిగేది. నాకు మరొక అవకాశం ఉంటే నిన్ను మళ్ళీ నా కడుపులో పెట్టుకొని చూసుకోవాలని అనిపించేది. కానీ నాలోని మానసిక సంఘర్షణకు సమాధానం చెప్పేవాళ్ళు లేరు అని ఏడుస్తూ జరిగింది చెప్పింది అమ్మ.(ఫ్లాష్ బ్యాక్ ముగిసింది)

మరి నేను నీ కన్నకొడుకు అయి కూడా నాతో ఇలా ఉండడానికి ఎందుకు సిద్ధపడ్డావు అమ్మ? నువ్వు చెప్పింది అర్థం చేసుకోగలను నన్ను ఒప్పించడానికి నీకు మార్గం లేకపోయి ఉండొచ్చు. కానీ నాతో ఇదంతా చేయవలసిన అవసరం లేదు కదా? అని అడిగాను. .... ఏమో నాకు తెలీదు. ఆ సమయంలో నా కొడుకు నా దగ్గర ఉండాలి అన్న ఆశ తప్పితే నాకు మరో ఆలోచన ఉండేది కాదు. నువ్వు మొట్టమొదటి సారి పార్వతి గారి గురించి చెప్పి నగ్నంగా ఉన్న నాతో పడుకోవాలని ఉంది అన్నప్పుడు ముందు కొంచెం సంశయించాను కానీ నీకు ఇష్టమైనట్టు ఉంటే నువ్వు శాశ్వతంగా నా దగ్గరే ఉండిపోతావన్న ఆశతో ఆ రోజు నీ కోసం అలా చేశాను. కానీ నువ్వు నన్ను అల్లుకొని పడుకున్న ఆ క్షణం తల్లి కోసం ఎంత తపన పడుతున్నావో నాకు అర్థమైంది. అందుకే నీ కోసం ఏం చేయడానికైనా వెనుకాడకూడదు అని ఆ రోజే నిర్ణయించుకున్నాను. నీకోసం ఇరు కుటుంబాల బందుత్వానికి దూరంగా ఉన్న నాకు ఏదీ తప్పు అనిపించలేదు. నా కొడుకు నా సొంతం అవడమే నాకు ముఖ్యం అనిపించింది. ఆ తర్వాత జరిగింది అంతా దైవ సంకల్పం. ఇక మీదట కూడా నేను నా కొడుకుతో ఉండే తీరులో ఏ మార్పు ఉండదు అని నా పెదవుల మీద ముద్దుపెట్టి అలా ఉండిపోయింది అమ్మ.

ప్రీతి కూడా అమ్మను వెనక నుంచి కౌగిలించుకొని నా మెడ చుట్టూ చేతులు వేసింది. మేమిద్దరం ఒకే కడుపున పుట్టాము అన్న ఆలోచన నాకు అత్యంత సంతోషాన్ని కలిగిస్తుంది. మా ముగ్గురి మధ్య ఇంత అనుబంధం ఎందుకు ఏర్పడిందో ఇప్పుడు నాకు అర్థం అవుతోంది. మా ముగ్గురు మనసులు ఒకేలా ఆలోచిస్తున్నాయి. మా ముగ్గురికి ఒకరిమీద ఒకరికి ప్రేమ కూడా అదే స్థాయిలో ఉంది. ఎప్పుడో ఒకసారి ""నువ్వు అచ్చం ఆంటీ లాగా ఉంటావు"" అన్న పుష్ప వదిన మాట గుర్తుకు వచ్చింది. నేను అమ్మ నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టి, ఇకమీదట నువ్వు ఈ విషయాన్ని ఎవరి దగ్గర చెప్పి నిరూపించుకోవాల్సిన అవసరం లేదు. ఇంత కాలం నన్ను కన్నతల్లి నా వెంటే ఉందన్న నిజాన్ని నేనే గ్రహించలేకపోయాను అంటూ అనుకోకుండా డోర్ వైపు చూసేసరికి అక్కడ అను నిల్చుని కనబడింది.

వెంటనే నాకు అమ్మ ఉన్న స్థితి గుర్తొచ్చి బెడ్ చివరికి పడి ఉన్న చీర అందుకోబోయాను కానీ అది అందకపోవడంతో జారిపోయి ఉన్న అమ్మ లంగాను కొంత మేరకు సర్దాను. కానీ అమ్మను పూర్తిగా కవర్ చేయలేకపోయాను. అను ఎప్పుడు వచ్చిందో తెలియదు గానీ అక్కడే నిల్చొని అమ్మ చెప్తున్న మాటలు వింటుంది. ఇక చేసేదేమీలేక మా ఇద్దరి గురించి అనుకి తెలుసు కాబట్టి ఒకసారి అను వైపు చూసి దగ్గరకు రమ్మని ఒక చేయి చాచాను. అను లోపలికి వచ్చి బెడ్ మీదకు చేరి మా ముగ్గురి చుట్టూ చేతులు వేసి మాతో ఏకమైంది. అమ్మ మాత్రం ఇక దాచడానికి ఏమీ లేదు అన్నట్టు అను వైపు చూసి తనను దగ్గరకు తీసుకుని మా ఇద్దరి చెంపల మీద ప్రేమగా ముద్దులు పెట్టింది. ఆ తర్వాత కొంతసేపటికి అంకుల్ ఆ రూమ్ లోకి రావడంతో వెంటనే అను చీర అందుకుని అమ్మ ఒంటి మీద కప్పింది.

నేను బెడ్ దిగి అంకుల్ దగ్గరికి వెళ్లి ఆయన కాళ్ళ మీద పడ్డాను. వెంటనే అంకుల్ నా భుజాలు పట్టుకుని పైకి లేపి, ఏంటి దీపు ఇది? అంటూ ఆప్యాయంగా నన్ను హగ్ చేసుకుని వెన్ను తట్టారు. నాకు దుఃఖం ముంచుకొచ్చి ఏడుస్తూనే, అంతా తెలిసిన మీరు నేను అమ్మతో ఇలా ఉండడానికి,,,,, అని ఆగిపోయాను. .... నా ప్రశ్న అర్థం చేసుకున్న అంకుల్, నేను నీకంటే మీ అమ్మను ఎక్కువ చూశాను. మీ అమ్మతో పరిచయమైన మొదటి క్షణం నుంచి నా ప్రస్తావన లేకుండా బతికిందేమో గాని నీ ప్రస్తావన లేకుండా మీ అమ్మకు రోజు గడవదు. ఎప్పుడైతే కవితతోనే నా జీవితం అని అనుకున్నానో అప్పటి నుంచే నువ్వు కూడా మా జీవితంలో ఒక భాగం అయిపోయావు. నిజం చెప్పాలంటే ప్రీతి కంటే కూడా నువ్వే ఎక్కువ. ఒక తల్లిగా బిడ్డ కోసం తను పడిన ఆవేదనను చూసినవాడిని నేను. నేను ఆస్తులు సంపాదించగలను కావాలంటే మరో బిడ్డను కనడానికి ఉపయోగపడగలను కానీ నా కవితకు ప్రాణమైన నిన్ను తనకు అందించడమే విలువైనది అని నా మనసు నాకు చెప్పింది.

నా జీవితం ఇంత సాఫీగా సాగిపోతుంది అంటే దానికి కారణం నా దేవత కవిత. నువ్వు లేకుండా మీ అమ్మ ఎలా అయితే ఉండలేదో నా కవిత లేకుండా నేను కూడా అంతే. నా తల్లిదండ్రుల తర్వాత నేను అంతలా ప్రేమించిన వ్యక్తి నా కవిత మాత్రమే. బహుశా ఈ జీవితానికి అంతకుమించి ఇంకెవరిని ప్రేమించలేను కూడా. అటువంటి నా కవిత సంతోషం కోసం ఏం చేసినా తక్కువే అని నా ఫీలింగ్. ఇకపోతే మీ ఇద్దరి మధ్య జరిగేది నా దృష్టిలో పెద్ద విషయమే కాదు. నిన్ను తనకు దగ్గర చేర్చడానికి అది ఒక మార్గంగా ఉపయోగపడింది. ఆ పని చేసినంత మాత్రాన మీ ఇద్దరు తల్లి కొడుకులు కాకుండా పోరు కదా. మనం మనుషులం,, ఒకరిమీద ఒకరు ప్రేమతో సంతోషంగా ఉండటం కంటే కావలసింది ఇంకేముంటుంది. అందుకే నేను ఇదివరకే నీతో చెప్పాను, నాకు కవిత, ప్రీతి, నువ్వు ఇదే నా ప్రపంచం. డోంట్ వర్రీ మై బోయ్,,, అని అన్నారు.

నేను అంకుల్ నుంచి కొంచెం దూరం జరిగి కళ్ళు తుడుచుకుని అంకుల్ కళ్ళలోకి చూస్తూ, "నేను మిమ్మల్ని నాన్న అని పిలవచ్చా"? అని అడిగాను. .... అంకుల్ నవ్వుతూ, ఈ పిలుపు కోసం చాలా రోజుల నుంచి వెయిట్ చేస్తున్నాను. నా కవిత రక్తం పంచుకు పుట్టిన వాడివి నాకు బిడ్డవి కాకుండా పోతావా? అని అన్నారు. .... ఆ మాట వినగానే ఈ సారి నాకు ఆనందభాష్పాలు కారిపోయాయి. వెంటనే "నాన్న" అంటూ అంకుల్ ని గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాను. .... యస్ మై బోయ్,,, అంటూ అంకుల్ నా భుజం తట్టి, యు ఆర్ మై సన్,,, అని నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టారు. అంతలో మంచం మీద నుంచి కిందకు దూకి పరుగున వచ్చిన ప్రీతి మా మధ్యలో దూరి ఇద్దరినీ కౌగిలించుకుంది. అప్పటికే లేచి లంగా సరిచేసుకుని చీర కట్టుకున్న అమ్మ కూడా అను చెయ్యి పట్టుకొని వచ్చి మా గ్రూప్ హాగ్ లో చేరిపోయారు.

ఇక మీదట నేను కూడా,, అని అను అనడంతో, అంకుల్ అను నెత్తి మీద చెయ్యి వేసి, యస్ తల్లి,,, ఇది మన ఫ్యామిలీ. అందరం ఎప్పుడు ఇంతే సంతోషంగా ఉండాలి. ఇప్పుడు మన దగ్గర ఉన్న సంతోషానికి మించి ఏ విషయం కూడా ఎక్కువ కాకూడదు అని అన్నారు అంకుల్. ఆ తర్వాత అంకుల్ తన రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోగా నాకు బాగా అలసటగా ఉండడంతో అదే రూమ్ లో పడుకోవడానికి సిద్ధమయ్యాను. నాతో పాటు అమ్మ కూడా పడుకోగా అను ప్రీతి మేడమీద రూమ్ కి వెళ్ళిపోయారు. ఒళ్ళంతా నొప్పిగా ఉండటంతో అమ్మ కౌగిట్లోకి వెళ్ళగానే నిద్ర పట్టేసింది. ఇప్పుడు మనసులో ఎటువంటి ప్రశ్నలు లేవు. ఇక మీద జీవితంలో ఎటువంటి మలుపులు లేకుండా సాఫీగా సాగిపోతుంది అన్న ఫీలింగ్ హాయిగా అనిపిస్తుంది. అమ్మ సళ్ళ మీద తల పెట్టుకుని హాయిగా పడుకున్న నన్ను ఎవరో కదుపుతున్నట్టు అనిపించడంతో కళ్ళు తెరచి చూసేసరికి ఎదురుగా అను కనపడింది. నీకోసం మీ ఫ్రెండ్స్ వచ్చారు ఏదో అర్జెంట్ మేటర్ అంట అని అనడంతో అమ్మను డిస్టర్బ్ చేయకుండా జాగ్రత్తగా లేచి బయటకు వచ్చాను.

టైం చూడగా మధ్యాహ్నం 12:00 కావస్తుందప్పుడు. నేను నెమ్మదిగా బయటికి నడుచుకుంటూ రాగా, బయట గార్డెన్ లో ఉన్నారు మీరు మాట్లాడుతూ ఉండండి నేను జ్యూస్ పట్టుకొస్తాను అని అను చెప్పింది. ఒళ్ళు కొంచెం రిలాక్స్ అయినట్టు కనిపిస్తున్నప్పటికీ నిన్న తగిలిన బుల్లెట్ గాయం దగ్గర చురుక్కు చురుక్కు మంటుంది. హాయ్ గయ్స్,,, ఏంటి సంగతి ఏదో అర్జెంట్ అన్నారట అని పలకరించాను. .... జెస్సీ మాట్లాడుతూ, ఏజెంట్ దగ్గర్నుంచి రుద్ర సమాచారం తీసుకున్నాము. వాడు నిన్న నైట్ జైపూర్ లోని ఒక మూతపడ్డ పేపర్ మిల్లుకి వెళ్లి అక్కడే ఉన్నట్టు సిగ్నల్స్ చెప్తున్నాయి. సో,, దాన్ని బట్టి చూస్తుంటే వాడు దాక్కోవడానికి అక్కడికి వెళ్ళినట్టు అనిపిస్తుంది. మరి నువ్వేమంటావు? అని అన్నాడు. .... అనడానికి ఏముంటుంది? వాడు నిన్న సాయంత్రం నుంచి ట్రావెల్ అయ్యి అక్కడ ఆగాడు అంటే అది కూడా వాళ్ళ అడ్డా అయి ఉంటుంది.

సో,, మనం ఏం చేయబోతున్నాం? అని అడిగాడు సోము. .... ఏం చేయడం ఏంటి వాడిని కూడా లేపేస్తే ఈ కేస్ పూర్తయిపోతుంది అని అంది తార. .... ఇంతలో అను వచ్చి అందరికీ జ్యూస్ గ్లాసులు అందించింది. నేను కళ్ళతో సైగ చేయడంతో తిరిగి లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. .... గయ్స్ చీఫ్ దగ్గర్నుంచి ఏదైనా ఇన్ఫర్మేషన్ ఉందా? అని అడిగాను. .... నథింగ్,,, ఇంతవరకు ఎటువంటి కాల్ లేదు అని అంది తార. .... సరే అయితే వినండి, జెస్సీ మనకి రుద్రగాడి డిజిగ్నేషన్ లెటర్ హెడ్ కావాలి. దానిమీద ఆఫీషియల్ స్టాంప్ కూడా కావాలి. అలాగే వాడి చేతిరాత ఉన్న ఏదైనా పాత లెటర్ కూడా సంపాదించాలి. .... ఓ అదెంతసేపు వాడి ఆఫీసులోనో లేదంటే వాడి ఇంట్లోనో తప్పకుండా దొరికేస్తాయి అని అన్నాడు జెస్సీ. .... ఓకే,, బట్ బి కేర్ ఫుల్,, వాటి మీద మన వేలిముద్రలు పడకుండా జాగ్రత్త పడాలి.

తార నువ్వు నిన్న మధ్యాహ్నం నుంచి రుద్ర కాల్ లిస్ట్ సంపాదించి వాడు ఎవరెవరితో కాంటాక్ట్ లో ఉన్నాడో తెలుసుకోవాలి. సోము నువ్వు వెళ్లి చీఫ్ ని కలిసి మనం నిన్న తెచ్చిన మాదక ద్రవ్యాలు మరియు జగదీష్ వర్మ అప్డేట్స్ ఏంటో తెలుసుకుని నాకు కాల్ చేయ్ ఈ లోపు నేను రెడీ అవుతాను. ఇవన్నీ రెడీ అయిపోతే సాయంత్రం బయలుదేరి వెళ్దాం అని అన్నాను. సరే అని చెప్పి ముగ్గురు ఎవరి పని మీద వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు. నేను లోపలికి వెళ్లి చూడగా అను ఎక్కడా కనపడలేదు. అమ్మ ఇంకా పడుకొని ఉండడంతో డోర్ దగ్గరకు వేసి పైన ప్రీతి రూమ్ కి వెళ్ళాను. రూమ్ డోర్ తెరుచుకుని లోపలికి వెళ్ళిన నేను బెడ్ మీద పడుకున్న ప్రీతి కనపడటంతో దగ్గరికి వెళ్లాను. ఇంతలో బాత్రూమ్ డోర్ తెరుచుకుని బయటకు వచ్చిన అను గబగబా వచ్చి ప్రీతి ఒంటి మీద దుప్పటి కప్పేసింది.

అది చూసి నేను చిన్న నవ్వు నవ్వి, ఇదంతా నాకు అలవాటేలే అంటూ ప్రీతి పక్కన కూర్చుని చెదిరిపోయిన తన జుట్టు సవరిస్తూ బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి తన మొహాన్ని చూస్తూ కూర్చున్నాను. అను నా పక్కన నిల్చుని నా భుజం చుట్టూ చేతులు వేసి, పాపం నిన్నంతా బాగా ఏడ్చి ఉంటుంది కదా,, అని అంది. .... మ్,,, నిన్న రాత్రి నాకు 2:00 టైం కి ఏడుస్తూ ఫోన్ చేసింది. అవునూ నువ్వు ఆ టైం లో ఎలా వచ్చావు? అసలు ఎప్పుడు వచ్చావు? అని అడిగాను. .... యాక్చువల్లీ నిన్న నువ్వు అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయినప్పుడు ఆంటీ నీ వెనకాల పరిగెత్తి గేటు దగ్గర పడిపోయారు. వెంటనే అంకుల్ నేను ప్రీతి కలిసి ఆంటీని కార్లో వేసుకొని హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాము. అటు నుంచి తిరిగి వచ్చి ఆంటీని రూమ్ లో పడుకోబెట్టి నేను వదిన, అత్తయ్యల పరిస్థితి చూసి రావడానికి ఇంటికి వెళ్లాను.

అన్నయ్య వదిన అత్తయ్యలను తీసుకొని వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాడు. అందుకే నేను మళ్ళీ తిరిగి ఆంటీ దగ్గర ఉందామని ఇక్కడికి వచ్చాను. అంకుల్ నీ రూమ్ లో నుంచి బయటికి వచ్చి తన రూమ్ లోకి వెళ్ళినప్పుడు వచ్చాను. లోపల ఆంటీ నీతో మాట్లాడుతూ ఉండటంతో డోర్ బయటే నుంచుని ఆంటీ చెప్పిందంతా విన్నాను అని అంది అను. .... రాత్రి జరిగిందంతా తలుచుకొని కొద్ది క్షణాలు మౌనంగా ఉండిపోయాను. ఆ తర్వాత పైకి లేచి, నేను కొంచెం బయటికి వెళ్ళాలి ఫ్రెష్ అయ్యి బయలుదేరుతాను అని చెప్పి కిందకి నడిచాను. అను కూడా డోర్ క్లోజ్ చేసి నా వెనకాలే కిందికి వచ్చింది. అంకుల్ ఇంట్లో ఉన్నారా? అని అడిగాను. .... లేదు,, ఆయన పొద్దున్నే బయటికి వెళ్లిపోయారు అని చెప్పింది అను. .... ఆ తర్వాత నేను నా రూమ్ లోకి వెళ్లి స్నానం చేసి ఫ్రెష్ అయ్యి బట్టలు వేసుకుని బయటికి వచ్చేసరికి అను నా కోసం డైనింగ్ టేబుల్ మీద భోజనం ఏర్పాటు చేసింది.

నా పట్ల తన కేరింగ్ చూసి నాకు ముచ్చటేసింది. మా ఇద్దరికీ పెళ్లి అయిన తర్వాత మా ఫ్యూచర్ ఎలా ఉంటుందో కళ్ళముందు కనబడినట్టు అనిపించింది. నేను డైనింగ్ టేబుల్ మీద కూర్చుని, నువ్వు కూడా తిను అని అన్నాను. .... లేదు నేను ఇంకా స్నానం చేయలేదు. తర్వాత ఆంటీ ప్రీతిలతో కలిసి తింటాలే అని అంది. నేను భోజనం పూర్తి చేసి టైం చూసుకునే సరికి 2:30 అయ్యింది. అనుకి బాయ్ చెప్పి కార్ తీసుకొని బయలుదేరి సోముకి కాల్ చేయగా ఆఫీసులో ఉన్నట్లు చెప్పాడు. నేను అక్కడికి వస్తున్నాను అని చెప్పి నేరుగా ఐబి ఆఫీస్ కి వెళ్ళాను. అక్కడ చీఫ్ ని కలిసి అప్డేట్స్ తెలుసుకుని ఆ మాదకద్రవ్యాలను మట్టుపెట్టడం గురించి అడిగాను. .... కేసు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల చేతుల్లోకి వెళ్ళినా మన ఏజెంట్ ఒకడిని ఫాలో అవమని చెప్పాను ఇప్పుడు అవి ఆ బస్సుతో కలిపి కమిషనరేట్ స్టాక్ యార్డ్ లో ఉంది. అక్కడ ఈవెనింగ్ సందడి తగ్గిన తర్వాత ఎవరికీ తెలియకుండా ఆ బస్ ని తగలపెట్టమని చెప్పాను అని అన్నారు చీఫ్.

మరి జగదీష్ వర్మ సంగతేంటి సార్? అని అడిగాను. .... ఇకమీదట వాడి సంగతి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు చూసుకుంటారు. మే బీ,, కొద్దిరోజులు హాస్పిటల్ ఆ తర్వాత సెంట్రల్ జైల్, తీర్పు వచ్చేవరకూ కోర్టు వాయిదాలు అని అన్నారు. .... సార్ వాడిలాంటి నీచులు బతకడం అవసరమా? అని అన్నాను. .... వాట్ డు యు మీన్,,, అంటే వాడిని కూడా??? అని అన్నారు చీప్. .... అవును సార్,,, ఇట్స్ మై పర్సనల్,,, ప్లీజ్ నాకు ఒక అవకాశం ఇవ్వండి అని అన్నాను. .... కానీ ఇప్పుడు వాడు పూర్తిగా సెక్యూరిటీ అధికారి కస్టడీలో ఉన్నాడు. మనం వెళ్లి కలవడం పెద్ద కష్టం కాదు కానీ మనం అక్కడికి వెళ్తే రిజిస్టర్ అవుతాము. సో,,, మన చేతికి అంటకుండా వేరే మార్గం ఏదైనా చూసుకుంటే బెటరేమో? అని అన్నారు. .... సార్ ఆ విషయం మీరు నాకు వదిలేయండి వాడు నా చేతిలో చావడం నాకు కావాలి అని అన్నాను.

చీప్ కొంచెం ఆలోచించి, బట్ బి కేర్ ఫుల్,,, మన మీద అనుమానం రాకుండా చూసుకోవాలి. మీరు అందరి కళ్ళల్లో పడడం మన ఫ్యూచర్ ఆపరేషన్స్ కి అంత మంచిది కాదు. .... డోంట్ వర్రీ సార్,, ఐ విల్ టేక్ కేర్ ఆఫ్ దట్. ఇకపోతే మన ఫైనల్ టార్గెట్ రుద్ర ఆపరేషన్ కోసం ఈరోజు నైట్ బయలుదేరి వెళ్లి ముగించాలి అనుకుంటున్నాము అని అన్నాను. .... వాడు ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉన్నాడు? బహుశా ఇప్పుడు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు కూడా వాడికోసం వెతుకుతూ ఉండొచ్చు అని అన్నారు చీప్. .... వస్తే రానీయండి సార్,,, ఇప్పటికైతే వాడు ఎక్కడ ఉన్నాడో మనకి తెలుసు. ఐ థింక్,,, మనం సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల కంటే కొంచెం ముందు ఉన్నాం అనుకుంటున్నాను. అన్నీ సవ్యంగా జరిగితే రుద్ర ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు అని రేపు మిడ్ డే న్యూస్ అవుతుంది అని అన్నాను.

అంటే రుద్రని కూడా ఫినిష్ చేయబోతున్నారా? అని అడిగారు చీఫ్. .... బ్యాలెన్స్ ఉంచడం ఎందుకు సార్. వీళ్ల లాంటి వాళ్లు బతికుంటే ఏదో ఒక విధంగా మళ్లీ తమ నేర సామ్రాజ్యాన్ని ఏర్పాటు చేయడానికి ప్రయత్నిస్తారు. అందుకే చివరి వ్యక్తి వరకు పూర్తిగా నాశనం చేసేద్దాం అని అన్నాను. .... ఓకే గయ్స్,,, నాకు ఎప్పటికప్పుడు అప్డేట్స్ ఇస్తూ ఉండండి. ఒకవేళ ఏదైనా అవసరం పడితే నా వైపు నుంచి కవర్ చేయడానికి బాగుంటుంది. టేక్ కేర్,,,, సేఫ్ గా రండి అని చెప్పి చీఫ్ మాకు ఆల్ ది బెస్ట్ చెప్పారు. మేము చీఫ్ దగ్గర సెలవు తీసుకుని సెల్యూట్ చేసి బయటికి వచ్చాము. .... సోము,, ముందు జగదీష్ వర్మ పని కంప్లీట్ చేయాలి హాస్పిటల్ కి వెళ్దాం పద అని చెప్పి ఇద్దరం హాస్పిటల్ కు బయలుదేరాము. అప్పుడు విజిటర్స్ టైం కావడంతో హాస్పిటల్ బిజీగా ఉంది.

Next page: Episode 130.3
Previous page: Episode 130.1